وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ {6} وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ {7} أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلَا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئاً هُوَ أَعْلَمُ بِمَا تُفِيضُونَ فِيهِ كَفَى بِهِ شَهِيداً بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ {8} قُلْ مَا كُنتُ بِدْعاً مِّنْ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ {9} قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَكَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ {10} وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْراً مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ {11} وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَاماً وَرَحْمَةً وَهَذَا كِتَابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَاناً عَرَبِيّاً لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَمُوا وَبُشْرَى لِلْمُحْسِنِينَ {12} إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ {13} أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ {14} سورة الأحقاف (46) ص

İnsanlar bir araya toplandıkları zaman (müşrikler) onlara (tapındıklarına) düşman kesilirler ve onlara kulluk ettiklerini inkar ederler. (6) Âyetlerimiz onlara açıkça okunduğu zaman hakikat kendilerine geldiğinde onu inkar edenler: "Bu, apaçık bir büyüdür" dediler. (7) Yoksa "Onu uydurdu" mu diyorlar? De ki: Eğer ben onu uydurmuşsam, Allah tarafından bana gelecek şeyi savmaya gücünüz yetmez. O, sizin Kur`an hakkında yaptığınız taşkınlıkları çok daha iyi bilir. Benimle sizin aranızda şahit olarak O yeter. O, bağışlayan, esirgeyendir. (8) De ki: Ben peygamberlerin ilki değilim. Bana ve size ne yapılacağını da bilmem. Ben sadece bana vahyedilene uyarım. Ben sadece apaçık bir uyarıcıyım. (9) De ki: Hiç düşündünüz mü şayet bu, Allah katından ise ve siz onu inkar etmişseniz, İsrailoğullarından bir şahit de bunun benzerini görüp inandığı halde siz yine de büyüklük taslamışsanız (haksızlık etmiş olmaz mısınız)? Şüphesiz Allah, zalimler topluluğunu doğru yola iletmez. (10) İnkâr edenler, iman edenler hakkında dediler ki: "Bu iş bir hayır olsaydı, onlar bizi geçemezlerdi." Fakat onlar bununla doğru yola girmek arzusunda olmadıkları için "Bu eski bir yalandır" diyecekler. (11) Ondan önce de bir rahmet ve rehber olarak Musa`nın kitabı vardır. Bu (Kur`an) da, zulmedenleri uyarmak ve iyilik yapanlara müjde olmak üzere Arap lisanıyla indirilmiş, doğrulayıcı bir kitaptır. (12) "Rabbimiz Allah`tır" deyip sonra da dosdoğru yaşayanlara korku yoktur ve onlar üzülmeyeceklerdir. (13) Onlar cennet ehlidirler. Yapmakta olduklarına karşılık orada ebedi kalacaklardır. (14)

Und wenn die Menschen (vor Mir) versammelt werden, werden sie ihre Feinde sein und ihre Anbetung verleugnen. (6) Und wenn ihnen Unsere deutlichen Verse verlesen werden, sagen die Ungläubigen von der Wahrheit, wenn sie zu ihnen kommt: "Das ist offenkundige Zauberei." (7) Oder sie sagen: "Er hat ihn (den Qur`an) erdichtet." Sprich: "Wenn ich ihn erdichtet habe, könnt ihr mir nichts gegen Allah nützen. Er weiß am besten, in was für Reden ihr euch ergeht. Er genügt als Zeuge gegen mich und euch. Und Er ist der Allvergebende, der Barmherzige." (8) Sprich: "Ich bin kein neuer Erfinder unter den Gesandten, und ich weiß nicht, was mit mir oder mit euch geschehen wird. Ich folge nur dem, was mir offenbart wird; und ich bin nur ein deutlicher Warner." (9) Sprich: "Sagt mir, wenn dies (der Qur`an) nun aber von Allah stammt, und ihr lehnt es ab, obwohl ein Zeuge von den Kindern Israels bezeugt hat, was ihm gleicht. - Er hat geglaubt; ihr aber seid allzu hochmütig!" Wahrlich, Allah weist dem ungerechten Volk nicht den Weg. (10) Und die Ungläubigen sagen von den Gläubigen: "Wäre er (der Qur`an) etwas Gutes, hätten sie ihn nicht vor uns erlangt." Und da sie sich nicht von ihm leiten lassen, sagen sie: "Dies ist eine alte Lüge." (11) Und vor ihm war schon das Buch von Moses eine Führung und Barmherzigkeit; und dies hier ist ein Buch der Bestätigung in arabischer Sprache, auf daß es diejenigen warne, die freveln, und denen eine frohe Botschaft (bringe), die Gutes tun. (12) Wahrlich, die da sagen: "Unser Herr ist Allah" und danach aufrichtig bleiben - keine Furcht soll über sie kommen, noch sollen sie traurig sein; (13) diese sind die Bewohner des Paradieses; darin sollen sie auf ewig verweilen, als Belohnung für das, was sie zu tun pflegten. (14)

And when mankind are gathered (on the Day of Resurrection), they (false deities) will become their enemies and will deny their worshipping. (6) And when Our Clear Verses are recited to them, the disbelievers say of the truth (this Qur'ân), when it reaches them: "This is plain magic!" (7) Or say they: "He (Muhammad SAW) has fabricated it." Say: "If I have fabricated it? still you have no power to support me against Allâh. He knows best of what you say among yourselves concerning it (i.e. this Qur'ân)! Sufficient is He as a witness between me and you! And He is the Oft-Forgiving, the Most Merciful." (8) Say (O Muhammad SAW):"I am not a new thing among the Messengers (of Allâh) (i.e. I am not the first Messenger) nor do I know what will be done with me or with you. I only follow that which is revealed to me, and I am but a plain warner." (9) Say: "Tell me! If this (Qur’ân) is from Allâh and you deny it, and a witness from among the Children of Israel (‘Abdullâh bin Salâm radhiallahu'anhu) testifies that [this Qur’ân is from Allâh (like the Taurât (Torah)], and he believed (embraced Islâm)[1] while you are too proud (to believe)." Verily, Allâh guides not the people who are Zâlimûn (polytheists, disbelievers and wrong-doers). (10) And those who disbelieve (strong and wealthy) say of those who believe (the weak and poor): "Had it (Islâmic Monotheism to which Muhammad SAW is inviting mankind) been a good thing, they (the weak and poor) would not have preceded us thereto!" And when they have not let themselves be guided by it (this Qur'ân), they say: "This is an ancient lie!" (11) And before this was the Scripture of Mûsâ (Moses) as a guide and a mercy. And this is a confirming Book (the Qur’ân) in the Arabic language, to warn those who do wrong, and as glad tidings to the Muhsinûn (good-doers. See the footnote of V.9:120). (12) Verily, those who say: "Our Lord is (only) Allâh," and thereafter stand firm (on the Islâmic Faith of Monotheism) on them shall be no fear, nor shall they grieve. (13) Such shall be the dwellers of Paradise, abiding therein (forever) — a reward for what they used to do. (14)

And when mankind are gathered together (at the Resurrection), they will be hostile to them and reject their worship (altogether)! (6) When Our Clear Signs are rehearsed to them, the Unbelievers say, of the Truth when it comes to them: "This is evident sorcery!" (7) Or do they say! "He has forged it"? Say: "Had I forged it, then can ye obtain no single (blessing) for me from Allah. He knows best of that whereof ye talk (so glibly)! Enough is He for a witness between me and you! And He is Oft-Forgiving, Most Merciful." (8) Say: "I am no bringer of new-fangled doctrine among the messengers, nor do I know what will be done with me or with you. I follow but that which is revealed to me by inspiration: I am but a Warner open and clear." (9) Say: "See ye? If (this teaching) be from Allah, and ye reject it, and a witness from among the Children of Israel testifies to its similarity (with earlier scriptures), and has believed while ye are arrogant, (how unjust ye are!) Truly, Allah guides not a people unjust." (10) The Unbelievers say of those who believe: "If (this Message) were a good thing, (such men) would not have gone to it first, before us!" and seeing that they guide not themselves thereby, they will say "This is an (old), old falsehood!" (11) And before this, was the Book of Moses as a Guide and a Mercy; and this Book confirms (it) in the Arabic tongue; to admonish the unjust, and as Glad Tidings to those who do right. (12) Verily those who say "Our Lord is Allah" and remain firm (on that Path)― on them shall be no fear, nor shall they grieve. (13) Such shall be Companions of the Garden, dwelling therein (for aye): a recompense for their (good) deeds. (14)

Et quand les gens seront rassemblés [pour le Jugement] elles seront leurs ennemies et nieront leur adoration [pour elles]. (6) Et quand on leur récite Nos versets bien clairs, ceux qui ont mécru disent à propos de la vérité, une fois venue à eux: «C’est de la magie manifeste». (7) Ou bien ils disent: «Il l’a inventé!» Dis: «Si je l’ai inventé alors vous ne pourrez rien pour moi contre [la punition] d’Allah. Il sait parfaitement ce que vous propagez (en calomnies contre le Coran): Allah est suffisant comme témoin entre moi et vous. Et c’est Lui le Pardonneur, le Très Miséricordieux». (8) Dis: «Je ne suis pas une innovation parmi les messagers; et je ne sais pas ce que l’on fera de moi, ni de vous. Je ne fais que suivre ce qui m’est révélé; et je ne suis qu’un avertisseur clair». (9) Dis: «Que direz-vous si [cette révélation s’avère] venir d’Allah et que vous n’y croyez pas qu’un témoin parmi les fils d’Israël en atteste la conformité [au Pentateuque] et y croit pendant que vous, vous le repoussez avec orgueil... En vérité Allah ne guide pas les gens injustes!» (10) Et ceux qui ont mécru dirent à ceux qui ont cru: «Si ceci était un bien, ils (les pauvres) ne nous y auraient pas devancés». Et comme ils ne se seront pas laissés guider par lui ils diront: «Ce n’est qu’un vieux mensonge!» (11) Et avant lui, il y avait le Livre de Moïse, comme guide et comme miséricorde. Et ceci est [un Livre] confirmateur, en langue arabe, pour avertir ceux qui font du tort et pour faire la bonne annonce aux bienfaisants (12) Ceux qui disent: «Notre Seigneur est Allah» et qui ensuite se tiennent sur le droit chemin. Ils ne doivent avoir aucune crainte et ne seront point affligés. (13) Ceux-là sont les gens du Paradis où ils demeureront éternellement, en récompense de ce qu’ils faisaient (14)

Dan apabila manusia dikumpulkan [pada hari kiamat] niscaya sembahan-sembahan itu menjadi musuh mereka dan mengingkari pemujaan-pemujaan mereka. (6) Dan apabila dibacakan kepada mereka ayat-ayat Kami yang menjelaskan, berkatalah orang-orang yang mengingkari kebenaran ketika kebenaran itu datang kepada mereka: "Ini adalah sihir yang nyata". (7) Bahkan mereka mengatakan: "Dia [Muhammad] telah mengada-adakannya [Al Qur’an]", Katakanlah: "Jika aku mengada-adakannya, maka kamu tiada mempunyai kuasa sedikitpun mempertahankan aku dari [azab] Allah itu. Dia lebih mengetahui apa-apa yang kamu percakapkan tentang Al Qur’an itu. Cukuplah Dia menjadi saksi antaraku dan antaramu dan Dia-lah Yang Maha Pengampun lagi Maha Penyayang". (8) Katakanlah: "Aku bukanlah rasul yang pertama di antara rasul-rasul dan aku tidak mengetahui apa yang akan diperbuat terhadapku dan tidak [pula] terhadapmu. Aku tidak lain hanyalah mengikuti apa yang diwahyukan kepadaku dan aku tidak lain hanyalah seorang pemberi peringatan yang menjelaskan". (9) Katakanlah: "Terangkanlah kepadaku, bagaimanakah pendapatmu jika Al Qur’an itu datang dari sisi Allah, padahal kamu mengingkarinya dan seorang saksi dari Bani Israil mengakui [kebenaran] yang serupa dengan [yang disebut dalam] Al Qur’an lalu dia beriman [1], sedang kamu menyombongkan diri. Sesungguhnya Allah tiada memberi petunjuk kepada orang-orang yang zalim". (10) Dan orang-orang kafir berkata kepada orang-orang yang beriman: "Kalau sekiranya dia [Al Qur’an] adalah suatu yang baik, tentulah mereka tiada mendahului kami [beriman] kepadanya [2]. Dan karena mereka tidak mendapat petunjuk dengannya maka mereka akan berkata: "Ini adalah dusta yang lama". (11) Dan sebelum Al Qur’an itu telah ada kitab Musa sebagai petunjuk dan rahmat. Dan ini [Al Qur’an] adalah kitab yang membenarkannya dalam bahasa Arab untuk memberi peringatan kepada orang-orang yang zalim dan memberi kabar gembira kepada orang-orang yang berbuat baik. (12) Sesungguhnya orang-orang yang mengatakan: "Tuhan kami ialah Allah", kemudian mereka tetap istiqamah [3] maka tidak ada kekhawatiran terhadap mereka dan mereka tiada [pula] berduka cita. (13) Mereka itulah penghuni-penghuni surga, mereka kekal di dalamnya; sebagai balasan atas apa yang telah mereka kerjakan. (14)

Dan apabila manusia dihimpunkan (untuk dihitung amalnya pada hari akhirat), menjadilah segala yang disembah itu musuh kepada orang-orang yang menyembahnya, dan segala yang disembah itu juga tidak mengakui serta mendustakan penyembahan mereka kepadanya. (6) Dan apabila dibacakan kepada mereka (yang kafir) ayat-ayat Quran kami yang jelas nyata, berkatalah mereka terhadap kebenaran (Al-Quran) bila sahaja disampaikan kepada mereka: Ini ialah sihir yang nyata!. (7) (Bukan setakat itu sahaja mereka katakan) bahkan mereka menuduh dengan berkata: Muhammad telah merekakan Al-Quran itu. Katakanlah (Wahai Muhammad): Kalau aku merekakan Al-Quran itu (maka tentulah aku tidak terlepas dari azab kesalahan itu) kerana kamu (dan juga yang lain dari kamu) tidak berkuasa memberikan daku sebarang perlindungan dari (azab) Allah. Allah lebih mengetahui akan (tuduhan-tuduhan yang tidak berasas) yang kamu perkatakan itu; cukuplah Allah menjadi saksi antaraku dengan kamu dan Dialah jua Yang Maha Pengampun, lagi Maha Mengasihani. (8) Katakanlah lagi: Bukanlah aku seorang Rasul pembawa agama yang berlainan dari agama yang dibawa oleh Rasul-rasul (yang telah lalu) dan aku tidak mengetahui apa yang akan dilakukan kepadaku dan kepada kamu. Aku tidak melakukan sesuatu melainkan menurut apa yang diwahyukan kepadaku dan aku tidak lain hanyalah seorang Rasul pemberi amaran yang jelas nyata. (9) Katakanlah lagi: Bagaimana fikiran kamu jika Al-Quran ini (yang datangnya) dari Allah dan kamu mengingkarinya, pada hal ada seorang saksi dari Bani Israil memberi keterangan mengakui (sahnya Kitab) yang sama seperti Al-Quran ini, lalu dia percayakan (Al-Quran ini dari Allah), sedang kamu dengan sombong angkuh mengingkarinya? (Tidakkah dengan yang demikian kamu bersifat zalim)? Sesungguhnya Allah tidak memberi hidayat petunjuk kepada orang-orang yang zalim (yang degil dalam kekufurannya). (10) Dan (kerana sombong angkuhnya orang-orang kafir itu) mereka berkata tentang kepercayaan orang-orang yang beriman: Kalaulah (apa yang dibawa oleh Muhammad) itu perkara yang baik tentulah mereka tidak mendahului kami mempercayainya (kerana kamilah yang sepatutnya menerima segala kebaikan)! Dan setelah mereka tidak dapat menerima petunjuk Al-Quran itu, (mereka memusuhinya) lalu mereka mencacinya dengan berkata: Al-Quran ini ialah rekaan dusta yang sudah lama. (11) (Bagaimana mereka tergamak mengatakan Al-Quran ini rekaan dusta yang telah lama?) Pada hal telah ada sebelumnya Kitab Nabi Musa yang menjadi ikutan dan rahmat (kepada umatnya) dan Al-Quran pula sebuah Kitab yang mengesahkan kebenaran (kitab-kitab yang telah lalu), diturunkan dalam bahasa Arab untuk memberi amaran kepada orang-orang yang zalim dan berita gembira bagi orang-orang yang berbuat kebaikan. (12) Sesungguhnya orang-orang yang menegaskan keyakinannya dengan berkata: Tuhan kami ialah Allah, kemudian mereka tetap teguh di atas jalan yang betul (dengan pengakuan iman dan tauhidnya itu), maka tidak ada kebimbangan (dari sesuatu yang tidak baik) terhadap mereka dan mereka pula tidak akan berdukacita. (13) Merekalah ahli Syurga, tetap kekallah mereka di dalamnya, sebagai balasan bagi amal-amal soleh yang mereka telah kerjakan. (14)

Cuando los hombres sean reunidos, ellos serán sus enemigos y renegarán de la adoración de la que fueron objeto por su parte. (6) Y cuando se les recitan Nuestro signos claros, dicen los que se niegan a creer de la verdad que les llega: Esto es magia evidente. (7) O dicen: Lo ha inventado. Di: Si lo hubiera inventado, nada podríais hacer por mí ante Allah. Él sabe mejor lo que difundís sobre ello, Él basta como Testigo entre vosotros y yo; y Él es el Perdonador, el Compasivo. (8) Di: No soy una novedad entre los mensajeros y no sé lo que será de mí ni lo que será de vosotros, sólo sigo lo que se me ha inspirado y no soy sino un advertidor explícito. (9) Di: ¿Y si yo os digo que viene de junto a Allah, y vosotros no habéis querido creer, a pesar de que uno de los hijos de Israel lo ha atestiguado tal y como es y ha creído*, mientras vosotros os llenabais de soberbia?Es cierto que Allah no guía a la gente injusta. (10) Y dicen los que se han negado a creer, de los que han creído: Si fuera un bien no se nos habrían adelantado en ello.Y como no han sido guiados, dicen: Esto es una vieja patraña. (11) Antes de él, fue el Libro de Musa, dirección y misericordia.Y éste es un Libro que es una confirmación en lengua árabe, para que adviertas a los que son injustos; y con buenas noticias para los que hacen el bien. (12) Los que dicen: Nuestro Señor es Allah y luego se conducen con rectitud, no tendrán qué temer ni se entristecerán. (13) Esos son los compañeros del Jardín donde serán inmortales como recompensa por lo que hicieron. (14)