لَقَدِ ابْتَغَوُاْ الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُواْ لَكَ الأُمُورَ حَتَّى جَاء الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللّهِ وَهُمْ كَارِهُونَ {48} وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ ائْذَن لِّي وَلاَ تَفْتِنِّي أَلاَ فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُواْ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ {49} إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَإِن تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُواْ قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَيَتَوَلَّواْ وَّهُمْ فَرِحُونَ {50} قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلاَّ مَا كَتَبَ اللّهُ لَنَا هُوَ مَوْلاَنَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ {51} قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللّهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُواْ إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ {52} قُلْ أَنفِقُواْ طَوْعاً أَوْ كَرْهاً لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْماً فَاسِقِينَ {53} وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلاَّ أَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِاللّهِ وَبِرَسُولِهِ وَلاَ يَأْتُونَ الصَّلاَةَ إِلاَّ وَهُمْ كُسَالَى وَلاَ يُنفِقُونَ إِلاَّ وَهُمْ كَارِهُونَ {54} سورة التوبة (9) ص

Al-Tawba Andolsun onlar önceden de fitne çıkarmak istemişler ve sana nice işler çevirmişlerdi. Nihayet hak geldi ve onlar istemedikleri halde Allah`ın emri yerini buldu. (48) Onlardan öylesi de var ki: "Bana izin ver, beni fitneye düşürme" der. Bilesiniz ki onlar zaten fitneye düşmüşlerdir. Cehennem, kafirleri mutlaka kuşatacaktır. (49) Eğer sana bir iyilik erişirse, bu onları üzer. Ve eğer başına bir musibet gelirse, "İyi ki biz daha önce tedbirimizi almışız" derler ve böbürlenerek dönüp giderler. (50) De ki: Allah`ın bizim için yazdığından başkası bize asla erişmez. O bizim mevlâmızdır. Onun için müminler yalnız Allah`a dayanıp güvensinler. (51) De ki: Siz bizim için ancak iki iyilikten birini beklemektesiniz. Biz de, Allah`ın, ya kendi katından veya bizim elimizle size bir azap vermesini bekliyoruz. Haydi bekleyin; şüphesiz biz de sizinle beraber beklemekteyiz. (52) De ki: İster gönüllü verin ister gönülsüz, sizden (sadaka) asla kabul olunmayacaktır. Çünkü siz yoldan çıkan bir topluluk oldunuz. (53) Onların harcamalarının kabul edilmesini engelleyen, onların Allah ve Resûlünü inkar etmeleri, namaza ancak üşenerek gelmeleri ve istemeyerek harcamalarından başka bir şey değildir. (54)

Al-Tawba Schon vorher trachteten sie nach Verwirrung und schmiedeten Pläne gegen dich, bis die Wahrheit kam und Allahs Wille durchgesetzt wurde, obgleich es ihnen zuwider war. (48) "Und unter ihnen ist so mancher, der sagt: ""Erlaube mir (zurückzubleiben), und stelle mich nicht auf die Probe."" Hört! Ihre Probe hat sie ja schon ereilt. Und wahrlich, Dschahannam wird die Ungläubigen einschließen. (49) ""Geschieht dir etwas Gutes, so betrübt es sie; doch wenn dich ein Unheil trifft, sagen sie: ""Wir hatten uns ja schon vorher abgesichert."" Und sie wenden sich voller Freude ab. (50) ""Sprich: ""Nichts kann uns treffen außer dem, was Allah uns bestimmt hat. Er ist unser Beschützer. Und auf Allah sollen die Gläubigen vertrauen."" (51) ""Sprich: ""Ihr wartet darauf, daß uns nur eines der beiden guten Dinge ereilt, während wir, was euch betrifft, darauf warten, daß Allah euch mit einer Strafe treffen wird, die entweder von Ihm Selbst oder durch unsere Hände (über euch kommen wird). Wartet denn ab, und wir werden mit euch abwarten."" (52) ""Sprich: ""Spendet willig oder unwillig, es wird doch nicht von euch angenommen. Denn wahrlich, ihr seid frevelhafte Leute."" (53) "Ihre Spenden werden nur deshalb nicht angenommen, weil sie nicht an Allah und an Seinen Gesandten glauben und nur träge zum Gebet kommen und ihre Spenden nur widerwillig geben. (54)

Al-Tawba Verily, they had plotted sedition before, and had upset matters for you, - until the truth (victory) came and the Decree of Allâh (His religion, Islâm) became manifest though they hated it (48) And among them is he who says:"Grant me leave (to be exempted from Jihâd) and put me not into trial." Surely, they have fallen into trial. And verily, Hell is surrounding the disbelievers. (49) If good befalls you (O Muhammad SAW), it grieves them, but if a calamity overtakes you, they say: "We took our precaution beforehand," and they turn away rejoicing. (50) Say: "Nothing shall ever happen to us except what Allâh has ordained for us. He is our Maulâ (Lord, Helper and Protector)." And in Allâh let the believers put their trust. (51) Say: "Do you wait for us (anything) except one of the two best things (martyrdom or victory); while we await for you either that Allâh will afflict you with a punishment from Himself or at our hands. So wait, we too are waiting with you." (52) Say: "Spend (in Allâh's Cause) willingly or unwillingly, it will not be accepted from you. Verily, you are ever a people who are Fâsiqûn (rebellious, disobedient to Allâh)." (53) And nothing prevents their contributions from being accepted from them except that they disbelieved in Allâh and in His Messenger (Muhammad SAW); and that they came not to As-Salât (the prayer) except in a lazy state[]; and that they offer not contributions but unwillingly. (54)

Al-Tawba Indeed they had plotted sedition before, and upset matters for thee― until The Truth arrived and the Decree of Allah became manifest, much to their disgust. (48) Among them is (many) a man who says: "Grant me exemption and draw me not into trial." Have they not fallen into trial already? And indeed hell surrounds the Unbelievers (on all sides). (49) If good befalls thee it grieves them; but if a misfortune befalls thee they say "We took indeed our precautions beforehand" and they turn away rejoicing. (50) Say: "Nothing will happen to us except what Allah has decreed for us: He is our protector": and on Allah let the Believers put their trust. (51) Say: "Can you expect for us (any fate) other than one of two glorious things― (martyrdom or victory)? But we can expect for you either that Allah will send His punishment from Himself, or by our hands. So wait (expectant); we too will wait with you." (52) Say: "Spend (for the cause) willingly or unwillingly: not from you will it be accepted: for ye are indeed a people rebellious and wicked." (53) The only reasons why their contributions are not accepted are: that they reject Allah and His Messenger; that they come to prayer without earnestness; and that they offer contributions unwillingly. (54)

LE D?SAVEU ou LE REPENTIR Ils ont, auparavant, cherché à semer la discorde (dans vos rangs) et à embrouiller tes affaires jusqu’à ce que vînt la vérité et triomphât le commandement d’Allah, en dépit de leur hostilité. (48) Parmi eux il en est qui dit: «Donne-moi la permission (de rester) et ne me mets pas en tentation.» Or, c’est bien dans la tentation qu’ils sont tombés; l’Enfer est tout autour des mécréants(1). (49) Qu’un bonheur t’atteigne, ça les afflige. Et que t’atteigne un malheur, ils disent: «Heureusement que nous avions pris d’avance nos précautions.» Et ils se détournent tout en exultant. (50) Dis: «Rien ne nous atteindra, en dehors de ce qu’Allah a prescrit pour nous. Il est notre Protecteur. C’est en Allah que les croyants doivent mettre leur confiance». (51) Dis: «Qu’attendez-vous pour nous, sinon l’une des deux meilleures choses(2)? Tandis que ce que nous attendons pour vous, c’est qu’Allah vous inflige un châtiment de Sa part ou par nos mains. Attendez donc! Nous attendons aussi, avec vous». (52) Dis: «Dépensez bon gré, mal gré(3): jamais cela ne sera accepté de vous, car vous êtes des gens pervers». (53) Ce qui empêche leurs dons d’être agréés, c’est le fait qu’ils n’ont pas cru en Allah et Son messager, qu’ils ne se rendent à la Ṣalāt que paresseusement, et qu’ils ne dépensent (dans les bonnes œuvres) qu’à contrecœur. (54)

PENGAMPUNAN Sesungguhnya dari dahulupun mereka telah mencari-cari kekacauan dan mereka mengatur berbagai macam tipu daya untuk [merusakkan] mu, hingga datanglah kebenaran [pertolongan Allah], dan menanglah agama Allah, padahal mereka tidak menyukainya. (48) Di antara mereka ada orang yang berkata: "Berilah saya keizinan [tidak pergi berperang] dan janganlah kamu menjadikan saya terjerumus ke dalam fitnah". Ketahuilah, bahwa mereka telah terjerumus ke dalam fitnah [1]. Dan sesungguhnya Jahannam itu benar-benar meliputi orang-orang yang kafir. (49) Jika kamu mendapat sesuatu kebaikan, mereka menjadi tidak senang karenanya; dan jika kamu ditimpa oleh sesuatu bencana, mereka berkata: "Sesungguhnya kami sebelumnya telah memperhatikan urusan kami [tidak pergi berperang]" dan mereka berpaling dengan rasa gembira. (50) Katakanlah: "Sekali-kali tidak akan menimpa kami melainkan apa yang telah ditetapkan oleh Allah bagi kami. Dialah Pelindung kami, dan hanyalah kepada Allah orang-orang yang beriman harus bertawakkal." (51) Katakanlah: "tidak ada yang kamu tunggu-tunggu bagi kami, kecuali salah satu dari dua kebaikan [2]. Dan kami menunggu-nunggu bagi kamu bahwa Allah akan menimpakan kepadamu azab [yang besar] dari sisi-Nya, atau [azab] dengan tangan kami. Sebab itu tunggulah, sesungguhnya kami menunggu-nunggu bersamamu". (52) Katakanlah: "Nafkahkanlah hartamu baik dengan sukarela ataupun dengan terpaksa, namun nafkah itu sekali-kali tidak akan diterima dari kamu. Sesungguhnya kamu adalah orang-orang yang fasik." (53) Dan tidak ada yang menghalangi mereka untuk diterima dari mereka nafkah-nafkahnya melainkan karena mereka kafir kepada Allah dan Rasul-Nya dan mereka tidak mengerjakan sembahyang, melainkan dengan malas dan tidak [pula] menafkahkan [harta] mereka, melainkan dengan rasa enggan. (54)

Al-Tawba Sesungguhnya mereka telah lakukan fitnah semenjak dahulu lagi dan mereka merancangkan terhadapmu (wahai Muhammad) berbagai tipu daya, sehingga datanglah kebenaran, dan nyatalah (kemenangan) agama Allah (Islam), sedang mereka tidak suka kepadanya. (48) Dan di antara mereka (yang munafik itu) ada yang berkata: Izinkanlah aku (supaya tidak pergi berperang) dan janganlah engkau menjadikan daku dipengaruhi oleh fitnah. Ketahuilah, mereka telah pun tercebur ke dalam fitnah (dengan dalihan yang dusta itu) dan sesungguhnya azab Jahanam meliputi orang-orang yang kafir. (49) Jika engkau (wahai Muhammad) beroleh sesuatu kebaikan, (maka) kebaikan itu menyebabkan mereka sakit hati dan jika engkau ditimpa sesuatu bencana, mereka berkata: Sesungguhnya kami telahpun mengambil keputusan (tidak turut berperang) sebelum itu dan mereka berpaling (meninggalkanmu) sambil mereka bergembira. (50) Katakanlah (wahai Muhammad): Tidak sekali-kali akan menimpa kami sesuatu pun melainkan apa yang telah ditetapkan Allah bagi kami. Dialah Pelindung yang menyelamatkan kami dan (dengan kepercayaan itu) maka kepada Allah jualah hendaknya orang-orang yang beriman bertawakal. (51) Katakanlah: (Sebenarnya) tidak ada yang kamu tunggu-tunggu untuk kami melainkan salah satu dari dua perkara yang sebaik-baiknya (iaitu kemenangan atau mati syahid) dan kami menunggu-nunggu pula untuk kamu bahawa Allah akan menimpakan kamu dengan azab dari sisiNya atau dengan perantaraan tangan kami. Oleh itu tunggulah, sesungguhnya kami juga menunggu bersama-sama kamu. (52) Katakanlah: Dermakanlah harta kamu samada dengan sukarela atau kerana terpaksa, tidak sekali-kali akan diterima daripada kamu, (kerana) sesungguhnya kamu adalah orang-orang yang fasik. (53) Dan tidak ada yang menghalangi mereka, untuk diterima derma-derma mereka melainkan kerana mereka kufur kepada Allah dan RasulNya dan (kerana) mereka tidak mengerjakan sembahyang melainkan dengan keadaan malas dan mereka pula tidak mendermakan hartanya melainkan dengan perasaan benci. (54)

SURA AT-TAWBA Ya habían buscado antes la discordia creándote todo tipo de conflictos hasta que vino la verdad, el argumento de Allah prevaleció, y ellos lo detestaron. (48) Los hay que dicen: Dame dispensa y no me pongas a prueba. ¿Acaso no han caído en la discordia?*Es cierto que Yahannam rodea a los incrédulos. (49) Si te sucede un bien les duele, y si te ocurre un contratiempo dicen: Ya habíamos tomado una determinación, y se alejan alegrándose. (50) Di: No nos ocurre sino lo que Allah ha escrito para nosotros.Él es Quien vela por nosotros y en Allah se confían los creyentes. (51) Di: ¿Qué esperáis que nos pase, si sólo nos puede ocurrir uno de los dos bienes*, mientras que nosotros, en lo que se refiere a vosotros, esperamos que Allah os aflija con un castigo directo Suyo o por medio de nuestras manos?Así pues, esperad que nosotros también esperamos. (52) Di: Gastad de buen grado o a disgusto porque no se os aceptará, sois gente que se ha salido de la obediencia. (53) ¿Qué impide que les sea aceptado lo que gastan, excepto que no creen en Allah ni en Su mensajero, no acuden al salat sino con pereza y sólo gastan a disgusto? (54)