كَذَلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاء مَا قَدْ سَبَقَ وَقَدْ آتَيْنَاكَ مِن لَّدُنَّا ذِكْراً {99} مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْراً {100} خَالِدِينَ فِيهِ وَسَاء لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلاً {101} يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقاً {102} يَتَخَافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْراً {103} نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا يَوْماً {104} وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفاً {105} فَيَذَرُهَا قَاعاً صَفْصَفاً {106} لَا تَرَى فِيهَا عِوَجاً وَلَا أَمْتاً {107} يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُ وَخَشَعَت الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً {108} يَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلاً {109} يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْماً {110} وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً {111} وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخَافُ ظُلْماً وَلَا هَضْماً {112} وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَاهُ قُرْآناً عَرَبِيّاً وَصَرَّفْنَا فِيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْراً {113} سورة طه (20)

(Resûlüm!) İşte böylece geçmiştekilerin haberlerinden bir kısmını sana anlatıyoruz. Şüphesiz ki, tarafımızdan sana bir zikir verdik. (99) Kim ondan yüz çevirirse, şüphesiz ki kıyamet gününde o, ağır bir günah yükünü yüklenecektir. (100) Bu kimseler, onda (o günah yükünün altında) ebedi kalırlar. Onlar için kıyamet gününde bu ne kötü bir yüktür! (101) O günde Sûr`a üflenir ve biz o zaman günahkârları, gözleri (korkudan) gömgök bir halde mahşerde toplarız. (102) Aralarında birbirlerine gizli gizli şöyle derler: "Dünyada sadece on gün kaldınız." (103) Aralarında konuştukları konuyu biz daha iyi biliriz. Onların en olgun ve akıllı olanı o zaman: "Bir günden fazla kalmadınız" der. (104) (Resûlüm!) Sana dağlar hakkında sorarlar. De ki: Rabbim onları ufalayıp savuracak. (105) Böylece yerlerini dümdüz, bomboş bırakacaktır. (106) Orada ne bir iniş, ne de bir yokuş görebileceksin. (107) O gün insanlar, davetçiye (İsrafil`e) uyacaklar. Ona karşı yan çizmek yoktur. Artık, çok esirgeyici Allah hürmetine sesler kısılmıştır. Bu yüzden, fısıltıdan başka bir ses işitemezsin. (108) O gün, Rahman`ın izin verdiği ve sözünden hoşlandığından başkasının şefaati fayda vermez. (109) O, insanların geleceklerini de geçmişlerini de bilir. Onların ilmi ise bunu kapsayamaz. (110) Bütün yüzler (insanlar), diri ve her şeye hakim olan Allah için eğilip boyun bükmüştür. Zulüm yüklenen ise, gerçekten perişan olmuştur. (111) Her kim, mümin olarak iyi olan işlerden yaparsa, artık o, ne zulümden ne de hakkının çiğnenmesinden korkar. (112) (Resûlüm!) Biz onu böylece Arapça bir Kur`an olarak indirdik ve onda ikazları tekrar tekrar açıkladık. Umulur ki onlar (bu sayede günahtan) korunurlar; yahut da o (Kur`an) kendileri için bir ibret ortaya koyar. (113)

So also erzählen Wir dir über manche Geschehnisse, die sich früher zugetragen haben. Und Wir haben dir Unsere Ermahnung erteilt. (99) Wer sich abkehrt, der wird wahrlich am Tage der Auferstehung eine Last tragen. (100) (Darin in der Hölle) werden sie auf ewig verweilen; und schwer wird ihnen die Bürde am Tage der Auferstehung sein, (101) an dem Tage, da in den Sur gestoßen wird. Und an jenem Tage werden Wir die Schuldigen als Blauäugige versammeln; (102) "sie werden einander heimlich zuflüstern: ""Ihr weiltet nur zehn (Tage auf Erden)."" (103) ""Wir wissen am besten, was sie sagen. Dann wird der Vernünftigste von ihnen sagen: ""Nur einen Tag verweiltet ihr."" (104) ""Und sie werden dich nach den Bergen fragen. Sprich: ""Mein Herr wird sie vollständig sprengen. (105) "Und Er wird sie als kahle Ebene zurücklassen, (106) "worin du weder Krümmungen noch Unebenheiten sehen wirst."" (107) "An jenem Tage werden sie dem Rufer folgen, der kein Abweichen erlaubt; alle Stimmen werden vor dem Allerbarmer gesenkt sein, und du wirst nichts als Flüstern hören. (108) An jenem Tage wird keinem die Fürsprache etwas nützen - außer jenem, dem der Allerbarmer (dazu) die Erlaubnis gibt und dessen Wort Ihm wohlgefällig ist. (109) Er kennt alles, was vor ihnen ist und was hinter ihnen ist; sie aber können es nicht mit Wissen umfassen. (110) Und die Gesichter werden sich demütig vor dem Ewiglebenden, dem Einzigerhaltenden, neigen. Und hoffnungslos wahrlich ist jener, der (die Last des) Frevels trägt. (111) Und der aber, der gute Werke tut und dabei gläubig ist, wird weder Ungerechtigkeit noch Unterdrückung (zu) fürchten (haben). (112) Und so haben Wir (die Schrift) als arabischen Qur`an niedergesandt, und Wir haben darin gewisse Warnungen klar gemacht, auf daß sie gottesfürchtig sein mögen oder (wünschen mögen,) daß er ihnen Ermahnung bringe. (113)

Thus We relate to you (O Muhammad SAW) some information of what happened before. And indeed We have given you from Us a Reminder (this Qur'ân). (99) Whoever turns away from it (this Qur'ân i.e. does not believe in it, nor acts on its orders), verily, they will bear a heavy burden (of sins) on the Day of Resurrection,[] (100) They will abide in that (state in the Fire of Hell),— and evil indeed will it be that load for them on the Day of Resurrection; (101) The Day when the Trumpet will be blown (the second blowing): that Day, We shall gather the Mujrimûn (criminals, polytheists, sinners, disbelievers in the Oneness of Allâh) blue or blind eyed with thirst.[] (102) In whispers will they speak in a very low voice to each other (saying): "You stayed not longer than ten (days)." (103) We know very well what they will say, when the best among them in knowledge and wisdom will say: "You stayed no longer than a day!" (104) And they ask you concerning the mountains, say;"My Lord will blast them and scatter them as particles of dust. (105) "Then He shall leave them as a level smooth plain. (106) "You will see therein nothing crooked or curved." (107) On that Day mankind will follow strictly (the voice of) Allâh's caller, no crookedness (that is without going to the right or left of that voice) will they show him (Allâh's caller). And all voices will be humbled for the Most Gracious (Allâh), and nothing shall you hear but the low voice of their footsteps (108) On that day no intercession shall avail, except the one for whom the Most Gracious (Allâh) has given permission and whose word is acceptable to Him. (109) He (Allâh) knows what happens to them (His creatures) in this world, and what will happen to them (in the Hereafter), but they will never compass anything of His Knowledge. (110) And (all) faces shall be humbled before (Allâh), the Ever Living, the One Who sustains and protects all that exists. And he who carried (a burden of) wrongdoing (i.e. he who disbelieved in Allâh, ascribed partners to Him, and did deeds of His disobedience), will be indeed a complete failure (on that Day). (111) And he who works deeds of righteousness, while he is a believer (in Islâmic Monotheism) then he will have no fear of injustice, nor of any curtailment (of his reward). (112) And thus We have sent it down as a Qur'ân in Arabic, and have explained therein in detail the warnings, in order that they may fear Allâh, or that it may cause them to have a lesson from it (or to have the honour for believing and acting on its teachings). (113)

Thus do We relate to thee some stories of what happened before: for We have sent thee a Message from Our own Presence. (99) If any do turn away therefrom, verily they will bear a burden on the Day of Judgement; (100) They will abide in this (state): and grievous will the burden be to them on that Day― (101) The Day when the Trumpet will be sounded: that Day, We shall gather the sinful,― blear-eyed (with terror) (102) In whispers will they consult each other: "Ye tarried not longer than ten (Days)"; (103) We know best what they will say, when their leader most eminent in Conduct will say: "Ye tarried not longer than a day!" (104) They ask thee concerning the Mountains: say "My Lord will uproot them and scatter them as dust;" (105) "He will leave them as plains smooth and level;" (106) Nothing crooked or curved wilt thou see in their place." (107) On that Day will they follow the Caller (straight): no crookedness (can they show) him: all sounds shall humble themselves in the presence of (Allah) Most Gracious: nothing shalt thou hear but the tramp of their feet (as they march). (108) On that Day shall no intercession avail except for those for whom permission has been granted by (Allah) Most Gracious and whose word is acceptable to Him. (109) He knows what (appears to His creatures as) before or after or behind them: but they shall not compass it with their knowledge. (110) (All) faces shall be humbled before (Him)― the Living, the Self-Subsisting, Eternal: hopeless indeed will be the man that carries iniquity (on his back). (111) But he who works deeds of righteousness, and has faith, will have no fear of harm nor of any curtailment (of what is his due). (112) Thus have we sent this down― Arabic Qur'an and explained therein in detail some of the warnings, in order that they may fear Allah, or that it may cause their remembrance (of Him). (113)

C’est ainsi que Nous te racontons les récits de ce qui s’est passé. C’est bien un rappel de Notre part que Nous t’avons apporté. (99) Quiconque s’en détourne (de ce Coran), portera au jour de la résurrection un fardeau; (100) ils resteront éternellement dans cet état, et quel mauvais fardeau pour eux au Jour de la Résurrection, (101) Le jour où l’on soufflera dans la Trompe, ce jour-là Nous rassemblerons les criminels tout bleus (de peur)! (102) Ils chuchoteront entre eux: «Vous n’êtes restés là que dix [jours](1)!» (103) Nous connaissons parfaitement ce qu’ils diront lorsque l’un d’entre eux dont la conduite est exemplaire dira: «Vous n’êtes restés qu’un jour». (104) Et ils t’interrogent au sujet des montagnes. Dis: «Mon Seigneur les dispersera comme la poussière, (105) et les laissera comme une plaine dénudée (106) dans laquelle tu ne verras ni tortuosité, ni dépression. (107) Ce jour-là, ils suivront le Convocateur sans tortuosité(2); et les voix baisseront devant le Tout Miséricordieux. Tu n’entendras alors qu’un chuchotement. (108) Ce jour-là, l’intercession ne profitera qu’à celui auquel le Tout Miséricordieux aura donné Sa permission et dont Il agréera la parole. (109) Il connaît ce qui est devant eux et ce qui est derrière eux, alors qu’eux-mêmes ne Le cernent pas de leur science. (110) Et les visages s’humilieront devant Le Vivant, Celui qui subsiste par Lui-même «al-Qayyūm»(3), et malheureux sera celui qui [se présentera devant Lui] chargé d’une iniquité. (111) Et quiconque aura fait de bonnes œuvres tout en étant croyant, ne craindra ni injustice ni oppression. (112) C’est ainsi que nous l’avons fait descendre un Coran en [langue] arabe, et Nous y avons multiplié les menaces, afin qu’ils deviennent pieux ou qu’il les incite à s’exhorter? (113)

Demikianlah Kami kisahkan kepadamu [Muhammad] sebagian kisah umat yang telah lalu, dan sesungguhnya telah Kami berikan kepadamu dari sisi Kami suatu peringatan [Al Qur’an]. (99) Barangsiapa berpaling daripada Al Qur’an maka sesungguhnya ia akan memikul dosa yang besar di hari kiamat, (100) mereka kekal di dalam keadaan itu. Dan amat buruklah dosa itu sebagai beban bagi mereka di hari kiamat, (101) [yaitu] di hari [yang di waktu itu] ditiup sangkakala [1] dan Kami akan mengumpulkan pada hari itu orang-orang yang berdosa dengan muka yang biru muram; (102) mereka berbisik-bisik di antara mereka: "Kamu tidak berdiam [di dunia] melainkan hanyalah sepuluh [hari]". (103) Kami lebih mengetahui apa yang mereka katakan, ketika berkata orang yang paling lurus jalannya [2] di antara mereka: "Kamu tidak berdiam [di dunia] melainkan hanyalah sehari saja". (104) Dan mereka bertanya kepadamu tentang gunung-gunung, maka katakanlah: "Tuhanku akan menghancurkannya [di hari kiamat] sehancur-hancurnya, (105) maka Dia akan menjadikan [bekas] gunung-gunung itu datar sama sekali, (106) tidak ada sedikitpun kamu lihat padanya tempat yang rendah dan yang tinggi-tinggi. (107) pada hari itu manusia mengikuti [menuju kepada suara] penyeru [3] dengan tidak berbelok-belok; dan merendahlah semua suara kepada Tuhan Yang Maha Pemurah, maka kamu tidak mendengar kecuali bisikan saja. (108) Pada hari itu tidak berguna syafa’at, kecuali [syafa’at], [4] orang yang Allah Maha Pemurah telah memberi izin kepadanya, dan Dia telah meridhai perkataannya. (109) Dia mengetahui apa yang ada di hadapan mereka dan apa yang ada di belakang mereka, sedang ilmu mereka tidak dapat meliputi ilmu-Nya. (110) Dan tunduklah semua muka [dengan berendah diri] kepada Tuhan Yang Hidup Kekal lagi senantiasa mengurus [makhluk-Nya]. Dan sesungguhnya telah merugilah orang yang melakukan kezaliman. (111) Dan barangsiapa mengerjakan amal-amal yang saleh dan ia dalam keadaan beriman, maka ia tidak khawatir akan perlakuan yang tidak adil [terhadapnya] dan tidak [pula] akan pengurangan haknya. (112) Dan demikianlah Kami menurunkan Al Qur’an dalam bahasa Arab, dan Kami telah menerangkan dengan berulang kali di dalamnya sebahagian dari ancaman, agar mereka bertakwa atau [agar] Al Qur’an itu menimbulkan pengajaran bagi mereka. (113)

Demikianlah Kami ceritakan kepadamu (wahai Muhammad), sebahagian dari kisah-kisah umat manusia yang telah lalu dan sesungguhnya Kami telah memberikan kepadamu, dari sisi Kami (sebuah Kitab Al-Quran yang menjadi) peringatan. (99) Sesiapa yang berpaling ingkar dari peringatan Al-Quran itu, maka sesungguhnya dia pada hari kiamat menanggung beban (dosa) yang berat. (100) Mereka kekal di dalam (azab) dosa itu dan amatlah buruknya tanggungan itu bagi mereka pada hari kiamat, (101) (Iaitu) hari ditiup Sangkakala dan Kami akan himpunkan pada hari itu orang-orang yang bersalah dalam keadaan kelabu matanya. (102) Mereka berbisik-bisik sesama sendiri: Kamu telah tinggal hanya sepuluh sahaja. (103) (Allah berfirman): Kami lebih mengetahui akan kadar masa yang mereka katakan itu, manakala orang yang lebih tepat pendapatnya di antara mereka berkata pula: Tiadalah kamu tinggal melainkan satu masa yang amat singkat. (104) Dan mereka (yang kafir) bertanya kepadamu (wahai Muhammad) dari hal gunung-ganang; maka jawablah: Tuhanku akan menghancurkannya menjadi debu ditiup angin. (105) Lalu Dia membiarkan tapak gunung-gunung itu (di bumi) rata lagi licin. (106) Engkau tidak akan melihat pada tapaknya itu tempat yang rendah atau yang tinggi. (107) Pada hari itu mereka menurut seruan panggilan yang menyeru mereka dengan tidak dapat melencong dari menurutnya dan diam khusyuklah segala suara kepada Allah yang melimpah-limpah rahmatNya sehingga engkau tidak mendengar melainkan bunyi yang amat perlahan. (108) Pada hari itu, tidak berfaedah syafaat (dari dan kepada sesiapapun) kecuali dari orang yang diizinkan oleh Allah yang melimpah-limpah rahmatNya dan kepada orang yang diredai perkataannya. (109) Allah mengetahui apa yang di hadapan mereka (dari hal-hal dunia) dan apa yang di belakang mereka (dari perkara akhirat); sedang mereka tidak mengetahuinya secara meliputi. (110) Dan segala muka akan tunduk dengan berupa hina kepada Allah Yang Tetap Hidup, lagi Yang Kekal Mentadbirkan makhluk selama-lamanya dan sesungguhnya telah rugi dan hampalah orang yang menanggung dosa kezaliman. (111) Dan sesiapa yang mengerjakan sebarang apa dari amal-amal yang soleh, sedang dia beriman, maka tidaklah (seharusnya) dia merasa takut dianiaya atau dikurangkan sedikitpun dari pahalanya. (112) Dan demikianlah Kami telah menurunkan Al-Quran sebagai bacaan dalam bahasa Arab dan kami telah terangkan di dalamnya berbagai-bagai amaran supaya mereka (umat manusia seluruhnya) bertakwa atau mereka mendapat daripadanya sesuatu peringatan dari faedah mereka. (113)

Así es como te contamos algunas de las noticias de lo que pasó antes Te hemos dado un recuerdo procedente de Nos. (99) Quien se aparte de él... El Día del Levantamiento llevará una carga. (100) En la que serán inmortales. Y qué mala carga será la suya en el Día del Levantamiento. (101) El día que se soplará en el cuerno y en el que reuniremos a los malhechores que, ese día, tendrán los ojos en blanco y el rostro ennegrecido. (102) Hablarán entre ellos en voz baja: Sólo estuvimos diez (días). (103) Nosotros sabemos mejor lo que van a decir cuando el más certero de ellos diga: Sólo permanecimos un día. (104) Y te preguntan acerca de las montañas, di: Mi Señor las pulverizará por completo. (105) Y las dejará como llanuras lisas. (106) Sin que veas ningún altibajo en ellas. (107) Ese día seguirán una llamada, que no será posible eludir, y todas las voces se humillarán ante el Misericordioso. Sólo escucharás un murmullo. (108) Ese día ninguna intercesión servirá de nada a excepción de quien sea autorizado por el Misericordioso y su palabra sea aceptada. (109) Él conoce lo que tienen por delante y lo que tienen detrás, ellos no pueden abarcarlo con su conocimiento. (110) Todos los rostros se humillarán ante el Viviente, el Sustentador, y habrá perdido quien lleve injusticia. (111) Pero quien practique las acciones de rectitud y sea creyente que no tema injusticia ni menoscabo. (112) Así es como lo hemos hecho descender, como una recitación árabe y hemos reiterado en él promesas amenazantes por si se guardaban o les servía de exhortación. (113)