إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ {74} لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ {75} وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ {76} وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ {77} لَقَدْ جِئْنَاكُم بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ {78} أَمْ أَبْرَمُوا أَمْراً فَإِنَّا مُبْرِمُونَ {79} أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ {80} قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ {81} سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ {82} فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ {83} وَهُوَ الَّذِي فِي السَّمَاء إِلَهٌ وَفِي الْأَرْضِ إِلَهٌ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ {84} وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ {85} وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ {86} وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ {87} وَقِيلِهِ يَارَبِّ إِنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ لَّا يُؤْمِنُونَ {88} فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ {89} سورة الزخرف (43) ص

(74) Şüphesiz suçlular cehennem azabında devamlı kalacaklar, azapları hafifletilmeyecektir. Onlar azap içinde kurtuluştan ümit kesmişlerdir. (74) (75) Şüphesiz suçlular cehennem azabında devamlı kalacaklar, azapları hafifletilmeyecektir. Onlar azap içinde kurtuluştan ümit kesmişlerdir. (75) Biz onlara zulmetmedik, fakat onlar kendileri zalim kimselerdir. (76) Ey Mâlik! Rabbin bizim işimizi bitirsin! diye seslenirler. Mâlik de: Siz böyle kalacaksınız! der. (77) Andolsun biz size hakkı getirdik, fakat çoğunuz haktan hoşlanmıyorsunuz. (78) Yoksa (müşrikler) bir işe kesin karar mı verdiler? Doğrusu biz de kararlıyız! (79) Yoksa onlar, bizim kendilerinin sırlarını ve gizli konuşmalarını işitmediğimizi mi sanıyorlar? Hayır, öyle değil; yanlarındaki elçilerimiz (hafaza melekleri de) yazmaktadırlar. (80) De ki: Eğer Rahman`ın bir çocuğu olsaydı, elbette ben (ona) kulluk edenlerin ilki olurdum! (81) Göklerin ve yerin Rabbi, Arş`ın da Rabbi olan Allah onların vasıflandırmalarından yücedir, münezzehtir. (82) Sen bırak onları, kendilerine söz verilen günlerine kavuşuncaya kadar bâtıla dalsınlar, oynayadursunlar. (83) Gökteki İlâh da, yerdeki İlâh da O`dur. O, hakîmdir, her şeyi bilendir. (84) Göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunan her şeyin mülkü kendisine ait olan Allah ne yücedir! Kıyamet saatini bilmek de O`na mahsustur. Siz O`na döndürüleceksiniz. (85) Allah`ı bırakıp da taptıkları putlar, şefaat edemezler. Ancak bilerek hakka şahitlik edenler bunun dışındadır. (86) Andolsun onlara kendilerini kimin yarattığını sorsan elbette "Allah" derler. O halde nasıl (Allah`a kulluktan) çeviriliyorlar? (87) (88) (Resûlullah`ın:) Yâ Rabbi! Bunlar, iman etmeyen bir kavimdir, demesine karşı Allah: Şimdilik sen onlardan yüz çevir ve size selam olsun de. Yakında bilecekler! buyurdu. / (88) (89) (Resûlullah`ın:) Yâ Rabbi! Bunlar, iman etmeyen bir kavimdir, demesine karşı Allah: Şimdilik sen onlardan yüz çevir ve size selam olsun de. Yakında bilecekler! buyurdu. / (89)

Wahrlich, die Sünder werden ewig in der Strafe der Dschahannam verharren; (74) sie wird für sie nicht gemildert werden, und sie werden in ihr von Verzweiflung erfaßt werden. (75) Nicht Wir taten ihnen Unrecht, sondern sie selbst taten (sich) Unrecht. (76) Und sie werden rufen: "O Malik, laß deinen Herrn ein Ende mit uns machen!" Er wird sprechen: "Ihr müßt bleiben." (77) Wir brachten euch gewiß die Wahrheit, jedoch die meisten von euch verabscheuten die Wahrheit. (78) Oder haben sie sich für einen Plan entschlossen? Nun, auch Wir haben Uns entschlossen. (79) Oder meinen sie etwa, daß Wir nicht hören, was sie geheimhalten und was sie besprechen? Doch, und Unsere Boten bei ihnen schreiben es auf. (80) Sprich: "Hätte der Allerbarmer einen Sohn, so wäre ich der erste, der (ihn) angebetet hätte." (81) Gepriesen sei der Herr der Himmel und der Erde, der Herr des Thrones, Der frei ist von all dem, was sie behaupten. (82) So laß sie sich in eitler Rede ergehen und sich vergnügen, bis sie ihrem Tag begegnen, der ihnen angedroht wird. (83) Und Er ist der Gott im Himmel und der Gott auf Erden, und Er ist der Allweise, der Allwissende. (84) Segensreich ist Er, Dessen das Königreich der Himmel und der Erde ist und all das, was zwischen beiden ist; und bei Ihm ruht die Kenntnis der Stunde, und zu Ihm sollt ihr zurückgebracht werden. (85) Und diejenigen, die sie statt Seiner anbeten, haben kein Fürspracherecht, mit Ausnahme dessen, der die Wahrheit bezeugt, und sie wissen Bescheid. (86) Und wenn du sie fragst: "Wer schuf sie?" werden sie sicher sagen: "Allah." Wie lassen sie sich da (von Ihm) abwenden? (87) Und seine Aussage (lautet): "O mein Herr! Dies ist ein Volk, das nicht glauben will." (88) Darum wende dich von ihnen ab und sprich: "Frieden!" Und bald werden sie es wissen. (89)

Verily, the Mujrimûn (criminals, sinners, disbelievers) will be in the torment of Hell to abide therein forever. (74) (The torment) will not be lightened for them, and they will be plunged into destruction with deep regrets, sorrows and in despair therein. (75) We wronged them not, but they were the Zâlimûn (polytheists, wrong-doers). (76) And they will cry: "O Malik (Keeper of Hell)! Let your Lord make an end of us." He will say: "Verily you shall abide forever." (77) Indeed We have brought the truth (Muhammad SAW with the Qur'ân), to you, but most of you have a hatred for the truth.[] (78) Or have they plotted some plan? Then We too are planning. (79) Or do they think that We hear not their secrets and their private counsel? (Yes We do) and Our Messengers (appointed angels in charge of mankind) are by them, to record. (80) Say (O Muhammad SAW): "If the Most Gracious (Allâh) had a son (or children as you pretend), then I am the first of Allâh's worshippers [who deny and refute this claim of yours (and the first to believe in Allâh Alone and testify that He has no children)]." [Tafsir At-Tabarî]. (81) Glorified is the Lord of the heavens and the earth, the Lord of the Throne! Exalted is He from all that they ascribe (to Him). (82) So leave them (alone) to speak nonsense and play until they meet the Day of theirs, which they have been promised. (83) It is He (Allâh) Who is the only Ilâh (God to be worshipped) in the heaven and the only Ilâh (God to be worshipped) on the earth. And He is the All-Wise, the All-Knower. (84) And Blessed is He to Whom belongs the kingdom of the heavens and the earth, and all that is between them, and with Whom is the knowledge of the Hour, and to Whom you (all) will be returned. (85) And those whom they invoke instead of Him have no power of intercession — except for those who bear witness to the truth knowingly (i.e. believed in the Oneness of Allâh, and obeyed His Orders), and they know (the facts about the Oneness of Allâh)[] (86) And if you ask them who created them, they will surely say: "Allâh". How then are they turned away (from the worship of Allâh, Who created them)? (87) (And Allâh has knowledge) of (Prophet Muhammad's) saying: "O my Lord! Verily, these are a people who believe not!" (88) So turn away from them (O Muhammad SAW), and say: Salâm (peace)! But they will come to know.[] (89)

The Sinners will be in the Punishment of Hell, to dwell therein (for aye): (74) Nowise will the (punishment) be lightened for them, and in despair will they be there overwhelmed. (75) Nowise shall We be unjust to them: but it is they who have been unjust themselves. (76) They will cry: "O Malik! would that thy Lord put and end to us!" He will say "Nay but ye shall abide!" (77) Verily We have brought the Truth to you: but most of you have a hatred for Truth. (78) What! Have they settled some Plan (among themselves)? But it is We Who settle things. (79) Or do they think that We hear not their secrets and their private counsels? Indeed (We do), and Our Messengers are by them, to record. (80) Say: "If (Allah) Most Gracious had a son, I would be the first to worship." (81) Glory to the Lord of the heavens and the earth, the Lord of the Throne (of Authority)! (He is free) from the things they attribute (to Him)! (82) So leave them to babble and play (with vanities) until they meet that Day of theirs, which they have been promised. (83) It is He Who is God in heaven and God on earth; and He is full of Wisdom and Knowledge. (84) And blessed is He to Whom belongs the dominion of the heavens and the earth and all between them: with Him is the knowledge of the Hour (of Judgment): And to Him shall ye be brought back. (85) And those whom they invoke besides Allah have no power of intercession;― only he who bears witness to the Truth and they know (him). (86) If thou ask them, Who Created them, they will certainly say Allah: how then are they deluded away (from the Truth)? (87) (Allah has knowledge) of the (Prophet's) cry "O my Lord! truly these are a people who will not believe!" (88) But turn away from them, and say "Peace!" but soon shall they know! (89)

Quant aux criminels, ils demeureront éternellement dans le châtiment de l’Enfer, (74) qui ne sera jamais interrompu pour eux et où ils seront en désespoir. (75) Nous ne leur avons fait aucun tort, mais c’étaient eux les injustes. (76) et ils crieront: «Ô Mālik(1)! Que ton Seigneur nous achève!» Il dira: «En vérité, vous êtes pour y demeurer [éternellement]»! (77) «Certes, Nous vous avions apporté la Vérité; mais la plupart d’entre vous détestaient la Vérité». (78) Ont-ils pris quelque décision(2) [entre eux]? Car c’est Nous qui décidons! (79) Ou bien escomptent-ils que Nous n’entendons pas leur secret ni leurs délibérations? Mais si! Nos Anges prennent note auprès d’eux. (80) Dis: «Si le Tout Miséricordieux avait un enfant, alors je serais le premier à l’adorer». (81) Gloire au Seigneur des cieux et de la terre, Seigneur du Trône; Il transcende ce qu’ils décrivent. (82) Laisse-les donc s’enfoncer dans leur fausseté et s’amuser jusqu’à ce qu’ils rencontrent le jour qui leur est promis. (83) C’est Lui qui est Dieu dans le ciel et Dieu sur terre; et c’est Lui le Sage, l’Omniscient! (84) Et béni soit Celui à qui appartient la souveraineté des cieux et de la terre et de ce qui est entre eux. Il détient la science de l’Heure. Et c’est vers Lui que vous serez ramenés. (85) Et ceux qu’ils invoquent en dehors de Lui n’ont aucun pouvoir d’intercession, à l’exception de ceux qui auront témoigné de la vérité en pleine connaissance de cause. (86) Et si tu leur demandes qui les a créés, ils diront très certainement: «Allah». Comment se fait-il donc qu’ils se détournent? (87) Et sa parole (la parole du Prophète à Allah): «Seigneur, ce sont là des gens qui ne croient pas». (88) Et bien, éloigne-toi d’eux (pardonne-leur); et dis: «Salut!» Car ils sauront bientôt. (89)

Sesungguhnya orang-orang yang berdosa kekal di dalam azab neraka Jahannam. (74) Tidak diringankan azab itu dari mereka dan mereka di dalamnya berputus asa. (75) Dan tidaklah Kami menganiaya mereka tetapi merekalah yang menganiaya diri mereka sendiri. (76) Mereka berseru: "Hai Malik [1], biarlah Tuhanmu membunuh kami saja". Dia menjawab: "Kamu akan tetap tinggal [di neraka ini]". (77) Sesungguhnya Kami benar-benar telah membawa kebenaran kepada kamu tetapi kebanyakan di antara kamu benci pada kebenaran itu. (78) Bahkan mereka telah menetapkan satu tipu daya [jahat], maka sesungguhnya Kami akan membalas tipu daya mereka [2]. (79) Apakah mereka mengira, bahwa Kami tidak mendengar rahasia dan bisikan-bisikan mereka? Sebenarnya [Kami mendengar], dan utusan-utusan [malaikat-malaikat] Kami selalu mencatat di sisi mereka. (80) Katakanlah, jika benar Tuhan Yang Maha Pemurah mempunyai anak, maka akulah [Muhammad] orang yang mula-mula memuliakan [anak itu]. (81) Maha Suci Tuhan Yang empunya langit dan bumi, Tuhan Yang empunya ’Arsy, dari apa yang mereka sifatkan itu. (82) Maka biarlah mereka tenggelam [dalam kesesatan] dan bermain-main sampai mereka menemui hari yang dijanjikan kepada mereka. (83) Dan Dia-lah Tuhan [Yang disembah] di langit dan Tuhan [Yang disembah] di bumi dan Dia-lah Yang Maha Bijaksana lagi Maha Mengetahui. (84) Dan Maha Suci Tuhan Yang mempunyai kerajaan langit dan bumi; dan apa yang ada di antara keduanya; dan di sisi-Nyalah pengetahuan tentang hari kiamat dan hanya kepada-Nyalah kamu dikembalikan. (85) Dan sembahan-sembahan yang mereka sembah selain Allah tidak dapat memberi syafa’at; akan tetapi [orang yang dapat memberi syafa’at ialah] orang yang mengakui yang hak [tauhid] dan mereka meyakini [nya] [3]. (86) Dan sungguh jika kamu bertanya kepada mereka: "Siapakah yang menciptakan mereka, niscaya mereka menjawab: "Allah", maka bagaimanakah mereka dapat dipalingkan [dari menyembah Allah]?, (87) dan [Allah mengetahui] ucapan Muhammad: "Ya Tuhanku, sesungguhnya mereka itu adalah kaum yang tidak beriman". (88) Maka berpalinglah [hai Muhammad] dari mereka dan katakanlah: "Salam [selamat tinggal]." Kelak mereka akan mengetahui [nasib mereka yang buruk]. (89)

Sesungguhnya orang-orang yang berdosa (dengan kekufurannya), kekal selama-lamanya di dalam azab seksa Neraka Jahanam. (74) Tidak diringankan azab itu daripada mereka dan mereka tinggal menderitainya dengan berputus asa (daripada mendapat sebarang pertolongan), (75) Dan tidaklah kami menganiaya mereka, akan tetapi merekalah yang menganiaya diri sendiri. (76) Dan mereka menyeru (ketua malaikat penjaga Neraka, dengan berkata): Wahai Malik! Biarlah hendaknya Tuhanmu mematikan kami (kerana kami tidak tahan menderita)! Malik menjawab: Sesungguhnya kamu tetap kekal di dalam azab! (77) (Bagi menyatakan sebabnya mereka dibiarkan di dalam azab, Allah Taala berfirman): Demi sesungguhnya! Kami telah menyampaikan kebenaran kepada kamu (melalui Rasul Kami), akan tetapi kebanyakan kamu (telah menentangnya, kerana kamu) tidak suka kepada kebenaran itu. (78) Bahkan mereka (yang kafir) itu telah mengambil keputusan menjalankan satu rancangan (hendak membunuh Rasul Kami), maka Kami juga mengambil keputusan (menggagalkan rancangan mereka). (79) Patutkah mereka menyangka bahawa Kami tidak mendengar apa yang mereka sembunyikan (di dalam hati) dan apa yang mereka perkatakan (dengan berbisik) sesama sendiri? (Bukan sebagaimana yang mereka sangka) bahkan utusan-utusan Kami (malaikat) yang menjaga mereka, ada menulis segala yang mereka lakukan. (80) Katakanlah (Wahai Muhammad, kepada mereka yang musyrik itu): Kalau betul Allah Yang Maha pemurah, mempunyai anak (sebagaimana yang kamu dakwakan) maka akulah orang yang awal pertama yang akan menyembah anak itu; (tetapi dakwaan kamu itu tidak berasas)! (81) Maha Suci Allah Tuhan yang menciptakan langit dan bumi, Tuhan yang mempunyai Arasy (yang melambangkan kebesarannya), (Maha Sucilah Dia) dari apa yang mereka katakan itu. (82) Oleh itu, biarkanlah mereka (wahai Muhammad) tenggelam dalam kesesatan mereka dan leka bermain-main (dalam dunia mereka), sehingga mereka menemui hari yang dijanjikan kepada mereka (untuk menerima balasan). (83) Dan (ingatlah), Allah jualah Tuhan yang berhak disembah di langit dan Dialah Tuhan yang berhak disembah di bumi dan Dialah jua Yang Maha Bijaksana, lagi Maha Mengetahui. (84) Dan Maha Tinggilah Kebesaran Tuhan yang menguasai langit dan bumi serta segala yang ada di antara keduanya dan Dialah jua yang mengetahui tentang (masa datangnya) hari kiamat dan kepadanyalah kamu semua akan dikembalikan. (85) Dan segala yang mereka sembah yang lain dari Allah, tidak mempunyai sebarang kuasa untuk memberikan syafaat pertolongan, kecuali sesiapa yang memberi penerangan mengakui kebenaran dengan mentauhidkan Allah, Tuhan Yang Sebenar-benarnya secara mereka mengetahuiNya dengan yakin (bukan dengan kata-kata orang; maka merekalah yang mungkin diizinkan memberi dan mendapat syafaat itu). (86) Dan demi sesungguhnya! Jika engkau (wahai Muhammad) bertanya kepada mereka: Siapakah yang menciptakan mereka? Sudah tentu mereka akan menjawab: Allah!. (Jika demikian) maka bagaimana mereka rela dipesongkan (dari menyembah dan mengesakanNya)? (87) Dan (Dialah Tuhan yang Mengetahui rayuan Nabi Muhammad) yang berkata: Wahai TuhanKu! Sesungguhnya mereka ini adalah satu kaum yang tidak mahu beriman (maka terserahlah kepadaMu untuk mengadilinya)! (88) (Tuhan menjawab rayuannya dengan berfirman): Jika demikian, maka janganlah engkau (wahai Muhammad) hiraukan mereka dan katakanlah: Selamat tinggal! Kemudian mereka akan mengetahui kelak (akibat keingkarannya)! / (89)

Es cierto que los que hayan hecho el mal serán inmortales en el castigo de Yahannam. (74) No se les aliviará ni tendrán allí esperanza. (75) Y no habremos sido injustos con ellos, sino que ellos habrán sido injustos consigo mismos. (76) Y pedirán a gritos: ¡Oh Malik*, que tu Señor acabe con nosotros! Dirá: Vosotros habéis de permanecer. (77) Os hemos traído la verdad, pero la mayoría de vosotros detesta la verdad. (78) ¿O acaso se han decidido a hacer algo? Nosotros también Nos hemos decidido*. (79) ¿O es que creen que no escuchamos su secreto y sus confidencias? Por El contrario, junto a ellos escriben Nuestros mensajeros*. (80) Di: Si el Misericordioso tuviera un hijo, yo sería entonces el primero de los adoradores. (81) ¡Gloria al Señor de los cielos y de la tierra, el Señor del Trono por encima de lo que atribuyen! (82) Y déjalos que discutan y jueguen hasta que tengan el encuentro con su día, el que se les ha prometido. (83) Él es Quien es Dios en el cielo y es Dios en la tierra y es el Sabio, el Conocedor. (84) Y bendito sea Aquel a Quien pertenece la soberanía en los cielos y en la tierra y en lo que entre ambos hay; junto a Él está el conocimiento de la Hora y a Él habréis de regresar. (85) Los que invocáis fuera de Él no tienen poder ninguno de interceder*, sólo quienes atestiguan la verdad y tienen conocimiento*. (86) Y si les preguntas quién los ha creado, te dirán: Allah.¿Cómo entonces se desvían? (87) Y sus palabras*: ¡Señor mío! Realmente esta es una gente que no cree. (88) Apártate de ellos y di: Paz. Ya sabréis.* (89)