وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِن رُّوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ {91} إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ {92} وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ {93} فَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ {94} وَحَرَامٌ عَلَى قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا يَرْجِعُونَ {95} حَتَّى إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُم مِّن كُلِّ حَدَبٍ يَنسِلُونَ {96} وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَا وَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِّنْ هَذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ {97} إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ {98} لَوْ كَانَ هَؤُلَاء آلِهَةً مَّا وَرَدُوهَا وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ {99} لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَهُمْ فِيهَا لَا يَسْمَعُونَ {100} إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَى أُوْلَئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ {101} سورة الأنبياء (21) ص

Irzını iffetle korumuş olanı (Meryem`i de an). Biz ona ruhumuzdan üfledik; onu ve oğlunu cümle âlem için bir ibret kıldık. (91) Hakikaten bu (bütün peygamberler ve onlara iman edenler) bir tek ümmet olarak sizin ümmetinizdir. Ben de sizin Rabbinizim. Öyle ise bana kulluk edin. (92) (İnsanlar) kendi aralarında (din ve devlet) işlerinin birliğini bozdular. Halbuki hepsi bize döneceklerdir. (93) Bu durumda her kim mümin olarak iyi davranışlar yaparsa onun çabasını görmezlikten gelmek olmaz. Zira biz onu yazmaktayız. (94) Helâk ettiğimiz bir belde için artık (yeniden mâmur olmak) imkânsızdır; çünkü onlar geri dönemeyeceklerdir. (95) Nihayet Ye`cûc ve Me`cûc (sedleri) açıldığı ve onlar her tepeden akın ettiği zaman; (96) Ve gerçek vaat (ölüm, kıyamet) yaklaşınca, birden, inkar edenlerin gözleri donakalır! "Yazıklar olsun bize! (derler), gerçekten biz, bu durumdan habersizmişiz; hatta biz zalim kimselermişiz." (97) Siz ve Allah`ın dışında taptığınız şeyler cehennem yakıtısınız. Siz oraya gireceksiniz. (98) Eğer onlar birer tanrı olsalardı oraya (cehenneme) girmezlerdi. Halbuki hepsi (tapanlar da tapılanlar da) orada ebedi kalacaklardır. (99) Orada onlara inim inim inlemek düşer. Yine onlar orada (hiçbir iyi haber) duymazlar. (100) Tarafımızdan kendilerine güzel âkıbet takdir edilmiş olanlara gelince, işte bunlar cehennemden uzak tutulurlar. (101)

Und der, die ihre Keuschheit wahrte, hauchten Wir von Unserem Geist ein und machten sie und ihren Sohn zu einem Zeichen für die Welten. (91) Diese eure Gemeinschaft ist eine einheitliche Gemeinschaft; und Ich bin euer Herr, darum dient (nur) Mir. (92) Sie (die Menschen) aber sind untereinander zerstritten; alle werden sie zu Uns zurückkehren. (93) Das Bemühen dessen, der also gute Werke tut und gläubig ist, wird nicht unbelohnt bleiben. Wir werden es gewiß verzeichnen. (94) Und für eine Stadt, die Wir zerstört haben, ist es unwiderruflich festgelegt, nicht zurückzukehren, (95) bis (zu dem Zeitpunkt), wenn Gog und Magog freigelassen werden, und sie von allen Höhen herbeieilen. (96) "Und die wahre Verheißung naht; siehe dann werden die Augen derer, die ungläubig waren, starr blicken: ""O wehe uns, wir haben in der Tat nicht daran gedacht; ja, wir waren Frevler!"" (97) "Wahrlich, ihr und das, was ihr statt Allah anbetet, seid Brennstoff der Dschahannam. Dahin werdet ihr kommen müssen. (98) Wären diese Götter gewesen, wären sie nicht dahin gekommen; doch sie müssen alle auf ewig darin bleiben. (99) Darin werden sie stöhnen; und darin werden sie nichts (anderes) hören können. (100) Diejenigen aber, an welche (Unsere Verheißung) eines herrlichen Lohns schon vordem ergangen ist, werden von ihr (der Hölle) weit entfernt sein; (101)

And she who guarded her chastity [Virgin Maryam (Mary)], We breathed into (the sleeves of) her (shirt or garment) [through Our Rûh Jibril (Gabriel)][], and We made her and her son ['Īsā (Jesus)] a sign for Al-'Alamin (the mankind and jinn). (91) Truly! This, your Ummah [Sharian or religion (Islâmic Monotheism)] is one religion, and I am your Lord, therefore worship Me (Alone). [Tafsîr Ibn Kathîr]. (92) But they have broken up and differed as regards their religion among themselves. (And) they all shall return to Us. (93) So whoever does righteous good deeds while he is a believer (in the Oneness of Allâh Islâmic Monotheism), his efforts will not be rejected. Verily! We record it for him (in his Book of deeds).[] (94) And a ban is laid on every town (population) which We have destroyed that they shall not return (to this world again, nor repent to Us). (95) Until, when Ya'jûj and Ma'jûj (Gog and Magog)[] are let loose (from their barrier), and they swoop down from every mound. (96) And the true promise (Day of Resurrection) shall draw near (of fulfillment). Then (when mankind is resurrected from their graves), you shall see the eyes of the disbelievers fixedly staring in horror. (They will say): "Woe to us! We were indeed heedless of this; nay, but we were Zâlimûn (polytheists and wrong-doers)." (97) Certainly! You (disbelievers) and that which you are worshipping now besides Allâh, are (but) fuel for Hell! (Surely), you will enter it.[] (98) Had these (idols) been âlihah (gods), they would not have entered there (Hell), and all of them will abide therein. (99) Therein they will be breathing out with deep sighs and roaring, and therein they will hear not.[] (100) Verily those for whom the good has preceded from Us, they will be removed far therefrom (Hell) [e.g. 'Īsā (Jesus), son of Maryam (Mary); 'Uzair (Ezra)]. (101)

And (remember) her who guarded her chastity: We breathed into her of Our Spirit, and We made her and her son a Sign for all peoples. (91) Verily, this Brotherhood of yours is a single Brotherhood and I am your Lord and Cherisher: therefore serve Me (and no other). (92) But (later generations) cut off their affair (of unity), one from another: (yet) will they all return to Us. (93) Whoever works any act of righteousness and has Faith― his endeavour will not be rejected: We shall record it in his favour. (94) But there is a ban on any population which We have destroyed: that they shall not return. (95) Until the Gog and Magog (people) are let through (their barrier), and they swiftly swarm from every hill. (96) Then will the True Promise draw nigh (of fulfillment): then behold! the eyes of the Unbelievers will fixedly stare in horror: "Ah! woe to us! we were indeed heedless of this; nay we truly did wrong!" (97) Verily ye, (Unbelievers) and the (false) gods that ye worship besides Allah, are (but) fuel for Hell! To it will ye (surely) come! (98) If these had been gods they would not have got there! But each one will abide therein. (99) There, sobbing will be their lot nor will they there hear (aught else). (100) Those for whom the Good (Record) from Us has gone before, will be removed far therefrom. (101)

Et celle [la vierge Marie] qui avait préservé sa chasteté! Nous insufflâmes en elle un souffle (de vie) venant de Nous et fîmes d’elle ainsi que de son fils, un signe [miracle] pour l’univers. (91) Certes, cette communauté(1) qui est la vôtre est une communauté unique, et Je suis votre Seigneur. Adorez-Moi donc. (92) Ils se sont divisés en sectes. Mais tous, retourneront à Nous. (93) Quiconque fait de bonnes œuvres tout en étant croyant, on ne méconnaîtra pas son effort, et Nous le lui inscrivons [à son actif]. (94) Il est défendu [aux habitants] d’une cité que Nous avons fait périr de revenir [à la vie d’ici-bas]! (95) Jusqu’à ce que soient relâchés les Yājūj et les Mājūj et qu’ils se précipiteront de chaque hauteur; (96) c’est alors que la vraie promesse s’approchera, tandis que les regards de ceux qui ont mécru se figent: «Malheur à nous! Nous y avons été inattentifs. Bien plus, nous étions des injustes». (97) «Vous serez, vous et ce que vous adoriez en dehors d’Allah, le combustible de l’Enfer, vous vous y rendrez tous. (98) Si ceux-là étaient vraiment des divinités, ils n’y entreraient pas; et tous y demeureront éternellement. (99) Ils y pousseront des gémissements, et n’y entendront rien. (100) En seront écartés, ceux à qui étaient précédemment promises de belles récompenses de Notre part (101)

Dan [ingatlah kisah] Maryam yang telah memelihara kehormatannya, lalu Kami tiupkan ke dalam [tubuh]nya ruh dari Kami dan Kami jadikan dia dan anaknya tanda [kekuasaan Allah] yang besar bagi semesta alam. (91) Sesungguhnya [agama tauhid] ini adalah agama kamu semua; agama yang satu [1] dan Aku adalah Tuhanmu, maka sembahlah Aku. (92) Dan mereka telah memotong-motong urusan [agama] mereka di antara mereka. Kepada Kamilah masing-masing golongan itu akan kembali. [2] (93) Maka barangsiapa yang mengerjakan amal saleh, sedang ia beriman, maka tidak ada pengingkaran terhadap amalannya itu dan sesungguhnya Kami menuliskan amalannya itu untuknya. (94) Sungguh tidak mungkin atas [penduduk] suatu negeri yang telah Kami binasakan, bahwa mereka tidak akan kembali [kepada Kami]. (95) Hingga apabila dibukakan [tembok] Ya’juj dan Ma’juj, dan mereka turun dengan cepat dari seluruh tempat yang tinggi. (96) Dan telah dekatlah kedatangan janji yang benar [hari berbangkit], maka tiba-tiba terbelalaklah mata orang-orang yang kafir. [Mereka berkata]: "Aduhai, celakalah kami, sesungguhnya kami adalah dalam kelalaian tentang ini, bahkan kami adalah orang-orang yang zalim". (97) Sesungguhnya kamu dan apa yang kamu sembah selain Allah, adalah umpan Jahannam, kamu pasti masuk ke dalamnya. (98) Andaikata berhala-berhala itu tuhan, tentulah mereka tidak masuk neraka. Dan semuanya akan kekal di dalamnya. (99) Mereka merintih di dalam api dan mereka di dalamnya tidak bisa mendengar. (100) Bahwasanya orang-orang yang telah ada untuk mereka ketetapan yang baik dari Kami, mereka itu dijauhkan dari neraka, (101)

Dan (sebutkanlah peristiwa) perempuan yang telah menjaga kehormatan dan kesuciannya; lalu Kami tiupkan padanya dari Roh (ciptaan) Kami dan Kami jadikan dia dan anaknya sebagai satu tanda (yang menunjukkan kekuasaan Kami) bagi umat manusia. (91) Sesungguhnya agama Islam inilah agama kamu, agama yang satu asas pokoknya dan Akulah Tuhan kamu; maka sembahlah kamu akan Daku. (92) (Kebanyakan manusia masih berselisihan) dan berpecah-belah dalam urusan agama mereka; (ingatlah) mereka semuanya akan kembali kepada kami (untuk menerima balasan). (93) Dengan yang demikian, sesiapa yang mengerjakan sesuatu amal kebaikan, sedang dia beriman, maka tidaklah disia-siakan amal usahanya dan sesungguhnya Kami tetap menulisnya. (94) Dan mustahil kepada penduduk sesebuah negeri yang Kami binasakan, bahawa mereka tidak akan kembali (kepada Kami untuk menerima balasan di akhirat kelak). (95) (Demikianlah keadaan mereka) hingga apabila terbuka tembok yang menyekat Yakjuj dan Makjuj, serta mereka meluru turun dari tiap-tiap tempat yang tinggi. (96) Dan hampirlah datangnya janji hari kiamat yang benar, maka dengan serta-merta pandangan mata orang-orang yang kufur ingkar terbeliak (sambil berkata dengan cemas): Aduhai celakanya Kami. Sesungguhnya kami telah tinggal dalam keadaan yang melalaikan kami daripada memikirkan perkara ini, bahkan kami telah menjadi orang-orang yang menganiaya diri sendiri. (97) Sesungguhnya kamu dan apa yang kamu sembah, yang lain dari Allah, menjadi bahan-bahan bakaran yang dilemparkan ke dalam Neraka Jahanam; kamu (sudah tetap) akan memasukinya. (98) Kalaulah mereka (yang kamu sembah) itu tuhan-tuhan, tentulah mereka tidak masuk ke dalam Neraka dan (ketahuilah), semuanya (yang menyembah dan yang disembah) akan kekal dalam Neraka selama-lamanya. (99) Mereka mendayu-dayu (kesakitan) di dalam Neraka dan mereka pula di situ tidak dapat mendengar sesuatu yang menyenangkan. (100) Sesungguhnya orang-orang yang telah tetap dari dahulu lagi memperoleh kebaikan dari Kami, mereka dijauhkan dari Neraka itu. (101)

Y aquella que conservó su virginidad*, insuflamos en ella parte de Nuestro espíritu e hicimos de ella y de su hijo un signo para todos los mundos. (91) Verdaderamente la nación que formáis es una y Yo soy vuestro Señor, adoradme pues. (92) Pero escindieron entre ellos lo que tenían, todos han de volver a Nosotros. (93) Quien practique las acciones de bien y sea creyente... No habrá ingratitud para su esfuerzo y es verdad que se lo escribiremos. (94) Es inexorable para una ciudad que hemos destruído, ya no volverán. (95) Hasta que no se les abra* a Yayuy y Mayuy y aparezcan precipitándose desde cada lugar elevado. (96) La promesa de la verdad se acerca, y cuando llegue, las miradas de los que se negaron a creer se quedarán fijas: ¡Ay de nosotros, estábamos desentendidos de esto y fuimos injustos! (97) Ciertamente que vosotros y lo que adorabais fuera de Allah seréis combustible de Yahannam donde entraréis. (98) Si éstos hubieran sido dioses no habríais entrado en él. Allí serán todos inmortales. (99) En él se lamentarán suspirando y no podrán oír. (100) Aquellos para los que hayamos decretado de antemano "lo más hermoso", estarán alejados de él. (101)