سورة الضحى (93) ص 596
وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى {4} وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى {5} أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيماً فَآوَى {6} وَوَجَدَكَ ضَالّاً فَهَدَى {7} وَوَجَدَكَ عَائِلاً فَأَغْنَى {8} فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ {9} وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ {10} وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ {11} ص

سورة الشرح (94) ص 596
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ {1} وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ {2} الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ {3} وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ {4} فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً {5} إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً {6} فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ {7} وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ {8} ص

سورة التين (95) ص 596
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ {1} وَطُورِ سِينِينَ {2} وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ {3} لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ {4} ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ {5} ص

Gerçekten senin için ahiret dünyadan daha hayırlıdır. (4) Pek yakında Rabbin sana verecek de hoşnut olacaksın. (5) O, seni yetim bulup barındırmadı mı? (6) Şaşırmış bulup da yol göstermedi mi? (7) Seni fakir bulup zengin etmedi mi? (8) Öyleyse yetimi sakın ezme. (9) El açıp isteyeni de sakın azarlama. (10) Ve Rabbinin nimetini minnet ve şükranla an. / (11)

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla Biz senin göğsünü açıp genişletmedik mi? (1) (2) Belini büken yükünü senden alıp atmadık mı? (2) (3) Belini büken yükünü senden alıp atmadık mı? (3) Senin şânını ve ününü yüceltmedik mi? (4) (5) Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten, zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır. (5) (6) Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten, zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır. (6) (7) Boş kaldın mı hemen (başka) işe koyul ve yalnız Rabbine yönel. / (7) (8) Boş kaldın mı hemen (başka) işe koyul ve yalnız Rabbine yönel. / (8)

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla (1) İncire, zeytine, Sînâ dağına ve şu emîn beldeye yemin ederim ki, biz insanı en güzel biçimde yarattık. Sonra onu aşağıların aşağısına indirdik. (1) (2) İncire, zeytine, Sînâ dağına ve şu emîn beldeye yemin ederim ki, biz insanı en güzel biçimde yarattık. Sonra onu aşağıların aşağısına indirdik. (2) (3) İncire, zeytine, Sînâ dağına ve şu emîn beldeye yemin ederim ki, biz insanı en güzel biçimde yarattık. Sonra onu aşağıların aşağısına indirdik. (3) (4) İncire, zeytine, Sînâ dağına ve şu emîn beldeye yemin ederim ki, biz insanı en güzel biçimde yarattık. Sonra onu aşağıların aşağısına indirdik. (4) (5) İncire, zeytine, Sînâ dağına ve şu emîn beldeye yemin ederim ki, biz insanı en güzel biçimde yarattık. Sonra onu aşağıların aşağısına indirdik. (5)

Wahrlich, das Jenseits ist besser für dich als das Diesseits. (4) Und wahrlich, dein Herr wird dir geben und du wirst wohlzufrieden sein. (5) Hat Er dich nicht als Waise gefunden und aufgenommen, (6) und dich auf dem Irrweg gefunden und richtig geführt, (7) und dich dürftig gefunden und reich gemacht? (8) Was die Waise angehgt, so unterdrücke sie nicht. , (9) Und was den Bittenden angeht, so fahre ihn nicht an, (10) und sprich überall von der Gnade deines Herrn. (11)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Haben Wir dir nicht deine Brust geweitet (1) und dir deine Last abgenommen, (2) die schwer auf deinem Rücken lastete, (3) und deinen Namen erhöht? (4) Und, wahrlich, mit der Drangsal geht Erleichterung einher; (5) wahrlich, mit der Drangsal geht Erleichterung einher. (6) Und, wenn du (mit etwas) fertig bist, dann bemühe dich (auch weiterhin) , (7) und begehre die Nähe deines Herrn. (8)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Beim Feigenbaum und beim Ölbaum (1) und beim Berge Sinai (2) und bei dieser sicheren Ortschaft! (3) Wahrlich, Wir haben den Menschen in bester Form erschaffen. (4) Alsdann haben Wir ihn in die niedrigste Tiefe zurückgebracht, (5)

And indeed the Hereafter is better for you than the present (life of this world). (4) And verily, your Lord will give you (all good) so that you shall be well-pleased. (5) Did He not find you (O Muhammad (SAW)) an orphan and gave you a refuge? (6) And He found you unaware (of the Qur'ân, its legal laws, and Prophethood) and guided you? (7) And He found you poor, and made you rich (selfsufficient with selfcontentment)? (8) Therefore, treat not the orphan with oppression, (9) And repulse not the beggar; (10) And proclaim the Grace of your Lord (i.e. the Prophethood and all other Graces). (11)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Have We not opened your breast for you (O Muhammad (SAW))? (1) And removed from you your burden, (2) Which weighed down your back? (3) And have We not raised high your fame? (4) Verily, along with every hardship is relief, (5) Verily, along with hardship is relief (i.e. there is one hardship with two reliefs, so one hardship cannot overcome two reliefs) (6) So when you have finished (your occupation), devote yourself for Allâh's worship. (7) And to your Lord (Alone) turn (all your) intentions and hopes. (8)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful By the fig, and the olive, (1) By Mount Sinai, (2) By this city of security (Makkah)[] , (3) Verily, We created man in the best stature (mould), (4) Then We reduced him to the lowest of the low, (5)

And verily the Hereafter will be better for thee than the present. (4) And soon will thy Guardian-Lord give thee (that wherewith) thou shalt be well-pleased. (5) Did He not find thee an orphan and give thee shelter (and care)? (6) And He found thee wandering, and He gave thee guidance. (7) And He found thee in need, and made thee independent. (8) Therefore treat not the orphan with harshness; (9) Nor repulse the petitioner (Unheard); (10) But the Bounty of thy Lord rehearse and proclaim! (11)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Have We not expanded thee thy breast?― (1) And removed from thee thy burden (2) The which did gall thy back?― (3) And raised high the esteem (in which) thou (art held)? (4) So, verily, with every difficulty, there is relief: (5) Verily with every difficulty there is relief. (6) Therefore, when thou art free (from thine immediate task), still labour hard (7) And to thy Lord turn (all) thy attention. (8)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful By the Fig and the Olive, (1) And the Mount of Sinai, (2) And this City of security― (3) We have indeed created man in the best of moulds, (4) Then do We abase him (to be) the lowest of the low― (5)

La vie dernière t’est, certes, meilleure que la vie présente. (4) Ton Seigneur t’accordera certes [Ses faveurs], et alors tu seras satisfait. (5) Ne t’a-t-Il pas trouvé orphelin? Alors Il t’a accueilli! (6) Ne t’a-t-Il pas trouvé égaré? Alors Il t’a guidé. (7) Ne t’a-t-Il pas trouvé pauvre? Alors Il t’a enrichi. (8) Quant à l’orphelin, donc, ne le maltraite pas. (9) Quant au demandeur(3), ne le repousse pas. (10) Et quant au bienfait de ton Seigneur, proclame-le. (11)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux N’avons-Nous pas ouvert(5) pour toi ta poitrine? (1) Et ne t’avons-Nous pas déchargé du fardeau (2) qui accablait ton dos? (3) Et exalté pour toi ta renommée? (4) A côté de la difficulté est, certes, une facilité! (5) A côté de la difficulté est, certes, une facilité! (6) Quand tu te libères, donc, lève-toi(6), (7) et à ton Seigneur aspire. (8)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux Par le figuier et l’olivier(2)! (1) Et par le Mont Sīnīn(3)! (2) Et par cette Cité sûre(4)! (3) Nous avons certes créé l’homme dans la forme la plus parfaite. (4) Ensuite, Nous l’avons ramené au niveau le plus bas, (5)

dan sesungguhnya akhir itu lebih baik bagimu dari permulaan [2]. (4) Dan kelak Tuhanmu pasti memberikan karunia-Nya kepadamu, lalu [hati] kamu menjadi puas. (5) Bukankah Dia mendapatimu sebagai seorang yatim, lalu Dia melindungimu. (6) Dan Dia mendapatimu sebagai seorang yang bingung [3], lalu Dia memberikan petunjuk. (7) Dan Dia mendapatimu sebagai seorang yang kekurangan, lalu Dia memberikan kecukupan. (8) Adapun terhadap anak yatim maka janganlah kamu berlaku sewenang-wenang. (9) Dan terhadap orang yang minta-minta maka janganlah kamu menghardiknya. (10) Dan terhadap ni’mat Tuhanmu maka hendaklah kamu menyebut-nyebutnya [dengan bersyukur]. (11)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Bukankah Kami telah melapangkan untukmu dadamu?, (1) Dan Kami telah menghilangkan daripadamu bebanmu, (2) yang memberatkan punggungmu? [4] (3) Dan Kami tinggikan bagimu sebutan [nama]mu [5]. (4) Karena sesungguhnya sesudah kesulitan itu ada kemudahan, (5) sesungguhnya sesudah kesulitan itu ada kemudahan. (6) Maka apabila kamu telah selesai [dari sesuatu urusan], kerjakanlah dengan sungguh-sungguh [urusan] yang lain [6], (7) dan hanya kepada Tuhanmulah hendaknya kamu berharap. (8)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Demi [buah] Tin dan [buah] Zaitun [1], (1) dan demi bukit Sinai [2], (2) dan demi kota [Mekah] ini yang aman, (3) sesungguhnya Kami telah menciptakan manusia dalam bentuk yang sebaik-baiknya. (4) Kemudian Kami kembalikan dia ke tempat yang serendah-rendahnya [neraka], (5)

Dan sesungguhnya kesudahan keaadaanmu adalah lebih baik bagimu daripada permulaannya. (4) Dan sesungguhnya Tuhanmu akan memberikanmu (kejayaan dan kebahagiaan di dunia dan di akhirat) sehingga engkau reda (berpuas hati). (5) Bukankah Dia mendapati engkau yatim piatu, lalu Dia memberikan perlindungan? (6) Dan didapatiNya engkau mencari-cari (jalan yang benar), lalu Dia memberikan hidayat petunjuk (dengan wahyu Al-Quran)? (7) Dan didapatiNya engkau miskin, lalu Dia memberikan kekayaan? (8) Oleh itu, adapun anak yatim maka janganlah engkau berlaku kasar terhadapnya. (9) Adapun orang yang meminta (bantuan pimpinan) maka janganlah engkau tengking herdik. (10) Adapun nikmat Tuhanmu, maka hendaklah engkau sebut-sebutkan (dan zahirkan) sebagai bersyukur kepadaNya. / (11)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Bukankah Kami telah melapangkan bagimu: Dadamu (wahai Muhammad serta mengisinya dengan iman dan hidayat petunjuk)? (1) Dan Kami telah meringankan daripadamu: Bebanmu (menyiarkan Islam); (2) Yang memberati tanggunganmu, (dengan memberikan berbagai kemudahan dalam melaksanakannya)? (3) Dan Kami telah meninggikan bagimu: Sebutan namamu (dengan mengurniakan pangkat Nabi dan berbagai kemuliaan)? (4) Oleh itu, maka (tetapkanlah kepercayaanmu) bahawa sesungguhnya tiap-tiap kesukaran disertai kemudahan, (5) (Sekali lagi ditegaskan): Bahawa sesungguhnya tiap-tiap kesukaran disertai kemudahan. (6) Kemudian apabila engkau telah selesai (daripada sesuatu amal soleh), maka bersungguh-sungguhlah engkau berusaha (mengerjakan amal soleh yang lain), (7) Dan kepada Tuhanmu sahaja hendaklah engkau memohon (apa yang engkau gemar dan ingini). / (8)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Demi buah tiin dan zaitun, (1) Dan gunung Tursina, (2) Serta negeri (Mekah) yang aman ini; (3) Sesungguhnya Kami telah menciptakan manusia dalam bentuk yang sebaik-baiknya (dan berkelengkapan sesuai dengan keadaannya). (4) Kemudian (jika dia panjang umur sehingga tua atau menyalahgunakan kelengkapan itu), Kami kembalikan dia ke serendah-rendah peringkat orang-orang yang rendah, (5)

La Última Vida será mejor para ti que la primera. (4) Tu Señor te dará y quedarás satisfecho. (5) ¿Acaso no te halló huérfano y te amparó? (6) ¿Y no te halló perdido* y te guió? (7) ¿Y no te halló pobre y te enriqueció? (8) Por eso, no abuses del huérfano. (9) Ni ahuyentes al mendigo. (10) Y habla del favor que tu Señor te ha dado. (11)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo ¿Acaso no te hemos abierto el pecho? (1) ¿Y te hemos librado de la carga, (2) que pesaba sobre tu espalda (3) y hemos puesto tu mención en un lugar elevado? (4) Porque es cierto que junto a la dificultad hay facilidad. (5) Sí, junto a la dificultad hay facilidad. (6) Así pues, cuando hayas acabado, esfuérzate por más (7) y a tu Señor anhela. (8)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo ¡Por el fruto de la higuera y del olivo! (1) ¡Por el monte Sinin*! (2) ¡Por esta tierra segura! (3) Que en verdad creamos al hombre en la mejor armonía, (4) y luego lo convertimos en uno de los más bajos. (5)