فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ {28} وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلاً مُّبَارَكاً وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ {29} إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ {30} ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ {31} فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ {32} وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاء الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ {33} وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَراً مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذاً لَّخَاسِرُونَ {34} أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَاباً وَعِظَاماً أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ {35} هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ {36} إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ {37} إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِباً وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ {38} قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ {39} قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ {40} فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاء فَبُعْداً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ {41} ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُوناً آخَرِينَ {42} سورة المؤمنون (23) ص

Sen, yanındakilerle birlikte gemiye yerleştiğinde: "Bizi zalimler topluluğundan kurtaran Allah`a hamdolsun" de. (28) Ve de ki: Rabbim! Beni bereketli bir yere indir. Sen, iskân edenlerin en hayırlısısın. (29) Şüphesiz bunda (Nuh ve kavminin başından geçenlerde) birtakım ibretler vardır. Hakikaten biz (kullarımızı böyle) deneriz. (30) Sonra onların ardından bir başka nesil meydana getirdik. (31) Onlar arasından kendilerine: "Allah`a kulluk edin. Sizin O`ndan başka bir tanrınız yoktur. Hâla Allah`tan korkmaz mısınız?" (mesajını ileten) bir peygamber gönderdik. (32) Onun kavminden, kafir olup ahirete ulaşmayı inkar eden ve dünya hayatında kendilerine refah verdiğimiz varlıklı kişiler: "Bu, dediler, sadece sizin gibi bir insandır! sizin yediğinizden yer, sizin içtiğinizden içer." (33) "Gerçekten, sizin gibi bir beşere itaat ederseniz, herhalde ziyan edersiniz." (34) "Size, öldüğünüz, toprak ve kemik yığını haline geldiğinizde, mutlak surette sizin (kabirden) çıkarılacağınızı mı vadediyor?" (35) "Bu size vadedilen (öldükten sonra yeniden dirilmek, gerçek olmaktan) çok uzak!" (36) "Hayat, şu dünya hayatımızdan ibarettir. (Kimimiz) ölürüz, (kimimiz) yaşarız; bir daha diriltilecek de değiliz." (37) "Bu adam, sadece Allah hakkında yalan uyduran bir kimsedir; biz ona inanmıyoruz." (38) O peygamber: Rabbim! dedi, beni yalanlamalarına karşılık bana yardımcı ol! (39) Allah şöyle buyurdu: Pek yakında onlar mutlaka pişman olacaklar! (40) Nitekim, vukuu kaçınılmaz olan korkunç bir ses yakalayıverdi onları! Kendilerini hemen sel süprüntüsüne çevirdik. Zalimler topluluğunun canı cehenneme! (41) Sonra onların ardından başka nesiller getirdik. (42)

"Und wenn du dich auf dem Schiff eingerichtet hast - du und die, die bei dir sind -, dann sprich: »Alles Lob gebührt Allah, Der uns vor dem ruchlosen Volk errettet hat!«. (28) "Und sprich: »Mein Herr, gewähre mir eine gesegnete Unterkunft; denn Du bist der Beste, Der für die Unterkunft sorgt.«"" (29) "Wahrlich, hierin liegen Zeichen, und Wir haben sie nur auf die Probe gestellt. (30) Dann ließen Wir nach ihnen andere Geschlechter entstehen. (31) "Alsdann sandten Wir ihnen einen Gesandten aus ihrer Mitte, (der sagte): ""Dient Allah. Ihr habt doch keinen anderen Gott als Ihn. Wollt ihr also nicht gottesfürchtig sein?"" (32) ""Und die Vornehmen seines Volks, die ungläubig waren und die Begegnung im Jenseits leugneten und denen Wir den Wohlstand des irdischen Lebens beschert hatten, sagten: ""Das ist nur ein Mensch wie ihr. Er ißt von dem, was ihr eßt, und trinkt von dem, was ihr trinkt. (33) "Und wenn ihr einem Menschen euresgleichen gehorcht, dann werdet ihr gewiß Verlierende sein. (34) Verheißt er euch etwa, daß ihr, wenn ihr tot seid und Staub und Gebeine geworden seid, wieder auferstehen werdet? (35) Weit, weit hergeholt ist das, was euch da verheißen wird! (36) Es gibt kein anderes Leben als unser Leben auf der Erde; wir sterben und wir leben, doch wir werden nicht wieder erweckt werden. (37) "Er ist nur ein Mensch, der eine Lüge gegen Allah erdichtet hat; und wir wollen ihm nicht glauben."" (38) ""Er sagte: ""Mein Herr, hilf mir; denn sie haben mich der Lüge bezichtigt."" (39) ""Er sprach: ""In kurzer Zeit werden sie sicher reumütig werden."" (40) "Da erfaßte sie der Schrei mit Gerechtigkeit, und Wir machten sie zu Spreu. Verflucht sei denn das Volk, das Frevel begeht! (41) Dann ließen Wir nach ihnen andere Geschlechter entstehen. (42)

And when you have embarked on the ship, you and whoever is with you, then say: "All the praises and thanks are to Allâh, Who has saved us from the people who are Zâlimûn (i.e. oppressors, wrong-doers, polytheists, those who join others in worship with Allâh). (28) And say: "My Lord! Cause me to land at a blessed landing-place, for You are the Best of those who bring to land." (29) Verily, in this [what We did as regards drowning of the people of Nûh (Noah)], there are indeed Ayât (proofs, evidences, lessons, signs, etc. for men to understand), for sure We are ever putting (men) to the test (30) Then, after them, We created another generation (31) And We sent to them a Messenger from among themselves (saying): "Worship Allâh! You have no other Ilâh (God) but Him. Will you not then be afraid (of Him i.e. of His Punishment because of worshipping others besides Him)?" (32) And the chiefs of his people, who disbelieved and denied the Meeting in the Hereafter, and whom We had given the luxuries and comforts of this life, said: "He is no more than a human being like you, he eats of that which you eat, and drinks of what you drink (33) "If you were to obey a human being like yourselves, then verily! You indeed would be losers. (34) "Does he promise you that when you have died and have become dust and bones, you shall come out alive (resurrected)? (35) "Far, very far is that which you are promised! (36) "There is nothing but our life of this world! We die and we live! And we are not going to be resurrected! (37) "He is only a man who has invented a lie against Allâh, and we are not going to believe in him." (38) He said: "O my Lord! Help me because they deny me." (39) (Allâh) said: "In a little while, they are sure to be regretful." (40) So As-Saîhah (torment - awful cry) overtook them in truth (with justice), and We made them as rubbish of dead plants. So away with the people who are Zâlimûn (polytheists, wrong-doers, disbelievers in the Oneness of Allâh, disobedient to His Messengers). (41) Then, after them, We created other generations. (42)

And when thou hast embarked on the Ark thou and those with thee― say: "Praise be to Allah, Who has saved us from the people who do wrong." (28) And say: "O my Lord! Enable me to disembark with Thy blessing: for Thou art the Best to enable (us) to disembark." (29) Verily in this there are Signs (for men to understand); (thus) do We try (men). (30) Then We raised after them another generation; (31) And We sent to them an messenger from among themselves, (saying) "Worship Allah! ye have no other god but Him. Will ye not fear (Him)?" (32) And the chiefs of his people, who disbelieved and denied the Meeting in the Hereafter, and on whom We had bestowed the good things of this life, said: "He is no more than a man like yourselves; he eats of that of which ye eat, and drinks of what ye drink. (33) "If ye obey a man like yourselves, behold it is certain ye will be lost. (34) "Does he promise that when ye die and become dust and bones, ye shall be brought forth (again)? (35) "Far, very far is that which ye are promised! (36) "There is nothing but our life in this world! We shall die and we live! But we shall never be raised up again! (37) "He is only a man who invents a lie against Allah, but we are not the ones to believe in him!" (38) (The prophet) said: "O my Lord! Help me: for that they accuse me of falsehood." (39) (Allah) said: "In but a little while they are sure to be sorry!" (40) Then the Blast overtook them with justice, and We made them as rubbish of dead leaves (floating on the stream of Time)! So away with the people who do wrong! (41) Then We raised after them other generations. (42)

Et lorsque tu seras installé, toi et ceux qui sont avec toi, dans l’arche, dis: «Louange à Allah qui nous a sauvés du peuple des injustes». (28) Et dis: «Seigneur, fais-moi débarquer d’un débarquement béni. Tu es Celui qui procure le meilleur débarquement». (29) Voilà bien là des signes. Nous sommes certes Celui qui éprouve. (30) Puis, après eux, Nous avons créé d’autres générations, (31) Nous envoyâmes parmi elles un Messager [issu] d’elles pour leur dire: «Adorez Allah. Vous n’avez pas d’autre divinité en dehors de Lui. Ne le craignez-vous pas?» (32) Les notables de son peuple qui avaient mécru et traité de mensonge la rencontre de l’au-delà, et auxquels Nous avions accordé le luxe dans la vie présente, dirent: «Celui-ci n’est qu’un être humain comme vous, mangeant de ce que vous mangez, et buvant de ce que vous buvez. (33) Si vous obéissez à un homme comme vous, vous serez alors perdants. (34) Vous promet-il, quand vous serez morts, et devenus poussière et ossements, que vous serez sortis [de vos sépulcres]? (35) Loin, loin, ce qu’on vous promet! (36) Ce n’est là que notre vie présente: nous mourons et nous vivons; et nous ne serons jamais ressuscités. (37) Ce n’est qu’un homme qui forge un mensonge contre Allah; et nous ne croirons pas en lui». (38) Il dit: «Seigneur! Apporte-moi secours parce qu’ils me traitent de menteur». (39) [Allah] dit: «Oui, bientôt ils en viendront aux regrets». (40) Le cri, donc, les saisit en toute justice; puis Nous les rendîmes semblables à des débris emportés par le torrent. Que disparaissent à jamais les injustes! (41) Puis après eux Nous avons créé d’autres générations (42)

Apabila kamu dan orang-orang yang bersamamu telah berada di atas bahtera itu, maka ucapkanlah: "Segala puji bagi Allah yang telah menyelamatkan kami dari orang-orang yang zalim." (28) Dan berdo’alah: "Ya Tuhanku, tempatkanlah aku pada tempat yang diberkati, dan Engkau adalah sebaik-baik Yang memberi tempat." (29) Sesungguhnya pada [kejadian] itu benar-benar terdapat beberapa tanda [kebesaran Allah], dan sesungguhnya Kami menimpakan azab [kepada kaum Nuh itu]. (30) Kemudian, Kami jadikan sesudah mereka umat yang lain [1] (31) Lalu Kami utus kepada mereka, seorang rasul dari kalangan mereka sendiri [yang berkata]: "Sembahlah Allah oleh kamu sekalian, sekali-kali tidak ada Tuhan selain daripada-Nya. Maka mengapa kamu tidak bertakwa [kepada-Nya]". (32) Dan berkatalah pemuka-pemuka yang kafir di antara kaumnya dan yang mendustakan akan menemui hari akhirat [kelak] dan yang telah Kami mewahkan mereka dalam kehidupan di dunia: "[Orang] ini tidak lain hanyalah manusia seperti kamu, dia makan dari apa yang kamu makan, dan meminum dari apa yang kamu minum. (33) Dan sesungguhnya jika kamu sekalian menta’ati manusia yang seperti kamu, niscaya bila demikian, kamu benar-benar [menjadi] orang-orang yang merugi. (34) Apakah ia menjanjikan kepada kamu sekalian, bahwa bila kamu telah mati dan telah menjadi tanah dan tulang belulang, kamu sesungguhnya akan dikeluarkan [dari kuburmu]? [2] (35) jauh, jauh sekali [dari kebenaran] apa yang diancamkan kepada kamu itu, (36) kehidupan itu tidak lain hanyalah kehidupan kita di dunia ini, kita mati dan kita hidup [3] dan sekali-kali tidak akan dibangkitkan lagi, (37) ia tidak lain hanyalah seorang yang mengada-adakan kebohongan terhadap Allah, dan kami sekali-kali tidak akan beriman kepadanya". (38) Rasul itu berdo’a: "Ya Tuhanku, tolonglah aku karena mereka mendustakanku." (39) Allah berfirman: "Dalam sedikit waktu lagi pasti mereka akan menjadi orang-orang yang menyesal." (40) Maka dimusnahkanlah mereka oleh suara yang mengguntur dengan hak dan Kami jadikan mereka [sebagai] sampah banjir [4] maka kebinasaanlah bagi orang-orang yang zalim itu. (41) Kemudian Kami ciptakan sesudah mereka umat-umat yang lain [5]. (42)

Kemudian apabila engkau dan orang-orang yang bersamamu telah berada di atas bahtera itu maka hendaklah engkau (bersyukur kepada Allah dengan) berkata: Segala puji tertentu bagi Allah yang telah menyelamatkan kami daripada orang-orang yang zalim. (28) Dan berdoalah dengan berkata: Wahai Tuhanku, turunkanlah daku di tempat turun yang berkat dan Engkau adalah sebaik-baik Pemberi tempat. (29) Sesungguhnya pada yang demikian itu terdapat tanda-tanda (yang mendatangkan iktibar) dan sesungguhnya Kami tetap menguji (hamba-hamba Kami). (30) Kemudian Kami ciptakan sesudah mereka, umat yang lain. (31) Lalu Kami mengutus kepada mereka seorang Rasul dari kalangan mereka (dengan berfirman melalui Rasul itu): Sembahlah kamu akan Allah, (sebenarnya) tidak ada Tuhan bagi kamu selain daripadaNya. Oleh itu tidakkah kamu mahu bertakwa kepadaNya? (32) Dan (bagi menolak seruan itu), ketua-ketua dari kaumnya yang kafir serta mendustakan pertemuan hari akhirat dan yang Kami mewahkan mereka dalam kehidupan dunia, berkata (sesama sendiri) Orang ini hanyalah seorang manusia seperti kamu, ia makan dari apa yang kamu makan dan meminum dari apa yang kamu minum. (33) Dan demi sesungguhnya, jika kamu taati manusia yang seperti kamu, tentulah kamu dengan membuat demikian, menjadi orang-orang yang rugi. (34) Patutkah dia menjanjikan kamu, bahawa sesungguhnya apabila kamu mati dan menjadi tanah dan tulang, kamu akan dikeluarkan (dari kubur hidup semula)? (35) Jauh, amatlah jauh (dari kebenaran) apa yang dijanjikan kepada kamu itu! (36) Tiadalah hidup yang lain selain dari hidup kita di dunia ini. Kita mati dan kita hidup (silih berganti) dan tiadalah kita akan dibangkitkan hidup semula. (37) Tiadalah dia (Nabi Hud) itu selain dari seorang lelaki yang mengada-adakan perkara dusta terhadap Allah dan kami tidak akan beriman kepadanya. (38) Nabi Hud berdoa dengan berkata: Wahai TuhanKu, belalah daku, kerana mereka telah mendustakan seruanku. (39) Allah berfirman: Dalam sedikit masa lagi mereka akan menjadi orang-orang yang menyesal. (40) Akhirnya mereka dibinasakan oleh letusan suara yang menggempakan bumi, dengan benar lagi adil, lalu Kami jadikan mereka sebagai sampah sarap (yang dihanyutkan oleh banjir). Maka kebinasaanlah kesudahannya bagi kaum yang zalim itu. (41) Kemudian Kami ciptakan, sesudah mereka, umat-umat yang lain. (42)

Cuando tú y quienes están contigo hayáis subido en la nave, di: Las alabanzas a Allah que nos ha salvado de la gente injusta. (28) Y di: ¡Señor mío! Haz que arribe a un lugar bendito.Tú eres el mejor en hacer llegar a buen término. (29) Es cierto que en eso hay signos. No hicimos sino ponerlos a prueba. (30) Luego, una vez pasaron, originamos otra generación. (31) Y les enviamos un mensajero que era uno de ellos: Adorad a Allah, no tenéis otro dios que Él.¿No vais a temerle? (32) Dijeron los magnates, que eran los que de su gente no creían y negaban la veracidad del encuentro de la Última Vida y a quienes habíamos dado una vida regalada en este mundo: ¿Quién es éste sino un humano como vosotros que come de lo que coméis y bebe de lo que bebéis? (33) Si obedecéis a un hombre que es como vosotros, estáis perdidos. (34) Os asegura que cuando estéis muertos y seáis tierra y huesos se os hará salir (de las tumbas). (35) Qué lejos, qué remoto es lo que os asegura. (36) Sólo existe esta vida nuestra de aquí, vivimos y morimos y no seremos devueltos a la vida. (37) No es mas que un hombre que ha inventado una mentira sobre Allah, nosotros no le creemos. (38) Dijo: ¡Señor mío! Auxíliame ya que me tratan de mentiroso. (39) Dijo: Pronto os arrepentiréis. (40) El grito de la verdad los agarró y los dejamos convertidos en despojos. ¡Fuera con la gente injusta! (41) Después, una vez pasaron, originamos otras generaciones. (42)