وَمَا نُرِيهِم مِّنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا وَأَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ {48} وَقَالُوا يَا أَيُّهَا السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ {49} فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ {50} وَنَادَى فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِن تَحْتِي أَفَلَا تُبْصِرُونَ {51} أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ {52} فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاء مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ {53} فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْماً فَاسِقِينَ {54} فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ {55} فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفاً وَمَثَلاً لِلْآخِرِينَ {56} وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلاً إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ {57} وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلاً بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ {58} إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلاً لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ {59} وَلَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَا مِنكُم مَّلَائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ {60} سورة الزخرف (43) ص

Onlara gösterdiğimiz her bir âyet (mucize) diğerinden daha büyüktü. Doğru yola dönsünler diye onları azaba uğrattık. (48) Bunun üzerine dediler ki: Ey büyücü! Sana verdiği ahde göre bizim için Rabbine dua et; çünkü biz artık doğru yola gireceğiz. (49) Fakat biz onlardan azabı kaldırınca, sözlerinden dönüverdiler. (50) Firavun kavmine seslendi ve şöyle dedi: "Ey kavmim! Mısır mülkü ve altımdan akıp giden şu ırmaklar benim değil mi? Hâla görmüyor musunuz?" (51) "Yoksa ben, kendisi zayıf ve neredeyse söz anlatamayacak durumda bulunan şu adamdan daha hayırlı değil miyim?" (52) "Ona altın bilezikler verilmeli veya yanında ona yardımcı melekler gelmeli değil miydi?" (53) Firavun kavmini aldattı onlar da kendisine boyun eğdiler. Onlar yoldan çıkmış bir kavimdir. (54) Böylece bizi öfkelendirince onlardan intikam aldık, hepsini suda boğduk. (55) Onları, sonradan gelenlerin geçmişi ve bir ibret örneği kıldık. (56) Meryem oğlu İsa, bir misal olarak anlatılınca senin kavmin hemen bağrışmaya başladılar. (57) Bizim tanrılarımız mı hayırlı, yoksa o mu? dediler. Bunu sana ancak tartışmak için söylediler. Doğrusu onlar kavgacı bir toplumdur. (58) O, sadece kendisine nimet verdiğimiz ve İsrailoğullarına örnek kıldığımız bir kuldur. (59) Eğer dileseydik, içinizden, yeryüzünde yerinize geçecek melekler yaratırdık. (60)

Und Wir zeigten ihnen kein Zeichen, das nicht größer als das vorherige gewesen wäre, und Wir erfaßten sie mit der Strafe, auf daß sie sich bekehren mögen. (48) Und sie sagten: "O du Zauberer, bete für uns zu deinem Herrn, gemäß dem, was Er dir verheißen hat; denn wir werden uns dann rechtleiten lassen." (49) Doch als Wir die Strafe von ihnen nahmen, siehe, da brachen sie ihr Wort. (50) Und Pharao ließ unter seinem Volk ausrufen: "O mein Volk, gehören mir nicht das Königreich von Ägypten und diese Ströme, die mir zu Füßen fließen? Könnt ihr denn nicht sehen? (51) Oder bin ich nicht besser als dieser da, der verächtlich ist und sich kaum verständlich ausdrücken kann? (52) Warum sind ihm dann nicht Armbänder aus Gold angelegt worden oder (warum sind dann nicht) Engel mit ihm im Geleit gekommen?" (53) So verleitete er sein Volk zur Narrheit, und sie gehorchten ihm. Sie waren wahrlich ein frevelhaftes Volk. (54) Nachdem sie Uns erzürnt hatten, nahmen Wir Vergeltung an ihnen und ertränkten sie allesamt. (55) Alsdann machten Wir sie zum Vergangenen und zu einem Beispiel für die Späteren. (56) Und wann immer die Rede von dem Sohn der Maria ist, siehe, dann bricht dein Volk darüber in Geschrei aus; (57) und sie sagen: "Sind unsere Götter besser oder er?" Sie erwähnen das vor dir nur aus Widerspruchsgeist. Nein, sie sind wahrlich ein streitsüchtiges Volk. (58) Er war nur ein Diener, dem Wir Gnade erwiesen hatten, und Wir machten ihn zu einem Beispiel für die Kinder Israels. (59) Und wenn Wir es wollten, könnten Wir aus euren Reihen Engel hervorgehen lassen, (um euch) auf Erden zu ersetzen. (60)

And not an Ayâh (sign, etc.) We showed them but it was greater than its fellow, and We seized them with torment, in order that they might turn [from their polytheism to Allâh's religion (Islâmic Monotheism)]. (48) And they said [to Mûsa (Moses)]: "O you sorcerer! Invoke your Lord for us according to what He has covenanted with you. Verily, We shall guide ourselves (aright)." (49) But when We removed the torment from them, behold, they broke their covenant (that they will believe if We remove the torment from them). (50) And Fir'aun (Pharaoh) proclaimed among his people, (saying:) "O my people! Is not mine the dominion of Egypt, and these rivers flowing underneath me. See you not then? (51) "Am I not better than this one [Mûsa (Moses)], who is despicable] and can scarcely express himself clearly? (52) "Why then are not golden bracelets bestowed on him, or angels sent along with him?" (53) Thus he [Fir'aun (Pharaoh)] befooled (and misled) his people, and they obeyed him. Verily, they were ever a people who were Fâsiqûn (rebellious, disobedient to Allâh). (54) So when they angered Us, We punished them, and drowned them all. (55) And We made them a precedent (as a lesson for those coming after them), and an example to later generations. (56) And when the son of Maryam (Mary) is quoted as an example [i.e. 'Īsā (Jesus) is worshipped like their idols), behold! Your people cry aloud (laugh out at the example). (57) And say: "Are our âlihah (gods) better or is he ['Īsā (Jesus)]?" They quoted not the above example except for argument. Nay! But they are a quarrelsome people. [(See VV. 21:97-101)] (58) He ['Īsā (Jesus)] was not more than a slave. We granted Our Favour to him, and We made him an example for the Children of Israel (i.e. his creation without a father). (59) And if it were Our Will, We would have [destroyed you (mankind) all, and] made angels to replace you on the earth. [Tafsir At-Tabarî]. (60)

We showed them Sign after Sign, each grater then its fellow, and We seized them with Punishment, in order that they might turn (to Us). (48) And they said "O thou Sorcerer! invoke thy Lord for us according to His covenant with thee; for We shall truly accept guidance." (49) But when We removed the Penalty from them, behold they broke their word. (50) And Pharaoh proclaimed among his people, saying: "O my people! Does not the dominion of Egypt belong to me, (witness) these streams flowing underneath my (palace)? What! see ye not then? (51) "Am I not better than this (Moses), who is a contemptible wretch and can scarcely express himself clearly? (52) "Then why are not gold bracelets bestowed on him, or (why) come (not) with him angels accompanying him in procession?" (53) Thus did he make fools of his people and they obeyed him: truly were they a people rebellious (against Allah). (54) When at length they provoked Us, We exacted retribution from them and We drowned them all (55) And We made them (a people) of the Past and an Example to later ages. (56) When (Jesus) the son of Mary is held up as an example, behold, thy people raise a clamour thereat (in ridicule)! (57) And they say " Are Our gods, best, or he?" This they set forth to thee, only by way of disputation: yea, they are a contentious people. (58) He was no more than a servant: We granted Our favour to him, and We made him an example to the Children of Israel. (59) And if it were Our Will, We could make angels from amongst you, succeeding each other on the earth. (60)

Chaque miracle que Nous leur montrions était plus probant que son précédent. Et Nous les saisîmes par le châtiment, peut-être reviendront-ils [vers Nous]. (48) Et ils dirent: «Ô magicien! Implore pour nous ton Seigneur au nom de l’engagement(1) qu’Il a pris envers toi. Nous suivrons le droit chemin». (49) Puis quand Nous eûmes écarté d’eux le châtiment, voilà qu’ils violèrent leurs engagements. (50) Et Pharaon fit une proclamation à son peuple et dit: «Ô mon peuple! Le royaume de Miṣr [l’Egypte] ne m’appartient-il pas ainsi que ces canaux qui coulent à mes pieds? N’observez-vous donc pas? (51) Ne suis-je pas meilleur que ce misérable qui sait à peine s’exprimer? (52) Pourquoi ne lui a-t-on pas lancé des bracelets d’or? Pourquoi les Anges ne l’ont-ils pas accompagné?» (53) Ainsi chercha-t-il à étourdir son peuple et ainsi lui obéirent-ils car ils étaient des gens pervers. (54) Puis lorsqu’ils Nous eurent irrité, Nous Nous vengeâmes d’eux et les noyâmes tous. (55) Nous fîmes d’eux un antécédant et un exemple [une leçon] pour la postérité. (56) Quand on cite l’exemple du fils de Marie, ton peuple s’en détourne(2), (57) en disant: «Nos dieux sont-ils meilleurs, ou bien lui?» Ce n’est que par polémique qu’ils te le citent comme exemple. Ce sont plutôt des gens chicaniers. (58) Il (Jésus) n’était qu’un Serviteur que Nous avions comblé de bienfaits et que Nous avions désigné en exemple aux Enfants d’Israël. (59) Si Nous voulions, Nous ferions de vous des Anges qui vous succéderaient sur la terre. (60)

Dan tidaklah Kami perlihatkan kepada mereka sesuatu mu’jizat kecuali mu’jizat itu lebih besar dari mu’jizat-mu’jizat yang sebelumnya. Dan Kami timpakan kepada mereka azab [1] supaya mereka kembali [ke jalan yang benar]. (48) Dan mereka berkata: "Hai ahli sihir [2], berdo’alah kepada Tuhanmu untuk [melepaskan] kami sesuai dengan apa yang telah dijanjikan-Nya kepadamu; sesungguhnya kami [jika do’amu dikabulkan] benar-benar akan menjadi orang yang mendapat petunjuk. (49) Maka tatkala Kami hilangkan azab itu dari mereka, dengan serta merta mereka memungkiri [janjinya]. (50) Dan Fir’aun berseru kepada kaumnya [seraya] berkata: "Hai kaumku, bukankah kerajaan Mesir ini kepunyaanku dan [bukankah] sungai-sungai ini mengalir di bawahku; maka apakah kamu tidak melihat [nya]? (51) Bukankah aku lebih baik dari orang yang hina ini dan yang hampir tidak dapat menjelaskan [perkataannya]? (52) Mengapa tidak dipakaikan kepadanya gelang dari emas [3] atau malaikat datang bersama-sama dia untuk mengiringkannya." (53) Maka Fir’aun mempengaruhi kaumnya [dengan perkataan itu] lalu mereka patuh kepadanya. Karena sesungguhnya mereka adalah kaum yang fasik. (54) Maka tatkala mereka membuat Kami murka, Kami menghukum mereka lalu Kami tenggelamkan mereka semuanya [di laut], (55) dan Kami jadikan mereka sebagai pelajaran dan contoh bagi orang-orang yang kemudian. (56) Dan tatkala putera Maryam [’Isa] dijadikan perumpamaan tiba-tiba kaummu [Quraisy] bersorak karenanya. (57) Dan mereka berkata: "Manakah yang lebih baik tuhan-tuhan kami atau dia [’Isa]? Mereka tidak memberikan perumpamaan itu kepadamu melainkan dengan maksud membantah saja, sebenarnya mereka adalah kaum yang suka bertengkar [4]. (58) ’Isa tidak lain hanyalah seorang hamba yang Kami berikan kepadanya ni’mat [kenabian] dan Kami jadikan dia sebagai tanda bukti [kekuasaan Allah] untuk Bani Israil [5]. (59) Dan kalau Kami kehendaki benar-benar Kami jadikan sebagai gantimu di muka bumi malaikat-malaikat yang turun temurun. (60)

Dan tidaklah Kami memperlihatkan kepada mereka sesuatu tanda kebenaran Nabi Musa melainkan tanda itu adalah lebih terang dari yang terdahulu daripadanya; Dan Kami timpakan mereka dengan berbagai azab (bala bencana), supaya mereka kembali (bertaubat). (48) Dan (apabila bala bencana itu menimpa mereka), mereka merayu kepada Nabi Musa dengan berkata: Wahai orang yang bijak pandai, pohonkanlah kepada Tuhanmu keselamatan untuk kami dengan (kemuliaan) pangkat Nabi yang diberikan kepadamu; sesungguhnya kami (sesudah itu) akan patuh beriman. (49) Setelah Kami hapuskan azab itu daripada mereka, mereka terus mencabuli janjinya. (50) Dan Firaun pula menyeru (dengan mengisytiharkan) kepada kaumnya, katanya: Wahai kaumku! Bukankah kerajaan negeri Mesir ini akulah yang menguasainya, dan sungai-sungai ini mengalir di bawah (istanaku)? Tidakkah kamu melihatnya? (51) Bahkan bukankah aku lebih baik daripada orang yang hina keadaannya ini dan yang hampir-hampir tidak dapat menjelaskan perkataannya? (52) (Kalau betul dia seorang Rasul) maka sepatutnya dia dipakaikan (oleh Tuhannya) gelang-gelang emas (yang menandakan dia seorang pemimpin) atau datang malaikat bersama-sama dengannya (sebagai saksi tentang kebenarannya)? (53) (Dengan yang demikian), maka Firaun memperbodohkan kaumnya, lalu mereka mematuhinya; sesungguhnya mereka itu adalah kaum yang fasik (derhaka). (54) Setelah mereka menyebabkan kemurkaan Kami (dengan perbuatan derhaka itu), Kami menyeksa mereka, iaitu menenggelamkan mereka semuanya di laut (sehingga binasa). (55) Maka kami jadikan mereka contoh dan pengajaran bagi orang-orang yang datang kemudian. (56) Dan ketika (Nabi Isa) anak Mariam dikemukakan sebagai satu misal perbandingan, (untuk membantahmu wahai Muhammad), tiba-tiba kaummu bersorak-sorak kesukaan terhadapnya (kerana menyangka bahawa mereka telah menang). (57) Dan mereka berkata lagi: Manakah yang lebih baik, benda-benda yang kami sembah atau Isa? Dan (sebenarnya) mereka tidak mengemukakan perbandingan itu kepadamu (wahai Muhammad) melainkan kerana membantah semata-mata (bukan kerana mencari kebenaran); bahkan mereka itu adalah kaum yang suka sekali mengemukakan bantahan. (58) Nabi Isa itu tidak lain hanyalah seorang hamba yang telah Kami kurniakan nikmat kepadanya (dengan pangkat Nabi) dan Kami jadikan dia satu contoh (kekuasaan kami yang menakjubkan) bagi kaum Bani Israil. (59) Dan kalaulah kami kehendaki, kami berkuasa melahirkan daripada kamu (wahai kaum lelaki): Malaikat mengganti kamu (menjalankan urusan) di muka bumi. (60)

A pesar de que no les mostramos ningún signo que no fuera mayor que su compañero. Y los sorprendimos con el castigo para que pudieran volverse, arrepentidos. (48) Dijeron: ¡Eh tú, mago!, pide por nosotros a tu Señor en virtud de lo que ha pactado contigo y nosotros seguiremos la guía. (49) Pero cuando les levantamos el castigo no cumplieron. (50) Y llamó Firaún a su gente, dijo: ¡Gente mía! ¿Acaso no me pertenece la soberanía de Misr* y estos ríos que corren a mis pies? ¿Es que no lo veis? (51) ¿Acaso no soy yo mejor que éste, que es insignificante y apenas puede explicarse? (52) ¿Cómo es que no ha recibido ningún brazalete de oro o han venido con él los ángeles en grupo? (53) Buscó el punto débil de su pueblo y le obedecieron, realmente eran gente descarriada. (54) Y cuando causaron Nuestro enojo, nos vengamos de ellos y los ahogamos a todos. (55) E hicimos de ellos un precedente y un ejemplo para los que vinieran después. (56) Y cuando se pone como ejemplo al hijo de Maryam, tu gente se aparta de él. (57) Y dicen: ¿Son mejores nuestros dioses o él? No te ponen esta comparación sino para discutirte, son gente de disputa*. Entonces los Quraysh se rieron y el Profeta calló hasta que Allah hizo descender la aleya: "Aquellos para los que se ha decretado previamente de Nuestra parte lo más hermoso, el Jardín, serán alejados de él, el Fuego"; y también descendió esta aleya.] (58) No es sino un siervo al que favorecimos y al que hicimos un ejemplo para los hijos de Israel. (59) Y si hubiéramos querido habríamos puesto en la tierra, en vez de vosotros*, ángeles que se sucedieran unos a otros*. (60)