وَإِذَا رَآكَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُواً أَهَذَا الَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَهُم بِذِكْرِ الرَّحْمَنِ هُمْ كَافِرُونَ {36} خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ {37} وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ {38} لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ {39} بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ {40} وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُون {41} قُلْ مَن يَكْلَؤُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ مِنَ الرَّحْمَنِ بَلْ هُمْ عَن ذِكْرِ رَبِّهِم مُّعْرِضُونَ {42} أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُم مِّن دُونِنَا لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ أَنفُسِهِمْ وَلَا هُم مِّنَّا يُصْحَبُونَ {43} بَلْ مَتَّعْنَا هَؤُلَاء وَآبَاءهُمْ حَتَّى طَالَ عَلَيْهِمُ الْعُمُرُ أَفَلَا يَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا أَفَهُمُ الْغَالِبُونَ {44} سورة الأنبياء (21) ص

(Resûlüm!) Kafirler seni gördükleri zaman: "Sizin ilâhlarınızı diline dolayan bu mu?" diyerek seni hep alaya alırlar. Halbuki onlar, çok esirgeyici Allah`ın Kitabını inkar edenlerin ta kendileridir. (36) İnsan, aceleci (bir tabiatta) yaratılmıştır. Size âyetlerimi göstereceğim; benden acele istemeyin. (37) "Eğer, diyorlar, doğru iseniz, ne zaman (gerçekleşecek) bu tehdit?" (38) İnkâr edenler, yüzlerinden ve sırtlarından (saran) ateşi savamayacakları, kendilerine yardım dahi edilmeyeceği zamanı bir bilselerdi! (39) Bilakis kendilerine o (kıyamet) öyle âni gelir ki, onları şaşırtır. Artık, ne reddedebilirler onu, ne de kendilerine mühlet verilir. (40) Andolsun, senden önceki peygamberlerle de alay edildi; ama onları alaya alanları, o alay konusu ettikleri şey kuşatıverdi. (41) De ki: Allah`a karşı sizi gece gündüz kim koruyacak? Buna rağmen onlar Rablerini anmaktan yüz çevirirler. (42) Yoksa kendilerini bize karşı savunacak birtakım ilâhları mı var? (O ilâh dedikleri şeyler) kendilerine bile yardım edecek güçte değildirler. Onlar bizden de alâka ve destek görmezler. (43) Evet, onları da, atalarını da barındırdık. Nihayet ömür kendilerine (hiç bitmeyecek gibi) uzun geldi. Oysa onlar, bizim gelip (kafirlere ait) araziyi çevresinden eksilteceğimizi görmezler mi? Şu halde, üstün gelen onlar mı? (44)

"Und wenn die Ungläubigen dich sehen, so treiben sie nur Spott mit dir: ""Ist das der, der eure Götter (in abfälliger Weise) erwähnt?"" während sie es doch selbst sind, die die Erwähnung des Allerbarmers verleugnen. (36) "Der Mensch ist ein Geschöpf der Eilfertigkeit. Ich werde euch Meine Zeichen zeigen, aber fordert nicht von Mir, daß Ich Mich übereile. (37) "Und sie sagen: ""Wann wird diese Verheißung (in Erfüllung gehen), wenn ihr wahrhaftig seid?"" (38) "Wenn die Ungläubigen nur die Zeit wüßten, wo sie nicht imstande sein werden, das Feuer von ihren Gesichtern oder ihren Rücken fernzuhalten! Und keine Hilfe wird ihnen zuteil sein. (39) Nein, es wird unversehens über sie kommen, so daß sie in Verwirrung gestürzt werden; und sie werden es nicht abwehren können, noch werden sie Aufschub erlangen. (40) Und es sind wahrlich schon vor dir Gesandte verspottet worden, dann aber traf jene, die Spott trieben, das, worüber sie spotteten. (41) "Sprich: ""Wer beschützt euch bei Nacht und bei Tag vor dem Allerbarmer?"" Und doch kehren sie sich von der Ermahnung ihres Herrn ab. (42) "Oder haben sie etwa Götter, die sie vor Uns beschützen können? Sie vermögen sich nicht selbst zu helfen, noch kann ihnen gegen Uns geholfen werden. (43) Nein, Wir ließen diese und ihre Väter leben, bis das Leben ihnen lang wurde. Sehen sie denn nicht, daß Wir über das Land kommen und es an seinen Enden schmälern? Können sie denn siegen? (44)

And when those who disbelieved (in the Oneness of Allâh) see you (O Muhammad SAW), they take you not except for mockery (saying): "Is this the one who talks (badly) about your gods?" While they disbelieve at the mention of the Most Gracious (Allâh). [Tafsir. Al-Qurtubî] (36) Man is created of haste, I will show you My Ayât (torments, proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.).So ask Me not to hasten (them). (37) And they say: "When will this promise (come to pass), if you are truthful." (38) If only those who disbelieved knew (the time) when they will not be able to ward off the Fire from their faces, nor from their backs; and they will not be helped. (39) Nay, it (the Fire or the Day of Resurrection) will come upon them all of a sudden and will perplex them, and they will have no power to avert it, nor will they get respite. (40) Indeed (many) Messengers were mocked before you (O Muhammad SAW), but the scoffers were surrounded by that, whereat they used to mock. (41) Say: "Who can guard and protect you in the night or in the day from the (punishment of the) Most Gracious (Allâh)?" Nay, but they turn away from the remembrance of their Lord. (42) Or have they âlihah (gods) who can guard them from Us? They have no power to help themselves, nor can they be protected from Us (i.e. from Our Torment). (43) Nay, We gave the luxuries of this life to these men and their fathers until the period grew long for them. See they not that We gradually reduce the land (in their control) from its outlying borders? Is it then they who will overcome.[] (44)

When the Unbelievers see thee, they treat thee not except with ridicule. "Is this" (they say) "The one who talks of your gods?" And they blaspheme at the mention of (Allah) Most Gracious! (36) Man is a creature of haste: soon (enough) will I show you My Signs: then ye will not ask Me to hasten them! (37) They say: "When will this promise come to pass, if ye are telling the truth?" (38) If only the Unbelievers knew (the time) when they will not be able to ward off the Fire from their faces, nor yet from their backs, and (when) no help can reach them! (39) Nay, it may come to them all of a sudden and confound them: no power will they have then to avert it, nor will they (then) get respite. (40) Mocked were (many) messengers before thee; but their scoffers were hemmed in by the thing that they mocked. (41) Say "Who can keep you safe by night and by day from (the Wrath of Allah) Most Gracious?" Yet they turn away from the mention of their Lord. (42) Or have they gods that can guard them from Us? They have no power to aid themselves, nor can they be defended from Us. (43) Nay, We gave the good things of this life to these men and their fathers until the period grew long for them; see they not that we gradually reduce the land (in their control) from its outlying borders? Is it then they who will win? (44)

Quand les mécréants te voient, ils ne te prennent qu’en dérision (disant): «Quoi! Est-ce-là celui qui médit de vos divinités?» Et ils nient [tout] rappel du Tout Miséricordieux. (36) L’homme a été créé prompt dans sa nature. Je vous montrerai Mes signes [la réalisation de Mes menaces]. Ne me hâtez donc pas. (37) Et ils disent: «A quand cette promesse si vous êtes véridiques?» (38) Si [seulement] les mécréants connaissaient le moment où ils ne pourront empêcher le feu de leurs visages ni de leurs dos, et où ils ne seront point secourus. (39) Mais non, cela(1) leur viendra subitement et ils seront alors stupéfaits; ils ne pourront pas le repousser et on ne leur donnera pas de répit. (40) On s’est moqué de messagers venus avant toi. Et ceux qui se sont moqués d’eux, se virent frapper de toutes parts par l’objet même de leurs moqueries. (41) Dis: «Qui vous protège la nuit et le jour, contre le [châtiment] du Tout Miséricordieux?» Pourtant ils se détournent du rappel de leur Seigneur. (42) Ont-ils donc des divinités en dehors de Nous, qui peuvent les protéger? Mais celles-ci ne peuvent ni se secourir elles-mêmes, ni se faire assister contre Nous. (43) Au contraire Nous avons accordé une jouissance [temporaire] à ceux-là comme à leurs ancêtres jusqu’à un âge avancé. Ne voient-ils pas que Nous venons à la terre que Nous réduisons de tous côtés? Seront-ils alors les vainqueurs? (44)

Dan apabila orang-orang kafir itu melihat kamu, mereka hanya membuat kamu menjadi olok-olok. [Mereka mengatakan]: "Apakah ini orang yang mencela tuhan-tuhanmu?", padahal mereka adalah orang-orang yang inkar mengingat Allah Yang Maha Pemurah. (36) Manusia telah dijadikan [bertabiat] tergesa-gesa. Kelak akan aku perlihatkan kepadamu tanda-tanda [azab] -Ku. Maka janganlah kamu minta kepada-Ku mendatangkannya dengan segera. (37) Mereka berkata: "Kapankah janji itu akan datang, jika kamu sekalian adalah orang-orang yang benar?" (38) Andaikata orang-orang kafir itu mengetahui, waktu [di mana] mereka itu tidak mampu mengelakkan api neraka dari muka mereka dan [tidak pula] dari punggung mereka, sedang mereka [tidak pula] mendapat pertolongan, [tentulah mereka tiada meminta disegerakan]. (39) Sebenarnya [azab] itu akan datang kepada mereka dengan sekonyong-konyong lalu membuat mereka menjadi panik, maka mereka tidak sanggup menolaknya dan tidak [pula] mereka diberi tangguh. (40) Dan sungguh telah diperolok-olokkan beberapa orang rasul sebelum kamu maka turunlah kepada orang yang mencemoohkan rasul-rasul itu azab yang selalu mereka perolok-olokkan. (41) Katakanlah: "Siapakah yang dapat memelihara kamu di waktu malam dan siang hari selain [Allah] Yang Maha Pemurah?" Sebenarnya mereka adalah orang-orang yang berpaling dari mengingati Tuhan mereka. (42) Atau adakah mereka mempunyai tuhan-tuhan yang dapat memelihara mereka dari [azab] Kami. Tuhan-tuhan itu tidak sanggup menolong diri mereka sendiri dan tidak [pula] mereka dilindungi dari [azab] Kami itu? (43) Sebenarnya Kami telah memberi mereka dan bapak-bapak mereka keni’matan [hidup di dunia] hingga panjanglah umur mereka. Maka apakah mereka tidak melihat bahwasanya Kami mendatangi negeri [orang kafir], lalu Kami kurangi luasnya dari segala penjurunya. Maka apakah mereka yang menang? (44)

Dan apabila orang-orang kafir itu melihatmu, mereka hanyalah menjadikan perkara yang engkau sampaikan itu sebagai ejek-ejekan sahaja, sambil berkata sesama sendiri: Inikah dia orangnya yang mencaci tuhan-tuhan kamu? (Mereka berkata demikian) sedang mereka sendiri kufur ingkar kepada Al-Quran yang mengandungi peringatan Allah yang melimpah-limpah rahmatNya. (36) Jenis manusia dijadikan bertabiat terburu-buru dalam segala halya; Aku (Allah) akan perlihatkan kepada kamu tanda-tanda kekuasaanKu; maka janganlah kamu meminta disegerakan (kedatangannya). (37) Dan (kerana tabiat terburu-burunya) mereka berkata: Bilakah berlakunya janji azab itu, jika betul kamu orang-orang yang berkata benar?. (38) Kalaulah orang-orang kafir itu mengetahui apa yang akan menimpa mereka ketika mereka tidak dapat menahan atau mengelakkan api Neraka dari muka dan belakang mereka dan mereka pula tidak diberi pertolongan, (tentulah mereka segera beriman, dan tidak berkata demikian). (39) (Mereka tidak diberitahu akan masa itu) bahkan (yang dijanjikan) itu akan datang kepada mereka secara mengejut, serta terus membingungkan mereka; maka mereka tidak akan terdaya menolaknya dan tidak akan diberi tempoh bertaubat. (40) Dan demi sesungguhnya, telah diperolok-olokkan beberapa Rasul sebelummu, lalu orang-orang yang mengejek-ejek di antara mereka, ditimpakan balasan azab bagi apa yang mereka telah perolok-olokkan itu. (41) Katakanlah (wahai Muhammad): Siapakah yang dapat menjaga keselamatan kamu pada malam dan siang daripada azab Tuhan yang bersifat Maha Pemurah? (Mereka tidak memikirkan yang demikian) bahkan mereka tetap berpaling ingkar dari pengajaran Tuhan mereka. (42) Tidak ada bagi mereka tuhan-tuhan yang dapat melindungi mereka dari azab Kami. Mereka yang dipertuhankan itu tidak dapat menolong dirinya sendiri dan tidak pula mereka dibantu dengan pertolongan dari pihak Kami. (43) (Bukan benda-benda yang dipertuhankan itu yang memberi kesenangan kepada mereka) bahkan Kami biarkan mereka dan datuk-nenek mereka menikmati (kesenangan hidup) hingga berlanjutanlah umur mereka (dalam keadaan yang menyebabkan berlaku perkara yang tidak diingini mereka). Maka tidakkah mereka melihat bahawa kami datangi daerah bumi yang mereka kuasai dengan menguranginya sedikit demi sedikit dari sempadan-sempadannya? Jika demikian halnya, maka adakah mereka yang akan menang? (44)

Y cuando los que se niegan a creer te ven, no hacen sino tomarte a burla: ¿Es éste el que se acuerda de nuestros dioses? Mientras ellos reniegan del recuerdo del Misericordioso. (36) El hombre ha sido creado de precipitación. Os haré ver Mis signos, no Me urjáis. (37) Y dicen: ¿Cuándo tendrá lugar esta promesa si sois veraces? (38) Si supieran los que se niegan a creer que llegará un momento en el que no podrán apartar de sus rostros y espaldas el Fuego ni serán socorridos. (39) Y que por el contrario les llegará de repente, dejándolos desconcertados sin que puedan impedirlo ni se les dé ningún plazo de espera. (40) Ciertamente se burlaron de los mensajeros anteriores a ti, sin embargo aquello mismo de lo que se burlaban atrapó a los que lo hacían. (41) Di: ¿Quién os guardará de noche y de día del Misericordioso? ¿Y aún se apartan del recuerdo de su Señor? (42) ¿Acaso tienen dioses que les puedan defender, fuera de Nosotros? Ni siquiera pueden ayudarse a sí mismos y menos aún librarse de Nosotros. (43) No obstante a éstos les hemos dado cosas de las que disfrutar, así como a sus padres, y han tenido una larga vida.¿Es que no ven que vamos a la tierra reduciéndola por sus extremos?* ¿Son ellos los vencedores? (44)