وَلَوۡ أَنَّا كَتَبۡنَا عَلَيۡہِمۡ أَنِ ٱقۡتُلُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ أَوِ ٱخۡرُجُواْ مِن دِيَـٰرِكُم مَّا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ۬ مِّنۡہُمۡ‌ۖ وَلَوۡ أَنَّہُمۡ فَعَلُواْ مَا يُوعَظُونَ بِهِۦ لَكَانَ خَيۡرً۬ا لَّهُمۡ وَأَشَدَّ تَثۡبِيتً۬ا (٦٦) وَإِذً۬ا لَّأَتَيۡنَـٰهُم مِّن لَّدُنَّآ أَجۡرًا عَظِيمً۬ا (٦٧) وَلَهَدَيۡنَـٰهُمۡ صِرَٲطً۬ا مُّسۡتَقِيمً۬ا (٦٨) وَمَن يُطِعِ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ فَأُوْلَـٰٓٮِٕكَ مَعَ ٱلَّذِينَ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَيۡہِم مِّنَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ وَٱلصِّدِّيقِينَ وَٱلشُّہَدَآءِ وَٱلصَّـٰلِحِينَ‌ۚ وَحَسُنَ أُوْلَـٰٓٮِٕكَ رَفِيقً۬ا (٦٩) ذَٲلِكَ ٱلۡفَضۡلُ مِنَ ٱللَّهِ‌ۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ عَلِيمً۬ا (٧٠) يَـٰٓأَيُّہَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ خُذُواْ حِذۡرَڪُمۡ فَٱنفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ ٱنفِرُواْ جَمِيعً۬ا (٧١) وَإِنَّ مِنكُمۡ لَمَن لَّيُبَطِّئَنَّ فَإِنۡ أَصَـٰبَتۡكُم مُّصِيبَةٌ۬ قَالَ قَدۡ أَنۡعَمَ ٱللَّهُ عَلَىَّ إِذۡ لَمۡ أَكُن مَّعَهُمۡ شَہِيدً۬ا (٧٢) وَلَٮِٕنۡ أَصَـٰبَكُمۡ فَضۡلٌ۬ مِّنَ ٱللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَن لَّمۡ تَكُنۢ بَيۡنَكُمۡ وَبَيۡنَهُ ۥ مَوَدَّةٌ۬ يَـٰلَيۡتَنِى كُنتُ مَعَهُمۡ فَأَفُوزَ فَوۡزًا عَظِيمً۬ا (٧٣) ۞ فَلۡيُقَـٰتِلۡ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ ٱلَّذِينَ يَشۡرُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا بِٱلۡأَخِرَةِ‌ۚ وَمَن يُقَـٰتِلۡ فِى سَبِيلِ ٱللَّهِ فَيُقۡتَلۡ أَوۡ يَغۡلِبۡ فَسَوۡفَ نُؤۡتِيهِ أَجۡرًا عَظِيمً۬ا (٧٤)

An-Nisa Eğer onlara, kendinizi öldürün yahut yurtlarınızdan çıkın, diye emretmiş olsaydık, içlerinden pek azı müstesna, bunu yapmazlardı. Eğer kendilerine verilen öğüdü yerine getirselerdi, onlar için hem daha hayırlı hem de (imanlarını) daha pekiştirici olurdu. (66) O zaman elbette kendilerine nezdimizden büyük mükâfat verirdik. (67) Ve onları dosdoğru bir yola iletirdik. (68) Kim Allah`a ve Resûl`e itaat ederse işte onlar, Allah`ın kendilerine lütuflarda bulunduğu peygamberler, sıddîkler, şehitler ve salih kişilerle beraberdir. Bunlar ne güzel arkadaştır! (69) Bu lütuf Allah`tandır. Bilen olarak Allah yeter. (70) Ey iman edenler! Tedbirinizi alın; bölük bölük savaşa çıkın, yahut (gerektiğinde) topyekün savaşın. (71) İçinizden bazıları vardır ki (cihad konusunda) pek ağırdan alırlar. Eğer size bir felâket erişirse: "Allah bana lütfetti de onlarla beraber bulunmadım" der. (72) Eğer Allah`tan size bir lütuf erişirse -sanki sizinle onun arasında (zahirî) bir dostluk yokmuş gibi- "Keşke onlarla beraber olsaydım da ben de büyük bir başarı kazansaydım!" der. (73) O halde, dünya hayatını ahiret karşılığında satanlar, Allah yolunda savaşsınlar. Kim Allah yolunda savaşır da öldürülür veya galip gelirse biz ona yakında büyük bir mükâfat vereceğiz. (74)

An-Nisa "Und hätten Wir ihnen vorgeschrieben: ""Tötet euch selbst oder verlaßt eure Häuser!"", so würden sie es nicht tun, ausgenommen einige wenige von ihnen; hätten sie aber das getan, wozu sie aufgefordert worden waren, so wäre es wahrlich besser für sie gewesen und stärkend (für ihren Glauben). (66) "Dann würden Wir ihnen gewiß einen großen Lohn von Uns aus geben; (67) und Wir würden sie sicher auf den geraden Weg leiten. (68) Und wer Allah und dem Gesandten gehorcht, soll unter denen sein, denen Allah Seine Huld gewährt, unter den Propheten, den Wahrhaftigen, den Zeugen und den Rechtschaffenen - welch gute Gefährten! (69) Derart ist eine Gnade von Allah, und Allah genügt als Allwissender. (70) O ihr, die ihr glaubt, seid auf der Hut! Und zieht entweder truppweise aus oder alle zusammen! (71) "Unter euch ist wohl mancher, der zurückbleibt. Und wenn euch ein Unglück trifft, sagt er: ""Wahrlich, Allah ist gnädig zu mir gewesen, daß ich nicht bei ihnen zugegen war."" (72) ""Wenn euch aber eine Huld von Allah beschieden ist, dann sagt er, als sei keine Freundschaft zwischen euch und ihm: ""Wäre ich doch bei ihnen gewesen, dann hätte ich einen großen Erfolg errungen!"" (73) "Laßt also für Allahs Sache diejenigen kämpfen, die das irdische Leben um den Preis des jenseitigen Lebens verkaufen. Und wer für Allahs Sache kämpft, alsdann getötet wird oder siegt, dem werden Wir einen gewaltigen Lohn geben. (74)

An-Nisa And if We had ordered them (saying), "Kill yourselves (i.e. the innnocent ones kill the guilty ones) or leave your homes," very few of them would have done it; but if they had done what they were told, it would have been better for them, and would have strengthened their (Faith); (66) And indeed We should then have bestowed upon them a great reward from Ourselves (67) And indeed We should have guided them to a Straight Way (68) And whoso obeys Allâh and the Messenger (Muhammad SAW), then they will be in the company of those on whom Allâh has bestowed His Grace, of the Prophets, the Siddiqûn (those followers of the Prophets who were first and foremost to believe in them, like Abu Bakr As¬Siddiq radhiallahu'anhu), the martyrs, and the righteous. And how excellent these companions are! (69) Such is the Bounty from Allâh, and Allâh is Sufficient as All¬Knower. (70) O you who believe! Take your precautions, and either go forth (on an expedition) in parties, or go forth all together. (71) There is certainly among you he who would linger behind (from fighting in Allâh's Cause). If a misfortune befalls you, he says, "Indeed Allâh has favoured me in that I was not present among them." (72) But if a bounty (victory and booty) comes to you from Allâh, he would surely say - as if there had never been ties of affection between you and him - "Oh! I wish I had been with them; then I would have achieved a great success ( a good share of booty)." (73) Let those (believers) who sell the life of this world for the Hereafter fight in the Cause of Allâh, and whoso fights in the Cause of Allâh, and is killed or gets victory, We shall bestow on him a great reward. (74)

An-Nisa If We had ordered them to sacrifice their lives or to leave their homes, very few of them would have done it: but if they had done what they were (actually) told, it would have been best for them, and would have gone farthest to strengthen their (faith). (66) And We should then have given them from Ourselves a great reward. (67) And We should have shown them the Straight Way. (68) All who obey Allah and the Messenger are in the company of those on whom is the Grace of Allah― of the Prophets (who teach) the sincere (lovers of Truth), the witnesses (who testify), and the Righteous (who do good): ah! How a beautiful fellowship! (69) Such is the Bounty from Allah: and sufficient is it that Allah knoweth all. (70) O ye who believe! Take your precautions and either go forth in parties or go forth all together. (71) There are certainly among you men who would tarry behind: if a misfortune befalls you, they say: "Allah did favour us in that we were not present among them." (72) But if good fortune comes to you from Allah, they would be sure to say―as if there had never been ties of affection between you and them―"Oh! I wish I had been with them; a fine thing should I then have made of it!" (73) Let those fight in the cause of―Allah who sell the life of this world for the Hereafter. To him who fighteth in the cause of Allah,― whether he is slain or gets victory, soon shall We give him a reward of great (value). (74)

LES FEMMES Si Nous leur avions prescrit ceci: «Tuez-vous vous-mêmes», ou «Sortez de vos demeures», ils ne l’auraient pas fait, sauf un petit nombre d’entre eux. S’ils avaient fait ce à quoi on les exhortait, cela aurait été certainement meilleur pour eux, et (leur foi) aurait été plus affermie. (66) Alors Nous leur aurions donné certainement, de Notre part, une grande récompense, (67) et Nous les aurions guidé certes, vers un droit chemin. (68) Quiconque obéit à Allah et au Messager... ceux-là seront avec ceux qu’Allah a comblés de Ses bienfaits: les prophètes, les véridiques, les martyrs, et les vertueux. Et quels bons compagnons que ceux-là! (69) Cette grâce vient d’Allah. Et Allah suffit comme Parfait Connaisseur. (70) Ô les croyants! Prenez vos précautions et partez en expédition par détachements ou en masse. (71) Parmi vous, il y aura certes, quelqu’un qui tardera [à aller au combat] et qui, si un malheur vous atteint, dira: «Certes, Allah m’a fait une faveur en ce que je ne me suis pas trouvé en leur compagnie» (72) et si c’est une grâce qui vous atteint de la part d’Allah, il se mettra, certes, à dire, comme s’il n’y avait aucune affection entre vous et lui: «Quel dommage! Si j’avais été avec eux, j’aurais alors acquis un gain énorme»(1). (73) Qu’ils combattent donc dans le sentier d’Allah, ceux qui troquent la vie présente contre la vie future. Et quiconque combat dans le sentier d’Allah, tué ou vainqueur, Nous lui donnerons bientôt une énorme récompense. (74)

WANITA Dan sesungguhnya kalau Kami perintahkan kepada mereka: "Bunuhlah dirimu atau keluarlah kamu dari kampungmu", niscaya mereka tidak akan melakukannya, kecuali sebagian kecil dari mereka. Dan sesungguhnya kalau mereka melaksanakan pelajaran yang diberikan kepada mereka, tentulah hal yang demikian itu lebih baik bagi mereka dan lebih menguatkan [iman mereka], (66) dan kalau demikian, pasti Kami berikan kepada mereka pahala yang besar dari sisi Kami, (67) dan pasti Kami tunjuki mereka kepada jalan yang lurus. (68) Dan barangsiapa yang menta’ati Allah dan Rasul [Nya], mereka itu akan bersama-sama dengan orang-orang yang dianugerahi ni’mat oleh Allah, yaitu: Nabi-nabi, para shiddiiqiin [1], orang-orang yang mati syahid dan orang-orang saleh. Dan mereka itulah teman yang sebaik-baiknya. (69) Yang demikian itu adalah karunia dari Allah, dan Allah cukup mengetahui. (70) Hai orang-orang yang beriman, bersiap siagalah kamu, dan majulah [ke medan pertempuran] berkelompok-kelompok, atau majulah bersama-sama! (71) Dan sesungguhnya di antara kamu ada orang yang sangat berlambat-lambat [ke medan pertempuran] [2]. Maka jika kamu ditimpa musibah ia berkata: "Sesungguhnya Tuhan telah menganugerahkan ni’mat kepada saya karena saya tidak ikut berperang bersama mereka". (72) Dan sungguh jika kamu beroleh karunia [kemenangan] dari Allah, tentulah dia mengatakan seolah-olah belum pernah ada hubungan kasih sayang antara kamu dengan dia: "Wahai, kiranya saya ada bersama-sama mereka, tentu saya mendapat kemenangan yang besar [pula]". (73) Karena itu hendaklah orang-orang yang menukar kehidupan dunia dengan kehidupan akhirat [3] berperang di jalan Allah. Barangsiapa yang berperang di jalan Allah, lalu gugur atau memperoleh kemenangan maka kelak akan Kami berikan kepadanya pahala yang besar. (74)

An-Nisa Dan sesungguhnya kalau Kami wajibkan kepada mereka (dengan perintah): "Bunuhlah diri kamu sendiri atau keluarlah dari tempat kediaman kamu", nescaya mereka tidak akan melakukannya, kecuali sedikit di antara mereka dan sesungguhnya kalau mereka amalkan nasihat pengajaran (meliputi suruh dan tegah) yang telah diberikan kepada mereka, tentulah yang demikian itu lebih baik bagi mereka dan lebih meneguhkan (iman mereka). (66) Dan (setelah mereka berkeadaan demikian), tentulah Kami akan berikan kepada mereka dari sisi Kami pahala balasan yang amat besar. (67) Dan tentulah Kami pimpin mereka ke jalan yang lurus. (68) Dan sesiapa yang taat kepada Allah dan RasulNya, maka mereka akan (ditempatkan di Syurga) bersama-sama orang-orang yang telah dikurniakan nikmat oleh Allah kepada mereka, iaitu Nabi-nabi dan orang-orang Siddiqiin dan orang-orang yang Syahid, serta orang-orang yang soleh dan amatlah eloknya mereka itu menjadi teman rakan (kepada orang-orang yang taat). (69) Yang demikian itu adalah limpah kurnia dari Allah dan cukuplah Allah Yang Maha Mengetahui (akan balasan pahalanya). (70) Wahai orang-orang yang beriman, bersedialah dan berjaga-jagalah (sebelum kamu menghadapi musuh), kemudian (bila dikehendaki) maralah (ke medan perang) sepuak demi sepuak atau (jika perlu) maralah serentak beramai-ramai. (71) Dan sesungguhnya ada di antara kamu: Orang-orang yang sengaja memberat-beratkan dirinya (juga orang lain, daripada turut mara ke medan perang). Kemudian kalau kamu ditimpa kemalangan (tercedera atau terbunuh) dia berkata: Sesungguhnya Allah telah mengurniakan nikmat kepadaku, kerana aku tidak turut berperang bersama-sama mereka. (72) Dan demi sesungguhnya kalau kamu beroleh limpah kurnia (kemenangan) dari Allah, sudah tentu dia mengatakan (dengan sesalnya), seolah-olah tidak ada hubungan kasih mesra antara kamu dengannya: Alangkah baiknya kalau aku turut serta bersama-sama mereka, supaya aku juga beroleh kemenangan yang amat besar? (73) Oleh itu, orang-orang (yang beriman) yang mengutamakan kebahagiaan akhirat daripada (kesenangan) kehidupan dunia, hendaklah mereka berperang pada jalan Allah (untuk membela Islam) dan sesiapa yang berperang pada jalan Allah lalu dia mati (gugur Syahid) atau beroleh kemenangan, maka Kami akan memberi kepadanya pahala yang besar. (74)

SURA DE LAS MUJERES Si les hubiéramos ordenado que se mataran o que abandonaran sus casas, sólo unos pocos lo habrían hecho.Pero hubiera sido mejor para ellos haber hecho aquello a lo que se les exhortó y hubiera sido una afirmación más fuerte*. (66) De ser así les hubiéramos dado por Nuestra parte una enorme recompensa (67) y los habríamos guiado por un camino recto. (68) Quien obedezca a Allah y al Mensajero, ésos estarán junto a los que Allah ha favorecido: los profetas, los veraces, los que murieron dando testimonio y los justos. ¡Y qué excelentes compañeros! (69) Ese es el favor de Allah. Allah basta como Conocedor. (70) ¡Vosotros que creéis! Tomad vuestras precauciones y salid a combatir en grupos o todos juntos. (71) Entre vosotros hay quien se queda atrás, y si os ocurre algún percance dice: Allah me ha agraciado por no haber estado allí con ellos. (72) Pero si os llega un favor de Allah seguro que dirá, como si ningún afecto os uniera: ¡Ay de mí! Si hubiera estado con ellos habría logrado un gran triunfo. (73) Que combatan en el camino de Allah aquéllos que dan la vida de este mundo a cambio de la otra. Y a quien combata en el camino de Allah, ya muera o resulte victorioso, le daremos una enorme recompensa. (74)