وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلاً مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ فَإِذَا جَاء أَمْرُ اللَّهِ قُضِيَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُونَ {78} اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْكَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ {79} وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوا عَلَيْهَا حَاجَةً فِي صُدُورِكُمْ وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ {80} وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَأَيَّ آيَاتِ اللَّهِ تُنكِرُونَ {81} أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَاراً فِي الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ {82} فَلَمَّا جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون {83} فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ {84} فَلَمْ يَكُ يَنفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ {85} سورة غافر (40) ص

Andolsun, senden önce de peygamberler gönderdik. Onlardan sana kıssalarını anlattığımız kimseler de var, durumlarını sana bildirmediğimiz kimseler de var. Hiçbir peygamber Allah`ın izni olmaksızın herhangi bir âyeti kendiliğinden getiremez. Allah`ın emri gelince de hak uygulanır ve o zaman bâtılı seçenler hüsrana uğrayacaklardır. (78) Allah, kimine binesiniz, kimini yiyesiniz diye sizin için hayvanları yaratandır. (79) Onlarda sizin için daha nice faydalar vardır. Gönüllerinizdeki bir arzuya, onlara binerek ulaşırsınız. Onların ve gemilerin üstünde taşınırsınız. (80) Allah size âyetlerini gösteriyor. Şimdi, Allah`ın âyetlerinden hangisini inkar edersiniz? (81) Onlar yeryüzünde gezip dolaşmadılar mı ki, kendilerinden öncekilerin sonu nasıl olmuştur, görsünler! Öncekiler bunlardan daha çoktu, kuvvetçe ve yeryüzündeki eserleri bakımından da daha sağlam idiler. Fakat kazandıkları şeyler onlara asla fayda vermemiştir. (82) Peygamberleri onlara apaçık bilgiler getirince, onlar kendilerinde bulunan (beşerî) bilgiye güvendiler (onu alaya aldılar). Alaya aldıkları şey kendilerini boğuverdi. (83) Artık o çetin azabımızı gördükleri zaman: Allah`a inandık ve O`na ortak koştuğumuz şeyleri inkar ettik, derler. (84) Fakat azabımızı gördükleri zaman imanları kendilerine bir fayda vermeyecektir. Allah`ın kulları hakkında süregelen âdeti budur. İşte o zaman kafirler hüsrana uğrayacaklardır. / (85)

Und sicher entsandten Wir schon Gesandte vor dir; darunter sind manche, von denen Wir dir bereits berichtet haben, und es sind darunter manche, von denen Wir dir nicht berichtet haben; und kein Gesandter hätte ohne Allahs Erlaubnis ein Zeichen bringen können. Doch wenn Allahs Befehl ergeht, dann wird die Sache mit Recht entschieden, und dann fallen diejenigen dem Verlust anheim, die versucht haben, (Allahs Befehl) außer Kraft zu setzen. (78) Allah ist es, Der für euch die Tiere gemacht hat, damit ihr auf den einen reiten und von den anderen essen könnt. (79) Und ihr habt noch (anderen) Nutzen an ihnen - damit ihr durch sie jegliches Bedürfnis befriedigen könnt, das in euren Herzen sein mag. Und auf ihnen und auf Schiffen werdet ihr getragen. (80) Und Er zeigt euch Seine Zeichen; welches der Zeichen Allahs wollt ihr denn verleugnen? (81) Sind sie denn nicht im Lande umhergezogen, so daß sie schauen konnten, wie das Ende derer war, die vor ihnen lebten? Sie waren zahlreicher als diese und viel mächtiger und hinterließen mehr Spuren auf Erden. Doch alles, was sie erwarben, nützte ihnen nichts. (82) Und als ihre Gesandten mit deutlichen Beweisen zu ihnen kamen, da frohlockten sie über das Wissen, das sie (selbst) besaßen. Und das, worüber sie zu spotten pflegten, umfing sie. (83) "Und als sie Unsere Strafe sahen, sagten sie: ""Wir glauben an Allah als den Einigen, und wir verwerfen all das, was wir Ihm zur Seite zu stellen pflegten."" (84) "Aber ihr Glaube - als sie Unsere Strafe sahen - konnte ihnen nichts mehr nützen. Dies ist Allahs Gebot, das stets gegenüber Seinen Dienern befolgt worden ist. Und so gingen die Ungläubigen zugrunde. (85)

And, indeed We have sent Messengers before you (O Muhammad SAW); of some of them We have related to you their story[] And of some We have not related to you their story, and it was not given to any Messenger that he should bring a sign except by the Leave of Allâh. But, when comes the Commandment of Allâh, the matter will be decided with truth, and the followers of falsehood will then be lost. (78) Allâh, it is He Who has made cattle for you, that you may ride on some of them and of some you eat. (79) And you have (many other) benefits from them, and that you may reach by their means a desire that is in your breasts (i.e. carry your goods, loads, etc.), and on them and on ships you are carried. (80) And He shows you His Ayat, (Signs and Proofs) (of His Oneness in all the above mentioned things). Which, then of the Ayat (Signs and Proofs) of Allâh do you deny? (81) Have they not travelled through the earth and seen what was the end of those before them? They were more in number than them and mightier in strength, and in the traces (they have left behind them) in the land, yet all that they used to earn availed them not. (82) Then when their Messengers came to them with clear proofs, they were glad (and proud) with that which they had of the knowledge (of worldly things): And that at which they used to mock, surrounded them (i.e. the punishment). (83) So when they saw Our punishment, they said: "We believe in Allâh Alone and reject (all) that we used to associate with Him as (His) partners. (84) Then their Faith (in Islâmic Monotheism) could not avail them when they saw Our punishment. (Like) this has been the way of Allâh in dealing with His slaves. And there the disbelievers lost utterly (when Our Torment covered them). (85)

We did aforetime send messengers before thee: of them there are some whose story We have related to thee, and some whose story We have not related to thee. It was not (possible) for any messenger to bring a Sign except by the leave of Allah: but when the Command of Allah issued, the matter was decided in truth and justice, and there perished there and then, those who stood on Falsehoods. (78) It is Allah Who made cattle for you, that ye may use some for riding and some for food; (79) And there are (other) advantages in them for you (besides); that ye may through them attain to any need (there may be) in your hearts; and on them and on ships ye are carried. (80) And He shows you (always) His Signs; then which of the Signs of Allah will ye deny? (81) Do they not travel through the earth and see what was the End of those before them? They were more numerous than these and superior in strength and in the traces (they have left) in the land: yet all that they accomplished was of no profit to them. (82) For when their messengers came to them with Clear Signs, they exulted in such knowledge (and skill) as they had; but that very (Wrath) at which they were wont to scoff hemmed them in. (83) But when they saw Our punishment, they said: "We believe in Allah― the One Allah― and we reject the partners we used to join with Him." (84) But their professing the Faith when they (actually) saw Our Punishment was not going to profit them. (Such has been) Allah's way of dealing with His servants (from the most ancient times). And even thus did the rejecters of Allah perish (utterly)! (85)

Certes, Nous avons envoyé avant toi des Messagers. Il en est dont Nous t’avons raconté l’histoire; et il en est dont Nous ne t’avons pas raconté l’histoire. Et il n’appartient pas à un Messager d’apporter un signe [ou verset] si ce n’est avec la permission d’Allah. Lorsque le commandement d’Allah viendra, tout sera décidé en toute justice; et ceux qui profèrent des mensonges sont alors les perdants. (78) C’est Allah qui vous a fait les bestiaux pour que vous en montiez et que vous en mangiez, (79) et vous y avez des profits et afin que vous atteigniez sur eux une chose nécessaire qui vous tenait à cœur(1). C’est sur eux et sur les vaisseaux que vous êtes transportés. (80) Et Il vous montre Ses merveilles. Quelles merveilles d’Allah niez-vous donc? (81) Ne parcourent-ils donc pas la terre pour voir ce qu’il est advenu de ceux qui étaient avant eux? Ils étaient [pourtant] plus nombreux qu’eux et bien plus puissants et ils [avaient laissé] sur terre beaucoup plus de vestiges. Mais ce qu’ils ont acquis ne leur a servi à rien. (82) Lorsque leurs Messagers leur apportaient les preuves évidentes, ils exultaient des connaissances qu’ils avaient. Et ce dont ils se moquaient les enveloppa. (83) Puis, quand ils virent Notre rigueur ils dirent: «Nous croyons en Allah Seul, et nous renions ce que nous Lui donnions comme associés». (84) Mais leur croyance, au moment où ils eurent constaté Notre rigueur, ne leur profita point; Telle est la règle d’Allah envers Ses serviteurs dans le passé. Et c’est là que les mécréants se trouvèrent perdants. (85)

Dan sesungguhnya telah Kami utus beberapa orang rasul sebelum kamu, di antara mereka ada yang Kami ceritakan kepadamu dan di antara mereka ada [pula] yang tidak Kami ceritakan kepadamu. Tidak dapat bagi seorang rasul membawa suatu mu’jizat, melainkan dengan seizin Allah; maka apabila telah datang perintah Allah, diputuskan [semua perkara] dengan adil. Dan ketika itu rugilah orang-orang yang berpegang kepada yang bathil. (78) Allah-lah yang menjadikan binatang ternak untuk kamu, sebagiannya untuk kamu kendarai dan sebagiannya untuk kamu makan. (79) Dan [ada lagi] manfa’at-manfa’at yang lain pada binatang ternak itu untuk kamu [1] dan supaya kamu mencapai suatu keperluan yang tersimpan dalam hati dengan mengendarainya. Dan kamu dapat diangkut dengan mengendarai binatang-binatang itu dan dengan mengendarai bahtera. (80) Dan Dia memperlihatkan kepada kamu tanda-tanda [kekuasaan-Nya]; maka tanda-tanda [kekuasaan] Allah yang manakah yang kamu ingkari? (81) Maka apakah mereka tiada mengadakan perjalanan di muka bumi lalu memperhatikan betapa kesudahan orang-orang yang sebelum mereka. Adalah orang-orang yang sebelum mereka itu lebih hebat kekuatannya dan [lebih banyak] bekas-bekas mereka di muka bumi [2], maka apa yang mereka usahakan itu tidak dapat menolong mereka. (82) Maka tatkala datang kepada mereka rasul-rasul [yang diutus kepada] mereka dengan membawa keterangan-keterangan, mereka merasa senang dengan pengetahuan yang ada pada mereka [3] dan mereka dikepung oleh azab Allah yang selalu mereka perolok-olokkan itu. (83) Maka tatkala mereka melihat azab Kami, mereka berkata: "Kami beriman hanya kepada Allah saja dan kami kafir kepada sembahan-sembahan yang telah kami persekutukan dengan Allah." (84) Maka iman mereka tiada berguna bagi mereka tatkala mereka telah melihat siksa Kami. Itulah sunnah Allah yang telah berlaku terhadap hamba-hamba-Nya. Dan di waktu itu binasalah orang-orang kafir. (85)

Dan demi sesungguhnya! Kami telah mengutus beberapa Rasul sebelummu; di antara mereka ada yang Kami ceritakan perihalnya kepadamu dan ada pula di antaranya yang tidak Kami ceritakan kepada kamu dan tidaklah harus bagi seseorang Rasul membawa sesuatu keterangan atau menunjukkan sesuatu mukjizat melainkan dengan izin Allah; (maka janganlah diingkari apa yang dibawa oleh Rasul) kerana apabila datang perintah Allah (menimpakan azab) diputuskan hukum dengan adil; pada saat itu rugilah orang-orang yang berpegang kepada perkara yang salah. (78) Allah yang menjadikan binatang ternak bagi kamu; sebahagian di antaranya untuk kamu menunggangnya dan sebahagian lagi untuk kamu makan. (79) Dan kamu pula beroleh berbagai faedah pada binatang ternak itu dan supaya kamu dapat memenuhi sesuatu hajat yang ada dalam hati kamu dengan menggunakan binatang itu dan di atas binatang-binatang ternak itu, serta di atas kapal-kapal, kamu diangkut. (80) Dan Dia memperlihatkan kepada kamu tanda-tanda kebesaranNya dan kekuasaanNya (melalui Rasul-rasulNya dan pada makhluk-makhluk yang dijadikanNya); maka di antara tanda-tanda kesempurnaan Allah, yang mana satu, yang kamu ingkari? (81) Selain dari itu, tidakkah mereka telah berjalan dan mengembara di muka bumi, dengan itu tidakkah mereka memerhatikan bagaimana kesudahan orang-orang yang terdahulu dari mereka (yang telah dibinasakan dengan sebab dosa-dosanya)? Orang-orang itu lebih ramai dari mereka dan lebih dari mereka tentang kekuatan tenaga dan tentang kesan-kesan usaha pembangunan di muka bumi. Dalam pada itu, apa yang telah diusahakan oleh orang-orang itu, tidak dapat menolongnya sedikitpun. (82) Kerana pada masa mereka didatangi oleh Rasul-rasul yang diutus kepada mereka dengan membawa keterangan-keterangan (untuk menyelamatkan mereka, mereka mengejek-ejeknya dan) mereka bergembira dengan pengetahuan yang ada pada mereka (yang mengenai keduniaan semata-mata) dan dengan yang demikian mereka pun diliputi oleh azab yang mereka ejek-ejek dahulu. (83) Maka ketika mereka melihat azab Kami, mereka berkata: Kami beriman kepada Allah semata-mata dan kami kufur ingkar kepada benda-benda yang dengan sebabnya kami menjadi musyrik. (84) Maka iman yang mereka katakan semasa melihat azab Kami, tidak berguna lagi kepada mereka; yang demikian adalah menurut "Sunnatullah" (undang-undang peraturan Allah) yang telah berlaku kepada hamba-hambaNya dan pada saat itu rugilah orang-orang yang kufur ingkar. (85)

Es verdad que antes de ti ya habíamos enviado mensajeros; te hemos dado noticias de algunos de ellos y de otros no, a ningún mensajero le correspondió traer ningún signo sin que fuera con el permiso de Allah y cuando la orden de Allah llegaba, se decidía con la verdad, siendo la perdición de los que atribuían falsedades. (78) Allah es Quien os ha dado los animales de rebaño para que los utilizarais de montura y os sirvieran de alimento. (79) En ellos tenéis beneficios y sobre ellos podéis lograr necesidades que hay en vuestros pechos* y sobre ellos sois transportados al igual que sobre las naves. (80) Y os muestra Sus signos. ¿Qué signos de Allah podréis negar? (81) ¿Es que no han ido por la tierra y no han visto cómo acabaron los que hubo antes de ellos?Eran más numerosos que ellos, tenían mayor poderío y más vestigios de su presencia en la tierra; pero todo lo que habían conseguido no les sirvió de nada ante Allah. (82) Cuando llegaron a ellos sus mensajeros con las pruebas claras se contentaron con el conocimiento que tenían y aquello de lo que se habían burlado los rodeó. (83) Y al ver Nuestra furia, dijeron: Creemos en Allah, Él sólo, y renegamos de los asociados que Le atribuíamos. (84) Pero no les sirvió de nada creer una vez que ya habían visto Nuestra furia, es la práctica constante de Allah que ya ha aplicado antes a Sus siervos.Allí perdieron los incrédulos. (85)