وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَى ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَلَكِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيراً {45} سورة فاطر (35) ص 439

سورة يس (36) ص 439
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
يس {1} وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ {2} إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ {3} عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ {4} تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ {5} لِتُنذِرَ قَوْماً مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ {6} لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ {7} إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلاً فَهِيَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ {8} وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدّاً وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ {9} وَسَوَاء عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ {10} إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ {11} إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ {12} سورة يس (36) ص

Eğer Allah, yaptıkları yüzünden insanları (hemen) cezalandırsaydı, yeryüzünde hiçbir canlı yaratık bırakmazdı. Fakat Allah, onları belirtilmiş bir süreye kadar erteliyor. Vakitleri gelince (gerekeni yapar). Kuşkusuz Allah, kullarını görmektedir. / (45)

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla Yâsîn, (1) Hikmet dolu Kur`an hakkı için, (2) Sen şüphesiz peygamberlerdensin. (3) Doğru yol üzerindesin. (4) (Bu Kur`an) üstün ve çok merhametli Allah tarafından indirilmiştir. (5) Ataları uyarılmamış, bu yüzden kendileri de gaflet içinde kalmış bir toplumu uyarman için indirilmiştir. (6) Andolsun ki onların çoğu gafletlerinin cezasını hak etmişlerdir. Çünkü onlar iman etmiyorlar. (7) Biz, onların boyunlarına halkalar geçirdik. O halkalar çenelere kadar dayanmaktadır. Bu yüzden kafaları yukarı kalkıktır. (8) Önlerinden bir set ve arkalarından bir set çektik de onları kapattık, artık göremezler. (9) Onları uyarsan da uyarmasan da onlar için birdir, inanmazlar. (10) Sen ancak zikre (Kur`an`a) uyan ve görmeden Rahman`dan korkan kimseyi uyarabilirsin. İşte böylesini, bir mağfiret ve güzel bir mükâfatla müjdele. (11) Şüphesiz ölüleri ancak biz diriltiriz. Onların yaptıkları her işi, bıraktıkları her izi yazarız. Biz, her şeyi apaçık bir kitapta (levh-i mahfuz`da) sayıp yazmışızdır. (12)

Und wollte Allah die Menschen für alles bestrafen, was sie tun, würde Er nicht ein Lebewesen auf der (Erd-)oberfläche übrig lassen; doch Er gewährt ihnen Aufschub bis zu einer bestimmten Frist; und wenn ihre Frist um ist, dann durchschaut Allah Seine Diener. (45)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Ya Sin. (1) Beim vollkommenen Qur`an, (2) du bist wahrlich einer der Gesandten, (3) der auf einem geraden Weg ist. (4) (Dies ist) eine Offenbarung des Erhabenen, des Barmherzigen, (5) auf daß du Leute warnest, deren Väter nicht gewarnt worden sind, und die daher achtlos sind. (6) Bereits hat sich das Wort gegen die meisten von ihnen als wahr erwiesen; denn sie glauben nicht. (7) Um ihren Hals haben Wir Fesseln gelegt, die bis an das Kinn reichen, so daß ihr Haupt hochgezwängt ist. (8) Und Wir haben vor ihnen einen Wall errichtet und ebenso hinter ihnen einen Wall (errichtet), und Wir haben sie verhüllt, so daß sie nicht sehen können. (9) Und ihnen ist es gleich, ob du sie warnst oder ob du sie nicht warnst; sie werden nicht glauben. (10) Du vermagst nur den zu warnen, der die Ermahnung befolgt und den Allerbarmer im verborgenen fürchtet. Gib ihm darum die frohe Botschaft von Vergebung und einem ehrenvollen Lohn. (11) Wahrlich, Wir sind es, Die die Toten beleben, und Wir schreiben das auf, was sie begehen, zugleich mit dem, was sie zurücklassen; und alle Dinge haben Wir in einem deutlichen Buch verzeichnet. (12)

And if Allâh were to punish men for that which they earned, He would not leave a moving (living) creature on the surface of the earth, but He gives them respite to an appointed term, and when their term comes, then verily, Allâh is Ever All¬Seer of His slaves. (45)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Yâ-Sîn. [These letters are one of the miracles of the Qur'ân, and none but Allâh (Alone) knows their meanings.] (1) By the Qur'ân, full of wisdom (i.e. full of laws, evidences, and proofs), (2) Truly, you (O Muhammad SAW) are one of the Messengers, (3) On the Straight Path (i.e. on Allâh's religion of Islâmic Monotheism). (4) (This is a Revelation) sent down by the All¬Mighty, the Most Merciful, (5) In order that you may warn a people whose forefathers were not warned, so they are heedless. (6) Indeed the Word (of punishment) has proved true against most of them, so they will not believe. (7) Verily! We have put on their necks iron collars reaching to the chins, so that their heads are raised up. (8) And We have put a barrier before them, and a barrier behind them, and We have covered them up, so that they cannot see. (9) It is the same to them whether you warn them or you warn them not, they will not believe. (10) You can only warn him who follows the Reminder (the Qur'ân), and fears the Most Gracious (Allâh) unseen. Bear you to such one the glad tidings of forgiveness, and a generous reward (i.e. Paradise). (11) Verily, We give life to the dead, and We record that which they send before (them), and their traces[1] and all things We have recorded with numbers (as a record) in a Clear Book. (12)

If Allah were to punish men according to what they deserve, He would not leave on the back of the (earth) a single living creature: but He gives them respite for a stated Term: when their Term expires, verily Allah has in his sight all His servants. (45)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Ya Sin. (1) By the Qur'an, full of Wisdom― (2) Thou art indeed one of the messengers. (3) On a Straight Way. (4) It is a Revelation sent down by (Him) the Exalted in Might, Most Merciful. (5) In order that thou mayest warn a people, whose fathers had received no admonition, and who therefore remain heedless (of the Signs of Allah). (6) The Word is proved true against the greater part of them; for they do not believe. (7) We have put yokes round their necks right up to their chins, so that their heads are forced up (and they cannot see). (8) And We have put a bar in front of them and a bar behind them, and further We have covered them up; so that they cannot see. (9) The same is it to them whether thou admonish them or thou do not admonish them: they will not believe. (10) Thou canst but admonish: such a one as follows the Message and fears the (Lord) Most Gracious, unseen: give such a one, therefore good tidings, of Forgiveness and a Reward most generous. (11) Verily We shall give life to the dead, and We record that which they sent before and that which they leave behind, and of all things have We taken account in a clear Book (of evidence). (12)

Et si Allah s’en prenait aux gens pour ce qu’ils acquièrent, Il ne laisserait à la surface [de la terre] aucun être vivant. Mais Il leur donne un délai jusqu’à un terme fixé. Puis quand leur terme viendra... (Il se saisira d’eux) car Allah est Très Clairvoyant sur Ses serviteurs. (45)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux Yâ Sîn. (1) Par le Coran plein de sagesse. (2) Tu (Muḥammad) es certes du nombre des messagers, (3) sur un chemin droit. (4) C’est une révélation de la part du Tout Puissant, du Très Miséricordieux, (5) pour que tu avertisses un peuple dont les ancêtres n’ont pas été avertis: ils sont donc insouciants. (6) En effet, la Parole(2) contre la plupart d’entre eux s’est réalisée: ils ne croiront donc pas. (7) Nous mettrons des carcans à leurs cous, et il y en aura jusqu’aux mentons: et voilà qu’ils iront têtes dressées. (8) et Nous mettrons une barrière devant eux et une barrière derrière eux; Nous les recouvrirons d’un voile: et voilà qu’ils ne pourront rien voir. (9) Cela leur est égal que tu les avertisses ou que tu ne les avertisses pas: ils ne croiront jamais. (10) Tu avertis seulement celui qui suit le Rappel (le Coran), et craint le Tout Miséricordieux, malgré qu’il ne Le voit pas. Annonce-lui un pardon et une récompense généreuse. (11) C’est Nous qui ressuscitons les morts et écrivons ce qu’ils ont fait [pour l’au-delà] ainsi que leurs traces(3). Et Nous avons dénombré toute chose dans un registre explicite. (12)

Dan kalau sekiranya Allah menyiksa manusia disebabkan usahanya, niscaya Dia tidak akan meninggalkan di atas permukaan bumi suatu makhluk yang melatapun [1] akan tetapi Allah menangguhkan [penyiksaan] mereka, sampai waktu yang tertentu; maka apabila datang ajal mereka, maka sesungguhnya Allah adalah Maha Melihat [keadaan] hamba-hamba-Nya. (45)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Yaa Siin [2]. (1) Demi Al Qur’an yang penuh hikmah, (2) sesungguhnya kamu salah seorang dari rasul-rasul, (3) [yang berada] di atas jalan yang lurus, (4) [sebagai wahyu] yang diturunkan oleh Yang Maha Perkasa lagi Maha Penyayang. (5) Agar kamu memberi peringatan kepada kaum yang bapak-bapak mereka belum pernah diberi peringatan, karena itu mereka lalai. (6) Sesungguhnya telah pasti berlaku perkataan [ketentuan Allah] terhadap kebanyakan mereka, karena mereka tidak beriman. (7) Sesungguhnya Kami telah memasang belenggu di leher mereka, lalu tangan mereka [diangkat] ke dagu, maka karena itu mereka tertengadah. (8) Dan Kami adakan di hadapan mereka dinding dan di belakang mereka dinding [pula], dan Kami tutup [mata] mereka sehingga mereka tidak dapat melihat. (9) Sama saja bagi mereka apakah kamu memberi peringatan kepada mereka ataukah kamu tidak memberi peringatan kepada mereka, mereka tidak akan beriman. (10) Sesungguhnya kamu hanya memberi peringatan kepada orang-orang yang mau mengikuti peringatan [3] dan yang takut kepada Tuhan Yang Maha Pemurah walaupun dia tidak melihat-Nya. Maka berilah mereka kabar gembira dengan ampunan dan pahala yang mulia. (11) Sesungguhnya Kami menghidupkan orang-orang mati dan Kami menuliskan apa yang telah mereka kerjakan dan bekas-bekas yang mereka tinggalkan. Dan segala sesuatu Kami kumpulkan dalam Kitab Induk yang nyata [Lauh Mahfuzh]. (12)

Dan kalaulah Allah mengirakan kesalahan manusia serta terus menyeksa mereka disebabkan amal-amal jahat yang mereka telah kerjakan, tentulah Dia tidak membiarkan tinggal di muka bumi sesuatu makhluk yang bergerak; akan tetapi (Dia tidak bertindak dengan serta-merta, bahkan) Dia memberi tempoh kepada mereka hingga ke suatu masa yang tertentu; kemudian apabila sampai tempoh mereka (maka Allah akan membalas masing-masing dengan adilnya), kerana sesungguhnya Allah sentiasa Melihat keadaan hamba-hambaNya. (45)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Yaa Siin. (1) Demi Al-Quran yang mengandungi hikmat-hikmat dan kebenaran yang tetap kukuh, (2) Sesungguhnya engkau (wahai Muhammad adalah seorang Rasul) dari Rasul-rasul yang telah diutus, (3) Yang tetap di atas jalan yang lurus (agama Islam). (4) Al-Quran itu, diturunkan oleh Allah Yang Maha Kuasa, lagi Maha Mengasihani, (5) Supaya engkau memberi peringatan dan amaran kepada kaum yang datuk neneknya telah lama tidak diberikan peringatan dan amaran; sebab itulah mereka lalai. (6) Demi sesungguhnya, telah tetap hukuman seksa atas kebanyakan mereka, kerana mereka tidak mahu beriman. (7) Sesungguhnya Kami jadikan (kesombongan dan keengganan mereka tunduk kepada kebenaran sebagai) belenggu yang memberkas kedua tangan mereka ke batang leher mereka; (lebarnya belenggu itu) sampai (menongkatkan) dagu mereka lalu menjadilah mereka terdongak. (8) Dan Kami jadikan (sifat tamak dan gila mereka kepada harta benda dan pangkat itu sebagai) sekatan (yang menghalang mereka daripada memandang kepada keburukan dan kesingkatan masa dunia yang ada) di hadapan mereka dan sekatan (yang menghalang mereka daripada memikirkan azab yang ada) di belakang mereka (pada hari kiamat). lalu Kami tutup pandangan mereka; maka dengan itu, mereka tidak dapat melihat (jalan yang benar). (9) Dan (dengan sebab itu) sama sahaja kepada mereka, engkau beri amaran atau engkau tidak beri amaran kepadanya mereka tidak akan beriman. (10) Sesungguhnya peringatan dan amaran (yang berkesan dan mendatangkan faedah) hanyalah yang engkau berikan kepada orang yang sedia menurut ajaran Al-Quran serta ia takut (melanggar perintah Allah) Ar-Rahman semasa dia tidak dilihat orang dan semasa dia tidak melihat azab Tuhan. Oleh itu berilah kepadanya berita yang menggembirakan dengan keampunan dan pahala yang mulia. (11) Sesungguhnya Kami menghidupkan orang-orang yang mati dan Kami tuliskan segala yang mereka telah kerjakan serta segala kesan perkataan dan perbuatan yang mereka tinggalkan dan (ingatlah) tiap-tiap sesuatu kami catatkan satu persatu dalam Kitab (ibu Suratan) yang jelas nyata. (12)

Si Allah tomara en cuenta lo que los hombres se buscan, no dejaría sobre su superficie* un solo ser viviente; sin embargo los demora hasta un plazo fijado. Pero cuando les llega su plazo... Realmente Allah ve a Sus siervos. (45)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo Ya, Sin* (1) ¡Por el Corán sabio! (2) que tú eres uno de los enviados (3) en un camino recto. (4) Revelación que ha hecho descender el Poderoso, el Compasivo (5) para que adviertas a una gente cuyos padres no fueron advertidos y están descuidados. (6) Se ha hecho realidad la palabra dictada contra la mayoría de ellos y no creen. (7) Cierto que les pondremos en el cuello argollas que les llegarán hasta el mentón y no podrán moverse. (8) Hemos puesto una barrera por delante de ellos y otra por detrás y les hemos velado, no pueden ver. (9) Es igual para ellos que les adviertas o que no les adviertas, no creerán. (10) Sólo admite la advertencia quien sigue el Recuerdo y teme al Misericordioso aunque no Lo vea*.Anúnciale perdón y una generosa recompensa. (11) En verdad Nosotros damos la vida a los muertos y escribimos las obras que adelantaron y las huellas que dejaron. Cada cosa la recogemos en un registro claro. (12)