إِنِّي وَجَدتُّ امْرَأَةً تَمْلِكُهُمْ وَأُوتِيَتْ مِن كُلِّ شَيْءٍ وَلَهَا عَرْشٌ عَظِيمٌ {23} وَجَدتُّهَا وَقَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ {24} أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ {25} اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ {26} {س} قَالَ سَنَنظُرُ أَصَدَقْتَ أَمْ كُنتَ مِنَ الْكَاذِبِينَ {27} اذْهَب بِّكِتَابِي هَذَا فَأَلْقِهْ إِلَيْهِمْ ثُمَّ تَوَلَّ عَنْهُمْ فَانظُرْ مَاذَا يَرْجِعُونَ {28} قَالَتْ يَا أَيُّهَا المَلَأُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتَابٌ كَرِيمٌ {29} إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ {30} أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَأْتُونِي مُسْلِمِينَ {31} قَالَتْ يَا أَيُّهَا المَلَأُ أَفْتُونِي فِي أَمْرِي مَا كُنتُ قَاطِعَةً أَمْراً حَتَّى تَشْهَدُونِ {32} قَالُوا نَحْنُ أُوْلُوا قُوَّةٍ وَأُولُوا بَأْسٍ شَدِيدٍ وَالْأَمْرُ إِلَيْكِ فَانظُرِي مَاذَا تَأْمُرِينَ {33} قَالَتْ إِنَّ الْمُلُوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيَةً أَفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أَهْلِهَا أَذِلَّةً وَكَذَلِكَ يَفْعَلُونَ {34} وَإِنِّي مُرْسِلَةٌ إِلَيْهِم بِهَدِيَّةٍ فَنَاظِرَةٌ بِمَ يَرْجِعُ الْمُرْسَلُونَ {35} سورة النمل (27) ص

Gerçekten, onlara (Sebe`lilere) hükümdarlık eden, kendisine her şey verilmiş ve büyük bir tahtı olan bir kadınla karşılaştım. (23) Onun ve kavminin, Allah`ı bırakıp güneşe secde ettiklerini gördüm. Şeytan, kendilerine yaptıklarını süslü göstermiş de onları doğru yoldan alıkoymuş. Bunun için doğru yolu bulamıyorlar. (24) (Şeytan böyle yapmış ki) göklerde ve yerde gizleneni açığa çıkaran, gizlediğinizi ve açıkladığınızı bilen Allah`a secde etmesinler. (25) (Halbuki) büyük Arş`ın sahibi olan Allah`tan başka tanrı yoktur. (26) (Süleyman Hüdhüd`e) dedi ki: Doğru mu söyledin, yoksa yalancılardan mısın, bakacağız. (27) Şu mektubumu götür, onu kendilerine ver, sonra onlardan biraz çekil de, ne sonuca varacaklarına bak. (28) (Süleyman`ın mektubunu alan Sebe` melikesi,) "Beyler, ulular! Bana çok önemli bir mektup bırakıldı" dedi. (29) "Mektup Süleyman`dandır, rahman ve rahîm olan Allah`ın adıyla (başlamakta) dır." (30) "Bana baş kaldırmayın, teslimiyet gösterip bana gelin, diye (yazmaktadır)." (31) (Sonra Melike) dedi ki: Beyler, ulular! Bu işimde bana bir fikir verin. (Bilirsiniz) siz yanımda olmadan (size danışmadan) hiçbir işi kestirip atmam. (32) Onlar, şu cevabı verdiler: Biz güçlü kuvvetli kimseleriz, zorlu savaş erbabıyız; buyruk ise senindir; artık ne buyuracağını sen düşün. (33) Melike: Hükümdarlar bir memlekete girdiler mi, orayı perişan ederler ve halkının ulularını alçaltırlar. (Herhalde) onlar da böyle yapacaklardır, dedi. (34) Ben (şimdi) onlara bir hediye göndereyim de, bakayım elçiler ne (gibi bir sonuç) ile dönecekler. (35)

"Dort fand ich eine Frau, die über sie herrscht, und ihr ist alles beschert worden, und sie besitzt einen großartigen Thron. (23) Ich fand sie und ihr Volk die Sonne statt Allah anbeten; und Satan hat ihnen ihre Werke ausgeschmückt und hat sie vom Weg (Allahs) abgehalten, so daß sie dem Weg nicht folgen. (24) Wollen sie sich nicht vor Allah niederwerfen, Der ans Licht bringt, was in den Himmeln und auf Erden verborgen ist, und Der weiß, was ihr verhehlt und was ihr offenbart! (25) "Allah! Es ist kein Gott außer Ihm, dem Herrn des Gewaltigen Throns."" (26) ""Er (Salomo) sagte: ""Wir werden sehen, ob du die Wahrheit gesprochen hast oder ob du zu den Lügnern gehörst. (27) ""Geh mit diesem Brief von mir und wirf ihn vor sie hin, sodann zieh dich von ihnen zurück und schau, was sie erwidern."" (28) ""Sie (die Königin) sagte: ""Ihr Vornehmen, ein ehrenvoller Brief ist mir überbracht worden. (29) "Er ist von Salomo, und er lautet: »Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! (30) "Seid nicht überheblich gegen mich, sondern kommt zu mir in Ergebenheit.«"" (31) ""Sie sagte: ""O ihr Vornehmen, ratet mir in dieser Sache. Ich entscheide keine Angelegenheit, solange ihr nicht zugegen seid."" (32) ""Sie sagten: ""Wir besitzen Kraft und eine starke Kriegsmacht, aber dir obliegt der Befehl; sieh nun zu, was du befehlen willst."" (33) ""Sie sagte: ""Wahrlich, wenn Könige in ein Land eindringen, verwüsten sie es und machen die höchsten seiner Bewohner zu den niedrigsten. So verfahren sie. (34) ""Ich aber will ihnen ein Geschenk schicken und will abwarten, was die Boten (für eine Antwort) zurückbringen."" (35)

"I found a woman ruling over them", she has been given all things that could be possessed by any ruler of the earth, and she has a great throne. (23) "I found her and her people worshipping the sun instead of Allâh, and Shaitân (Satan) has made their deeds fair-seeming to them, and has barred them from (Allâh's) Way, so they have no guidance," (24) [As Shaitân (Satan) has barred them from Allâh's Way] so they do not worship (prostrate themselves before) Allâh, Who brings to light what is hidden in the heavens and the earth, and knows what you conceal and what you reveal. (Tafsir At-Tabarî) (25) Allâh, Lâ ilâha illa Huwa (none has the right to be worshipped but He), the Lord of the Supreme Throne! (26) [Sulaimân (Solomon)] said: "We shall see whether you speak the truth or you are (one) of the liars (27) "Go you with this letter of mine, and deliver it to them, then draw back from them, and see what (answer) they return." (28) She said: "O chiefs! Verily! Here is delivered to me a noble letter, (29) "Verily, It is from Sulaimân (Solomon), and verily, It (reads): In the Name of Allâh, the Most Gracious, the Most Merciful; (30) "Be you not exalted against me, but come to me as Muslims (true believers who submit to Allâh with full submission)' " (31) She said: "O chiefs! Advise me in (this) case of mine. I decide no case till you are present with me (and give me your opinions)." (32) They said: "We have great strength, and great ability for war, but it is for you to command; so think over what you will command." (33) She said: "Verily! Kings, when they enter a town (country), they despoil it, and make the most honourable amongst its people the lowest. And thus they do. (34) "But verily! I am going to send him a present, and see with what (answer) the messengers return." (35)

"I found (there) a woman ruling over them and provided with every requisite; and she has a magnificent throne. (23) "I found her and her people worshipping the sun besides Allah: Satan has made their deeds seem pleasing in their eyes, and has kept them away from the Path― so they receive no guidance― (24) "(Kept them away from the Path), that they should not worship Allah Who brings to light what is hidden in the heavens and the earth, and knows what ye hide and what ye reveal. (25) "Allah!― there is no god but He!― Lord of the Throne Supreme!" (26) (Solomon) said: "Soon shall we see whether thou hast told the truth or lied! (27) "Go thou, with this letter of mine, and deliver it to them: then draw back from them, and (wait to) see what answer they return"… (28) (The Queen) said: "Ye chiefs! here is― delivered to me, a letter worthy of respect. (29) "It is from Solomon, and is (as follows): `In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful: (30) " `Be ye not arrogant against me, but come to me in submission (to the true Religion.)' " (31) She said: "Ye chiefs! advise me in (this) my affair: no affair have I decided except in your presence." (32) They said: "We are endued with strength and given to vehement war: but the command is with thee; so consider what thou wilt command." (33) She said: "Kings, when they enter a country, despoil it, and make the noblest of its people its meanest: thus do they behave. (34) "But I am going to send him a present, and (wait) to see with what (answer) return (my) ambassadors." (35)

J’ai trouvé qu’une femme est leur reine, que de toute chose elle a été comblée et qu’elle a un trône magnifique. (23) Je l’ai trouvée, elle et son peuple, se prosternant devant le soleil au lieu d’Allah. Le Diable leur a embelli leurs actions, et les a détournés du droit chemin, et ils ne sont pas bien guidés. (24) Que ne se prosternent-ils devant Allah qui fait sortir ce qui est caché dans les cieux et la terre, et qui sait ce que vous cachez et aussi ce que vous divulguez? (25) Allah! Point de divinité à part Lui, le Seigneur du Trône Immense(1). (26) Alors, Salomon dit: «Nous allons voir si tu as dis la vérité ou si tu as menti. (27) Pars avec ma lettre que voici; puis lance-la à eux; ensuite tiens-toi à l’écart d’eux pour voir ce que sera leur réponse. (28) La reine dit: «Ô notables! Une noble lettre m’a été lancée. (29) Elle vient de Salomon; et c’est: «Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux, (30) Ne soyez pas hautains avec moi et venez à moi en toute soumission». (31) Elle dit: «Ô notables! Conseillez-moi sur cette affaire: je ne déciderai rien sans que vous ne soyez présents (pour me conseiller)». (32) Ils dirent: «Nous sommes détenteurs d’une force et d’une puissance redoutable. Le commandement cependant t’appartient. Regarde donc ce que tu veux ordonner». (33) Elle dit: «En vérité, quand les rois entrent dans une cité ils la corrompent, et font de ses honorables citoyens des humiliés. Et c’est ainsi qu’ils agissent. (34) Moi, je vais leur envoyer un présent, puis je verrai ce que les envoyés ramèneront». (35)

Sesungguhnya aku menjumpai seorang wanita [1] yang memerintah mereka, dan dia dianugerahi segala sesuatu serta mempunyai singgasana yang besar. (23) Aku mendapati dia dan kaumnya menyembah matahari, selain Allah; dan syaitan telah menjadikan mereka memandang indah perbuatan-perbuatan mereka lalu menghalangi mereka dari jalan [Allah], sehingga mereka tidak dapat petunjuk, (24) agar mereka tidak menyembah Allah Yang mengeluarkan apa yang terpendam di langit dan di bumi [2] dan Yang mengetahui apa yang kamu sembunyikan dan apa yang kamu nyatakan. (25) Allah, tiada Tuhan [yang berhak disembah] kecuali Dia, Tuhan Yang mempunyai ’Arsy yang besar". (26) Berkata Sulaiman: "Akan kami lihat, apa kamu benar, ataukah kamu termasuk orang-orang yang berdusta. (27) Pergilah dengan [membawa] suratku ini, lalu jatuhkanlah kepada mereka, kemudian berpalinglah dari mereka, lalu perhatikanlah apa yang mereka bicarakan" (28) Berkata ia [Balqis]: "Hai pembesar-pembesar, sesungguhnya telah dijatuhkan kepadaku sebuah surat yang mulia. (29) Sesungguhnya surat itu, dari Sulaiman dan sesungguhnya [isi] nya: ’Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang. (30) Bahwa janganlah kamu sekalian berlaku sombong terhadapku dan datanglah kepadaku sebagai orang-orang berserah diri’". (31) Berkata dia [Balqis]: "Hai para pembesar berilah aku pertimbangan dalam urusanku [ini] aku tidak pernah memutuskan sesuatu persoalan sebelum kamu berada dalam majlis [ku]". (32) Mereka menjawab: "Kita adalah orang-orang yang memiliki kekuatan dan [juga] memiliki keberanian yang sangat [dalam peperangan], dan keputusan berada di tanganmu; maka pertimbangkanlah apa yang akan kamu perintahkan". (33) Dia berkata: "Sesungguhnya raja-raja apabila memasuki suatu negeri, niscaya mereka membinasakannya, dan menjadikan penduduknya yang mulia jadi hina; dan demikian pulalah yang akan mereka perbuat. (34) Dan sesungguhnya aku akan mengirim utusan kepada mereka dengan [membawa] hadiah, dan [aku akan] menunggu apa yang akan dibawa kembali oleh utusan-utusan itu." (35)

Sesungguhnya aku dapati seorang perempuan memerintah mereka dan dia telah diberikan kepadanya (serba sedikit) dari tiap-tiap sesuatu (yang diperlukan) dan dia pula mempunyai singgahsana yang besar. (23) Aku dapati raja perempuan itu dan kaumnya sujud kepada matahari dengan meninggalkan ibadat menyembah Allah dan Syaitan pula memperelokkan pada pandangan mereka perbuatan (syirik) mereka, lalu menghalangi mereka dari jalan (yang benar); oleh itu mereka tidak beroleh petunjuk; (24) (Mereka dihalangi oleh Syaitan) supaya mereka tidak sujud menyembah Allah yang mengeluarkan benda yang tersembunyi di langit dan di bumi dan yang mengetahui apa yang kamu rahsiakan serta apa yang kamu zahirkan. (25) Allah! Tiada Tuhan melainkan Dia, Tuhan yang mempunyai Arasy yang besar. (26) Nabi Sulaiman berkata: Kami akan fikirkan dengan sehalus-halusnya, adakah benar apa yang engkau katakan itu ataupun engkau dari golongan yang berdusta. (27) Pergilah bawa suratku ini, serta campakkanlah kepada mereka, kemudian berundurlah dari mereka; dalam pada itu perhatikanlah apa tindak balas mereka. (28) (Setelah membaca surat itu), berkatalah raja perempuan negeri Saba`: Wahai ketua-ketua kaum! Sesungguhnya telah disampaikan kepadaku sepucuk surat yang mulia. (29) Sesungguhnya surat itu dari Nabi Sulaiman dan kandungannya (seperti berikut): Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani, (30) Bahawa janganlah kamu meninggi diri terhadapku dan datanglah kamu kepadaku dengan menyerah diri (beriman dan mematuhi ajaran agama Allah). (31) Raja perempuan itu berkata lagi: Wahai ketua-ketua kaum, berilah penjelasan kepadaku mengenai perkara yang aku hadapi ini; aku tidak pernah memutuskan sesuatu perkara sebelum kamu hadir memberi pendapat dan mempersetujuinya. (32) Mereka menjawab: Kita adalah orang-orang yang kuat gagah dan amat berani merempuh peperangan dan perkara itu (walau bagaimanapun) terserahlah kepadamu; oleh itu fikirkanlah apa yang engkau hendak perintahkan. (33) Raja perempuan itu berkata: Sesungguhnya raja-raja, apabila masuk ke sebuah negeri, mereka merosakkannya dan mereka menjadikan penduduknya yang mulia hina-dina; dan sedemikian itulah mereka akan lakukan. (34) Dan bahawa aku hendak menghantarkan hadiah kepada mereka, kemudian aku akan menunggu, apakah balasan yang akan dibawa balik oleh utusan-utusan kita (35)

He hallado a una mujer que reina sobre ellos y a la que se le ha dado de todo; posee un magnífico trono. (23) La encontré a ella y a su pueblo postrándose ante el sol en lugar de ante Allah; el Shaytán les ha embellecido sus acciones y les ha desviado del camino, y no tienen guía. (24) ¿Por qué no se postran ante Allah que es Quien hace salir lo que está escondido en los cielos y en la tierra y sabe lo que ocultan y lo que muestran? (25) Allah, no hay dios excepto Él, el Señor del Trono inmenso. (26) Dijo: Veremos si es verdad lo que dices o si eres de los que mienten. (27) Ve con este escrito mío y déjalo caer sobre ellos, luego retírate y espera su reacción. (28) Dijo ella: ¡Consejo de nobles! Me han arrojado un escrito noble. (29) Es de Sulayman y es en el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo: (30) No os levantéis contra mí, venid a mí sometidos. (31) Dijo ella: ¡Consejo de nobles! Dadme un dictamen sobre mi caso, no tomaré ninguna decisión hasta que no os pronunciéis. (32) Dijeron: Nosotros tenemos fuerza y una poderosa ofensiva, pero tuya es la decisión, mira pues lo que vas a ordenar. (33) Dijo: Cuando los reyes entran en una ciudad la trastornan por completo humillando a sus habitantes poderosos. Así es como actúan. (34) Voy a enviarles un regalo y esperaré lo que traigan de vuelta los mensajeros. (35)