رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ {8} وَقِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَمَن تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ {9} إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِن مَّقْتِكُمْ أَنفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمَانِ فَتَكْفُرُونَ {10} قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِّن سَبِيلٍ {11} ذَلِكُم بِأَنَّهُ إِذَا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَإِن يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ {12} هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ آيَاتِهِ وَيُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ السَّمَاءِ رِزْقاً وَمَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن يُنِيبُ {13} فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ {14} رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَى مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ {15} يَوْمَ هُم بَارِزُونَ لَا يَخْفَى عَلَى اللَّهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ لِّمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ {16} سورة غافر (40) ص

Rabbimiz! Onları da, onların atalarından, zevcelerinden, nesillerinden iyi olanları da kendilerine vadettiğin Adn cennetlerine koy. Şüphesiz azîz ve hakîm olan sensin! (8) Bir de onları, her türlü kötülüklerden koru. O gün sen kimi kötülüklerden korursan muhakkak ki onu rahmetine mazhar etmiş olursun. Bu en büyük kurtuluştur. (9) İnkâr edenlere şöyle seslenilir: Allah`ın gazabı, sizin kendinize olan kötülüğünüzden elbette daha büyüktür. Zira siz imana davet ediliyorsunuz, fakat inkar ediyorsunuz. (10) Onlar: Rabbimiz, bizi iki defa öldürdün, iki defa dirilttin. Biz de günahlarımızı itiraf ettik. Bir daha (bu ateşten) çıkmaya yol var mıdır? derler. (11) (Onlara denir ki:) İşte bunun sebebi şudur: Tek Allah`a ibadete çağrıldığı zaman inkar edersiniz. O`na ortak koşulunca (bunu) tasdik edersiniz. Artık hüküm, yücelerin yücesi Allah`ındır. (12) Size âyetlerini gösteren, sizin için gökten rızık indiren O`dur. Allah`a yönelenden başkası ibret almaz. (13) Haydi, kafirlerin hoşuna gitmese de Allah`a, Allah için dindar ve ihlaslı olarak dua edin! (14) Dereceleri yükselten, Arş`ın sahibi Allah, kavuşma günüyle korkutmak için kullarından dilediğine iradesiyle ilgili vahyi indirir. (15) O gün onlar (kabirlerinden) meydana çıkarlar. Onların hiçbir şeyi Allah`a gizli kalmaz. Bugün hükümranlık kimindir? Kahhâr olan tek Allah`ındır. (16)

"Unser Herr, und laß sie eintreten in das Paradies von Eden, das Du ihnen verheißen hast, wie auch jenen ihrer Väter und ihrer Frauen und ihrer Kinder, die rechtschaffen sind. Gewiß, Du bist der Erhabene, der Allweise. (8) "Und bewahre sie vor dem Übel; denn, wen Du an jenem Tage vor Übel bewahrst - ihm hast Du wahrlich Barmherzigkeit erwiesen. Und das ist der gewaltige Gewinn."" (9) ""Wahrlich, den Ungläubigen wird zugerufen: ""Allahs Widerwille (gegen euch) ist größer als euer eigener Widerwille gegen euch selbst, als ihr zum Glauben aufgerufen wurdet und im Unglauben verharrtet."" (10) ""Sie werden sagen: ""Unser Herr, Du hast uns zweimal sterben lassen und uns zweimal lebendig gemacht, und wir bekennen unsere Sünden. Ist da nun ein Weg, um zu entkommen?"" (11) """"Dies ist so, weil ihr ungläubig bliebt, als Allah allein angerufen wurde; doch als Ihm Götter zur Seite gesetzt wurden, da glaubtet ihr. Die Entscheidung liegt allein bei Allah, dem Hohen, dem Großen."" (12) "Er ist es, Der euch Seine Zeichen zeigt und euch die Mittel zum Unterhalt vom Himmel hinabsendet; doch keiner außer dem läßt sich ermahnen, der sich bekehrt. (13) Ruft denn Allah in lauterem Gehorsam Ihm gegenüber an, und sollte es auch den Ungläubigen zuwider sein. (14) (Er ist) der Erhabene über alle Rangstufen, der Herr des Thrones! Nach Seinem Geheiß sendet Er das offenbarte Wort demjenigen Seiner Diener, dem Er will, auf daß er vor dem Tag der Begegnung warne, (15) dem Tage, an dem sie ohne Versteck zu sehen sind und nichts von ihnen vor Allah verborgen bleibt. Wessen ist das Königreich an diesem Tage? (Es ist) Allahs, des Einzigen, des Allbezwingenden. (16)

"Our Lord! And make them enter the 'Adn (Eden) Paradise (everlasting Gardens) which you have promised them, — and to the righteous among their fathers, their wives, and their offspring! Verily, You are the All-Mighty, the All-Wise. (8) "And save them from (the punishment, for what they did of) the sins, and whomsoever You save from (the punishment for what he did of) the sins (i.e. pardon him) that Day, him verily, You have taken into mercy." And that is the supreme success. (9) Those who disbelieve will be addressed (at the time of entering the Fire): "Allâh's aversion was greater towards you (in the worldly life when you used to reject the Faith) than your aversion towards one another (now in the Fire of Hell, as you are now enemies to one another), when you were called to the Faith but you used to refuse." (10) They will say: "Our Lord! You have made us to die twice (i.e. we were dead in the loins of our fathers and dead after our life in this world), and You have given us life twice (i.e. life when we were born and life when we are Resurrected)! Now we confess our sins, then is there any way to get out (of the Fire)?" (Tafsir Al-Qurtubi) (11) (It will be said): "This is because, when Allâh Alone was invoked (in worship) you disbelieved, but when partners were joined to Him, you believed (deneid)! So the judgement is only with Allâh, the Most High, the Most Great![]" (12) It is He, Who shows you His Ayât (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.) and sends down (rain with which grows) provision for you from the sky. And none remembers but those who turn (to Allâh in obedience and) in repentance (by begging His Pardon and by worshipping and obeying Him Alone and none else). (13) So, call you (O Muhammad SAW and the believers) upon (or invoke) Allâh making (your) worship pure for Him (Alone) (by worshipping none but Him and by doing religious deeds sincerely for Allâh's sake only and not to show off and not to set up rivals with Him in worship). however much the disbelievers (in the Oneness of Allâh) may hate (it). (14) (He is Allâh) Owner of High Ranks and Degrees, the Owner of the Throne. He sends the revelation by His Command to any of His slaves He wills, that he (the person who receives revelation) may warn (men) of the Day of Mutual Meeting (i.e. The Day of Resurrection). (15) The Day when they will (all) come out, nothing of them will be hidden from Allâh. Whose is the kingdom this Day? (Allâh Himself will reply to His Question): It is Allâh's the One, the Irresistible! (16)

"And grant our Lord! that they enter the Gardens of Eternity, which Thou hast promised to them, and to the righteous among their fathers, their wives and their posterity! For Thou art (He), the Exalted in Might, Full of Wisdom. (8) "And preserve them from (all) ills; and any whom thou dost preserve from ills that Day― on them wilt Thou have bestowed mercy indeed: and that will be truly (for them) the highest Achievement. (9) The Unbelievers will be addressed: "Greater was the aversion of Allah to you than (is) your aversion to yourselves, seeing that ye were called to the Faith and ye used to refuse." (10) They will say:" Our Lord! twice hast Thou made us without life, and twice hast Thou given us Life! Now have we recognised our sins: is there any way out (of this)?" (11) (The answer will be:) "This is because when Allah was invoked as the Only (object of worship), ye did reject Faith, but when partners were joined to Him, ye believed! The command is with Allah, Most High, Most Great!" (12) He it is Who showeth you His Signs, and sendeth down sustenance for you from the sky: but only those receive admonition who turn (to Allah). (13) Call ye, then upon Allah with sincere devotion to Him, even though the Unbelievers may detest it. (14) Raised high above ranks (or degrees), (He is) the Lord of the Throne (of authority): by his command doth He send the spirit (of inspiration) to any of His servants He pleases that it may warn (men) of the Day of Mutual Meeting― (15) The Day whereon they will (all) come forth: Not a single thing concerning them is hidden from Allah. Whose will be the Dominion that Day? That of Allah, the One, the Irresistible! (16)

Seigneur! Fais-les entrer aux jardins d’Eden que Tu leur as promis, ainsi qu’aux vertueux parmi leurs ancêtres, leurs épouses et leurs descendants, car c’est Toi le Puissant, le Sage. (8) Et préserve-les [du châtiment] des mauvaises actions. Quiconque Tu préserves [du châtiment] des mauvaises actions ce jour-là, Tu lui feras miséricorde». Et c’est là l’énorme succès. (9) A ceux qui n’auront pas cru on proclamera: «l’aversion d’Allah [envers vous] est plus grande que votre aversion envers vous-mêmes, lorsque vous étiez appelés à la foi et que vous persistiez dans la mécréance». (10) Ils diront: «Notre Seigneur, Tu nous as fais mourir deux fois et redonné la vie deux fois(1): nous reconnaissons donc nos péchés. Y a-t-il un moyen d’en sortir?» (11) «... Il en est ainsi car lorsqu’Allah était invoqué seul (sans associé), vous ne croyiez pas; et si on Lui donnait des associés, alors vous croyiez. Le jugement appartient à Allah, le Très Haut, le Très Grand». (12) C’est Lui qui vous fait voir Ses preuves, et fait descendre du ciel, pour vous, une subsistance. Seul se rappelle celui qui revient [à Allah]. (13) Invoquez Allah donc, en Lui vouant un culte exclusif quelque répulsion qu’en aient les mécréants. (14) Il est Celui qui est élevé aux degrés les plus hauts, Possesseur du Trône, Il envoie par son ordre l’Esprit sur celui qu’Il veut parmi Ses serviteurs, afin que celui-ci avertisse du jour de la Rencontre(2), (15) le jour où ils comparaîtront sans que rien en eux ne soit caché à Allah. A qui appartient la royauté, aujourd’hui? A Allah, l’Unique, le Dominateur(3). (16)

ya Tuhan kami, dan masukkanlah mereka ke dalam surga ’Adn yang telah Engkau janjikan kepada mereka dan orang-orang yang saleh di antara bapak-bapak mereka, dan isteri-isteri mereka, dan keturunan mereka semua. Sesungguhnya Engkaulah Yang Maha Perkasa lagi Maha Bijaksana, (8) dan peliharalah mereka dari [balasan] kejahatan. Dan orang-orang yang Engkau pelihara dari [pembalasan] kejahatan pada hari itu, maka sesungguhnya telah Engkau anugerahkan rahmat kepadanya dan itulah kemenangan yang besar". (9) Sesungguhnya orang-orang yang kafir diserukan kepada mereka [pada hari kiamat]: "Sesungguhnya kebencian Allah [kepadamu] lebih besar daripada kebencianmu kepada dirimu sendiri karena kamu diseru untuk beriman lalu kamu kafir" (10) Mereka menjawab: "Ya Tuhan kami Engkau telah mematikan kami dua kali dan telah menghidupkan kami dua kali [pula], lalu kami mengakui dosa-dosa kami. Maka adakah sesuatu jalan [bagi kami] untuk keluar [dari neraka]?" (11) Yang demikian itu adalah karena kamu kafir apabila Allah saja disembah. Dan kamu percaya apabila Allah dipersekutukan. Maka putusan [sekarang ini] adalah pada Allah Yang Maha Tinggi lagi Maha Besar. (12) Dia-lah yang memperlihatkan kepadamu tanda-tanda [kekuasaan]-Nya dan menurunkan untukmu rezki dari langit. Dan tiadalah mendapat pelajaran kecuali orang-orang yang kembali [kepada Allah]. (13) Maka sembahlah Allah dengan memurnikan ibadat kepada-Nya, meskipun orang-orang kafir tidak menyukai [nya]. (14) [Dialah] Yang Maha Tinggi derajat-Nya, Yang mempunyai ’Arsy, Yang mengutus Jibril dengan [membawa] perintah-Nya kepada siapa yang dikehendaki-Nya di antara hamba-hamba-Nya, supaya dia memperingatkan [manusia] tentang hari pertemuan [ hari kiamat], (15) [yaitu] hari [ketika] mereka keluar [dari kubur]; tiada suatupun dari keadaan mereka yang tersembunyi bagi Allah. [Lalu Allah berfirman]: "Kepunyaan siapakah kerajaan pada hari ini?" Kepunyaan Allah Yang Maha Esa lagi Maha Mengalahkan. (16)

Wahai Tuhan kami! Dan masukkanlah mereka ke dalam Syurga "Adn" yang Engkau telah janjikan kepada mereka dan (masukkanlah bersama-sama mereka): Orang-orang yang layak di antara ibu bapa mereka dan isteri-isteri mereka, serta keturunan mereka. Sesungguhnya Engkaulah jua Yang Maha Kuasa, lagi Maha Bijaksana. (8) Dan peliharalah mereka dari (balasan) kejahatan-kejahatan (yang dilakukannya) dan (sebenarnya) sesiapa yang Engkau pelihara pada hari itu dari terkena (balasan) kejahatan-kejahatan (yang dilakukannya) maka sesungguhnya Engkau telah mengurniakan rahmat kepadanya dan yang demikian itulah kemenangan yang besar (nilainya). (9) Sesungguhnya orang-orang yang kafir akan dipanggil dan dikatakan kepada mereka (pada hari kiamat): Demi sesungguhnya! Kebencian Allah (kepada kamu) lebih besar daripada kebencian kamu kepada diri sendiri, (sebabnya kerana) semasa kamu diseru dan diajak (di dunia dahulu) supaya beriman, (kamu enggan dan menolak), lalu kamu terus berkeadaan kufur. (10) Mereka menjawab: Wahai Tuhan kami! Engkau telah menjadikan kami berkeadaan mati dua kali dan telah menjadikan kami bersifat hidup dua kali, maka kami (sekarang) mengakui akan dosa-dosa kami. Oleh itu adakah sebarang jalan untuk (kami) keluar (dari Neraka)? (11) (Lalu dikatakan kepada mereka): Azab yang kamu berada padanya itu adalah kerana keadaan kamu apabila Allah Yang Maha Esa sahaja diseru dan disembah, kamu kufur (dan menolak cara bertauhid itu) dan apabila dipersekutukan sesuatu dengan Allah, kamu percaya (dan menerima bawaan syirik itu). Maka kuasa menjalankan keadilan adalah hak Allah, Yang Maha Tinggi (dari apa yang dipersekutukan), lagi Yang Maha Besar (pemerintahanNya). (12) Dialah Tuhan yang memperlihatkan kepada kamu tanda-tanda keesaanNya dan kekuasaanNya (untuk kehidupan rohani kamu) dan yang menurunkan (untuk jasmani kamu) sebab-sebab rezeki dari langit dan tiadalah yang ingat serta mengambil pelajaran (dari yang demikian) melainkan orang yang sentiasa bertumpu (kepada Allah). (13) Oleh itu maka sembahlah kamu akan Allah dengan mengikhlaskan ibadat kepadaNya (dan menjauhi bawaan syirik), sekalipun orang-orang kafir tidak menyukai (amalan kamu yang demikian). (14) Dialah Yang Maha tinggi darjat kebesaranNya, yang mempunyai Arasy (yang melambangkan keagungan dan kekuasaanNya); Dia memberikan wahyu dari hal perintahNya kepada sesiapa yang dikehendakiNya di antara hamba-hambaNya (yang telah dipilih menjadi RasulNya), supaya Dia memberi amaran (kepada manusia) tentang hari pertemuan, (15) Iaitu hari mereka keluar (dari kubur masing-masing) dengan jelas nyata; tidak akan tersembunyi kepada Allah sesuatupun dari hal keadaan mereka. (Pada saat itu Allah berfirman): Siapakah yang menguasai kerajaan pada hari ini? (Allah sendiri menjawab): Dikuasai oleh Allah Yang Maha Esa, lagi Yang Mengatasi kekuasaanNya segala-galanya! (16)

¡Señor nuestro! Haz que entren en los jardines de Adn que les prometiste a ellos y a todo el que de sus padres, esposas y descendencia fuera recto; realmente tú eres el Poderoso, el Sabio. (8) ¡Líbralos de sus malas acciones! Pues el que, ese día, sea librado de las malas acciones... Habrás tenido misericordia con él; y ése es el gran triunfo. (9) Y a los que se hayan negado a creer les gritarán: ¿Acaso no es el desprecio de Allah mayor que vuestro propio desprecio cuando se os llamó a creer y no quisisteis creer? (10) Dirán: Señor nuestro, nos diste la muerte dos veces y nos has dado la vida dos veces,* reconocemos nuestras faltas: ¿Hay alguna manera de salir? (11) Eso es porque cuando se invocaba a Allah, Solo, os negabais a creer pero cuando se Le atribuía algún asociado creíais.Pero el juicio pertenece a Allah, el Excelso, el Grande. (12) Él es Quien os muestra Sus signos y hace descender para vosotros provisión desde el cielo, pero sólo recuerda quien en todo, se vuelve a Él. (13) Así pues invocad a Allah ofreciéndole, sinceros, sólo a Él la adoración, aunque les repugne a los incrédulos. (14) Él es Quien eleva en grados*, el Dueño del Trono, Quien hace caer el espíritu que viene de Su mandato sobre quien quiere de Sus siervos para que se convierta en un advertidor del día del Encuentro. (15) El día en que se les haga salir (de las tumbas); no habrá nada de ellos que quede oculto para Allah. ¿Y quién tendrá ese día la supremacía? Allah, el Único, el Dominante. (16)