لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ {40} فَلَمَّا جَاء السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْراً إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ {41} قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذاً لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ {42} قَالَ لَهُم مُّوسَى أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ {43} فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ {44} فَأَلْقَى مُوسَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ {45} فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ {46} قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ {47} رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ {48} قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ {49} قَالُوا لَا ضَيْرَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ {50} إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ {51} وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ {52} فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ {53} إِنَّ هَؤُلَاء لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ {54} وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ {55} وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ {56} فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ {57} وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ {58} كَذَلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ {59} فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ {60} سورة الشعراء (26) ص

(Firavun`un adamları:) Eğer üstün gelirlerse, herhalde sihirbazlara uyarız, dediler. (40) Sihirbazlar geldiklerinde Firavun`a: Şayet biz üstün gelirsek, muhakkak bize bir ücret vardır değil mi? dediler. (41) Firavun cevap verdi: Evet, o takdirde hiç şüphe etmeyin, gözde kimselerden de olacaksınız. (42) Musa onlara: Ne atacaksanız atın! dedi. (43) Bunun üzerine iplerini ve değneklerini attılar ve: Firavun`un kudreti hakkı için elbette bizler galip geleceğiz, dediler. (44) Sona Musa asâsını attı bir de ne görsünler, onların uydurduklarını yutuveriyor! (45) (Bunu görünce) sihirbazlar derhal secdeye kapandılar. (46) (47) "Âlemlerin Rabbine, Musa ve Harun`un Rabbine iman ettik" dediler. (47) (48) "Âlemlerin Rabbine, Musa ve Harun`un Rabbine iman ettik" dediler. (48) Firavun, (kızgınlık içinde) dedi ki: Ben size izin vermeden ona iman ettiniz ha! Demek ki size sihiri öğreten büyüğünüzmüş o! Ama şimdi (size yapacağımı görecek ve) bileceksiniz: Andolsun, ellerinizi ve ayaklarınızı çaprazlama kestireceğim, hepinizi astıracağım! (49) "Zararı yok, dediler, (nasıl olsa) biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz." (50) "Biz, ilk iman edenler olduğumuz için Rabbimizin hatalarımızı bağışlayacağını umarız." (51) Musa`ya: Kullarımı geceleyin yola çıkar; çünkü takip edileceksiniz, diye vahyettik. (52) Firavun da şehirlere (asker) toplayıcılar gönderdi: (53) "Esasen bunlar, sayıları az, bölük pörçük bir cemaattır." (54) "(Böyle iken) kesinkes bizi öfkelendirmişlerdir." (55) "Biz ise, elbette uyanık (ve yekvücut) bir cemaatız." (diyor ve dedirtiyordu). (56) Ama (sonunda) biz onları (Firavun ve kavmini), bahçelerden, pınarlardan, hazinelerden ve değerli bir yerden çıkardık. (57) Ama (sonunda) biz onları (Firavun ve kavmini), bahçelerden, pınarlardan, hazinelerden ve değerli bir yerden çıkardık. (58) Böylece, bunlara İsrailoğullarını mirasçı yaptık. (59) Derken (Firavun ve adamları) gün doğumunda onların ardına düştüler. (60)

""so daß wir den Zauberern folgen können, wenn sie die Sieger sind?"" (40) ""Als die Zauberer kamen, da sagten sie zu Pharao: ""Wird es auch eine Belohnung für uns geben, wenn wir die Sieger sind?"" (41) ""Er sagte: ""Ja, und dann werdet ihr zu unseren Nächsten gehören."" (42) ""Moses sagte zu ihnen: ""Werft hin, was ihr zu werfen habt."" (43) ""Da warfen sie ihre Stricke und ihre Stöcke hin und sagten: ""Bei Pharaos Macht, wir sind es, die sicher siegen werden."" (44) "Dann warf Moses seinen Stock hin, und siehe, er verschlang (all) das, was sie vorgetäuscht hatten. (45) Da warfen sich die Zauberer anbetend nieder. (46) "Sie sagten: ""Wir glauben an den Herrn der Welten, (47) ""den Herrn Moses` und Aarons."" (48) ""Er (Pharao) sagte: ""Glaubt ihr an ihn, bevor ich es euch erlaube? Er ist sicher euer Meister, der euch die Zauberei gelehrt hat. Aber bald sollt ihr es erfahren. Wahrhaftig, ich werde euch die Hände und Füße wechselweise abhauen (lassen), und wahrhaftig, ich will euch alle kreuzigen (lassen)."" (49) ""Sie sagten: ""Darin liegt kein Schaden; denn wir werden zu unserem Herrn zurückkehren. (50) ""Wir hoffen sehr, unser Herr werde uns unsere Sünden vergeben, da wir die ersten der Gläubigen sind."" (51) ""Und Wir offenbarten Moses: ""Führe Meine Diener nachts hinweg; denn ihr werdet verfolgt werden."" (52) "Und Pharao sandte (Boten) in die Städte, um zu einer Versammlung aufzurufen: (53) """Diese sind nur ein kleiner Haufen, (54) "dennoch haben sie uns erzürnt, (55) "und wir sind eine wachsame Menge."" (56) "So vertrieben Wir sie aus Gärten und von Quellen (57) und aus Schätzen und ehrenvollen Wohnsitzen. (58) So (geschah es); und Wir gaben sie den Kindern Israels zum Erbe. (59) Und sie verfolgten sie bei Sonnenaufgang. (60)

"That we may follow the sorcerers [who were on Fir'aun's (Pharaoh) religion of disbelief] if they are the winners." (40) So when the sorcerers arrived, they said to Fir'aun (Pharaoh): "Will there surely be a reward for us if we are the winners?" (41) He said: "Yes, and you shall then verily be of those brought near (to myself)." (42) Mûsa (Moses) said to them: "Throw what you are going to throw!" (43) So they threw their ropes and their sticks, and said: "By the might of Fir'aun (Pharaoh), it is we who will certainly win!" (44) Then Mûsa (Moses) threw his stick, and behold, it swallowed up all that they falsely showed! (45) And the sorcerers fell down prostrate. (46) Saying: "We believe in the Lord of the 'Alamîn (mankind, jinn and all that exists). (47) "The Lord of Mûsa (Moses) and Hârûn (Aaron)." (48) [Fir'aun (Pharaoh)] said: "You have believed in him before I give you leave. Surely, he indeed is your chief, who has taught you magic! So verily, you shall come to know. Verily, I will cut off your hands and your feet on opposite sides, and I will crucify you all." (49) They said: "No harm! Surely, to our Lord (Allâh) we are to return; (50) "Verily! We really hope that our Lord will forgive us our sins, as we are the first of the believers [in Mûsa (Moses) and in the Monotheism which he has brought from Allâh]." (51) And We revealed to Mûsa (Moses), saying: "Depart by night with My slaves , verily, you will be pursued." (52) Then Fir'aun (Pharaoh) sent callers to (all) the cities. (53) (Saying): "Verily! these indeed are but a small band. (54) "And verily, they have done what has enraged us; (55) "But we are host all assembled, amply fore-warned." (56) So, We expelled them from gardens and springs, (57) Treasures, and every kind of honourable place. (58) Thus [We turned them (Pharaoh's people) out] and We caused the Children of Israel to inherit them. (59) So they pursued them at sunrise. (60)

"That we may follow the sorcerers (in religion) if they win?" (40) So when the sorcerers arrived, they said to Pharaoh: "Of course― shall we have a (suitable) reward if we win?" (41) He said: "Yea, (and more)― for ye shall in that case be (raised to posts) nearest (to my person)." (42) Moses said to them: "Throw ye― that which ye are about to throw!" (43) So they threw their ropes and their rods and said: "By the might of Pharaoh it is we who will certainly win!" (44) Then Moses threw his rod, when behold, it straightway swallows up all the falsehoods which they fake! (45) Then did the sorcerers fall down, prostrate in adoration (46) Saying: "We believe in the Lord of the Worlds (47) "The Lord of Moses and Aaron." (48) Said (Pharaoh): "Believe ye in him before I give you permission? Surely he is your leader, who has taught you sorcery! But soon shall ye know! "But sure I will cut off your hands and your feet on opposite sides, and I will cause you all to die on the cross!" (49) They said: "No matter! For us, we shall but return to our Lord! (50) "Only, our desire is that our Lord will forgive us our faults that we may become foremost among the Believers!" (51) By inspiration We told Moses: "Travel by night with My servants; for surely ye shall be pursued." (52) Then Pharaoh sent heralds to (all) the Cities, (53) (Saying): "These (Israelites) are but a small band, (54) "And they are raging furiously against us; (55) "But we are a multitude amply fore-warned." (56) So We expelled them from gardens, springs (57) Treasures, and every kind of honourable position; (58) Thus it was, but We made the Children of Israel inheritors of such things. (59) So they pursued them at sunrise. (60)

afin que nous suivions les magiciens, si ce sont eux les vainqueurs?» (40) Puis, lorsque les magiciens arrivèrent, ils dirent à Pharaon: «Y aura-t-il vraiment une récompense pour nous, si nous sommes les vainqueurs?» (41) Il dit: «Oui, bien sûr, vous serez alors parmi mes proches!» (42) Moïse leur dit: «Jetez ce que vous avez à jeter». (43) Ils jetèrent donc leurs cordes et leurs bâtons et dirent: «Par la puissance de Pharaon!... C’est nous qui serons les vainqueurs». (44) Puis Moïse jeta son bâton, et voilà qu’il happait ce qu’ils avaient fabriqué. (45) Alors les magiciens tombèrent prosternés, (46) disant: «Nous croyons au Seigneur de l’univers, (47) Le Seigneur de Moïse et d’Aaron». (48) [Pharaon] dit: «Avez-vous cru en lui avant que je ne vous le permette? En vérité, c’est lui votre chef, qui vous a enseigné la magie! Eh bien, vous saurez bientôt! Je vous couperai, sûrement, mains et jambes opposées, et vous crucifierai tous». (49) Ils disent: «Il n’y a pas de mal! Car c’est vers notre Seigneur que nous retournerons. (50) Nous convoitons que notre Seigneur nous pardonne nos fautes pour avoir été les premiers à croire». (51) Et Nous révélâmes à Moïse [ceci]: «Pars de nuit avec Mes serviteurs, car vous serez poursuivis». (52) Puis, Pharaon envoya des rassembleurs [dire] dans les villes: (53) «Ce sont, en fait, une bande peu nombreuse, (54) mais ils nous irritent, (55) tandis que nous sommes tous vigilants». (56) Ainsi, Nous les fîmes donc sortir(1) des jardins, des sources, (57) des trésors et d’un lieu de séjour agréable. (58) Il en fut ainsi! Et Nous les donnâmes en héritage aux enfants d’Israël. (59) Au lever du soleil, ils les poursuivirent (60)

semoga kita mengikuti ahli-ahli sihir jika mereka adalah orang-orang yang menang". [1] (40) Maka tatkala ahli-ahli sihir datang, mereka bertanya kepada Fir’aun: "Apakah kami sungguh-sungguh mendapat upah yang besar jika kami adalah orang-orang yang menang?" (41) Fir’aun menjawab: "Ya, kalau demikian, sesungguhnya kamu sekalian benar-benar akan menjadi orang yang didekatkan [kepadaku]". (42) Berkatalah Musa kepada mereka: "Lemparkanlah apa yang hendak kamu Lemparkan". (43) Lalu mereka melemparkan tali temali dan tongkat-tongkat mereka dan berkata: "Demi kekuasaan Fir’aun, sesungguhnya kami benar-benar akan menang". (44) Kemudian Musa melemparkan tongkatnya maka tiba-tiba ia menelan benda-benda palsu yang mereka ada-adakan itu [2]. (45) Maka tersungkurlah ahli-ahli sihir sambil bersujud [kepada Allah]. (46) Mereka berkata: "Kami beriman kepada Tuhan semesta alam, (47) [yaitu] Tuhan Musa dan Harun". (48) Fir’aun berkata: "Apakah kamu sekalian beriman kepada Musa sebelum aku memberi izin kepadamu? Sesungguhnya dia benar-benar pemimpinmu yang mengajarkan sihir kepadamu maka kamu nanti pasti benar-benar akan mengetahui [akibat perbuatanmu]; sesungguhnya aku akan memotong tanganmu dan kakimu dengan bersilangan [3] dan aku akan menyalibmu semuanya". (49) Mereka berkata: "Tidak ada kemudharatan [bagi kami]; sesungguhnya kami akan kembali kepada Tuhan kami, (50) sesungguhnya kami amat menginginkan bahwa Tuhan kami akan mengampuni kesalahan kami, karena kami adalah orang-orang yang pertama-tama beriman". (51) Dan Kami wahyukan [perintahkan] kepada Musa: "Pergilah di malam hari dengan membawa hamba-hamba-Ku [Bani Israil], karena sesungguhnya kamu sekalian akan disusuli". (52) Kemudian Fir’aun mengirimkan orang yang mengumpulkan [tentaranya] ke kota-kota. (53) [Fir’aun berkata]: "Sesungguhnya mereka [Bani Israil] benar-benar golongan kecil, (54) dan sesungguhnya mereka membuat hal-hal yang menimbulkan amarah kita, (55) dan sesungguhnya kita benar-benar golongan yang selalu berjaga-jaga". (56) Maka Kami keluarkan Fir’aun dan kaumnya dari taman-taman dan mata air, (57) dan [dari] perbendaharaan dan kedudukan yang mulia [4] (58) demikianlah halnya dan Kami anugerahkan semuanya [itu] kepada Bani Israil [5]. (59) Maka Fir’aun dan bala tentaranya dapat menyusuli mereka di waktu matahari terbit. (60)

Semoga kita (tetap) mengikut (agama) ahli-ahli sihir itu kiranya merekalah orang-orang yang menang. (40) Maka ketika ahli-ahli sihir itu datang, berkatalah mereka kepada Firaun: Benarkah kami akan beroleh upah, kiranya kamilah orang-orang yang menang? (41) Firaun menjawab: Benar, (kamu akan mendapatnya) dan sesungguhnya kamu dengan itu akan menjadi dari orang-orang yang dekat kepadaku. (42) Nabi Musa berkata kepada mereka: Campakkanlah dahulu apa yang kamu hendak campakkan. (43) Lalu mereka mencampakkan tali-tali dan tongkat-tongkat mereka sambil berkata: Demi kekuasaan Firaun, sesungguhnya sudah tetap kamilah orang-orang yang akan menang. (44) Kemudian Nabi Musa pula mencampakkan tongkatnya, tiba-tiba tongkatnya itu menelan apa yang mereka pura-pura adakan (dengan sihir mereka). (45) Maka (kemenangan Nabi Musa menjadikan) ahli-ahli sihir itu segera merebahkan diri: Sujud, (46) Sambil berkata: Kami beriman kepada Tuhan sekalian alam, (47) Tuhan Nabi Musa dan Nabi Harun. (48) Firaun berkata: Patutkah kamu beriman kepadanya sebelum aku izinkan kamu? Sesungguhnya dialah (Musa) ketua kamu yang mengajar kamu ilmu sihir; oleh itu kamu akan mengetahui kelak (akibatnya). Demi sesungguhnya, aku akan memotong tangan dan kaki kamu dengan bersilang kemudian aku akan memalang kamu semuanya. (49) Mereka menjawab: (Ugutanmu itu) tidaklah menjadi hal! Sesungguhnya kami (tidak gentar), kerana kepada Tuhan kamilah kembalinya kami. (50) Sesungguhnya kami amat berharap supaya Tuhan Kami mengampunkan dosa-dosa kami, kerana kamilah orang-orang yang mula-mula beriman (dalam peristiwa ini). (51) (Allah s.w.t berfirman): Dan Kami wahyukan kepada Nabi Musa: Hendaklah engkau membawa hamba-hambaKu (kaummu) keluar pada waktu malam; sesungguhnya kamu akan dikejar (oleh Firaun dan tenteranya). (52) (Setelah mengetahui keadaan itu) maka Firaun mengutus (orang-orangnya) ke bandar-bandar (negeri Mesir), untuk mengumpulkan (tenteranya), (53) (Sambil berkata kepada mereka): Sesungguhnya orang-orang (Musa) itu adalah segolongan kecil; (54) Dan sesungguhnya mereka melakukan perkara yang menyebabkan kita marah; (55) Dan sesungguhnya kita sekalian, sentiasa beringat dan berjaga-jaga. (56) Dengan sebab itu maka kami jadikan mereka (Firaun dan tenteranya) keluar meninggalkan kebun-kebun dan mata air, (57) Dan juga khazanah-khazanah kekayaan serta tempat tinggal yang mulia. (58) Demikianlah keadaannya dan Kami jadikan semua peninggalan Firaun dan tenteranya milik Bani Israil sebagai pusaka. (59) Maka Firaun dan tenteranya pun mengejar mereka ketika matahari terbit. (60)

Tal vez sigamos a los magos si son los vencedores. (40) Y cuando los magos se presentaron, le dijeron a Firaún: ¿Tendremos alguna recompensa si somos los vencedores? (41) Dijo: Sí; si es así estaréis entre los próximos (a mí). (42) Les dijo Musa: Arrojad lo que arrojáis. (43) Y arrojaron sus cuerdas y varas diciendo: ¡Por el poder de Firaún, seremos los vencedores! (44) Y arrojó Musa su bastón y se tragó la mentira que habían creado. (45) Entonces cayeron los magos postrados. (46) Dijeron: Creemos en el Señor de los mundos, (47) el Señor de Musa y de Harún. (48) Dijo: ¿Creéis en él sin mi permiso? Él es, en verdad, vuestro cabecilla, el que os ha enseñado la magia, pero vais a saber: Os cortaré la mano y el pie contrarios y os crucificaré a todos. (49) Dijeron: No hay mal, pues verdaderamente hemos de volver a nuestro Señor. (50) Realmente esperamos con anhelo que nuestro Señor nos perdone las faltas por haber sido los primeros creyentes. (51) E inspiramos a Musa: Sal de noche con Mis siervos pues seréis perseguidos. (52) Y envió Firaún reclutadores a las ciudades: (53) Estos no son mas que pequeño número, (54) y ciertamente nos han enfurecido. (55) Somos una sociedad que está en guardia. (56) Así los sacamos de jardines y manantiales. (57) Y de tesoros y de una noble posición. (58) Así fue. Y se lo dimos en herencia a los hijos de Israel. (59) Y los persiguieron al salir el sol. (60)