وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسَى وَلْيَدْعُ رَبَّهُ إِنِّي أَخَافُ أَن يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَن يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ {26} وَقَالَ مُوسَى إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ {27} وَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلاً أَن يَقُولَ رَبِّيَ اللَّهُ وَقَدْ جَاءكُم بِالْبَيِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ وَإِن يَكُ كَاذِباً فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ وَإِن يَكُ صَادِقاً يُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ {28} يَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظَاهِرِينَ فِي الْأَرْضِ فَمَن يَنصُرُنَا مِن بَأْسِ اللَّهِ إِنْ جَاءنَا قَالَ فِرْعَوْنُ مَا أُرِيكُمْ إِلَّا مَا أَرَى وَمَا أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشَادِ {29} وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُم مِّثْلَ يَوْمِ الْأَحْزَابِ {30} مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً لِّلْعِبَادِ {31} وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ {32} يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ مَا لَكُم مِّنَ اللَّهِ مِنْ عَاصِمٍ وَمَن يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ {33} سورة غافر (40) ص

Firavun: Bırakın beni, dedi, Musa`yı öldüreyim; (kurtarabilirse) Rabbine yalvarsın! Çünkü ben onun, dininizi değiştireceğinden, yahut yeryüzünde fesat çıkaracağından korkuyorum. (26) Musa da: ``Ben, hesap gününe inanmayan her kibirliden, benim de Rabbim, sizin de Rabbinize sığındım`` dedi. (27) Firavun ailesinden olup, imanını gizleyen bir mümin adam şöyle dedi: Siz bir adamı "Rabbim Allah`tır" diyor diye öldürecek misiniz? Halbuki o, size Rabbinizden apaçık mucizeler getirmiştir. Eğer o yalancı ise yalanı kendisinedir. Eğer doğru söylüyorsa sizi tehdit ettiğinin (azâbın), bir kısmı olsun gelip size çatar. Şüphesiz Allah, haddi aşan, yalancı kimseyi doğru yola eriştirmez. (28) Ey kavmim! Bugün, yeryüzüne hakim kimseler olarak hükümranlık sizindir. Ama Allah`ın azabı bize gelip çatarsa, kim bize yardım eder? Firavun: Ben size kendi görüşümü söylüyorum ve yine size ancak doğru yolu gösteriyorum, dedi. (29) (30) İman etmiş olan dedi ki: "Ey kavmim! Doğrusu ben sizin için, Nuh kavminin, Âd, Semûd ve onlardan sonra gelenlerin durumu gibi, (peygamberleri yalanlayan) toplulukların başlarına gelen bir âkıbetten korkuyorum. Allah, kullarına bir zulüm dileyecek değildir." (30) (31) İman etmiş olan dedi ki: "Ey kavmim! Doğrusu ben sizin için, Nuh kavminin, Âd, Semûd ve onlardan sonra gelenlerin durumu gibi, (peygamberleri yalanlayan) toplulukların başlarına gelen bir âkıbetten korkuyorum. Allah, kullarına bir zulüm dileyecek değildir." (31) (32) "Ey kavmim! Gerçekten sizin için o bağrışıp çağrışma gününden, arkanıza dönüp kaçacağınız günden korkuyorum. Sizi Allah`tan (O`nun azabından) kurtaracak kimse yoktur. Allah kimi saptırırsa, artık onu doğru yola iletecek de yoktur." (32) (33) "Ey kavmim! Gerçekten sizin için o bağrışıp çağrışma gününden, arkanıza dönüp kaçacağınız günden korkuyorum. Sizi Allah`tan (O`nun azabından) kurtaracak kimse yoktur. Allah kimi saptırırsa, artık onu doğru yola iletecek de yoktur." (33)

""Und Pharao sagte: ""Laßt mich, ich will Moses töten; und laßt ihn seinen Herrn anrufen. Ich fürchte, er könnte sonst euren Glauben ändern oder Unheil im Land stiften."" (26) ""Und Moses sagte: ""Ich nehme meine Zuflucht zu meinem Herrn und eurem Herrn vor jedem Überheblichen, der nicht an den Tag der Abrechnung glaubt."" (27) ""Und es sagte ein gläubiger Mann von den Leuten Pharaos, der seinen Glauben geheimhielt: ""Wollt ihr einen Mann töten, weil er sagt: »Mein Herr ist Allah«, obwohl er mit klaren Beweisen von eurem Herrn zu euch gekommen ist? Wenn er ein Lügner ist, so lastet seine Lüge auf ihm; ist er aber wahrhaftig, dann wird euch ein Teil von dem treffen, was er euch androht. Wahrlich, Allah weist nicht dem den Weg, der maßlos (und) ein Lügner ist. (28) ""O meine Leute, euch gehört heute die Herrschaft; denn ihr habt die Oberhand im Land. Wer aber wird uns vor der Strafe Allahs schützen, wenn sie über uns kommt?"" Pharao sagte: ""Ich weise euch nur auf das hin, was ich selbst sehe, und ich leite euch nur auf den Weg der Rechtschaffenheit."" (29) ""Da sagte jener, der gläubig war: ""O mein Volk, ich fürchte für euch das gleiche, was den Verbündeten (widerfuhr) , (30) "das gleiche, was dem Volke Noahs und den `Ad und den Thamud und denen nach ihnen widerfuhr. Und Allah will keine Ungerechtigkeit gegen die Menschen. (31) O mein Volk, ich fürchte für euch den Tag der gegenseitigen Hilferufe, (32) "den Tag, an dem ihr den Rücken zur Flucht wenden werdet. Keinen Beschirmer werdet ihr wider Allah haben. Und der, den Allah zum Irrenden erklärt, wird keinen Führer finden."" (33)

Fir'aun (Pharaoh) said: "Leave me to kill Mûsa (Moses), and let him call his Lord (to stop me from killing him)! I fear that he may change your religion, or that he may cause mischief to appear in the land!" (26) Mûsa (Moses) said: "Verily, I seek refuge in my Lord and your Lord from every arrogant who believes not in the Day of Reckoning!" (27) And a believing man of Fir'aun's (Pharaoh) family, who hid his faith said: "Would you kill a man because he says: My Lord is Allâh, and he has come to you with clear signs (proofs) from your Lord? And if he is a liar, upon him will be (the sin of) his lie; but if he is telling the truth, then some of that (calamity) wherewith he threatens you will befall on you." Verily, Allâh guides not one who is a Musrif (a polytheist, or a murderer who shed blood without a right, or those who commit great sins, oppressor, transgressor), a liar! (28) "O my people! Yours is the kingdom today, you being dominant in the land. But who will save us from the Torment of Allâh, should it befall us?" Fir'aun (Pharaoh) said: "I show you only that which I see (correct), and I guide you only to the path of right policy!" (29) And he who believed said: "O my people! Verily, I fear for you a fate like that day (of disaster) of the Confederates (of old)! (30) "Like the fate of the people of Nûh (Noah), and 'Ad, and Thamûd and those who came after them. And Allâh wills no injustice for (His) slaves. (31) "And, O my people! Verily! I fear for you the Day when there will be mutual calling (between the people of Hell and of Paradise)." (32) A Day when you will turn your backs and flee having no protector from Allâh, And whomsoever Allâh sends astray, for him there is no guide. (33)

Said Pharaoh: "Leave me to slay Moses; and let him Call on his Lord! What I fear is lest He should change your religion, or lest he should cause mischief to appear in the land!" (26) Moses said: "I have indeed called upon my Lord and your Lord (for protection) from every arrogant one who believes not in the Day of Account!" (27) A Believer, a man from among the people of Pharaoh, who had concealed his faith, said: "Will ye slay a man because he says `My Lord is Allah'?― When he has indeed come to you with Clear (Signs) from your Lord? And if he be a liar, on him is (the sin of) his lie: but if he is telling the Truth, then will fall on you something of the (calamity) of which he warns you: truly Allah guides not one who transgresses and lies! (28) "O my people! yours is the dominion this day: ye have the upper hand in the land: but who will help us from the Punishment of Allah, should it befall us?" Pharaoh said: "I but point out to you that which I see (myself); nor do I guide you but to the Path of Right!" (29) Then said the man who believed: "O my People! truly I do fear for you something like the Day (of disaster) of the Confederates (in sin)!― (30) "Something like the fate of the people of Noah, the `Ad and the Thamud, and those who came after them: but Allah never wishes injustice to His Servants. (31) "And O my People! I fear for you a Day when there will be mutual calling (and wailing)― (32) A Day when ye shall turn your backs and flee: no defender shall ye have from Allah: any whom Allah leaves to stray, there is none to guide… (33)

Et Pharaon dit: «Laissez-moi tuer Moïse. Et qu’il appelle son Seigneur! Je crains qu’il ne change votre religion ou qu’il ne fasse apparaître la corruption sur terre». (26) Moïse [lui] dit: «Je cherche auprès de mon Seigneur et le vôtre, protection contre tout orgueilleux qui ne croit pas au jour du Compte». (27) Et un homme croyant de la famille de Pharaon, qui dissimulait sa foi dit: «Tuez-vous un homme parce qu’il dit: «Mon Seigneur est Allah?» Alors qu’il est venu à vous avec les preuves évidentes de la part de votre Seigneur. S’il est menteur, son mensonge sera à son détriment; tandis que s’il est véridique, alors une partie de ce dont il vous menace tombera sur vous». Certes, Allah ne guide pas celui qui est outrancier et imposteur! (28) «Ô mon peuple, triomphant sur la terre, vous avez la royauté aujourd’hui(1). Mais qui nous secourra de la rigueur d’Allah si elle nous vient?» Pharaon dit: «Je ne vous indique que ce que je considère bon. Je ne vous guide qu’au sentier de la droiture». (29) Et celui qui était croyant dit: «Ô mon peuple, je crains pour vous un jour semblable à celui des coalisés. (30) Un sort semblable à celui du peuple de Noé, des ‘Aad et des Ṯamūd et de ceux [qui vécurent] après eux». Allah ne veut [faire subir] aucune injustice aux serviteurs. (31) «Ô mon peuple, je crains pour vous le jour de l’Appel Mutuel(2), (32) Le jour où vous tournerez le dos en déroute, sans qu’il y ait pour vous de protecteur contre Allah». Et quiconque Allah égare, n’a point de guide. (33)

Dan berkata Fir’aun [kepada pembesar-pembesarnya]: "Biarkanlah aku membunuh Musa dan hendaklah ia memohon kepada Tuhannya, karena sesungguhnya aku khawatir dia akan menukar agamamu atau menimbulkan kerusakan di muka bumi". (26) Dan Musa berkata: "Sesungguhnya aku berlindung kepada Tuhanku dan Tuhanmu dari setiap orang yang menyombongkan diri yang tidak beriman kepada hari berhisab". (27) Dan seorang laki-laki yang beriman di antara pengikut-pengikut Fir’aun yang menyembunyikan imannya berkata: "Apakah kamu akan membunuh seorang laki-laki karena dia menyatakan: "Tuhanku ialah Allah, padahal dia telah datang kepadamu dengan membawa keterangan-keterangan dari Tuhanmu. Dan jika ia seorang pendusta maka dialah yang menanggung [dosa] dustanya itu; dan jika ia seorang yang benar niscaya sebagian [bencana] yang diancamkannya kepadamu akan menimpamu". Sesungguhnya Allah tidak menunjuki orang-orang yang melampaui batas lagi pendusta. (28) [Musa berkata]: "Hai kaumku, untukmulah kerajaan pada hari ini dengan berkuasa di muka bumi. Siapakah yang akan menolong kita dari azab Allah jika azab itu menimpa kita!" Fir’aun berkata: "Aku tidak mengemukakan kepadamu, melainkan apa yang aku pandang baik; dan aku tiada menunjukkan kepadamu selain jalan yang benar". (29) Dan orang yang beriman itu berkata: "Hai kaumku, sesungguhnya aku khawatir kamu akan ditimpa [bencana] seperti peristiwa kehancuran golongan yang bersekutu. (30) [Yakni] seperti keadaan kaum Nuh, ’Aad, Tsamud dan orang-orang yang datang sesudah mereka. Dan Allah tidak menghendaki berbuat kezaliman terhadap hamba-hamba-Nya. (31) Hai kaumku, sesungguhnya aku khawatir terhadapmu akan siksaan hari panggil memanggil [1], (32) [yaitu] hari [ketika] kamu [lari] berpaling ke belakang, tidak ada bagimu seorangpun yang menyelamatkan kamu dari [azab] Allah, dan siapa yang disesatkan Allah, niscaya tidak ada baginya seorangpun yang akan memberi petunjuk. (33)

Dan berkatalah Firaun (kepada orang-orangnya): Biarkanlah aku membunuh Musa, dan biarlah dia memohon kepada Tuhannya (meminta pertolongan)! Sesungguhnya aku bimbang dia akan menukar agama kamu atau dia menimbulkan kerosakan di muka bumi. (26) Dan (setelah mendengar ancaman itu) Nabi Musa berkata: Sesungguhnya aku berlindung kepada Allah Tuhanku dan Tuhan kamu dari (angkara) tiap-tiap orang yang sombong takbur, yang tidak beriman kepada hari hitungan amal! (27) Dan (pada saat itu) berkatalah pula seorang lelaki yang beriman dari orang-orang Firaun yang menyembunyikan imannya: Patutkah kamu membunuh seorang lelaki kerana dia menegaskan: Tuhanku ialah Allah? Sedang dia telah datang kepada kamu membawa keterangan-keterangan dari Tuhan kamu? Kalau dia seorang yang berdusta maka dialah yang akan menanggung dosa dustanya itu dan kalau dia seorang yang benar nescaya kamu akan ditimpa oleh sebahagian dari (azab) yang dijanjikannya kepada kamu. Sesungguhnya Allah tidak memberi hidayat petunjuk kepada orang yang melampaui batas, lagi pendusta. (28) Wahai kaumku! Pada hari ini kepunyaan kamulah kuasa memerintah dengan bermaharajalela di muka bumi (Mesir dan sekitarnya; tetapi kiranya keadaan bertukar) maka siapakah yang akan membela kita dari azab Allah kalau azab itu datang menimpa kita? Firaun berkata: Aku tidak mengesyorkan kepada kamu melainkan dengan apa yang aku pandang (elok dijalankan) dan aku tidak menunjukkan kepada kamu melainkan jalan yang benar. (29) Dan berkatalah pula orang yang beriman itu: Wahai kaumku! Sesungguhnya aku bimbang kamu akan ditimpa (kebinasaan) sebagaimana yang telah menimpa kaum-kaum yang bergabung (menentang Rasul-rasulnya)! (30) (Iaitu) seperti keadaan kaum Nabi Nuh dan Aad (kaum Nabi Hud) dan Thamud (kaum Nabi Soleh), serta orang-orang yang datang kemudian daripada mereka (seperti kaum Nabi Lut) dan (ingatlah) Allah tidak menghendaki berbuat kezaliman kepada hamba-hambaNya. (31) Dan wahai kaumku! Sesungguhnya aku bimbang kamu akan ditimpa azab seksa hari (kiamat) yang padanya masing-masing menjerit-jerit memanggil (memohon pertolongan), (32) (Iaitu) hari kamu berpaling undur melarikan diri; padahal semasa itu tidak ada sesiapapun yang dapat menyelamatkan kamu dari azab Allah dan (ingatlah) sesiapa yang disesatkan Allah (disebabkan pilihannya yang salah), maka tiada sesiapapun yang dapat memberi hidayat petunjuk kepadanya. (33)

Y dijo Firaún: ¡Dejadme matar a Musa y que él llame a su Señor, pues temo en verdad que cambie vuestras creencias y haga surgir la corrupción en la tierra. (26) Y dijo Musa: Me refugio en mi Señor y el vuestro de todo soberbio que no crea en el día de la Cuenta. (27) Y dijo un hombre creyente de la familia de Firaún que ocultaba su creencia: ¿Vais a matar a un hombre porque os dice: Mi Señor es Allah, cuando os ha traído pruebas claras que vienen de vuestro Señor y que, en caso de que sea un mentiroso, su mentira se volverá contra él, mientras que si dice la verdad, una parte de lo que os asegura os afligirá?Allah no guía a quien sobrepasa los límites y es un farsante. (28) ¡Gente mía! Hoy tenéis la supremacía dominando la tierra, pero ¿quién os auxiliará ante la furia de Allah si ésta viene a vosotros? Dijo Firaún: No os hago ver sino lo que veo y únicamente os guío al camino de la recta dirección. (29) Y dijo el que creía: ¡Gentes! Es verdad que temo para vosotros lo mismo que les ocurrió a todos los que se confabularon*. (30) La misma suerte que corrieron la gente de Nuh, los Ad, los Zamud y los que vinieron después de ellos.Y Allah no quiere la injusticia para Sus siervos. (31) ¡Gentes mías! Temo para vosotros el día en que unos se llamarán a otros. (32) El día en que os volveréis dando la espalda y no tendréis quien os defienda de Allah.A quien Allah extravía no hay quien le guíe. (33)