مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ {25} بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ {26} وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ {27} قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ {28} قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ {29} وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ بَلْ كُنتُمْ قَوْماً طَاغِينَ {30} فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا إِنَّا لَذَائِقُونَ {31} فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ {32} فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ {33} إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ {34} إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ {35} وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ {36} بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ {37} إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ {38} وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ {39} إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ {40} أُوْلَئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ {41} فَوَاكِهُ وَهُم مُّكْرَمُونَ {42} فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ {43} عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ {44} يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِن مَّعِينٍ {45} بَيْضَاء لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ {46} لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ {47} وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ {48} كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ {49} فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ {50} قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ {51} سورة الصافات (37) ص

Size ne oldu ki birbirinize yardım etmiyorsunuz? (25) Evet, onlar o gün zilletle boyun eğeceklerdir. (26) (İşte bu duruma düştükleri vakit) onlardan bir kısmı, diğerlerine yönelir, birbirlerini sorumlu tutmaya çalışırlar. (27) (Uyanlar, uydukları adamlara:) Siz bize sağdan gelirdiniz (sureti haktan görünürdünüz), derler. (28) (29) (Ötekiler de:) "Bilakis, derler, siz inanan kimseler değildiniz. Bizim sizi zorlayacak bir gücümüz yok. Fakat siz kendiniz azgın bir toplum idiniz." (29) (30) (Ötekiler de:) "Bilakis, derler, siz inanan kimseler değildiniz. Bizim sizi zorlayacak bir gücümüz yok. Fakat siz kendiniz azgın bir toplum idiniz." (30) "Onun için Rabbimizin hükmü bize hak oldu. Biz (hak ettiğimiz cezayı) mutlaka tadacağız." (31) "Biz sizi azdırdık. Çünkü kendimiz de azmıştık." (32) Şüphesiz o gün onlar azapta ortaktırlar. (33) İşte biz, suçlulara böyle yaparız. (34) Çünkü onlara: Allah`tan başka tanrı yoktur, denildiği zaman kibirle direnirlerdi. (35) "Mecnun bir şair için biz tanrılarımızı bırakacak mıyız?" derlerdi. (36) Hayır! O, gerçeği getirdi ve peygamberleri de doğruladı. (37) Kuşkusuz siz acı azabı tadacaksınız. (38) Çekeceğiniz ceza yapmakta olduğunuzdan başka bir şeyin cezası değildir. (39) (Bu azaptan) Ancak Allah`ın halis kulları istisna edilecek. (40) (41) Bunlar için bilinen bir rızık, türlü meyveler vardır. Naîm cennetlerinde karşılıklı koltuklar üzerine kurulmuş oldukları halde kendilerine ikram edilir. (41) (42) Bunlar için bilinen bir rızık, türlü meyveler vardır. Naîm cennetlerinde karşılıklı koltuklar üzerine kurulmuş oldukları halde kendilerine ikram edilir. (42) (43)Bunlar için bilinen bir rızık, türlü meyveler vardır. Naîm cennetlerinde karşılıklı koltuklar üzerine kurulmuş oldukları halde kendilerine ikram edilir. (43) (44) Bunlar için bilinen bir rızık, türlü meyveler vardır. Naîm cennetlerinde karşılıklı koltuklar üzerine kurulmuş oldukları halde kendilerine ikram edilir. (44) Onlara pınardan (doldurulmuş) kadehler dolaştırılır. (45) Berraktır, içenlere lezzet verir. (46) O içkide ne sersemletme vardır ne de onunla sarhoş olurlar. (47) Yanlarında güzel bakışlarını yalnız onlara tahsis etmiş, iri gözlü eşler vardır. (48) Onlar, gün yüzü görmemiş yumurta gibi bembeyazdır. (49) İşte o zaman, birbirlerine dönerek (dünyadaki hallerini) soracaklar. (50) İçlerinden biri: "Benim, bir arkadaşım vardı" der. (51)

""""Was ist euch, daß ihr einander nicht helft?"" (25) "Nein, heute ergeben sie sich. (26) Und sie wenden sich aneinander und fragen sich gegenseitig. (27) "Sie werden sagen: ""Wahrlich, ihr pflegtet von rechts zu uns zu kommen."" (28) ""Jene werden antworten: ""Nein, ihr waret selbst keine Gläubigen. (29) "Und wir hatten keine Macht über euch; ihr aber waret ein gewalttätiges Volk. (30) Nun hat sich das Wort unseres Herrn gegen uns erfüllt. Wir werden gewiß (die Strafe) kosten müssen. (31) "Und wir verführten euch, weil wir selbst Irrende waren."" (32) "An jenem Tage werden sie alle Teilhaber an der Strafe sein. (33) So verfahren Wir mit den Schuldigen; (34) "denn als zu ihnen gesprochen wurde: ""Es ist kein Gott außer Allah"", da verhielten sie sich hochmütig (35) ""und sagten: ""Sollen wir unsere Götter wegen eines besessenen Dichters aufgeben?"" (36) "Nein, er hat die Wahrheit gebracht und die Gesandten bestätigt. (37) Ihr werdet sicher die peinvolle Strafe kosten. (38) Und ihr werdet nur für das, was ihr selbst gewirkt habt, belohnt werden. (39) Ausgenommen (davon sind) die erwählten Diener Allahs. (40) Diese sollen eine zuvor bekannte Versorgung erhalten (41) : Früchte; und sie sollen geehrt werden (42) in den Gärten der Wonne, (43) auf Ruhebetten einander gegenüber (sitzend) , (44) während ein unerschöpflicher Becher unter ihnen die Runde macht. (45) (Er ist) weiß und wohlschmeckend für die Trinkenden. (46) Er wird keinen Rausch erzeugen, noch werden sie davon müde werden. (47) Und bei ihnen werden (Keusche) sein, die züchtig aus großen Augen blicken, (48) als ob sie verborgene Perlen wären. (49) Und einige von ihnen werden sich an die anderen wenden, um sich gegenseitig zu befragen. (50) "Einer ihrer Sprecher wird sagen: ""Ich hatte einen Gefährten, (51)

"What is the matter with you? Why do you not help one another (as you used to do in the world)?" (25) Nay, but that Day they shall surrender, (26) And they will turn to one another and question one another. (27) They will say: "It was you who used to come to us from the right side [i.e. from the right side of one of us and beautify for us every evil, enjoin on us polytheism, and stop us from the truth i.e. Islâmic Monotheism and from every good deed]." (28) They will reply: "Nay, you yourselves were not believers. (29) "And we had no authority over you. Nay! But you were Taghun (transgressing) people (polytheists, and disbelievers). (30) "So now the Word of our Lord has been justified against us, that we shall certainly (have to) taste (the torment). (31) "So we led you astray because we were ourselves astray." (32) Then verily, that Day, they will (all) share in the torment. (33) Certainly, that is how We deal with Al¬Mujrimûn (polytheists, sinners, disbelivers, criminals, the disobedient to Allâh). (34) Truly, when it was said to them: Lâ ilâha illallâh "(none has the right to be worshipped but Allâh)," they puffed themselves up with pride[] (i.e. denied it). (35) And (they) said: "Are we going to abandon our âlihah (gods) for the sake of a mad poet? (36) Nay! he (Muhammad SAW) has come with the truth (i.e. Allâh's religion - Islâmic Monotheism and this Qur'ân) and he confirms the Messengers (before him who brought Allâh's religion - Islâmic Monotheism). (37) Verily, you (pagans of Makkah) are going to taste the painful torment; (38) And you will be requited nothing except for what you used to do (evil deeds, sins, and Allâh's disobedience which you used to do in this world); (39) Save the chosen slaves of Allâh (i.e. the true believers of Islâmic Monotheism). (40) For them there will be a known provision (in Paradise), (41) Fruits; and they shall be honoured, (42) In the Gardens of delight (Paradise), (43) Facing one another on thrones, (44) Round them will be passed a cup of pure wine,— (45) White, delicious to the drinkers, (46) Neither will they have Ghoul (any kind of hurt, abdominal pain, headache, a sin) from that, nor will they suffer intoxication therefrom. (47) And beside them will be Qâsirât-at-Tarf [chaste females (wives), restraining their glances (desiring none except their husbands)], with wide and beautiful eyes.[] (48) (Delicate and pure) as if they were (hidden) eggs (well) preserved. (49) Then they will turn to one another, mutually questioning. (50) A speaker of them will say: "Verily, I had a companion (in the world), (51)

" `What is the matter with you that ye help not each other?' " (25) Nay, but that day they shall submit (to Judgment); (26) And they will turn to one another, and question one another. (27) They will say: "It was ye who used to come to us from the right hand (of power and authority)!" (28) They will reply: "Nay, ye yourselves had no Faith! (29) "Nor had we any authority over you. Nay, it was ye who were a people in obstinate rebellion! (30) "So now has been proved true, against us, the Word of our Lord that we shall indeed (have to) taste (the punishment of our sins): (31) "We led you astray: for truly we were ourselves astray." (32) Truly, that Day, they will (all) share in the Penalty. (33) Verily that is how We shall deal with Sinners. (34) For they, when they were told that there is no god except Allah, would puff themselves up with Pride. (35) And say: "What! shall we give up our gods for the sake of a Poet possessed?" (36) Nay! He has come with the (very) Truth and he confirms (the Message of) the messengers (before Him). (37) Ye shall indeed taste of the Grievous Penalty― (38) But it will be no more than the retribution of (the Evil) that ye have wrought (39) But the sincere (and devoted) servants of Allah― (40) For them is a Sustenance Determined (41) Fruits (Delights), and they (shall enjoy) honour and dignity. (42) In Gardens of Felicity. (43) Facing each other on Thrones (of dignity): (44) Round will be passed to them a Cup from a clear-flowing fountain― (45) Crystal-white of a taste delicious to those who drink (thereof), (46) Free from headiness; nor will they suffer intoxication therefrom. (47) And beside them will be chaste women; restraining their glances, with big eyes (of wonder and beauty). (48) As if they were (delicate) eggs closely guarded. (49) Then they will turn to one another and question one another. (50) One of them will start the talk and say: "I had an intimate companion (on the earth) (51)

«Pourquoi ne vous portez-vous pas secours mutuellement?» (25) Mais ce jour-là, ils seront complètement soumis, (26) et les uns se tourneront vers les autres s’interrogeant mutuellement; (27) Ils diront: «C’est vous qui nous forciez (à la mécréance)»(1). (28) «C’est vous plutôt (diront les chefs) qui ne vouliez pas croire. (29) Et nous n’avions aucun pouvoir sur vous. C’est vous plutôt qui étiez des gens transgresseurs. (30) La parole de notre Seigneur s’est donc réalisée contre nous; certes, nous allons goûter [au châtiment]. (31) Nous vous avons induits en erreur car, en vérité, nous étions égarés nous-mêmes». (32) Ce jour-là donc, ils seront tous associés dans le châtiment. (33) Ainsi traitons-Nous les criminels. (34) Quand on leur disait: «Point de divinité à part Allah», ils se gonflaient d’orgueil, (35) et disaient: «Allons-nous abandonner nos divinités pour un poète fou?» (36) Il est plutôt venu avec la Vérité et il a confirmé les messagers (précédents). (37) Vous allez certes, goûter au châtiment douloureux. (38) Et vous ne serez rétribués que selon ce que vous œuvriez, (39) sauf les serviteurs élus d’Allah, (40) Ceux-là auront une rétribution bien connue: (41) des fruits, et ils seront honorés, (42) dans les Jardins du délice, (43) sur des lits, face à face. (44) On fera circuler entre eux une coupe d’eau remplie à une source (45) blanche, savoureuse à boire, (46) Elle n’offusquera point leur raison et ne les enivrera pas. (47) Et Ils auront auprès d’eux des belles aux grands yeux, au regard chaste, (48) semblables au blanc bien préservé de l’œuf(2). (49) Puis les uns se tourneront vers les autres s’interrogeant mutuellement. (50) L’un d’eux dira: «J’avais un compagnon (51)

"Kenapa kamu tidak tolong-menolong?" (25) Bahkan mereka pada hari itu menyerah diri. (26) Sebahagian dari mereka menghadap kepada sebahagian yang lain berbantah-bantahan. (27) Pengikut-pengikut mereka berkata [kepada pemimpin-pemimpin mereka]: "Sesungguhnya kamulah yang datang kepada kami dari kanan".[1] (28) Pemimpin-pemimpin mereka menjawab: "Sebenarnya kamulah yang tidak beriman". (29) Dan sekali-kali kami tidak berkuasa terhadapmu, bahkan kamulah kaum yang melampaui batas. (30) Maka pastilah putusan [azab] Tuhan kita menimpa atas kita; sesungguhnya kita akan merasakan [azab itu]. (31) Maka kami telah menyesatkan kamu, sesungguhnya kami adalah orang-orang yang sesat. (32) Maka sesungguhnya mereka pada hari itu bersama-sama dalam azab. (33) Sesungguhnya demikianlah Kami berbuat terhadap orang-orang yang berbuat jahat. (34) Sesungguhnya mereka dahulu apabila dikatakan kepada mereka: "Laa ilaaha illallah" [Tiada Tuhan yang berhak disembah melainkan Allah] mereka menyombongkan diri, (35) dan mereka berkata: "Apakah sesungguhnya kami harus meninggalkan sembahan-sembahan kami karena seorang penyair gila?" (36) Sebenarnya dia [Muhammad] telah datang membawa kebenaran dan membenarkan rasul-rasul [sebelumnya]. (37) Sesungguhnya kamu pasti akan merasakan azab yang pedih. (38) Dan kamu tidak diberi pembalasan melainkan terhadap kejahatan yang telah kamu kerjakan, (39) tetapi hamba-hamba Allah yang dibersihkan [dari dosa]. (40) Mereka itu memperoleh rezki yang tertentu, (41) yaitu buah-buahan. Dan mereka adalah orang-orang yang dimuliakan, (42) di dalam surga-surga yang penuh ni’mat, (43) di atas takhta-takhta kebesaran berhadap-hadapan. (44) Diedarkan kepada mereka gelas yang berisi khamar dari sungai yang mengalir. (45) [Warnanya] putih bersih, sedap rasanya bagi orang-orang yang minum. (46) Tidak ada dalam khamar itu alkohol dan mereka tiada mabuk karenanya. (47) Di sisi mereka ada bidadari-bidadari yang tidak liar pandangannya dan jelita matanya, (48) seakan-akan mereka adalah telur [burung unta] yang tersimpan dengan baik. (49) Lalu sebahagian mereka menghadap kepada sebahagian yang lain sambil bercakap-cakap. (50) Berkatalah salah seorang di antara mereka: "Sesungguhnya aku dahulu [di dunia] mempunyai seorang teman, (51)

Mengapa kamu tidak bertolong-tolongan (sebagaimana yang kamu dakwakan dahulu)? (25) (Mereka pada ketika itu tidak dapat berbuat apa-apa) bahkan mereka pada hari itu menyerah diri dengan hina (untuk diadili). (26) Dan masing-masing pun mengadap satu sama lain, sambil kata mengata dan cela mencela. (27) Pengikut-pengikut berkata (kepada ketuanya): Sesungguhnya kamu dahulu selalu datang menyekat kami (daripada beriman) dengan menggunakan kuasa kamu. (28) Ketua-ketuanya menjawab: (Tidak!) Bahkan kamulah sendiri tidak mahu menjadi orang-orang yang beriman! (29) Dan kami (selain daripada mengajak kamu) tidak mempunyai sebarang kuasa memerintah kamu, bahkan kamu sememangnya kaum yang melampaui batas. (30) (Dengan keadaan diri kita yang sedemikian) maka tetaplah di atas kita janji seksa (yang dijanjikan) oleh Tuhan kita, bahawa kita semua tentu akan merasai (azab itu). (31) (Dengan sebab ketentuan yang tersebut) maka kami pun mengajak kamu menjadi sesat, kerana sebenarnya kami adalah orang-orang sesat. (32) Maka sesungguhnya mereka semua pada hari itu, menderita azab bersama. (33) Sesungguhnya demikianlah Kami melakukan kepada orang-orang yang berdosa. (34) Sebenarnya mereka dahulu apabila dikatakan kepadanya; (ketahuilah, bahawa) tiada Tuhan yang sebenar-benarnya melainkan Allah mereka bersikap takbur mengingkarinya. (35) Serta mereka berkata: Patutkah kami mesti meninggalkan tuhan-tuhan yang kami sembah, kerana mendengar ajakan seorang penyair gila? (36) (Tidak! Nabi Muhammad bukan penyair dan bukan pula seorang gila) bahkan ia telah membawa kebenaran (tauhid) dan mengesahkan kebenaran (tauhid) yang dibawa oleh Rasul-rasul (yang terdahulu daripadanya). (37) Sesungguhnya kamu (wahai orang-orang musyrik) akan merasai azab seksa yang tidak terperi sakitnya. (38) Dan kamu tidak dibalas melainkan (dengan balasan yang sepadan) dengan apa yang kamu telah kerjakan. (39) Kecuali hamba-hamba Allah yang dibersihkan dari sebarang syirik. (40) Mereka itu beroleh limpah kurnia yang termaklum. (41) Iaitu buah-buahan (yang lazat), serta mereka mendapat penghormatan. (42) Di dalam Syurga-syurga yang penuh melimpah dengan berjenis-jenis nikmat. (43) Mereka duduk berhadap-hadapan di atas pelamin-pelamin kebesaran. (44) Diedarkan kepada mereka piala yang berisi arak (yang diambil) dari sungainya yang mengalir. (45) Minuman itu putih bersih, lagi lazat rasanya, bagi orang-orang yang meminumnya. (46) Ia tidak mengandungi sesuatu yang membahayakan dan tidak pula mereka mabuk kerana menikmatinya. (47) Sedang di sisi mereka ada pula bidadari-bidadari yang tidak menumpukan pandangannya melainkan kepada mereka, lagi yang amat indah luas matanya. (48) (Putih kekuning-kuningan) seolah-olah mereka telur (Burung Kasawari) yang tersimpan dengan sebaik-baiknya. (49) (Tinggallah penduduk Syurga itu menikmati kesenangan), lalu setengahnya mengadap yang lain, sambil berbincang dan bertanya-tanyaan. (50) Seorang di antaranya berkata: Sesungguhnya aku (di dunia) dahulu, ada seorang rakan (yang menempelak daku). (51)

¿Qué os pasa que no os ayudáis unos a otros? (25) Pero no, ese día estarán rendidos. (26) Irán unos a otros preguntándose. (27) Dirán: Veníais a nosotros por la derecha.* (28) Dirán: No, es que vosotros no erais creyentes. (29) No teníamos ningún poder sobre vosotros, erais gente que se excedía. (30) Se hizo realidad la palabra de Nuestro Señor en nuestra contra y ahora lo estamos probando. (31) Y os extraviamos, pues realmente estábamos extraviados. (32) Ese día estarán compartiendo el castigo. (33) Así es como actuamos con los que hacen el mal. (34) Cuando se les decía: No hay dios sino Allah, mostraban su soberbia (35) y decían: ¿Acaso vamos a dejar a nuestros dioses por un poeta poseso? (36) Pero no, él ha venido con la verdad confirmando a los enviados. (37) Es verdad que gustaréis el doloroso castigo. (38) Pero sólo se os pagará por lo que hayáis hecho. (39) Se exceptúan los siervos sinceros de Allah. (40) Esos tendrán una provisión conocida: (41) Frutos. Y se les honrará (42) en los Jardines del Deleite. (43) Estarán enfrente unos de otros, recostados sobre lechos. (44) A su alrededor se harán circular copas de un vino de manantial. (45) Blanco y dulce para quienes lo beban. (46) No producirá indisposición ni se embriagarán con él. (47) A su lado habrá unas que sólo tendrán mirada para ellos, de grandes ojos. (48) Como perlas* escondidas. (49) Y se dirigirán unos a otros preguntándose. (50) Dirá uno de ellos: Yo tenía un compañero inseparable (51)