وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّراً وَنَذِيراً {56} قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاء أَن يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلاً {55} وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ وَكَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيراً {58} الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمَنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيراً {59} وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُوراً {60} {س} تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاء بُرُوجاً وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجاً وَقَمَراً مُّنِيراً {61} وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُوراً {62} وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَاماً {63} وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَقِيَاماً {64} وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَاماً {65} إِنَّهَا سَاءتْ مُسْتَقَرّاً وَمُقَاماً {66} وَالَّذِينَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَلِكَ قَوَاماً {67} سورة الفرقان (25) ص

(Resûlüm!) Biz seni ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik. (56) De ki: Buna karşılık, sizden, Rabbine doğru bir yol tutmayı dileyen kimseler (olmanız) dışında herhangi bir ücret istemiyorum. (57) Ölümsüz ve daima diri olan Allah`a güvenip dayan. O`nu hamd ile tesbih et. Kullarının günahlarını O`nun bilmesi yeter. (58) Gökleri, yeri ve ikisinin arasındakileri altı günde yaratan, sonra Arş`a istivâ eden (ona hükmeden) Rahman`dır. Bunu bir bilene sor. (59) Onlara: Rahman`a secde edin! denildiği zaman: "Rahman da neymiş! Bize emrettiğin şeye secde eder miyiz hiç!" derler ve bu emir onların nefretini arttırır. (60) Gökte burçları var eden, onların içinde bir çerağ (güneş) ve nurlu bir ay barındıran Allah, yüceler yücesidir. (61) İbret almak veya şükretmek dileyen kimseler için gece ile gündüzü birbiri ardınca getiren de O`dur. (62) Rahman`ın (has) kulları onlardır ki, yeryüzünde tevazu ile yürürler ve kendini bilmez kimseler onlara laf attığında (incitmeksizin) "Selam!" derler (geçerler); (63) Gecelerini Rablerine secde ederek ve kıyam durarak geçirirler. (64) Ve şöyle derler: Rabbimiz! Cehennem azabını üzerimizden sav. Doğrusu onun azabı gelip geçici değil, devamlıdır. (65) Orası cidden ne kötü bir yerleşme ve ikamet yeridir! (66) (O kullar), harcadıklarında ne israf ne de cimrilik ederler; ikisi arasında orta bir yol tutarlar. (67)

Und Wir haben dich nur als Bringer froher Botschaft und als Warner gesandt. (56) "Sprich: ""Ich verlange von euch keinen Lohn dafür, nur (das eine:) daß jeder, der will, den Weg zu seinem Herrn einschlage."" (57) "Und vertraue auf den Ewiglebenden, Der nicht stirbt, und preise Seine Lobenswürdigkeit. Es genügt, daß Er gegenüber den Sünden Seiner Diener Wohlwissend ist. (58) Er, Der die Himmel und die Erde und das, was zwischen beiden ist, in sechs Tagen erschuf, wandte Sich alsdann Seinem Reich zu. Der Allerbarmer: Befrage über Ihn einen, der Kenntnis (von Ihm) hat. (59) "Und wenn zu ihnen gesprochen wird: ""Fallt vor dem Allerbarmer in Anbetung nieder!"", sagen sie: ""Und was ist der Allerbarmer? Sollen wir vor irgend etwas in Anbetung niederfallen, nur weil du es uns befiehlst?"" Und es verstärkt nur ihren Widerwillen. (60) "Voller Segen ist Er, Der Burgen im Himmel gemacht und eine Leuchte und einen scheinenden Mond darein gestellt hat. (61) Und Er ist es, Der die Nacht und den Tag, die einander folgen, gemacht hat für einen, der (daran) denken oder (dafür) dankbar sein möge. (62) Und die Diener des Allerbarmers sind diejenigen, die sanftmütig auf der Erde schreiten; und wenn die Unwissenden sie anreden, sprechen sie friedlich (zu ihnen) ; (63) sie sind jene, die die Nacht dazu verbringen, um sich niederzuwerfen und zu beten. (64) "Und sie sind es, die sagen: ""Unser Herr, wende von uns die Strafe der Dschahannam ab; denn wahrlich, ihre Pein ist eine bedrückende Qual. (65) ""Sie ist wahrlich schlimm als Ruhestatt und als Aufenthalt."" (66) "Und die, die, wenn sie spenden, weder verschwenderisch noch geizig sind; dazwischen gibt es einen Mittelweg. (67)

And We have sent you (O Muhammad SAW ) only as a bearer of glad tidings and a warner. (56) Say: "No reward do I ask of you for this (that which I have brought from my Lord and its preaching), save that whosoever wills, may take a Path to his Lord. (57) And put your trust (O Muhammad SAW) in the Ever Living One Who dies not, and glorify His Praises, and Sufficient is He as the All-Knower of the sins of His slaves; (58) Who created the heavens and the earth and all that is between them in six Days. Then He rose over (Istawâ) the Throne (in a manner that suits His Majesty). The Most Gracious (Allâh)! Ask Him (O Prophet Muhammad SAW, concerning His Qualities, His rising over His Throne, His creations, etc.), as He is Al-Khabîr (The All-Knower of everything i.e. Allâh). (59) And when it is said to them: "Prostrate yourserves to the Most Gracious (Allâh)! they say: "And what is the Most Gracious? Shall we fall down in prostration to that which you (O Muhammad SAW) command us?" And it increases in them only aversion. (60) Blessed is He Who has placed in the heaven big stars, and has placed therein a great lamp (sun), and a moon giving light. (61) And He it is Who has put the night and the day in succession, for such who desires to remember or desires to show his gratitude. (62) And the (faithful) slaves of the Most Gracious (Allâh) are those who walk on the earth in humility and sedateness, and when the foolish address them (with bad words) they reply back with mild words of gentleness. (63) And those who spend the night in worship of their Lord, prostrate and standing[] (64) And those who say: "Our Lord! Avert from us the torment of Hell. Verily! Its torment is ever an inseparable, permanent punishment." (65) Evil indeed it (Hell) is as an abode and as a place to rest in. (66) And those, who, when they spend, are neither extravagant nor niggardly, but hold a medium (way) between those (extremes). (67)

But thee We only sent to give glad tidings and admonition. (56) Say: "No reward do I ask of you for it but this: that each one who will may take a (straight) Path to his Lord." (57) And put thy trust in Him Who lives and dies not; and celebrate His praise; and enough is He to be acquainted with the faults of His servants― (58) He Who created the heavens and the earth and all that is between in six days, and is firmly established on the Throne (of authority): Allah Most Gracious: ask thou, then, about Him of any acquainted (with such things). (59) When it is said to them "Adore ye (Allah) Most Gracious!" they say "And what is (Allah) Most Gracious? Shall we adore that which thou commandest us?" and it increases their flight (from the Truth). (60) Blessed is He Who made Constellations in the skies, and placed therein a Lamp and a Moon giving light; (61) And it is He Who made the Night and the Day to follow each other: for such as have the will to celebrate His praises or to show their gratitude. (62) And the servants of (Allah) Most Gracious are those who walk on the earth in humility, and when the ignorant address them, they say "Peace!" (63) Those who spend the night in adoration of their Lord prostrate and standing; (64) Those who say "Our Lord! avert from us the Wrath of Hell, for its Wrath is indeed an affliction grievous― (65) "Evil indeed is it as an abode, and as a place to rest in"; (66) Those who, when they spend, are not extravagant and not niggardly, but hold a just (balance) between those (extremes); (67)

Or, Nous ne t’avons envoyé que comme annonciateur et avertisseur. (56) Dis: «Je ne vous en demande aucun salaire (pour moi même). Toutefois, celui qui veut suivre un chemin conduisant vers son Seigneur [est libre de dépenser dans la voie d’Allah]». (57) Et place ta confiance en Le Vivant qui ne meurt jamais. Et par Sa louange, glorifie-Le. Il suffit comme Parfait Connaisseur des péchés de Ses serviteurs. (58) C’est Lui qui, en six jours, a créé les cieux, la terre et tout ce qui existe entre eux, et le Tout Miséricordieux S’est établi «Istawā»(1) ensuite sur le Trône. Interroge donc qui est bien informé de Lui. (59) Et quand on leur dit: «Prosternez-vous devant le Tout Miséricordieux», ils disent: «Qu’est-ce donc que le Tout Miséricordieux? Allons-nous nous prosterner devant ce que tu nous commandes?» - Et cela accroît leur répulsion(2). (60) Que soit béni Celui qui a placé au ciel des constellations et y a placé un luminaire (le soleil) et aussi une lune éclairante! (61) Et c’est Lui qui a assigné une alternance à la nuit et au jour pour quiconque veut y réfléchir ou montrer sa reconnaissance. (62) Les serviteurs du Tout Miséricordieux sont ceux qui marchent humblement sur terre, qui, lorsque les ignorants s’adressent à eux, disent: «Paix», (63) qui passent les nuits prosternés et debout devant leur Seigneur; (64) qui disent: «Seigneur, écarte de nous le châtiment de l’Enfer». - car son châtiment est permanent. (65) Quels mauvais gîte et lieu de séjour! (66) Qui, lorsqu’ils dépensent, ne sont ni prodigues ni avares mais se tiennent au juste milieu. (67)

Dan tidaklah Kami mengutus kamu melainkan hanya sebagai pembawa kabar gembira dan pemberi peringatan. (56) Katakanlah: "Aku tidak meminta upah sedikitpun kepada kamu dalam menyampaikan risalah itu, melainkan [mengharapkan kepatuhan] orang-orang yang mau mengambil jalan kepada Tuhannya. (57) Dan bertawakkallah kepada Allah Yang Hidup [Kekal] Yang tidak mati, dan bertasbihlah dengan memuji-Nya. Dan cukuplah Dia Maha Mengetahui dosa-dosa hamba-hamba-Nya, (58) Yang menciptakan langit dan bumi dan apa yang ada antara keduanya dalam enam masa, kemudian Dia bersemayam di atas ’Arsy [1], [Dialah] Yang Maha Pemurah, maka tanyakanlah [tentang Allah] kepada yang lebih mengetahui [Muhammad]. (59) Dan apabila dikatakan kepada mereka: "Sujudlah kamu sekalian kepada Yang Maha Penyayang", mereka menjawab: "Siapakah yang Maha Penyayang itu? Apakah kami akan sujud kepada Tuhan Yang kamu perintahkan kami [bersujud kepada-Nya]?", dan [perintah sujud itu] menambah mereka jauh [dari iman]. (60) Maha Suci Allah yang menjadikan di langit gugusan-gugusan bintang dan Dia menjadikan juga padanya matahari dan bulan yang bercahaya. (61) Dan Dia [pula] yang menjadikan malam dan siang silih berganti bagi orang yang ingin memgambil pelajaran atau orang yang ingin bersyukur. (62) Dan hamba-hamba Tuhan Yang Maha Penyayang itu [ialah] orang-orang yang berjalan di atas bumi dengan rendah hati dan apabila orang-orang jahil menyapa mereka, mereka mengucapkan kata-kata yang baik. (63) Dan orang yang melalui malam hari dengan bersujud dan berdiri untuk Tuhan mereka [2]. (64) Dan orang-orang yang berkata: "Ya Tuhan kami, jauhkan azab Jahannam dari kami, sesungguhnya azabnya itu adalah kebinasaan yang kekal". (65) Sesungguhnya Jahannam itu seburuk-buruk tempat menetap dan tempat kediaman. (66) Dan orang-orang yang apabila membelanjakan [harta], mereka tidak berlebih-lebihan, dan tidak [pula] kikir, dan adalah [pembelanjaan itu] di tengah-tengah antara yang demikian. (67)

Dan tidaklah Kami mengutusmu (wahai Muhammad) melainkan sebagai pembawa berita gembira (kepada orang-orang yang beriman) dan pemberi amaran (kepada orang-orang yang ingkar). (56) Katakanlah: Aku tidak meminta kepada kamu sebarang balasan bagi apa yang aku sampaikan kepada kamu, selain daripada berimannya seseorang yang mahu mendapatkan jalan sampainya kepada keredaan Allah. (57) Dan berserahlah engkau kepada Allah Tuhan Yang Hidup, yang tidak mati; serta bertasbihlah dengan memujiNya dan cukuplah Dia mengetahui secara mendalam akan dosa-dosa hambaNya; (58) Tuhan yang menciptakan langit dan bumi serta segala yang ada di antara keduanya, dalam enam masa, kemudian Dia bersemayam di atas Arasy, Ialah Ar-Rahman (Tuhan Yang Maha Pemurah); maka bertanyalah akan hal itu kepada Yang Mengetahuinya. (59) Dan apabila dikatakan kepada mereka (yang musyrik itu): Sujudlah kamu kepada Ar-Rahman (Tuhan Yang Maha Pemurah)! Mereka bertanya: Dan siapakah Ar-Rahman itu? Patutkah kami sujud kepada apa sahaja yang engkau perintahkan kami? Dan perintah yang demikian, menjadikan mereka bertambah liar ingkar. (60) Maha Berkat Tuhan yang telah menjadikan di langit, tempat-tempat peredaran bintang, dan menjadikan padanya matahari serta bulan yang menerangi. (61) Dan Dialah yang menjadikan malam dan siang silih berganti untuk sesiapa yang mahu beringat (memikirkan kebesaranNya) atau mahu bersyukur (akan nikmat-nikmatNya itu). (62) Dan hamba-hamba (Allah) Ar-Rahman (yang diredhaiNya), ialah mereka yang berjalan di bumi dengan sopan santun dan apabila orang-orang yang berkelakuan kurang adab, hadapkan kata-kata kepada mereka, mereka menjawab dengan perkataan yang selamat dari perkara yang tidak diingini; (63) Dan mereka (yang diredai Allah itu ialah) yang tekun mengerjakan ibadat kepada Tuhan mereka pada malam hari dengan sujud dan berdiri, (64) Dan juga mereka yang berdoa dengan berkata: Wahai Tuhan kami, sisihkanlah azab Neraka Jahanam dari kami, sesungguhnya azab seksanya itu adalah mengerikan. (65) Sesungguhnya Neraka Jahanam itu tempat penetapan dan tempat tinggal yang amat buruk; (66) Dan juga mereka (yang diredai Allah itu ialah) yang apabila membelanjakan hartanya, tiadalah melampaui batas dan tiada bakhil kedekut dan (sebaliknya) perbelanjaan mereka adalah betul sederhana di antara kedua-dua cara (boros dan bakhil) itu. (67)

No te hemos enviado sino como anunciador de buenas noticias y advertidor. (56) Di: No os pido ningún pago por ello, excepto que alguno quiera tomar un camino hacia su Señor. (57) Y confíate al Viviente, el que no muere, y glorifícalo con Su alabanza. Él se basta como Conocedor al detalle de las faltas de Sus siervos. (58) Él es Quien creó los cielos, la tierra y lo que hay entre ellos en seis días y luego se asentó en el Trono. El Misericordioso, pregunta por Él a quien tenga conocimiento. (59) Y cuando se les dice: postraos ante el Misericordioso, dicen:¿Y quién es el Misericordioso?¿Es que vamos a postrarnos ante quien nos mandéis? Y se alejan aún más. (60) ¡Bendito sea Aquel que puso en el cielo constelaciones y puso una lámpara y una luna luminosa! (61) Él es Quien hizo sucederse a la noche y el día para quien quisiera recapacitar o agradecer. (62) Los siervos del Misericordioso son aquéllos que caminan por la tierra humildemente y que cuando los ignorantes les dirigen la palabra, dicen: Paz. (63) Y los que pasan la noche postrados y en pie, por su Señor. (64) Y los que dicen: ¡Señor nuestro! Aparta de nosotros el castigo de Yahannam; realmente su castigo es un tormento permanente. (65) Y es un mal hospedaje y una mala residencia. (66) Y aquéllos que cuando gastan ni derrochan ni son avaros, sino un término medio entre ambas cosas. (67)