الجزء السابع عشر
سورة الأنبياء (21) ص 321
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ مَّعْرِضُونَ {1} مَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مَّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَهُمْ يَلْعَبُونَ {2} لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَأَسَرُّواْ النَّجْوَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ هَلْ هَذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ أَفَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَأَنتُمْ تُبْصِرُونَ {3} قَالَ رَبِّي يَعْلَمُ الْقَوْلَ فِي السَّمَاء وَالأَرْضِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ {4} بَلْ قَالُواْ أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الأَوَّلُونَ {5} مَا آمَنَتْ قَبْلَهُم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ {6} وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ إِلاَّ رِجَالاً نُّوحِي إِلَيْهِمْ فَاسْأَلُواْ أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ {7} وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَداً لَّا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ {8} ثُمَّ صَدَقْنَاهُمُ الْوَعْدَ فَأَنجَيْنَاهُمْ وَمَن نَّشَاء وَأَهْلَكْنَا الْمُسْرِفِينَ {9} لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَاباً فِيهِ ذِكْرُكُمْ أَفَلَا تَعْقِلُونَ {10} سورة الأنبياء (21) ص

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla İnsanların hesaba çekilecekleri (gün) yaklaştı. Hal böyle iken onlar, gaflet içinde yüz çevirdiler. (1) (2) Rablerinden kendilerine ne zaman yeni bir ihtar gelse, onlar bunu, hep alaya alarak, kalpleri oyuna, eğlenceye dalarak dinlemişlerdir. O zalimler şöyle fısıldaştılar: Bu (Muhammed), sizin gibi bir beşer olmaktan başka nedir ki! Siz şimdi gözünüz göre göre büyüye mi kapılıyorsunuz? (2) (3) Rablerinden kendilerine ne zaman yeni bir ihtar gelse, onlar bunu, hep alaya alarak, kalpleri oyuna, eğlenceye dalarak dinlemişlerdir. O zalimler şöyle fısıldaştılar: Bu (Muhammed), sizin gibi bir beşer olmaktan başka nedir ki! Siz şimdi gözünüz göre göre büyüye mi kapılıyorsunuz? (3) (Peygamber) dedi ki: Rabbim, yerde ve gökte (söylenmiş) her sözü bilir. O, hakkıyla işiten ve bilendir. (4) "Hayır, dediler, (bunlar) saçma sapan rüyalardır: bilakis onu kendisi uydurmuştur; belki de o, şairdir. (Eğer öyle değilse) bize hemen, öncekilere gönderilenin benzeri bir âyet getirsin." (5) Bunlardan önce helâk ettiğimiz hiçbir belde iman etmemişti; şimdi bunlar mı iman edecekler? (6) Biz, senden önce de, kendilerine vahiy verdiğimiz kişilerden başkasını peygamber olarak göndermedik. Eğer bilmiyorsanız bilenlerden sorunuz. (7) Biz onları (peygamberleri), yemek yemez birer (cansız) ceset olarak yaratmadık. Onlar (bu dünyada) ebedi de değillerdir. (8) Sonra onlara (verdiğimiz) sözü yerine getirdik; böylece, hem onları hem de dilediğimiz (başka) kimseleri kurtuluşa erdirdik; müsrifleri de helâk ettik. (9) Andolsun, size içinde sizin için öğüt bulunan bir kitap indirdik. Hâla akıllanmaz mısınız? (10)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Den Menschen ist die Zeit ihrer Abrechnung nahe gerückt; und doch wenden sie sich in Achtlosigkeit ab. (1) Keine neue Ermahnung von ihrem Herrn kommt zu ihnen, die sie nicht leichtfertig anhörten. (2) "Ihre Herzen belustigen sich anderweitig. Und sie besprechen sich insgeheim - sie, die da freveln - (,dann sagen sie): ""Ist dieser etwa ein anderer Mensch als wir? Wollt ihr euch denn gegen (bessere) Einsicht auf Zauberei einlassen?"" (3) ""Er sagte: ""Mein Herr weiß, was im Himmel und auf Erden gesprochen wird, und Er ist der Allhörende, der Allwissende."" (4) """"Nein"", sagen sie, ""(das sind) nur wirre Träume; nein, er hat ihn erdichtet; nein, er ist (nur) ein Dichter. Möge er uns doch ein Zeichen in der Art bringen, wie die früheren entsandt wurden."" (5) "Nie hatte vor ihnen irgendeine Stadt je geglaubt, die Wir vernichteten. Würden sie denn glauben? (6) Und Wir entsandten auch vor dir lediglich Männer, denen Wir die Offenbarung zuteil werden ließen - fragt nur diejenigen, die von der Ermahnung wissen, wenn ihr (davon) nichts wisset. (7) Und Wir machten ihnen keinen Leib, daß sie keiner Speise bedurft hätten, noch daß sie ewig lebten. (8) Dann erfüllten Wir ihnen das Versprechen; und Wir erretteten sie und die, die Wir wollten; die Übertreter aber vertilgten Wir. (9) Wahrlich, Wir haben euch ein Buch herabgesandt, worin eure Ehre liegt; wollt ihr es denn nicht begreifen? (10)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Draws near for mankind their reckoning, while they turn away in heedlessness. (1) Comes not unto them an admonition (a chapter of the Qur'ân) from their Lord as a recent revelation but they listen to it while they play, (2) With their hearts occupied (with evil things) Those who do wrong, conceal their private counsels, (saying): "Is this (Muhammad SAW) more than a human being like you? Will you submit to magic while you see it?" (3) He (Muhammad SAW) said: "My Lord knows (every) word (spoken) in the heavens and on earth. And He is the All-Hearer, the All-Knower." (4) Nay, they say:"These (revelations of the Qur'ân which are revealed to Muhammad SAW) are mixed up false dreams! Nay, he has invented them! Nay, he is a poet! Let him then bring us an Ayâh (sign as a proof) like the ones (Prophets) the former were sent before (with)!" (5) Not one of the towns (populations), of those which We destroyed, believed before them (though We sent them signs), will they then believe? (6) And We sent not before you (O Muhammad SAW) but men to whom We revealed, so ask the people of the Reminder [Scriptures - the Taurât (Torah), the Injeel (Gospel)] if you do not know. (7) And We did not create them (the Messengers, with) bodies that ate not food, nor were they immortals, (8) Then We fulfilled to them the promise, so We saved them and those whom We willed, but We destroyed Al-Musrifûn (i.e. disbelivers in Allah, in His Messengers, extravagants transgressors of Allah's limits by committing crimes, oppression, polytheism and sins). (9) Indeed, We have sent down for you (O mankind) a Book, (the Qur'ân) in which there is Dhikrukum, (your Reminder or an honour for you i.e. honour for the one who follows the teaching of the Qur'ân and acts on its teachings). Will you not then understand? (10)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Closer and closer to mankind comes their Reckoning: yet they heed not and they turn away. (1) Never comes (aught) to them of a renewed Message from their Lord, but they listen to it as in jest― (2) Their hearts toying as with trifles. The wrongdoers conceal their private counsels, (saying) "Is this (one) more than a man like yourselves? Will ye go to witchcraft with your eyes open?" (3) Say: "My Lord knoweth (every) word (spoken) in the heavens, and on earth: He is the One that heareth and knoweth (all things)." (4) "Nay" they say "(these are) medleys of dreams! Nay, he forged it!--Nay, he is (but) a poet! Let him then bring us a Sign like the ones that were sent to (prophets) of old!" (5) (As to those) before them, not one of the populations which We destroyed believed: will these believe? (6) Before thee, also the messengers we sent were but men, to whom We granted inspiration: if ye know this not, ask of those who possess the Message. (7) Nor did We give them bodies that ate no food, nor were they exempt from death. (8) In the end We fulfilled to them Our promise, and We saved them and those whom We pleased, but We destroyed those who transgressed beyond bounds. (9) We have revealed for you (O men!) a book in which is a Message for you: will ye not then understand? (10)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux [L’échéance] du règlement de leur compte approche pour les hommes, alors que dans leur insouciance ils s’en détournent. (1) Aucun rappel [de révélation] récente ne leur vient de leur Seigneur, sans qu’ils ne l’entendent en s’amusant, (2) leurs cœurs distraits; et les injustes tiennent des conversations secrètes et disent: «Ce n’est là qu’un être humain semblable à vous? Allez-vous donc vous adonner à la magie alors que vous voyez clair?» (3) Il a répondu: «Mon Seigneur sait tout ce qui se dit au ciel et sur la terre; et Il est l’Audient, l’Omniscient». (4) Mais ils dirent: «Voilà plutôt un amas de rêves! Ou bien Il l’a inventé. Ou, c’est plutôt un poète. Qu’il nous apporte donc un signe [identique] à celui dont furent chargés les premiers envoyés». (5) Pas une seule cité parmi celles que Nous avons fait périr avant eux n’avait cru [à la vue des miracles]. Ceux-ci croiront-ils donc? (6) Nous n’avons envoyé avant toi que des hommes(2) à qui Nous faisions des révélations. Demandez donc aux érudits du Livre(3), si vous ne savez pas. (7) Et Nous n’en n’avons pas fait des corps qui ne consommaient pas de nourriture. Et ils n’étaient pas éternels. (8) Puis Nous réalisâmes la promesse (qui leur avait été faite). Nous les sauvâmes avec ceux que Nous voulûmes [sauver]. Et Nous fîmes périr les outranciers. (9) Nous avons assurément fait descendre vers vous un livre où se trouve votre rappel [ou votre renom]. Ne comprenez-vous donc pas? (10)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Telah dekat kepada manusia hari menghisab segala amalan mereka, sedang mereka berada dalam kelalaian lagi berpaling [daripadanya]. (1) Tidak datang kepada mereka suatu ayat Al Qur’anpun yang baru [diturunkan] dari Tuhan mereka, melainkan mereka mendengarnya, sedang mereka bermain-main, (2) [lagi] hati mereka dalam keadaan lalai. Dan mereka yang zalim itu merahasiakan pembicaraan mereka: "Orang ini tidak lain hanyalah seorang manusia [jua] seperti kamu, maka apakah kamu menerima sihir itu [1] padahal kamu menyaksikannya?" (3) Berkatalah Muhammad [kepada mereka]: "Tuhanku mengetahui semua perkataan di langit dan di bumi dan Dialah Yang Maha Mendengar lagi Maha Mengetahui". (4) Bahkan mereka berkata [pula]: "[Al Qur’an itu adalah] mimpi-mimpi yang kalut, malah diada-adakannya, bahkan dia sendiri seorang penyair, maka hendaknya ia mendatangkan kepada kita suatu mu’jizat, sebagaimana rasul-rasul yang telah lalu diutus". (5) Tidak ada [penduduk] suatu negeripun yang beriman yang Kami telah membinasakannya sebelum mereka; maka apakah mereka akan beriman? [2] (6) Kami tiada mengutus rasul-rasul sebelum kamu [Muhammad], melainkan beberapa orang laki-laki yang Kami beri wahyu kepada mereka, maka tanyakanlah olehmu kepada orang-orang yang berilmu, jika kamu tiada mengetahui. (7) Dan tidaklah Kami jadikan mereka tubuh-tubuh yang tiada memakan makanan, dan tidak [pula] mereka itu orang-orang yang kekal. (8) Kemudian Kami tepati janji [yang telah Kami janjikan] kepada mereka. Maka Kami selamatkan mereka dan orang-orang yang Kami kehendaki dan Kami binasakan orang-orang yang melampaui batas. (9) Sesungguhnya telah Kami turunkan kepada kamu sebuah kitab yang di dalamnya terdapat sebab-sebab kemuliaan bagimu. Maka apakah kamu tiada memahaminya? (10)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Telah hampir datangnya kepada manusia hari perhitungan amalnya sedang mereka dalam kelalaian, tidak hiraukan persediaan baginya. (1) Tidak datang kepada mereka itu sebarang peringatan yang diturunkan dari Tuhan mereka lepas satu: Satu, melainkan mereka memasang telinga mendengarnya sambil mereka mempermain-mainkannya; (2) Dengan keadaan hati mereka leka daripada memahami dan mengamalkan maksudnya. Dan orang-orang yang zalim itu, berbisik-bisik sesama sendiri dengan berkata: Bukankah (Muhammad) ini hanyalah seorang manusia biasa seperti kamu? Maka patutkah kamu turut hadir mendengar sihir yang dibawanya itu sedang kamu nampak dan mengetahui karutnya? (3) (Bagi menjawab mereka, Nabi Muhammad) berkata: Tuhanku mengetahui tiap-tiap perkataan (yang dilahirkan atau disembunyikan oleh makhluk-makhluk) di langit dan di bumi dan Dialah jua Yang Maha Mendengar, lagi Maha Mengetahui. (4) (Mereka bukan sahaja menyifatkan Al-Quran itu sihir) bahkan mereka menuduh dengan berkata: Al-Quran itu perkara karut yang dimimpikan oleh Muhammad, bahkan perkara yang diada-adakan olehnya, bahkan Muhammad sendiri seorang penyair. (Kalaulah dia sebenarnya seorang Rasul) maka hendaklah dia membawa kepada kita satu mukjizat sebagaimana mukjizat-mukjizat yang dibawa oleh Rasul-rasul yang telah diutus dahulu. (5) Tidak ada penduduk sesebuah negeri pun yang Kami binasakan sebelum mereka, yang telah beriman kepada mukjizat yang diberi kepadanya; maka benarkah mereka yang meminta mukjizat itu mahu beriman? (6) Dan Kami tidak mengutus Rasul-rasul sebelummu (wahai Muhammad) melainkan orang-orang lelaki yang Kami wahyukan kepada mereka (bukan malaikat); maka bertanyalah kamu kepada Ahluzzikri jika kamu tidak mengetahui. (7) Dan Kami tidak menjadikan Rasul-rasul itu bertubuh badan yang tidak makan minum, dan mereka pula tidak akan kekal hidup selama-lamanya (di dunia). (8) Kemudian Kami tepati janji Kami kepada mereka, lalu Kami selamatkan mereka dan sesiapa yang Kami kehendaki dan (sebaliknya) Kami binasakan orang-orang yang melampaui batas. (9) Sesungguhnya Kami telah menurunkan kepada kamu sebuah Kitab (Al-Quran) yang mengandungi perkara yang menimbulkan sebutan baik dan kelebihan untuk kamu, maka mengapa kamu tidak memahaminya (dan bersyukur akan nikmat yang besar itu)? (10)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo Está cerca para los hombres el momento de rendir cuentas y sin embargo ellos, descuidados, se desentienden. (1) No les llega ningún recuerdo nuevo de su Señor que no escuchen mientras juegan, (2) con el corazón distraído. Y se dicen en secreto los injustos: ¿Quién es éste sino un ser humano como vosotros? ¿Recurriréis a la magia cuando podéis ver? (3) Di: Mi Señor sabe lo que se dice en los cielos y en la tierra y Él es Quien oye y Quien sabe. (4) No obstante dicen: Son delirios confusos, lo ha inventado, es un poeta. Que venga con una señal como las que se les mandaban a las comunidades primeras. (5) Antes de ellos ninguna de las ciudades que destruimos creyó. ¿Van a creer ellos? (6) Antes de ti no hemos enviado sino hombres que recibieron Nuestra inspiración, preguntad a la gente del Recuerdo si vosotros no sabéis. (7) No les dimos cuerpos que no necesitaran alimento ni eran inmortales. (8) Luego fuimos veraces en lo que habíamos prometido y los salvamos a ellos y a cuantos quisimos, destruyendo a los transgresores. (9) Y es cierto que hemos hecho que descendiera a vosotros un Libro en el que está vuestro recuerdo. ¿No vais a razonar? (10)