قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ {71} لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ {72} فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ {73} فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ {74} إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ {75} وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقيمٍ {76} إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّلْمُؤمِنِينَ {77} وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ {78} فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ {79} وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ {80} وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ {81} وَكَانُواْ يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتاً آمِنِينَ {82} فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ {83} فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ {84} وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ {85} إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ {86} وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعاً مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ {87} لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجاً مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ {88} وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ {89} كَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِينَ {90} سورة الحجر (15) ص

(Lût:) İşte kızlarım! (Düşündüğünüzü) yapacaksanız (onlarla evlenin), dedi. (71) (Resûlüm!) Hayatın hakkı için onlar, sarhoşlukları içinde bocalıyorlardı. (72) Güneş doğarken onları o korkunç ses yakaladı. (73) Böylece ülkelerinin üstünü altına getirdik. Üzerlerine de balçıktan pişirilmiş taşlar yağdırdık. (74) İşte bunda ibret alanlar için işaretler vardır. (75) Onlar hâla gözler önünde duran bir yol üzerindedirler. (76) Hakikaten bunda iman edenler için bir ibret vardır. (77) Eyke halkı da gerçekten zalim idiler. (78) Biz onlardan da intikam aldık. İkisi de (Eyke ve Medyen) açık bir yol üzerindedir. (79) Andolsun, Hicr halkı da peygamberleri yalanlamıştı. (80) Biz onlara mucizelerimizi vermiştik; fakat onlardan yüz çevirmişlerdi. (81) Onlar, dağlardan emniyet içinde kalacakları evler oyarlardı. (82) Onları da sabaha çıkarlarken o korkunç ses yakaladı. (83) Kazanmakta oldukları şeyler onlardan hiçbir zararı savmadı. (84) Biz gökleri, yeri ve ikisinin arasındakileri ancak hak ile yarattık. O saat (kıyamet), mutlaka gelecektir. Şimdilik onlara güzel muamele et. (85) Şüphesiz Rabbin hakkıyla yaratan pek iyi bilendir. (86) Andolsun ki, biz sana tekrarlanan yedi âyeti ve yüce Kur`an`ı verdik. (87) Sakın onlardan bazı sınıflara verdiğimiz dünya malına göz dikme, onlardan dolayı üzülme ve müminlere alçak gönüllü ol. (88) De ki: Şüphesiz ben apaçık bir uyarıcıyım. (89) Nitekim biz, (Kur`an`ı) kısımlara ayıranlara azabı indirmişizdir. (90)

""Er sagte: ""Hier sind meine Töchter, wenn ihr etwas zu unternehmen beabsichtigt."" (71) "Wahrhaftig! Sie waren in ihrem Rausch verblendet, so daß sie umherirrten. (72) Da erfaßte der Schrei sie bei Sonnenaufgang. (73) Und Wir kehrten das Oberste zuunterst, und Wir ließen auf sie brennende Steine niederregnen. (74) Wahrlich, hierin liegen Zeichen für die Einsichtigen. (75) Und wahrlich, diese (Städte) lagen an einem (immer noch) vorhandenen Weg. (76) Wahrlich, hierin ist ein Zeichen für die Gläubigen. (77) Und wahrlich, die Leute des Waldes waren gewiß Frevler. (78) Und Wir rächten Uns an ihnen. Und beide liegen als eine erkennbare Mahnung da. (79) Auch das Volk von Al-Hidschr hielt die Gesandten für Lügner. (80) Und Wir gaben (ihnen) Unsere Zeichen, sie aber wandten sich von ihnen ab. (81) Und sie pflegten sich Wohnungen zur Sicherheit in die Berge einzuhauen. (82) Jedoch die Strafe erfaßte sie am Morgen. (83) Und alles, was sie sich erworben hatten, nützte ihnen nichts. (84) Wir erschufen die Himmel und die Erde und das, was zwischen beiden ist, nicht anders als in gerechter (und sinnvoller) Übereinstimmung; und die Stunde kommt gewiß. Darum übe Vergebung in schöner Weise. (85) Wahrlich, dein Herr - Er ist der Schöpfer, der Allwissende. (86) Und Wir gaben dir wahrlich die sieben zu wiederholenden Verse und den großartigen Qur`an. (87) Und laß deine Augen nicht auf das abschweifen, was Wir manchen von ihnen zu kurzer Nutznießung verliehen haben, und sei auch nicht traurig ihretwegen; und senke deinen Flügel auf die Gläubigen. (88) "Und sprich: ""Ich bin gewiß der deutliche Warner."" (89) "(Vor einer Strafe) wie Wir sie auf jene herabsandten, die sich abgespalten haben (90)

[Lut (Lot)] said: "These (the girls of the nation) are my daughters (to marry lawfully), if you must act (so)." (71) Verily, by your life (O Muhammad SAW), in their wild intoxication, they were wandering blindly. (72) So As-Saîhah (torment - awful cry) overtook them at the time of sunrise; (73) And We turned (the towns of Sodom in Palestine) upside down and rained down on them stones of baked clay. (74) Surely! In this are signs, for those who see (or understand or learn the lessons from the Signs of Allâh). (75) And verily! They (the cities) were right on the highroad (from Makkah to Syria i.e. the place where the Dead Sea is now)[] (76) Surely! Therein is indeed a sign for the believers. (77) And the Dwellers in the wood [i.e. the people of Madyan (Midian) to whom Prophet Shu'aib (A.S.) was sent by Allâh), were also Zâlimûn (polytheists and wrong-doers) (78) So, We took vengeance on them. They are both on an open highway, plain to see. (79) And verily, the dwellers of Al-Hijr (the rocky tract) denied the Messengers. (80) And We gave them Our Signs, but they were averse to them. (81) And they used to hew out dwellings from the mountains (feeling themselves) secure. (82) But As-Saîhah (torment - awful cry) overtook them in the early morning (of the fourth day of their promised punishment days) (83) And all that they used to earn availed them not (84) And We created not the heavens and the earth and all that is between them except with truth, and the Hour is surely coming, so overlook (O Muhammad SAW), their faults with gracious forgiveness. [This was before the ordainment of Jihâd holy fighting in Allâh's Cause] (85) Verily, your Lord is the All-Knowing Creator. (86) And indeed, We have bestowed upon you seven of Al-Mathâni (the seven repeatedly recited Verses), (i.e. Sûrat Al-Fâtihah) and the Grand Qur'ân[]. (87) Look not with your eyes ambitiously at what We have bestowed on certain classes of them (the disbelievers), nor grieve over them. And lower your wings for the believers (be courteous to the fellow-believers). (88) And say (O Muhammad SAW): "I am indeed a plain warner." (89) As We have sent down on the dividers, (Quraish pagans or Jews and Christians). (90)

He said: "There are my daughters (to marry). If ye must act (so)." (71) Verily, by thy life (O Prophet) in their wild intoxication, they wander in distraction, to and fro. (72) But the (mighty) Blast overtook them before morning, (73) And We turned (the Cities) upside down, and rained down on them brimstones hard as baked clay. (74) Behold! in this are Signs for those who by tokens do understand. (75) And the (cities were) right on the highroad. (76) Behold! in this is a Sign for those who believe! (77) And the Companions of the Wood were also wrongdoers; (78) So We exacted retribution from them. They were both on an open highway, plain to see. (79) The Companions of the Rocky Tract also rejected the messengers: (80) We sent them Our Signs, but they persisted in turning away from them. (81) Out of the mountains did they hew (their) edifices (feeling themselves) secure. (82) But the (mighty) Blast seized them of a morning (83) And of no avail to them was all that they did (with such art and care)! (84) We created not the heavens, the earth, and all between them, but for just ends. And the Hour is surely coming (when this will be manifest). So overlook (any human faults) with gracious forgiveness. (85) For verily it is thy Lord Who is the Master-Creator, knowing all things. (86) And We have bestowed upon thee the Seven Oft-Repeated (verses) and the Grand Qur'an. (87) Strain not thine eyes (wistfully) at what We have bestowed on certain classes of them, nor grieve over them: but lower thy wing (in gentleness) to the Believers. (88) And say: "I am indeed he that warneth openly and without ambiguity"― (89) (Of just such wrath) as We sent down on those who divided (Scripture into arbitrary parts)― (90)

Il dit: «Voici mes filles(1), si vous voulez faire [quelque chose]!» (71) Par ta vie! ils se confondaient dans leur délire. (72) Alors, au lever du soleil le Cri (la catastrophe) les saisit. (73) Et Nous renversâmes [la ville] de fond en comble et fîmes pleuvoir sur eux des pierres d’argile dure. (74) Voilà vraiment des preuves, pour ceux qui savent observer! (75) Elle [cette ville] se trouvait sur un chemin connu de tous(2). (76) Voilà vraiment une exhortation pour les croyants! (77) Et les habitants d’al-Aïka(3) étaient [aussi] des injustes. (78) Nous Nous sommes donc vengés d’eux. Et ces deux [cités](4), vraiment, sont sur une route bien évidente [que vous connaissez]. (79) Certes, les gens d’al-Ḥijr(5) ont traité de menteurs les messagers. (80) Nous leur avons montré Nos miracles, mais ils s’en étaient détournés. (81) Et ils taillaient des maisons dans les montagnes, vivant en sécurité. (82) Puis, au matin, le Cri les saisit. (83) Ce qu’ils avaient acquis ne leur a donc point profité. (84) Et Nous n’avons créé les cieux et la terre, et ce qui est entre eux, que pour une juste raison. Et l’Heure [sans aucun doute] arrivera! Pardonne-[leur] donc d’un beau pardon. (85) Ton Seigneur, c’est Lui vraiment le grand Créateur, l’Omniscient. (86) Nous t’avons certes donné «les sept versets que l’on répète»(6), ainsi que le Coran sublime. (87) Ne regarde surtout pas avec envie les choses dont Nous avons donné jouissance temporaire à certains couples d’entre eux, ne t’afflige pas à leur sujet et abaisse ton aile pour les croyants(7). (88) Et dis: «Je suis l’avertisseur évident» (d’un châtiment), (89) De même que Nous avons fait descendre [le châtiment] sur ceux qui ont juré (entre eux)(8), (90)

Luth berkata: "Inilah puteri-puteri [negeri] ku [kawinlah dengan mereka], jika kamu hendak berbuat [secara yang halal]". (71) [Allah berfirman]: "Demi umurmu [1] [Muhammad], sesungguhnya mereka terombang-ambing di dalam kemabukan [kesesatan]". (72) Maka mereka dibinasakan oleh suara keras yang mengguntur, ketika matahari akan terbit. (73) Maka Kami jadikan bahagian atas kota itu terbalik ke bawah dan Kami hujani mereka dengan batu dari tanah yang keras. (74) Sesungguhnya pada yang demikian itu benar-benar terdapat tanda-tanda [kekuasaan Kami] bagi orang-orang yang memperhatikan tanda-tanda. (75) Dan sesungguhnya kota itu [2] benar-benar terletak di jalan yang masih tetap [dilalui manusia]. (76) Sesungguhnya pada yang demikian itu benar-benar terdapat tanda-tanda [kekuasaan Allah] bagi orang-orang yang beriman. (77) Dan sesungguhnya adalah penduduk Aikah [3] itu benar-benar kaum yang zalim, (78) maka Kami membinasakan mereka. Dan sesungguhnya kedua kota [4] itu benar-benar terletak di jalan umum yang terang. (79) Dan sesungguhnya penduduk-penduduk kota Al Hijr [5] telah mendustakan rasul-rasul. [6] (80) dan Kami telah mendatangkan kepada mereka tanda-tanda [kekuasaan] Kami, tetapi mereka selalu berpaling daripadanya, (81) dan mereka memahat rumah-rumah dari gunung-gunung batu [yang didiami] dengan aman. (82) Maka mereka dibinasakan oleh suara keras yang mengguntur di waktu pagi [7]. (83) maka tak dapat menolong mereka, apa yang telah mereka usahakan. (84) Dan tidaklah Kami ciptakan langit dan bumi dan apa yang ada di antara keduanya, melainkan dengan benar. Dan sesungguhnya saat [kiamat] itu pasti akan datang, maka ma’afkanlah [mereka] dengan cara yang baik. (85) Sesungguhnya Tuhanmu, Dia-lah Yang Maha Pencipta lagi Maha Mengetahui. (86) Dan sesungguhnya Kami telah berikan kepadamu tujuh ayat yang dibaca berulang-ulang [8] dan Al Qur’an yang agung. (87) Janganlah sekali-kali kamu menujukan pandanganmu kepada keni’matan hidup yang telah Kami berikan kepada beberapa golongan di antara mereka [orang-orang kafir itu], dan janganlah kamu bersedih hati terhadap mereka dan berendah dirilah kamu terhadap orang-orang yang beriman. (88) Dan katakanlah: "Sesungguhnya aku adalah pemberi peringatan yang menjelaskan". (89) Sebagaimana [Kami telah memberi peringatan], Kami telah menurunkan [azab] kepada orang-orang yang membagi-bagi [Kitab Allah] [9]. (90)

Nabi Lut berkata: Di sini ada anak-anak perempuanku, kalaulah kamu mahu melakukan (secara halal). (71) Demi umurmu (wahai Muhammad), sesungguhnya mereka membuta tuli dalam kemabukan maksiat mereka. (72) Akhirnya merekapun dibinasakan oleh letusan suara yang menggempakan bumi, ketika matahari terbit. (73) Maka Kami jadikan negeri kaum Lut itu tunggang-balik (tertimbus segala yang ada di muka buminya) dan kami hujani atasnya dengan batu dari tanah yang dibakar. (74) Sesungguhnya balasan azab yang demikian itu, mengandungi tanda-tanda bagi orang-orang yang kenalkan sesuatu serta memerhati dan memikirkannya. (75) Dan sesungguhnya negeri kaum Lut yang telah dibinasakan itu, terletak di jalan yang tetap (dilalui orang). (76) Sesungguhnya keadaan yang demikian, mengandungi satu tanda yang memberi kesedaran kepada orang-orang yang beriman. (77) Dan sebenarnya penduduk kampung "Aikah" adalah orang-orang yang berlaku zalim. (78) Maka Kami membalas kezaliman mereka itu dengan azab yang membinasakan dan sesungguhnya kedua-duanya itu terletak di jalan yang terang (yang masih dilalui orang). (79) Dan demi sesungguhnya penduduk "Al-Hijr" telah mendustakan Rasul-rasul. (80) Dan Kami telah berikan kepada mereka tanda-tanda (yang membuktikan kebenaran agama dan Rasul Kami); dalam pada itu, mereka terus juga berpaling (mengingkarinya). (81) Dan mereka memahat sebahagian dari gunung-ganang, sebagai tempat tinggal dengan keadaan aman (dari sesuatu bahaya). (82) Meskipun demikian, mereka dibinasakan juga oleh letusan suara yang menggempakan pada bumi waktu pagi. (83) Maka apa yang mereka telah usahakan itu, tidak dapat menolong mereka sedikit pun. (84) Dan (ingatlah) tiadalah Kami mencipta langit dan bumi serta segala yang ada di antara keduanya itu, melainkan dengan cara yang sungguh layak dan berhikmat; dan sesungguhnya hari kiamat itu tetap akan datang; oleh itu biarkanlah (golongan kafir yang mendustakanmu itu wahai Muhammad) serta layanlah mereka dengan cara yang elok. (85) Sesungguhnya Tuhanmu, Dialah yang menciptakan sekalian makhluk, lagi Yang Maha Mengetahui (akan hal mereka). (86) Dan sesungguhnya Kami telah memberi kepadamu (wahai Muhammad) tujuh ayat yang diulang-ulang bacaannya dan seluruh Al-Quran yang amat besar kemuliaan dan faedahnya. (87) Janganlah engkau menujukan pandanganmu (serta menaruh hati) kepada nikmat kesenangan yang kami berikan kepada beberapa golongan di antara mereka (yang kafir itu) dan janganlah engkau merasa dukacita terhadap mereka (kerana mereka tidak beriman dan tidak dapat menguatkan Islam sebagaimana yang engkau harapkan); dan sebaliknya hendaklah engkau merendah diri kepada orang-orang yang beriman (sekalipun mereka dari golongan fakir miskin). (88) Dan katakanlah: Sesungguhnya aku ini, adalah seorang Rasul pemberi amaran dengan bukti-bukti yang nyata (tentang turunnya azab ke atas orang-orang yang ingkar). (89) (Kami berikan kepadamu Al-Faatihah dan Al-Quran) samalah seperti Kami menurunkan (Kitab-kitab) kepada orang-orang yang membahagi-bahagi. (90)

Dijo: Aquí tenéis a mis hijas si habéis de hacerlo.* (71) ¡Por tu vida! que estaban perdidos en su ceguera. (72) Y el grito los agarró a la salida del sol. (73) Pusimos lo de abajo arriba e hicimos que cayera sobre ellos una lluvia de piedras de arcilla. (74) Realmente en eso hay signos para los que observan. (75) Y ella* se hallaba en un camino que aún subsiste. (76) En eso hay un signo para los creyentes. (77) Es cierto que los dueños de la Espesura* fueron injustos. (78) Y nos vengamos de ellos. Ambos están en un camino que se puede ver. (79) Y es cierto que los dueños de al-Hiyr* negaron la verdad de los enviados. (80) Les dimos Nuestros signos y los rechazaron. (81) Excavaban casas en las montañas sintiéndose seguros. (82) El grito los agarró al amanecer. (83) Y de nada les sirvió lo que habían adquirido. (84) No hemos creado los cielos, la tierra y lo que hay entre ambos sino con la Verdad y con toda seguridad que la Hora ha de venir. Así pues practica el buen perdón. (85) Verdaderamente tu Señor es el Creador, el Conocedor. (86) Y realmente te hemos dado siete de las más repetidas* y el Corán grandioso. (87) No dirijas tu mirada hacia aquello que hemos dado como disfrute a algunos grupos de ellos ni te entristezcas por causa suya. Y baja tus alas (con ternura)* hacia los creyentes. (88) Y di: Yo soy el advertidor claro. (89) Así también hicimos que descendiera el castigo sobre los que se dividieron (90)