وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَى {13} إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي {14} إِنَّ السَّاعَةَ ءاَتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَى(15) فَلاَ يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لاَ يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى(16) وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَا مُوسَى {17} قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَى غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَى {18} قَالَ أَلْقِهَا يَا مُوسَى {19} فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَى {20} قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الْأُولَى {21} وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَى جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاء مِنْ غَيْرِ سُوءٍ آيَةً أُخْرَى {22} لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى {23} اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى {24} قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي {25} وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي {26} وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي {27} يَفْقَهُوا قَوْلِي {28} وَاجْعَل لِّي وَزِيراً مِّنْ أَهْلِي {29} هَارُونَ أَخِي {30} اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي {31} وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي {32} كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيراً {33} وَنَذْكُرَكَ كَثِيراً {34} إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيراً {35} قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى {36} وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَى {37} سورة طه (20)

Ben seni seçtim. Şimdi vahyedilene kulak ver. (13) Muhakkak ki ben, yalnızca ben Allah`ım. Benden başka ilâh yoktur. Bana kulluk et; beni anmak için namaz kıl. (14) Kıyamet günü mutlaka gelecektir. Herkes peşine koştuğu şeyin karşılığını bulsun diye neredeyse onu (kendimden) gizleyeceğim. (15) Ona inanmayan ve nefsinin arzularına uyan kimseler sakın seni ondan (kıyamete inanmaktan) alıkoymasın; sonra mahvolursun! (16) Şu sağ elindeki nedir, ey Musa? (17) O, benim asâmdır, dedi, ona dayanırım, onunla davarlarıma yaprak silkelerim; benim ona başkaca ihtiyaçlarım da vardır. (18) Allah: Yere at onu, ey Musa! dedi. (19) Onu hemen yere attı. Bir de ne görsün, hızla sürünen bir yılan değil mi! (20) Allah buyurdu: Al onu! Korkma! Biz onu şimdi ilk haline sokacağız. (21) Bir de elini koltuğunun altına sok ki, bir başka mucize olmak üzere o, kusursuz ve lekesiz beyazlıkta çıksın. (22) Ta ki, sana, (böylece) en büyük âyetlerimizden bazılarını gösterelim. (23) Firavun`a git. Çünkü o iyice azdı. (24) Musa: Rabbim! dedi, yüreğime genişlik ver. (25) İşimi bana kolaylaştır. (26) Dilimden (şu) bağı çöz. (27) Ki sözümü anlasınlar. (28) Bana ailemden bir de vezir (yardımcı) ver, (29) Kardeşim Harun`u. (30) Onun sayesinde arkamı kuvvetlendir. (31) Ve onu işime ortak kıl. (32) Böylece seni bol bol tesbih edelim. (33) Ve çok çok analım seni. (34) Şüphesiz sen bizi görmektesin. (35) Allah: Ey Musa! dedi, istediğin sana verildi. (36) Andolsun biz sana bir defa daha lütufta bulunmuştuk. (37)

Und Ich habe dich erwählt; so höre denn auf das, was offenbart wird. (13) Wahrlich, Ich bin Allah. Es ist kein Gott außer Mir; darum diene Mir und verrichte das Gebet zu Meinem Gedenken. (14) Wahrlich, die Stunde kommt bestimmt. Ich halte sie fest verborgen, auf daß jede Seele nach ihrem Bemühen belohnt werde. (15) Darum laß dich nicht von dem, der hieran nicht glaubt und seinen Gelüsten folgt, davon abhalten, damit du nicht untergehest. (16) "Und was ist das in deiner Rechten, o Moses?"" (17) ""Er sagte: ""Das ist mein Stock; ich stütze mich darauf und schlage damit Laub für meine Schafe ab, und ich habe für ihn noch andere Verwendungen."" (18) ""Er sprach: ""Wirf ihn hin, o Moses!"" (19) "Da warf er ihn hin, und siehe, er wurde zu einer Schlange, die umhereilte. (20) "Er sprach: ""Ergreife ihn und fürchte dich nicht. Wir werden ihn in seinen früheren Zustand zurückbringen. (21) "Und stecke deine Hand dicht unter deinen Arm: sie wird weiß hervorkommen, ohne ein Übel - (dies ist) noch ein weiteres Zeichen, (22) auf daß Wir dir etwas von Unseren größten Zeichen zeigen. (23) "Gehe zu Pharao; denn er ist aufsässig geworden."" (24) ""Er sagte: ""Mein Herr, gib mir die Bereitschaft (dazu) (25) "und erleichtere mir meine Aufgabe (26) und löse den Knoten meiner Zunge, (27) damit sie meine Rede verstehen mögen. (28) Und gib mir einen Beistand aus meiner Familie mit, (29) Aaron, meinen Bruder, (30) mit dem ich meine Kraft steigere; (31) und laß ihn an meiner Aufgabe teilhaben, (32) auf daß wir Dich oft preisen mögen (33) und Deiner oft gedenken; (34) "denn Du kennst uns am besten."" (35) ""Er sprach: ""Dein Wunsch ist dir gewährt, o Moses! (36) "Und sicher haben Wir dir (auch schon) ein andermal Gnade erwiesen, (37)

"And I have chosen you. So listen to that which will be revealed (to you). (13) "Verily! I am Allâh! Lâ ilâha illa Ana (none has the right to be worshipped but I), so worship Me, and perform As-Salât (Iqâmat-as-Salât) for My Remembrance. (14) "Verily, the Hour is coming and I am almost hiding it from myself - that every person may be rewarded for that which he strives. (15) "Therefore, let not the one who believes not therein (i.e. in the Day of Resurrection, Reckoning, Paradise and Hell), but follows his own lusts,[] divert you therefrom, lest you perish. (16) "And what is that in your right hand, O Mûsa (Moses)?" (17) He said: "This is my stick, whereon I lean, and wherewith I beat down branches for my sheep, and wherein I find other uses." (18) (Allâh) said: "Cast it down, O Mûsa (Moses)!" (19) He cast it down, and behold! It was a snake, moving quickly. (20) Allâh said:"Grasp it, and fear not, We shall return it to its former state, (21) "And press your (right) hand to your (left) side, it will come forth white (and shining), without any disease as another sign,— (22) "That We may show you (some) of Our Greater Signs, (23) "Go to Fir'aun (Pharaoh)! Verily, he has transgressed (all bounds in disbelief and disobedience, and has behaved as an arrogant, and as a tyrant)." (24) [Mûsa (Moses)] said: "O my Lord! Open for me my chest (grant me self-confidence, contentment, and boldness) (25) "And ease my task for me; (26) "And loose the knot (the defect) from my tongue, (i.e. remove the incorrectness from my speech) [That occurred as a result of a brand of fire which Mûsa (Moses) put in his mouth when he was an infant]. [Tafsir At-Tabarî] (27) "That they understand my speech, (28) "And appoint for me a helper from my family, (29) "Hârûn (Aaron), my brother; (30) "Increase my strength with him, (31) "And let him share my task (of conveying Allâh's Message and Prophethood), (32) "That we may glorify You much, (33) "And remember You much, (34) "Verily! You are Ever a Well-Seer of us." (35) (Allâh) said: "You are granted your request, O Mûsa (Moses)! (36) "And indeed We conferred a favour on you another time (before). (37)

"I have chosen thee: listen then, to the inspiration (sent to thee). (13) "Verily I am Allah: there is no god but I: so serve thou Me, (only) and establish regular prayer for celebrating My praise. (14) "Verily the Hour is coming― My design is to keep it hidden― for every soul to receive its reward by the measure of its Endeavour. (15) "Therefore let not such as believe not therein but follow their own lusts, divert thee therefrom, lest thou perish!" (16) And what is that in thy right hand, O Moses?" (17) He said "It is my rod: on it I lean; with it I beat down fodder for my flocks; and in it I find other uses." (18) (Allah) said "Throw it, O Moses!" (19) He threw it, and behold! it was a snake, active in motion. (20) (Allah) said "Seize it, and fear not: We shall return it at once to its former condition"… (21) Now draw thy hand close to thy side: it shall come forth white (and shining), without harm (or stain)― as another Sign (22) "In order that We may show thee (two) of Our Greater Signs. (23) "Go thou to Pharaoh, for he had indeed transgressed all bounds." (24) (Moses) said: "O my Lord! Expand me my breast;" (25) "Ease my task for me; (26) "And remove the impediment from my speech. (27) "So they may understand what I say: (28) "And give me a Minister from my family, (29) "Aaron, my brother; (30) "Add to my strength through him, (31) "And make him share My task: (32) "That we may celebrate Thy praise without stint, (33) "And remember Thee without stint: (34) For Thou art He that (ever) regardeth us." (35) (Allah) said: "Granted is thy prayer, O Moses!" (36) "And indeed We conferred a favour on thee another time (before). (37)

Moi, Je t’ai choisi. Ecoute donc ce qui va être révélé. (13) Certes, c’est Moi Allah: point de divinité que Moi. Adore-Moi donc et accomplis la Ṣalāt pour te souvenir de Moi. (14) L’Heure va certes arriver. Je la cache à peine, pour que chaque âme soit rétribuée selon ses efforts. (15) Que celui qui n’y croit pas et qui suit sa propre passion ne t’en détourne pas. Sinon tu périras. (16) Et qu’est-ce qu’il y a dans ta main droite, ô Moïse?» (17) Il dit: «C’est mon bâton sur lequel je m’appuie, qui me sert à effeuiller (les arbres) pour mes moutons et j’en fais d’autres usages». (18) [Allah lui] dit: «Jette-le, Ô Moïse». (19) Il le jeta: et le voici un serpent qui rampait. (20) [Allah] dit: «Saisis-le et ne crains rien: Nous le ramènerons à son premier état. (21) Et serre ta main sous ton aisselle: elle en sortira blanche(1) sans aucun mal, et ce sera là un autre prodige, (22) afin que Nous te fassions voir de Nos prodiges les plus importants. (23) Rends-toi auprès de Pharaon car il a outrepassé toute limite. (24) [Moïse] dit: «Seigneur, ouvre-moi ma poitrine(2), (25) et facilite ma mission, (26) et dénoue un nœud en ma langue, (27) afin qu’ils comprennent mes paroles, (28) et assigne-moi un assistant de ma famille: (29) Aaron, mon frère, (30) accrois par lui ma force! (31) et associe-le à ma mission, (32) afin que nous Te glorifions beaucoup, (33) et que nous T’invoquions beaucoup. (34) Et Toi, certes, Tu es Très Clairvoyant sur nous». (35) [Allah] dit: «Ta demande est exaucée, ô Moïse. (36) Et Nous t’avons déjà favorisé une première fois (37)

Dan Aku telah memilih kamu, maka dengarkanlah apa yang akan diwahyukan [kepadamu]. (13) Sesungguhnya Aku ini adalah Allah, tidak ada Tuhan [yang hak] selain Aku, maka sembahlah Aku dan dirikanlah shalat untuk mengingat Aku. (14) Sesungguhnya hari kiamat itu akan datang Aku merahasiakan [waktunya] agar supaya tiap-tiap diri itu dibalas dengan apa yang ia usahakan. (15) Maka sekali-kali janganlah kamu dipalingkan daripadanya oleh orang yang tidak beriman kepadanya dan oleh orang yang mengikuti hawa nafsunya, yang menyebabkan kamu jadi binasa". (16) Apakah itu yang di tangan kananmu, hai Musa? (17) Berkata Musa: "Ini adalah tongkatku, aku bertelekan padanya, dan aku pukul [daun] dengannya untuk kambingku, dan bagiku ada lagi keperluan yang lain padanya". (18) Allah berfirman: "Lemparkanlah ia, hai Musa!" (19) Lalu dilemparkannyalah tongkat itu, maka tiba-tiba ia menjadi seekor ular yang merayap dengan cepat. (20) Allah berfirman: "Peganglah ia dan jangan takut, Kami akan mengembalikannya kepada keadaannya semula, (21) dan kepitkanlah tanganmu ke ketiakmu niscaya ia keluar menjadi putih cemerlang tanpa cacad, sebagai mu’jizat yang lain [pula], (22) untuk Kami perlihatkan kepadamu sebahagian dari tanda-tanda kekuasaan Kami yang sangat besar, (23) Pergilah kepada Fir’aun; sesungguhnya ia telah melampaui batas". (24) Berkata Musa: "Ya Tuhanku, lapangkanlah untukku dadaku, [1] (25) dan mudahkanlah untukku urusanku, (26) dan lepaskanlah kekakuan dari lidahku, (27) supaya mereka mengerti perkataanku, (28) dan jadikanlah untukku seorang pembantu dari keluargaku, (29) [yaitu] Harun, saudaraku, (30) teguhkanlah dengan dia kekuatanku, (31) dan jadikanlah dia sekutu dalam urusanku, (32) supaya kami banyak bertasbih kepada Engkau, (33) dan banyak mengingat Engkau. (34) Sesungguhnya Engkau adalah Maha Melihat [keadaan] kami". (35) Allah berfirman: "Sesungguhnya telah diperkenankan permintaanmu, hai Musa." (36) Dan sesungguhnya Kami telah memberi ni’mat kepadamu pada kali yang lain. (37)

Dan Aku telah memilihmu menjadi Rasul maka dengarlah apa yang akan diwahyukan kepadamu. (13) Sesungguhnya Akulah Allah; tiada Tuhan melainkan Aku; oleh itu, sembahlah akan Daku dan dirikanlah sembahyang untuk mengingati Daku. (14) Sesungguhnya hari kiamat itu tetap akan datang, yang Aku sengaja sembunyikan masa datangnya supaya tiap-tiap diri dibalas akan apa yang dia usahakan. (15) Maka janganlah engkau dihalangi daripada mempercayainya oleh orang yang tidak beriman kepadanya serta dia menurut hawa nafsunya; kerana dengan itu engkau akan binasa. (16) Dan apa (bendanya) yang di tangan kananmu itu wahai Musa? (17) Nabi Musa menjawab: Ini ialah tongkatku; aku bertekan atasnya semasa berjalan, dan aku memukul dengannya daun-daun kayu supaya gugur kepada kambing-kambingku dan ada lagi lain-lain keperluanku pada tongkat itu. (18) Allah Taala berfirman: Campakkanlah tongkatmu itu wahai Musa! (19) Lalu dia mencampakkannya, maka tiba-tiba tongkatnya itu menjadi seekor ular yang bergerak menjalar. (20) Allah berfirman: Tangkaplah akan dia dan janganlah engkau takut, Kami akan mengembalikannya kepada keadaannya yang asal. (21) Dan kepitlah tanganmu di celah lambungmu; nescaya keluarlah ia putih bersinar-sinar dengan tidak ada cacat; sebagai satu mukjizat yang lain. (22) (Berlakunya yang demikian itu) kerana Kami hendak memperlihatkan kepadamu sebahagian dari tanda-tanda kekuasaan Kami yang besar. (23) Pergilah kepada Firaun, sesungguhnya dia telah melampaui batas. (24) Nabi Musa berdoa dengan berkata: Wahai Tuhanku, lapangkanlah bagiku, dadaku; (25) Dan mudahkanlah bagiku, tugasku; (26) Dan lepaskanlah simpulan dari lidahku, (27) Supaya mereka faham perkataanku; (28) Dan jadikanlah bagiku, seorang penyokong dari keluargaku. (29) Iaitu Harun saudaraku; (30) Kuatkanlah dengan sokongannya, pendirianku, (31) Dan jadikanlah dia turut campur bertanggungjawab dalam urusanku, (32) Supaya kami sentiasa beribadat dan memujiMu, (33) Dan (supaya) kami sentiasa menyebut dan mengingatiMu; (34) Sesungguhnya Engkau adalah sedia melihat dan mengetahui hal ehwal kami. (35) Allah berfirman: Sesungguhnya telah diberikan kepadamu apa yang engkau pohonkan itu, wahai Musa! (36) Dan demi sesungguhnya! Kami telahpun mengurniakan kepadamu berbagai nikmat pada satu masa yang lain sebelum ini. (37)

Te he elegido, así pues pon atención a lo que se inspira: (13) Yo soy Allah, no hay dios excepto Yo; adórame y establece la Oración para recordarme. (14) La Hora vendrá con toda seguridad, y casi la tengo oculta para Mí mismo, para pagar a cada uno en lo que se haya esforzado. (15) Que no te aparte de ella quien no crea en ella y siga sus pasiones, pues te perderías. (16) ¿Qué tienes en tu mano derecha Musa? (17) Dijo: Es mi bastón, en él me apoyo, con él vareo los árboles para mi ganado y en él tengo otras utilidades. (18) Dijo: ¡Tíralo, Musa! (19) Lo tiró y era una serpiente que reptaba con rapidez. (20) Dijo: Tómalo y no temas, lo devolveremos a su forma original. (21) Ponte la mano bajo el brazo y saldrá blanca, sin que sea debido a ningún mal. Será otro signo. (22) Es para mostrarte parte de Nuestros grandes signos. (23) Ve a Firaún pues realmente él ha sobrepasado todo límite. (24) Dijo: Señor mío, abre mi pecho, (25) haz fácil mi misión (26) y desata el nudo de mi lengua (27) para que puedan comprender lo que digo. (28) Y dame alguien de mi familia que me asista. (29) A mi hermano Harún. (30) Fortalece mi espalda con él. (31) Y asóciale a mi misión (32) para que Te glorifiquemos mucho. (33) Y Te recordemos mucho. (34) Es cierto que Tú nos ves. (35) Dijo: Tu petición te ha sido concedida, Musa. (36) Ya te habíamos agraciado en otra ocasión, (37)