سورة المنافقون (63) ص 554
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُؤُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ {5} سَوَاء عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ {6} هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنفِقُوا عَلَى مَنْ عِندَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّى يَنفَضُّوا وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ {7} يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ {8} يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ {9} وَأَنفِقُوا مِن مَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُن مِّنَ الصَّالِحِينَ {10} وَلَن يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْساً إِذَا جَاء أَجَلُهَا وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ {11} سورة المنافقون (63) ص 554

Onlara: Gelin, Allah`ın Peygamberi sizin için mağfiret dilesin, denildiği zaman başlarını çevirirler ve sen onların, büyüklük taslayarak uzaklaştıklarını görürsün. (5) Onlara mağfiret dilesen de, dilemesen de birdir. Allah onları kesinlikle bağışlamayacaktır. Çünkü Allah, yoldan çıkmış topluluğu doğru yola iletmez. (6) Onlar: Allah`ın elçisinin yanında bulunanlar için ``hiçbir şey harcamayın ki dağılıp gitsinler!``, diyenlerdir. Oysa göklerin ve yerin hazineleri Allah`ındır. Fakat münafıklar bunu anlamazlar. (7) Onlar: Andolsun, eğer Medine`ye dönersek, üstün olan, zayıf olanı oradan mutlaka çıkaracaktır, diyorlardı. Halbuki asıl üstünlük, ancak Allah`ın, Peygamberinin ve müminlerindir. Fakat münafıklar bunu bilmezler. (8) Ey iman edenler! Mallarınız ve çocuklarınız sizi Allah`ı anmaktan alıkoymasın. Kim bunu yaparsa işte onlar ziyana uğrayanlardır. (9) Herhangi birinize ölüm gelip de: Rabbim! Beni yakın bir süreye kadar geciktirsen de sadaka verip iyilerden olsam! demesinden önce, size verdiğimiz rızıktan harcayın. (10) Allah, eceli geldiğinde hiç kimseyi (ölümünü) ertelemez. Allah, yaptıklarınızdan haberdardır. / (11)

"Und wenn zu ihnen gesprochen wird: ""Kommt her, der Gesandte Allahs will für euch um Verzeihung bitten!"", dann wenden sie ihre Köpfe zur Seite, und du siehst, wie sie sich in Hochmut abkehren. (5) "Es ist ihnen gleich, ob du für sie um Verzeihung bittest oder nicht für sie um Verzeihung bittest. Allah wird ihnen nie verzeihen; wahrlich, Allah rechtleitet kein frevelhaftes Volk. (6) "Sie sind es, die sagen: ""Spendet nicht für die, die mit dem Gesandten Allahs sind, bis sie (ihn) verlassen"", während doch die Schätze der Himmel und der Erde Allahs sind; allein die Heuchler verstehen nichts. (7) ""Sie sagen: ""Wenn wir nach Al-Madina zurückkehren, dann wird der Würdigste sicher den Geringsten aus ihr vertreiben"", obwohl die Würdigkeit nur Allah und Seinem Gesandten und den Gläubigen zusteht; aber die Heuchler wissen es nicht. (8) "O ihr, die ihr glaubt, laßt euch durch euer Vermögen und eure Kinder nicht vom Gedenken an Allah abhalten. Und wer das tut - das sind die Verlierenden. (9) "Und spendet von dem, was Wir euch gegeben haben, bevor einen von euch der Tod ereilt und er sagt: ""Mein Herr! Wenn Du mir nur Aufschub für eine kurze Frist gewähren würdest, dann würde ich Almosen geben und einer der Rechtschaffenen sein."" (10) "Und nie wird Allah jemandem Aufschub gewähren, wenn seine Frist um ist; und Allah ist dessen wohl kundig, was ihr tut. (11)

And when it is said to them: "Come, so that the Messenger of Allâh may ask forgiveness from Allâh for you", they twist their heads, and you would see them turning away their faces in pride. (5) It is equal to them whether you (Muhammad SAW) ask forgiveness or ask not forgiveness for them. Verily, Allâh guides not the people who are the Fâsiqîn (the rebellious, the disobedient to Allâh)[] (6) They are the ones who say: "Spend not on those who are with Allâh's Messenger, until they desert him." And to Allâh belong the treasures of the heavens and the earth, but the hypocrites comprehend not. (7) They (hyprocrites) say: "If we return to Al-Madinah, indeed the more honourable ('Abdûllah bin Ubai bin Salul, the chief of hyprocrites at Al¬Madinah) will expel therefrom the meaner (i.e. Allâh's Messenger SAW)." But honour, power and glory belong to Allâh, and to His Messenger (Muhammad SAW), and to the believers, but the hypocrites know not. (8) O you who believe! Let not your properties or your children divert you from the remembrance of Allâh. And whosoever does that, then they are the losers. (9) And spend (in charity) of that with which We have provided you, before death comes to one of you and he says: "My Lord! If only You would give me respite for a little while (i.e. return to the worldly life), then I should give Sadaqah (i.e. Zakât) of my wealth[] , and be among the righteous [i.e. perform Hajj (pilgrimage to Makkah)] and other good deeds. (10) And Allâh grants respite to none when his appointed time (death) comes. And Allâh is All-Aware of what you do. (11)

And when it is said to them "Come, the Messenger of Allah will pray for your forgiveness", they turn aside their heads, and thou wouldst see them turning away their faces in arrogance. (5) It is equal to them whether thou pray for their forgiveness or not. Allah will not forgive them. Truly Allah guides not rebellious transgressors. (6) They are the ones who say "Spend nothing on those who are with Allah's Messenger, to the end that they may disperse (and quit Madinah). But to Allah belong the treasures of the heavens and the earth; but the Hypocrites understand not. (7) They say "If we return to Madinah, surely the more honourable (element) will expel there from the meaner." But honour belongs to Allah and His Messenger, and to the Believers; but the Hypocrites know not. (8) O ye who believe! let not your riches or your children divert you from the remembrance of Allah. If any act thus, the loss is their own. (9) And spend something (in charity) out of the substance which We have bestowed on you, before death should come to any of you and he should say "O my Lord! why didst thou not give me respite for a little while? I should then have given (largely) in charity, and I should have been one of the doers of good." (10) But to no soul will Allah grant respite when the time appointed (for it) has come: and Allah is well-acquainted with (all) that ye do. (11)

Et quand on leur dit: «Venez que le Messager d’Allah implore le pardon pour vous», ils détournent leurs têtes, et tu les vois se détourner tandis qu’ils s’enflent d’orgueil. (5) C’est égal, pour eux, que tu implores le pardon pour eux ou que tu ne le fasses pas: Allah ne leur pardonnera jamais, car Allah ne guide pas les gens pervers. (6) Ce sont eux qui disent: «Ne dépensez point pour ceux qui sont auprès du Messager d’Allah, afin qu’ils se dispersent». Et c’est à Allah qu’appartiennent les trésors des cieux et de la terre, mais les hypocrites ne comprennent pas. (7) Ils disent: «Si nous retournons à Médine, le plus puissant en fera assurément sortir le plus humble(1)». Or c’est à Allah qu’est la puissance ainsi qu’à Son messager et aux croyants. Mais les hypocrites ne le savent pas. (8) Ô vous qui avez cru! Que ni vos biens ni vos enfants ne vous distraient du rappel d’Allah. Et quiconque fait cela... alors ceux-là seront les perdants. (9) Et dépensez de ce que Nous vous avons octroyé avant que la mort ne vienne à l’un de vous et qu’il dise alors: «Seigneur! si seulement Tu m’accordais un court délai: je ferais l’aumône et serais parmi les gens de bien». (10) Allah cependant n’accorde jamais de délai à une âme dont le terme est arrivé. Et Allah est Parfaitement Connaisseur de ce que vous faites. (11)

Dan apabila dikatakan kepada mereka: Marilah [beriman], agar Rasulullah memintakan ampunan bagimu, mereka membuang muka mereka dan kamu lihat mereka berpaling sedang mereka menyombongkan diri. (5) Sama saja bagi mereka, kamu mintakan ampunan atau tidak kamu mintakan ampunan bagi mereka, Allah tidak akan mengampuni mereka; sesungguhnya Allah tidak memberi petunjuk kepada orang-orang yang fasik. (6) Mereka orang-orang yang mengatakan [kepada orang-orang Ansar]: "Janganlah kamu memberikan perbelanjaan kepada orang-orang [Muhajirin] yang ada di sisi Rasulullah supaya mereka bubar [meninggalkan Rasulullah]". Padahal kepunyaan Allah-lah perbendaharaan langit dan bumi, tetapi orang-orang munafik itu tidak memahami. (7) Mereka berkata: "Sesungguhnya jika kita telah kembali ke Madinah [1], benar-benar orang yang kuat akan mengusir orang-orang yang lemah daripadanya". Padahal kekuatan itu hanyalah bagi Allah, bagi Rasul-Nya dan bagi orang-orang mu’min, tetapi orang-orang munafik itu tiada mengetahui. (8) Hai orang-orang yang beriman, janganlah harta-hartamu dan anak-anakmu melalaikan kamu dari mengingat Allah. Barangsiapa yang membuat demikian maka mereka itulah orang-orang yang rugi. (9) Dan belanjakanlah sebagian dari apa yang telah Kami berikan kepadamu sebelum datang kematian kepada salah seorang di antara kamu; lalu ia berkata: "Ya Tuhanku, mengapa Engkau tidak menangguhkan [kematian] ku sampai waktu yang dekat, yang menyebabkan aku dapat bersedekah dan aku termasuk orang-orang yang saleh?" (10) Dan Allah sekali-kali tidak akan menangguhkan [kematian] seseorang apabila datang waktu kematiannya. Dan Allah Maha Mengetahui apa yang kamu kerjakan. (11)

Dan apabila dikatakan kepada mereka: Marilah (bertaubat) supaya Rasulullah meminta ampun (kepada Allah) untuk kamu, mereka (enggan sambil) menggeleng-gelengkan kepalanya dan engkau melihat mereka berpaling (dari bertaubat) serta mereka berlaku sombong angkuh. (5) (Tidak ada faedahnya) kepada mereka, samada engkau meminta ampun untuk mereka atau engkau tidak meminta ampun, Allah tidak sekali-kali akan mengampunkan mereka. Sesungguhnya Allah tidak memberi hidayat petunjuk kepada kaum yang fasik. (6) Merekalah yang mengatakan (kepada orang-orang Islam di Madinah yang menolong Rasulullah dan orang-orang Muhajirin): Janganlah kamu membelanjakan harta kamu kepada orang-orang yang ada bersama-sama Rasulullah supaya mereka bersurai (meninggalkannya). Padahal bagi Allah jualah perbendaharaan langit dan bumi, (tiada sesiapapun yang dapat memberi atau menyekat sebarang pemberian melainkan dengan kehendakNya); akan tetapi orang-orang yang munafik itu tidak memahami (hakikat yang sebenarnya). (7) Mereka berkata lagi: Demi sesungguhnya! Jika kita kembali ke Madinah (dari medan perang), sudah tentu orang-orang yang mulia lagi kuat (pihak kita) akan mengusir keluar dari Madinah orang-orang yang hina lagi lemah (pihak Islam). Padahal bagi Allah jualah kemuliaan dan kekuatan itu dan bagi RasulNya serta bagi orang-orang yang beriman; akan tetapi golongan yang munafik itu tidak mengetahui (hakikat yang sebenarnya). (8) Wahai orang-orang yang beriman! Janganlah kamu dilalaikan oleh (urusan) harta benda kamu dan anak-pinak kamu daripada mengingati Allah (dengan menjalankan perintahNya). Dan (ingatlah), sesiapa yang melakukan demikian, maka mereka itulah orang-orang yang rugi. (9) Dan belanjakanlah (dermakanlah) sebahagian dari rezeki yang Kami berikan kepada kamu sebelum seseorang dari kamu sampai ajal maut kepadanya, (kalau tidak) maka dia (pada saat itu) akan merayu dengan katanya: Wahai Tuhanku! Alangkah baiknya kalau Engkau lambatkan kedatangan ajal matiku ke suatu masa yang sedikit sahaja lagi, supaya aku dapat bersedekah dan dapat pula aku menjadi dari orang-orang yang soleh. (10) Dan (ingatlah), Allah tidak sekali-kali akan melambatkan kematian seseorang (atau sesuatu yang bernyawa) apabila sampai ajalnya dan Allah Amat Mendalam PengetahuanNya mengenai segala yang kamu kerjakan. / (11)

Y cuando se les dice: Venid para que el Mensajero pida perdón por vosotros, vuelven la cabeza y los ves que se apartan con soberbia. (5) Es igual que pidas perdón por ellos o que no, Allah no los va a perdonar.Es cierto que Allah no guía a la gente descarriada. (6) Ellos son los que dicen: No gastéis en favor de los que están con el Mensajero hasta que no se separen de él.A Allah pertenecen los tesoros de los cielos y de la tierra, sin embargo los hipócritas no comprenden. (7) Dicen: Si regresamos a Medina, los más poderosos expulsarán a los más débiles.De Allah es el poder y de Su mensajero y de los creyentes, pero los hipócritas no saben. (8) ¡Vosotros que creéis! Que ni vuestras riquezas ni vuestros hijos os distraigan del recuerdo de Allah.Y quien lo haga...Esos son los perdedores. (9) Gastad de la provisión que os damos antes de que le llegue la muerte a cualquiera de vosotros y diga: ¡Señor mío! Si me dieras un poco más de plazo, podría dar con generosidad y ser de los rectos. (10) Pero Allah no va a dar ningún plazo a nadie cuando le llegue su fin. Allah conoce perfectamente lo que hacéis. (11)