وَلَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِيراً {33} الَّذِينَ يُحْشَرُونَ عَلَى وُجُوهِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ أُوْلَئِكَ شَرٌّ مَّكَاناً وَأَضَلُّ سَبِيلاً {34} وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَجَعَلْنَا مَعَهُ أَخَاهُ هَارُونَ وَزِيراً {35} فَقُلْنَا اذْهَبَا إِلَى الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَدَمَّرْنَاهُمْ تَدْمِيراً {36} وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَاباً أَلِيماً {37} وَعَاداً وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُوناً بَيْنَ ذَلِكَ كَثِيراً {38} وَكُلّاً ضَرَبْنَا لَهُ الْأَمْثَالَ وَكُلّاً تَبَّرْنَا تَتْبِيراً {39} وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَمْ يَكُونُوا يَرَوْنَهَا بَلْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ نُشُوراً {40} وَإِذَا رَأَوْكَ إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُواً أَهَذَا الَّذِي بَعَثَ اللَّهُ رَسُولاً {41} إِن كَادَ لَيُضِلُّنَا عَنْ آلِهَتِنَا لَوْلَا أَن صَبَرْنَا عَلَيْهَا وَسَوْفَ يَعْلَمُونَ حِينَ يَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ أَضَلُّ سَبِيلاً {42} أَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ أَفَأَنتَ تَكُونُ عَلَيْهِ وَكِيلاً {43} سورة الفرقان (25) ص

Onların sana getirdikleri hiçbir temsil yoktur ki, (onun karşılığında) sana doğrusunu ve daha açığını getirmeyelim. (33) Yüzükoyun cehenneme (sürülüp) toplanacak olanlar; işte onlar, yerleri en kötü, yolları en sapık olanlardır. (34) Andolsun biz Musa`ya Kitab`ı verdik, kardeşi Harun`u da ona yardımcı yaptık. (35) "Âyetlerimizi yalan sayan kavme gidin" dedik. Sonunda, (yola gelmediklerinden) onları yerle bir ediverdik. (36) Nuh kavmine gelince, peygamberleri yalancılıkla itham ettiklerinde onları, suda boğduk ve kendilerini insanlar için bir ibret yaptık. Zalimler için acıklı bir azap hazırladık. (37) Âd`ı, Semûd`u, Ress halkını ve bunlar arasında daha birçok nesilleri de (inkarcılıklarından ötürü helâk ettik). (38) Onların her birine (uymaları için) misaller getirdik; (ama öğüt almadıkları için) hepsini kırdık geçirdik. (39) (Resûlüm!) Andolsun (bu Mekkeli putperestler), ve felâket yağmuruna tutulmuş olan o beldeye uğramışlardır. Peki onu görmüyorlar mıydı? Hayır, onlar öldükten sonra dirilmeyi ummamaktadırlar. (40) Seni gördükleri zaman: "Bu mu Allah`ın peygamber olarak gönderdiği! "diyerek hep seni alaya alıyorlar. (41) "Şayet tanrılarımıza inanmakta sebat göstermeseydik, gerçekten bizi neredeyse tanrılarımızdan saptıracaktı" diyorlar. Azabı gördükleri zaman, asıl kimin yolunun sapık olduğunu bilecekler! (42) Kötü duygularını kendisine tanrı edinen kimseyi gördün mü? Sen (Resûlüm!) ona koruyucu olabilir misin? (43)

"Und sie kommen mit keinem Gleichnis zu dir, ohne daß Wir die Wahrheit und die schönste Erklärung brächten. (33) Diejenigen, die auf ihren Gesichtern in Dschahannam versammelt werden - sie werden in der schlimmsten Lage und vom Wege am weitesten abgeirrt sein. (34) Und wahrlich, Wir gaben Moses die Schrift, und zugleich haben Wir (ihm) seinen Bruder Aaron als Helfer zur Seite gestellt. (35) "Dann sprachen Wir: ""Geht beide zum Volk, das Unsere Zeichen verworfen hat!"" Dann zerstörten Wir sie alle vollständig. (36) "Und das Volk Noahs: Als sie die Gesandten verleugneten, ertränkten Wir sie und machten sie zu einem Zeichen für die Menschen. Und Wir haben für die Ungerechten eine schmerzliche Strafe bereitet. (37) Und so auch (für) die `Ad, die Thamud und die Leute vom Brunnen und (für) so viele der Geschlechter zwischen ihnen. (38) Ihnen allen prägten Wir Gleichnisse; und sie alle zerstörten Wir vollständig. (39) Und wahrlich, sie kamen vorüber an der Stadt, auf die ein Unheilsregen niederging. Haben sie sie denn nicht gesehen? Nein, sie rechnen nicht mit der Auferstehung. (40) "Und wenn sie dich sehen, treiben sie nur Spott mit dir: ""Ist das der, den Allah als Gesandten erweckt hat? (41) ""Wahrlich, er hätte uns beinahe irregeführt, hinweg von unseren Göttern, hätten wir nicht geduldig an ihnen festgehalten."" Und sie werden erfahren, wenn sie die Strafe sehen, wer weiter vom Weg abgeirrt ist. (42) "Hast du den gesehen, der seine persönliche Neigung zu seinem Gott macht? Könntest du wohl sein Wächter sein? (43)

And no example or similitude do they bring (to oppose or to find fault in you or in this Qur'ân), but We reveal to you the truth (against that similitude or example), and the better explanation thereof. (33) Those who will be gathered to Hell (prone) on their faces, such will be in an evil state, and most astray from the (Straight) Path[]. (34) And indeed We gave Mûsa (Moses) the Scripture [the Taurât (Torah)], and placed his brother Hârûn (Aaron) with him as a helper; (35) And We said: "Go you both to the people who have denied Our Ayât (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.)." Then We destroyed them with utter destruction (36) And Nûh's (Noah) people, when they denied the Messengers We drowned them, and We made them as a sign for mankind. And We have prepared a painful torment for the Zâlimûn (polytheists and wrong-doers). (37) And (also) 'Ad and Thamûd, and the Dwellers of Ar-Rass, and many generations in between. (38) And for each (of them) We put forward examples (as proofs and lessons), and each (of them) We brought to utter ruin (because of their disbelief and evil deeds). (39) And indeed they have passed by the town [of Prophet Lut (Lot)] on which was rained the evil rain. Did they (disbelievers) not then see it (with their own eyes)? Nay ! But they used not to expect any resurrection. (40) And when they see you (O Muhammad SAW), they treat you only in mockery (saying):"Is this the one whom Allâh has sent as a Messenger? (41) "He would have nearly misled us from our âlihah (gods), had it not been that we were patient and constant in their worship!" And they will know when they see the torment, who it is that is most astray from the (Right) Path! (42) Have you (O Muhammad SAW) seen him who has taken as his ilâh (god) his own vain desire? Would you then be a Wakîl (a disposer of his affairs or a watcher) over him? (43)

And no question do they bring to thee but We reveal to thee the truth and the best explanation (thereof). (33) Those who will be gathered to Hell (prone) on their faces they will be in an evil plight, and as to Path most astray. (34) (Before this) We sent Moses the Book, and appointed his brother Aaron with him as Minister; (35) And We commanded: "Go ye both, to the people who have rejected Our Signs": and those (people) We destroyed with utter destruction. (36) And the people of Noah when they rejected the messengers, We drowned them and We made them as a Sign for mankind; and We have prepared for (all) wrongdoers a grievous Penalty― (37) As also `Ad and Thamud, and the Companions of the Rass, and many a generation between them. (38) To teach one We set forth parables and examples; and each one We broke to utter annihilation (for their sins). (39) And the (Unbelievers) must indeed have passed by the town on which was rained a shower of evil: did they not then see it (with their own eyes)? But they fear not the Resurrection. (40) When they see thee, they treat thee no otherwise than in mockery: "Is this the one whom Allah has sent as a messenger?" (41) "He indeed would well-nigh have misled us from our gods, had it not been that we were constant to them!" Soon will they know when they see the Penalty, who it is that is most misled in Path! (42) Seest thou such a one as taketh for his god his own passion (or impulse)? Couldst thou be a disposer of affairs for him? (43)

Ils ne t’apporteront aucune parabole, sans que Nous ne t’apportions la vérité avec la meilleure interprétation. (33) Ceux qui seront traînés [ensemble] sur leurs visages vers l’Enfer, ceux-là seront dans la pire des situations et les plus égarés hors du chemin droit. (34) En effet, Nous avons apporté à Moïse le Livre et lui avons assigné son frère Aaron comme assistant. (35) Puis Nous avons dit: «Allez tous deux vers les gens qui ont traité de mensonge Nos preuves». Nous les avons ensuite détruits complètement. (36) Et le peuple de Noé, quand ils eurent démenti les messagers, Nous les noyâmes et en fîmes pour les gens un signe d’avertissement. Et Nous avons préparé pour les injustes un châtiment douloureux. (37) Et les ‘Aad, les Ṯamūd, les gens d’Ar-Rass et de nombreuses générations intermédiaires! (38) A tous, cependant, Nous avions fait des paraboles et Nous les avions tous anéantis d’une façon brutale. (39) Ils sont passés par la cité sur laquelle est tombée une pluie de malheurs. Ne la voient-ils donc pas? Mais ils(1) n’espèrent pas de résurrection! (40) Et quand ils te voient, ils ne te prennent qu’en raillerie: «Est-ce là celui qu’Allah a envoyé comme Messager? (41) Peu s’en est fallu qu’il ne nous égare de nos divinités, si ce n’était notre attachement patient à elles!». Cependant, ils sauront quand ils verront le châtiment, qui est le plus égaré en son chemin. (42) Ne vois-tu pas celui qui a fait de sa passion sa divinité? Est-ce à toi d’être un garant pour lui(2)? (43)

Tidaklah orang-orang kafir itu datang kepadamu [membawa] sesuatu yang ganjil, melainkan Kami datangkan kepadamu suatu yang benar dan yang paling baik penjelasannya [1] (33) Orang-orang yang dihimpunkan ke neraka Jahannam dengan diseret atas muka-muka mereka, mereka itulah orang yang paling buruk tempatnya dan paling sesat jalannya. (34) Dan sesungguhnya Kami telah memberikan Al Kitab [Taurat] kepada Musa dan Kami telah menjadikan Harun saudaranya, menyertai dia sebagai wazir [pembantu]. (35) Kemudian Kami berfirman kepada keduanya: "Pergilah kamu berdua kepada kaum yang mendustakan ayat-ayat Kami". Maka Kami membinasakan mereka sehancur-hancurnya. (36) Dan [telah Kami binasakan] kaum Nuh tatkala mereka mendustakan rasul-rasul. Kami tenggelamkan mereka dan Kami jadikan [cerita] mereka itu pelajaran bagi manusia. Dan Kami telah menyediakan bagi orang-orang zalim azab yang pedih; (37) dan [Kami binasakan] kaum ’Aad dan Tsamud dan penduduk Rass [2] dan banyak [lagi] generasi-generasi di antara kaum-kaum tersebut. (38) Dan Kami jadikan bagi masing-masing mereka perumpamaan dan masing-masing mereka itu benar-benar telah Kami binasakan dengan sehancur-hancurnya. (39) Dan sesungguhnya mereka [kaum musyrik Mekah] telah melalui sebuah negeri [Sadum] yang [dulu] dihujani dengan hujan yang sejelek-jeleknya [hujan batu]. Maka apakah mereka tidak menyaksikan runtuhan itu; bahkan adalah mereka itu tidak mengharapkan akan kebangkitan. (40) Dan apabila mereka melihat kamu [Muhammad], mereka hanyalah menjadikan kamu sebagai ejekan [dengan mengatakan]: "Inikah orangnya yang diutus Allah sebagai Rasul? (41) Sesungguhnya hampirlah ia menyesatkan kita dari sembahan-sembahan kita, seandainya kita tidak sabar [menyembah] nya" Dan mereka kelak akan mengetahui di saat mereka melihat azab, siapa yang paling sesat jalannya. (42) Terangkanlah kepadaku tentang orang yang menjadikan hawa nafsunya sebagai tuhannya. Maka apakah kamu dapat menjadi pemelihara atasnya? (43)

Dan mereka tidak membawa kepadamu sesuatu kata-kata yang ganjil (untuk menentangmu) melainkan Kami bawakan kepadamu kebenaran dan penjelasan yang sebaik-baiknya (untuk menangkis segala yang mereka katakan itu). (33) Orang-orang yang akan diseret beramai-ramai ke Neraka Jahanam (dengan tertiarap) atas mukanya, merekalah orang-orang yang amat buruk keadaannya dan amat sesat jalannya. (34) Dan sesungguhnya Kami telah berikan Kitab Taurat kepada Nabi Musa dan Kami lantik saudaranya Nabi Harun, sebagai menteri bersamanya. (35) Lalu Kami perintahkan: Pergilah kamu berdua kepada kaum yang mendustakan ayat-ayat keterangan Kami; maka (kesudahannya) Kami binasakan kaum itu sehancur-hancurnya. (36) Dan (demikian juga) kaum Nabi Nuh, ketika mereka mendustakan Rasul-rasul Kami, Kami tenggelamkan mereka dan Kami jadikan mereka satu tanda (yang menjadi contoh) bagi umat manusia dan Kami sediakan bagi sesiapa yang zalim; azab seksa yang tidak terperi sakitnya. (37) Dan (demikian juga Kami telah binasakan) Aad dan Thamud serta Ashaabur-Rassi dan banyak lagi dalam zaman-zaman di antara masa yang tersebut itu. (38) Dan masing-masing, telah Kami berikan kepadanya contoh tauladan yang mendatangkan iktibar dan masing-masing telah Kami hancurkan sehancur-hancurnya. (39) Dan demi sesungguhnya, mereka (yang menentangmu wahai Muhammad) telah melalui bandar yang telah dihujani (dengan) azab yang buruk, maka (mengapa mereka masih berdegil), tidakkah mereka selalu dapat menyaksikannya? (Mereka tidak fikirkan yang demikian itu satu balasan kufur) bahkan mereka adalah orang-orang yang tidak ingatkan adanya kebangkitan hidup semula (untuk menerima balasan). (40) Dan apabila mereka melihatmu (wahai Muhammad), mereka hanyalah menjadikanmu ejek-ejekan (sambil mereka berkata): Inikah orangnya yang diutus oleh Allah sebagai RasulNya? (41) Sebenarnya dia hampir-hampir dapat menyesatkan kami dari tuhan-tuhan kami, jika tidaklah kerana kami tetap teguh menyembahnya dan mereka akan mengetahui kelak ketika mereka melihat azab seksa: Siapakah yang sebenar-benarnya sesat jalannya. (42) Nampakkah (wahai Muhammad) keburukan keadaan orang yang menjadikan hawa nafsunya: Tuhan yang dipuja lagi ditaati? Maka dapatkah engkau menjadi pengawas yang menjaganya jangan sesat? (43)

Y no hay ejemplo con el que te puedan venir que no te traigamos la verdad y una explicación mejor. (33) Aquellos que sean arrastrados a Yahannam de cara, ésos tendrán el peor lugar y el camino más extraviado. (34) Es verdad que le dimos a Musa el Libro y le asignamos a su hermano Harún como asistente. (35) Y dijimos: ¡Id a la gente que niega la verdad de Nuestros signos! Los aniquilamos a todos. (36) Y la gente de Nuh cuando tomaron por mentirosos a los mensajeros; los anegamos e hicimos de ellos un signo para los hombres.Hemos preparado para los injustos un castigo doloroso. (37) Y los Ad y los Zamud y los dueños del pozo y muchas generaciones intermedias. (38) Todos fueron llamados con ejemplos y a todos los aniquilamos por entero. (39) Ellos pasaban junto a la ciudad* sobre la que se hizo caer la lluvia del mal. ¿Acaso no repararon en ella?Pero ellos no esperaban ser devueltos a la vida. (40) Cuando te ven no te toman sino a burla: ¿Es éste el que Allah ha enviado de mensajero? (41) A punto ha estado de desviarnos de nuestros dioses de no haber sido porque nos hemos mantenido fieles a ellos.Ya sabrán cuando vean el castigo quién estaba en un camino más extraviado. (42) ¿Qué opinión te merece quien hace de su deseo su dios?¿Vas a ser tú su guardián? (43)