مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ {154} أَفَلَا تَذَكَّرُونَ {155} أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ {156} فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ {157} وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ {158} سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ {159} إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ {160} فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ {161} مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ {162} إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ {163} وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ {164} وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ {165} وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ {166} وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ {167} لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْراً مِّنْ الْأَوَّلِينَ {168} لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ {169} فَكَفَرُوا بِهِ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ {170} وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ {171} إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ {172} وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ {173} فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ {174} وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ {175} أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ {176} فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاء صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ {177} وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّى حِينٍ {178} وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ {179} سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ {180} وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ {181} وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ {182} سورة الصافات (37) ص

(154) Ne oluyor size? Nasıl hükmediyorsunuz? Hiç düşünmüyor musunuz? Yoksa sizin açık bir deliliniz mi var? (154) (155) Ne oluyor size? Nasıl hükmediyorsunuz? Hiç düşünmüyor musunuz? Yoksa sizin açık bir deliliniz mi var? (155) (156) Ne oluyor size? Nasıl hükmediyorsunuz? Hiç düşünmüyor musunuz? Yoksa sizin açık bir deliliniz mi var? (156) Doğru sözlülerden iseniz, kitabınızı getirin! (157) Allah ile cinler arasında da bir soy birliği uydurdular. Andolsun, cinler de kendilerinin hesap yerine götürüleceklerini bilirler. (158) Allah, onların isnat edegeldiklerinden yücedir, münezzehtir. (159) Allah`ın ihlasa erdirilmiş kulları müstesnadır (onlar azap görmeyeceklerdir). (160) (161) Sizler ve taptığınız şeyler! Hiçbiriniz, cehenneme girecek kimseden başkasını Allah`a karşı azdırıp saptıramazsınız. (161) (162) Sizler ve taptığınız şeyler! Hiçbiriniz, cehenneme girecek kimseden başkasını Allah`a karşı azdırıp saptıramazsınız. (162) (163) Sizler ve taptığınız şeyler! Hiçbiriniz, cehenneme girecek kimseden başkasını Allah`a karşı azdırıp saptıramazsınız. (163) (164) (Melekler şöyle derler:) Bizim her birimiz için, bilinen bir makam vardır. Şüphesiz biz, orada sıra sıra dururuz ve şüphesiz Allah`ı tesbih ederiz. (164) (165) (Melekler şöyle derler:) Bizim her birimiz için, bilinen bir makam vardır. Şüphesiz biz, orada sıra sıra dururuz ve şüphesiz Allah`ı tesbih ederiz. (165) (166) (Melekler şöyle derler:) Bizim her birimiz için, bilinen bir makam vardır. Şüphesiz biz, orada sıra sıra dururuz ve şüphesiz Allah`ı tesbih ederiz. (166) (167) Putperestler: Eğer öncekilere verilenlerden bizde de bir kitap olsaydı, mutlaka Allah`ın ihlaslı kulları olurduk! diyorlardı. (167) (168) Putperestler: Eğer öncekilere verilenlerden bizde de bir kitap olsaydı, mutlaka Allah`ın ihlaslı kulları olurduk! diyorlardı. (168) (169) Putperestler: Eğer öncekilere verilenlerden bizde de bir kitap olsaydı, mutlaka Allah`ın ihlaslı kulları olurduk! diyorlardı. (169) İşte şimdi onu inkar ettiler. Ama ileride bileceklerdir! (170) Andolsun ki, peygamber kullarımıza söz vermişizdir: (171) Onlar mutlaka zafere ulaşacaklardır. (172) Bizim ordumuz şüphesiz üstün gelecektir. (173) Onun için sen bir süreye kadar onlara aldırma. (174) Onların halini gör, onlar da görecekler. (175) Azabımızı acele mi istiyorlar? (176) Azap yurtlarına indiğinde, uyarılanların (fakat yola gelmeyenlerin) sabahı ne kötü olur! (177) Sen bir zamana kadar onlara aldırma. (178) Onların halini gör, onlar da göreceklerdir. (179) Senin izzet sahibi Rabbin, onların isnat etmekte oldukları vasıflardan yücedir, münezzehtir. (180) Gönderilen bütün peygamberlere selam olsun! (181) Âlemlerin Rabbi olan Allah`a da hamd olsun! / (182)

Was verwirrt euch? Wie urteilt ihr nur? (154) Wollt ihr euch denn nicht besinnen? (155) Oder habt ihr einen klaren Beweis? (156) Sodann bringt euer Buch herbei, wenn ihr wahrhaftig seid. (157) Und sie unterstellten Ihm eine Blutsverwandschaft mit den Dschinn; während die Dschinn doch recht wohl wissen, daß sie (vor Ihn zum Gericht) gebracht werden sollen. (158) Gepriesen sei Allah hoch über all das, was sie beschreiben. (159) Ausgenommen (davon sind) die erwählten Diener Allahs. (160) Wahrlich, ihr und das, was ihr verehrt, (161) ihr vermögt nicht (einen) gegen Ihn zu verführen, (162) mit Ausnahme dessen, der in der Dschahim brennen wird. (163) """Und da ist keiner unter uns (Engeln), der nicht seinen (ihm) zugewiesenen Platz hätte. (164) "Und wahrlich, wir sind die Sich-Reihenden. (165) "Und wahrlich, wir sind es, die (Allah) preisen."" (166) "Und sie pflegten doch zu sagen (167) ": ""Hätten wir nur eine Mahnung von seiten der Früheren (erhalten) , (168) ""so wären wir sicher Allahs erwählte Diener gewesen."" (169) "Dennoch glauben sie nicht an ihn (den Qur`an), allein sie werden es bald erfahren. (170) Wahrlich, Unser Wort ist schon an Unsere gesandten Diener ergangen; (171) sie sind wahrlich die, denen geholfen wird. (172) Und Unsere Heerschar wird sicher siegreich sein. (173) Darum wende dich von ihnen für eine Zeitlang ab (174) und beobachte sie; denn sie werden bald sehen. (175) Ist es etwa Unsere Strafe, die sie beschleunigen möchten? (176) Doch wenn sie über ihr Gebiet herabkommt, dann wird der Morgen für die Gewarnten übel sein. (177) So wende dich von ihnen für eine Zeitlang ab (178) und beobachte (sie); denn sie werden bald sehen. (179) Gepriesen sei dein Herr, der Herr der Erhabenheit, Hoch über dem, was sie beschreiben. (180) Und Friede sei auf den Gesandten! (181) Und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten. (182)

What is the matter with you? How do you decide? (154) Will you not then remember? (155) Or is there for you a plain authority? (156) Then bring your Book if you are truthful! (157) And they have invented a kinship between Him and the jinn, but the jinn know well that they have indeed to appear (before Him) (i.e. they will be brought for account). (158) Glorified is Allâh! (He is Free) from what they attribute unto Him! (159) Except the slaves of Allâh, whom He choses (for His Mercy i.e. true believers of Islâmic Monotheism who do not attribute false things unto Allâh). (160) So, verily you (pagans) and those whom you worship (idols) (161) Cannot lead astray [turn away from Him (Allâh) anyone of the believers], (162) Except those who are predestined to burn in Hell! (163) And there is not one of us (angels) but has his known place (or position); (164) Verily, we (angels), we stand in rows (for the prayers as you Muslims stand in rows for your prayers); (165) And verily, we (angels), indeed are those who glorify (Allâh's Praises i.e. perform prayers). (166) And indeed they (Arab pagans) used to say; (167) "If we had a reminder as had the men of old (before the coming of Prophet Muhammad SAW as a Messenger of Allâh). (168) "We would have indeed been the chosen slaves of Allâh (true believers of Islâmic Monotheism)!" (169) But (now that the Qur'ân has come) they disbelieve therein (i.e. in the Qur'ân and in Prophet Muhammad SAW , and all that he brought, the Divine Revelation), so they will come to know! (170) And, verily, Our Word has gone forth of old for Our slaves, the Messengers, (171) That they verily would be made triumphant. (172) And that Our hosts, they verily would be the victors. (173) So turn away (O Muhammad SAW) from them for a while, (174) And watch them and they shall see (the punishment)! (175) Do they seek to hasten on Our Torment? (176) Then, when it descends into their courtyard (i.e. near to them), evil will be the morning for those who had been warned! (177) So turn (O Muhammad SAW) away from them for a while, (178) And watch and they shall see (the torment)! (179) Glorified is your Lord, the Lord of Honour and Power! (He is free) from what they attribute unto Him! (180) And peace be on the Messengers! (181) And all the praises and thanks are to Allâh, Lord of the 'Alamîn (mankind, jinn and all that exists). (182)

What is the matter with you? How judge ye? (154) Will ye not then receive admonition? (155) Or have ye an authority manifest? (156) Then bring ye your Book (of authority) if ye be truthful! (157) And they have invented a blood-relationship between Him and the Jinns: but the Jinns know (quite well) that they have indeed to appear (before His judgment-seat)! (158) Glory to Allah! (He is free) from the things they ascribe (to Him)! (159) Not (so do) the servants of Allah, sincere and devoted. (160) For, verily, neither ye nor those ye worship― (161) Can lead (any) into temptation concerning Allah, (162) Except such as are (themselves) going to the blazing Fire! (163) (Those ranged in ranks say): "Not one of us but has a place appointed (164) "And we are verily ranged in ranks (for service): (165) "And we are verily those who declare (Allah's) glory!" (166) And there were those who said (167) "If only we had had before us a Message from those of old. (168) "We should certainly have been servants of Allah, sincere (and devoted)!" (169) But (now that the Qur'an has come) they reject it: but soon will they know! (170) Already has Our Word been passed before (this) to Our Servants sent (by Us) (171) That they would certainly be assisted (172) And that Our forces― they surely must conquer. (173) So turn thou away from them for a little while, (174) And watch them (how they fare), and they soon shall see (how thou farest)! (175) Do they wish (indeed) to hurry on Our Punishment? (176) But when it descends into the open space before them, Evil will be the morning for those who were warned (and heeded not)! (177) So turn thou away from them for a little while (178) And watch (how they fare) and they soon shall see (how thou farest)! (179) Glory to thy Lord the Lord, of Honour and Power! (He is free) from what they ascribe (to Him)! (180) And Peace on the Messengers! (181) And praise to Allah, the Lord and Cherisher of the Worlds. (182)

Qu’avez-vous donc à juger ainsi? (154) Ne réfléchissez-vous donc pas? (155) Ou avez-vous un argument évident? (156) Apportez donc votre Livre si vous êtes véridiques!» (157) Et ils ont établi entre Lui et les djinns une parenté, alors que les djinns savent bien qu’ils [les mécréants](1) vont être emmenés (pour le châtiment). (158) Gloire à Allah. Il est au-dessus de ce qu’ils décrivent! (159) Exception faite des serviteurs élus d’Allah. (160) En vérité, vous et tout ce que vous adorez, (161) ne pourrez tenter [personne], (162) excepté celui qui sera brûlé dans la Fournaise. (163) Il n’y en a pas un, parmi nous, qui n’ait une place connue(2); (164) nous sommes certes, les rangés en rangs; (165) et c’est nous certes, qui célébrons la gloire [d’Allah]. (166) Même s’ils disaient: (167) «Si nous avions eu un Rappel de [nos] ancêtres, (168) nous aurions été certes les serviteurs élus d’Allah! (169) Ils y ont mécru et ils sauront bientôt. (170) En effet, Notre Parole a déjà été donnée à Nos serviteurs, les Messagers, (171) que ce sont eux qui seront secourus, (172) et que Nos soldats auront le dessus. (173) Eloigne-toi d’eux, jusqu’à un certain temps; (174) et observe-les: ils verront bientôt! (175) Quoi! est-ce Notre châtiment qu’ils cherchent à hâter? (176) Quand il tombera dans leur place, ce sera alors un mauvais matin pour ceux qu’on a avertis! (177) Et éloigne-toi d’eux jusqu’à un certain temps; (178) et observe; ils verront bientôt! (179) Gloire à ton Seigneur, le Seigneur de la puissance. Il est au-dessus de ce qu’ils décrivent! (180) Et paix sur les Messagers, (181) et louange à Allah, Seigneur de l’univers! (182)

Apakah yang terjadi padamu? Bagaimana [caranya] kamu menetapkan? (154) Maka apakah kamu tidak memikirkan? (155) Atau apakah kamu mempunyai bukti yang nyata? (156) Maka bawalah kitabmu jika kamu memang orang-orang yang benar. (157) Dan mereka adakan [hubungan] nasab antara Allah dan antara jin. Dan sesungguhnya jin mengetahui bahwa mereka benar-benar akan diseret [ke neraka], (158) Maha Suci Allah dari apa yang mereka sifatkan, (159) kecuali hamba-hamba Allah [1] yang dibersihkan dari [dosa]. (160) Maka sesungguhnya kamu dan apa-apa yang kamu sembah itu, (161) sekali-kali tidak dapat menyesatkan [seseorang] terhadap Allah, (162) kecuali orang-orang yang akan masuk neraka yang menyala. (163) Tiada seorangpun di antara kami [malaikat] melainkan mempunyai kedudukan yang tertentu, (164) dan sesungguhnya Kami benar-benar bershaf-shaf [dalam menunaikan perintah Allah]. (165) Dan sesungguhnya kami benar-benar bertasbih [kepada Allah]. (166) Sesungguhnya mereka benar-benar akan berkata: (167) "Kalau sekiranya di sisi kami ada sebuah kitab dari [kitab-kitab yang diturunkan] kepada orang-orang dahulu, (168) benar-benar kami akan jadi hamba Allah yang dibersihkan [dari dosa]". (169) Tetapi mereka mengingkarinya [Al Qur’an]: maka kelak mereka akan mengetahui [akibat keingkarannya itu]. (170) Dan sesungguhnya telah tetap janji Kami kepada hamba-hamba Kami yang menjadi rasul, (171) [yaitu] sesungguhnya mereka itulah yang pasti mendapat pertolongan. (172) Dan sesungguhnya tentara Kami [2] itulah yang pasti menang. (173) Maka berpalinglah kamu [Muhammad] dari mereka sampai suatu ketika [3]. (174) Dan lihatlah mereka, maka kelak mereka akan melihat [azab itu]. (175) Maka apakah mereka meminta supaya siksa Kami disegerakan? (176) Maka apabila siksaan itu turun di halaman mereka, maka amat buruklah pagi hari yang dialami oleh orang-orang yang diperingatkan itu[4]. (177) Dan berpalinglah kamu dari mereka hingga suatu ketika. (178) Dan lihatlah, maka kelak mereka juga akan melihat. (179) Maha Suci Tuhanmu Yang mempunyai keperkasaan dari apa yang mereka katakan. (180) Dan kesejahteraan dilimpahkan atas para rasul. (181) Dan segala puji bagi Allah Tuhan seru sekalian alam. (182)

Apa sudah jadi kamu? Bagaimana kamu menetapkan hukum (yang terang-terang salahnya itu)? (154) Setelah ditegur, maka tidakkah kamu mahu berusaha mengingatkan (bahawa Allah mustahil bagiNya anak-pinak)? (155) Atau adakah kamu mempunyai sebarang bukti yang nyata (menerangkan bahawa malaikat itu anak-anak perempuan Allah)? (156) (Kiranya ada) maka bawalah kitab kamu (yang menerangkan demikian), jika betul kamu orang-orang yang benar. (157) (Mereka telah mengatakan perkara yang mustahil) serta mengadakan pertalian kerabat di antara Allah dan malaikat, padahal demi sesungguhnya malaikat itu sedia mengetahui bahawa sebenarnya orang-orang yang melakukan demikian akan dibawa hadir (ke dalam azab pada hari akhirat). (158) Maha Suci Allah dari apa yang mereka katakan itu! (159) Kecuali hamba-hamba Allah yang dibersihkan dari sebarang syirik, (maka mereka akan terselamat dan akan mendapat sebaik-baik balasan). (160) Maka sebenarnya kamu (wahai orang-orang musyrik) dan apa yang kamu sembah itu. (161) Tidak akan dapat merosakkan perhubungan seseorang dengan Tuhannya; (162) Kecuali orang-orang yang telah ditetapkan bahawa dia akan dibakar di dalam Neraka yang menjulang-julang. (163) (Malaikat pula menegaskan pendirian mereka dengan berkata): Dan tiada sesiapapun dari kalangan kami melainkan ada baginya darjat kedudukan yang tertentu (dalam menyempurnakan tugasnya); (164) Dan sesungguhnya kamilah yang sentiasa berbaris (menjunjung perintah dan beribadat), (165) Dan sesungguhnya kamilah yang sentiasa bertasbih (mensucikan Allah dari sebarang sifat kekurangan)! (166) Dan sebenarnya mereka (yang musyrik) itu dahulu pernah berkata: (167) Kalaulah ada di sisi kami Kitab Suci dari (bawaan Rasul-rasul) yang telah lalu (168) Tentulah kami akan menjadi hamba-hamba Allah yang dibersihkan dari sebarang syirik! (169) (Setelah Al-Quran diturunkan kepada mereka) mereka mengingkarinya; oleh itu mereka akan mengetahui kelak (akibat kekufurannya). (170) Dan demi sesungguhnya! Telah ada semenjak dahulu lagi, ketetapan Kami, bagi hamba-hamba Kami yang diutus menjadi Rasul. (171) Bahawa sesungguhnya merekalah orang-orang yang diberikan pertolongan mencapai kemenangan (172) Dan bahawasanya tentera Kami (pengikut-pengikut Rasul), merekalah orang-orang yang mengalahkan (golongan yang menentang kebenaran). (173) Oleh itu berpalinglah (wahai Muhammad) dari mereka, (jangan hiraukan celaan mereka serta bersabarlah) hingga ke suatu masa. (174) Dan lihat (apa yang akan menimpa) mereka; tidak lama kemudian mereka akan melihat (kemenangan yang telah Kami tetapkan untukmu). (175) Maka tidaklah patut mereka meminta disegerakan azab (yang telah ditetapkan oleh) Kami! (176) Kerana apabila azab itu turun dalam daerah dan kawasan mereka, sudah tentu buruklah hari orang-orang yang tidak mengindahkan amaran yang telah diberikan. (177) Dan berpalinglah (wahai Muhammad) dari mereka, (jangan hiraukan celaan mereka serta bersabarlah) hingga ke suatu masa. (178) Dan lihatlah (apa yang akan jadi); tidak lama kemudian, mereka pun akan melihat juga. (179) Akuilah kesucian Tuhanmu, Tuhan yang mempunyai keagungan dan kekuasaan, dari apa yang mereka katakan! (180) Dan (ucaplah) salam sejahtera kepada sekalian Rasul. (181) Serta (ingatlah bahawa) segala puji tertentu bagi Allah, Tuhan yang memelihara dan mentadbirkan seluruh alam. (182)

¿Qué os ocurre?, ¿cómo podéis juzgar así? (154) ¿Es que no recapacitáis? (155) ¿O es que acaso tenéis alguna prueba contundente? (156) Traed pues vuestro libro si es verdad lo que decís. (157) Y han atribuido relación de parentesco entre Él y los genios, cuando los genios saben bien que ellos habrán de comparecer. (158) ¡Sea glorificado Allah por encima de lo que (le) atribuyen! (159) Pero no son así los siervos de Allah sinceros. (160) Y en verdad vosotros y aquéllos a los que adoráis, (161) no podréis extraviar a nadie en contra de Allah. (162) Sólo quien haya de entrar en el Yahim. (163) Y no hay ninguno de nosotros que no tenga una estación conocida.* (164) Es cierto que vamos en filas. (165) Y somos glorificadores. (166) Y es verdad que han dicho: (167) Si tuviéramos alguna memoria de los que nos precedieron (168) seríamos servidores sinceros de Allah; (169) Y sin embargo se han negado a creer en él*. Pero ya sabrán. (170) Ya sucedió antes que dimos Nuestra palabra a Nuestros siervos enviados. (171) Y fueron auxiliados. (172) Y es verdad que Nuestros ejércitos fueron vencedores. (173) Apártate pues de ellos hasta que llegue el momento. (174) Y obsérvalos que ya verán. (175) ¿Acaso están pidiendo que se acelere el castigo? (176) Cuando descienda a sus patios: ¡Qué mal amanecer el de los que fueron advertidos! (177) Apártate de ellos hasta que llegue el momento. (178) Y observa que ya verán. (179) ¡Gloria a tu Señor!, el Señor del poder por encima de lo que (le) atribuyen. (180) Paz sobre los enviados. (181) Y las alabanzas a Allah, el Señor de los mundos. (182)