أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ {105} قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْماً ضَالِّينَ {106} رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ {107} قَالَ اخْسَؤُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ {108} إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ {109} فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيّاً حَتَّى أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ {110} إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ {111} قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ {112} قَالُوا لَبِثْنَا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلْ الْعَادِّينَ {113} قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلاً لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ {114} أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثاً وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ {115} فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ {116} وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ {117} وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ {118} سورة المؤمنون (23) ص

Size âyetlerim okunurdu da, siz onları yalanlardınız değil mi? (105) Derler ki: Rabbimiz! Azgınlığımız bizi altetti; biz, bir sapıklar topluluğu idik. (106) Rabbimiz! Bizi buradan çıkar. Eğer bir daha (ettiklerimize) dönersek, artık belli ki biz zalim insanlarız. (107) Buyurur ki: Alçaldıkça alçalın orada! Bana karşı konuşmayın artık! (108) Zira kullarımdan bir zümre: Rabbimiz! Biz iman ettik; öyle ise bizi affet; bize acı! Sen, merhametlilerin en iyisisin, demişlerdi. (109) İşte siz onları alaya aldınız; sonunda onlar (ile alay etmeniz) size beni yâdetmeyi unutturdu, siz onlara gülüyordunuz. (110) Bugün ben onlara, sabrettiklerinin karşılığını verdim; onlar, hakikaten muratlarına erenlerdir. (111) (Allah inkarcılara) "Yeryüzünde kaç yıl kaldınız?" diye sorar. (112) "Bir gün veya günün bir kısmı kadar kaldık. İşte sayanlara sor" derler. (113) Buyurur: Sadece az bir süre kaldınız; keşke siz (bunu) bilmiş olsaydınız! (114) Sizi sadece boş yere yarattığımızı ve sizin hakikaten huzurumuza geri getirilmeyeceğinizi mi sandınız? (115) Mutlak hakim ve hak olan Allah, çok yücedir. O`ndan başka tanrı yoktur, O, yüce Arş`ın sahibidir. (116) Her kim Allah ile birlikte diğer bir tanrıya taparsa, -ki bu hususla ilgili hiçbir delili yoktur- o kimsenin hesabı ancak Rabbinin nezdindedir. Şurası muhakkak ki kafirler iflah olmaz. (117) (Resûlüm!) De ki: Bağışla ve merhamet et Rabbim! Sen merhametlilerin en iyisisin. / (118)

"""Wurden euch Meine Verse nicht verlesen, und habt ihr sie nicht (immerwieder) als Lüge verworfen?"" (105) ""Sie werden sagen: ""Unser Herr, unsere Unseligkeit überkam uns, und wir waren ein irrendes Volk. (106) ""Unser Herr, führe uns aus ihr (der Hölle) heraus. Wenn wir (zum Ungehorsam) zurückkehren, dann werden wir wahrlich Frevler sein."" (107) ""Er wird sprechen: ""Hinab mit euch darein, und redet nicht mit Mir. (108) "Wahrlich, es gab eine Anzahl unter Meinen Dienern, die zu sagen pflegten: »Unser Herr, wir glauben; vergib uns darum und erbarme Dich unser; denn Du bist der beste Erbarmer.« (109) Ihr aber habt sie mit Spott behandelt, so sehr, daß sie euch Meine Ermahnung vergessen ließen, während ihr sie auslachtet. (110) "Ich habe sie heute belohnt; denn sie waren geduldig. Wahrlich, sie sind es, die den Sieg erreicht haben."" (111) ""Er wird sprechen: ""Wie viele Jahre verweiltet ihr auf Erden?"" (112) ""Sie sagen: ""Wir verweilten einen Tag oder den Teil eines Tages; doch frage diejenigen, die rechnen können."" (113) ""Er spricht: ""Ihr verweiltet nur kurze Zeit, wenn ihr es nur wüßtet! (114) ""Glaubtet ihr denn, Wir hätten euch in Sinnlosigkeit erschaffen, und ihr würdet nicht zu Uns zurückgebracht?"" (115) "Und Hoch Erhaben ist Allah, der Wahre König. Es ist kein Gott außer Ihm, dem Herrn des Würdigen Throns. (116) Und wer neben Allah einen anderen Gott anruft, für den er keinen Beweis hat, der wird seinem Herrn Rechenschaft abzulegen haben. Wahrlich, die Ungläubigen haben keinen Erfolg. (117) "Und sprich: ""Mein Herr, vergib (uns) und habe Erbarmen (mit uns); denn Du bist der beste Erbarmer."" (118)

"Were not My Verses (this Qur'ân) recited to you, and then you used to deny them?" (105) They will say: "Our Lord! Our wretchedness overcame us, and we were (an) erring people. (106) "Our Lord! Bring us out of this; if ever we return (to evil), then indeed we shall be Zâlimûn: (polytheists, oppressors, unjust, and wrong-doers)." (107) He (Allâh) will say: "Remain you in it with ignominy! And speak you not to Me!" (108) Verily! there was a party of My slaves, who used to say: "Our Lord! We believe, so forgive us, and have mercy on us, for You are the Best of all who show mercy!" (109) But you took them for a laughingstock, so much so that they made you forget My Remembrance while you used to laugh at them! (110) Verily! I have rewarded them this Day for their patience, they are indeed the ones that are successful. (111) He (Allâh) will say: "What number of years did you stay on earth?" (112) They will say: "We stayed a day or part of a day. Ask of those who keep account." (113) He (Allâh) will say: "You stayed not but a little, if you had only known! (114) "Did you think that We had created you in play (without any purpose), and that you would not be brought back to Us?" (115) So Exalted is Allâh, the True King, Lâ ilâha illa Huwa (none has the right to be worshipped but He), the Lord of the Supreme Throne! (116) And whoever invokes (or worships), besides Allâh, any other ilâh (god), of whom he has no proof, then his reckoning is only with his Lord. Surely! Al-Kâfirûn (the disbelievers in Allâh and in the Oneness of Allâh, polytheists, pagans, idolaters) will not be successful (117) And say (O Muhammad SAW): "My Lord! Forgive and have mercy, for You are the Best of those who show mercy!" (118)

"Were not My Signs rehearsed to you, and ye did but treat them as falsehoods?" (105) They will say: "Our Lord! our misfortune overwhelmed us, and we became a people astray! (106) "Our Lord! bring us out of this: if ever we return (to evil), then shall we be wrongdoers indeed!" (107) He will say: "Be ye driven into it (with ignominy)! and speak ye not to Me! (108) "A part of My servants there was, who used to pray, `Our Lord! we believe; then do Thou forgive us, and have mercy upon us: for Thou art the Best of those Who show mercy!' (109) "But ye treated them with ridicule, so much so that (ridicule of) them made you forget My Message while ye were laughing at them! (110) "I have rewarded them this day for their patience and constancy: they are indeed the ones that have achieved Bliss..." (111) He will say: "What number of years did ye stay on earth?" (112) They will say: "We stayed a day or part of a day: but ask those who keep account." (113) He will say: "Ye stayed not but a little― if ye had only known! (114) "Did ye then think that We had created you in jest, and that ye would not be brought back to Us (for account)?" (115) Therefore exalted be Allah, the King the Reality; there is no god but He, the Lord of the Throne of Honour! (116) If anyone invokes, besides Allah any other god, he has no authority therefor; and his reckoning will be only with his Lord! And verily the Unbelievers will fail to win through! (117) So say: "O my Lord! grant Thou forgiveness and mercy! for Thou art the Best of those who show mercy!" (118)

«Mes versets ne vous étaient-ils pas récités et vous les traitiez alors de mensonges?» (105) Ils dirent: «Seigneur! Notre malheur nous a vaincus, et nous étions des gens égarés. (106) Seigneur, fais nous-en sortir! Et si nous récidivons, nous serons alors des injustes». (107) Il dit: «Soyez-y refoulés (humiliés) et ne Me parlez plus». (108) Il y eut un groupe de Mes serviteurs qui dirent: «Seigneur, nous croyons; pardonne-nous donc et fais-nous miséricorde, car Tu es le meilleur des Miséricordieux» (109) mais vous les avez pris en raillerie jusqu’à oublier de M’invoquer, et vous vous riiez d’eux. (110) Vraiment, Je les ai récompensés aujourd’hui pour ce qu’ils ont enduré; et ce sont eux les triomphants. (111) Il dira: «Combien d’années êtes-vous restés sur terre?» (112) Ils diront: «Nous y avons demeuré un jour, ou une partie d’un jour. Interroge donc ceux qui comptent.» (113) Il dira: «Vous n’y avez demeuré que peu [de temps], si seulement vous saviez. (114) Pensiez-vous que Nous vous avions créés sans but, et que vous ne seriez pas ramenés vers Nous?» (115) Que soit exalté Allah, le vrai Souverain! Pas de divinité en dehors de Lui, le Seigneur du Trône sublime! (116) Et quiconque invoque avec Allah une autre divinité, sans avoir la preuve évidente [de son existence], aura à en rendre compte à son Seigneur. En vérité, les mécréants, ne réussiront pas. (117) Et dis: «Seigneur, pardonne et fais miséricorde. C’est Toi le Meilleur des miséricordieux» (118)

Bukankah ayat-ayat-Ku telah dibacakan kepadamu sekalian, tetapi kamu selalu mendustakannya? (105) Mereka berkata: "Ya Tuhan kami, kami telah dikuasai oleh kejahatan kami, dan adalah kami orang-orang yang sesat. (106) Ya Tuhan kami, keluarkanlah kami daripadanya [dan kembalikanlah kami ke dunia], maka jika kami kembali [juga kepada kekafiran], sesungguhnya kami adalah orang-orang yang zalim." (107) Allah berfirman: "Tinggallah dengan hina di dalamnya, dan janganlah kamu berbicara dengan Aku. (108) Sesungguhnya, ada segolongan dari hamba-hamba-Ku berdo’a [di dunia]: ’Ya Tuhan kami, kami telah beriman, maka ampunilah kami dan berilah kami rahmat dan Engkau adalah Pemberi rahmat Yang Paling Baik.’ (109) Lalu kamu menjadikan mereka buah ejekan, sehingga [kesibukan] kamu mengejek mereka, menjadikan kamu lupa mengingat Aku, dan adalah kamu selalu menertawakan mereka. (110) Sesungguhnya Aku memberi balasan kepada mereka di hari ini, karena kesabaran mereka; sesungguhnya mereka itulah orang-orang yang menang." [1]. (111) Allah bertanya: "Berapa tahunkah lamanya kamu tinggal di bumi?" (112) Mereka menjawab: "Kami tinggal [di bumi] sehari atau setengah hari, maka tanyakanlah kepada orang-orang yang menghitung." (113) Allah berfirman: "Kamu tidak tinggal [di bumi] melainkan sebentar saja, kalau kamu sesungguhnya mengetahui." [2]. (114) Maka apakah kamu mengira, bahwa sesungguhnya Kami menciptakan kamu secara main-main [saja], dan bahwa kamu tidak akan dikembalikan kepada Kami? (115) Maka Maha Tinggi Allah, Raja Yang Sebenarnya; tidak ada Tuhan [yang berhak disembah] selain Dia, Tuhan [Yang mempunyai] ’Arsy yang mulia. (116) Dan barangsiapa menyembah tuhan yang lain di samping Allah, padahal tidak ada suatu dalilpun baginya tentang itu, maka sesungguhnya perhitungannya di sisi Tuhannya. Sesungguhnya orang-orang yang kafir itu tiada beruntung. (117) Dan katakanlah: "Ya Tuhanku berilah ampun dan berilah rahmat, dan Engkau adalah Pemberi rahmat Yang Paling baik." (118)

(Sambil dikatakan kepada mereka): Bukankah ayat-ayatKu selalu dibacakan kepada kamu, lalu kamu terus-menerus mendustakannya? (105) Mereka menjawab: Wahai Tuhan kami, kami telah dikalahkan oleh sebab-sebab kecelakaan kami dan dengan itu menjadilah kami kaum yang sesat. (106) Wahai Tuhan kami, keluarkanlah kami dari Neraka ini (serta kembalikanlah kami ke dunia); setelah itu kalau kami kembali lagi (mengerjakan kufur dan maksiat), maka sesungguhnya kami orang-orang yang zalim. (107) (Allah) berfirman: Diamlah kamu dengan kehinaan di dalam Neraka dan janganlah kamu berkata-kata (memohon sesuatupun) kepadaKu! (108) Sesungguhnya ada sepuak diri hamba-hambaKu (di dunia dahulu) memohon kepadaKu dengan berkata: Wahai Tuhan kami, kami telah beriman; oleh itu ampunkanlah dosa kami serta berilah rahmat kepada kami dan sememangnya Engkaulah jua sebaik-baik Pemberi rahmat. (109) Maka kamu jadikan mereka ejek-ejekan sehingga ejek-ejekan kamu kepada mereka menyebabkan kamu lupa mengingati balasanKu dan kamu pula sentiasa tertawakan mereka. (110) Sesungguhnya Aku membalas mereka pada hari ini (dengan sebaik-baik balasan) disebabkan kesabaran mereka; sesungguhnya mereka itulah orang-orang yang berjaya. (111) Allah bertanya lagi (kepada mereka yang kafir itu): Berapa tahun lamanya kamu tinggal di bumi? (112) Mereka menjawab: Kami tinggal (di dunia) selama sehari atau sebahagian dari sehari; maka bertanyalah kepada golongan (malaikat) yang menjaga urusan menghitung (umur). (113) Allah berfirman: Kamu tidak tinggal (di dunia) melainkan sedikit masa sahaja, kalau kamu dahulu mengetahui hal ini (tentulah kamu bersiap sedia). (114) Maka adakah patut kamu menyangka bahawa Kami hanya menciptakan kamu (dari tiada kepada ada) sahaja dengan tiada sebarang hikmat pada ciptaan itu? Dan kamu (menyangka pula) tidak akan dikembalikan kepada Kami? (115) Maka (dengan yang demikian) Maha Tinggilah Allah Yang Menguasai seluruh alam, lagi Yang Tetap Benar; tiada Tuhan melainkan Dia, Tuhan yang mempunyai Arasy yang mulia. (116) Dan sesiapa yang menyembah tuhan yang lain bersama-sama Allah, dengan tidak berdasarkan sebarang keterangan mengenainya, maka sesungguhnya hitungannya (dan balasan amalnya yang jahat itu) disediakan di sisi Tuhannya. Sesungguhnya orang-orang yang kafir tidak akan berjaya. (117) Dan berdoalah (wahai Muhammad dengan berkata): Wahai Tuhanku, berikanlah ampun dan kurniakan rahmat dan sememangnya Engkaulah sahaja sebaik-baik Pemberi rahmat! (118)

¿Acaso no se os recitaron Mis signos y vosotros negasteis su verdad? (105) Dirán: ¡Señor nuestro! Nuestra propia desgracia pudo más que nosotros y fuimos gente extraviada. (106) ¡Señor nuestro! Sácanos de él y si reincidimos, entonces seremos injustos. (107) Dirá: Sed arrojados en él con desprecio y no Me habléis. (108) Es cierto que había una parte de Mis siervos que decía:¡Señor nuestro! Creemos, perdónanos y ten misericordia de nosotros; Tú eres el mejor de los misericordiosos. (109) Los tomasteis a burla hasta el punto de olvidar Mi recuerdo y os reísteis de ellos. (110) Verdaderamente hoy les hemos recompensado porque fueron pacientes y ellos son los que han tenido éxito. (111) Dirá: Cuántos años estuvisteis en la tierra? (112) Dirán: Estuvimos un día o parte de un día, pregunta a los que pueden contar. (113) Dirá: Fue poco lo que estuvisteis, si hubierais sabido. (114) ¿Acaso pensasteis que os habíamos creado únicamente como diversión y que no habríais de volver a Nosotros? (115) ¡Ensalzado sea Allah, el Rey Verdadero, no hay dios sino Él, el Señor del noble Trono. (116) Quien invoque a otro dios junto a Allah sin tener pruebas, tendrá que rendir cuentas ante su Señor.En verdad que los que se niegan a creer no tendrán éxito. (117) Y di: ¡Señor mío! Perdona y ten misericordia, Tú eres el mejor de los misericordiosos. (118)