إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازاً {31} حَدَائِقَ وَأَعْنَاباً {32} وَكَوَاعِبَ أَتْرَاباً {33} وَكَأْساً دِهَاقاً {34} لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْواً وَلَا كِذَّاباً {35} جَزَاء مِّن رَّبِّكَ عَطَاء حِسَاباً {36} رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَاباً {37} يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفّاً لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرحْمَنُ وَقَالَ صَوَاباً {38} ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآباً {39} إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَاباً قَرِيباً يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَاباً {40} ص

سورة النازعات (79) ص 582
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
وَالنَّازِعَاتِ غَرْقاً {1} وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطاً {2} وَالسَّابِحَاتِ سَبْحاً {3} فَالسَّابِقَاتِ سَبْقاً {4} فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْراً {5} يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ {6} تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ {7} قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ {8} أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ {9} يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ {10} أَئِذَا كُنَّا عِظَاماً نَّخِرَةً {11} قَالُوا تِلْكَ إِذاً كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ {12} فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ {13} فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ {14} ص

(31) Şüphesiz takvâ sahipleri için umulanı buldukları yer, bahçeler, üzüm bağları, göğüsleri tomurcuk gibi kabarmış yaşıt kızlar, içki dolu kâseler vardır. (31) (32) Şüphesiz takvâ sahipleri için umulanı buldukları yer, bahçeler, üzüm bağları, göğüsleri tomurcuk gibi kabarmış yaşıt kızlar, içki dolu kâseler vardır. (32) (33) Şüphesiz takvâ sahipleri için umulanı buldukları yer, bahçeler, üzüm bağları, göğüsleri tomurcuk gibi kabarmış yaşıt kızlar, içki dolu kâseler vardır. (33) (34) Şüphesiz takvâ sahipleri için umulanı buldukları yer, bahçeler, üzüm bağları, göğüsleri tomurcuk gibi kabarmış yaşıt kızlar, içki dolu kâseler vardır. (34) Onlar orada ne boş bir lâkırdı ne de yalan işitirler. (35) Bunlar Rabbinin yeterli bir bağışı, mükâfatıdır. (36) O, göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların Rabbidir. O, rahmandır. O gün insanlar O`na karşı konuşmaya yetkili değillerdir. (37) Ruh (Cebrail) ve melekler saf saf olup durduğu gün, Rahman`ın izin verdiklerinden başkaları konuşmazlar; konuşan da doğruyu söyler. (38) İşte o, kesin olarak gelecek gündür. O halde dileyen Rabbine varan bir yol tutsun. (39) Biz, yakın bir azap ile sizi uyardık. O gün kişi önceden yaptıklarına bakacak ve inkarcı kişi: "Keşke toprak olsaydım!" diyecektir. / (40)

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla (1) Söküp çıkaranlara, yavaşça çekenlere, yüzdükçe yüzenlere, yarıştıkça yarışanlara, iş düzenleyenlere andolsun; (1) (2) Söküp çıkaranlara, yavaşça çekenlere, yüzdükçe yüzenlere, yarıştıkça yarışanlara, iş düzenleyenlere andolsun; (2) (3) Söküp çıkaranlara, yavaşça çekenlere, yüzdükçe yüzenlere, yarıştıkça yarışanlara, iş düzenleyenlere andolsun; (3) (4) Söküp çıkaranlara, yavaşça çekenlere, yüzdükçe yüzenlere, yarıştıkça yarışanlara, iş düzenleyenlere andolsun; (4) (5) Söküp çıkaranlara, yavaşça çekenlere, yüzdükçe yüzenlere, yarıştıkça yarışanlara, iş düzenleyenlere andolsun; (5) (6) Birinci üflemenin (kâinatı) sarstığı, onu ikinci üflemenin takip ettiği gün, işte o gün yürekler kaygıdan oynar, gözler yorgun düşer. (6) (7) Birinci üflemenin (kâinatı) sarstığı, onu ikinci üflemenin takip ettiği gün, işte o gün yürekler kaygıdan oynar, gözler yorgun düşer. (7) (8) Birinci üflemenin (kâinatı) sarstığı, onu ikinci üflemenin takip ettiği gün, işte o gün yürekler kaygıdan oynar, gözler yorgun düşer. (8) (9) Birinci üflemenin (kâinatı) sarstığı, onu ikinci üflemenin takip ettiği gün, işte o gün yürekler kaygıdan oynar, gözler yorgun düşer. (9) (10) "Öldükten sonra biz, (dünyadaki) ilk halimize mi döndürüleceğiz, (hem de) çürümüş kemikler olduktan sonra mı? "derler. (10) (11) "Öldükten sonra biz, (dünyadaki) ilk halimize mi döndürüleceğiz, (hem de) çürümüş kemikler olduktan sonra mı? "derler. (11) "O zaman bu, ziyanlı bir dönüş olur" dediler. (12) Bu dönüş, sadece bir seslenmeye bakar. (13) Birdenbire kendilerini mahşerde buluverirler. (14)

"Wahrlich, für die Gottesfürchtigen gibt es einen Gewinn: (31) Gärten und Beerengehege (32) und Mädchen mit schwellenden Brüsten, Altersgenossinnen (33) und übervolle Schalen. (34) Dort hören sie weder Geschwätz noch Lüge; (35) (dies ist) ein Lohn von deinem Herrn - eine angemessene Gabe. (36) Dem Herrn der Himmel und der Erde und all dessen, was zwischen beiden ist, dem Allerbarmer; Dem sie nicht dareinzureden vermögen. (37) Am Tage, da Gabriel und die Engel in Reihen stehen, da werden sie nicht sprechen dürfen; ausgenommen der, dem der Allerbarmer es erlaubt, und der nur das Rechte spricht. (38) Dies ist gewiß der Tag. So möge, wer da will, bei seinem Herrn Einkehr halten. (39) "Wahrlich, Wir haben euch gewarnt vor einer Strafe, die nahe bevorsteht: an einem Tag, da der Mensch erblicken wird, was seine Hände vorausgeschickt haben, und der Ungläubige sagen wird: ""O daß ich doch Staub wäre!"" (40)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Bei den (Engeln, die die Seelen der Ungläubigen) heftig entreißen; (1) und bei denen, (die die Seelen der Gläubigen) leicht emporheben; (2) und bei denen, (die auf Geheiß Allahs zwischen Himmel und Erde) einher schweben; (3) dann bei denen, (die mit den Seelen der Gläubigen ins Paradies) eifrig voraneilen; (4) dann bei denen, die jegliche Angelegenheit (des irdischen Lebens) lenken! (5) Eines Tages wird die Dröhnende dröhnen, (6) gefolgt von der Darauffolgenden. (7) Herzen werden an jenem Tage zittern, (8) und ihre Augen werden niedergeschlagen sein. (9) "Sie sagen: ""Sollen wir wirklich in unseren früheren Zustand zurückgebracht werden? (10) ""Wie? Selbst wenn wir verwestes Gebein geworden sind?"" (11) ""Sie sagen: ""Das wäre dann eine verlustreiche Wiederkehr."" (12) "Es wird nur ein einziger Schreckenslaut sein, (13) und siehe, sie sind dann auf der Erdoberfläche. (14)

Verily, for the Muttaqûn[], there will be a success (Paradise); (31) Gardens and vineyards, (32) And young full-breasted (mature) maidens of equal age, (33) And a full cup (of wine). (34) No Laghw (dirty, false, evil talk) shall they hear therein, nor lying; (35) A reward from your Lord, an ample calculated gift (according to the best of their good deeds)[]. (36) (From) the Lord of the heavens and the earth, and whatsoever is in between them, the Most Gracious with whome they dare to speak (on the Day of Resurrection except by His Leave). (37) The Day that Ar-Rûh [Jibril (Gabriel) or another angel] and the angels will stand forth in rows, none they will not speak except him whom the Most Gracious (Allâh) allows, and he will speak what is right. (38) That is (without doubt) the True Day, so, whosoever wills, let him seek a place with (or a way to) His Lord (by obeying Him in this worldly life)! (39) Verily, We have warned you of a near torment — the Day when man will see that (the deeds) which his hands have sent forth, and the disbeliever will say: "Woe to me! Would that I were dust!" (40)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful By those (angels) who pull out (the souls of the disbelievers and the wicked) with great violence; (1) By those (angels) who gently take out (the souls of the believers); (2) And by those that swim along (i.e. angels or planets in their orbits). (3) And by those that press forward as in a race (i.e. the angels or stars or the horses) (4) And by those angels who arrange to do the Commands of their Lord, (so verily, you disbelievers will be called to account). (5) On the Day (when the first blowing of the Trumpet is blown), the earth and the mountains will shake violently (and everybody will die), (6) The second blowing of the Trumpet follows it (and everybody will be resurected), (7) (Some) hearts that Day will shake with fear and anxiety. (8) Their eyes will be downcast. (9) They say: "Shall we indeed be returned to (our) former state of life? (10) "Even after we are crumbled bones?" (11) They say: "It would in that case, be a return with loss!" (12) But, it will be only a single Zajrah [shout (i.e., the second blowing of the Trumpet)]. (See Verse 37:19) (13) When, behold, they find themselves on the surface of the earth alive after their death, (14)

Verily for the righteous there will be a fulfilment of (the Heart's) desires; (31) Gardens enclosed, and Grape-vines; (32) Companions of Equal Age; (33) And a Cup full (to the Brim). (34) No Vanity shall they hear therein, nor Untruth― (35) Recompense from thy Lord, a Gift, (amply) sufficient― (36) (From) the Lord of the heavens and the earth, and all between― (Allah) Most Gracious:― none shall have power to argue with Him. (37) The Day that the Spirit and the angels will stand forth in ranks, none shall speak except any who is permitted by (Allah) Most Gracious, and he will say what is right. (38) That Day will be the sure Reality: therefore, whoso will, let him take a (straight) Return to his Lord! (39) Verily, We have warned you of a Penalty near― the Day when man will see (the Deeds) which his hands have sent forth, and the Unbeliever will say "Woe unto me! Would that I were (mere) dust!" (40)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful By the (angels) who tear out (the souls of the wicked) with violence; (1) By those who gently draw out (the souls of the blessed); (2) And by those who glide along (on errands of mercy), (3) Then press forward as in a race, (4) Then arrange to do (the commands of their Lord)― (5) One Day everything that can be in commotion will be in violent commotion― (6) Followed by oft-repeated (commotions): (7) Hearts that Day will be in agitation; (8) Cast down will be (their owners') eyes. (9) They say (now): "What! shall we indeed be returned to (our) former state?"― (10) "What!― When we shall have become rotten bones?" (11) They say: "It would, in that case be a return with loss!" (12) But verily, it will be but a single (compelling) Cry. (13) When behold they will be in the (full) awakening (to Judgment). (14)

Pour les pieux ce sera une réussite: (31) jardins et vignes, (32) et des (belles) aux seins arrondis, d’une égale jeunesse, (33) et coupes débordantes. (34) Ils n’y entendront ni futilités ni mensonges. (35) A titre de récompense de ton Seigneur et à titre de don abondant (36) du Seigneur des cieux et de la terre et de ce qui existe entre eux, le Tout Miséricordieux; ils n’osent nullement Lui adresser la parole. (37) Le jour où l’Esprit(1) et les Anges se dresseront en rangs, nul ne saura parler, sauf celui à qui le Tout Miséricordieux aura accordé la permission, et qui dira la vérité. (38) Ce jour-là est inéluctable. Que celui qui veut prenne donc refuge auprès de son Seigneur. (39) Nous vous avons avertis d’un châtiment bien proche, le jour où l’homme verra ce que ses deux mains ont préparé; et l’infidèle dira: «Hélas pour moi! Comme j’aurais aimé n’être que poussière». (40)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux Par ceux qui arrachent violemment(3)! (1) Et par ceux qui recueillent avec douceur(4)! (2) Et par ceux qui voguent librement, (3) puis s’élancent à toute vitesse, (4) et règlent les affaires! (5) Le jour où [la terre] tremblera [au premier son du clairon] (6) immédiatement suivi du deuxième. (7) Ce jour-là, il y aura des cœurs qui seront agités d’effroi, (8) et leurs regards se baisseront. (9) Ils disent: «Quoi! Serons-nous ramenés à notre vie première, (10) quand nous serons ossements pourris?» (11) Ils disent: «ce sera alors un retour ruineux!» (12) Il n’y aura qu’une sommation, (13) et voilà qu’ils seront sur la terre (ressuscités). (14)

Sesungguhnya orang-orang yang bertakwa mendapat kemenangan, (31) [yaitu] kebun-kebun dan buah anggur, (32) dan gadis-gadis remaja yang sebaya, (33) dan gelas-gelas yang penuh [berisi minuman]. (34) Di dalamnya mereka tidak mendengar perkataan yang sia-sia dan tidak [pula perkataan] dusta. (35) Sebagai balasan dari Tuhanmu dan pemberian yang cukup banyak, (36) Tuhan Yang memelihara langit dan bumi dan apa yang ada di antara keduanya; Yang Maha Pemurah. Mereka tidak dapat berbicara dengan Dia. (37) Pada hari, ketika ruh [1] dan para malaikat berdiri bershaf-shaf, mereka tidak berkata-kata kecuali siapa yang telah diberi izin kepadanya oleh Tuhan Yang Maha Pemurah; dan ia mengucapkan kata yang benar. (38) Itulah hari yang pasti terjadi. Maka barangsiapa yang menghendaki, niscaya ia menempuh jalan kembali kepada Tuhannya. (39) Sesungguhnya Kami telah memperingatkan kepadamu [hai orang kafir] siksa yang dekat, pada hari manusia melihat apa yang telah diperbuat oleh kedua tangannya; dan orang kafir berkata: "Alangkah baiknya sekiranya aku dahulu adalah tanah". (40)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Demi [malaikat-malaikat] yang mencabut [nyawa] dengan keras, (1) dan [malaikat-malaikat] yang mencabut [nyawa] dengan lemah-lembut, (2) dan [malaikat-malaikat] yang turun dari langit dengan cepat, (3) dan [malaikat-malaikat] yang mendahului dengan kencang, (4) dan [malaikat-malaikat] yang mengatur urusan [dunia] [2]. (5) [Sesungguhnya kamu akan dibangkitkan] pada hari ketika tiupan pertama menggoncangkan alam, (6) tiupan pertama itu diiringi oleh tiupan kedua. (7) Hati manusia pada waktu itu sangat takut, (8) pandangannya tunduk. (9) [Orang-orang kafir] berkata: "Apakah sesungguhnya kami benar-benar dikembalikan kepada kehidupan yang semula? [3] (10) Apakah [akan dibangkitkan juga] apabila kami telah menjadi tulang-belulang yang hancur lumat?" (11) Mereka berkata: "Kalau demikian, itu adalah suatu pengembalian yang merugikan". (12) Sesungguhnya pengembalian itu hanyalah dengan satu kali tiupan saja, (13) maka dengan serta merta mereka hidup kembali di permukaan bumi. (14)

Sesungguhnya orang-orang yang bertakwa, disediakan Syurga tempat mereka beroleh apa yang mereka ingini. (31) (Mereka akan beroleh) taman-taman bunga dan kebun-kebun buah-buahan, terutama anggur; (32) Dan perawan-perawan yang sebaya umurnya; (33) Serta piala atau gelas yang penuh dengan minuman; (34) Mereka tidak mendengar di dalam Syurga itu perkataan yang sia-sia dan tiada pula perkataan yang dusta; (35) Sebagai balasan dari Tuhanmu, iaitu satu limpah kurnia yang dikira cukup (menurut yang dijanjikanNya), (36) Tuhan yang mentadbirkan tujuh petala langit dan bumi serta apa yang ada di antara keduanya, Tuhan Yang Maha Pemurah, tidak ada sesiapapun diberi kuasa berkata-kata denganNya (untuk memohon pertimbangan tentang balasan atau pengurniaan itu); (37) (Tambahan pula) pada masa Jibril dan malaikat-malaikat yang lain berdiri bersaf-saf (menunggu perintah Tuhan), tidak ada yang berani berkata-kata (memohon pertimbangan) melainkan yang telah diizinkan baginya oleh Tuhan Yang Maha Pemurah, serta ia berkata benar. (38) Itulah keterangan-keterangan mengenai hari (kiamat) yang sungguh tetap berlakunya; maka sesiapa yang mahukan kebaikan dirinya, dapatlah dia mengambil jalan dan cara kembali kepada Tuhannya (dengan iman dan amal yang soleh)! (39) Sesungguhnya (dengan keterangan-keterangan yang tersebut), Kami memberi amaran kepada kamu mengenai azab yang dekat (masa datangnya), iaitu hari seseorang melihat apa yang telah diusahakannya dan orang yang kafir akan berkata (pada hari itu): Alangkah baiknya kalau aku menjadi tanah (supaya aku tidak dibangkitkan untuk dihitung amalku dan menerima balasan). / (40)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Demi (makhluk-makhluk) yang mencabut (apa yang ditugaskan mencabutnya) dengan cara yang sekasar-kasarnya; (1) Dan yang menarik (apa yang ditugaskan menariknya) dengan cara yang selembut-lembutnya; (2) Dan demi (makhluk-makhluk) yang cergas bergerak (menerima perintah) dengan gerak yang secergas-cergasnya; (3) Lalu masing-masing berlumba-lumba dahulu-mendahului (menjalankan tugasnya) dengan cara yang sesungguh-sungguhnya; (4) Serta menyempurnakan tadbir urusan alam yang diperintahkan kepadanya; (sumpah demi sumpah, sesungguhnya kamu akan dibangkitkan hidup semula pada hari kiamat). (5) Pada masa berlakunya tiupan sangkakala yang pertama yang menggoncangkan alam, (sehingga mati segala yang bernyawa dan punah-ranah sekalian makhluk selain dari yang dikecualikan), (6) Tiupan yang pertama itu diikuti oleh tiupan yang kedua, (yang menyebabkan orang-orang yang mati semuanya hidup semula serta keluar dari kubur masing-masing); (7) Hati (manusia) pada hari itu berdebar-debar takut, (8) Pemandangannya tunduk gerun. (9) Mereka (yang ingkar) berkata: Sungguhkah kita akan dikembalikan hidup seperti keadaan di dunia dahulu? (10) Bolehkah (dihidupkan semula) sesudah kita menjadi tulang yang reput? (11) Mereka berkata lagi (secara mengejek: Kalaulah berlaku) yang demikian, sudah tentu kembalinya kita (hidup semula) itu satu perkara yang merugikan! (12) (Menghidupkan semula tidaklah sukar), kerana berlakunya perkara itu hanyalah dengan satu jeritan (yang terbit dari tiupan sangkakala yang kedua); (13) Yang menyebabkan mereka dengan serta-merta berada di muka bumi yang putih rata. (14)

Los temerosos tendrán un lugar de triunfo: (31) Jardines y viñedos (32) y doncellas de senos formados y edad invariable. (33) Y una copa rebosante. (34) Allí no oirán vanidad ni mentira. (35) Recompensa de tu Señor, regalo idóneo. (36) El Señor de los cielos, de la tierra y de lo que entre ambos hay, el Misericordioso, no tienen el poder de dirigirle la palabra. (37) El día en que el espíritu* y los ángeles se pongan en filas, no hablarán sino aquéllos a los que el Misericordioso autorice y hablen con verdad. (38) Ese es el día de la verdad. Quien quiera, que tome refugio en su Señor. (39) Os hemos advertido de un castigo próximo.El día en que el hombre contemple lo que sus manos presentaron y diga el incrédulo: ¡Ay de mí! Ojalá fuera tierra. (40)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo ¡Por los que arrancan violentamente*! (1) ¡Por los que toman con suavidad*! (2) ¡Por los que bajan deprisa (3) y se adelantan con ventaja (4) y se encargan de llevar un asunto! (5) El día en que se haga sonar el primer toque de cuerno (6) y le siga el segundo; (7) ese día habrá corazones palpitando. (8) Sus miradas estarán humilladas. (9) Decían: ¿Acaso se nos devolverá al estado del que vinimos (10) cuando ya seamos huesos descompuestos? (11) Decían: Será entonces un regreso absurdo. (12) Habrá un solo toque, (13) y aparecerán en la superficie de la tierra. (14)