بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ {90} مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَهٍ إِذاً لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ {91} عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ {92} قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ {93} رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ {94} وَإِنَّا عَلَى أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ {95} ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ {96} وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ {97} وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ {98} حَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ {99} لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحاً فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ {100} فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءلُونَ {101} فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ {102} وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُوْلَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ {103} تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ {104} سورة المؤمنون (23) ص

Doğrusu biz onlara gerçeği getirdik; onlar ise hakikaten yalancılardır. (90) Allah evlat edinmemiştir; O`nunla beraber hiçbir tanrı da yoktur. Aksi takdirde her tanrı kendi yarattığını sevk ve idare eder ve mutlaka onlardan biri diğerine galebe çalardı. Allah, onların (müşriklerin) yakıştırdıkları şeylerden münezzehtir. (91) Allah, gaybı da şehadeti de bilendir. O, müşriklerin ortak koştukları şeylerden çok yüce ve münezzehtir. (92) (Resûlüm!) De ki: "Rabbim! Eğer onlara yöneltilen tehdidi (dünyevî sıkıntıyı ve uhrevî azabı) mutlaka bana göstereceksen; bu durumda beni zalimler topluluğunun içinde bulundurma Rabbim!" (93) Biz, onlara yönelttiğimiz tehdidi sana göstermeye elbette ki kadiriz. (94) Biz, onlara yönelttiğimiz tehdidi sana göstermeye elbette ki kadiriz. (95) Sen, kötülüğü en güzel bir tutumla sav. Biz onların yakıştırmakta oldukları şeyi çok iyi bilmekteyiz. (96) Ve de ki: Rabbim! Şeytanların kışkırtmalarından sana sığınırım! (97) Onların yanımda bulunmalarından da sana sığınırım, Rabbim! (98) Nihayet onlardan (müşriklerden) birine ölüm gelip çattığında: "Rabbim! der, beni geri gönder;" (99) "Ta ki boşa geçirdiğim dünyada iyi iş (ve hareketler) yapayım." Hayır! Onun söylediği bu söz (boş) laftan ibarettir. Onların gerisinde ise, yeniden dirilecekleri güne kadar (süren) bir berzah vardır. (100) Sûr`a üflendiği zaman artık aralarında akrabalık bağları kalmamıştır; birbirlerini de arayıp sormazlar. (101) Artık kimlerin (sevap) tartıları ağır basarsa, işte asıl bunlar kurtuluşa erenlerdir. (102) Kimlerin de tartıları hafif gelirse, artık bunlar da kendilerine yazık etmişlerdir; (çünkü onlar) ebedi cehennemdedirler. (103) Ateş yüzlerini yakar; orada suratları çirkin ve gülünç bir halde bulunurlar. (104)

"Doch Wir haben ihnen die Wahrheit gebracht, und wahrlich, sie leugnen (sie). (90) Allah hat Sich keinen Sohn genommen, noch ist irgendein Gott neben Ihm: sonst würde jeder Gott mit sich fortgenommen haben, was er erschaffen hätte, und die einen von ihnen hätten sich sicher gegen die anderen erhoben. Gepriesen sei Allah (und Erhaben) über all das, was sie beschreiben! (91) (Er ist) der Kenner des Verborgenen und des Offenbaren! Erhaben ist Er darum über das, was sie Ihm beigesellen. (92) "Sprich: ""Mein Herr, wenn Du mich schauen lassen willst, was ihnen angedroht wird, (93) ""mein Herr, so setze mich nicht zu dem Volk der Frevler."" (94) "Und Wir haben wahrlich die Macht, dich schauen zu lassen, was Wir ihnen androhen. (95) Wehre das Böse mit dem ab, was das Beste ist. Wir wissen recht wohl, was für Dinge sie behaupten. (96) "Und sprich: ""Mein Herr, ich nehme meine Zuflucht bei Dir vor den Einflüsterungen der Satane. (97) ""Und ich nehme meine Zuflucht bei Dir, mein Herr, damit sie sich mir nicht nähern."" (98) ""Wenn dann der Tod an einen von ihnen herantritt, sagt er: ""Mein Herr, bringe mich zurück, (99) ""auf daß ich Gutes tue von dem, was ich unterlassen habe."" Keineswegs, es ist nur ein Wort, das er ausspricht. Und hinter ihnen steht eine Schranke bis zu dem Tage, an dem sie auferweckt werden. (100) "Wenn dann der Stoß in den Sur erfolgt ist, gibt es zwischen ihnen an jenem Tage keine Verwandtschaftsbande (mehr), und sie werden einander nicht befragen. (101) Dann werden die, deren Waagschalen schwer sind, die Erfolgreichen sein. (102) Jene aber, deren Waagschalen leicht sind, werden die sein, die ihrer selbst verlustig gegangen sind; in Dschahannam werden sie auf ewig bleiben. (103) Das Feuer wird ihre Gesichter verbrennen, und sie werden darin mißgebildet sein. (104)

Nay, but We have brought them the truth (Islâmic Monotheism), and verily, they (disbelievers) are liars. (90) No son (or offspring or children) did Allâh beget, nor is there any ilâh (god) along with Him; (if there had been many gods), then, each god would have taken away what he had created, and some would have tried to overcome others! Glorified is Allâh above all that they attribute to Him! (91) All-Knower of the unseen and the seen! Exalted is He over all that they associate as partners to Him! (92) Say (O Muhammad SAW): " My Lord! If You would show me that with which they are threatened (torment), (93) "My Lord! Then (save me from Your Punishment), and put me not amongst the people who are the Zâlimûn (polytheists and wrong-doers)." (94) And indeed We are Able to show you (O Muhammad SAW) that with which We have threatened them. (95) Repel evil with that which is better. We are Best-Acquainted with the things they utter. (96) And say: "My Lord! I seek refuge with You from the whisperings (suggestions) of the Shayâtin (devils). (97) "And I seek refuge with You, My Lord! lest they (should come near) me." (98) Until, when death comes to one of them (those who join partners with Allâh), he says: "My Lord! Send me back, (99) "So that I may do good in that which I have left behind!" No! It is but a word that he speaks, and behind them is Barzakh (a barrier) until the Day when they will be resurrected. (100) Then, when the Trumpet is blown, there will be no kinship among them that Day, nor will they ask of one another. (101) Then, those whose scales (of good deeds) are heavy, - these, they are the successful. (102) And those whose scales (of good deeds) are light, they are those who lose their ownselves, in Hell will they abide. (103) The Fire will burn their faces, and therein they will grin, with displaced lips (disfigured). (104)

We have sent them the Truth: but they indeed practise Falsehood! (90) No son did Allah beget, nor is there any god along with Him: (if there were many gods), behold, each god would have taken away what he had created, and some would have lorded it over others! Glory to Allah (He is free) from the (sort of) things they attribute to Him! (91) He knows what is hidden and what is open: too high is He for the partners they attribute to Him! (92) Say: "O my Lord! if Thou wilt show me (in my lifetime) that which they are warned against― (93) "Then O my Lord! put me not amongst the people who do wrong!" (94) And We are certainly able to show thee (in fulfilment) that against which they are warned. (95) Repel evil with that which is best: We are well-acquainted with the things they say. (96) And say: "O my Lord! I seek refuge with Thee from the suggestions of the Evil Ones; (97) "And I seek refuge with Thee O my Lord! lest they should come near me." (98) (In Falsehood will they be) until, when death comes to one of them, he says: "O my Lord! send me back (to life)― (99) "In order that I may work righteousness in the things I neglected."― "By no means! it is but a word he says Before them is a Partition till the Day they are raised up. (100) Then when the Trumpet is blown, there will be no more relationships between them that day, nor will one ask after another! (101) Then those whose balance (of good deeds) is heavy― they will attain salvation: (102) But those whose balance is light, will be those who have lost their souls; in Hell will they abide. (103) The Fire will burn their faces, and they will therein grin, with their lips displaced. (104)

Nous leur avons plutôt apporté la vérité et ils sont assurément des menteurs. (90) Allah ne S’est point attribué d’enfant et il n’existe point de divinité avec Lui; sinon, chaque divinité s’en irait avec ce qu’elle a créé, et certaines seraient supérieures aux autres. (Gloire et pureté) à Allah! Il est Supérieur à tout ce qu’ils décrivent. (91) [Il est] Connaisseur de toute chose visible et invisible! Il est bien au-dessus de ce qu’ils [Lui] associent! (92) Dis: «Seigneur, si jamais Tu me montres ce qui leur est promis; (93) alors, Seigneur, ne me place pas parmi les gens injustes. (94) Nous sommes Capable, certes, de te montrer ce que Nous leur promettons. (95) Repousse le mal par ce qui est meilleur. Nous savons très bien ce qu’ils décrivent. (96) Et dis: «Seigneur, je cherche Ta protection, contre les incitations des diables. (97) et je cherche Ta protection, Seigneur, contre leur présence auprès de moi». (98) ...Puis, lorsque la mort vient à l’un deux, il dit: «Mon Seigneur! Fais-moi revenir (sur terre), (99) afin que je fasse du bien dans ce que je délaissais». Non, c’est simplement une parole qu’il dit. Derrière eux, cependant, il y a une barrière, jusqu’au jour où ils seront ressuscités»(1). (100) Puis quand on soufflera dans la Trompe, il n’y aura plus de parenté entre eux ce jour là, et ils ne se poseront pas de questions. (101) Ceux dont la balance est lourde(2) seront les bienheureux; (102) et ceux dont la balance est légère seront ceux qui ont ruiné leurs propres âmes et ils demeureront éternellement dans l’Enfer. (103) Le feu brûlera leurs visages et ils auront les lèvres crispées. (104)

Sebenarnya Kami telah membawa kebenaran [1] kepada mereka, dan sesungguhnya mereka benar-benar orang-orang yang berdusta. (90) Allah sekali-kali tidak mempunyai anak, dan sekali-kali tidak ada tuhan [yang lain] beserta-Nya, kalau ada tuhan beserta-Nya, masing-masing tuhan itu akan membawa makhluk yang diciptakannya, dan sebagian dari tuhan-tuhan itu akan mengalahkan sebagian yang lain. Maha Suci Allah dari apa yang mereka sifatkan itu, (91) Yang mengetahui semua yang ghaib [2] dan semua yang nampak, maka Maha Tinggilah Dia dari apa yang mereka persekutukan. (92) Katakanlah: "Ya Tuhan, jika Engkau sungguh-sungguh hendak memperlihatkan kepadaku azab yang diancamkan kepada mereka, (93) ya Tuhanku, maka janganlah Engkau jadikan aku berada di antara orang-orang yang zalim." (94) Dan sesungguhnya Kami benar-benar kuasa untuk memperlihatkan kepadamu apa yang Kami ancamkan kepada mereka. (95) Tolaklah perbuatan buruk mereka dengan yang lebih baik, [3] Kami lebih mengetahui apa yang mereka sifatkan. (96) Dan katakanlah: "Ya Tuhanku aku berlindung kepada Engkau dari bisikan-bisikan syaitan. (97) Dan aku berlindung [pula] kepada Engkau ya Tuhanku, dari kedatangan mereka kepadaku." (98) [Demikianlah keadaan orang-orang kafir itu], hingga apabila datang kematian kepada seseorang dari mereka, dia berkata: "Ya Tuhanku kembalikanlah aku [ke dunia] [4] (99) agar aku berbuat amal yang saleh terhadap yang telah aku tinggalkan. Sekali-kali tidak. Sesungguhnya itu adalah perkataan yang diucapkannya saja. Dan di hadapan mereka ada dinding sampai hari mereka dibangkitkan [5] (100) Apabila sangkakala ditiup maka tidaklah ada lagi pertalian nasab di antara mereka pada hari itu [6] dan tidak ada pula mereka saling bertanya. (101) Barangsiapa yang berat timbangan [kebaikan] nya[7], maka mereka itulah orang-orang yang dapat keberuntungan. (102) Dan barangsiapa yang ringan timbangannya[8], maka mereka itulah orang-orang yang merugikan dirinya sendiri, mereka kekal di dalam neraka Jahannam. (103) Muka mereka dibakar api neraka, dan mereka di dalam neraka itu dalam keadaan cacat. (104)

(Bukanlah sebagaimana tuduhan mereka) bahkan Kami telah membawa kepada mereka keterangan yang benar dan sesungguhnya mereka adalah berdusta. (90) Allah tidak sekali-kali mempunyai anak dan tidak ada sama sekali sebarang tuhan bersamaNya; (kalaulah ada banyak tuhan) tentulah tiap-tiap tuhan itu akan menguasai dan menguruskan segala yang diciptakannya dengan bersendirian dan tentulah setengahnya akan bertindak mengalahkan setengahnya yang lain. Maha Suci Allah dari apa yang dikatakan oleh mereka (yang musyrik) itu. (91) (Allah) Yang mengetahui segala yang tersembunyi dan yang nyata; maka (dengan yang demikian) Maha Tinggilah keadaanNya dari segala yang mereka sekutukan. (92) Katakanlah (wahai Muhammad): Wahai Tuhanku, kiranya Engkau hendak memperlihatkan kepadaku (azab) yang dijanjikan kepada mereka (di dunia). (93) Maka wahai Tuhanku, janganlah Engkau biarkan daku tinggal dalam kalangan kaum yang zalim itu. (94) Dan sesungguhnya Kami berkuasa memperlihatkan kepadamu azab yang Kami janjikan kepada mereka. (95) Tolaklah kejahatan yang dilakukan kepadamu dengan cara yang sebaik-baiknya, Kami Maha Mengetahui apa yang mereka katakan itu. (96) Dan katakanlah: Wahai Tuhanku, aku berlindung kepadaMu dari hasutan Syaitan-syaitan. (97) Dan aku berlindung kepadaMu, wahai Tuhanku, supaya Syaitan-syaitan itu tidak menghampiriku. (98) Kesudahan golongan yang kufur ingkar itu apabila sampai ajal maut kepada salah seorang di antara mereka, berkatalah dia: Wahai Tuhanku, kembalikanlah daku (hidup semula di dunia). (99) Supaya aku mengerjakan amal-amal yang soleh dalam perkara-perkara yang telah aku tinggalkan. Tidak! Masakan dapat? Sesungguhnya perkataannya itu hanyalah kata-kata yang dia sahaja yang mengatakannya, sedang di hadapan mereka ada alam barzakh (yang mereka tinggal tetap padanya) hingga hari mereka dibangkitkan semula (pada hari kiamat). (100) Kemudian, apabila ditiup sangkakala, maka pada hari itu tidak ada lagi manfaat pertalian kerabat di antara mereka dan tidak pula sempat mereka bertanya-tanyaan. (101) Maka sesiapa yang berat timbangan amal baiknya, maka mereka itulah orang-orang yang berjaya. (102) Dan sesiapa yang ringan timbangan amal baiknya, maka merekalah orang-orang yang merugikan dirinya sendiri; mereka kekal di dalam Neraka Jahanam. (103) Api Neraka itu membakar muka mereka dan tinggallah mereka di situ dengan muka yang hodoh cacat. (104)

Pero aunque les hemos traído la verdad ellos mienten. (90) Allah no ha tomado hijo alguno ni hay con Él ningún dios.Porque si así fuera cada dios se llevaría lo que hubiera creado y se dominarían unos a otros.¡Ensalzado sea Allah por encima de lo que Le puedan atribuir! (91) Él conoce el No-Visto y lo Aparente, sea ensalzado por encima de lo que Le asocian. (92) Di: ¡Señor mío! Si me muestras lo que les has prometido (93) no me pongas con la gente injusta. (94) Verdaderamente tenemos poder para mostrarte lo que les hemos prometido. (95) Responde a la maldad de la mejor manera. Nosotros sabemos mejor lo que atribuyen. (96) Y di: Señor, en Ti me refugio de los susurros de los demonios. (97) Y me refugio en Ti de su presencia. (98) Y cuando le llegue la muerte a uno de ellos, entonces dirá: Señor déjame volver (99) para que pueda actuar con rectitud en lo que descuidé.Pero no, sólo son palabras que dice.Ante ellos habrá un período intermedio hasta que llegue el día en que sean devueltos a la vida. (100) Entonces se soplará el cuerno. Ese día no habrá entre ellos consanguinidad ni se preguntarán unos a otros. (101) Aquellos cuyas obras pesen en la balanza... Esos serán los afortunados. (102) Y aquellos cuyas obras no tengan peso en la balanza... Esos serán los que se habrán perdido a sí mismos y serán inmortales en Yahannam. (103) El Fuego les abrasará la cara y quedarán desfigurados.* (104)