الجزء التاسع عشر
سورة الفرقان (25) ص 361
وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءنَا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَائِكَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبَرُوا فِي أَنفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوّاً كَبِيراً {21} يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَى يَوْمَئِذٍ لِّلْمُجْرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجْراً مَّحْجُوراً {22} وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاء مَّنثُوراً {23} أَصْحَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئِذٍ خَيْرٌ مُّسْتَقَرّاً وَأَحْسَنُ مَقِيلاً {24} وَيَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاء بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلَائِكَةُ تَنزِيلاً {25} الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَنِ وَكَانَ يَوْماً عَلَى الْكَافِرِينَ عَسِيراً {26} وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً {27} يَا وَيْلَتَى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَاناً خَلِيلاً {28} لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولاً {29} وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً {30} وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّاً مِّنَ الْمُجْرِمِينَ وَكَفَى بِرَبِّكَ هَادِياً وَنَصِيراً {31} وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلاً {32} سورة الفرقان (25) ص

Bizimle karşılaşmayı (bir gün huzurumuza geleceklerini) ummayanlar: Bize ya melekler indirilmeliydi ya da Rabbimizi görmeliydik, dediler. Andolsun ki onlar kendileri hakkında kibre kapılmışlar ve azgınlıkta pek ileri gitmişlerdir. (21) (Fakat) melekleri görecekleri gün, günahkârlara o gün hiçbir sevinç haberi yoktur ve: (Size, sevinmek) yasaktır, yasak! diyeceklerdir. (22) Onların yaptıkları her bir (iyi) işi ele alırız, onu saçılmış zerreler haline getiririz (değersiz kılarız). (23) O gün cennetliklerin kalacakları yer çok huzurlu ve dinlenecekleri yer pek güzeldir. (24) O gün gökyüzü beyaz bulutlar ile yarılacak ve melekler bölük bölük indirileceklerdir. (25) İşte o gün, gerçek mülk (hükümranlık) çok merhametli olan Allah`ındır. Kafirler için de pek çetin bir gündür o. (26) O gün, zalim kimse (pişmanlıktan) ellerini ısırıp şöyle der: Keşke o peygamberle birlikte bir yol tutsaydım! (27) Yazık bana! Keşke falancayı (bâtıl yolcusunu) dost edinmeseydim! (28) Çünkü zikir (Kur`an) bana gelmişken o, hakikaten beni ondan saptırdı. Şeytan insanı (uçuruma sürükleyip sonra) yüzüstü bırakıp rezil rüsvay eder. (29) Peygamber der ki: Ey Rabbim! Kavmim bu Kur`an`ı büsbütün terkettiler. (30) (Resûlüm!) İşte biz böylece her peygamber için suçlulardan düşmanlar peydâ ettik. Hidayet verici ve yardımcı olarak Rabbin yeter. (31) İnkâr edenler: Kur`an ona bir defada topluca indirilmeli değil miydi? dediler. Biz onu senin kalbine iyice yerleştirmek için böyle yaptık (parça parça indirdik) ve onu tane tane (ayırarak) okuduk. (32)

"Und diejenigen, die nicht mit Unserer Begegnung rechnen, sagen: ""Warum werden keine Engel zu uns herniedergesandt? Oder (warum) sollten wir (nicht) unseren Herrn schauen?"" Wahrlich, sie denken zu hoch von sich und haben die Schranken arg überschritten. (21) ""Am Tage, wenn sie die Engel sehen: Keine frohe Botschaft (sei) für die Schuldigen an diesem Tage! Und sie (die Engel) werden (zu ihnen) sagen: ""Das ist euch verwehrt, verboten!"" (22) "Und Wir werden Uns den Werken zuwenden, die sie gewirkt haben, und werden sie wie verwehte Stäubchen zunichte machen. (23) Die Bewohner des Paradieses werden an jenem Tage die bessere Wohnstatt und den würdigeren Ruheplatz haben. (24) Und an dem Tage wird sich der Himmel mitsamt den Wolken spalten und die Engel werden ununterbrochen herabgesandt. (25) Das Königreich, das wahrhaftige - an jenem Tage wird es des Allerbarmers sein; und ein Tag soll es sein, (der) schwer für die Ungläubigen (ist). (26) "Am Tage, da der Ungerechte sich in die Hände beißen wird, wird er sagen: "" O wäre ich doch den Weg mit dem Gesandten gegangen! (27) "O wehe mir! Hätte ich doch nimmermehr den Soundso zum Freund genommen! (28) "Wahrlich, er führte mich irre, hinweg von der Ermahnung, nachdem sie zu mir gekommen war."" Und Satan läßt den Menschen im Stich. (29) ""Und der Gesandte sagte: ""O mein Herr, mein Volk hat wirklich diesen Qur`an von sich gewiesen."" (30) "Und so gaben Wir jedem Propheten einen Feind aus den Reihen der Sünder; doch dein Herr genügt als Führer und als Helfer. (31) "Und jene, die ungläubig sind, sagen: ""Warum ist ihm der Qur`an nicht in einem Zuge herabgesandt worden?"" Dies (geschieht), weil Wir dein Herz dadurch stärken wollen, und Wir haben seine Anordnung recht gut gemacht. (32)

And those who expect not a Meeting with Us (i.e. those who deny the Day of Resurrection and the life of the Hereafter), said: "Why are not the angels sent down to us, or why do we not see our Lord?" Indeed they think too highly of themselves, and are scornful with great pride.[] (21) On the Day they will see the angels,— no glad tidings will there be for the Mujrimûn (criminals, disbelievers, polytheists, sinners) that day. And they (angels) will say: "All kinds of glad tidings are forbidden to you," [none will be allowed to enter Paradise except the one who said: Lâ ilâha ill-allâh, "(none has the right to be worshipped but Allâh) and acted practically on its legal orders and obligations. [See the foot note of v.2:193] (22) And We shall turn to whatever deeds they (disbelievers, polytheists, sinners) did, and We shall make such deeds as scattered floating particles of dust. (23) The dwellers of Paradise (i.e. those who deserved it through their Islamic Monotheistic Faith and their deed of righteousness) will, on that Day, have the best abode, and have the fairest of places for repose. (24) And (remember) the Day when the heaven shall be rent asunder with clouds, and the angels will be sent down, with a grand descending. (25) The sovereignty on that Day will be the true (sovereignty), belonging to the Most Gracious (Allâh), and it will be a hard Day for the disbelievers (those who disbelieve in the Oneness of Allâh Islâmic Monotheism). (26) And (remember) the Day when the Zâlim (wrong-doer, oppressor, polytheist) will bite at his hands, he will say: "Oh! Would that I had taken a path with the Messenger ( Muhammad SAW).[] (27) "Ah! Woe to me! Would that I had never taken so-and-so as a Khalil (an intimate friend)! (28) "He indeed led me astray from the Reminder (this Qur'ân) after it had come to me. And Shaitân (Satan) is to man ever a deserter in the hour of need." (Tafsir Al-Qurtubi) (29) And the Messenger (Muhammad SAW) will say: "O my Lord! Verily, my people deserted this Qur'ân (neither listened to it, nor acted on its laws and teachings). (30) Thus have We made for every Prophet an enemy among the Mujrimûn (disbelievers, polytheists, criminals). But Sufficient is your Lord as a Guide and Helper. (31) And those who disbelieve say: "Why is not the Qur'ân revealed to him all at once?" Thus (it is sent down in parts), that We may strengthen your heart thereby. And We have revealed it to you gradually, in stages. (It was revealed to the Prophet SAW in 23 years.). (32)

Such as fear not the meeting with Us (for Judgment) say: "Why are not the angels sent down to us, or (why) do we not see our Lord?" Indeed they have an arrogant conceit of themselves, and mighty is the insolence of their impiety! (21) The Day they see the angels― no joy will there be to the sinners that Day: the (angels) will say: "There is a barrier forbidden (to you) altogether!" (22) And We shall turn to whatever deeds they did (in this life), and We shall make such deeds as floating dust scattered about. (23) The Companions of the Garden will be well, that Day, in their abode, and have the fairest of places for repose. (24) The Day the heaven shall be rent asunder with clouds, and angels shall be sent down descending, (in ranks)― (25) That Day, the dominion as of right and truth, shall be (wholly) for (Allah) Most Merciful: it will be a day of dire difficulty for the Misbelievers. (26) The Day that the wrongdoer will bite at his hands, He will say "Oh! would that I had taken a (straight) path with the Messenger! (27) "Ah! woe is me! would that I had never taken such a one for a friend! (28) "He did lead me astray from the Message (of Allah) after it had come to me! Ah! the Evil One is but a traitor to man! (29) Then the Messenger will say: "O my Lord! truly my people took this Qur'an for just foolish nonsense." (30) Thus have We made for every prophet an enemy among the sinners: but enough is thy Lord to guide and to help. (31) Those who reject Faith say: "Why is not the Qur'an revealed to him all at once?" Thus (is it revealed) that We may strengthen thy heart thereby, and We have rehearsed it to thee in slow, well-arranged stages gradually. (32)

Et ceux qui n’espèrent pas Nous rencontrer disent: «Si seulement on avait fait descendre sur nous des Anges ou si nous pouvions voir notre Seigneur!» En effet, ils se sont enflés d’orgueil en eux-mêmes, et ont dépassé les limites de l’arrogance. (21) Le jour où ils verront les Anges, ce ne sera pas une bonne nouvelle, ce jour-là, pour les injustes, ils (les Anges) diront: «Barrage totalement défendu»(1)! (22) Nous avons considéré l’œuvre qu’ils ont accomplie et Nous l’avons réduite en poussière éparpillée. (23) Les gens du Paradis seront, ce jour-là, en meilleure demeure et au plus beau lieu de repos. (24) Et le jour où le ciel sera fendu par les nuages et qu’on fera descendre des Anges, (25) ce jour-là, la vraie royauté appartient au Tout Miséricordieux, et ce sera un Jour difficile aux infidèles. (26) Le jour où l’injuste se mordra les deux mains et dira: «[Hélas pour moi!] Si seulement j’avais suivi chemin avec le Messager!... (27) Malheur à moi! Hélas! Si seulement je n’avais pas pris «un tel» pour ami!... (28) Il m’a, en effet, égaré loin du rappel [le Coran], après qu’il me soit parvenu». Et le Diable déserte l’homme (après l’avoir tenté). (29) Et le Messager dit: «Seigneur, mon peuple a vraiment pris ce Coran pour une chose délaissée!» (30) C’est ainsi que Nous fîmes à chaque prophète un ennemi parmi les criminels. Mais ton Seigneur suffit comme guide et comme soutien. (31) Et ceux qui ne croient pas disent: «Pourquoi n’a-t-on pas fait descendre sur lui le Coran en une seule fois?» Nous l’avons révélé ainsi pour raffermir ton cœur. Et Nous l’avons récité soigneusement(2). (32)

Berkatalah orang-orang yang tidak menanti-nanti pertemuan [nya] dengan Kami: "Mengapakah tidak diturunkan kepada kita malaikat atau [mengapa] kita [tidak] melihat Tuhan kita?" Sesungguhnya mereka memandang besar tentang diri mereka dan mereka benar-benar telah melampaui batas [dalam melakukan] kezaliman. (21) Pada hari mereka melihat malaikat [1] di hari itu tidak ada kabar gembira bagi orang-orang yang berdosa dan mereka berkata: "Hijraan mahjuuraa". [2] (22) Dan Kami hadapi segala amal yang mereka kerjakan [3], lalu Kami jadikan amal itu [bagaikan] debu yang berterbangan. (23) Penghuni-penghuni surga pada hari itu paling baik tempat tinggalnya dan paling indah tempat istirahatnya. (24) Dan [ingatlah] hari [ketika] langit pecah belah mengeluarkan kabut putih dan diturunkanlah malaikat bergelombang-gelombang. (25) Kerajaan yang hak [4] pada hari itu adalah kepunyaan Tuhan Yang Maha Pemurah. Dan adalah [ hari itu], satu hari yang penuh kesukaran bagi orang-orang kafir. (26) Dan [ingatlah] hari [ketika itu] orang yang zalim menggigit dua tangannya [5], seraya berkata: "Aduhai kiranya [dulu] aku mengambil jalan bersama-sama Rasul." (27) Kecelakaan besarlah bagiku; kiranya aku [dulu] tidak menjadikan si fulan [6] itu teman akrab [ku]. (28) Sesungguhnya dia telah menyesatkan aku dari Al Qur’an ketika Al Qur’an itu telah datang kepadaku. Dan adalah syaitan itu tidak mau menolong manusia. (29) Berkatalah Rasul: "Ya Tuhanku, sesungguhnya kaumku menjadikan Al Qur’an ini suatu yang tidak diacuhkan". (30) Dan seperti itulah, telah Kami adakan bagi tiap-tiap nabi, musuh dari orang-orang yang berdosa. Dan cukuplah Tuhanmu menjadi Pemberi petunjuk dan Penolong. (31) Berkatalah orang-orang yang kafir: "Mengapa Al Qur’an itu tidak diturunkan kepadanya sekali turun saja?"; demikianlah [7] supaya Kami perkuat hatimu dengannya dan Kami membacakannya secara tartil [teratur dan benar]. (32)

Dan berkatalah pula orang-orang yang tidak percaya akan menemui Kami: Mengapa tidak diturunkan malaikat kepada kita atau kita dapat melihat Tuhan kita? Demi sesungguhnya, mereka telah bersikap sombong angkuh dalam diri mereka sendiri, dan telah melampaui batas dengan cara yang sebesar-besarnya. (21) (Ingatkanlah) hari mereka melihat malaikat, pada hari itu tiadalah sebarang berita gembira bagi orang-orang yang bersalah (bahkan sebaliknya) dan mereka akan berkata: Semoga kita jauh, dijauhkan (dari sebarang keadaan yang buruk). (22) Dan Kami tujukan perbicaraan kepada apa yang mereka telah kerjakan dari jenis amal (yang mereka pandang baik), lalu Kami jadikan dia terbuang sebagai debu yang berterbangan. (23) Ahli-ahli Syurga pada hari itu lebih baik tempat menetapnya dan lebih elok tempat rehatnya. (24) Dan (sebutkanlah perihal) hari segala langit pecah-belah (disertakan) dengan kumpulan awan (yang berisi malaikat) dan (pada hari yang tersebut) diturunkan malaikat itu dengan cara berpasuk-pasukan. (25) Kuasa pemerintahan yang sebenar-benarnya pada hari itu adalah tertentu bagi Allah Yang Maha melimpah rahmatNya dan adalah ia satu masa yang amat sukar keadaannya kepada orang-orang kafir. (26) Dan (ingatkanlah) perihal hari orang-orang yang zalim menggigit kedua-dua tangannya (marahkan dirinya sendiri) sambil berkata: Alangkah baiknya kalau aku (di dunia dahulu) mengambil jalan yang benar bersama-sama Rasul? (27) Wahai celakanya aku, alangkah baiknya kalau aku tidak mengambil si dia itu menjadi sahabat karib! (28) Sesungguhnya dia telah menyesatkan daku dari jalan peringatan (Al-Quran) setelah ia disampaikan kepadaku dan adalah Syaitan itu sentiasa mengecewakan manusia (yang menjadikan dia sahabat karibnya). (29) Dan berkatalah Rasul: Wahai Tuhanku sesungguhnya kaumku telah menjadikan Al-Quran ini satu perlembagaan yang ditinggalkan, tidak dipakai. (30) Dan demikianlah Kami jadikan bagi tiap-tiap Nabi, musuh dari kalangan orang-orang yang bersalah dan cukuplah Tuhanmu (wahai Muhammad) menjadi Pemimpin (ke jalan mengalahkan mereka) serta menjadi Penolong (bagimu terhadap mereka). (31) Dan orang-orang yang kafir berkata: Mengapa tidak diturunkan Al-Quran itu kepada Muhammad semuanya sekali (dengan sekaligus)? Al-Quran diturunkan dengan cara (beransur-ansur) itu kerana Kami hendak menetapkan hatimu (wahai Muhammad) dengannya dan Kami nyatakan bacaannya kepadamu dengan teratur satu persatu. (32)

Y dicen quienes no esperan encontrarse con Nosotros: ¿Por qué no se han hecho descender ángeles o no vemos a nuestro Señor? Se han considerado demasiado grandes a sí mismos y se han llenado de una gran insolencia. (21) El día que vean a los ángeles, ese día, no habrá buenas noticias para los malhechores. Y éstos les dirán: Hay una barrera infranqueable. (22) Iremos a las acciones que hayan hecho y las convertiremos en polvo disperso. (23) Ese día, los compañeros del Jardín tendrán un lugar de permanencia mejor y un reposo más apacible. (24) Y el día en que el cielo se raje con las nubes y se hagan descender los ángeles sucesivamente. (25) Ese día la verdadera soberanía será del Misericordioso; y será un día difícil para los incrédulos. (26) Será el día en que el injusto se morderá las manos y dirá: ¡Ojalá y hubiera tomado un camino junto al mensajero! (27) ¡Ay de mí! Ojalá y no hubiera tomado a fulano por amigo! (28) Me extravió del recuerdo después de haberme venido.El Shaytán es para el hombre una decepción. (29) Y dirá el mensajero: ¡Señor mío! Mi gente se desentendió de esta Recitación. (30) Del mismo modo le pusimos a cada mensajero un enemigo de entre los que hacían el mal. Pero tu Señor es Suficiente como Guía y Protector. (31) Dicen los que se niegan a creer: ¿Por qué no le ha descendido el Corán de una sola vez? Es así para dar firmeza con ello a tu corazón, lo hemos ido dilucidando fragmento a fragmento. (32)