إِذۡ هَمَّت طَّآٮِٕفَتَانِ مِنڪُمۡ أَن تَفۡشَلَا وَٱللَّهُ وَلِيُّہُمَا‌ۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ (١٢٢) وَلَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ بِبَدۡرٍ۬ وَأَنتُمۡ أَذِلَّةٌ۬‌ۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ (١٢٣) إِذۡ تَقُولُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ أَلَن يَكۡفِيَكُمۡ أَن يُمِدَّكُمۡ رَبُّكُم بِثَلَـٰثَةِ ءَالَـٰفٍ۬ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓٮِٕكَةِ مُنزَلِينَ (١٢٤) بَلَىٰٓ‌ۚ إِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأۡتُوكُم مِّن فَوۡرِهِمۡ هَـٰذَا يُمۡدِدۡكُمۡ رَبُّكُم بِخَمۡسَةِ ءَالَـٰفٍ۬ مِّنَ ٱلۡمَلَـٰٓٮِٕكَةِ مُسَوِّمِينَ (١٢٥) وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ لَكُمۡ وَلِتَطۡمَٮِٕنَّ قُلُوبُكُم بِهِۦ‌ۗ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ (١٢٦) لِيَقۡطَعَ طَرَفً۬ا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡ يَكۡبِتَہُمۡ فَيَنقَلِبُواْ خَآٮِٕبِينَ (١٢٧) لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَىۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡہِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَـٰلِمُونَ (١٢٨) وَلِلَّهِ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَمَا فِى ٱلۡأَرۡضِ‌ۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُ‌ۚ وَٱللَّهُ غَفُورٌ۬ رَّحِيمٌ۬ (١٢٩) يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَأۡڪُلُواْ ٱلرِّبَوٰٓاْ أَضۡعَـٰفً۬ا مُّضَـٰعَفَةً۬‌ۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ (١٣٠) وَٱتَّقُواْ ٱلنَّارَ ٱلَّتِىٓ أُعِدَّتۡ لِلۡكَـٰفِرِينَ (١٣١) وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ لَعَلَّڪُمۡ تُرۡحَمُونَ (١٣٢)

Al-E-Imran O zaman içinizden iki bölük bozulmaya yüz tutmuştu. Halbuki Allah onların yardımcısı idi. Müminler, yalnız Allah`a dayanıp güvensinler. (122) Andolsun, sizler güçsüz olduğunuz halde Allah, Bedir`de de size yardım etmişti. Öyle ise, Allah`tan sakının ki O`na şükretmiş olasınız. (123) O zaman sen, müminlere şöyle diyordun: İndirilen üç bin melekle Rabbinizin sizi takviye etmesi, sizin için yeterli değil midir? (124) Evet, siz sabır gösterir ve Allah`tan sakınırsanız, onlar (düşmanlarınız) hemen şu anda üzerinize gelseler, Rabbiniz, nişanlı beş bin melekle sizi takviye eder. (125) Allah, bunu size sırf bir müjde olsun ve kalpleriniz bu sayede rahatlasın diye yaptı. Zafer, yalnızca mutlak güç ve hikmet sahibi Allah katındandır. (126) Allah, kafirlerden bir kısmının kökünü kessin veya onları perişan etsin, böylece bozulmuş bir halde dönüp gitsinler -ki bu işte senin yapacağın bir şey yoktur yahut (müslüman olsunlar da) tevbelerini kabul etsin, ya da (ısrar ederlerse) onlara azap etsin diye (Allah Bedir`de size yardım etti). Çünkü onlar zalimdirler. (127) Allah, kafirlerden bir kısmının kökünü kessin veya onları perişan etsin, böylece bozulmuş bir halde dönüp gitsinler -ki bu işte senin yapacağın bir şey yoktur yahut (müslüman olsunlar da) tevbelerini kabul etsin, ya da (ısrar ederlerse) onlara azap etsin diye (Allah Bedir`de size yardım etti). Çünkü onlar zalimdirler. (128) Göklerde ve yerde ne varsa Allah`ındır. Dilediğini bağışlar, dilediğine azap eder. Allah çok bağışlayıcı ve çok merhametlidir. (129) Ey iman edenler! Kat kat arttırılmış olarak faiz yemeyin. Allah`tan sakının ki kurtuluşa eresiniz. (130) Kafirler için hazırlanmış bulunan ateşten sakının! (131) Allah`a ve Resûl`üne itaat edin ki rahmete kavuşturulasınız. (132)

Al-E-Imran Da verloren zwei Gruppen von euch beinahe den Mut, und Allah war beider Beschützer. Und auf Allah sollen sich die Gläubigen verlassen. (122) Und Allah verhalf euch bereits bei Badr zum Sieg, als ihr schwach und verachtet wart; darum fürchtet Allah; vielleicht werdet ihr dankbar sein. (123) "Als du zu den Gläubigen sagtest: ""Genügt es euch denn nicht, daß euer Herr euch mit dreitausend herniedergesandten Engeln hilft? (124) ""Ja, wenn ihr geduldig und gottesfürchtig seid und sie sofort über euch kommen, wird euer Herr euch mit fünftausend Engeln in Kampfbereitschaft helfen."" (125) "Und dies machte Allah allein als frohe Botschaft für euch, und auf daß eure Herzen ruhig wären - denn der Sieg kommt nur von Allah, dem Allmächtigen, dem Allweisen, (126) auf daß Er den Ungläubigen einen Teil (ihrer Macht) abschneide oder sie niederwerfe, so daß sie enttäuscht heimkehren. (127) Von dir ist es gar nicht abhängig, ob Er Sich ihnen wieder verzeihend zuwendet oder ob Er sie straft; denn sie sind ja Frevler. (128) Und Allahs ist, was in den Himmeln und was auf der Erde ist; Er verzeiht, wem Er will, und straft, wen Er will, und Allah ist Allverzeihend und Barmherzig. (129) O ihr, die ihr glaubt, verschlingt nicht die Zinsen in mehrfacher Verdoppelung, sondern fürchtet Allah; vielleicht werdet ihr erfolgreich sein. (130) Und fürchtet das Feuer, das für die Ungläubigen vorbereitet ist (131) und gehorcht Allah und dem Gesandten; vielleicht werdet ihr Erbarmen finden. (132)

Al-E-Imran When two parties from among you were about to lose heart, but Allâh was their Walî (Supporter and Protector). And in Allâh should the believers put their trust. (122) And Allâh has already made you victorious at Badr, when you were a weak little force. So fear Allâh much that you may be grateful. (123) (Remember) when you (Muhammad SAW) said to the believers, "Is it not enough for you that your Lord (Allâh) should help you with three thousand angels; sent down?" (124) "Yes, if you hold on to patience and piety, and the enemy comes rushing at you; your Lord will help you with five thousand angels having marks (of distinction)." (125) Allâh made it not but as a message of good news for you and as an assurance to your hearts. And there is no victory except from Allâh, the All-Mighty, the All-Wise. (126) That He might cut off a part of those who disbelieve, or expose them to infamy, so that they retire frustrated. (127) Not for you (O Muhammad SAW, but for Allâh) is the decision; whether He turns in mercy to (pardons) them or punishes them; verily, they are the Zâlimûn (polytheists, disobedients, and wrong-doers). (128) And to Allâh belongs all that is in the heavens and all that is in the earth. He forgives whom He wills, and punishes whom He wills. And Allâh is Oft-Forgiving, Most Merciful. (129) O you who believe! Eat not Ribâ (usury)[] doubled and multiplied, but fear Allâh that you may be successful. (130) And fear the Fire, which is prepared for the disbelievers. (131) And obey Allâh and the Messenger (Muhammad SAW) that you may obtain mercy.[] (132)

Al-E-Imran Remember two of your parties meditated cowardice; but Allah was their Protector, and in Allah should the Faithful (ever) put their trust. (122) Allah had helped you at Badr, when ye were a contemptible little force; then fear Allah; thus may ye show your gratitude. (123) Remember thou saidst to the Faithful: Is it not enough for you that Allah should help you with three thousand angels (specially) sent down? (124) "Yea"― if ye remain firm, and act aright, even if the enemy should rush here on you in hot haste, your Lord would help you with five thousand angels making a terrific onslaught. (125) Allah made it but a message of hope for you; and an assurance to your hearts: (in any case) there is no help except from Allah, the Exalted, the Wise. (126) That He might cut off a fringe of the unbelievers or expose them to infamy, and they should then be turned back, frustrated of their purpose. (127) Not for thee, (but for Allah) is the decision: whether He turn in mercy to them or punish them; for they are indeed wrong-doers. (128) To Allah belongeth all that is in the heavens and on earth. He forgiveth whom He pleaseth and punisheth whom He pleaseth: but Allah is Oft-Forgiving, Most Merciful. (129) O ye who believe! Devour not usury, doubled and multiplied; but fear Allah; that ye may (really) prosper. (130) Fear the Fire which is prepared for those who reject Faith. (131) And obey Allah and the Messenger; that ye may obtain mercy. (132)

LA FAMILLE D’IMRAN Quand deux de vos groupes songèrent à fléchir! Alors qu’Allah est leur allié à tous deux! Car, c’est en Allah que les croyants doivent placer leur confiance(1). (122) Allah vous a donné la victoire, à Badr, alors que vous étiez humiliés. Craignez Allah donc. Afin que vous soyez reconnaissants(2)! (123) (Allah vous a bien donné la victoire) lorsque tu disais aux croyants; «Ne vous suffit-il pas que votre Seigneur vous fasse descendre en aide trois milliers d’Anges(3)?» (124) Mais oui! Si vous êtes endurants et pieux, et qu’ils [les ennemis] vous assaillent immédiatement, votre Seigneur vous enverra en renfort cinq mille Anges marqués distinctement(4). (125) Et Allah ne le fit que (pour vous annoncer) une bonne nouvelle, et pour que vos cœurs s’en rassurent. La victoire ne peut venir que d’Allah, le Puissant, le Sage; (126) pour anéantir une partie des mécréants ou pour les humilier (par la défaite) et qu’ils en retournent donc déçus(5). (127) - Tu n’as (Muḥammad) aucune part dans l’ordre (divin) - qu’Il (Allah) accepte leur repentir (en embrassant l’Islam) ou qu’Il les châtie, car ils sont bien des injustes. (128) A Allah appartient tout ce qui est dans les cieux et sur la terre. Il pardonne à qui Il veut, et Il châtie qui Il veut... Et Allah est Pardonneur et Miséricordieux. (129) Ô les croyants! Ne pratiquez pas l’usure en multipliant démesurément votre capital. Et craignez Allah afin que vous réussissiez! (130) Et craignez le Feu préparé pour les mécréants. (131) Et obéissez à Allah et au Messager afin qu’il vous soit fait miséricorde! (132)

KELUARGA ’IMRAN ketika dua golongan daripadamu [1] ingin [mundur] karena takut, padahal Allah adalah penolong bagi kedua golongan itu. Karena itu hendaklah karena Allah saja orang-orang mu’min bertawakkal. (122) Sungguh Allah telah menolong kamu dalam peperangan Badar [2], padahal kamu adalah [ketika itu] orang-orang yang lemah [3]. Karena itu bertakwalah kepada Allah, supaya kamu mensyukuri-Nya. (123) [Ingatlah], ketika kamu mengatakan kepada orang mu’min: "Apakah tidak cukup bagi kamu Allah membantu kamu dengan tiga ribu malaikat yang diturunkan [dari langit]?" (124) ya [cukup], jika kamu bersabar dan bertakwa dan mereka datang menyerang kamu dengan seketika itu juga, niscaya Allah menolong kamu dengan lima ribu Malaikat yang memakai tanda. (125) Dan Allah tidak menjadikan pemberian bala-bantuan itu melainkan sebagai kabar gembira bagi [kemenangan] mu, dan agar tenteram hatimu karenanya. Dan kemenanganmu itu hanyalah dari Allah Yang Maha Perkasa lagi Maha Bijaksana. (126) [Allah menolong kamu dalam perang Badar dan memberi bala bantuan itu] untuk membinasakan segolongan orang-orang yang kafir [4] atau untuk menjadikan mereka hina, lalu mereka kembali dengan tiada memperoleh apa-apa. (127) Tak ada sedikitpun campur tanganmu dalam urusan mereka itu [5] atau Allah menerima taubat mereka, atau mengazab mereka, karena sesungguhnya mereka itu orang-orang yang zalim. (128) Kepunyaan Allah apa yang ada di langit dan yang ada di bumi. Dia memberi ampun kepada siapa yang Dia kehendaki; Dia menyiksa siapa yang Dia kehendaki; dan Allah Maha Pengampun lagi Maha Penyayang. (129) Hai orang-orang yang beriman, janganlah kamu memakan riba dengan berlipat ganda [6] dan bertakwalah kamu kepada Allah supaya kamu mendapat keberuntungan. (130) Dan peliharalah dirimu dari api neraka, yang disediakan untuk orang-orang yang kafir. (131) Dan ta’atilah Allah dan Rasul, supaya kamu diberi rahmat. (132)

Al-E-Imran (Ingatlah) ketika dua puak dari kamu (pada hari peperangan Uhud itu) terasa lemah semangat (untuk meneruskan perjuangan) kerana takut, padahal Allah Penolong dan Pelindung mereka dan (jika sudah demikian) kepada Allah sahajalah hendaknya orang-orang yang beriman itu bertawakal. (122) Dan sesungguhnya Allah telah menolong kamu mencapai kemenangan dalam peperangan Badar, sedang kamu berkeadaan lemah (kerana kamu sedikit bilangannya dan kekurangan alat perang). Oleh itu bertakwalah kamu kepada Allah, supaya kamu bersyukur (akan kemenangan itu). (123) (Ingatlah wahai Muhammad) ketika engkau berkata kepada orang-orang yang beriman (untuk menguatkan semangat mereka): Tidakkah cukup bagi kamu, bahawa Allah membantu kamu dengan tiga ribu tentera dari malaikat yang diturunkan?. (124) Bahkan (mencukupi. Dalam pada itu) jika kamu bersabar dan bertakwa dan mereka (musuh) datang menyerang kamu dengan serta-merta, nescaya Allah membantu kamu dengan lima ribu malaikat yang bertanda masing-masing. (125) Dan Allah tidak menjadikan bantuan tentera malaikat itu melainkan kerana memberi khabar gembira kepada kamu dan supaya hati kamu tenteram dengan bantuan itu dan (ingatlah bahawa) pertolongan yang membawa kemenangan itu hanya dari Allah Yang Maha kuasa, lagi Maha Bijaksana. (126) (Kemenangan Badar itu) kerana Allah hendak membinasakan satu golongan dari orang-orang kafir atau menghina mereka (dengan kekalahan), supaya mereka kembali dengan hampa kecewa. (127) Engkau tidak berhak sedikitpun (wahai Muhammad) dalam urusan (orang-orang yang ingkar) itu (kerana urusan mereka tertentu bagi Allah), samada Dia menerima taubat mereka ataupun Dia menyeksa mereka kerana sesungguhnya mereka itu orang-orang yang zalim. (128) Dan bagi Allah jualah segala yang ada di langit dan yang ada di bumi. Dia mengampunkan sesiapa yang dikehendakiNya dan Dia menyeksa sesiapa yang dikehendakiNya dan (ingatlah), Allah Maha Pengampun, lagi Maha Mengasihani. (129) Wahai orang-orang yang beriman! Janganlah kamu makan atau mengambil riba dengan berlipat-lipat ganda dan hendaklah kamu bertakwa kepada Allah supaya kamu berjaya. (130) Dan peliharalah diri kamu dari api Neraka, yang disediakan bagi orang-orang kafir. (131) Dan taatlah kamu kepada Allah dan RasulNya, supaya kamu diberi rahmat. (132)

SURA DE LA FAMILIA DE IMRAN Cuando dos grupos de los vuestros temieron flaquear y Allah era Su protector. Que en Allah se confíen los creyentes. (122) Es cierto que Allah os ayudó en Badr, aunque estabais en inferioridad de condiciones. Así pues, temed a Allah y podréis ser agradecidos. (123) Cuando dijiste a los creyentes: ¿No os basta con que vuestro señor os haya fortalecido haciendo descender tres mil ángeles? (124) Y si tenéis paciencia y tenéis temor (de Allah) y vienen a vosotros de improviso, Allah os fortalecerá con cinco mil ángeles designados. (125) Y no lo hizo Allah sino para que fuera una buena nueva para vosotros y para tranquilizar vuestros corazones.El auxilio sólo viene de Allah, el Irresistible, el Sabio. (126) Y también para destruir a los que se habían negado a creer, o subyugarlos, y que quedaran defraudados. (127) No es asunto tuyo si Él se vuelve sobre ellos con Su perdón o si los castiga, pues ciertamente ellos son injustos. (128) Y a Allah pertenece cuanto hay en los cielos y cuanto hay en la tierra. Perdona a quien quiere y castiga a quien quiere.Allah es Perdonador y Compasivo. (129) ¡Vosotros que creéis¡ No os alimentéis de la usura, que se multiplica sin fin, y temed a Allah para que podáis tener éxito. (130) Guardaos del Fuego que ha sido preparado para los incrédulos. (131) Y obedeced a Allah y al Mensajero para que se os dé misericordia. (132)