وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ {84} وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ {85} وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ {86} وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ {87} يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ {88} إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ {89} وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ {90} وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ {91} وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ {92} مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ {93} فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ {94} وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ {95} قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ {96} تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ {97} إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ {98} وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ {99} فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ {100} وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ {101} فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ {102} إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ {103} وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ {104} كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ {105} إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ {106} إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ {107} فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {108} وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى رَبِّ الْعَالَمِينَ {109} فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ {110} قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ {111} سورة الشعراء (26) ص

Bana, sonra gelecekler içinde, iyilikle anılmak nasip eyle! (84) Beni, Naîm cennetinin vârislerinden kıl. (85) Babamı da bağışla (ona tevbe ve iman nasip et). Çünkü o sapıklardandır. (86) (İnsanların) dirilecekleri gün, beni mahcup etme. (87) O gün, ne mal fayda verir ne de evlat. (88) Ancak Allah`a kalb-i selîm (temiz bir kalp) ile gelenler (o günde fayda bulur). (89) (O gün) cennet, takvâ sahiplerine yaklaştırılır. (90) Cehennem de azgınlara apaçık gösterilir. (91) (92) Onlara: Allah`tan gayrı taptıklarınız hani nerede? Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerine (olsun) yardımları dokunuyor mu? denilir. (92) (93) Onlara: Allah`tan gayrı taptıklarınız hani nerede? Size yardım edebiliyorlar mı veya kendilerine (olsun) yardımları dokunuyor mu? denilir. (93) (94) Artık onlar, o azgınlar ve İblis orduları, toptan oraya tepetaklak (cehenneme) atılırlar. (94) (95) Artık onlar, o azgınlar ve İblis orduları, toptan oraya tepetaklak (cehenneme) atılırlar. (95) Orada birbirleriyle çekişerek şöyle derler: (96) Vallahi, biz gerçekten apaçık bir sapıklık içindeymişiz. (97) Çünkü biz sizi âlemlerin Rabbi ile eşit tutuyorduk. (98) Bizi ancak o günahkârlar saptırdı. (99) (100) Şimdi artık bizim ne şefaatçilerimiz var, ne de yakın bir dostumuz. (100) (101) Şimdi artık bizim ne şefaatçilerimiz var, ne de yakın bir dostumuz. (101) Ah keşke bizim için (dünyaya) bir dönüş daha olsa da, müminlerden olsak! (102) Bunda elbet (alınacak) büyük bir ders vardır; ama çokları iman etmezler. (103) Şüphesiz Rabbin, işte O, mutlak galip ve engin merhamet sahibidir. (104) Nuh kavmi de peygamberleri yalancılıkla suçladılar. (105) Kardeşleri Nuh onlara şöyle demişti: (Allah`a karşı gelmekten) sakınmaz mısınız? (106) Bilin ki ben, size gönderilmiş güvenilir bir elçiyim. (107) Artık Allah`a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin. (108) Buna karşı sizden hiçbir ücret istemiyorum. Benim ecrimi verecek olan, ancak âlemlerin Rabbidir (109) Onun için Allah`tan korkun ve bana itaat edin. (110) Onlar şöyle cevap verdiler: Sana düşük seviyeli kimseler tâbi olup dururken, biz sana iman eder miyiz hiç! (111)

und verleih mir einen guten Ruf bei den künftigen Geschlechtern. (84) Und mache mich zu einem der Erben des Paradieses der Wonne; (85) und vergib meinem Vater; denn er war einer der Irrenden; (86) und tue mir an dem Tage, da (die Menschen) auferweckt werden, keine Schande an, (87) an dem Tage, da weder Besitz noch Söhne (etwas) nützen, (88) "sondern nur der (gerettet werden wird), der mit reinem Herzen zu Allah kommt."" (89) "Und das Paradies wird den Gottesfürchtigen nahegebracht werden. (90) Und die Dschahim wird denen vor Augen gehalten, die abgeirrt sind, (91) "und es wird zu ihnen gesprochen: ""Wo ist nun das, was ihr anzubeten pflegtet (92) ""statt Allah? Können sie euch helfen oder sich selber helfen?"" (93) "Dann werden sie kopfüber (in die Hölle) hineingestürzt werden, sie und diejenigen, die abgeirrt sind, (94) und Iblis` Scharen allesamt. (95) Sie sagen, indem sie miteinander darüber streiten: (96) """Bei Allah, wir waren in einem offenkundigen Irrtum, (97) "als wir euch dem Herrn der Welten gleichsetzten. (98) Und es waren nur die Schuldigen, die uns irreführten, (99) und nun haben wir weder Fürsprecher (100) noch einen treuen Freund. (101) "Wenn es doch für uns eine Rückkehr gäbe, (dann) wären wir unter den Gläubigen!"" (102) "Hierin ist wahrlich ein Zeichen, jedoch die meisten von ihnen glauben es nicht. (103) Und wahrlich, dein Herr - Er ist der Allmächtige, der Barmherzige. (104) Das Volk Noahs bezichtigte den Gesandten der Lüge, (105) "als ihr Bruder Noah zu ihnen sagte: ""Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein? (106) "In Wahrheit, ich bin euch ein vertrauenswürdiger Gesandter. (107) So fürchtet Allah und gehorcht mir. (108) Und ich verlange von euch keinen Lohn dafür; mein Lohn ist allein beim Herrn der Welten. (109) "So fürchtet Allah und gehorcht mir."" (110) ""Sie sagten: ""Sollen wir dir glauben, wo es (doch nur) die Niedrigsten sind, die dir folgen?"" (111)

And grant me an honourable mention in later generations. (84) And make me one of the inheritors of the Paradise of Delight. (85) And forgive my father, verily he is of the erring. (86) And disgrace me not on the Day when (all the creatures) will be resurrected; (87) The Day whereon neither wealth nor sons will avail, (88) Except him who brings to Allâh a clean heart [clean from Shirk (polytheism) and Nifâq (hypocrisy)]. (89) And Paradise will be brought near to the Muttaqûn (pious and righteous persons - see V.2:2). (90) And the (Hell) Fire will be placed in full view of the erring. (91) And it will be said to them: "Where are those (the false gods whom you used to set up as rivals with Allâh) that you used to worship. (92) "Instead of Allâh? Can they help you or (even) help themselves?" (93) Then they will be thrown on their faces into the (Fire), They and the Ghâwûn (devils, and those who were in error). (94) And the whole hosts of Iblîs (Satan) together. (95) They will say while contending therein, (96) By Allâh, we were truly in a manifest error, (97) When We held you (false gods) as equals (in worship) with the Lord of the 'Alamîn (mankind, jinn and all that exists); (98) And none has brought us into error except the Mujrimûn [Iblîs (Satan) and those of human beings who commit crimes, murderers, polytheists, oppressors], (99) Now we have no intercessors, (100) Nor a close friend (to help us). (101) (Alas!) If we only had a chance to return (to the world), we shall truly be among the believers! (102) Verily! In this is indeed a sign, yet most of them are not believers. (103) And verily, your Lord! He is truly the All-Mighty, the Most Merciful. (104) The people of Nûh (Noah) belied the Messengers. (105) When their brother Nûh (Noah) said to them: "Will you not fear Allâh and obey Him? (106) "I am a trustworthy Messenger to you. (107) "So fear Allâh, keep your duty to Him, and obey me. (108) "No reward do I ask of you for it (my Message of Islâmic Monotheism), my reward is only from the Lord of the 'Alamîn (mankind, jinn and all that exists). (109) "So keep your duty to Allâh, fear Him and obey me." (110) They said: "Shall we believe in you, when the meanest (of the people) follow you?" (111)

"Grant me honourable mention on the tongue of truth among the latest (generations); (84) "Make me one of the inheritors of the Garden of Bliss; (85) "Forgive my father, for that he is among those astray; (86) "And let me not be in disgrace on the Day when (men) will be raised up― (87) The Day whereon neither wealth nor sons will avail, (88) "But only he (will prosper) that brings to Allah a sound heart; (89) "To the righteous, the Garden will be brought near, (90) "And to those straying in evil, the Fire will be placed in full view; (91) "And it shall be said to them: `Where are the (gods) ye worshipped― (92) " `Besides Allah? Can they help you or help themselves?' (93) "Then they will be thrown headlong into the (Fire) they and those straying in Evil, (94) "And the whole hosts of Iblis together. (95) "They will say there in their mutual bickerings: (96) " `By Allah, we were truly in an error manifest (97) " `When we held you as equals with the Lord of the Worlds; (98) " `And our seducers were only those who were steeped in guilt. (99) " `Now, then, we have none to intercede (for us), (100) " `Nor a single friend to feel (for us). (101) " `Now if we only had a chance of return, we shall truly be of those who believe!' " (102) Verily in this is a Sign but most of them do not believe. (103) And verily the Lord is He the Exalted in Might, Most Merciful. (104) The people of Noah rejected the messengers. (105) Behold, their brother Noah said to them: "Will ye not fear (Allah)? (106) "I am to you an messenger worthy of all trust: (107) "So fear Allah, and obey me. (108) "No reward do I ask of you for it: my reward is only from the Lord of the Worlds: (109) "So fear Allah and obey me." (110) They said: "Shall we believe in thee when it is the meanest that follow thee?" (111)

fais que j’aie une mention honorable sur les langues de la postérité; (84) et fais de moi l’un des héritiers du Jardin des délices. (85) et pardonne à mon père: car il a été du nombre des égarés; (86) et ne me couvre pas d’ignominie, le jour où l’on sera ressuscité, (87) le jour où ni les biens, ni les enfants ne seront d’aucune utilité, (88) sauf celui qui vient à Allah avec un cœur sain». (89) On rapprochera alors le Paradis pour les pieux, (90) et l’on exposera aux errants la Fournaise, (91) et on leur dira: «Où sont ceux que vous adoriez, (92) en dehors d’Allah? vous secourent-ils? ou se secourent-ils eux-mêmes?» (93) Ils y seront donc jetés pêle-mêle, et les errants aussi, (94) ainsi que toutes les légions de Iblis. (95) Ils diront, tout en s’y querellant: (96) «Par Allah! Nous étions certes dans un égarement évident, (97) quand nous faisions de vous les égaux du Seigneur de l’univers. (98) Ce ne sont que les criminels qui nous ont égarés. (99) Et nous n’avons pas d’intercesseurs, (100) ni d’ami chaleureux. (101) Si un retour nous était possible, alors nous serions parmi les croyants!» (102) Voilà bien là un signe; cependant, la plupart d’entre eux ne croient pas. (103) Et ton Seigneur, c’est Lui vraiment le Puissant, le Très Miséricordieux. (104) Le peuple de Noé traita de menteurs les Messagers, (105) lorsque Noé, leur frère, (contribule) leur dit: «Ne craindrez-vous pas [Allah]? (106) Je suis pour vous un messager digne de confiance. (107) Craignez Allah donc et obéissez-moi. (108) Et je ne vous demande pas de salaire pour cela; mon salaire n’incombe qu’au Seigneur de l’univers. (109) Craignez Allah donc, et obéissez-moi». (110) Ils dirent: «Croirons-nous en toi, alors que ce sont les plus vils qui te suivent (111)

dan jadikanlah aku buah tutur yang baik bagi orang-orang [yang datang] kemudian, (84) dan jadikanlah aku termasuk orang-orang yang mempusakai surga yang penuh keni’matan, (85) dan ampunilah bapakku, karena sesungguhnya ia adalah termasuk golongan orang-orang yang sesat, (86) dan janganlah Engkau hinakan aku pada hari mereka dibangkitkan, (87) [yaitu] di hari harta dan anak-anak laki-laki tidak berguna, (88) kecuali orang-orang yang menghadap Allah dengan hati yang bersih, (89) dan [di hari itu] didekatkanlah surga kepada orang-orang yang bertakwa, (90) dan diperlihatkan dengan jelas neraka Jahim kepada orang-orang yang sesat", (91) dan dikatakan kepada mereka: "Di manakah berhala-berhala yang dahulu kamu selalu menyembah [nya] (92) selain Allah? Dapatkah mereka menolong kamu atau menolong diri mereka sendiri?" (93) Maka mereka [sembahan-sembahan itu] dijungkirkan ke dalam neraka bersama-sama orang-orang yang sesat, (94) dan bala tentara iblis semuanya. (95) Mereka berkata sedang mereka bertengkar di dalam neraka: (96) "Demi Allah: sungguh kita dahulu [di dunia] dalam kesesatan yang nyata, (97) karena kita mempersamakan kamu dengan Tuhan semesta alam". (98) Dan tiadalah yang menyesatkan kami kecuali orang-orang yang berdosa. (99) Maka kami tidak mempunyai pemberi syafa’at seorangpun, (100) dan tidak pula mempunyai teman yang akrab, (101) maka sekiranya kita dapat kembali sekali lagi [ke dunia] niscaya kami menjadi orang-orang yang beriman". (102) Sesungguhnya pada yang demikian itu benar-benar terdapat tanda-tanda [kekuasaan Allah], tetapi kebanyakan mereka tidak beriman. (103) Dan sesungguhnya Tuhanmu benar-benar Dialah Yang Maha Perkasa lagi Maha Penyayang. (104) Kaum Nuh telah mendustakan para rasul. (105) Ketika saudara mereka [Nuh] berkata kepada mereka: "Mengapa kamu tidak bertakwa? (106) Sesungguhnya aku adalah seorang rasul kepercayaan [yang diutus] kepadamu, (107) maka bertakwalah kepada Allah dan ta’atlah kepadaku. (108) Dan aku sekali-kali tidak minta upah kepadamu atas ajakan-ajakan itu; upahku tidak lain hanyalah dari Tuhan semesta alam. (109) Maka bertakwalah kepada Allah dan ta’atlah kepadaku". (110) Mereka berkata: "Apakah kami akan beriman kepadamu, padahal yang mengikuti kamu ialah orang-orang yang hina?" (111)

Dan jadikanlah bagiku sebutan yang baik (nama yang harum) dalam kalangan orang-orang yang datang kemudian; (84) Dan jadikanlah daku dari orang-orang yang mewarisi Syurga Jannatun-Naim; (85) Dan ampunkanlah bagi bapaku, kerana sesungguhnya dia adalah dari orang-orang yang sesat; (86) Dan janganlah engkau hinakan daku pada hari makhluk-makhluk dibangkitkan hidup semula. (87) Hari yang padanya harta benda dan anak-pinak tidak dapat memberikan pertolongan sesuatu apapun. (88) Kecuali (harta benda dan anak-pinak) orang-orang yang datang mengadap Allah dengan hati yang selamat sejahtera (dari syirik dan penyakit munafik); (89) Dan (pada hari itu) didekatkan Syurga bagi orang-orang yang bertakwa. (90) Dan diperlihatkan Neraka jelas nyata kepada orang-orang yang sesat. (91) Serta dikatakan kepada mereka: Mana dia benda-benda yang kamu sembah dahulu. (92) Selain dari Allah? Dapatkah mereka menolong kamu atau menolong dirinya sendiri? (93) Lalu mereka dihumbankan ke dalam Neraka dengan tertiarap, jatuh bangun berulang-ulang, mereka dan orang-orang yang sesat bersama. (94) Termasuk juga bala tentera iblis semuanya. (95) Mereka berkata, sambil bertengkar sesama sendiri dalam Neraka: (96) Demi Allah! Sesungguhnya kami (semasa di dunia dahulu) adalah di dalam kesesatan yang jelas nyata, (97) Kerana kami menyamakan kamu dengan Tuhan sekalian alam (98) Dan tiadalah yang menyesatkan kami melainkan golongan yang berdosa. (99) Dengan sebab itu, tiadalah kami beroleh sesiapapun yang memberi pertolongan, (100) Dan tiadalah juga sahabat karib yang bertimbang rasa. (101) Maka alangkah baiknya kalau kami dapat ke dunia sekali lagi, supaya kami menjadi dari orang-orang yang beriman. (102) Sesungguhnya pada peristiwa yang demikian itu terdapat satu tanda (yang membuktikan keesaan Allah dan kekuasaanNya) dan dalam pada itu, kebanyakan mereka tidak juga mahu beriman. (103) Dan sesungguhnya Tuhanmu (wahai Muhammad), Dialah sahaja Yang Maha Kuasa, lagi Maha mengasihani. (104) (Demikian juga) kaum Nabi Nuh telah mendustakan Rasul-rasul (yang diutus kepada mereka.) (105) Ketika saudara mereka Nabi Nuh, berkata kepada mereka: Hendaknya kamu mematuhi suruhan Allah dan menjauhi laranganNya. (106) Sesungguhnya aku ini ialah Rasul yang amanah, (yang diutus oleh Allah) kepada kamu. (107) Oleh itu, takutilah kamu akan (kemurkaan) Allah dan taatlah kepadaku. (108) Dan aku tidak meminta kepada kamu sebarang upah mengenai apa yang aku sampaikan (dari Tuhanku); balasanku hanyalah terserah kepada Allah Tuhan sekalian alam. (109) Maka dengan yang demikian, takutilah kamu akan (kemurkaan) Allah dan taatlah kepadaku. (110) Mereka menjawab: Patutkah kami percaya kepadamu, sedang engkau semata-mata diikut oleh orang-orang yang rendah (pangkatnya dan hina pekerjaannya)? (111)

Concédeme que los que vengan después hablen de mí con verdad. (84) Hazme de los herederos del Jardín de la Delicia, (85) y perdona a mi padre, él ha sido de los extraviados. (86) Y no me entristezcas el día en que sean devueltos a la vida. (87) El día en que ni la riqueza ni los hijos servirán de nada. (88) Sólo quien venga a Allah con un corazón limpio*. (89) El Jardín será acercado a los temerosos. (90) Y el Yahim se mostrará a los extraviados. (91) Y se les dirá: ¿Dónde está lo que adorabais (92) fuera de Allah? ¿Pueden ayudaros o ayudarse a sí mismos? (93) Entonces serán arrojados en él unos encima de otros, ellos y los que se extraviaron. (94) Y los ejércitos de Iblis, todos juntos. (95) Y dirán, discutiendo en él: (96) ¡Por Allah que estábamos en un claro extravío! (97) Cuando Le atribuíamos iguales al Señor de los mundos. (98) No nos extraviaron sino los malhechores. (99) Y no tenemos a nadie que interceda por nosotros; (100) ni ningún amigo ferviente. (101) Ojalá y tuviéramos una oportunidad más para poder ser creyentes. (102) Es verdad que en eso hay un signo, pero la mayoría de los hombres no son creyentes. (103) Y es cierto que tu Señor es el Irresistible, el Compasivo. (104) La gente de Nuh negó a los enviados, (105) cuando su hermano Nuh les dijo: ¿No vais a tener temor? (106) Yo soy para vosotros un mensajero fiel. (107) Así pues temed a Allah y obedecedme. (108) No os pido ningún pago por ello; mi recompensa sólo incumbe al Señor de los mundos. (109) Así pues, temed a Allah y obedecedme. (110) Dijeron: ¿Vamos a creer en ti cuando los que te siguen son los más bajos? (111)