016 - NAHL النحل
سورة النحل (16) ص 267
بِسْمِ
اللهِ
الرَّحْمنِ
الرَّحِيمِ
أَتَى أَمْرُ
اللّهِ
فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ
{1} يُنَزِّلُ الْمَلآئِكَةَ بِالْرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن
يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ
أَنْ أَنذِرُواْ أَنَّهُ لاَ
إِلَـهَ
إِلاَّ أَنَاْ فَاتَّقُونِ {2} خَلَقَ السَّمَاوَاتِ
وَالأَرْضَ بِالْحَقِّ تَعَالَى عَمَّا يُشْرِكُونَ {3} خَلَقَ
الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ {4}
وَالأَنْعَامَ
خَلَقَهَا لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ
{5} وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ {6}
سورة النحل (16) ص 268
وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُواْ بَالِغِيهِ
إِلاَّ بِشِقِّ
الأَنفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ {7} وَالْخَيْلَ
وَالْبِغَالَ
وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً وَيَخْلُقُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ
{8}
وَعَلَى
اللّهِ
قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَآئِرٌ وَلَوْ شَاء لَهَدَاكُمْ
أَجْمَعِينَ {9} هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً لَّكُم
مِّنْهُ
شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ {10} يُنبِتُ لَكُم
بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ
الثَّمَرَاتِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ {11}
وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالْنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ
وَالْنُّجُومُ
مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ
يَعْقِلُونَ
{12} وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الأَرْضِ مُخْتَلِفاً أَلْوَانُهُ إِنَّ
فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ {13} وَهُوَ الَّذِي
سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُواْ مِنْهُ لَحْماً طَرِيّاً
وَتَسْتَخْرِجُواْ
مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ
وَلِتَبْتَغُواْ مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ {14}
سورة النحل (16) ص 269
وَأَلْقَى فِي الأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَاراً
وَسُبُلاً
لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ {15} وَعَلامَاتٍ وَبِالنَّجْمِ هُمْ
يَهْتَدُونَ
{16} أَفَمَن يَخْلُقُ كَمَن لاَّ يَخْلُقُ أَفَلا تَذَكَّرُونَ {17}
وَإِن
تَعُدُّواْ نِعْمَةَ
اللّهِ
لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ
اللّهَ
لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ {18}
وَاللّهُ
يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ {19} وَالَّذِينَ يَدْعُونَ
مِن دُونِ
اللّهِ
لاَ يَخْلُقُونَ شَيْئاً وَهُمْ يُخْلَقُونَ {20} أَمْواتٌ غَيْرُ
أَحْيَاء وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ {21} إِلَهُكُمْ
إِلَهٌ
وَاحِدٌ
فَالَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٌ وَهُم
مُّسْتَكْبِرُونَ
{22} لاَ جَرَمَ أَنَّ
اللّهَ
يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ
لاَ يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ {23} وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَا
أَنزَلَ رَبُّكُمْ
قَالُواْ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ {24} لِيَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ
كَامِلَةً
يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم
بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلاَ
سَاء مَا يَزِرُونَ {25} قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ
فَأَتَى
اللّهُ
بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ
مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ
{26}
سورة النحل (16) ص 270
ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَآئِيَ
الَّذِينَ
كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ قَالَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ إِنَّ
الْخِزْيَ
الْيَوْمَ وَالْسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ {27} الَّذِينَ
تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ
ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ فَأَلْقَوُاْ السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن
سُوءٍ بَلَى
إِنَّ
اللّهَ
عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ {28} فَادْخُلُواْ أَبْوَابَ
جَهَنَّمَ
خَالِدِينَ فِيهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ {29} وَقِيلَ
لِلَّذِينَ اتَّقَوْاْ مَاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ قَالُواْ خَيْراً
لِّلَّذِينَ أَحْسَنُواْ فِي
هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَلَدَارُ الآخِرَةِ خَيْرٌ وَلَنِعْمَ
دَارُ الْمُتَّقِينَ
{30} جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا
الأَنْهَارُ لَهُمْ فِيهَا
مَا يَشَآؤُونَ كَذَلِكَ يَجْزِي
اللّهُ
الْمُتَّقِينَ {31} الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ
الْمَلآئِكَةُ طَيِّبِينَ يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ
الْجَنَّةَ بِمَا
كُنتُمْ تَعْمَلُونَ {32} هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ أَن تَأْتِيَهُمُ
الْمَلائِكَةُ
أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ كَذَلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن
قَبْلِهِمْ وَمَا ظَلَمَهُمُ
اللّهُ
وَلـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ {33} فَأَصَابَهُمْ
سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُواْ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُواْ بِهِ
يَسْتَهْزِئُونَ {34}
سورة النحل (16) ص 271
وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُواْ لَوْ شَاء
اللّهُ
مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن
شَيْءٍ نَّحْنُ وَلا آبَاؤُنَا وَلاَ حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن
شَيْءٍ كَذَلِكَ
فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلاَّ
الْبَلاغُ الْمُبِينُ
{35} وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ
اللّهَ
وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى
اللّهُ
وَمِنْهُم مَّنْ
حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلالَةُ فَسِيرُواْ فِي الأَرْضِ فَانظُرُواْ
كَيْفَ
كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ {36} إِن تَحْرِصْ عَلَى هُدَاهُمْ
فَإِنَّ
اللّهَ
لاَ يَهْدِي مَن يُضِلُّ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ {37}
وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ
جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لاَ يَبْعَثُ
اللّهُ
مَن يَمُوتُ بَلَى
وَعْداً عَلَيْهِ حَقّاً وَلـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ
{38}
لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعْلَمَ
الَّذِينَ كَفَرُواْ أَنَّهُمْ
كَانُواْ كَاذِبِينَ {39} إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا
أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ
لَهُ كُن فَيَكُونُ {40} وَالَّذِينَ هَاجَرُواْ فِي
اللّهِ
مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُواْ
لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَلَأَجْرُ الآخِرَةِ
أَكْبَرُ لَوْ كَانُواْ
يَعْلَمُونَ {41} الَّذِينَ صَبَرُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ
يَتَوَكَّلُونَ {42}
سورة النحل (16) ص 272
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِي إِلَيْهِمْ
فَاسْأَلُواْ أَهْلَ
الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ {43} بِالْبَيِّنَاتِ
وَالزُّبُرِ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ
الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ
يَتَفَكَّرُونَ
{44} أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُواْ السَّيِّئَاتِ أَن يَخْسِفَ
اللّهُ
بِهِمُ الأَرْضَ
أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لاَ يَشْعُرُونَ {45} أَوْ
يَأْخُذَهُمْ
فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ {46} أَوْ يَأْخُذَهُمْ
عَلَى تَخَوُّفٍ فَإِنَّ
رَبَّكُمْ لَرؤُوفٌ رَّحِيمٌ {47} أَوَ لَمْ يَرَوْاْ إِلَى مَا خَلَقَ
اللّهُ
مِن شَيْءٍ
يَتَفَيَّأُ ظِلاَلُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالْشَّمَآئِلِ سُجَّداً
لِلّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ
{48} وَلِلّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مِن
دَآبَّةٍ
وَالْمَلآئِكَةُ وَهُمْ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ {49} يَخَافُونَ رَبَّهُم
مِّن فَوْقِهِمْ
وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ {50} {س} وَقَالَ
اللّهُ
لاَ تَتَّخِذُواْ إِلـهَيْنِ
اثْنَيْنِ إِنَّمَا هُوَ
إِلهٌ
وَاحِدٌ فَإيَّايَ فَارْهَبُونِ {51} وَلَهُ مَا فِي الْسَّمَاوَاتِ
وَالأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِباً أَفَغَيْرَ
اللّهِ
تَتَّقُونَ {52} وَمَا بِكُم مِّن
نِّعْمَةٍ فَمِنَ
اللّهِ
ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ {53} ثُمَّ
إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِّنكُم بِرَبِّهِمْ
يُشْرِكُونَ {54}
سورة النحل (16) ص 273
لِيَكْفُرُواْ بِمَا آتَيْنَاهُمْ فَتَمَتَّعُواْ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ
{55} وَيَجْعَلُونَ
لِمَا لاَ يَعْلَمُونَ نَصِيباً مِّمَّا رَزَقْنَاهُمْ تَاللّهِ
لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ
تَفْتَرُونَ {56} وَيَجْعَلُونَ لِلّهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ وَلَهُم
مَّا يَشْتَهُونَ
{57} وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالأُنثَى ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدّاً
وَهُوَ كَظِيمٌ
{58} يَتَوَارَى مِنَ الْقَوْمِ مِن سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ
أَيُمْسِكُهُ عَلَى هُونٍ
أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ أَلاَ سَاء مَا يَحْكُمُونَ {59}
لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ
بِالآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ وَلِلّهِ الْمَثَلُ الأَعْلَىَ وَهُوَ
الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
{60} وَلَوْ يُؤَاخِذُ
اللّهُ
النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِن دَآبَّةٍ وَلَكِن
يُؤَخِّرُهُمْ إلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ
يَسْتَأْخِرُونَ
سَاعَةً وَلاَ يَسْتَقْدِمُونَ {61} وَيَجْعَلُونَ لِلّهِ مَا
يَكْرَهُونَ
وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لاَ جَرَمَ
أَنَّ
لَهُمُ الْنَّارَ وَأَنَّهُم مُّفْرَطُونَ {62} تَاللّهِ
لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن
قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ
وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ
عَذَابٌ أَلِيمٌ {63} وَمَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلاَّ
لِتُبَيِّنَ لَهُمُ
الَّذِي اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
{64}
سورة النحل (16) ص 274
وَاللّهُ
أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الأَرْضَ بَعْدَ
مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ
لآيَةً لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ {65} وَإِنَّ لَكُمْ فِي الأَنْعَامِ
لَعِبْرَةً نُّسْقِيكُم مِّمَّا
فِي بُطُونِهِ مِن بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَناً خَالِصاً سَآئِغاً
لِلشَّارِبِينَ {66}
وَمِن ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَراً
وَرِزْقاً
حَسَناً إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ {67} وَأَوْحَى
رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ
أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتاً وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا
يَعْرِشُونَ {68} ثُمَّ كُلِي
مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلاً يَخْرُجُ
مِن بُطُونِهَا
شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِي
ذَلِكَ لآيَةً لِّقَوْمٍ
يَتَفَكَّرُونَ {69} وَاللّهُ
خَلَقَكُمْ ثُمَّ يَتَوَفَّاكُمْ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَى أَرْذَلِ
الْعُمُرِ لِكَيْ لاَ يَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَيْئاً إِنَّ
اللّهَ
عَلِيمٌ قَدِيرٌ {70} وَاللّهُ
فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى بَعْضٍ فِي الْرِّزْقِ فَمَا الَّذِينَ
فُضِّلُواْ بِرَآدِّي
رِزْقِهِمْ عَلَى مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَاء
أَفَبِنِعْمَةِ
اللّهِ
يَجْحَدُونَ {71} وَاللّهُ
جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجاً
وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم
مِّنَ
الطَّيِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ
اللّهِ
هُمْ يَكْفُرُونَ {72}
سورة النحل (16) ص 275
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ
اللّهِ
مَا لاَ يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقاً مِّنَ السَّمَاوَاتِ
وَالأَرْضِ شَيْئاً وَلاَ يَسْتَطِيعُونَ {73} فَلاَ تَضْرِبُواْ
لِلّهِ الأَمْثَالَ
إِنَّ
اللّهَ
يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ {74} ضَرَبَ
اللّهُ
مَثَلاً عَبْداً
مَّمْلُوكاً لاَّ يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَمَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا
رِزْقاً حَسَناً
فَهُوَ يُنفِقُ مِنْهُ سِرّاً وَجَهْراً هَلْ يَسْتَوُونَ الْحَمْدُ
لِلّهِ
بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ {75} وَضَرَبَ
اللّهُ
مَثَلاً رَّجُلَيْنِ
أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لاَ يَقْدِرُ عَلَىَ شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَى
مَوْلاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّههُّ لاَ يَأْتِ بِخَيْرٍ هَلْ يَسْتَوِي
هُوَ وَمَن
يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَهُوَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ {76} وَلِلّهِ
غَيْبُ
السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلاَّ كَلَمْحِ
الْبَصَرِ
أَوْ هُوَ أَقْرَبُ إِنَّ
اللّهَ
عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ {77} وَاللّهُ
أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئاً
وَجَعَلَ
لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ
تَشْكُرُونَ
{78} أَلَمْ يَرَوْاْ إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ
السَّمَاء
مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ
اللّهُ
إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ {79}
سورة النحل (16) ص 276
وَاللّهُ
جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَناً وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ
الأَنْعَامِ بُيُوتاً تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ
إِقَامَتِكُمْ
وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثاً
وَمَتَاعاً إِلَى حِينٍ
{80} وَاللّهُ
جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلاَلاً وَجَعَلَ لَكُم
مِّنَ الْجِبَالِ أَكْنَاناً وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ
الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُم بَأْسَكُمْ كَذَلِكَ يُتِمُّ
نِعْمَتَهُ
عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ {81} فَإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا
عَلَيْكَ
الْبَلاَغُ الْمُبِينُ {82} يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ
اللّهِ
ثُمَّ يُنكِرُونَهَا
وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ {83} وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ
أُمَّةٍ
شَهِيداً ثُمَّ لاَ يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ وَلاَ هُمْ
يُسْتَعْتَبُونَ
{84} وَإِذَا رَأى الَّذِينَ ظَلَمُواْ الْعَذَابَ فَلاَ يُخَفَّفُ
عَنْهُمْ وَلاَ هُمْ
يُنظَرُونَ {85} وَإِذَا رَأى الَّذِينَ أَشْرَكُواْ شُرَكَاءهُمْ
قَالُواْ رَبَّنَا هَـؤُلاء شُرَكَآؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُوْ
مِن دُونِكَ
فَألْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ {86}
وَأَلْقَوْاْ
إِلَى
اللّهِ
يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ {87}
سورة النحل (16) ص 277
الَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ
اللّهِ
زِدْنَاهُمْ عَذَاباً فَوْقَ
الْعَذَابِ بِمَا كَانُواْ يُفْسِدُونَ {88} وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي
كُلِّ
أُمَّةٍ شَهِيداً عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيداً
عَلَى
هَـؤُلاء وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَاناً لِّكُلِّ شَيْءٍ
وَهُدًى
وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ {89} إِنَّ
اللّهَ
يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ
وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء
وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ
{90} وَأَوْفُواْ بِعَهْدِ
اللّهِ
إِذَا عَاهَدتُّمْ وَلاَ تَنقُضُواْ الأَيْمَانَ
بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ
اللّهَ
عَلَيْكُمْ كَفِيلاً إِنَّ
اللّهَ
يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ {91} وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّتِي نَقَضَتْ
غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثاً تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ
دَخَلاً
بَيْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَى مِنْ أُمَّةٍ إِنَّمَا
يَبْلُوكُمُ
اللّهُ
بِهِ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنتُمْ فِيهِ
تَخْتَلِفُونَ {92}
وَلَوْ شَاء
اللّهُ
لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلكِن يُضِلُّ مَن
يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ
تَعْمَلُونَ {93}
سورة النحل (16) ص 278
وَلاَ تَتَّخِذُواْ أَيْمَانَكُمْ دَخَلاً بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ
بَعْدَ ثُبُوتِهَا
وَتَذُوقُواْ الْسُّوءَ بِمَا صَدَدتُّمْ عَن سَبِيلِ
اللّهِ
وَلَكُمْ عَذَابٌ
عَظِيمٌ {94} وَلاَ تَشْتَرُواْ بِعَهْدِ
اللّهِ
ثَمَناً قَلِيلاً إِنَّمَا عِندَ
اللّهِ
هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ {95} مَا عِندَكُمْ
يَنفَدُ
وَمَا عِندَ
اللّهِ
بَاقٍ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ
مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ {96} مَنْ عَمِلَ صَالِحاً مِّن ذَكَرٍ
أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً
وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ
أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ {97} فَإِذَا قَرَأْتَ
الْقُرْآنَ
فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ
مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ {98} إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ
عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ {99}
إِنَّمَا
سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُم بِهِ
مُشْرِكُونَ
{100} وَإِذَا بَدَّلْنَا آيَةً مَّكَانَ آيَةٍ وَاللّهُ
أَعْلَمُ
بِمَا يُنَزِّلُ قَالُواْ إِنَّمَا أَنتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَكْثَرُهُمْ
لاَ يَعْلَمُونَ
{101} قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ
لِيُثَبِّتَ
الَّذِينَ آمَنُواْ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ {102}
سورة النحل (16) ص 279
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ
لِّسَانُ
الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَهَـذَا لِسَانٌ عَرَبِيٌّ
مُّبِينٌ {103} إِنَّ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ
اللّهِ
لاَ يَهْدِيهِمُ
اللّهُ
وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ {104} إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ
الَّذِينَ
لاَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ
اللّهِ
وَأُوْلـئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ
{105} مَن كَفَرَ بِاللّهِ
مِن بَعْدِ إيمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ
وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِيمَانِ وَلَـكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ
صَدْراً
فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ
اللّهِ
وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ {106}
ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّواْ الْحَيَاةَ الْدُّنْيَا عَلَى
الآخِرَةِ
وَأَنَّ
اللّهَ
لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ {107} أُولَـئِكَ
الَّذِينَ طَبَعَ
اللّهُ
عَلَى قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ
وَأُولَـئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ {108} لاَ جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي
الآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرونَ {109} ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ
لِلَّذِينَ هَاجَرُواْ مِن بَعْدِ مَا فُتِنُواْ ثُمَّ جَاهَدُواْ
وَصَبَرُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ {110}
سورة النحل (16) ص 280
يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَتُوَفَّى
كُلُّ
نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ {111} وَضَرَبَ
اللّهُ
مَثَلاً
قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَداً
مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ
اللّهِ
فَأَذَاقَهَا
اللّهُ
لِبَاسَ
الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ {112} وَلَقَدْ
جَاءهُمْ رَسُولٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ
وَهُمْ
ظَالِمُونَ {113} فَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ
اللّهُ
حَلالاً طَيِّباً
وَاشْكُرُواْ نِعْمَتَ
اللّهِ
إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ {114}
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالْدَّمَ وَلَحْمَ
الْخَنزِيرِ وَمَا
أُهِلَّ لِغَيْرِ
اللّهِ
بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ
اللّهَ
غَفُورٌ رَّحِيمٌ {115} وَلاَ تَقُولُواْ لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ
الْكَذِبَ هَـذَا حَلاَلٌ وَهَـذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُواْ عَلَى
اللّهِ
الْكَذِبَ
إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى
اللّهِ
الْكَذِبَ لاَ يُفْلِحُونَ {116} مَتَاعٌ قَلِيلٌ
وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ {117} وَعَلَى الَّذِينَ هَادُواْ حَرَّمْنَا
مَا قَصَصْنَا عَلَيْكَ
مِن قَبْلُ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ
يَظْلِمُونَ {118}
سورة النحل (16) ص 281
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُواْ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ
تَابُواْ مِن
بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ
رَّحِيمٌ {119}
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتاً لِلّهِ حَنِيفاً وَلَمْ
يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
{120} شَاكِراً لِّأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ
مُّسْتَقِيمٍ
{121} وَآتَيْنَاهُ فِي الْدُّنْيَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِي الآخِرَةِ
لَمِنَ الصَّالِحِينَ
{122} ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ
حَنِيفاً وَمَا كَانَ
مِنَ الْمُشْرِكِينَ {123} إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذِينَ
اخْتَلَفُواْ فِيهِ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ
الْقِيَامَةِ فِيمَا
كَانُواْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ {124} ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ
بِالْحِكْمَةِ
وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ
إِنَّ رَبَّكَ
هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ
بِالْمُهْتَدِينَ {125}
وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُواْ بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ وَلَئِن
صَبَرْتُمْ
لَهُوَ خَيْرٌ لِّلصَّابِرينَ {126} وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ
وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلاَ تَكُ فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ
{127} إِنَّ
اللّهَ
مَعَ الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ {128}
|
Bismillahirrahmanirrahim
1. Eta
emrullahi fe la testa'ciluh sübhanehu ve teala amma yüşrikun 2. Yünezzilül melaikete bir ruhı min emrihı ala mey yeşaü min ıbadihı en enziru ennehu la ilahe illa ene fettekun 3. Halekas semavati vel erda bil hakk teala amma yüşrikun 4. Halekal insane min nutfetin fe iza hüve hasıymün mübiyn 5. Vel en'ame halekaha lemük fıha dif'üv ve menafiu ve minha te'külun 6. Ve leküm fıha cemalün hıyne türıhune ve hıyne tesrahun 7. Ve tahmilü eskaleküm ila beledil lem tekunu baliğıyhi illa bi şikkıl enfüs inne rabbeküm le raufür rahıym 8. Vel hayle vel biğale vel hamira li terkebuha ve zıneh ve yahlüku ma la ta'lemun 9. Ve alellahi kasdus sebıli ve minha cair ve lev şae le hedaküm ecmeıyn 10. Hüvellezı enzele mines semai mael leküm minhü şerabüv ve minhü şecerun fıhi tüsiymun 11. Yümbitü leküm bihiz zer'a vez zeytune ven nehıyle ven a'nabe ve min küllis semarat inne fı zalike le ayetel li kavmiy yetefekkerun 12. Ve sehhara lekümül leyle ven nehara veş şemse vel kaner ven nücumü müsahharatüm bi emrih inne fı zalike le ayatil li kavmiy ya'kılun 13. Ve ma zerae leküm fil erdı muhtelifen elvanüh inne fı zalike le ayetel li kavmiy yezzekkerun 14. Ve hüvellezı sehharal bahra li te'külu minhü lahmen tariyyev ve testahricu minhü hılyeten telbesuneha ve teral fülke mevahıra fıhi ve li tebteğu min fadlihı ve lealleküm teşkürun 15. Ve elka fil erdı ravasiye en temıde biküm ve enharav ve sübülel lealleküm tehtedun 16. Ve alamat ve bin necmi hüm yehtedun 17. E fe mey yahlüku ke mel la yahluk e fe la tezekkerun 18. Ve in teuddu nı'metellahi la tuhsuha innellahe le ğafurur rahıym 19. Vallahü ya'lemü ma tüsirrune ve ma tu'linun 20. Vellezıne yed'une min dunillahi la yahlükune şey'ev ve hüm yuhlekun 21. Emvatün ğayru ahya' ve ma yeş'urune eyyane yüb'asun 22. İlahüküm ilahüv vahıd fellezıne la yü'minune bil ahırati kulubühüm münkiratüv ve hüm müstekbirun 23. La cerame ennellahe ya'lemü ma yüsirrune ve ma yu'linun innehu la yühıbbül müstekbirın 24. Ve iza kıyle lehüm maza enzele rabbüküm kalu esatıyrul evvelın 25. Li yahmilu evzarahüm kamiletey yevmel kıyameti ve min evzarillezıne yüdıllunehüm bi ğayri ılm e la sae ma yezirun 26. Kad mekarallezıne min kablihim fe etellahü bünyanehüm minel kavaıdi fe harra aleyhimüs sakfü min fevkıhim ve etahümül azabü min haysü la yeş'urun 27. Sümme yevmel kıyameti yuhzıhüm ve yekulü eyne şürakaiyellezıne küntüm tüşakkune fıhim kalellezıne utül ılme innel hızyel yevme ves sue lalel kafirın 28. Ellezıne teteveffahümül melaiketü zalimı enfüsihim fe elkavüs seleme ma künna na'melü min su' bela innellahe alımüm bima küntüm ta'melun 29. Fedhulu ebvabe cehenneme halidıne fıha fe lebi'se mesvel mütekebbirın 30. Ve kıyle lillezınettekav maza enzele rabbüküm kalu hayra lillezıne ahsenu fı hazihıd dünya haseneh ve le darul ahırati hayr ve le nı'me darul müttekıyn 31. Cennatü adniy yedhuluneha tecrı min tahtihel enharu lehüm fıha ma yeşaun kezalike yeczillahül müttekıyn 32. Ellezıne teteveffahümül melaiketü tayyibıne yekulune selamün aleykümüdhulül cennete bima küntüm ta'melun 33. Hel yenzurune illa en te'tiyehümül melaiketü ev ye'tiye emru rabbik kezalike fealellezıne min kablihim ve ma zalemehümüllahü ve lakin kanu enfüsehüm yazlimun 34. Fe esabehüm seyyiatü ma amilu ve haka bihim ma kanu bihı yestehziun 35. Ve kalellezıne eşraku lev şaellahü ma abedna min dunihı min şey'in nahnü ve la abaüna ve la harramna min dunihı min şey' kezalike fealellezıne min kablihim fe hel aler rusüli illel belağul mübın 36. Ve le kad beasna fı külli ümmetir rasulen enı'büdüllahe vectenibüt tağut fe minhüm men hedellahü ve minhüm men hakkat aleyhid dalaleh fe sıru fil erdı fenzuru keyfe kane akıbetül mükezzibın 37. İn tahrıs ala hüdahüm fe innellahe la yehdı mey yüdıllü ve ma lehüm min nasırın 38. Ve aksemu billahi cehde eymanihim la yeb'asüllahü mey yemut bela va'den aleyhi hakkav ve lakinne ekseran nasi la ya'lemun 39. Li yübeyyine lehümüllezı yahtelifune fıhi ve li ya'lemellezıne keferu ennehüm kanu kazibın 40. İnnema kavlüna li şey'in iza eradnahü en nekule lehu kün fe yekun 41. Vellezıne haceru fillahi mim ba'di ma zulimu le nübevviennehüm fid dünya haseneh ve le ecrul ahırati ekber lev kanu ya'lemun 42. Ellezıne saberu ve ala rabbihim yetevekkelun 43. Ve ma erselna min kablike illa ricalen nuhıy ileyhim fes'elu ehlez zikri in küntüm la ta'lemun 44. Bil beyyinati vez zübür ve enzelna ileykez zikra li tübeyyine linnasi ma nüzzile ileyhim ve leallehüm yetefekkerun 45. E fe eminellezıne mekerus seyyiati ey yahsifellahü bihimül erda ev ye'tiyehümül azabü min haysü la yaş'urun 46. Ev ye'huzehüm fı tekallübihim fe ma hüm bi mu'cizın 47. Ev ye'huzehüm ala tehavvüf fe inne rabbeküm le raufür rahıym 48. E ve lem yerav ila ma halekallahü min şey'iy yetefeyyeü zılalühu anil yemıni veş şemaili süccedel lillahi ve hüm dahırun 49. Ve lillahi yescüdü ma fis semavati ve ma fil erdı min dabbetiv vel melaiketüe hüm la yestekbirun 50. Yehafune rabbehüm min fevkıhim ve yef'alune ma yü'merun 51. Ve kalellahü la tettehızu ilaheynisneyn innema hüve ilahüv vahıd fe iyyaye ferhebun 52. Ve lehu ma fis semavati vel erdı ve lehüd dınü vasıba e fe ğayrallahi tettekun 53. Ve ma büküm min nı'metin fe minellahi sümme iza messekümüd durru fe ileyhi tec'erun 54. Sümme iza keşefed durra anküm iza ferıkum minküm bi rabbihim yüşrikun (49.ayet secde ayetedir.) 55. Li yekfüru bima ateynahüm fe temetteu fe sevfe ta'lemun 56. Ve yec'alune li ma la ya7lemune nasıybem mimma razaknahüm tellahi le tüs'elünne amma küntüm tefterun 57. Ve yec'alune lillahil benati sübhanehu ve lehüm ma yeştehun 58. Ve iza büşşira ehadühüm bil ünsa zalle vechühu müsveddev ve hüve kezıym 59. Yetevara minel kavmi min sui ma büşşira bih e yümsikühu ala hunin em yedüssühu fit türab e la sae ma yahkümun 60. Lillezıne la yü'minine bel ahırate meselüs sev' ve lillahil meselül a'la ve hüvel azızül hakım 61. Ve lev yüahızüllahün nase bi zulmihim ma terake aleyha min dabbetiv ve lakiy yüehhıruhüm ila ecelim müsemma fe iza cae ecelühüm la yeste'hırune saatev ve la yestakdimun 62. Ve yec'alune lillahi ma yekrahune ve tesıfü elsinetühümül kezibe enne lehümül husna la cerame enne lehümün nara ve ennehüm müfratun 63. Tellahi le kad erselna ila ümemim min kablike fe zeyyene lehümüş şeytanü a'malehüm fe hüve veliyyühümül yevme ve lehüm azabün elım 64. Ve ma enzelna aleykel kitabe illa li tübeyyine lehümüllezıhtelefu fıhi ve hüdev ve rahmetel li kavmiy yü'mininun 65. Vallahü enzele mines semai maen fe ahya bihil erda ba'de mevtiha inne fı zalike le ayatel li kavmiy yesmeun 66. Ve inne leküm fil en'ami le ıbrah nüskıyküm mimma fı bütunihı mim beyni fersiv ve demil lebenen halisan saiğal liş şaribın 67. Ve min semaratin nehıyli vel a'nabi tettehızune minhü sekerav ve rizkan hasena inne fı zalike le ayetel li kavmiy ya'kılun 68. Ve evha rabbüke ilen nahli enittehızı minel cibali büyutev ve mineş şeceri ve mimma ya'rişun 69. Sümme külı min külles semarati feslükı sübüle rabbiki zülüla yahrucü mim butuniha şerabüm muhtelifün elvanühu fıhi şifaül linnas inne fı zalike le ayatel li kavmiy yetefekkerun 70. Vallahü halekaküm sümme yeteveffaküm ve minküm mey yüraddü ila erzelil umuri li keyla ya'leme ba'de ılmin şey'a innellahe alımün kadır 71. Vallahü faddale ba'daküm ala ba'dın fir rızk femellezıne füddılu bi raddı rizkıhim ala ma meleket eymanühüm fe hüm fıhi seva' ife bi nı'metillahi yechadun 72. Vallahü ceale leküm min enfüsiküm ezvacev ve ceale leküm min ezvaciküm benıne ve hafedetev ve razekaküm minet tayyibat e fe bil batıli yü'minune ve bi nı'metillahi hüm yekfurun 73. Ve ya'büdune min dunillahi ma la yemlikü lehüm rizskam mines semavati vel erdı şey'ev ve la yestetıy'un 74. Fe la tadribu lillahil emsal innellahe ya'lemü ve entüm la ta'lemun 75. Darabellahü meselen abdem memlukel la yakdiru ala şey'iv ve mer razaknahü minna zirkan hasenen fe hüve yünfiku minhü sirrav ve cehra hel yestevun elhamdü lillah bel ekseruhüm la ya'lemun 76. Ve darabellahü meseler racüleyni ehadühüma ebkemü la yakdiru ala şey'iv ve hüve kellün ala mevlahü eynema yüveccihhü la ye'ti bi hayr hel yestevı hüve ve mey ye'müru bil adli ve hüve ala sıratım müstekıym 77. Ve lillahi ğaybüs semavati vel ard ve ma emrus saati illa ke lemhıl besari ev hüve akrab innellahe ala külli şey'in kadır 78. Vallahü ahraceküm mim bütuni ümmehatiküm la ta'lemune şey'ev ve ceale lekümüs sem'a vel ebsara vel ef'idete lealleküm teşkürun 79. E lem yerav ilet tayri müsehharatin fı cevvis sema' ma yümsikühünne illellah inne fı zalike le ayatil li kavmiy yü'minun 80. Vallahü ceale leküm min cüludil en'ami büyuten testehıffuneha yevme za'niküm ve yevme ikametiküm ve min asvafiha ve evbariha ve eş'ariha esasev ve metaan ila hıyn 81. Vallahü ceale leküm mimma haleka zılalev ve ceale leküm minel cibali eknanev ve ceale leküm serabiyle tekıykümül harra ve serabiyle tekıyküm be'seküm kezalike yütimmü nı'metehu aleyküm lealleküm tüslimun 82. Fe in tevellev fe innemü aleykel belağul mübın 83. Ya'rifune nı'metellahi sümme yünkiruneha ve ekseruhümül kafirun 84. Ve yevme neb'asü min külli ümmetin şehıden sümme la yü'zenü lillezıne keferu ve la hüm yüsta'tebun 85. Ve iza raellezıne zalemül azabe fe la yühaffefü anhüm ve la hüm yünzarun 86. Ve iza raellezıne eşraku şürakaehüm kalu rabbena haülai şürakaünellezıne künna ned'u min dunik fe elkav ileyhimül kavle inneküm le kazibun 87. Ve elkav ilellahi yevmeizinis seleme ve dalle anhüm ma kanu yefterun 88. Ellezıne keferu ve saddu an sebılillahi zidnahüm azaben fevkal azabi bima kanu yüfsidun 89. Ve yevme neb'azü fı külli ümmetin şehıden ala haüla' ve nezzelna aleykel kitabe tibyanel likülli şey'iv ve hüdev ve rahmetev ve büşra lil müslimın 90. İnnellahe ye'müru bil adli vel ıhsani ve ıtai zil kurba ve yenha anil fahşai vel münkeri vel bağy yeızüküm lealleküm tezekkerun 91. Ve evfu bi ahdillahi iza ahettüm ve la tenkudul eymane ba'de tevkıdiha ve kad cealtümüllahe aleyküm kefıla innellahe ya'lemü ma tef'alun 92. Ve la tekunu kelletı nekadat ğazleha mim ba'di kuvvetin enkasa tettehızune eymaneküm dehalem beyneküm en tekune ümmetün hiye erba min ümmeh innema yeblukümüllahü bih ve le yübeyyinenne leküm yevmel kıyameti ma küntüm fıhi tahtelifun 93. Ve lev şaellahü le cealleküm ümmetev vahıdetev ve lakiy yüdıllü mey yeşaü ve yehdoı mey yeşa' ve le tüs'elünne amma küntüm ta'melun 94. Ve la tettehızu eymaneküm dehalem beyneküm fe tezille kademüm ba'de sübutiha ve tezukus sue bima sadedtüm an sebılillah ve leküm azabüm azıym 95. Ve la teşteru bi ahdillahi semenen kalıla innema ındellahi hüve hayrul leküm in küntüm ta'lemun 96. Ma ındeküm yenfedü ve ma ındellahi bak ve le necziyennellezıne saberu ecrahüm bi ahseni ma kanu ya'melun 97. Men amile saliham min zekerin ev ünsa ve hüve mü'minün fe le nuhyiyennehu hayaten tayyibeh ve la necziyennehüm ecrahüm bi ahseni ma kanu ya'melun 98. Fe iza kara'tel kur'ane festeız billahi mineş şeytanir racım 99. İnnehu leyse lehu sültanün alellezıne amenu ve ala rabbihim yetevekkelun 100. İnnema sültanühu alellezıne yetevellevnehu vellezıne hüm bihı müşrikun 101. Ve iza beddelna ayetem mekane ayetiv vallahü a'lemü bima yünezzilü kalu innema ente müfter bel ekseruhüm la ya'lemun 102. Kul nezzelehu ruhul kudüsi mir rabbike bil hakkı li yüsebbitellezıne amenu ve hüdev ve büşra lil müslimın 103. Ve le kad na'lemü ennehüm yekulune innema yüallimühu beşar lisanüllezı yulhıdune ileyhi a'cemiyyüv ve haza lisanün arabiyyüm mübın 104. İnnellezıne la yü'minune bi ayatillahi la yehdıhimüllahü ve lehüm azabün elım 105. İnnema yefteril kezibellezıne la yü'minune bi ayatillah ve ülaike hümül kazibun 106. Men kefera billahi mim ba'di ımanihı illa men ükrihe ve kalbühu mutmeinüm bil ımani ve lakim men şeraha bil küfri sadran fe aleyhim ğadabüm minellah ve lehüm azabün azıym 107. Zalike bi ennehümüstehabbül hayated dünya alel ahıratü ve ennellahe la yehdil kavmel kafirın 108. Ülaikellezıne tabeallahü ala kulubihim ve sem'ıhim ve ebsarihim ve ülaike hümül ğafilun 109. La cerame ennehüm fil ahırati hümül hasirun 110. Sümme inne rabbeke lillezıne haceru mim ba'di ma fütinu sümme cahedu ve saberu inne rabbeke mim ba'diha le ğafurur rahıym 111. Yevme te'tı küllü nefsin tücadilü an nefsiha ve tüveffa küllü nefsim ma amilet ve hüm la yuzlemun 112. Ve darabellahü meselen karyeten kanet aminetem mutmeinnetey ye'tıha rizkuha rağadem min külli mekanin fe keferat bi en'umillahi fe ezakahallahü libasel cuı vel havfi bima kanu yasneun 113. Ve le kad caehüm rasulüm minhüm fe kezzebuhü fe ehazehümül azabü ve hüm zalimun 114. Fe külu mimma razekakümüllahü halalen tayyibev veşküru nı'metellahi in küntüm iyyahü ta'büdun 115. İnnema harrama aleykümül meytete ved deme ve lahmel hınzıri ve ma ühille li ğayrillahi bih fe menidturra ğayra bağıv ve la adin fe innellahe ğafurur rahıym 116. Ve la tekulu lima tesıfü elsinetükümül kezibe haza halalüv ve haza haramül li tefteru alellahil kezib innellezıne yefterune alellahil kezibe la yüflihun 117. Metaun kalılüv ve lehüm azabün elım 118. Ve alellezıne hadu harramna ma kasasna aleyke min kabl ve ma zalemnahüm ve lakin kanu enfüsehüm yazlimun 119. Sümme inne rabbeke lillezıne amilüs sue bi cehaletin sümme tabu mim ba'di zalike ve aslehu inne rabbeke mim ba'diha le ğafurur rahıym 120. İnne ibrahıme kane ümmeten kanitel lillahi hanıfa ve lem yekü minel müşrikın 121. Şakiral li en'umih ictebahü ve hedahü ila sıratım müstekıym 122. Ve ateynahü fid dünya haseneh ve innehu fil ahırati le mines salihıyn 123. Sümme evhayna ileyke enittebı' millete ibrahıme hanıfa ve ma kane minel müşrikın 124. İnnema cüıles sebtü alellezınahtelefu fıh ve inne rabbeke le yahkümü beynehüm yevmel kıyameti fıma kanu fıhi yahtelifun 125. Üd'u ila sebıli rabbike bil hıkmeti vel mev'ızatil haseneti ve cadilhüm billetı hiye ahsen inne rabbeke hüve a'lemü bi men dalle an sebılihı ve hüve a'lemü bil mühtedın 126. Ve in akabtüm fe akıbu bi misli ma ukıbtüm bih ve lein sabertüm le hüve hayrul lissabirın 127. Vasbir ve ma sabruke illa billahi ve la tahzen aleyhim ve la tekü fı daykım mimma yemkürum 128. İnnellahe meallezınettekav vellezıne hüm muhsinun |
16 - NAHL SÛRESİ
Mekke döneminde inmiştir. 128 âyettir. Sûre, adını 68. âyette geçen “en-Nahl”
kelimesinden almıştır. “en-Nahl” bal arısı demektir. Sûrede başlıca, kâinatta
Allah’ın varlığını ve birliğini gösteren deliller, vahiy, öldükten sonra dirilme
gibi konular yer almaktadır.
Bismillahirrahmânirrahîm
1. Allah’ın emri gelecektir. Artık onun acele gelmesini istemeyin. Allah,
onların ortak koştukları şeylerden uzaktır, yücedir.
2. Allah, “Benden başka ilah yoktur. Öyle ise bana karşı gelmekten sakının” diye
(insanları) uyarmaları için emrini içeren vahiy ile melekleri kullarından
dilediğine indirir.
3. Allah, gökleri ve yeri hak ve hikmete uygun olarak yarattı. O, müşriklerin
ortak koştukları şeylerden yücedir.
4. İnsanı nutfeden (bir damla sudan) yarattı. Böyle iken bakarsın ki o, Rabbine
açık bir hasım kesilmiştir
5. Hayvanları da yarattı. Onlarda sizin için bir ısınma ve birçok faydalar
vardır. Hem de onlardan yersiniz.
6. Onları akşamleyin getirirken, sabahleyin salıverirken de sizin için bir
güzellik (ve zevk) vardır.
7. Onlar ağırlıklarınızı, sizin ancak zorlukla
varabileceğiniz beldelere taşırlar. Şüphesiz Rabbiniz çok esirgeyicidir, çok
merhametlidir.
8. Hem binesiniz diye, hem de süs olarak atları, katırları ve merkepleri de
yarattı. Bilemeyeceğiniz daha nice şeyleri de yaratır.
9. Doğru yolu göstermek Allah’a aittir. Yolun eğrisi de vardır.1 Allah dileseydi
hepinizi doğru yola iletirdi.
10. O, göklerden sizin için su indirendir. İçilecek su ondandır. Hayvanlarınızı
otlattığınız bitkiler de onunla meydana gelir.
11. Allah o su ile size; ekin, zeytin, hurma ağaçları, üzümler ve her türlü
meyvelerden bitirir. Elbette bunda düşünen bir kavim için bir ibret vardır.
12. O, geceyi, gündüzü, güneşi ve ayı sizin hizmetinize verdi. Bütün yıldızlar
da O’nun emri ile sizin hizmetinize verilmiştir. Şüphesiz bunlarda aklını
kullanan bir millet için ibretler vardır.
13. Sizin için yeryüzünde çeşitli renk ve biçimlerle yarattığı şeyleri de sizin
hizmetinize verdi. Öğüt alan bir toplum için bunda ibretler vardır.
14. O, taze et yemeniz ve takınacağınız süs eşyası çıkarmanız için denizi sizin
hizmetinize verendir. Gemilerin orada suyu yara yara gittiğini görürsün. (Bütün
bunlar) onun lütfundan nasip aramanız ve şükretmeniz içindir.
15-16. Sizi sarsmaması için yeryüzünde sağlam
dağlar; yolunuzu bulmanız için de nehirler, yollar ve nice işaretler meydana
getirirdi. İnsanlar yıldızlarla da yollarını bulurlar.
17. Şu halde yaratan, yaratamayan gibi olur mu? Artık siz düşünmez misiniz?
18. Halbuki Allah’ın nimetini saymaya kalksanız onu sayamazsınız. Şüphesiz
Allah; çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
19. Allah gizlediğinizi de, açığa vurduğunuzu da bilir.
20. Allah’ı bırakıp da taptıkları şeyler, yaratılmış olduklarına göre hiçbir şey
yaratamazlar.
21. Onlar diri olmayan cansız varlıklardır! Ne zaman dirileceklerinin de şuuruna
varamazlar.
22. Sizin ilahınız tek bir ilahtır. Ahirete inanmayanların kalpleri bunu inkâr
etmekte, kendileri de büyüklük taslamaktadırlar.
23. Şüphe yok ki Allah, onların gizlediklerini de, açığa vurduklarını da bilir.
O, büyüklük taslayanları hiç sevmez.
24. Onlara “Rabbiniz ne indirdi?” denildiği zaman, “Öncekilerin masalları”
dediler.
25. Böylece kıyamet gününde kendi günahlarını tam olarak, bilgisizce
saptırdıkları kimselerin günahlarının da bir kısmını yüklenirler. Dikkat et,
yüklendikleri ne kötüdür.
26. Onlardan öncekiler de tuzak kurmuşlardı. Allah’ın azabı binalarını,
temelinden gelip yıktı da tavanları başlarına çöküverdi ve azap kendilerine fark
edemedikleri yerden geldi.
27. Sonra kıyamet günü Allah onları rezil
edecek ve diyecek ki: “Uğrunda mücadele ettiğiniz ortaklarım nerede?!”
kendilerine ilim verilenler ise şöyle derler: “Şüphesiz bugün rezillik, aşağılık
ve kötülük kafirlerin üzerinedir.”
28. O kafirler, nefislerine zulmederlerken melekler onların canlarını alır da
onlar teslim olup, “Biz hiçbir kötülük yapmıyorduk” derler. (Melekler de şöyle
diyecekler:) “Hayır! Allah sizin yapmakta olduklarınızı hakkıyla bilmektedir.”
29. “Haydi, içinde ebedî kalacağınız cehennemin kapılarından girin. Büyüklük
taslayanların yeri ne kötüdür!”
30. Allah’a karşı gelmekten sakınan kimselere, “Rabbiniz ne indirdi?”
denildiğinde, “Hayır indirdi” derler. Bu dünyada iyilik yapanlara bir iyilik
vardır. Ahiret yurdu ise daha hayırlıdır. Allah’a karşı gelmekten sakınanların
yurdu ne güzeldir.
31. İçinden nehirler akan Adn cennetlerine gireceklerdir. Kendileri için orada
diledikleri her şey vardır. Allah kendine karşı gelmekten sakınanları böyle
mükafatlandırır.
32. Melekler onların canlarını iyi kimseler olarak alırken, “Selâm size! Yapmış
olduğunuz iyi işlere karşılık girin cennete” derler.
33. (O kafirler) kendilerine ancak meleklerin veya senin Rabbinin helâk emrinin
gelmesini bekliyorlar. Onlardan öncekiler de böyle yapmıştı. Allah onlara
zulmetmedi, fakat onlar kendilerine zulmediyorlardı.
34. Bu sebeple işledikleri kötülüklerin cezası onlara ulaştı ve alay ettikleri
şey kendilerini kuşattı.
35. Allah’a ortak koşanlar dediler ki: “Allah
dileseydi ne biz, ne de atalarımız O’ndan başka hiçbir şeye tapmazdık, O’nun
emri olmadan hiçbir şeyi de haram kılmazdık.” Kendilerinden öncekiler de böyle
yapmıştı. Peygamberlere düşen sadece apaçık bir tebliğdir.
36. Andolsun biz, her ümmete, “Allah’a kulluk edin, tâğûttan2 kaçının” diye
peygamber gönderdik. Allah onlardan kimini doğru yola iletti, onlardan kimine de
(kendi iradeleri sebebiyle) sapıklık hak oldu. Şimdi yeryüzünde dolaşın da
peygamberleri yalanlayanların sonunun ne olduğunu görün.
37. Sen onların doğru yola erişmelerine aşırı istek göstersen de şüphesiz Allah
saptırdığı kimseyi doğru yola iletmez. Onların yardımcıları da yoktur.
38. Onlar, “Allah ölen bir kimseyi diriltmez.” diye var güçleriyle Allah’a yemin
ettiler. Hayır diriltecek! Bu, yerine getirilmesini Allah’ın üzerine aldığı bir
vaaddir. Fakat insanların çoğu bilmezler.
39. (Diriltecek ki) ayrılığa düştükleri şeyi onlara anlatsın ve kâfir olanlar da
kendilerinin yalancı olduklarını bilsinler!
40. Biz bir şeyin olmasını istediğimiz zaman sözümüz sadece, ona, “ol”
dememizdir. O da hemen oluverir.
41. Zulme uğradıktan sonra Allah yolunda hicret edenlere gelince, elbette onları
dünyada güzel bir şekilde yerleştiririz. Ahiret mükafatı ise daha büyüktür.
Keşke bilselerdi...
42. Onlar, sabreden ve yalnız Rablerine tevekkül eden kimselerdir.
43. Senden önce de ancak, kendilerine
vahyettiğimiz birtakım erkekleri peygamber olarak gönderdik. Eğer bilmiyorsanız
ilim sahiplerine sorun.3
44. (O peygamberleri) apaçık belgeler ve kitaplarla gönderdik. İnsanlara,
kendilerine indirileni açıklaman ve onların da (üzerinde) düşünmeleri için sana
bu Kur’an’ı indirdik.
45. Kötü işler yapmak için tuzak kuranlar, Allah’ın kendilerini yere
geçirmesinden veya (ansızın) bilemeyecekleri bir yerden kendilerine azap
gelmesinden emin mi oldular?
46. Yahut onlar dönüp dolaşırken Allah’ın kendilerini yakalayıvermesinden emin
mi oldular? Onlar Allah’ı aciz bırakacak değillerdir.
47. Yahut da, onları korku üzere iken yakalamayacağından güven içinde midirler?
Şüphesiz Rabbiniz çok esirgeyicidir, çok merhametlidir.
48. Allah’ın yarattığı şeyleri görmüyorlar mı? Onların gölgeleri Allah’a secde
ederek ve tevazu ile boyun eğerek sağa ve sola dönmektedir.
49. Göklerde ve yerde bulunan canlılar ve melekler büyüklük taslamadan Allah’a
boyun eğerler.
50. Üzerlerinde hakim ve üstün olan Rablerinden korkarlar ve emrolundukları
şeyleri yaparlar.
51. Allah şöyle dedi: “İki ilah edinmeyin. O, ancak tek ilahtır. O halde yalnız
benden korkun.”
52. Göklerdeki her şey, yerdeki her şey O’nundur. İtaat de daima O’na olmalıdır.
Öyle iken siz Allah’tan başkasından mı korkuyorsunuz?
53. Size ulaşan her nimet Allah’tandır. Sonra size bir sıkıntı ve zarar
dokunduğu zaman yalnız ona yalvarır yakarırsınız.
54. Sonra sizden o sıkıntıyı giderince, bir de bakarsınız, içinizden bir kısmı
Rablerine ortak koşar.
55. Kendilerine verdiğimiz nimetlere karşı
nankörlük etmek için böyle yaparlar. Bir süre daha faydalanın bakalım! Yakında
bileceksiniz!
56. Bir de kendilerine rızık olarak verdiklerimizden (mahiyetini) bilmedikleri
şeylere (putlara) pay ayırıyorlar. Allah’a andolsun ki, uydurmakta olduğunuz
şeylerden mutlaka sorguya çekileceksiniz.
57. Onlar, kızları Allah’a nispet ediyorlar -ki O bundan uzaktır- kendilerine
ise, canlarının istediğini.
58. Onlardan biri, kız ile müjdelendiği zaman içi öfke ile dolarak yüzü simsiyah
kesilir!
59. Kendisine verilen kötü müjde (!) yüzünden halktan gizlenir. Şimdi onu,
aşağılanmış olarak yanında tutacak mı, yoksa toprağa mı gömecek? Bak, ne kötü
hüküm veriyorlar!
60. Kötü sıfatlar ahirete inanmayanlara aittir. En yüce sıfatlar ise
Allah’ındır. O, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.
61. Eğer Allah, insanları zulümleri yüzünden hemen cezalandırsaydı, yeryüzünde
hiçbir canlı bırakmazdı. Fakat onları belirli bir süreye kadar erteler. Ecelleri
geldiği zaman ise ne bir an geri kalabilirler, ne de öne geçebilirler.
62. Hoşlarına gitmeyen şeyleri Allah’a isnad ederler. En güzel sonuç
kendilerininmiş diye dilleri de yalan uyduruyor. Hiç şüphe yok ki onlara
cehennem vardır ve onlar oraya en önde sokulacaklardır.
63. Allah’a andolsun, senden önceki ümmetlere peygamberler gönderdik. Fakat
şeytan onlara işlerini güzel gösterdi. O, bugün de onların dostudur ve onlar
için elem dolu bir azap vardır.
64. Sana kitabı, ancak ayrılığa düştükleri şeyleri onlara açıklaman için ve iman
eden bir topluma doğru yolu gösterici ve rahmet olarak indirdik.
65. Allah gökten su indirdi de onunla yeryüzünü
ölümünden sonra diriltti. Şüphesiz bunda dinleyecek bir toplum için bir ibret
vardır.
66. Şüphesiz (sağmal) hayvanlarda da sizin için bir ibret vardır. Onların
karınlarındaki fışkı ile kan arasından (süzülen) içenlere halis ve içimi kolay
süt içiriyoruz.
67. Hurma ağaçlarının meyvelerinden ve üzümlerden hem içki, hem de güzel bir
rızık edinirsiniz. Elbette bunda aklını kullanan bir toplum için bir ibret
vardır.
68. Rabbin bal arısına şöyle ilham etti: “Dağlardan, ağaçlardan ve insanların
yaptıkları çardaklardan (kovanlardan) kendine evler edin.”
69. “Sonra meyvelerin hepsinden ye de Rabbinin sana kolaylaştırdığı (yaylım)
yollarına gir.” Onların karınlarından çeşitli renklerde bal çıkar. Onda insanlar
için şifa vardır. Şüphesiz bunda düşünen bir (toplum) için bir ibret vardır.
70. Allah sizi yarattı. Sonra sizi öldürecek. İçinizden kimileri de, bilgili
olduktan sonra hiçbir şeyi bilmesin diye ömrünün en düşkün çağına ulaştırılır.
Şüphesiz Allah hakkıyla bilendir, (her şeye) hakkıyla gücü yetendir.
71. Allah rızık konusunda kiminizi kiminizden üstün kıldı. Üstün kılınanlar
rızıklarını ellerinin altındakilere vermezler ki rızıkta hep eşit olsunlar.
Şimdi Allah’ın nimetini mi inkar ediyorlar?
72. Allah size kendi cinsinizden eşler var etti. Eşlerinizden de oğullar ve
torunlar verdi ve sizi temiz şeylerden rızıklandırdı. Öyleyken onlar batıla
inanıyorlar da Allah’ın nimetini inkâr mı ediyorlar?
73. Allah’ı bırakıp da, kendilerine göklerden
ve yerden hiçbir rızık sağlayamayan ve buna gücü de yetmeyen şeylere tapıyorlar.
74. Artık Allah’a (şanına uymayan) benzetmeler yapmaya kalkmayın. Çünkü Allah
bilir siz bilmezsiniz.
75. Allah, hiçbir şeye gücü yetmeyen ve başkasının malı olan bir köle ile,
kendisine verdiğimiz güzel rızıktan gizli ve açık olarak Allah yolunda harcayan
kimseyi misal verir. Bunlar hiç eşit olur mu? Hamd Allah’a mahsustur, fakat
onların çoğu bilmezler.
76. Allah (şöyle) iki adamı da misal verdi: Onlardan biri dilsizdir, hiçbir şeye
gücü yetmez, efendisine sadece bir yüktür. Nereye gönderse olumlu bir sonuç
alamaz. Bu, adaletle emreden ve doğru yol üzere olan kimse ile eşit olur mu?
77. Göklerin ve yerin gaybı Allah’a aittir. Kıyamet’in kopması bir göz kırpması
gibi veya daha az bir zamandır. Şüphesiz Allah her şeye hakkıyla gücü yetendir.
78. Allah sizi, analarınızın karnından siz hiçbir şey bilmez durumda iken
çıkardı. Şükredesiniz diye size kulaklar, gözler ve kalpler verdi.
79. Gökyüzünde Allah’ın emrine boyun eğerek uçan kuşları görmüyorlar mı? Onları
gökte ancak Allah tutar. Şüphesiz bunda inanan bir toplum için ibretler vardır.
80. Allah, size evlerinizi huzur ve dinlenme
yeri yaptı. Hayvanların derilerinden gerek göç gününüzde, gerek ikamet gününüzde
kolayca taşıyacağınız evler; onların yünlerinden, yapağılarından ve kıllarından
bir süreye kadar yararlanacağınız ev eşyası ve geçimlikler meydana getirdi.
81. Allah, yarattıklarından sizin için gölgeler yaptı ve dağlarda da sizin için
barınaklar var etti. Sizi sıcaktan koruyacak elbiseler ve savaşta sizi koruyacak
zırhlar verdi. Böylece Allah, müslüman olasınız diye üzerinizde olan nimetini
tamamlıyor.
82. Ey Muhammed! Eğer yüz çevirirlerse, artık sana düşen açık bir tebliğden
ibarettir.
83. Onlar, Allah’ın nimetini bilirler, sonra da inkâr ederler. Onların çoğu
kâfirlerdir.
84. Kıyamet günü her ümmetten bir şahit göndereceğiz; sonra inkar edenlere ne
(özür dilemeleri için) izin verilecek, ne de Allah’ın rızasını kazandıracak
amelleri işleme istekleri kabul edilecek.
85. O zalimler, azabı gördükleri zaman artık onlardan azap hafifletilmez ve
kendilerine mühlet de verilmez.
86. Allah’a ortak koşanlar ortaklarını gördüklerinde diyecekler ki: “Rabbimiz!
Bunlar, seni bırakıp kendilerine tapmış olduğumuz ortaklarımızdır.” Koştukları
ortaklar da onlara: “Siz elbette yalancılarsınız” diye laf atacaklar.
87. Onlar o gün Allah’a teslim olurlar ve uydurdukları şeyler de onları yüzüstü
bırakıp kaybolur.
88. İnkâr eden ve insanları Allah’ın yolundan
alıkoyanların, yapmakta oldukları bozgunculuklarına karşılık azaplarının üstüne
azap ekleriz.
89. (Ey Muhammed!) Her ümmetin kendi içinden üzerlerine bir şahit
göndereceğimiz, seni de onların üzerine bir şahit olarak getireceğimiz günü
düşün. Sana bu kitabı; her şey için bir açıklama, doğru yolu gösteren bir
rehber, bir rahmet ve müslümanlar için bir müjde olarak indirdik.
90. Şüphesiz Allah, adaleti, iyilik yapmayı, yakınlara yardım etmeyi emreder;
hayasızlığı, fenalık ve azgınlığı da yasaklar. O, düşünüp tutasınız diye size
öğüt veriyor.
91. Antlaşma yaptığınız zaman, Allah’a karşı verdiğiniz sözü yerine getirin.
Allah’ı kendinize kefil kılarak pekiştirdikten sonra yeminlerinizi bozmayın.
Şüphesiz Allah yaptıklarınızı bilir.
92. Bir topluluk diğer bir topluluktan daha (güçlü ve) çoktur diye yeminlerinizi
aranızda bir hile ve fesat sebebi yaparak, ipliğini iyice eğirip büktükten sonra
(tekrar) çözüp bozan kadın gibi olmayın. Allah bununla sizi ancak imtihan eder.
Hakkında ayrılığa düştüğünüz şeyleri kıyamet günü size elbette açıklayacaktır.
93. Allah dileseydi, sizi tek bir ümmet yapardı. Fakat O, dilediğini saptırır,
dilediğini de doğru yola iletir. Yapmakta olduğunuz şeylerden mutlaka sorguya
çekileceksiniz.
94. Yeminlerinizi aranızda hile ve fesat sebebi
yapmayın. Sonra sağlamca bastıktan sonra ayak(larınız) kayar da Allah yolundan
sapmanız sebebiyle kötü azabı tadarsınız. (Ahirette de) sizin için büyük bir
azap vardır.
95. Allah’a verdiğiniz sözü az bir karşılığa değişmeyin. Eğer bilirseniz,
şüphesiz Allah katında olan sizin için daha hayırlıdır.
96. Sizin yanınızdaki tükenir, Allah katında olan ise kalıcıdır. Elbette
sabredenlere, yapmakta olduklarının en güzeliyle mükafatlarını vereceğiz.
97. Erkek veya kadın, kim mü’min olarak iyi iş işlerse, elbette ona hoş bir
hayat yaşatacağız ve onların mükafatlarını yapmakta olduklarının en güzeli ile
vereceğiz.
98. Kur’an okuduğun zaman, kovulmuş şeytandan Allah’a sığın.4
99. Gerçek şu ki; şeytanın, inanan ve yalnız Rablerine tevekkül eden kimseler
üzerinde bir hakimiyeti yoktur.
100. Şeytanın hakimiyeti, sadece onu dost edinenler ve Allah’a ortak koşanlar
üzerindedir.
101. Biz bir âyeti değiştirip yerine başka bir âyet getirdiğimiz zaman -ki Allah
neyi indireceğini gayet iyi bilir- onlar Peygamber’e, “Sen ancak uyduruyorsun”
derler. Hayır, onların çoğu bilmezler.
102. Ey Muhammed! De ki: “Kur’an’ı, Ruhu’l-Kudüs (Cebrail) inananların
inançlarını sağlamlaştırmak, müslümanlara doğru yolu göstermek ve onlara bir
müjde olmak üzere hak olarak indirdi.”
103. Andolsunki biz onların, “Kur’an’ı ona bir
insan öğretiyor” dediklerini biliyoruz. İma ettikleri kimsenin dili yabancıdır.
Bu Kur’an ise gayet açık bir Arapça’dır.5
104. Allah’ın âyetlerine inanmayanları Allah elbette doğru yola iletmez. Onlar
için elem dolu bir azap vardır.
105. Yalanı, ancak Allah’ın âyetlerine inanmayanlar uydurur. İşte onlar,
yalancıların ta kendileridir.
106. Kalbi imanla dolu olduğu halde zorlanan kimse hariç, inandıktan sonra
Allah’ı inkâr eden ve böylece göğsünü küfre açanlara Allah’tan gazap iner ve
onlar için büyük bir azap vardır.
107. Bu, onların dünya hayatını sevip ahirete tercih etmelerinden ve Allah’ın
kâfirler topluluğunu asla doğru yola iletmeyeceğindendir.
108. İşte onlar, Allah’ın; kalplerini, kulaklarını ve gözlerini mühürlediği
kimselerdir. İşte onlar gafillerin ta kendileridir.
109. Hiç şüphesiz onlar, ahirette ziyana uğrayanların da ta kendileridir.
110. Sonra şüphesiz ki Rabbin, eziyete uğratıldıktan sonra hicret eden, sonra
Allah yolunda cihad edip sabreden kimselerin yanındadır. Şüphesiz Rabbin bundan
sonra da çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
111. Herkesin nefsi için mücadele ederek
geleceği, kendilerine zulmedilmeksizin herkese yaptığının karşılığının eksiksiz
ödeneceği günü düşün.
112. Allah şöyle bir memleketi misal verdi: Orası güven ve huzur içinde idi.
Oraya her taraftan bolca rızık gelirdi. Fakat Allah’ın nimetlerine nankörlük
ettiler; bu yüzden yaptıklarına karşılık Allah onlara şiddetli açlık ve korku
ızdırabını tattırdı.
113. Andolsun, onlara içlerinden bir peygamber geldi de onu yalanladılar.
Böylece zulmederlerken azap onları yakalayıverdi.
114. Artık Allah’ın size helâl ve temiz olarak verdiği rızıklardan yiyin. Eğer
yalnız ona ibadet ediyorsanız, Allah’ın nimetine şükredin.
115. Allah size ancak leş, kan, domuz eti ve Allah’tan başkası adına kesileni
haram kıldı. Ama kim mecbur olur da istismar etmeksizin ve zaruret ölçüsünü
aşmaksızın yemek zorunda kalırsa şüphesiz ki Allah çok bağışlayandır, çok
merhamet edendir.6
116. Dilleriniz yalana alışageldiğinden dolayı, Allah’a karşı yalan uydurmak
için, “Şu helâldir”, “Şu haramdır” demeyin. Şüphesiz, Allah’a karşı yalan
uyduranlar, kurtuluşa eremezler.
117. (Dünyada elde ettikleri) az bir yararlanmadır. Halbuki (ahirette) onlara
acıklı bir azap vardır.
118. Daha önce sana anlattıklarımızı yahudi olanlara da haram kılmıştık. Biz
(bununla) onlara zulmetmedik, fakat onlar kendilerine zulmediyorlardı.
119. Sonra, şüphesiz ki Rabbin; cahillik
sebebiyle kötülük yapan, sonra bunun ardından tövbe eden ve durumunu
düzeltenlerden yanadır. Şüphesiz Rabbin bundan sonra da elbette çok
bağışlayandır, çok merhamet edendir.7
120. Şüphesiz İbrahim, Allah’a itaat eden, hakka yönelen bir önder idi. Allah’a
ortak koşanlardan değildi.
121. Onun nimetlerine şükreden bir önderdi. Allah onu seçmiş ve doğru yola
iletmişti.
122. Ona dünyada iyilik verdik. Şüphesiz o, ahirette de salihlerdendir.
123. Sonra da sana, “Hakka yönelen İbrahim’in dinine uy. O, Allah’a ortak
koşanlardan değildi” diye vahyettik.
124. Cumartesi gününe saygı, ancak onda görüş ayrılığına düşenlere farz kılındı.
Şüphesiz Rabbin, ayrılığa düşmekte oldukları şeyler konusunda kıyamet günü
aralarında hüküm verecektir.
125. (Ey Muhammed!) Rabbinin yoluna, hikmetle, güzel öğütle çağır ve onlarla en
güzel şekilde mücadele et. Şüphesiz senin Rabbin kendi yolundan sapanları en iyi
bilendir. O, doğru yolda olanları da en iyi bilendir.
126. Eğer ceza verecekseniz size yapılanın misliyle cezalandırın. Eğer
sabrederseniz, elbette bu, sabredenler için daha hayırlıdır.
127. Sabret! Senin sabrın ancak Allah’ın yardımı iledir. Onlardan yana üzülme.
Tuzak kurmalarından dolayı da sıkıntıya düşme.
128. Şüphesiz Allah, kendisine karşı gelmekten sakınanlar ve iyilik yapanlarla
beraberdir.