قَالَ فَعَلْتُهَا إِذاً وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ {20} فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْماً وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ {21} وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ {22} قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ {23} قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إن كُنتُم مُّوقِنِينَ {24} قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ {25} قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ {26} قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ {27} قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ {28} قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهاً غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ {29} قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ {30} قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ {31} فَأَلْقَى عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ {32} وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاء لِلنَّاظِرِينَ {33} قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ {34} يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ {35} قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ {36} يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ {37} فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ {38} وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ {39} سورة الشعراء (26) ص

Musa: Ben, dedi, o işi o anda sonunun ne olacağını bilmeyerek yaptım. (20) Sizden korkunca da hemen aranızdan kaçtım. Sonra Rabbim bana hikmet bahşetti ve beni peygamberlerden kıldı. (21) O nimet diye başıma kaktığın ise, (aslında) İsrailoğullarını kendine kul köle etmendir. (22) Firavun şöyle dedi: Âlemlerin Rabbi dediğin de nedir? (23) Musa cevap verdi: Eğer işin gerçeğini düşünüp anlayan kişiler olsanız, (itiraf edersiniz ki) O, göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunan her şeyin Rabbidir (24) (Firavun) etrafında bulunanlara: İşitiyor musunuz? dedi. (25) Musa dedi ki: O, sizin de Rabbiniz, daha önceki atalarınızın da Rabbidir. (26) Firavun: Size gönderilen bu elçiniz mutlaka delidir, dedi. (27) Musa devamla şunu söyledi: Şayet aklınızı kullansanız (anlarsınız ki), O, doğunun, batının ve ikisinin arasında bulunanların Rabbidir. (28) Firavun: Benden başkasını tanrı edinirsen, andolsun ki seni zindanlıklardan ederim! dedi. (29) Musa: Sana apaçık bir şey getirmiş olsam da mı? dedi. (30) Firavun: Doğru söyleyenlerden isen, haydi getir onu! diye karşılık verdi. (31) Bunun üzerine Musa asâsını atıverdi; bir de ne görsünler, asâ apaçık koca bir yılan (oluvermiş)! (32) Elini de (koynundan) çıkardı o da seyredenlere bembeyaz görünen (nur saçan bir şey oluvermiş)! (33) Firavun, çevresindeki ileri gelenlere: Bu, dedi, doğrusu çok bilgili bir sihirbaz! (34) Sizi sihiriyle yurdunuzdan çıkarmak istiyor. Şimdi ne buyurursunuz? (35) Dediler ki: Onu ve kardeşini eğle ve şehirlere toplayıcı görevliler gönder; (36) Ne kadar bilgisi derin sihirbaz varsa sana getirsinler. (37) Böylece sihirbazlar belli bir günün tayin edilen vaktinde biraraya getirildi. (38) Halka: Siz de toplanıyor musunuz (haydi hemen toplanın), denildi. (39)

""Er (Moses) sagte:""Ich tat es damals, als ich auf dem Irrweg war. (20) "Dann floh ich von euch, weil ich euch fürchtete; doch (nun) hat mir mein Herr Weisheit geschenkt und mich zu einem Gesandten gemacht. (21) "Und die Gnade, die du mir vorhältst, ist die, daß du die Kinder Israels geknechtet hast."" (22) ""Pharao sagte: ""Und was ist der Herr der Welten?"" (23) ""Er (Moses) sagte: ""Er ist der Herr der Himmel und der Erde und dessen, was zwischen den beiden ist, wenn ihr nur Gewißheit wolltet."" (24) ""Er (Pharao) sagte zu denen, die um ihn waren: ""Hört ihr nicht?"" (25) ""Er (Moses) sagte: "" Er ist euer Herr und der Herr eurer Vorväter."" (26) ""Er (Pharao) sagte: ""Dieser euer Gesandter, der zu euch entsandt wurde, ist wahrlich ein Besessener."" (27) ""Er (Moses) sagte: ""Er ist der Herr des Ostens und des Westens und dessen, was zwischen den beiden ist, wenn ihr es nur begreifen würdet."" (28) ""Er (Pharao) sagte: ""Wenn du einen anderen Gott als mich annimmst, so werde ich dich ganz gewiß zum Gefängnisinsassen machen."" (29) ""Er (Moses) sagte: ""Wie? Selbst wenn ich dir etwas bringe, das offenkundig ist?"" (30) ""Er (Pharao) sagte: ""So bringe es, wenn du die Wahrheit redest!"" (31) "Da warf (Moses) seinen Stock hin, und siehe, er wurde eine Schlange, ganz deutlich. (32) Und er zog seine Hand hervor, und siehe, sie erschien den Zuschauern weiß. (33) "Er (Pharao) sagte zu den Vornehmen um ihn: ""Das ist wahrlich ein erfahrener Zauberer. (34) ""Er will euch durch seine Zauberei aus eurem Lande vertreiben. Was ratet ihr nun?"" (35) ""Sie sagten: ""Halte ihn und seinen Bruder hin und sende Ausrufer in die Städte, (36) ""die dir alle erfahrenen Zauberer bringen sollen."" (37) "So wurden die Zauberer zur anberaumten Zeit an einem bestimmten Tage versammelt. (38) "Und es wurde zu den Menschen gesprochen: ""Seid ihr alle da, (39)

Mûsa (Moses) said: "I did it then, when I was an ignorant (as regards my Lord and His Message). (20) "So I fled from you when I feared you. But my Lord has granted me Hukm (i.e. religious knowledge, right judgement of the affairs and Prophethood), and appointed me one of the Messengers. (21) "And this is the past favour with which you reproach me, that you have enslaved the Children of Israel." (22) [Fir'aun (Pharaoh)] said: "And what is the Lord of the 'Alamîn (mankind, jinn and all that exists)?" (23) [Mûsa (Moses)] said: "The Lord of the heavens and the earth, and all that is between them, if you seek to be convinced with certainty." (24) [Fir'aun (Pharaoh)] said to those around: "Do you not hear (what he says)?" (25) [Mûsa (Moses)] said: "Your Lord and the Lord of your ancient fathers!" (26) [Fir'aun (Pharaoh)] said: "Verily, your Messenger who has been sent to you is a madman!" (27) [Mûsa (Moses)] said: "Lord of the east and the west, and all that is between them, if you did but understand!" (28) [Fir'aun (Pharaoh)] said: "If you choose an ilâh (god) other than me, I will certainly put you among the prisoners." (29) [Mûsa (Moses)] said: "Even if I bring you something manifest (and convincing)?" (30) [Fir'aun (Pharaoh)] said: "Bring it forth then, if you are of the truthful!" (31) So [Mûsa (Moses)] threw his stick, and behold, it was a serpent, manifest (32) And he drew out his hand, and behold, it was white to all beholders! (33) [Fir'aun (Pharaoh)] said to the chiefs around him: "Verily! This is indeed a well-versed sorcerer. (34) "He wants to drive you out of your land by his sorcery: what is it then that you command?" (35) They said: "Put him off and his brother (for a while), and send callers to the cities; (36) "To bring up to you every well-versed sorcerer." (37) So the sorcerers were assembled at a fixed time on a day appointed (38) And it was said to the people: "Are you (too) going to assemble? (39)

Moses: Said "I did it then, when I was in error. (20) "So I fled from you (all) when I feared you; but my Lord has (since) invested me with judgment (and wisdom) and appointed me as one of the messengers. (21) "And this is the favour with which thou dost reproach me that thou hast enslaved the Children of Israel" (22) Pharaoh said: "And what is the `Lord and Cherisher of the Worlds?' " (23) (Moses) said: "The Lord and Cherisher of the heavens and the earth and all between― if ye want to be quite sure." (24) (Pharaoh) said to those around: "Do ye not listen (to what he says)?" (25) (Moses) said: "Your Lord and the Lord of your fathers from the beginning!" (26) (Pharaoh) said: "Truly your messenger who has been sent to you is a veritable madman!" (27) (Moses) said: "Lord of the East and the West, and all between! If ye only had sense!" (28) (Pharaoh) said: "If thou dost put forward any god other than me, I will certainly put thee in prison!" (29) (Moses) said: "Even if I showed you something clear (and) convincing?" (30) (Pharaoh) said: "Show it then, if thou tellest the truth!" (31) So (Moses) threw his rod, and behold it was a serpent, plain (for all to see)! (32) And he drew out his hand, and behold, it was white to all beholders! (33) (Pharaoh) said to the Chiefs around him: "This is indeed a sorcerer well-versed: (34) "His plan is to get you out of your land by his sorcery; then what is it ye counsel?" (35) They said: "Keep him and his brother in suspense (for a while), and dispatch to the Cities heralds to collect― (36) "And bring up to thee all (our) sorcerers well-versed." (37) So the sorcerers were got together for the appointment of a day well-known, (38) And the people were told: "Are ye (now) assembled?― (39)

«Je l’ai fait, dit Moïse, alors que j’étais encore du nombre des égarés. (20) Je me suis donc enfui de vous quand j’ai eu peur de vous: puis, mon Seigneur m’a donné la sagesse et m’a désigné parmi Ses messagers. (21) Est-ce là un bienfait de ta part [que tu me rappelles] avec reproche, alors que tu as asservi les Enfants d’Israël?» (22) «Et qu’est-ce que le Seigneur de l’univers?» dit Pharaon. (23) «Le Seigneur des cieux et de la terre et de ce qui existe entre eux, dit [Moïse], si seulement vous pouviez en être convaincus!» (24) [Pharaon] dit à ceux qui l’entouraient: «N’entendez-vous pas? (25) [Moïse] continue: «... Votre Seigneur, et le Seigneur de vos plus anciens ancêtres». (26) «Vraiment, dit [Pharaon], votre messager qui vous a été envoyé, est un fou». (27) [Moïse] ajouta: «... Le Seigneur du Levant et du Couchant et de ce qui est entre les deux; si seulement vous compreniez!» (28) «Si tu adoptes, dit [Pharaon], une autre divinité que moi, je te mettrai parmi les prisonniers». (29) «Et même si je t’apportais, dit [Moïse], une chose (une preuve) évidente? (30) «Apporte-la, dit [Pharaon], si tu es du nombre des véridiques». (31) [Moïse] jeta donc son bâton et le voilà devenu un serpent manifeste. (32) Et il tira sa main et voilà qu’elle était blanche (étincelante) à ceux qui regardaient. (33) [Pharaon] dit aux notables autour de lui: «Voilà en vérité un magicien savant. (34) Il veut par sa magie vous expulser de votre terre. Que commandez-vous?» (35) Ils dirent: «Remets-les à plus tard, [lui] et son frère, et envoie des gens dans les villes, pour rassembler, (36) et t’amener tout grand magicien savant». (37) Les magiciens furent donc réunis en rendez-vous au jour convenu. (38) Et il fut dit aux gens: «Est-ce que vous allez vous réunir (39)

Berkata Musa: "Aku telah melakukannya, sedang aku di waktu itu termasuk orang-orang yang khilaf. (20) Lalu aku lari meninggalkan kamu ketika aku takut kepadamu, kemudian Tuhanku memberikan kepadaku ilmu serta Dia menjadikanku salah seorang di antara rasul-rasul. (21) Budi yang kamu limpahkan kepadaku itu adalah [disebabkan] kamu telah memperbudak Bani Israil". (22) Fir’aun bertanya: "Siapa Tuhan semesta alam itu?" (23) Musa menjawab: "Tuhan Pencipta langit dan bumi dan apa-apa yang di antara keduanya. [Itulah Tuhanmu], jika kamu sekalian [orang-orang] mempercayai-Nya". (24) Berkata Fir’aun kepada orang-orang sekelilingnya: "Apakah kamu tidak mendengarkan?" (25) Musa berkata [pula]: "Tuhan kamu dan Tuhan nenek-nenek moyang kamu yang dahulu". (26) Fir’aun berkata: "Sesungguhnya Rasulmu yang diutus kepada kamu sekalian benar-benar orang gila". (27) Musa berkata: "Tuhan yang menguasai timur dan barat dan apa yang ada di antara keduanya: [Itulah Tuhanmu] jika kamu mempergunakan akal". (28) Fir’aun berkata: "Sungguh jika kamu menyembah Tuhan selain aku, benar-benar aku akan menjadikan kamu salah seorang yang dipenjarakan". (29) Musa berkata: "Dan apakah [kamu akan melakukan itu] kendatipun aku tunjukkan kepadamu sesuatu [keterangan] yang nyata?" (30) Fir’aun berkata: "Datangkanlah sesuatu [keterangan] yang nyata itu, jika kamu adalah termasuk orang-orang yang benar". (31) Maka Musa melemparkan tongkatnya, yang tiba-tiba tongkat itu [menjadi] ular yang nyata. (32) Dan ia menarik tangannya [dari dalam bajunya], maka tiba-tiba tangan itu jadi putih [bersinar] bagi orang-orang yang melihatnya. (33) Fir’aun berkata kepada pembesar-pembesar yang berada di sekelilingnya: Sesungguhnya Musa ini benar-benar seorang ahli sihir yang pandai, (34) ia hendak mengusir kamu dari negerimu sendiri dengan sihirnya; maka karena itu apakah yang kamu anjurkan?" (35) Mereka menjawab: "Tundalah [urusan] dia dan saudaranya dan kirimkanlah ke seluruh negeri orang-orang yang akan mengumpulkan [ahli sihir], (36) niscaya mereka akan mendatangkan semua ahli sihir yang pandai kepadamu". (37) Lalu dikumpulkanlah ahli-ahli sihir pada waktu yang ditetapkan di hari yang maklum [1]. (38) dan dikatakan kepada orang banyak: "Berkumpullah kamu sekalian, (39)

Nabi Musa berkata: Aku melakukan perbuatan yang demikian sedang aku ketika itu dari orang-orang yang belum mendapat petunjuk. (20) Lalu aku melarikan diri dari kamu, ketika aku merasa takut kepada kamu; kemudian Tuhanku mengurniakan daku ilmu pengetahuan agama dan menjadikan daku seorang RasulNya. (21) Dan budimu memeliharaku yang engkau bangkit-bangkitkan itu adalah kerana engkau telah bertindak memperhambakan kaum Bani Israil. (22) Firaun berkata (dengan sombongnya): Dan apa dia Tuhan sekalian alam itu? (23) Nabi Musa menjawab. Dialah yang memiliki dan mentadbirkan langit dan bumi serta segala yang ada di antara keduanya, kalaulah kamu mahu mendapat keyakinan dengan berdalil maka inilah jalannya. (24) Firaun berkata kepada orang-orang yang ada di sekelilingnya: Tidakkah kamu dengar (apa yang dikatakan olehnya)? (25) Nabi Musa menegaskan lagi: Dialah Tuhan yang memiliki dan memelihara kamu dan Tuhan datuk nenek kamu yang telah lalu. (26) Firaun berkata (kepada orang-orangnya): Sebenarnya Rasul yang diutuskan kepada kamu ini, sungguh gila? (27) Nabi Musa (menerangkan lagi tentang keesaan Allah dan kekuasaanNya dengan) berkata: Dialah yang memiliki dan menguasai timur dan barat serta segala yang ada di antara keduanya; kalau kamu orang-orang yang berakal tentulah memahaminya. (28) Firaun berkata: Demi sesungguhnya! Jika engkau menyembah Tuhan yang lain daripadaku, sudah tentu aku akan menjadikan engkau dari orang-orang yang dipenjarakan. (29) Nabi Musa menjawab: Adakah (engkau akan memenjarakan daku juga) walau pun aku membawa kepadamu sesuatu bukti yang jelas nyata? (30) Firaun berkata: Kalau demikian, bawalah bukti itu jika betul engkau dari orang-orang yang benar. (31) Nabi Musa pun mencampakkan tongkatnya, maka tiba-tiba tongkatnya itu menjadi seekor ular yang jelas nyata. (32) Dan dia mengeluarkan tangannya, maka tiba-tiba tangannya menjadi putih (bersinar-sinar) bagi orang-orang yang melihatnya. (33) Firaun berkata kepada ketua-ketua kaum yang ada dikelilingnya: Sesungguhnya orang ini (Musa) ialah seorang ahli sihir yang mahir. (34) Dia bertujuan hendak mengeluarkan kamu dari negeri kamu dengan sihirnya, maka apa yang kamu syorkan? (35) Mereka berkata: Tangguhkanlah dahulu (sebarang tindakan) terhadapnya dan terhadap saudaranya, serta hantarkanlah ke bandar-bandar (negeri Mesir) orang-orang yang mengumpulkan (ahli-ahli sihir), (36) Supaya mereka membawa kepadamu segala ahli sihir yang mahir. (37) Lalu dikumpulkanlah ahli-ahli sihir itu pada satu masa yang ditentukan, pada hari (perayaan) yang termaklum. (38) Dan dikatakan kepada orang ramai: Berkumpulah kamu semuanya. (39)

Dijo: Cuando lo hice estaba entre los extraviados. (20) Y al sentir miedo huí de vosotros, entonces mi Señor me concedió juicio y me hizo uno de los enviados. (21) Y éste es el favor que tu me hiciste: esclavizar a los hijos de Israel. (22) Dijo Firaún: ¿Y quién es el Señor de los mundos? (23) Dijo: El Señor de los cielos y de la tierra y de lo que hay entre ambos, si tuvierais certeza. (24) Dijo a quienes estaban a su alrededor: ¿Habéis oído? (25) Dijo: Es vuestro Señor y el Señor de vuestros primeros padres. (26) Dijo: Verdaderamente vuestro mensajero, el que os ha sido enviado, es un poseso. (27) Dijo: El Señor del oriente y del occidente y de lo que hay entre ambos, si comprendierais. (28) Dijo: Si tomas otro dios que yo, te dejaré entre los prisioneros. (29) Dijo: ¿Incluso si te traigo algo evidente? (30) Dijo: Tráelo, si eres de los que dicen la verdad. (31) Y arrojó su vara, y entonces fue una serpiente evidente. (32) Sacó su mano y fue blanca* para los que lo presenciaban. (33) Le dijo al consejo de nobles que estaba a su alrededor: Realmente es un mago experto (34) que quiere haceros salir de vuestra tierra con su magia, ¿qué deliberáis? (35) Dijeron: Dales un plazo a él y a su hermano y manda reclutadores a las ciudades (36) que te traigan a todo mago experto. (37) Y se reunieron los magos en el lugar de la cita, el día fijado. (38) Se dijo a la gente: ¿Os reuniréis? (39)