سورة ص (38) ص 452
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
ص وَالْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ {1} بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ {2} كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِينَ مَنَاصٍ {3} وَعَجِبُوا أَن جَاءهُم مُّنذِرٌ مِّنْهُمْ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ {4} أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَهاً وَاحِداً إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ {5} وَانطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَى آلِهَتِكُمْ إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ يُرَادُ {6} مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ {7} أَأُنزِلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ مِّن ذِكْرِي بَلْ لَمَّا يَذُوقُوا عَذَابِ {8} أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ {9} أَمْ لَهُم مُّلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَلْيَرْتَقُوا فِي الْأَسْبَابِ {10} جُندٌ مَّا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِّنَ الْأَحْزَابِ {11} كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ {12} وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الأَيْكَةِ أُوْلَئِكَ الْأَحْزَابُ {13} إِن كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ {14} وَمَا يَنظُرُ هَؤُلَاء إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَّا لَهَا مِن فَوَاقٍ {15} وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ {16} ‏ سورة ص (38) ص

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla (1) Sâd. Öğüt veren Kur`an`a yemin ederim ki, küfredenler, (iddia ettiklerinin) aksine, bir gurur ve tefrika içindedirler. (1) (2) Sâd. Öğüt veren Kur`an`a yemin ederim ki, küfredenler, (iddia ettiklerinin) aksine, bir gurur ve tefrika içindedirler. (2) Onlardan önce nice nesilleri helâk ettik. O zaman feryat ettiler. Halbuki artık kurtulma zamanı değildi. (3) (4) Aralarından kendilerine bir uyarıcının gelmesine şaştılar ve kafirler: Bu pek yalancı bir sihirbazdır! Tanrıları, tek tanrı mı yaptı? Doğrusu bu tuhaf bir şeydir! dediler. (4) (5) Aralarından kendilerine bir uyarıcının gelmesine şaştılar ve kafirler: Bu pek yalancı bir sihirbazdır! Tanrıları, tek tanrı mı yaptı? Doğrusu bu tuhaf bir şeydir! dediler. (5) (6) Onlardan ileri gelenler: Yürüyün, tanrılarınıza bağlılıkta direnin, sizden istenen şüphesiz budur. Son dinde de bunu işitmedik. Bu, ancak bir uydurmadır. Kur`an aramızdan Muhammed`e mi indirildi? diyerek kalkıp yürüdüler. Belki, bunlar Kur`an`ım hakkında şüphe içine düştüler. Hayır! Azabımı henüz tatmadılar. (6) (7) Onlardan ileri gelenler: Yürüyün, tanrılarınıza bağlılıkta direnin, sizden istenen şüphesiz budur. Son dinde de bunu işitmedik. Bu, ancak bir uydurmadır. Kur`an aramızdan Muhammed`e mi indirildi? diyerek kalkıp yürüdüler. Belki, bunlar Kur`an`ım hakkında şüphe içine düştüler. Hayır! Azabımı henüz tatmadılar. (7) (8) Onlardan ileri gelenler: Yürüyün, tanrılarınıza bağlılıkta direnin, sizden istenen şüphesiz budur. Son dinde de bunu işitmedik. Bu, ancak bir uydurmadır. Kur`an aramızdan Muhammed`e mi indirildi? diyerek kalkıp yürüdüler. Belki, bunlar Kur`an`ım hakkında şüphe içine düştüler. Hayır! Azabımı henüz tatmadılar. (8) Yoksa azîz ve lütufkâr olan Rabbinin rahmet hazineleri onların yanında mıdır! (9) Yahut göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların hükümranlığı onların elinde midir? Öyleyse (göklerin) yollarında yükselsinler (görelim)! (10) Onlar, çeşitli guruplardan oluşmuş bir ordudur; işte şurada bozguna uğratılacaklardır. (11) (12) Onlardan önce Nuh kavmi, Âd kavmi, kazıklar sahibi Firavun, Semûd, Lût kavmi ve Eyke halkı da peygamberleri yalanladılar. İşte bunlar da (peygamberlere karşı) birleşen topluluklardır. (12) (13) Onlardan önce Nuh kavmi, Âd kavmi, kazıklar sahibi Firavun, Semûd, Lût kavmi ve Eyke halkı da peygamberleri yalanladılar. İşte bunlar da (peygamberlere karşı) birleşen topluluklardır. (13) Onların her biri gönderilen peygamberleri yalanladılar da bu yüzden (kendilerine) azabım hak oldu. (14) Bunlar da ancak, bir an gecikmesi olmayan korkunç bir ses beklemektedirler. (15) Rabbimiz! Bizim payımızı hesap gününden önce ver, dediler. (16)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Sad. Beim Qur`an mit der Ermahnung! (1) Die, die aber ungläubig sind, verharren in falschem Stolz und Feindseligkeit. (2) Wie oft ließen Wir so manches Geschlecht schon vor ihnen zugrunde gehen! Sie schrien, als keine Zeit mehr zum Entrinnen war. (3) "Und sie wundern sich, daß ein Warner aus ihrer Mitte zu ihnen gekommen ist; und die Ungläubigen sagen: ""Das ist ein Zauberer, ein Lügner. (4) ""Macht er die Götter zu einem einzigen Gott? Dies ist wahrlich ein wunderbares Ding."" (5) ""Und die Vornehmen unter ihnen liefen davon (und sagten): ""Geht und haltet an euren Göttern fest. Das ist es, was man beabsichtigt. (6) "Wir haben hiervon nie etwas in der früheren Religion gehört. Dies ist nichts als eine Dichtung. (7) "Ist die Ermahnung unter uns nur zu ihm allein gekommen?"" Nein, sie hegen Zweifel über Meine Ermahnung. Nein, sie haben Meine Strafe nicht gekostet. (8) "Besitzen sie etwa die Schätze der Barmherzigkeit deines Herrn, des Allmächtigen, des Gabenverleihers? (9) Oder gehört ihnen das Königreich der Himmel und der Erde und dessen, was zwischen beiden ist? Mögen sie nur weiter Mittel und Wege (gegen Mich) ersinnen. (10) Eine Heerschar der Verbündeten wird in die Flucht geschlagen werden. (11) Vor ihnen haben schon geleugnet: das Volk Noahs und die `Ad und Pharao mit den bodenfesten Bauten. , (12) und die Thamud und das Volk Lots und die Bewohner des Waldes - diese waren die Verbündeten. (13) Ein jeder hatte die Gesandten der Lüge bezichtigt, darum war Meine Strafe fällig gewesen. (14) Und diese erwarteten nichts als einen einzigen Schrei, für den es keinen Aufschub gibt. (15) "Und sie sagen: ""Unser Herr, beschleunige Unseren Teil (der Strafe) vor dem Tage der Abrechnung."" (16)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Sâd [These letters (Sâd etc.) are one of the miracles of the Qur'ân and none but Allâh (Alone) knows their meanings]. By the Qur'ân full of reminding (explaination and honour for the one who believes in it). (1) Nay, those who desbelieve are in false pride and opposition. (2) How many a generation We have destroyed before them, And they cried out when there was no longer time for escape! (3) And they (Arab pagans) wonder that a warner (Prophet Muhammad SAW) has come to them from among themselves! And the disbelievers say: "This (Prophet Muhammad SAW) is a sorcerer, a liar. (4) "Has he made the âlihah (gods) (all) into One Ilâh (God - Allâh). Verily, this is a curious thing!" (5) And the leaders among them went about (saying): "Go on, and remain constant to your âliha (gods)! Verily, this is a thing designed (against you)! (6) "We have not heard (the like) of this in the religion of these later days (i.e. christianity). This is nothing but an invention! (Tafsir Al-Qurtabi) (7) "Has the Reminder been sent down to him (alone) from among us?" Nay! but they are in doubt about My Reminder (this Qur'ân)! Nay, but they have not tasted (My) Torment! (8) Or have they the treasures of the Mercy of your Lord, the All-Mighty, the Real Bestower? (9) Or is it that the dominion of the heavens and the earth and all that is between them is theirs? If so, let them ascend up with means (to the heavens)! (10) (As they denied Allâh's Message) they will be a defeated host like the confederates of the old times (who were defeated). (11) Before them (were many who) belied (Messengers),— the people of Nûh (Noah); and 'Ad; and Fir'aun (Pharaoh) the man of stakes (with which he used to punish the people), (12) And Thamûd, and the people of Lut (Lot), and the Dwellers of the wood; such were the confederates. (13) Not one of them but belied the Messengers, therefore My Torment was justified, (14) And these only wait for a single Saihah [shout (i.e. the blowing of the Trumpet by the angel Isrâfil)] there will be no pause or ending thereto [till everything will perish except Allâh (the only God full of Majesty, Bounty and Honour)]. (15) They say: "Our Lord! Hasten to us Qittana (i.e. our Record of good and bad deeds so that we may see it) before the Day of Reckoning!" (16)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Sad. by the Qur'an, full of Admonition: (this is the Truth). (1) But the Unbelievers (are steeped) in Self-glory and Separatism. (2) How many generations before them did We destroy? In the end they cried (for mercy) when there was no longer time for being saved! (3) So they wonder that a Warner has come to them from among themselves! And the Unbelievers say "This is a sorcerer telling lies! (4) "Has he made the gods (all) into one God? Truly this is a wonderful thing!" (5) And the leaders among them go away (impatiently), (saying) "Walk ye away, and remain constant to your gods! For this is truly a thing designed (against you)! (6) "We never heard (the like) of this among the people of these latter days: this is nothing but a made-up tale! (7) "What! Has the Message been sent to him― (of all persons) among us?" But they are in doubt concerning My (own) Message! Nay, they have not yet tasted My Punishment! (8) Or have they the Treasures of the Mercy of thy Lord― the Exalted in Power, the Grantor of Bounties without measure? (9) Or have they the dominion of the heavens and the earth and all between? If so, let them mount up with the ropes and means (to reach that end)! (10) But there― will be put to flight even a host of confederates. (11) Before them (were many who) rejected messengers, the People of Noah, and `Ad, and Pharaoh, the Lord of Stakes. (12) And Thamud, and the People of Lut, and the Companions of the Wood;― such were the Confederates. (13) Not one (of them) but rejected the messengers, but My Punishment came justly and inevitably (on them). (14) These (to-day) only wait for a single mighty Blast, which (when it comes) will brook no delay. (15) They say: "Our Lord! Hasten to us our sentence (even) before the Day of Account!" (16)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux Ṣād. Par le Coran, au renom glorieux (ḏikr)(2)! (1) Ceux qui ont mécru sont plutôt dans l’orgueil et le schisme! (2) Que de générations avant eux avons-Nous fait périr, qui ont crié, hélas, quand il n’était plus temps d’échapper? (3) Et ils (les Mecquois) s’étonnèrent qu’un avertisseur parmi eux leur soit venu, et les infidèles disent: «C’est un magicien et un grand menteur, (4) Réduira-t-il les divinités à un Seul Dieu? Voilà une chose vraiment étonnante». (5) Et leurs notables partirent en disant: «Allez-vous en, et restez constants à vos dieux: c’est là vraiment une chose souhaitable. (6) Nous n’avons pas entendu cela dans la dernière religion (le Christianisme); ce n’est en vérité que pure invention! (7) Quoi! C’est sur lui, parmi nous, qu’on aurait fait descendre le Rappel [le Coran]?» Plutôt ils sont dans le doute au sujet de Mon message. Ou plutôt ils n’ont pas encore goûté à Mon châtiment! (8) Ou bien détiennent-ils les trésors de la miséricorde de ton Seigneur, le Puissant, le Dispensateur par excellence. (9) Ou bien ont-ils le royaume des cieux et de la terre et de ce qui existe entre eux? Eh bien, qu’ils y montent par n’importe quel moyen! (10) Une armée de coalisés qui, ici-même, sera mise en déroute! (11) Avant eux, le peuple de Noé, les ‘Ad et Pharaon l’homme aux pals(3) (ou aux Pyramides), (12) et les Ṯamūd, le peuple de Loṭ, et les gens d’Al-Aykah(4), (ont tous démenti leurs Messagers). Voilà les coalisés. (13) Il n’en est aucun qui n’ait traité les Messagers de menteurs. Et bien, Ma punition s’est avérée contre eux! (14) Ceux-ci(5) n’attendant qu’un seul Cri, sans répétition. (15) Et ils disent: «Seigneur, hâte-nous notre part avant le jour des Comptes»(6). (16)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Shaad, demi Al Qur’an yang mempunyai keagungan. (1) Sebenarnya orang-orang kafir itu [berada] dalam kesombongan dan permusuhan yang sengit. (2) Betapa banyaknya umat sebelum mereka yang telah Kami binasakan, lalu mereka meminta tolong padahal [waktu itu] bukanlah saat untuk lari melepaskan diri. (3) Dan mereka heran karena mereka kedatangan seorang pemberi peringatan [rasul] dari kalangan mereka; dan orang-orang kafir berkata: "Ini adalah seorang ahli sihir yang banyak berdusta". (4) Mengapa ia menjadikan tuhan-tuhan itu Tuhan Yang satu saja? Sesungguhnya ini benar-benar suatu hal yang sangat mengherankan. (5) Dan pergilah pemimpin-pemimpin mereka [seraya berkata]: "Pergilah kamu dan tetaplah [menyembah] tuhan-tuhanmu, sesungguhnya ini benar-benar suatu hal yang dikehendaki [1]. (6) Kami tidak pernah mendengar hal ini dalam agama yang terakhir [2]; ini [mengesakan Allah] tidak lain hanyalah [dusta] yang diada-adakan, (7) mengapa Al Qur’an itu diturunkan kepadanya di antara kita?" Sebenarnya mereka ragu-ragu terhadap Al Qur’an-Ku, dan sebenarnya mereka belum merasakan azab-Ku. (8) Atau apakah mereka itu mempunyai perbendaharaan rahmat Tuhanmu Yang Maha Perkasa lagi Maha Pemberi? (9) Atau apakah bagi mereka kerajaan langit dan bumi dan yang ada di antara keduanya? [Jika ada], maka hendaklah mereka menaiki tangga-tangga [ke langit]. (10) Suatu tentara yang besar yang berada di sana dari golongan-golongan yang berserikat, pasti akan dikalahkan [3]. (11) Telah mendustakan [rasul-rasul pula] sebelum mereka itu kaum Nuh, ’Aad, Fir’aun yang mempunyai tentara yang banyak, (12) dan Tsamud, kaum Luth dan penduduk Aikah [4]. Mereka itulah golongan-golongan yang bersekutu [menentang rasul-rasul]. (13) Semua mereka itu tidak lain hanyalah mendustakan rasul-rasul, maka pastilah [bagi mereka] azab-Ku. (14) Tidaklah yang mereka tunggu melainkan hanya satu teriakan saja yang tidak ada baginya saat berselang[5]. (15) Dan mereka berkata: "Ya Tuhan kami, cepatkanlah untuk kami azab yang diperuntukkan bagi kami sebelum hari berhisab". (16)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Saad; demi Al-Quran yang mempunyai kemuliaan serta mengandungi peringatan dan pengajaran. (1) (Orang-orang yang mengingkari kerasulanmu wahai Muhammad tidak berdasarkan kebenaran) bahkan mereka yang kafir itu bersifat sombong angkuh dan suka menentang kebenaran. (2) (Tidakkah mereka menyedari) berapa banyak umat-umat (yang ingkar) yang terdahulu dari mereka, Kami binasakan? Lalu mereka meminta pertolongan, padahal saat itu bukanlah saat meminta pertolongan melepaskan diri dari azab. (3) Dan mereka (yang mengingkari kerasulan Nabi Muhammad itu) merasa hairan, bahawa mereka didatangi oleh seorang Rasul pemberi amaran, dari kalangan mereka sendiri. Dan mereka yang kafir itu berkata: Orang ini adalah seorang ahli sihir, lagi pendusta. (4) Patutkah dia menafikan tuhan-tuhan yang berbilang itu dengan mengatakan: Tuhan hanya Satu? Sesungguhnya ini adalah satu perkara yang menakjubkan! (5) Dan (ketika itu) keluarlah ketua-ketua dari kalangan mereka (memberi perangsang dengan berkata): Jalan terus (menurut cara penyembahan datuk nenek kamu) dan tetap tekunlah menyembah tuhan-tuhan kamu. Sebenarnya sikap ini adalah satu perkara yang amat dikehendaki. (6) Kami tidak pernah mendengar tentang (soal mengesakan Tuhan) itu dalam agama yang terakhir; perkara ini tidak lain hanyalah rekaan dan dusta semata-mata. (7) (Mereka berkata lagi): Patutkah wahyu peringatan itu diturunkan kepada Muhammad (padahal orang-orang yang lebih layak ada) di antara kita? (Mereka bukan sahaja ingkarkan kelayakan Nabi Muhammad menerima wahyu) bahkan mereka berada dalam keraguan tentang peringatan yang Aku wahyukan (kepada Nabi Muhammad) itu, bahkan mereka belum lagi merasai azab. (8) Adakah di sisi mereka perbendaharaan rahmat Tuhanmu Yang Maha Kuasa, lagi Yang Maha Melimpah pemberianNya?. (9) Atau adakah mereka menguasai langit dan bumi serta segala yang ada di antara keduanya?. (Kalau ada kekuasaan yang demikian) maka biarlah mereka naik mendaki langit menurut jalan-jalan yang membawa mereka ke situ (untuk mentadbirkan seluruh alam). (10) (Sebenarnya mereka hanyalah) satu pasukan tentera dari kumpulan-kumpulan (yang menentang kebenaran), yang pada suatu masa kelak tetap akan dikalahkan. (11) Sebelum mereka itu, kaum Nabi Nuh dan Aad (kaum Nabi Hud), serta Firaun yang mempunyai kerajaan yang kuat, telah juga mendustakan Rasul masing-masing. (12) Dan juga Thamud (kaum Nabi Soleh) dan kaum Nabi Lut, serta penduduk Aikah; merekalah kumpulan-kumpulan (yang menentang kebenaran). (13) Tidak ada satupun dari kaum-kaum yang tersebut, melainkan telah mendustakan Rasul-rasul; maka berhaklah mereka ditimpa azab. (14) Dan orang-orang ini (yang menentang Nabi Muhammad), tidak menunggu melainkan satu jeritan suara yang tidak akan berulang lagi. (15) Dan mereka pula berkata (secara mengejek-ejek): Wahai Tuhan kami! Segerakanlah azab yang ditetapkan untuk kami, sebelum datangnya hari hitungan amal (yang dikatakan oleh Muhammad itu). (16)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo Sad. (1) ¡Por el Corán que contiene el Recuerdo! Sin embargo los que se niegan a creer muestran arrogancia y oposición. (2) ¿Cuántas generaciones anteriores a ellos destruimos? Imploraron cuando ya había pasado el tiempo de salvarse. (3) Se extrañan de que les haya llegado un advertidor que es uno de ellos; y dicen los que se niegan a creer: Este es un mago farsante. (4) ¿Acaso pretende que los dioses sean un único dios? Realmente es algo asombroso. (5) Sus cabecillas han salido diciendo: Id y seguid fieles a vuestros dioses pues en todo esto se persigue algo contra vosotros. (6) No lo habíamos oído en la forma de Adoración anterior, sólo es una invención. (7) ¿Cómo puede ser que, de entre todos nosotros, se le haya hecho descender el Recuerdo a él? Pero no es por eso, es que dudan de Mi Recuerdo.Aún no han probado Mi castigo. (8) ¿O es que poseen los tesoros de la misericordia de tu Señor, el Irresistible, el Dador? (9) ¿O tienen el dominio de los cielos y de la tierra y de lo que entre ellos hay? Que suban entonces por los accesos (a los cielos). (10) Sólo son una tropa más, entre los coligados, que pronto será derrotada. (11) Antes de ellos ya negaron la verdad la gente de Nuh, los Ad y Firaún, el de las estacas.* (12) Y los Zamud, la gente de Lut y los compañeros de la Espesura*.Esos eran realmente los coligados*. (13) No hubo ninguno que no negara la verdad de los mensajeros y Mi castigo se hizo realidad. (14) Y éstos* sólo tendrán que esperar un único grito que no tendrá vuelta atrás. (15) Dicen: ¡Señor nuestro! Adelántanos nuestra parte antes del Día de la Cuenta. (16)