إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدّاً {96} فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْماً لُّدّاً {97} وَكَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هَلْ تُحِسُّ مِنْهُم مِّنْ أَحَدٍ أَوْ تَسْمَعُ لَهُمْ رِكْزاً {98}

سورة طه (20) ص
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
طه {1} مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى {2} إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يَخْشَى {3} تَنزِيلاً مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى {4} الرَّحْمَنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى {5} لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَى {6} وَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى {7} اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى {8} وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى {9} إِذْ رَأَى نَاراً فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَاراً لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى {10} فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي يَا مُوسَى {11} إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى {12} سورة طه (20)

İman edip de iyi davranışlarda bulunanlara gelince, onlar için çok merhametli olan Allah, (gönüllerde) bir sevgi yaratacaktır. (96) (Resûlüm!) Biz Kur`an`ı, sadece, onunla Allah`tan sakınanları müjdeleyesin ve şiddetle karşı çıkan bir topluluğu uyarasın diye senin dilinle (indirip okutarak) kolaylaştırdık. (97) Biz, onlardan önce nice nesilleri helâk ettik. Sen, onlardan herhangi birinden (bir varlık emâresi) hissediyor veya onlara ait cılız bir ses işitiyor musun? / (98)

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla Tâ. Hâ. (1) Biz, Kur`an`ı sana, güçlük çekesin diye değil, ancak Allah`tan korkanlara bir öğüt olsun diye indirdik. (2) (Kur`an) yeri ve yüce gökleri yaratan Allah tarafından peyderpey indirilmiştir. (3) (Kur`an) yeri ve yüce gökleri yaratan Allah tarafından peyderpey indirilmiştir. (4) Rahman, Arş`a istivâ etmiştir. (5) Göklerde, yerde ve ikisi arasında bulunan şeyler ile toprağın altında olanlar hep O`nundur. (6) Eğer sen, sözü açıktan söylersen, bilesin ki O, gizliyi de, gizlinin gizlisini de bilir. (7) Allah, kendisinden başka ilâh olmayandır. En güzel isimler O`na mahsustur. (8) (Resûlüm!) Musa (olayının) haberi sana ulaştı mı? (9) Hani o, bir ateş görmüş ve ailesine: Bekleyin! Eminim ki bir ateş gördüm. Belki ondan size bir meş`ale getiririm veya ateşin yanında bir rehber bulurum, demişti. (10) Oraya vardığında kendisine (tarafımızdan): Ey Musa! diye seslenildi: (11) Muhakkak ki ben, evet ben senin Rabbinim! Hemen pabuçlarını çıkar! Çünkü sen kutsal vadi Tuvâ`dasın! (12)

Diejenigen, die da glauben und gute Werke tun - ihnen wird der Allerbarmer Liebe zukommen lassen. (96) Darum haben Wir ihn (den Qur`an) (dir) in deiner Sprache leicht (verständlich) gemacht, damit du durch ihn den Gottesfürchtigen die frohe Botschaft verkünden und die Streitsüchtigen warnen mögest. (97) Und wieviele Geschlechter haben Wir vor ihnen vernichtet! Kannst du auch nur einen von ihnen spüren oder auch nur einen Laut von ihnen hören? (98)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Ta Ha. (1) Wir haben den Qur`an nicht auf dich herabgesandt, um dich unglücklich zu machen, (2) sondern als eine Ermahnung für den, der (Allah) fürchtet. (3) (Dies ist) eine Offenbarung von Ihm, Der die Erde und die hohen Himmel erschuf. (4) (Er ist) der Allerbarmer, Der über Sein Reich hoheitsvoll herrscht. (5) Sein ist, was in den Himmeln und was auf Erden ist und was zwischen beiden und was unter dem Erdreich liegt. (6) Und ob du nun das Wort laut aussprichst (oder nicht), wahrlich, Er kennt das Geheime und das, was noch verborgener ist. (7) Allah - es ist kein Gott außer Ihm. Ihm kommen die Schönsten Namen zu. (8) Ist dir Moses` Geschichte nicht zu Ohren gekommen? (9) "Als er ein Feuer sah, sagte er zu seinen Angehörigen: ""Bleibt (hier), ich habe ein Feuer wahrgenommen; vielleicht kann ich euch ein Stück Glut davon bringen oder den rechten Weg am Feuer finden. (10) ""Und wie er näher herankam, wurde er angerufen: ""O Moses! (11) "Ich bin es, dein Herr. So zieh deine Schuhe aus; denn du bist im heiligen Wadi Tuwa. (12)

Verily, those who believe [in the Oneness of Allâh and in His Messenger (Muhammad SAW)] and work deeds of righteousness, the Most Gracious (Allâh) will bestow love for them[] (in the hearts of the believers). (96) So We have made this (the Qur'ân) easy in your own tongue (O Muhammad SAW), only that you may give glad tidings to the Muttaqûn (pious and righteous persons - See V.2:2), and warn with it the Luda[] (most quarrelsome) people. (97) And how many a generation before them have We destroyed! Can you (O Muhammad SAW) find a single one of them or hear even a whisper of them? (98)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Ta - Ha [These letters are one of the miracles of the Qur'ân, and none but Allâh (Alone) knows their meanings.] (1) We have not sent down the Qur'ân unto you (O Muhammad SAW) to cause you distress, (2) But only as a Reminder to those who fear (Allâh). (3) A revelation from Him (Allâh) Who has created the earth and high heavens. (4) The Most Gracious (Allâh) rose over (Istawâ) the (Mighty) Throne (in a manner that suits His Majesty). (5) To Him belongs all that is in the heavens and all that is on the earth, and all that is between them, and all that is under the soil. (6) And if you (O Muhammad SAW) speak (the invocation) aloud, then verily, He knows the secret and that which is yet more hidden. (7) Allâh! Lâ ilâhla illa Huwa (none has the right to be worshipped but He)! To Him belong the Best Names[] (8) And has there come to you the story of Mûsa (Moses)? (9) When he saw a fire, he said to his family: "Wait! Verily, I have seen a fire, perhaps I can bring you some burning brand therefrom, or find some guidance at the fire." (10) And when he came to it (the fire), he was called by name: "O Mûsa (Moses)! (11) "Verily! I am your Lord! So take off your shoes, you are in the sacred valley, Tuwa. (12)

On those who believe and work deeds of righteousness, will (Allah) Most Gracious bestow Love. (96) So have We made the (Qur'an) easy in thine own tongue, that with it thou mayest give Glad Tidings to the righteous and warnings to people given to contention. (97) But how many (countless) generation before them have We destroyed? Canst thou find a single one of them (now) or hear (so much as) a whisper of them? (98)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Ta Ha. (1) We have not sent down the Qur'an to thee to be (an occasion) for thy distress (2) But only as an admonition to those who fear (Allah)― (3) A revelation from Him Who created the earth and the heavens on high. (4) (Allah) Most Gracious is firmly established on the Throne (of authority). (5) To Him belongs what is in the heavens and on earth, and all between them, and all beneath the soil. (6) If thou pronounce the word aloud, (it is no matter): for verily He knoweth what is secret and what is yet more hidden. (7) Allah! there is no god but He! To Him belong the Most Beautiful Names. (8) Has the story of Moses reached thee? (9) Behold, he saw a fire: so he said to his family "Tarry ye; I perceive a fire; perhaps I can bring you some burning brand therefrom or find some guidance at the fire." (10) But when he came to the fire, a voice was heard: "O Moses! (11) "Verily I am thy Lord! Therefore (in My presence) put off thy shoes: thou art in the sacred valley Tuwa. (12)

A ceux qui croient et font de bonnes œuvres, le Tout Miséricordieux accordera Son amour(1). (96) Nous l’avons rendu (le Coran) facile [à comprendre] en ta langue, afin que tu annonces par lui la bonne nouvelle aux gens pieux, et que, tu avertisses un peuple irréductible. (97) Que de générations avant eux avons-Nous fait périr! En retrouves-tu un seul individu? ou en entends-tu le moindre murmure (98)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux Ṭā-Hā. (1) Nous n’avons point fait descendre sur toi le Coran pour que tu sois malheureux, (2) si ce n’est qu’un Rappel pour celui qui redoute (Allah), (3) (et comme) une révélation émanant de Celui qui a créé la terre et les cieux sublimes. (4) Le Tout Miséricordieux S’est établi «Istawā»sur le Trône(3). (5) A Lui appartient ce qui est dans les cieux, sur la terre, ce qui est entre eux et ce qui est sous le sol humide. (6) Et si tu élèves la voix, Il connaît certes les secrets, même les plus cachés. (7) Allah! Point de divinité que Lui! Il possède les noms les plus beaux. (8) Le récit de Moïse t’est-il parvenu? (9) Lorsqu’il vit du feu, il dit à sa famille: «Restez ici! Je vois du feu de loin; peut-être vous en apporterai-je un tison, ou trouverai-je auprès du feu de quoi me guider»(4). (10) Puis, lorsqu’il y arriva, il fut interpellé: «Moïse! (11) Je suis ton Seigneur. Enlève tes sandales: car tu es dans la vallée sacrée, Ṭuwā. (12)

Sesungguhnya orang-orang yang beriman dan beramal saleh, kelak Allah Yang Maha Pemurah [1] akan menanamkan dalam [hati] mereka rasa kasih sayang. (96) Maka sesungguhnya telah Kami mudahkan Al Qur’an itu dengan bahasamu, agar kamu dapat memberi kabar gembira dengan Al Qur’an itu kepada orang-orang yang bertakwa, dan agar kamu memberi peringatan dengannya kepada kaum yang membangkang. (97) Dan berapa banyak telah Kami binasakan umat-umat sebelum mereka. Adakah kamu melihat seorangpun dari mereka atau kamu dengar suara mereka yang samar-samar? (98)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Thaahaa [2] (1) Kami tidak menurunkan Al Qur’an ini kepadamu agar kamu menjadi susah; (2) tetapi sebagai peringatan bagi orang yang takut [kepada Allah], (3) yaitu diturunkan dari Allah yang menciptakan bumi dan langit yang tinggi. (4) [Yaitu] Tuhan Yang Maha Pemurah, Yang bersemayam di atas ’Arsy. [3] (5) Kepunyaan-Nya-lah semua yang ada di langit, semua yang di bumi, semua yang di antara keduanya dan semua yang di bawah tanah. (6) Dan jika kamu mengeraskan ucapanmu, maka sesungguhnya Dia mengetahui rahasia dan yang lebih tersembunyi[4]. (7) Dialah Allah, tidak ada Tuhan [yang berhak disembah] melainkan Dia, Dia mempunyai asmaul husna [nama-nama yang baik]. (8) Apakah telah sampai kepadamu kisah Musa? (9) Ketika ia melihat api, lalu berkatalah ia kepada keluarganya: "Tinggallah kamu [di sini], sesungguhnya aku melihat api, mudah-mudahan aku dapat membawa sedikit daripadanya kepadamu atau aku akan mendapat petunjuk di tempat api itu". (10) Maka ketika ia datang ke tempat api itu ia dipanggil: "Hai Musa! (11) Sesungguhnya Aku inilah Tuhanmu, maka tanggalkanlah kedua terompahmu; sesungguhnya kamu berada di lembah yang suci, Thuwa. (12)

. Sesungguhnya orang-orang yang beriman dan beramal soleh, Allah yang melimpah-limpah rahmatnya akan menanamkan bagi mereka dalam hati orang ramai perasaan kasih sayang. (96) Maka sesungguhnya Kami memudahkan turunnya Al-Quran ini dengan bahasamu (wahai Muhammad), ialah supaya engkau memberi khabar gembira dengannya kepada orang-orang yang bertakwa dan supaya engkau memberi amaran dengannya kepada kaum yang degil dalam kekufurannya. (97) Dan amatlah banyaknya kaum-kaum kafir yang Kami telah binasakan sebelum mereka; engkau tidak menyedari ataupun mendengar suara yang sayup bagi seseorangpun dari orang-orang yang telah dibinasakan itu. (98)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Taa Haa. (1) Kami tidak menurunkan Al-Quran kepadamu (wahai Muhammad) supaya engkau menanggung kesusahan. (2) Hanya untuk menjadi peringatan bagi orang-orang yang takut melanggar perintah Allah (3) (Al-Quran) diturunkan dari (Tuhan) yang menciptakan bumi dan langit yang tinggi. (4) Iaitu (Allah) Ar-Rahman, yang bersemayam di atas Arasy. (5) Dialah jua yang memiliki segala yang ada di langit dan yang ada di bumi serta yang ada di antara keduanya dan juga yang ada di bawah tanah basah di perut bumi. (6) Dan jika engkau menyaringkan suara dengan doa permohonanmu, (maka yang demikian tidaklah perlu), kerana sesungguhnya Allah mengetahui segala rahsia dan segala yang tersembunyi. (7) Allah! Tiada Tuhan yang berhak disembah melainkan Dia, bagiNyalah segala nama yang baik. (8) Dan sudahkah sampai kepadamu (wahai Muhammad) perihal Nabi Musa? (9) Ketika dia melihat api, lalu berkatalah dia kepada isterinya: Berhentilah! Sesungguhnya aku ada melihat api semoga aku dapat membawa kepada kamu satu cucuhan daripadanya atau aku dapat di tempat api itu: Penunjuk jalan. (10) Maka apabila dia sampai ke tempat api itu (kedengaran) dia diseru: Wahai Musa! (11) Sesungguhnya Aku Tuhanmu! Maka bukalah kasutmu, kerana engkau sekarang berada di Wadi Tuwa yang suci. (12)

Realmente a los que creen y practican las acciones de rectitud, el Misericordioso les dará amor. (96) Y es verdad que lo hemos hecho fácil a tu lengua para que así, al recitarlo, des buenas noticias a los temerosos y adviertas a una gente que se obstina. (97) Y cuántas generaciones hemos destruido antes de ellos. ¿Percibes a alguno de ellos o les escuchas algún murmullo? (98)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo Ta, Ha*. (1) No hemos hecho descender sobre ti el Corán para que te agobies. (2) Sino como una amonestación para quien se guarde. (3) Es un descenso de Aquel que ha creado la tierra y los excelsos cielos. (4) El Misericordioso que se asentó sobre el trono. (5) Suyo es cuanto hay en los cielos y en la tierra, lo que hay entre ambos y lo que hay bajo el suelo. (6) Y hables en voz alta... (o no), Él conoce lo secreto y aún más que eso. (7) Allah, no hay dios sino Él, Suyos son los nombres más hermosos. (8) ¿Te ha llegado el relato de Musa? (9) Cuando vio un fuego y dijo a su familia: Permaneced aquí, he divisado un fuego y tal vez pueda traeros alguna brasa o encuentre en él alguna guía. (10) Y cuando llegó a él, oyó una llamada: ¡Musa!: (11) Yo soy tu Señor, quítate las sandalias pues estás en el purificado valle de Tuwa. (12)