وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِيقَانِ يَخْتَصِمُونَ {45} قَالَ يَا قَوْمِ لِمَ تَسْتَعْجِلُونَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ لَوْلَا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ {46} قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَبِمَن مَّعَكَ قَالَ طَائِرُكُمْ عِندَ اللَّهِ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ {47} وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ {48} قَالُوا تَقَاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَأَهْلَهُ ثُمَّ لَنَقُولَنَّ لِوَلِيِّهِ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ أَهْلِهِ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ {49} وَمَكَرُوا مَكْراً وَمَكَرْنَا مَكْراً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ {50} فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ مَكْرِهِمْ أَنَّا دَمَّرْنَاهُمْ وَقَوْمَهُمْ أَجْمَعِينَ {51} فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةً بِمَا ظَلَمُوا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْلَمُونَ {52} وَأَنجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ {53} وَلُوطاً إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ {54} أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِّن دُونِ النِّسَاء بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ {55} سورة النمل (27) ص

Andolsun ki, "Allah`a kulluk edin!" (demesi için) Semûd kavmine kardeşleri Salih`i gönderdik. Hemen birbiriyle çekişen iki zümre oluverdiler. (45) Salih dedi ki: Ey kavmim! İyilik dururken niçin kötülüğe koşuyorsunuz? Allah`tan mağfiret dileseniz olmaz mı? Belki size merhamet edilir. (46) Şöyle dediler: Senin ve beraberindekilerin yüzünden uğursuzluğa uğradık. Salih: Size çöken uğursuzluk (sebebi), Allah katında (yazılı) dır. Hayır, siz imtihana çekilen bir kavimsiniz, dedi. (47) O şehirde dokuz kişi (elebaşı) vardı ki, bunlar yeryüzünde bozgunculuk yapıyorlar, iyilik tarafına hiç yanaşmıyorlardı. (48) Allah`a and içerek birbirlerine şöyle dediler: Gece ona ve ailesine baskın yapalım (hepsini öldürelim); sonra da velisine: "Biz (Salih) ailesinin yok edilişi sırasında orada değildik, inanın ki doğru söylüyoruz" diyelim. (49) Onlar böyle bir tuzak kurdular. Biz de kendileri farkında olmadan, onların planlarını altüst ettik. (50) Bak işte, tuzaklarının âkıbeti nice oldu: Onları da, (kendilerine uyan) kavimlerini de (nasıl) toptan helâk ettik! (51) İşte haksızlıkları yüzünden çökmüş evleri! Anlayan bir kavim için elbette bunda bir ibret vardır. (52) İman edip Allah`a karşı gelmekten sakınanları ise kurtardık. (53) Lût`u da (peygamber olarak kavmine gönderdik.) Kavmine şöyle demişti: Göz göre göre hâla o hayâsızlığı yapacak mısınız? (54) (Bu ilâhî ikazdan sonra hâla) siz, ille de kadınları bırakıp şehvetle erkeklere yaklaşacak mısınız? Doğrusu siz, beyinsizlikte devam edegelen bir kavimsiniz! (55)

""Und wahrlich, Wir entsandten zu den Thamud ihren Bruder Salih (, der sagte): ""Verehrt Allah!"" Doch siehe, sie spalteten sich in zwei Parteien, die miteinander stritten. (45) ""Er sagte: ""O mein Volk, weshalb wollt ihr lieber das Böse beschleunigt sehen als das Gute? Warum bittet ihr Allah nicht um Vergebung, damit euch Barmherzigkeit zuteil werde?"" (46) ""Sie sagten: ""Wir ahnen Böses von dir und von denen, die mit dir sind."" Er sagte: ""Euer Unheil ist bereits bei Allah. Nein, ihr seid ein Volk, das geprüft wird."" (47) "Und es waren in der Stadt neun Führer, die Unheil im Lande stifteten, und sie wollten nicht für Ordnung sorgen. (48) "Sie sagten: ""Schwört einander bei Allah, daß wir ihn (Salih) und seine Angehörigen gewiß bei Nacht überfallen und dann zu seinen Hinterlassenen sagen wollen: »Wir waren keine Zeugen vom Untergang seiner Familie, und wir reden bestimmt die Wahrheit.«"" (49) "Sie schmiedeten einen Plan, (und) auch Wir schmiedeten einen Plan, aber sie gewahrten es nicht. (50) Sieh nun wie der Ausgang ihres Planes war; denn Wir vernichteten sie und all ihr Volk ganz und gar. (51) Und dort sind ihre Häuser, verfallen ihres Frevelns wegen. Hierin ist wahrlich ein Zeichen für Leute, die es wissen. (52) Und Wir erretteten jene, die glaubten und gottesfürchtig waren. (53) "Und (gedenke) Lots, als er zu seinem Volke sagte: ""Wollt ihr Schändlichkeiten begehen, wo ihr doch einsichtig seid? (54) ""Wollt ihr euch wirklich in (eurer) Sinnenlust mit Männern statt mit Frauen abgeben? Nein, ihr seid ein unwissendes Volk."" (55)

And indeed We sent to Thamûd their brother Sâlih, saying: "Worship Allâh (Alone and none else). Then look! They became two parties (believers and disbelievers) quarreling with each other." (45) He said: "O my people! Why do you seek to hasten the evil (torment) before the good (Allâh's Mercy)? Why seek you not the Forgiveness of Allâh, that you may receive mercy?" (46) They said: "We augur ill omen from you and those with you." He said: "Your ill omen is with Allâh; nay, but you are a people that are being tested." (47) And there were in the city nine men (from the sons of their chiefs), who made mischief in the land, and would not reform. (48) They said: "Swear one to another by Allâh that we shall make a secret night attack on him and his household, and thereafter we will surely say to his near relatives: 'We witnessed not the destruction of his household, and verily, we are telling the truth.'" (49) So they plotted a plot, and We plotted a plot, while they perceived not. (50) Then see how was the end of their plot! Verily! We destroyed them and their nation, all together. (51) These are their houses in utter ruin, for they did wrong. Verily, in this is indeed an Ayâh (a lesson or a sign) for people who know. (52) And We saved those who believed, and used to fear Allâh, and keep their duty to Him. (53) And (remember) Lut (Lot)! When he said to his people[] . Do you commit Al¬Fâhishah (evil, great sin, every kind of unlawful sexual intercourse, sodomy) while you see (one another doing evil without any screen)?" (54) "Do you practise your lusts on men instead of women? Nay, but you are a people who behave senselessly." (55)

We sent (aforetime), to the Thamud their brother Salih, saying, "Serve Allah": but behold, they became two factions quarrelling with each other. (45) He said: "O my people! why ask ye to hasten on the evil in preference to the good? If only ye ask Allah for forgiveness, ye may hope to receive mercy." (46) They said: "Ill omen do we augur from thee and those that are with thee." He said: "Your ill omen is with Allah; yea ye are a people under trial." (47) There were in the City nine men of a family, who made mischief in the land, and would not reform. (48) They said: "Swear a mutual oath by Allah that we shall make a secret night attack on him and his people, and that we shall then say to his heir (when he seeks vengeance): `We were not present at the slaughter of his people and we are positively telling the truth.' " (49) They plotted and planned, but We too planned, even while they perceived it not. (50) Then see what was the end of their plot!― this, that we destroyed them and their people, all (of them). (51) Now such were their houses― in utter ruin― because they practised wrongdoing. Verily in this is a Sign for people of knowledge. (52) And We saved those who believed and practised righteousness. (53) We also sent Lut (as a messenger): behold, he said to his people "Do ye do what is shameful though ye see (its iniquity)? (54) "Would ye really approach men in your lusts rather than women? Nay, ye are a people (grossly) ignorant!" (55)

Nous envoyâmes effectivement vers les Ṯamūd leur frère Ṣâliḥ. [qui leur dit]: «Adorez Allah». Et voilà qu’ils se divisèrent en deux groupes qui se disputèrent. (45) Il dit: «Ô mon peuple, pourquoi cherchez-vous à hâter le mal plutôt que le bien? Si seulement vous demandiez pardon à Allah? Peut-être vous serait-il fait miséricorde. (46) Ils dirent: «Nous voyons en toi et en ceux qui sont avec toi, des porteurs de malheur». Il dit: «Votre sort dépend d’Allah. Mais vous êtes plutôt des gens qu’on soumet à la tentation. (47) Et il y avait dans la ville un groupe de neuf individus qui semaient le désordre sur terre et ne faisaient rien de bon. (48) Ils dirent: «Jurons par Allah que nous l’attaquerons de nuit, lui et sa famille. Ensuite nous dirons à celui qui est chargé de le venger: «Nous n’avons pas assisté à l’assassinat de sa famille, et nous sommes sincères». (49) Ils ourdirent une ruse et Nous ourdîmes une ruse(1) sans qu’ils s’en rendent compte. (50) Regarde donc ce qu’a été la conséquence de leur stratagème: Nous les fîmes périr, eux et tout leur peuple. (51) Voilà donc leurs maisons désertes à cause de leurs méfaits. C’est bien là un avertissement pour des gens qui savent. (52) Et Nous sauvâmes ceux qui avaient cru et étaient pieux. (53) [Et rappelle-leur] Loṭ, quand il dit à son peuple: «Vous livrez-vous à la turpitude [l’homosexualité] alors que vous voyez clair». (54) Vous allez aux hommes au lieu de femmes pour assouvir vos désirs? Vous êtes plutôt un peuple ignorant. (55)

Dan sesungguhnya Kami telah mengutus kepada [kaum] Tsamud saudara mereka Saleh [yang berseru]: "Sembahlah Allah". Tetapi tiba-tiba mereka [jadi] dua golongan yang bermusuhan. (45) Dia berkata: "Hai kaumku mengapa kamu minta disegerakan keburukan sebelum [kamu minta] kebaikan? Hendaklah kamu meminta ampun kepada Allah, agar kamu mendapat rahmat". (46) Mereka menjawab: "Kami mendapat nasib yang malang, disebabkan kamu dan orang-orang yang besertamu". Shaleh berkata: "Nasibmu ada pada sisi Allah, [bukan kami yang menjadi sebab], tetapi kamu kaum yang diuji". (47) Dan adalah di kota itu [1], sembilan orang laki-laki yang membuat kerusakan di muka bumi, dan mereka tidak berbuat kebaikan. (48) Mereka berkata: "Bersumpahlah kamu dengan nama Allah, bahwa kita sungguh-sungguh akan menyerangnya dengan tiba-tiba beserta keluarganya di malam hari, kemudian kita katakan kepada warisnya [bahwa] kita tidak menyaksikan kematian keluarganya itu, dan sesungguhnya kita adalah orang-orang yang benar". (49) Dan merekapun merencanakan makar dengan sungguh-sungguh dan Kami merencanakan makar [pula], sedang mereka tidak menyadari. (50) Maka perhatikanlah betapa sesungguhnya akibat makar mereka itu, bahwasanya Kami membinasakan mereka dan kaum mereka semuanya. (51) Maka itulah rumah-rumah mereka dalam keadaan runtuh disebabkan kezaliman mereka. Sesungguhnya pada yang demikian itu [terdapat] pelajaran bagi kaum yang mengetahui. (52) Dan telah Kami selamatkan orang-orang yang beriman [2] dan mereka itu selalu bertakwa. (53) Dan [ingatlah kisah] Luth, ketika dia berkata kepada kaumnya: "Mengapa kamu mengerjakan perbuatan fahisyah [3] itu sedang kamu melihat [nya]?" (54) Mengapa kamu mendatangi laki-laki untuk [memenuhi] nafsu [mu], bukan [mendatangi] wanita? Sebenarnya kamu adalah kaum yang tidak mengetahui [akibat perbuatanmu]". (55)

Dan demi sesungguhnya, Kami telah mengutus kepada kaum Thamud, saudara mereka Nabi Soleh (menyeru mereka dengan berkata): Sembahlah kamu akan Allah! Maka tiba-tiba mereka menjadi dua puak (mukmin dan kafir) yang berbalah. (45) Nabi Soleh berkata (kepada puak kafir): Wahai kaumku, mengapa kamu segerakan kufur ingkar yang mendatangkan keburukan kepada kamu, (tidak) mendahulukan iman yang mendatangkan kebaikan kepada kamu? Alangkah baiknya kalau kamu memohon ampun kepada Allah supaya kamu diberi rahmat. (46) Mereka menjawab: Kami merasa nahas dan malang dengan sebabmu dan juga dengan sebab pengikut-pengikutmu! Nabi Soleh berkata: Perkara yang menyebabkan baik dan malang kamu adalah di sisi Allah (dan Dialah yang menentukannya, bukannya aku), sebenarnya kamu adalah kaum yang disesatkan (oleh hawa nafsu). (47) Dan di bandar (tempat tinggal kaum Thamud) itu, ada sembilan orang yang semata-mata melakukan kerosakan di bumi (dengan berbagai-bagai maksiat) dan tidak melakukan kebaikan sedikitpun. (48) Mereka berkata (sesama sendiri): Hendaklah kamu masing-masing bersumpah dengan nama Allah, bahawa sesungguhnya kita akan membunuh Soleh dan pengikut-pengikutnya secara mengejut pada waktu malam, kemudian kita akan berkata kepada warisnya: Kami tidak hadir (di tempat) pembunuhan (Soleh apalagi membunuhnya atau membunuh) pengikut-pengikutnya dan sesungguhnya kami adalah berkata benar. (49) Dan (dengan demikian) mereka telah merancangkan rancangan jahat dan Kami pula rancangkan balasannya dengan seburuk-buruk balasan, sedang mereka tidak menyedarinya. (50) Maka lihatlah bagaimana akibat rancangan jahat mereka, iaitu Kami telah hancurkan mereka dan kaum mereka semuanya. (51) Kesudahannya rumah-rumah mereka itu telah runtuh ranap, dengan sebab mereka berlaku zalim; sesungguhnya kejadian yang demikian mengandungi pelajaran yang mendatangkan iktibar bagi orang-orang yang mahu mengetahui (akan sebab dan musababnya). (52) Dan Kami selamatkan orang-orang yang beriman, serta yang selalu bertakwa. (53) Dan Nabi Lut juga (Kami utuskan); (ingatlah peristiwanya) ketika dia berkata kepada kaumnya: Patutkah kamu melakukan perbuatan yang keji sedang kamu nampak kejinya? (54) Sesungguhnya kamu mendatangi lelaki, bukan perempuan, kerana memuaskan nafsu syahwat kamu. (Perbuatan kamu itu amatlah keji) bahkan kamu kaum yang jahil (yang tidak mengetahui akan akibatnya). (55)

Y he aquí que a los Zamud les enviamos a su hermano Salih: ¡Adorad a Allah! Y entonces se dividieron en dos bandos que discutían. (45) Dijo: ¡Gente mía! ¿Por qué pedís que se apresure lo malo antes que lo bueno? Si pidierais perdón a Allah podríais ser tratados con misericordia. (46) Dijeron: Vemos un mal presagio para ti y para quien está contigo. Dijo: Vuestro presagio está junto a Allah, sin embargo sois un pueblo que está siendo puesto a prueba. (47) En la ciudad había nueve individuos que en vez de mejorar las cosas sembraban la corrupción en la tierra. (48) Dijeron: Hemos de jurarnos por Allah que le atacaremos de noche a él y a su familia y que luego diremos a su deudo que no fuimos testigos de la matanza de su familia y que decimos la verdad. (49) Urdieron un plan y Nosotros urdimos otro sin que ellos se dieran cuenta. (50) Mira cómo terminó su plan, en verdad los exterminamos a ellos y a sus familias, a todos. (51) Ahí quedaron sus casas vacías por haber sido injustos.Es cierto que en eso hay un signo para gente que sabe. (52) Y salvamos a los que habían creído y tenían temor (de Allah). (53) Y Lut, cuando le dijo a su gente: ¿Os entregáis a la aberración a pesar de que lo veis? (54) ¿Cómo es que buscáis con deseo carnal a los hombres en vez de a las mujeres? Realmente sois un pueblo de ignorantes. (55)