يَسْأَلُكَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ تَكُونُ قَرِيباً {63} إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيراً {64} خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً لَّا يَجِدُونَ وَلِيّاً وَلَا نَصِيراً {65} يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَأَطَعْنَا الرَّسُولَا {66} وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا {67} رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْناً كَبِيراً {68} يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَكَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِيهاً {69} يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً {70} يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَن يُطِعْ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزاً عَظِيماً {71} إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُوماً جَهُولاً {72} لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِيماً {73} سورة الأحزاب (33) ص 426

İnsanlar sana kıyametin zamanını soruyorlar. De ki: Onun bilgisi Allah katındadır. Ne bilirsin, belki de zamanı yakındır. (63) Şu muhakkak ki, Allah kafirleri rahmetinden kovmuş ve onlara çılgın bir ateş hazırlamıştır. (64) (Onlar) orada ebedi olarak kalacaklar, (kendilerini koruyacak) ne bir dost ne de bir yardımcı bulacaklardır. (65) Yüzleri ateşte evrilip çevrildiği gün: Eyvah bize! Keşke Allah`a itaat etseydik, Peygamber`e de itaat etseydik! derler. (66) Ey Rabbimiz! Biz reislerimize ve büyüklerimize uyduk da onlar bizi yoldan saptırdılar, derler. (67) Rabbimiz! Onlara iki kat azap ver ve onları büyük bir lânetle rahmetinden kov. (68) Ey iman edenler! Siz de Musa`ya eziyet edenler gibi olmayın. Nihayet Allah onu, dedikleri şeyden temize çıkardı. O, Allah yanında şerefli idi. (69) Ey iman edenler! Allah`tan korkun ve doğru söz söyleyin. (70) (Böyle davranırsanız) Allah işlerinizi düzeltir ve günahlarınızı bağışlar. Kim Allah ve Resûlüne itaat ederse büyük bir kurtuluşa ermiş olur. (71) Biz emaneti, göklere, yere ve dağlara teklif ettik de onlar bunu yüklenmekten çekindiler, (sorumluluğundan) korktular. Onu insan yüklendi. Doğrusu o çok zalim, çok cahildir. (72) (Allah bu emaneti insana vermek suretiyle), münafık erkeklere ve münafık kadınlara, müşrik erkeklere ve müşrik kadınlara azap edecek, inanan erkeklerin ve inanan kadınların da tevbesini kabul buyuracaktır. Allah bağışlayandır, merhamet edendir. / (73)

"Die Menschen befragen dich über die Stunde. Sprich: ""Das Wissen um sie ist allein bei Allah"", und wie kannst du (das) wissen? Vielleicht ist die Stunde nahe. (63) "Wahrlich, Allah hat die Ungläubigen verflucht und hat für sie ein flammendes Feuer bereitet, (64) worin sie auf ewig bleiben. Sie werden weder Beschützer noch Helfer finden. (65) "An dem Tage, da ihre Gesichter im Feuer gewendet werden, da werden sie sagen: ""O wenn wir doch Allah gehorcht hätten; und hätten wir (doch auch) dem Gesandten gehorcht!"" (66) ""Und sie werden sagen: ""Unser Herr, wir gehorchten unseren Häuptern und unseren Großen, und sie führten uns irre (und) vom Weg ab. (67) ""Unser Herr, gib ihnen die zweifache Strafe und verfluche sie mit einem gewaltigen Fluch."" (68) "O ihr, die ihr glaubt! Seid nicht wie jene, die Moses kränkten; Allah jedoch bewies seine Unschuld in der Sache, die sie (gegen ihn) vorbrachten. Und er war ehrenwert vor Allah. (69) O ihr, die ihr glaubt! Fürchtet Allah und sprecht aufrichtige Worte, (70) auf daß Er eure Taten segensreich fördere und euch eure Sünden vergebe. Und wer Allah und Seinem Gesandten gehorcht, der hat gewiß einen gewaltigen Gewinn erlangt. (71) Wahrlich, Wir boten das Treuhänderamt den Himmeln und der Erde und den Bergen an; doch sie weigerten sich, es zu tragen, und schreckten davor zurück. Aber der Mensch nahm es auf sich. Wahrlich, er ist sehr ungerecht, unwissend. (72) Allah wird Heuchler und Heuchlerinnen sowie Götzendiener und Götzendienerinnen bestrafen; und Allah kehrt Sich in Barmherzigkeit gläubigen Männern und gläubigen Frauen zu; denn Allah ist Allverzeihend, Barmherzig. (73)

People ask you concerning the Hour, say: "The knowledge of it is with Allâh only. What do you know? It may be that the Hour is near!" (63) Verily, Allâh has cursed the disbelievers, and has prepared for them a flaming Fire (Hell). (64) Wherein they will abide for ever, and they will find neither a Walî (a protector) nor a helper. (65) On the Day when their faces will be turned over in the Fire, they will say: "Oh, would that we had obeyed Allâh and obeyed the Messenger (Muhammad SAW)." (66) And they will say: "Our Lord! Verily, we obeyed our chiefs and our great ones, and they misled us from the (Right) Way. (67) Our Lord! Give them double torment and curse them with a mighty curse!" (68) O you who believe! Be not like those who annoyed Mûsa (Moses), but Allâh cleared him of that which they alleged, and he was honourable before Allâh[] (69) O you who believe! Keep your duty to Allâh and fear Him, and speak (always) the truth. (70) He will direct you to do righteous good deeds and will forgive you your sins. And whosoever obeys Allâh and His Messenger (SAW) he has indeed achieved a great achievement (i.e. he will be saved from the Hell-fire and will be admitted to Paradise). (71) Truly, We did offer Al¬Amânah (the trust or moral responsibility or honesty and all the duties which Allâh has ordained) to the heavens and the earth, and the mountains, but they declined to bear it and were afraid of it (i.e. afraid of Allâh's Torment). But man bore it. Verily, he was unjust (to himself) and ignorant (of its results).[] (72) So that Allâh will punish the hypocrites, men and women, and the men and women who are Al¬Mushrikûn (polytheists, idolaters, pagans, disbelievers in the Oneness of Allâh, and His Messenger Muhammad SAW ). And Allâh will pardon (accept the repentance of) the true believers of the Islâmic Monotheism, men and women. And Allâh is Ever Oft¬Forgiving, Most Merciful. (73)

Men ask thee concerning the Hour: say "The knowledge thereof is with Allah (alone)": and what will make thee understand? Perchance the Hour is nigh! (63) Verily Allah has cursed the Unbelievers and prepared for them a Blazing Fire― (64) To dwell therein forever: no protector will they find, nor helper. (65) The Day that their faces will be turned upside down in the Fire they will say: "Woe to us! would that we had obeyed Allah and obeyed the Messenger!" (66) And they would say: "Our Lord! we obeyed our chiefs and our great ones and they misled us as to the (right) path. (67) "Our Lord! Give them double Penalty and curse them with a very great Curse!" (68) O ye who Believe! be ye not like those who vexed and insulted Moses but Allah cleared him of the (calumnies) they had uttered: and he was honourable in Allah's sight. (69) O ye who believe! Fear Allah, and (always) say a word directed to the Right: (70) That He may make your conduct whole and sound and forgive you your sins: he that obeys Allah and His Messenger, has already attained the highest Achievement. (71) We did indeed offer the Trust to the Heavens and the Earth and the Mountains: but they refused to undertake it, being afraid thereof: but man undertook it― he was indeed unjust and foolish (72) (With the result) that Allah has to punish the Hypocrites, men and women, and the Unbelievers, men and women, and Allah turns in Mercy to the Believers, men and women: for Allah is Oft-Forgiving, Most Merciful. (73)

Les gens t’interrogent au sujet de l’Heure(1). Dis: «Sa connaissance est exclusive à Allah». Qu’en sais-tu? Il se peut que l’Heure soit proche. (63) Allah a maudit les infidèles et leur a préparé une fournaise, (64) pour qu’ils y demeurent éternellement, sans trouver ni allié ni secoureur. (65) Le jour où leurs visages seront tournés et retournés dans le Feu, ils diront: «Hélas pour nous! Si seulement nous avions obéi à Allah et obéi au Messager!» (66) Et ils dirent: «Seigneur, nous avons obéi à nos chefs et à nos grands. C’est donc eux qui nous ont égarés du Sentier. (67) Ô notre Seigneur, inflige-leur deux fois le châtiment et maudis les d’une grande malédiction ». (68) Ô vous qui croyez! Ne soyez pas comme ceux qui ont offensé Moïse. Allah l’a déclaré innocent de leurs accusations, car il était honorable auprès d’Allah. (69) Ô vous qui croyez! Craignez Allah et parlez avec droiture, (70) afin qu’Il améliore vos actions et vous pardonne vos péchés. Quiconque obéit à Allah et à Son messager obtient certes une grande réussite. (71) Nous avions proposé aux cieux, à la terre et aux montagnes la responsabilité (de porter les charges de faire le bien et d’éviter le mal). Ils ont refusé de la porter et en ont eu peur, alors que l’homme s’en est chargé; car il est très injuste [envers lui-même] et très ignorant. (72) [Il en est ainsi] afin qu’Allah châtie les hypocrites, hommes et femmes, et les associateurs et les associatrices et Allah accueille le repentir des croyants et des croyantes. Allah est Pardonneur et Miséricordieux. (73)

Manusia bertanya kepadamu tentang hari berbangkit. Katakanlah: "Sesungguhnya pengetahuan tentang hari berbangkit itu hanya di sisi Allah". Dan tahukah kamu [hai Muhammad], boleh jadi hari berbangkit itu sudah dekat waktunya. (63) Sesungguhnya Allah mela’nati orang-orang kafir dan menyediakan bagi mereka api yang menyala-nyala [neraka], (64) mereka kekal di dalamnya selama-lamanya; mereka tidak memperoleh seorang pelindungpun dan tidak [pula] seorang penolong. (65) Pada hari ketika muka mereka dibolak-balikkan dalam neraka, mereka berkata: "Alangkah baiknya, andai kata kami ta’at kepada Allah dan ta’at [pula] kepada Rasul". (66) Dan mereka berkata: "Ya Tuhan kami, sesungguhnya kami telah menta’ati pemimpin-pemimpin dan pembesar-pembesar kami, lalu mereka menyesatkan kami dari jalan [yang benar]. (67) Ya Tuhan kami, timpakanlah kepada mereka azab dua kali lipat dan kutuklah mereka dengan kutukan yang besar". (68) Hai orang-orang yang beriman, janganlah kamu menjadi seperti orang-orang yang menyakiti Musa; maka Allah membersihkannya dari tuduhan-tuduhan yang mereka katakan. Dan adalah dia seorang yang mempunyai kedudukan terhormat di sisi Allah. (69) Hai orang-orang yang beriman, bertakwalah kamu kepada Allah dan katakanlah perkataan yang benar, (70) niscaya Allah memperbaiki bagimu amalan-amalanmu dan mengampuni bagimu dosa-dosamu. Dan barangsiapa menta’ati Allah dan Rasul-Nya, maka sesungguhnya ia telah mendapat kemenangan yang besar. (71) Sesungguhnya Kami telah mengemukakan amanat [1] kepada langit, bumi dan gunung-gunung, maka semuanya enggan untuk memikul amanat itu dan mereka khawatir akan mengkhianatinya, dan dipikullah amanat itu oleh manusia. Sesungguhnya manusia itu amat zalim dan amat bodoh, (72) sehingga Allah mengazab orang-orang munafik laki-laki dan perempuan dan orang-orang musyrikin laki-laki dan perempuan; dan sehingga Allah menerima taubat orang-orang mu’min laki-laki dan perempuan. Dan adalah Allah Maha Pengampun lagi Maha Penyayang. (73)

Manusia bertanya kepadamu (wahai Muhammad) tentang kedatangan hari kiamat; katakanlah: Sesungguhnya pengetahuan mengenainya hanyalah ada di sisi Allah dan apa jalannya engkau dapat mengetahui? Boleh jadi masa datangnya tidak lama lagi. (63) Sesungguhnya Allah telah melaknat orang-orang kafir dan menyediakan bagi mereka api Neraka yang marak menjulang. (64) Kekallah mereka di dalamnya selama-lamanya, mereka pula tidak akan memperoleh sesiapapun yang akan menjadi pelindung atau penolong. (65) Pada masa muka mereka dibalik-balikkan dalam Neraka, mereka berkata (dengan sesalnya): Alangkah baiknya kalau kami dahulu (semasa di dunia) taat kepada Allah serta taat kepada Rasul Allah. (66) Dan mereka berkata lagi: Wahai Tuhan kami, sesungguhnya kami telah mematuhi kehendak ketua-ketua dan orang-orang besar kami, lalu mereka menyesatkan kami dari jalan yang benar. (67) Wahai Tuhan kami, berilah mereka azab sengsara dua kali ganda dan laknatkanlah mereka dengan laknat yang sebesar-besarnya! (68) Wahai orang-orang yang beriman, janganlah kamu menjadi seperti orang-orang (Yahudi) yang telah mencaci Nabi Musa, lalu Allah membersihkannya dari segala cacian yang mereka katakan dan adalah dia seorang yang mulia di sisi Allah. (69) Wahai orang-orang yang beriman, bertakwalah kepada Allah dan katakanlah perkataan yang tepat (benar dalam segala perkara). (70) Supaya Dia memberi taufik dengan menjayakan amal-amal kamu dan mengampunkan dosa-dosa kamu dan (ingatlah) sesiapa yang taat kepada Allah dan RasulNya, maka sesungguhnya dia telah berjaya mencapai sebesar-besar kejayaan. (71) Sesungguhnya Kami telah kemukakan tanggungjawab amanah (Kami) kepada langit dan bumi serta gunung-ganang (untuk memikulnya), maka mereka enggan memikulnya dan bimbang tidak dapat menyempurnakannya (kerana tidak ada pada mereka persediaan untuk memikulnya) dan (pada ketika itu) manusia (dengan persediaan yang ada padanya) sanggup memikulnya. (Ingatlah) sesungguhnya tabiat kebanyakan manusia adalah suka melakukan kezaliman dan suka pula membuat perkara-perkara yang tidak patut dikerjakan. (72) (Dengan kesanggupan manusia memikul amanah itu maka) akibatnya Allah akan menyeksa orang-orang lelaki yang munafik serta orang-orang perempuan yang munafik dan orang-orang lelaki yang musyrik serta orang-orang perempuan yang musyrik dan juga Allah akan menerima taubat orang-orang lelaki yang beriman serta orang-orang perempuan yang beriman dan sememangnya Allah Maha Pengampun, lagi Maha Mengasihani. (73)

La gente te pregunta acerca de la Hora, di: Su conocimiento está únicamente junto a Allah; pero, quién sabe si la Hora puede estar cerca. (63) Es cierto que Allah ha maldecido a los incrédulos y les ha preparado un Fuego inflamado. (64) En él serán para siempre inmortales y no encontrarán quien los proteja o los defienda. (65) El día en que sus caras sean pasadas por el fuego, dirán: ¡Ojalá y hubiéramos obedecido a Allah y hubiéramos obedecido al Mensajero! (66) Y dirán: ¡Señor nuestro! En realidad nosotros obedecimos a nuestros jefes y superiores y fueron ellos los que nos extraviaron del camino. (67) ¡Señor! Dales a ellos el doble de castigo y maldícelos con una gran maldición. (68) ¡Vosotros que creéis! No seáis como los que ofendieron a Musa y Allah manifestó su inocencia frente a lo que decían.* Él tenía ante Allah una posición de mucha estima. (69) ¡Vosotros que creéis! Temed a Allah y hablad acertadamente. (70) Él hará buenas vuestras acciones y os perdonará las faltas. Y quien obedece a Allah y a Su mensajero ha triunfado con gran éxito. (71) Es cierto que ofrecimos la responsabilidad* a los cielos, la tierra y las montañas, pero no quisieron asumirla estremecidos por ello. Sin embargo el hombre la asumió. Realmente él es injusto consigo mismo e ignorante. (72) Para que Allah castigara a los hipócritas y a las hipócritas y a los asociadores y a las asociadoras y se volviera con Su perdón sobre los creyentes y las creyentes. Allah siempre es Perdonador, Compasivo. (73)