وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ {9} فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً {10} إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاء حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ {11} لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ {12} فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ {13} وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً {14} فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ {15} وَانشَقَّتِ السَّمَاء فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ {16} وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ {17} يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنكُمْ خَافِيَةٌ {18} فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيهْ {19} إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيهْ {20} فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ {21} فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ {22} قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ {23} كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئاً بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ {24} وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ {25} وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ {26} يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ {27} مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيهْ {28} هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ {29} خُذُوهُ فَغُلُّوهُ {30} ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ {31} ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعاً فَاسْلُكُوهُ {32} إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ {33} وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ {34} سورة الحاقة (69) ص

Firavun, ondan öncekiler ve altı üstüne getirilen beldeler halkı (Lût kavmi) hep o günahı (şirki) işlediler. (9) Böylece Rablerinin peygamberlerine karşı geldiler, O da onları pek şiddetli bir şekilde yakalayıverdi. (10) Şüphesiz, su bastığı vakit sizi gemide biz taşıdık; (11) Onu sizin için bir ibret ve öğüt yapalım ve belleyici kulaklar onu bellesin diye. (12) Artık Sûr`a bir defa üflendiği, yeryüzü ve dağlar kaldırılıp birbirine tek çarpışla çarpılıp darmadağın edildiği zaman, işte o gün olacak olur (kıyamet kopar). (13) Gök de yarılır ve artık o gün o, çökmeye yüz tutar. (14) Gök de yarılır ve artık o gün o, çökmeye yüz tutar. (15) Gök de yarılır ve artık o gün o, çökmeye yüz tutar. (16) Melekler onun (göğün) etrafındadır. O gün Rabbinin Arş`ını, bunların da üstünde sekiz (melek) yüklenir. (17) (Ey insanlar!) O gün (hesap için) huzura alınırsınız; size ait hiçbir sır gizli kalmaz. (18) (19) Kitabı sağ tarafından verilen: Alın, kitabımı okuyun; doğrusu ben, hesabımla karşılaşacağımı zaten biliyordum, der. (19) (20) Kitabı sağ tarafından verilen: Alın, kitabımı okuyun; doğrusu ben, hesabımla karşılaşacağımı zaten biliyordum, der. (20) (21) Artık o, meyveleri sarkmış yüce bir cennette hoşnut kalacağı bir hayat içindedir. (21) (22) Artık o, meyveleri sarkmış yüce bir cennette hoşnut kalacağı bir hayat içindedir. (22) (23) Artık o, meyveleri sarkmış yüce bir cennette hoşnut kalacağı bir hayat içindedir. (23) (Onlara denir ki:) Geçmiş günlerde işlediklerinize (iyi amellerinize) karşılık, âfiyetle yeyin, için. (24) (25) Kitabı sol tarafından verilene gelince, o: Keşke, der, bana kitabım verilmeseydi de, hesabımın ne olduğunu bilmeseydim! (25) (26) Kitabı sol tarafından verilene gelince, o: Keşke, der, bana kitabım verilmeseydi de, hesabımın ne olduğunu bilmeseydim! (26) Keşke onunla (ölümümle) her iş olup bitseydi! (27) Malım bana hiç fayda sağlamadı (28) Saltanatım da benden (koptu), yok olup gitti. (29) Onu yakalayın da, (ellerini boynuna) bağlayın; (30) Sonra alevli ateşe atın onu! (31) Sonra da onu yetmiş arşın uzunluğunda bir zincir içinde oraya sokun! (32) Çünkü o, ulu Allah`a iman etmezdi, (33) Yoksulu doyurmaya teşvik etmezdi. (34)

Und Pharao und diejenigen, die vor ihm waren, und die zusammengestürzten Städte waren großen Frevels schuldig, (9) und sie waren widerspenstig gegen den Gesandten ihres Herrn, darum erfaßte Er sie mit drosselndem Griff. (10) Siehe, als das Wasser schwoll, da trugen Wir euch auf dem Schiff, (11) so daß Wir es zu einer Erinnerung für euch machten, und auf daß bewahrende Ohren sie bewahren mögen. (12) Und wenn in den Sur gestoßen wird mit einem einzigen Stoß (13) und die Erde samt den Bergen emporgehoben und dann mit einem einzigen Schlag niedergeschmettert wird, (14) an jenem Tage wird das Ereignis schon eingetroffen sein. (15) Und der Himmel wird sich spalten; denn an jenem Tage wird er brüchig sein. (16) Und die Engel werden an seinen Rändern stehen, und acht (Engel) werden an jenem Tage den Thron deines Herrn über sich tragen. (17) An jenem Tage werdet ihr (Allah) vorstellig sein - keines eurer Geheimnisse wird verborgen bleiben. (18) "Was dann den anbelangt, dem sein Buch in die Rechte gegeben wird, so wird er sagen: ""Wohlan, lest mein Buch. (19) ""Wahrlich, ich habe damit gerechnet, daß ich meiner Rechenschaft begegnen werde."" (20) "So wird er ein Wohlleben (21) in einem hochgelegenen Paradies führen, (22) dessen Früchte leicht erreichbar sind. (23) """Esset und trinkt und laßt es euch wohl bekommen für das, was ihr in den vergangenen Tagen gewirkt habt."" (24) ""Was aber den anbelangt, dem sein Buch in die Linke gegeben wird, so wird er sagen: ""O wäre mir mein Buch doch nicht gegeben worden! (25) "Und hätte ich doch nie erfahren, was meine Rechenschaft ist! (26) O hätte doch der Tod (mit mir) ein Ende gemacht! (27) Mein Besitz hat mir nichts genützt. (28) "Meine Macht ist von mir gegangen."" (29) """"Ergreift ihn und fesselt ihn, (30) "dann laßt ihn hierauf in der Dschahim brennen. (31) Dann legt ihn in eine Kette, deren Länge siebzig Ellen mißt; (32) denn er glaubte ja nicht an Allah, den Allmächtigen, (33) und forderte nicht zur Speisung der Armen auf. (34)

And Fir'aun (Pharaoh), and those before him, and the cities overthrown [the towns of the people of [Lut (Lot)] committed sin, (9) And they disobeyed their Lord's Messenger, so He seized them with a strong punishment. (10) Verily! When the water rose beyond its limits [Nûh's (Noah) Flood], We carried you (mankind) in the floating [ship that was constructed by Nûh (Noah)]. (11) That We might make it a (Noah's ship)an admonition for you, and that it might be retained by the retaining ears. (12) Then when the Trumpet will be blown with one blowing (the first one), (13) And the earth and the mountains shall be removed from their places, and crushed with a single crushing. (14) Then on that Day shall the (Great) Event befall. (15) And the heaven will berent asunder, for that Day it (the heaven) will be frail, and torn up. (16) And the angels will be on its sides, and eight angels will, that Day, bear the Throne of your Lord above them. (17) That Day shall you be brought to Judgement, not a secret of you will be hidden. (18) Then as for him who will be given his Record in his right hand will say: "Here! read my Record! (19) "Surely, I did believe that I shall meet my Account!" (20) So he shall be in a life, well-pleasing. (21) In a lofty Paradise, (22) The fruits in bunches whereof will be low and near at hand. (23) Eat and drink at ease for that which you have sent on before you in days past! (24) But as for him who will be given his Record in his left hand, will say: "I wish that I had not been given my Record! (25) "And that I had never known, how my Account is! (26) "Would that it had been my end (death)! (27) "My wealth has not availed me; (28) "My power (and arguments to defend myself) have gone from me!" (29) (It will be said): "Seize him and fetter him; (30) Then throw him in the blazing Fire. (31) "Then fasten him with a chain whereof the length is seventy cubits!" (32) Verily, He used not to believe in Allâh, the Most Great, (33) And urged not on the feeding of Al¬Miskîn (the poor),[] (34)

And Pharaoh, and those before him, and the Cities Overthrown committed habitual Sin. (9) And disobeyed (each) the messenger of their Lord; so He punished them with an abundant Penalty. (10) We, when the water (of Noah's flood) overflowed beyond its limits, carried you (mankind), in the floating (Ark). (11) That We might make it a message unto you, and that ears (that should hear the tale and) retain its memory should bear its (lessons) in remembrance. (12) Then, when one Blast is sounded on the Trumpet, (13) And the earth is moved and its mountains, and they are crushed to powder at one stroke― (14) On that Day shall the (Great) Event come to pass, (15) And the sky will be rent asunder, for it will that Day be flimsy (16) And the angels will be on its sides and eight will, that Day, bear the Throne of thy Lord above them. (17) That Day shall ye be brought to Judgment: not an act of yours that ye hide will be hidden. (18) Then He that will be given his Record in his right hand will say: "Ah here! read ye my Record! (19) "I did really understand that my Account would (one Day) reach me!" (20) And he will be in a life of Bliss, (21) In a Garden on high, (22) The Fruits whereof (will hang in bunches) low and near. (23) "Eat ye and drink ye, with full satisfaction; because of the (good) that ye sent before you, in the days that are gone!" (24) And he that will be given his Record in his left hand will say: "Ah! would that my record had not been given to me! (25) "And that I had never realised how my account (stood)! (26) "Ah! would that (Death) had made an end of me! (27) "Of no profit to me has been my wealth! (28) "My power has perished from me!"... (29) (The stern command will say): "Seize ye him, and bind ye him, (30) "And burn ye him in the Blazing Fire. (31) "Further, make him march in a chain, whereof the length is seventy cubits! (32) "This was he that would not believe in Allah Most High, (33) "And would not encourage the feeding of the indigent! (34)

Pharaon et ceux qui vécurent avant lui ainsi que les Villes renversées, commirent des fautes(1). (9) Ils désobéirent au Messager de leur Seigneur. Celui-ci donc, les saisit d’une façon irrésistible. (10) C’est Nous qui, quand l’eau déborda(2), vous avons chargés sur l’Arche (11) afin d’en faire pour vous un rappel que toute oreille fidèle conserve. (12) Puis, quand d’un seul souffle, on soufflera dans la Trompe, (13) et que la terre et les montagnes seront soulevées puis tassées d’un seul coup; (14) ce jour-là alors, l’Evénement se produira, (15) et le ciel se fendra et sera fragile, ce jour-là. (16) Et sur ses côtés [se tiendront] les Anges, tandis que huit, ce jour-là, porteront au-dessus d’eux le Trône de ton Seigneur. (17) Ce jour-là vous serez exposés; et rien de vous ne sera caché. (18) Quant à celui à qui on aura remis le Livre en sa main droite, il dira: «Tenez! lisez mon livre. (19) J’étais sûr d’y trouver mon compte». (20) Il jouira d’une vie agréable: (21) dans un Jardin haut placé (22) dont les fruits sont à portée de la main. (23) «Mangez et buvez agréablement pour ce que vous avez avancé dans les jours passés». (24) Quant à celui à qui on aura remis le Livre en sa main gauche, il dira: «Hélas pour moi! J’aurai souhaité qu’on ne m’ait pas remis mon livre, (25) et ne pas avoir connu mon compte... (26) Hélas, comme j’aurai souhaité que [ma première mort] fût la définitive. (27) Ma fortune ne m’a servi à rien. (28) Mon autorité est anéantie et m’a quitté!» (29) «Saisissez-le! Puis, mettez-lui un carcan; (30) ensuite, brûlez-le dans la Fournaise; (31) puis, liez-le avec une chaîne de soixante-dix coudées, (32) car il ne croyait pas en Allah, le Très Grand. (33) et n’incitait pas à nourrir le pauvre. (34)

Dan telah datang Fir’aun dan orang-orang yang sebelumnya dan [penduduk] negeri-negeri yang dijungkir balikkan karena kesalahan yang besar [1]. (9) Maka [masing-masing] mereka mendurhakai rasul Tuhan mereka, lalu Allah menyiksa mereka dengan siksaan yang sangat keras. (10) Sesungguhnya Kami, tatkala air telah naik [sampai ke gunung] Kami bawa [nenek moyang], kamu [2] ke dalam bahtera, (11) agar kami jadikan peristiwa itu peringatan bagi kamu dan agar diperhatikan oleh telinga yang mau mendengar. (12) Maka apabila sangkakala ditiup sekali tiup [3]. (13) dan diangkatlah bumi dan gunung-gunung, lalu dibenturkan keduanya sekali bentur. (14) Maka pada hari itu terjadilah hari kiamat, (15) dan terbelahlah langit, karena pada hari itu langit menjadi lemah. (16) Dan malaikat-malaikat berada di penjuru-penjuru langit. Dan pada hari itu delapan orang malaikat menjunjung ’Arsy Tuhanmu di atas [kepala] mereka. (17) Pada hari itu kamu dihadapkan [kepada Tuhanmu], tiada sesuatupun dari keadaanmu yang tersembunyi [bagi Allah]. (18) Adapun orang-orang yang diberikan kepadanya kitabnya [4] dari sebelah kanannya, maka dia berkata: "Ambillah, bacalah kitabku [ini]". (19) Sesungguhnya aku yakin, bahwa sesungguhnya aku akan menemui hisab terhadap diriku. (20) Maka orang itu berada dalam kehidupan yang diridhai, (21) dalam surga yang tinggi. (22) Buah-buahannya dekat, (23) [kepada mereka dikatakan]: "Makan dan minumlah dengan sedap disebabkan amal yang telah kamu kerjakan pada hari- hari yang telah lalu". (24) Adapun orang yang diberikan kepadanya kitabnya dari sebelah kirinya, maka dia berkata: "Wahai alangkah baiknya kiranya tidak diberikan kepadaku kitabku [ini], (25) Dan aku tidak mengetahui apa hisab terhadap diriku, (26) Wahai kiranya kematian itulah yang menyelesaikan segala sesuatu. (27) Hartaku sekali-kali tidak memberi manfa’at kepadaku. (28) Telah hilang kekuasaanku dariku" (29) [Allah berfirman]: "Peganglah dia lalu belenggulah tangannya ke lehernya." (30) Kemudian masukkanlah dia ke dalam api neraka yang menyala-nyala. (31) Kemudian belitlah dia dengan rantai yang panjangnya tujuh puluh hasta. (32) Sesungguhnya dia dahulu tidak beriman kepada Allah Yang Maha Besar. (33) Dan juga dia tidak mendorong [orang lain] untuk memberi makan orang miskin. (34)

Dan (selain dari mereka) datanglah Firaun dan orang-orang yang terdahulu daripadanya, serta penduduk negeri-negeri yang telah ditunggang balikkan, dengan melakukan perkara-perkara yang salah. (9) Iaitu masing-masing menderhaka kepada Rasul (yang diutuskan oleh) Tuhan mereka, lalu Allah menyeksa mereka dengan azab yang sentiasa bertambah. (10) Sesungguhnya Kami, ketika air (banjir) melampaui hadnya (serta menenggelamkan gunung-ganang), telah mengangkut (serta menyelamatkan nenek moyang) kamu ke dalam bahtera Nabi Nuh (yang bergerak laju pelayarannya). (11) (Kami lakukan yang demikian) untuk Kami jadikan peristiwa itu satu pelajaran bagi kamu dan untuk didengar serta diambil ingat oleh telinga (orang-orang) yang mahu menerima pengajaran. (12) Kemudian (ketahuilah bahawa) apabila ditiup Sangkakala dengan sekali tiup. (13) Dan bumi serta gunung-ganang diangkat (dari tempatnya) lalu dihancurkan keduanya dengan sekali hancur. (14) Maka pada saat itu berlakulah hari kiamat. (15) Dan terbelahlah langit, lalu menjadilah ia pada saat itu reput (dan runtuh). (16) Sedang malaikat-malaikat (ditempatkan) mengawal segala penjurunya dan Arasy Tuhanmu pada saat itu dipikul oleh lapan malaikat di atas malaikat-malaikat yang mengawal itu. (17) Pada hari itu, kamu semua dihadapkan (untuk hitungan amal); tidak ada sesuatu pun yang tersembunyi (kepada Allah) dari perkara-perkara kamu yang tersembunyi. (18) Maka sesiapa yang diberikan menerima Kitab amalnya dengan tangan kanannya, maka dia akan berkata (dengan sukacitanya kepada sesiapa yang ada di sisinya): Nah! Bacalah kamu Kitab amalku ini! (19) Sesungguhnya aku telah mengetahui dengan yakin, bahawa aku akan menghadapi hitungan amalku (pada hari yang ditentukan)! (20) Maka (dengan itu) tinggallah dia dalam kehidupan yang senang lenang lagi memuaskan. (21) Di dalam Syurga yang tinggi (darjatnya). (22) Buah-buahannya dekat untuk dipetik. (23) (Masing-masing dipersilakan menikmatinya dengan dikatakan): Makan dan minumlah kamu makanan dan minuman sebagai nikmat yang lazat dan baik kesudahannya, dengan sebab (amal-amal soleh) yang telah kamu kerjakan pada masa yang lalu (di dunia)! (24) Adapun orang yang diberikan menerima Kitab amalnya dengan tangan kirinya, maka dia akan berkata (dengan sesalnya): Alangkah baiknya kalau aku tidak diberikan Kitab amalku. (25) Dan aku tidak dapat mengetahui hitungan amalku. (26) Alangkah baiknya kalau kematianku di dunia dahulu, menjadi kematian pemutus (yang menamatkan kesudahanku, tidak dibangkitkan lagi). (27) Harta kekayaanku tidak dapat menolongku sedikitpun. (28) Kuat kuasaku (dan hujah-hujahku membela diri), telah binasa dan hilang lenyap dariku. (29) (Lalu diperintahkan malaikat penjaga Neraka): Tangkaplah orang yang berdosa itu serta belenggulah dia. (30) Kemudian bakarlah dia di dalam Neraka Jahiim. (31) Selain dari itu, masukkanlah dia dalam (lingkaran) rantai besi yang ukuran panjangnya tujuh puluh hasta, (dengan membelitkannya ke badannya)! (32) Sesungguhnya dia dahulu tidak beriman kepada Allah Yang Maha Besar. (33) Dan dia juga tidak menggalakkan (dirinya dan orang lain) memberi makanan (yang berhak diterima oleh) orang miskin. (34)

Y Firaún, los que hubo antes de él y las ciudades que fueron puestas del revés. Todos cometieron transgresiones. (9) Desobedecieron al mensajero de su Señor y Él los agarró con un castigo cada vez mayor. (10) Así fue, como cuando el agua se desbordó, os llevamos en la embarcación. (11) Con el fin de hacer de ello un recuerdo para vosotros y para que todo oído consciente lo retuviera. (12) Y cuando se sople en el cuerno una vez. (13) Y la tierra y las montañas sean alzadas en el aire y pulverizadas de una vez. (14) Ese día tendrá lugar el Acontecimiento. (15) El cielo se rasgará y no tendrá ese día consistencia. (16) Los ángeles estarán en sus confines y ocho de ellos, llevarán ese día el trono de tu Señor. (17) Ese día seréis puestos al descubierto y no quedará nada oculto de vosotros. (18) Al que se le dé su libro en la derecha, dirá: ¡Venid! ¡Leed mi libro! (19) Supe con certeza que habría de hallar mi cuenta. (20) Estará en una vida satisfactoria. (21) En un jardín elevado (22) cuyos frutos estarán próximos. (23) ¡Comed y bebed alegremente por lo que adelantasteis en los días pasados! (24) Pero a quien se le dé su libro en la izquierda dirá: ¡Ay de mí! ojalá no me hubieran dado mi libro, (25) y no hubiera sabido cuál era mi cuenta. (26) ¡Ay de mí, ojalá hubiera acabado del todo! (27) De nada me ha servido mi riqueza (28) y mi poder se ha desvanecido. (29) ¡Prendedlo y encadenadlo! (30) Luego haced que entre en el Yahim (31) y apresadlo con una cadena de setenta codos. (32) Él no creía en Allah, el Inmenso. (33) Y no exhortaba a alimentar al pobre. (34)