وَنَادَيْنَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَقَرَّبْنَاهُ نَجِيّاً {52} وَوَهَبْنَا لَهُ مِن رَّحْمَتِنَا أَخَاهُ هَارُونَ نَبِيّاً {53} وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولاً نَّبِيّاً {54} وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيّاً {55} وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقاً نَّبِيّاً {56} وَرَفَعْنَاهُ مَكَاناً عَلِيّاً {57} أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّداً وَبُكِيّاً {58} {س} فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيّاً {59} إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحاً فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئاً {60} جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدَ الرَّحْمَنُ عِبَادَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّهُ كَانَ وَعْدُهُ مَأْتِيّاً {61} لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْواً إِلَّا سَلَاماً وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيّاً {62} تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن كَانَ تَقِيّاً {63} وَمَا نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ لَهُ مَا بَيْنَ أَيْدِينَا وَمَا خَلْفَنَا وَمَا بَيْنَ ذَلِكَ وَمَا كَانَ رَبُّكَ نَسِيّاً {64} سورة مريم (19)

Ona Tûr`un sağ tarafından seslendik ve onu, fısıldaşan kimse kadar (kendimize) yaklaştırdık. (52) Rahmetimizin bir sonucu olarak ona kardeşi Harun`u bir peygamber olarak armağan ettik. (53) (Resûlüm!) Kitap`ta İsmail`i de an. Gerçekten o, sözüne sadıktı, resûl ve nebî idi. (54) Halkına namazı ve zekâtı emrederdi; Rabbi nezdinde de hoşnutluk kazanmış bir kimse idi. (55) Kitapta İdris`i de an. Hakikaten o, pek doğru bir insan, bir peygamberdi. (56) Onu üstün bir makama yücelttik. (57) İşte bunlar, Allah`ın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerden, Âdem`in soyundan, Nuh ile birlikte (gemide) taşıdıklarımızdan, İbrahim ve İsrail`in (Ya`kub`un) soyundan, doğruya ulaştırdığımız ve seçkin kıldığımız kimselerdendir. Onlara, çok merhametli olan Allah`ın âyetleri okunduğunda ağlayarak secdeye kapanırlardı. (58) Nihayet onların peşinden öyle bir nesil geldi ki, bunlar namazı bıraktılar; nefislerinin arzularına uydular. Bu yüzden ileride sapıklıklarının cezasını çekecekler. (59) Ancak tevbe eden, iman eden ve iyi davranışta bulunan kimseler hariçtir. Bunlar, hiçbir haksızlığa uğratılmaksızın cennete, çok merhametli olan Allah`ın, kullarına gıyaben vadettiği Adn cennetlerine girecekler. Şüphesiz O`nun vaadi yerini bulacaktır. (60) Orada boş söz değil, hoş söz duyarlar. Ve orada, sabah-akşam kendilerine ait rızıkları vardır. (61) Orada boş söz değil, hoş söz duyarlar. Ve orada, sabah-akşam kendilerine ait rızıkları vardır. (62) Kullarımızdan, takvâ sahibi kimselere verdiğimiz cennet işte budur. (63) Biz ancak Rabbinin emri ile ineriz. Önümüzde arkamızda ve bunlar arasında olan her şey O`na aittir. Senin Rabbin unutkan değildir. (64)

Wir riefen ihn von der rechten Seite des Berges und ließen ihn zu einer vertraulichen Unterredung näher treten. (52) Und Wir machten ihm in Unserer Barmherzigkeit seinen Bruder Aaron zum Propheten. (53) Und erwähne in diesem Buch Ismael. Er blieb wahrlich seinem Versprechen treu und war ein Gesandter, ein Prophet; (54) und er pflegte seinen Angehörigen Gebet und Zakah ans Herz zu legen und war seinem Herrn wohlgefällig. (55) Und erwähne in diesem Buch Idris. Er war ein Wahrhaftiger, ein Prophet. (56) Wir erhoben ihn zu hohem Rang; (57) sie waren jene unter den Propheten, denen Allah Gnade erwiesen hat aus der Nachkommenschaft Adams und aus denen, die Wir mit Noah dahintrugen, und aus der Nachkommenschaft Abrahams und Israels und aus denen, die Wir rechtgeleitet und erwählt hatten. Wenn ihnen die Verse des Allerbarmers verlesen wurden, fielen sie anbetend und weinend nieder. (58) Dann aber kamen nach ihnen Nachfahren, die das Gebet vernachlässigten und ihren Leidenschaften folgten. So gehen sie nun sicher dem Untergang entgegen; (59) außer denen, die bereuen und glauben und rechtschaffen handeln. Diese werden ins Paradies eingehen, und sie werden kein Unrecht erleiden (60) (in den) Gärten von Eden, die der Allerbarmer Seinen Dienern im Verborgenen verhieß. Wahrlich, Seine Verheißung wird in Erfüllung gehen. (61) Sie hören dort kein leeres Gerede, sondern (genießen) nur Frieden; und sie werden dort ihren Unterhalt morgens und abends empfangen. (62) Dies ist das Paradies, das Wir jenen Unserer Diener zum Erbe geben, die gottesfürchtig sind. (63) """Wir (Engel) kommen nur auf den Befehl deines Herrn hernieder. Sein ist alles, was vor uns und was hinter uns und was dazwischen ist; und dein Herr ist nicht vergeßlich. (64)

And We called him from the right side of the Mount, and made him draw near to Us for a talk with him [Mûsa (Moses)] (52) And We granted him his brother Hârûn (Aaron), (also) a Prophet, out of Our Mercy. (53) And mention in the Book (the Qur'ân) Ismâ'il (Ishmael). Verily! he was true to what he promised, and he was a Messenger, (and) a Prophet. (54) And he used to enjoin on his family and his people As-Salât (the prayers) and the Zakât, and his Lord was pleased with him. (55) And mention in the Book (the Qur'ân) Idris (Enoch).Verily! he was a man of truth, (and) a Prophet. (56) And We raised him to a high station. (57) Those were they unto whom Allâh bestowed His Grace from among the Prophets, of the offspring of Adam, and of those whom We carried (in the ship) with Nûh (Noah), and of the offspring of Ibrâhim (Abraham) and Israel and from among those whom We guided and chose. When the Verses of the Most Gracious (Allâh) were recited unto them, they fell down prostrat and weeping.[] (58) Then, there has succeeded them a posterity who have given up As-Salât (the prayers) [i.e. made their Salât (prayers) to be lost, either by not offering them or by not offering them perfectly or by not offering them in their proper fixed times] and have followed lusts.[] So they will be thrown in Hell. (59) Except those who repent and believe (in the Oneness of Allâh and His Messenger Muhammad SAW), and work righteousness[]. Such will enter Paradise and they will not be wronged in aught. (60) (They will enter) 'Adn (Eden) Paradise (everlasting Gardens), which the Most Gracious (Allâh) has promised to His slaves in the unseen: Verily! His Promise must come to pass. (61) They shall not hear therein (in Paradise) any Laghw (dirty, false, evil vain talk), but only Salâm (salutations of peace). And they will have therein their sustenance, morning and afternoon. [See (V.40:55)] (62) Such is the Paradise which We shall give as an inheritance to those of Our slaves who have been Al-Muttaqûn (pious and righteous persons - See V.2:2). (63) And we (angels) descend not except by the Command of your Lord (O Muhammad SAW). To Him belongs what is before us and what is behind us, and what is between those two, and your Lord is never forgetful,— (64)

And We called him from the right side of Mount (Sinai), and made him draw near to Us, for mystic (converse). (52) And, out of Our Mercy, We gave him his brother Aaron, (also) a prophet. (53) Also mention in the Book (the story of) Ismail: he was (strictly) true to what he promised, and he was a messenger (and) a prophet. (54) He used to enjoin on his people Prayer and Charity and he was most acceptable in the sight of his Lord. (55) Also mention in the Book the case of Idris: he was a man of truth (and sincerity), (and) a prophet: (56) And We raised him to a lofty station. (57) Those were some of the prophets on whom Allah did bestow His Grace― of the posterity of Adam, and of those whom We carried (in the Ark) with Noah, and of the posterity of Abraham and Israel― of those whom We guided and chose; whenever the Signs of (Allah) Most Gracious were rehearsed to them, they would fall down in prostrate adoration and in tears. (58) But after them there followed a posterity who missed prayers and followed after lusts: soon, then will they face Destruction― (59) Except those who repent and believe, and work Righteousness: for these will enter the Garden and will not be wronged in the least (60) Gardens of Eternity, those which (Allah) Most Gracious has promised to His servants in the Unseen: for His promise must (necessarily) come to pass. (61) They will not there hear any vain discourse, but only salutations of peace: and they will have therein their sustenance, morning and evening. (62) Such is the Garden which We give as an inheritance to those of Our Servants who guard against evil. (63) (The angels say:) "We descend not but by command of thy Lord: to Him belongeth what is before us and what is behind us and what is between: and thy Lord never doth forget"― (64)

Du côté droit du Mont (Sinaï) Nous l’appelâmes et Nous le fîmes approcher tel un confident. (52) Et par Notre miséricorde, Nous lui donnâmes Aaron son frère comme prophète. (53) Et mentionne Ismaël, dans le Livre. Il était fidèle à ses promesses; et c’était un Messager et un prophète. (54) Et il commandait à sa famille la prière et la Zakāt; et il était agréé auprès de son Seigneur. (55) Et mentionne Idris, dans le Livre. C’était un véridique et un prophète. (56) Et Nous l’élevâmes à un haut rang. (57) Voilà ceux qu’Allah a comblés de faveurs, parmi les prophètes, parmi les descendants d’Adam, et aussi parmi ceux que Nous avons transportés en compagnie de Noé, et parmi la descendance d’Abraham et d’Israël, et parmi ceux que Nous avons guidés et choisis. Quand les versets du Tout Miséricordieux leur étaient récités, ils tombaient prosternés en pleurant(1). (58) Puis leur succédèrent des générations qui délaissèrent la prière et suivirent leurs passions. Ils se trouveront en perdition, (59) sauf celui qui se repent, croit et fait le bien: ceux-là entreront dans le Paradis et ne seront point lésés, (60) aux jardins du séjour (éternel) que le Tout Miséricordieux a promis à Ses serviteurs, [qui ont cru] au mystère. Car Sa promesse arrivera sans nul doute. (61) On n’y entend nulle parole insignifiante; seulement: «Salām»(2); et ils auront là leur nourriture, matin et soir. (62) Voilà le Paradis dont Nous ferons hériter ceux de Nos serviteurs qui auront été pieux. (63) «Nous ne descendons que sur ordre de ton Seigneur(3). A Lui tout ce qui est devant nous, tout ce qui est derrière nous et tout ce qui est entre les deux. Ton Seigneur n’oublie rien. (64)

Dan Kami telah memanggilnya dari sebelah kanan gunung Thur dan Kami telah mendekatkannya kepada Kami di waktu dia munajat [kepada Kami]. (52) Dan Kami telah menganugerahkan kepadanya sebagian rahmat Kami, yaitu saudaranya, Harun menjadi seorang nabi. (53) Dan ceritakanlah [hai Muhammad kepada mereka] kisah Isma’il [yang tersebut] di dalam Al Qur’an. Sesungguhnya ia adalah seorang yang benar janjinya, dan dia adalah seorang rasul dan nabi. (54) Dan ia menyuruh ahlinya [1] untuk bersembahyang dan menunaikan zakat, dan ia adalah seorang yang diridhai di sisi Tuhannya. (55) Dan ceritakanlah [hai Muhammad kepada mereka, kisah] Idris [yang tersebut] di dalam Al Qur’an. Sesungguhnya ia adalah seorang yang sangat membenarkan dan seorang nabi. (56) Dan Kami telah mengangkatnya ke martabat yang tinggi. (57) Mereka itu adalah orang-orang yang telah diberi ni’mat oleh Allah, yaitu para nabi dari keturunan Adam, dan dari orang-orang yang Kami angkat bersama Nuh, dan dari keturunan Ibrahim dan Israil, dan dari orang-orang yang telah Kami beri petunjuk dan telah Kami pilih. Apabila dibacakan ayat-ayat Allah Yang Maha Pemurah kepada mereka, maka mereka menyungkur dengan bersujud dan menangis. (58) Maka datanglah sesudah mereka, pengganti [yang jelek] yang menyia-nyiakan shalat dan memperturutkan hawa nafsunya, maka mereka kelak akan menemui kesesatan. (59) kecuali orang yang bertaubat, beriman dan beramal saleh, maka mereka itu akan masuk surga dan tidak dianiaya [dirugikan] sedikitpun. (60) yaitu surga ’Adn yang telah dijanjikan oleh Tuhan Yang Maha Pemurah kepada hamba-hamba-Nya, sekalipun [surga itu] tidak nampak. Sesungguhnya janji Allah itu pasti akan ditepati. (61) Mereka tidak mendengar perkataan yang tak berguna di dalam surga, kecuali ucapan salam. Bagi mereka rezkinya di surga itu tiap-tiap pagi dan petang. (62) Itulah surga yang akan Kami wariskan kepada hamba-hamba Kami yang selalu bertakwa. (63) Dan tidaklah kami [Jibril] turun, kecuali dengan perintah Tuhanmu. Kepunyaan-Nya-lah apa-apa yang ada di hadapan kita, apa-apa yang ada di belakang kita dan apa-apa yang ada di antara keduanya, dan tidaklah Tuhanmu lupa. (64)

Dan Kami telah menyerunya dari arah sebelah kanan Gunung Tursina dan Kami dampingkan dia dengan diberi penghormatan berkata dengan Kami. (52) Dan Kami kurniakan kepadanya dari rahmat Kami, saudaranya: Harun, yang juga berpangkat Nabi. (53) Dan bacakanlah (wahai Muhammad) di dalam Kitab (Al-Quran) ini perihal Nabi Ismail; sesungguhnya dia adalah benar menepati janji dan adalah dia seorang Rasul, lagi berpangkat Nabi. (54) Dan adalah dia menyuruh keluarganya mengerjakan sembahyang dan memberi zakat, dan dia pula adalah seorang yang diredai di sisi Tuhannya! (55) Dan bacakanlah (wahai Muhammad) di dalam Kitab (Al-Quran) ini perihal Nabi Idris; sesungguhnya adalah dia amat benar (tutur katanya dan imannya), serta dia seorang Nabi. (56) Dan Kami telah mengangkatnya ke tempat yang tinggi darjatnya. (57) Mereka itulah sebahagian dari Nabi-nabi yang telah dikurniakan Allah nikmat yang melimpah-limpah kepada mereka dari keturunan Nabi Adam dan dari keturunan orang-orang yang Kami bawa (dalam bahtera) bersama-sama Nabi Nuh dan dari keturunan Nabi Ibrahim dan (dari keturunan) Israil dan mereka itu adalah dari orang-orang yang Kami beri hidayat petunjuk dan Kami pilih. Apabila dibacakan kepada mereka ayat-ayat (Allah) Ar-Rahman, mereka segera sujud serta menangis. (58) Kemudian mereka digantikan oleh keturunan-keturunan yang mencuaikan sembahyang serta menurut hawa nafsu (dengan melakukan maksiat); maka mereka akan menghadapi azab (dalam Neraka), (59) Kecuali orang-orang yang bertaubat dan beriman serta beramal soleh, maka mereka itu akan masuk Syurga dan mereka pula tidak dikurangkan pahala sedikitpun. (60) (Iaitu) Syurga "Adn" yang telah dijanjikan oleh (Allah) Ar-Rahman kepada hamba-hambaNya disebabkan kepercayaan mereka akan perkara-perkara yang ghaib; sesungguhnya Tuhan itu, janjiNya tetap berlaku. (61) Mereka tidak akan mendengar di dalamnya perkataan yang sia-sia tetapi mereka sentiasa mendengar perkataan yang baik-baik dan makan minum untuk mereka disediakan di dalamnya, pagi dan petang (sepanjang masa). (62) Itulah taman Syurga yang Kami akan berikan sebagai warisan pusaka kepada orang-orang yang bertakwa dari hamba-hamba Kami. (63) Dan (berkatalah malaikat): Kami tidak turun dari semasa ke semasa melainkan dengan perintah Tuhanmu (wahai Muhammad); Dialah jua yang menguasai serta mentadbirkan apa yang di hadapan kita dan apa yang di belakang kita serta apa yang di antara itu dan tiadalah Tuhanmu itu lupa; (64)

Lo llamamos desde la ladera derecha del monte y hablándole en confidencia lo acercamos a Nos. (52) Y le concedimos por Nuestra Misericordia a su hermano Harún como profeta. (53) Y recuerda en el Libro a Ismail, él fue cumplidor de la promesa y fue mensajero y profeta. (54) Mandaba a su gente la oración y la purificación de la riqueza* y era satisfactorio para su Señor. (55) Y recuerda en el Libro a Idris, él fue veraz y profeta. (56) Lo elevamos a un alto lugar. (57) Esos son los que Allah ha favorecido entre los profetas de la descendencia de Adam, los que llevamos con Nuh, la descendencia de Ibrahim e Israil* y los que guiamos y escogimos.Cuando se les recitaban los signos del Misericordioso caían postrados llorando. (58) Después les sucedió una generación que abandonó la Oración* y siguió las pasiones; pero ya encontrarán perdición. (59) Con la excepción de los que se volvieron atrás, creyeron y obraron con rectitud, pues ellos entrarán en el Jardín y no se les hará injusticia en nada. (60) Los jardines de Adn que el Misericordioso ha prometido a Sus siervos antes de que los hayan visto, verdaderamente Su promesa llegará. (61) Allí no oirán ninguna frivolidad, sino: Paz. Y en ellos tendrán su sustento mañana y tarde. (62) Ese es el Jardín que haremos heredar a quien de Nuestros siervos se guarde. (63) Y no bajamos sino por orden de tu Señor*, Suyo es lo que tenemos por delante, lo que tenemos detrás y lo que hay en medio. Y tu Señor no es olvidadizo. (64)