وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ {32} إِن يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَى ظَهْرِهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ {33} أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَن كَثِيرٍ {34} وَيَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ {35} فَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَى لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ {36} وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ {37} وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ {38} وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنتَصِرُونَ {39} وَجَزَاء سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ {40} وَلَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُوْلَئِكَ مَا عَلَيْهِم مِّن سَبِيلٍ {41} إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ أُوْلَئِكَ لَهُم عَذَابٌ أَلِيمٌ {42} وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ {43} وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِيٍّ مِّن بَعْدِهِ وَتَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَى مَرَدٍّ مِّن سَبِيلٍ {44} سورة الشورى (42) ص

Denizde dağlar gibi akıp gidenler (gemiler) de O`nun (varlığının) delillerindendir. (32) Dilerse O, rüzgârı durdurur da onun (denizin) üstünde kalakalırlar. Elbette bunda çok sabreden, çok şükreden herkes için ibretler vardır. (33) Yahut yaptıkları yüzünden onları helâk eder. Birçoğunu da affeder (kurtarır). (34) Böylece âyetlerimiz üzerinde tartışanlar, kendilerine kaçacak bir yer olmadığını bilsinler. (35) Size verilen şey, yalnızca dünya hayatının geçimliğidir. Allah`ın yanında bulunanlar ise daha iyi ve daha süreklidir. Bu mükâfat iman edenler ve Rablerine dayanıp güvenenler içindir. (36) Onlar, büyük günahlardan ve hayasızlıktan kaçınırlar; kızdıkları zaman da kusurları bağışlarlar. (37) Yine onlar, Rablerinin davetine icabet ederler ve namazı kılarlar. Onların işleri, aralarında danışma iledir. Kendilerine verdiğimiz rızıktan da harcarlar. (38) Bir haksızlığa uğradıkları zaman, yardımlaşırlar. (39) Bir kötülüğün cezası, ona denk bir kötülüktür. Kim bağışlar ve barışı sağlarsa, onun mükâfatı Allah`a aittir. Doğrusu O, zalimleri sevmez. (40) Kim zulme uğradıktan sonra hakkını alırsa, artık onlara yapılacak bir şey yoktur. (41) Ancak insanlara zulmedenlere ve yeryüzünde haksız yere taşkınlık edenlere ceza vardır. İşte acıklı azap bunlaradır. (42) Kim sabreder ve affederse şüphesiz bu hareketi, yapılmaya değer işlerdendir. (43) Allah kimi saptırırsa, bundan sonra artık onun hiçbir dostu yoktur. Azabı gördüklerinde zalimlerin: Dönecek bir yol var mı? dediklerini görürsün. (44)

Und zu Seinen Zeichen gehören die wie Berge auf dem Meer fahrenden Schiffe. (32) Wenn Er will, so kann Er den Wind stillhalten, so daß sie reglos auf seiner Oberfläche liegen - hierin sind wahrlich Zeichen für jeden Standhaften, Dankbaren; (33) oder Er kann sie untergehen lassen um dessentwillen, was sie begangen haben - und Er vergibt vieles -, (34) und damit jene, die über Allahs Zeichen streiten, begreifen, daß sie keine Zuflucht haben. (35) Was euch (auch) immer gegeben wird: es ist nur ein vorübergehender Genuß dieses irdischen Lebens, und das, was bei Allah ist, ist besser und dauerhafter für jene, die glauben und auf ihren Herrn vertrauen, (36) und (für jene, die) die schwersten Sünden und Schändlichkeiten meiden und, wenn sie zornig sind, vergeben, (37) und (für jene,) die auf ihren Herrn hören und das Gebet verrichten und deren Handlungsweise (eine Sache) gegenseitiger Beratung ist, und die von dem spenden, was Wir ihnen gegeben haben, (38) und (für jene,) die sich wehren, wenn ihnen Gewalt angetan wird. (39) Die Vergeltung für eine Übeltat soll ein Übel gleichen Ausmaßes sein; dessen Lohn aber, der vergibt und Besserung bewirkt, ruht sicher bei Allah. Wahrlich, Er liebt die Ungerechten nicht. (40) Jedoch trifft kein Tadel jene, die sich wehren, nachdem ihnen Unrecht widerfahren ist. (41) Tadel trifft nur solche, die den Menschen Unrecht zufügen und auf Erden ohne Rechtfertigung freveln. Ihnen wird eine schmerzliche Strafe zuteil sein. (42) Und wahrlich, wer geduldig ist und vergibt - das ist gewiß eine Tugend der Entschlossenheit in allen Dingen. (43) Und wen Allah irreführt - für ihn gibt es außer Ihm keinen Beschützer. Und du wirst die Frevler sehen, wie sie, wenn sie die Strafe sehen, sagen: "Gibt es denn keinen Weg zur Rückkehr?" (44)

And among His Signs are the ships, in the sea, like mountains. (32) If He wills, He causes the wind to cease, then they would become motionless on the back (of the sea). Verily, in this are signs for everyone patient and grateful. (33) Or He may destroy them (by shipcoreck) because of that which their (people) have earned. And He pardons much. (34) And those who dispute (polytheists, with Our Messenger Muhammad SAW) as regards Our Ayât (proofs, signs, verses, etc. of Islâmic Monotheism) may know that there is no place of refuge for them (from Allâh's punishment). (Tafsir At Tabari) (35) So whatever you have been given is but (a passing) enjoyment for this worldly life, but that which is with Allâh (Paradise) is better and more lasting for those who believe (in the Oneness of Allâh Islâmic Monotheism) and put their trust in their Lord (concerning all of their affairs) (36) And those who avoid the greater sins[], and Al-Fawâhish (illegal sexual intercourse), and when they are angry, forgive[] (37) And those who answer the Call of their Lord [i.e. to believe that He is the only One Lord (Allâh), and to worship none but Him Alone], and perform As-Salât (Iqâmat-as-Salât), and who (conduct) their affairs by mutual consultation, and who spend of what We have bestowed on them; (38) And those who, when an oppressive wrong is done to them, take revenge (39) The recompense for an evil is an evil like thereof, but whoever forgives and makes reconciliation, his reward is with Allâh. Verily, He likes not the Zâlimûn (oppressors, polytheists, and wrong-doers). (40) And indeed whosoever takes revenge after he has suffered wrong, for such there is no way (of blame) against them (41) The way (of blame) is only against those who oppress men and rebel in the earth, without justification for such there will be a painful torment. (42) And verily, whosoever shows patience and forgives that would truly be from the things recommended by Allâh. (43) And whomsoever Allâh sends astray, for him there is no Walî (protector, helper, guardian) after Him. And you will see the Zâlimûn (polytheists, wrong-doers, oppressors) when they behold the torment, they will say: "Is there any way of return (to the world)?" (44)

And among His Signs are the ships smooth-running through the ocean, (tall) as mountains. (32) If it be His Will, He can still the Wind: then would they become motionless on the back of the (ocean). Verily in this are Signs for everyone who patiently perseveres and is grateful. (33) Or He can cause them to perish because of the (evil) which (of men) have earned: but much doth He forgive. (34) But let those know, who dispute about Our Signs, that there is for them no way of escape. (35) Whatever ye are given (here) is (but) a convenience of this Life: but that which is with Allah is better and more lasting: (it is) for those who believe and put their trust in their Lord; (36) Those who avoid the greater crimes and shameful deeds, and, when they are angry even then forgive; (37) Those who harken to their Lord, and establish regular prayer; who (conduct) their affairs by mutual Consultation; who spend out of what We bestow on them for Sustenance; (38) And those who, when an oppressive wrong is inflicted on them, (are not cowed but) help and defend themselves. (39) The recompense for an injury is an injury equal thereto (in degree): but if a person forgives and makes reconciliation, his reward is due, from Allah: for (Allah) loveth not those who do wrong. (40) But indeed if any do help and defend himself after a wrong (done) to them against such there is no cause of blame. (41) The blame is only against those who oppress men with wrong-doing and insolently transgress beyond bounds through the land, defying right and justice: for such there will be a Penalty grievous. (42) But indeed if any show patience and forgive, that would truly be an exercise of courageous will and resolution in the conduct of affairs. (43) For any whom Allah leaves astray, there is no protector thereafter and thou wilt see the wrongdoers, when in sight of the Penalty Say: "Is there any way (to effect) a return? (44)

Et parmi Ses preuves, sont les vaisseaux à travers la mer, semblables à des montagnes. (32) S’Il veut, Il calme le vent, et les voilà qui restent immobiles à sa surface. Ce sont certainement là des preuves pour tout [homme] endurant et reconnaissant. (33) Ou bien, Il les détruit en punition de ce qu’ils ont acquis [comme péchés]. Cependant, Il pardonne beaucoup. (34) Ceux qui disputent à propos de Nos preuves savent bien qu’ils n’ont pas d’échappatoire. (35) Tout ce qui vous a été donné [comme bien] n’est que jouissance de la vie présente; mais ce qui est auprès d’Allah est meilleur et plus durable pour ceux qui ont cru et qui placent leur confiance en leur Seigneur, (36) qui évitent [de commettre] les péchés les plus graves ainsi que les turpitudes, et qui pardonnent après s’être mis en colère, (37) qui répondent à l’appel de leur Seigneur, accomplissent la Ṣalāt, se consultent(1) entre eux à propos de leurs affaires, dépensent de ce que Nous leur attribuons, (38) et qui, atteints par l’injustice, ripostent. (39) La sanction d’une mauvaise action est une mauvaise action [une peine] identique(2). Mais quiconque pardonne et réforme, son salaire incombe à Allah. Il n’aime point les injustes! (40) Quant à ceux qui ripostent après avoir été lésés, ...ceux-là pas de voie (recours légal) contre eux; (41) il n’y a de voie [de recours] que contre ceux qui lèsent les gens et commettent des abus, contrairement au droit, sur la terre: ceux-là auront un châtiment douloureux. (42) Et celui qui endure et pardonne, cela en vérité, fait partie des bonnes dispositions et de la résolution dans les affaires. (43) Et quiconque Allah égare n’a aucun protecteur après Lui. Cependant tu verras les injustes dire, en voyant le châtiment: «Y a-t-il un moyen de retourner [sur terre]?» (44)

Dan di antara tanda-tanda kekuasaan-Nya ialah kapal-kapal [yang berlayar] di laut seperti gunung-gunung. (32) Jika Dia menghendaki Dia akan menenangkan angin, maka jadilah kapal-kapal itu terhenti di permukaan laut. Sesungguhnya pada yang demikian itu terdapat tanda-tanda [kekuasaan]-Nya bagi setiap orang yang banyak bersabar dan banyak bersyukur, (33) atau kapal-kapal itu dibinasakan-Nya karena perbuatan mereka atau Dia memberi ma’af sebagian besar [dari mereka]. (34) Dan supaya orang-orang yang membantah ayat-ayat [kekuasaan] Kami mengetahui bahwa mereka sekali-kali tidak akan memperoleh jalan keluar [dari siksaan]. (35) Maka sesuatu apapun yang diberikan kepadamu, itu adalah keni’matan hidup di dunia; dan yang ada pada sisi Allah lebih baik dan lebih kekal bagi orang-orang yang beriman, dan hanya kepada Tuhan mereka, mereka bertawakkal. (36) Dan [bagi] orang-orang yang menjauhi dosa-dosa besar dan perbuatan-perbuatan keji, dan apabila mereka marah mereka memberi ma’af. (37) Dan [bagi] orang-orang yang menerima [mematuhi] seruan Tuhannya dan mendirikan shalat, sedang urusan mereka [diputuskan] dengan musyawarat antara mereka; dan mereka menafkahkan sebagian dari rezki yang Kami berikan kepada mereka. (38) Dan [bagi] orang-orang yang apabila mereka diperlakukan dengan zalim mereka membela diri. (39) Dan balasan suatu kejahatan adalah kejahatan yang serupa, maka barangsiapa mema’afkan dan berbuat baik [1] maka pahalanya atas [tanggungan] Allah. Sesungguhnya Dia tidak menyukai orang-orang yang zalim. (40) Dan sesungguhnya orang-orang yang membela diri sesudah teraniaya, tidak ada suatu dosapun atas mereka. (41) Sesungguhnya dosa itu atas orang-orang yang berbuat zalim kepada manusia dan melampaui batas di muka bumi tanpa hak. Mereka itu mendapat azab yang pedih. (42) Tetapi orang yang bersabar dan mema’afkan sesungguhnya [perbuatan] yang demikian itu termasuk hal-hal yang diutamakan. (43) Dan siapa yang disesatkan Allah maka tidak ada baginya seorang pemimpinpun sesudah itu. Dan kamu akan melihat orang-orang yang zalim ketika mereka melihat azab berkata: "Adakah kiranya jalan untuk kembali [ke dunia]?" (44)

Dan di antara tanda-tanda kekuasaanNya ialah kapal-kapal (yang besar tinggi) seperti gunung, belayar laju merempuh lautan. (32) Jika Dia kehendaki, Dia menghentikan tiupan angin, maka tinggallah kapal-kapal itu terapung-apung di muka lautan. Sesungguhnya yang demikian mengandungi tanda-tanda (yang besar pengajarannya) bagi tiap-tiap seorang (mukmin) yang sentiasa bersikap sabar, lagi sentiasa bersyukur. (33) Atau (jika Dia kehendaki) Dia binasakan kapal-kapal itu disebabkan dosa-dosa yang dilakukan oleh orang-orangnya, (lalu setengahnya dibiarkan mati lemas) dan (setengahnya diselamatkan dengan jalan) Dia memaafkan sebahagian besar dari dosa-dosa mereka. (34) (Berlakunya yang demikian supaya nyata kekuasaan Kami) dan supaya orang-orang yang membantah ayat-ayat keterangan Kami mengetahui, bahawa mereka tidak akan dapat jalan melepaskan diri (dari azab seksa). (35) Oleh itu, apa jua yang diberikan kepada kamu, maka ia hanyalah nikmat kesenangan hidup di dunia ini sahaja dan (sebaliknya) apa yang ada di sisi Allah (dari pahala hari akhirat) adalah lebih baik dan lebih kekal bagi orang-orang yang beriman dan yang berserah bulat-bulat kepada Tuhannya; (36) Dan juga (lebih baik dan lebih kekal bagi) orang-orang yang menjauhi dosa-dosa besar serta perbuatan-perbuatan yang keji dan apabila mereka marah (disebabkan perbuatan yang tidak patut terhadap mereka), mereka memaafkannya. (37) Dan juga (lebih baik dan lebih kekal bagi) orang-orang yang menyahut dan menyambut perintah Tuhannya serta mendirikan sembahyang dengan sempurna dan urusan mereka dijalankan secara bermesyuarat sesama mereka dan mereka pula mendermakan sebahagian dari apa yang Kami beri kepadanya; (38) Dan juga (lebih baik dan lebih kekal bagi) orang-orang yang apabila ditimpa sesuatu perbuatan secara zalim, mereka hanya bertindak membela diri (sepadan dan tidak melampaui batas). (39) Dan (jika kamu hendak membalas maka) balasan sesuatu kejahatan ialah kejahatan yang bersamaan dengannya; dalam pada itu sesiapa yang memaafkan (kejahatan orang) dan berbuat baik (kepadanya), maka pahalanya tetap dijamin oleh Allah (dengan diberi balasan yang sebaik-baiknya). Sesungguhnya Allah tidak suka kepada orang-orang yang berlaku zalim. (40) Dan sesungguhnya orang yang bertindak membela diri setelah dia dizalimi, maka mereka yang demikian keadaannya, tidak ada sebarang jalan hendak menyalahkan mereka. (41) Sesungguhnya jalan (untuk menyalahkan) hanyalah terhadap orang-orang yang melakukan kezaliman kepada manusia dan bermaharajalela di muka bumi dengan tiada sebarang alasan yang benar. Mereka itulah orang-orang yang beroleh azab seksa yang tidak berperi sakitnya. (42) Dalam pada itu (ingatlah), orang yang bersabar dan memaafkan (kesalahan orang terhadapnya), sesungguhnya yang demikian itu adalah dari perkara-perkara yang dikehendaki diambil berat (melakukannya). (43) Dan sesiapa yang disesatkan oleh Allah, maka tidak ada baginya sesudah itu sesiapapun yang dapat menolongnya dan engkau akan melihat orang-orang yang zalim semasa mereka menyaksikan azab (pada hari kiamat) berkata: Adakah sebarang jalan untuk kami kembali ke dunia? (44)

Y entre Sus signos están las naves, como hitos, en el mar. (32) Si quiere cambia los vientos y entonces se quedan inmóviles en la superficie, es cierto que en eso hay signos para todo el que tenga paciencia y sea agradecido. (33) O las hace naufragar porque ellos se lo buscaron. Pero perdona muchas cosas. (34) Y que sepan los que discuten Nuestros signos que no tendrán escapatoria. (35) Las cosas que se os dan son sólo disfrute de la vida de este mundo, pero lo que hay junto a Allah es, para los que creen y se abandonan en su Señor, mejor y más duradero. (36) Los que se apartan de las faltas graves y las indecencias y, cuando se enfandan, perdonan. (37) Y los que responden a su Señor, establecen el salat, se piden consejo en los asuntos y dan de la provisión que les damos. (38) Y aquéllos que cuando son víctimas de algún abuso se defienden. (39) La recompensa de una maldad es una maldad semejante a ella, pero quien pasa por alto y se reconcilia...su recompensa incumbe a Allah; es cierto que Él no ama a los injustos. (40) Y quien se defienda después de haber sufrido alguna injusticia...No hay razón para ir contra ellos. (41) Sólo la habrá contra los que abusen de los hombres y se excedan en la tierra sin derecho; ésos tendrán un castigo doloroso. (42) Pero quien tenga paciencia y perdone...Eso es parte de los asuntos que hay que asumir con resolución. (43) A quien Allah extravía no tendrá a nadie que lo proteja aparte de Él. Y verás cuando los injustos vean el castigo y digan: ¿Hay alguna forma de volver atrás? (44)