وَبِالْحَقِّ أَنزَلْنَاهُ وَبِالْحَقِّ نَزَلَ وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلاَّ مُبَشِّراً وَنَذِيراً {105} وَقُرْآناً فَرَقْنَاهُ لِتَقْرَأَهُ عَلَى النَّاسِ عَلَى مُكْثٍ وَنَزَّلْنَاهُ تَنزِيلاً {106} قُلْ آمِنُواْ بِهِ أَوْ لاَ تُؤْمِنُواْ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ سُجَّداً {107} وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولاً {108} وَيَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعاً {109} {س} قُلِ ادْعُواْ اللّهَ أَوِ ادْعُواْ الرَّحْمَـنَ أَيّاً مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى وَلاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَلاَ تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلاً {110} وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَلَم يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلَّ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيراً {111}
سورة الكهف (18) ص بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَل لَّهُ عِوَجَا {1} قَيِّماً لِّيُنذِرَ بَأْساً شَدِيداً مِن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً حَسَناً {2} مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَداً {3} وَيُنذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَداً {4} سورة الكهف (18)

Biz Kur`an`ı hak olarak indirdik; o da hakkı getirdi. Seni de ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik. (105) Biz onu, Kur`an olarak, insanlara dura dura okuyasın diye (âyet âyet, sûre sûre) ayırdık; ve onu peyderpey indirdik. (106) De ki: Siz ona ister inanın, ister inanmayın; şu bir gerçek ki, bundan önce kendilerine ilim verilen kimselere o (Kur`an) okununca, derhal yüz üstü secdeye kapanırlar. (107) Ve derlerdi ki: Rabbimizi tesbih ederiz. Rabbimizin vaadi mutlaka yerine getirilir. (108) Ağlayarak yüz üstü yere kapanırlar. (Kur`an okumak) onların saygısını artırır. (109) De ki: "İster Allah deyin, ister Rahman deyin. Hangisini deseniz olur. Çünkü en güzel isimler O`na hastır." Namazında yüksek sesle okuma; onda sesini fazla da kısma; ikisinin arası bir yol tut. (110) "Çocuk edinmeyen, hakimiyette ortağı bulunmayan, âcizlikten ötürü bir dosta da ihtiyacı olmayan Allah`a hamdederim" de ve tekbir getirerek O`nun şanını yücelt! / (111)

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla (1) Hamd olsun Allah`a ki, O, (insanları) kendi tarafından çetin bir azap ile ikaz etmek, iyi iş ve davranışlarda bulunan müminlere, kendileri için, içinde ebedi kalacakları (cennette) güzel bir ecir bulunduğunu müjdelemek ve "Allah evlat edindi" diyenleri de uyarmak için kuluna (Muhammed`e), kendisinde hiçbir (tezat ve) eğrilik bulunmayan dosdoğru Kitab`ı indirdi. (1) (2) Hamd olsun Allah`a ki, O, (insanları) kendi tarafından çetin bir azap ile ikaz etmek, iyi iş ve davranışlarda bulunan müminlere, kendileri için, içinde ebedi kalacakları (cennette) güzel bir ecir bulunduğunu müjdelemek ve "Allah evlat edindi" diyenleri de uyarmak için kuluna (Muhammed`e), kendisinde hiçbir (tezat ve) eğrilik bulunmayan dosdoğru Kitab`ı indirdi. (2) (3) Hamd olsun Allah`a ki, O, (insanları) kendi tarafından çetin bir azap ile ikaz etmek, iyi iş ve davranışlarda bulunan müminlere, kendileri için, içinde ebedi kalacakları (cennette) güzel bir ecir bulunduğunu müjdelemek ve "Allah evlat edindi" diyenleri de uyarmak için kuluna (Muhammed`e), kendisinde hiçbir (tezat ve) eğrilik bulunmayan dosdoğru Kitab`ı indirdi. (3) (4) Hamd olsun Allah`a ki, O, (insanları) kendi tarafından çetin bir azap ile ikaz etmek, iyi iş ve davranışlarda bulunan müminlere, kendileri için, içinde ebedi kalacakları (cennette) güzel bir ecir bulunduğunu müjdelemek ve "Allah evlat edindi" diyenleri de uyarmak için kuluna (Muhammed`e), kendisinde hiçbir (tezat ve) eğrilik bulunmayan dosdoğru Kitab`ı indirdi. (4)

"Und mit der Wahrheit haben Wir (den Qur`an) herabgesandt, und mit der Wahrheit kam er hernieder. Und dich entsandten Wir nur als Bringer froher Botschaft und Warner. (105) Und Wir haben den Qur`an in Abschnitten offenbart, damit du ihn den Menschen im Verweilen vortragen kannst, und Wir sandten ihn nach und nach hinab. (106) "Sprich: ""Ob ihr an ihn glaubt oder nicht glaubt, wahrlich, jene, denen zuvor das Wissen gegeben wurde, fallen, wenn er ihnen verlesen wird, anbetend auf ihr Angesicht nieder (107) "und sagen: »Gepriesen sei unser Herr! Siehe, die Verheißung unseres Herrn ist wahrlich in Erfüllung gegangen.« (108) "Und weinend fallen sie anbetend auf ihr Angesicht nieder, und ihre Demut nimmt zu."" (109) ""Sprich: ""Ruft Allah an oder ruft den Allerbarmer an - bei welchem (Namen) ihr (Ihn auch) immer anruft, Ihm stehen die Schönsten Namen zu."" Und sprich dein Gebet nicht zu laut, und flüstere es auch nicht zu leise, sondern suche einen Mittelweg. (110) ""Und sprich: ""Alles Lob gebührt Allah, Der Sich keinen Sohn genommen hat und niemanden in der Herrschaft neben Sich noch sonst einen Gehilfen aus Ohnmacht hat."" Und rühme Seine Größe in gebührender Weise. (111)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Alles Lob gebührt Allah, Der zu Seinem Diener das Buch herabsandte und nichts Krummes darein legte. (1) (Es ist) frei von Widersprüchen, damit es Seine strenge Strafe androhe und den Gläubigen, die gute Werke tun, die frohe Botschaft bringe, auf daß ihnen ein schöner Lohn zuteil werde, (2) worin (im Paradies) sie auf ewig weilen werden, (3) "(und) damit es jene warne, die da sagen: ""Allah hat Sich einen Sohn genommen."" (4)

And with truth We have sent it down (i.e. the Qur'ân), and with truth it has descended. And We have sent you (O Muhammad SAW) as nothing but a bearer of glad tidings (of Paradise, for those who follow your Message of Islâmic Monotheism), and a warner (of Hell-fire for those who refuse to follow your Message of Islâmic Monotheism)[] (105) And (it is) a Qur'ân which We have divided (into parts), in order that you might recite it to men at intervals. And We have revealed it by stages. (in 23 years) (106) Say (O Muhammad SAW to them): "Believe in it (the Qur'ân) or do not believe (in it). Verily! those who were given knowledge before it (the Jews and the Christians like 'Abdullâh bin Salâm and Salmân Al-Farisî), when it is recited to them, fall down on their faces in humble prostration." (107) And they say: "Glory is to our Lord! Truly, the Promise of our Lord must be fulfilled." (108) And they fall down on their faces weeping and it increases their humility. (109) Say (O Muhammad SAW): "Invoke Allâh or invoke the Most Gracious (Allâh), by whatever name you invoke Him (it is the same), for to Him belong the Best Names. And offer your Salât (prayer) neither aloud nor in a low voice, but follow a way between. (110) And say: "All the praises and thanks are to Allâh, Who has not begotten a son (nor offspring), and Who has no partner in (His) Dominion, nor He is low to have a Walî (helper, protector or supporter). And magnify Him with all the magnificence, [Allâhu-Akbar (Allâh is the Most Great)]." (111)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful All the praises and thanks are to Allâh, Who has sent down to His slave (Muhammad SAW) the Book (the Qur'ân), and has not placed therein any crookedness. (1) (He has made it) Straight to give warning (to the disbelievers) of a severe punishment from Him, and to give glad tidings to the believers (in the Oneness of Allâh Islâmic Monotheism), who do righteous - deeds, that they shall have a fair reward (i.e. Paradise). (2) They shall abide therein forever. (3) And to warn those (Jews, Christians, and pagans) who say, "Allâh has begotten a son (or offspring or children)." (4)

We sent down the (Qur'an) in Truth, and in Truth has it descended: and We sent thee but to give Glad Tidings and to warn (sinners). (105) (It is) a Qur'an which We have divided (into parts from time to time), in order that thou mightest recite it to men at intervals: We have revealed it by stages. (106) Say: "Whether ye believe in it or not, it is true that those who were given knowledge beforehand, when it is recited to them, fall down on their faces in humble prostration" (107) And say: "Glory to our Lord! Truly has the promise of our Lord been fulfilled!" (108) They fall down on their faces in tears, and it increases their (earnest) humility. (109) Say: "Call upon Allah, or call upon Rahman: by whatever name ye call upon Him (it is well): for to Him belong the Most Beautiful Names. Neither speak thy Prayer aloud, nor speak it in a low tone, but seek a middle course between." (110) Say: "Praise be to Allah Who begets no son, and has no partner in (His) dominion: nor (needs) He any to protect Him from humiliation: Yea, magnify Him for His Greatness and Glory!" (111)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Praise be to Allah Who hath sent to His Servant the Book, and hath allowed therein no Crookedness: (1) (He hath made it) Straight (and Clear), in order that He may warn (the godless) of a terrible Punishment from Him, and that He may give Glad Tidings to the Believers who work righteous deeds, that they shall have a goodly Reward. (2) Wherein they shall remain forever: (3) Further that He may warn those (also) who say "Allah hath begotten a son": (4)

Et c’est en toute vérité que Nous l’avons fait descendre (le Coran), et avec la vérité il est descendu, et Nous ne t’avons envoyé qu’en annonciateur et avertisseur. (105) (Nous avons fait descendre) un Coran que Nous avons fragmenté, pour que tu le lises lentement aux gens. Et Nous l’avons fait descendre graduellement. (106) Dis: «Croyez-y ou n’y croyez pas. Ceux à qui la connaissance a été donnée avant cela, lorsqu’on le leur récite, tombent, prosternés, le menton contre terre (107) et disent: «Gloire à notre Seigneur! La promesse de notre Seigneur est assurément accomplie». (108) Et ils tombent sur leur menton, pleurant, et cela augmente leur humilité(1). (109) Dis: «Invoquez Allah, ou invoquez le Tout Miséricordieux. Quel que soit le nom par lequel vous l’appelez, Il a les plus beaux noms. Et dans ta Ṣalāt, ne récite pas à voix haute; et ne l’y abaisse pas trop, mais cherche le juste milieu entre les deux». (110) Et dis: «Louange à Allah qui ne S’est jamais attribué d’enfant, qui n’a point d’associé en la royauté et qui n’a jamais eu de protecteur de l’humiliation». Et proclame hautement Sa grandeur (111)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux Louange à Allah qui a fait descendre sur Son serviteur (Muḥammad), le Livre, et n’y a point introduit de tortuosité (ambiguité)! (1) [Un Livre] d’une parfaite droiture pour avertir d’une sévère punition venant de Sa part et pour annoncer aux croyants qui font de bonnes œuvres qu’il y aura pour eux une belle récompense. (2) où ils demeureront éternellement, (3) et pour avertir ceux qui disent: «Allah S’est attribué un enfant.» (4)

Dan Kami turunkan [Al Qur’an itu dengan sebenar-benarnya dan Al Qur’an itu telah turun dengan [membawa] kebenaran. Dan Kami tidak mengutus kamu, melainkan sebagai pembawa berita gembira dan pemberi peringatan. (105) Dan Al Qur’an itu telah Kami turunkan dengan berangsur-angsur agar kamu membacakannya perlahan-lahan kepada manusia dan Kami menurunkannya bagian demi bagian. (106) Katakanlah: "Berimanlah kamu kepadanya atau tidak usah beriman [sama saja bagi Allah]. Sesungguhnya orang-orang yang diberi pengetahuan sebelumnya apabila Al Qur’an dibacakan kepada mereka, mereka menyungkur atas muka mereka sambil bersujud, (107) dan mereka berkata: "Maha Suci Tuhan kami; sesungguhnya janji Tuhan kami pasti dipenuhi". (108) Dan mereka menyungkur atas muka mereka sambil menangis dan mereka bertambah khusyu’. (109) Katakanlah: "Serulah Allah atau serulah Ar-Rahman. Dengan nama yang mana saja kamu seru, Dia mempunyai al asmaaul husna [nama-nama yang terbaik] dan janganlah kamu mengeraskan suaramu dalam shalatmu dan janganlah pula merendahkannya [1] dan carilah jalan tengah di antara kedua itu" (110) Dan katakanlah: "Segala puji bagi Allah Yang tidak mempunyai anak dan tidak mempunyai sekutu dalam kerajaan-Nya dan Dia bukan pula hina yang memerlukan penolong dan agungkanlah Dia dengan pengagungan yang sebesar-besarnya. (111)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Segala puji bagi Allah yang telah menurunkan kepada hamba-Nya Al Kitab [Al Qur’an] dan Dia tidak mengadakan kebengkokan di dalamnya; [2] (1) sebagai bimbingan yang lurus, untuk memperingatkan akan siksaan yang sangat pedih dari sisi Allah dan memberi berita gembira kepada orang-orang yang beriman, yang mengerjakan amal saleh, bahwa mereka akan mendapat pembalasan yang baik, (2) mereka kekal di dalamnya untuk selama-lamanya. (3) Dan untuk memperingatkan kepada orang-orang yang berkata: "Allah mengambil seorang anak". (4)

Dan dengan cara yang sungguh layak serta berhikmat Kami turunkan Al-Quran dan dengan meliputi segala kebenaran ia diturunkan dan tiadalah Kami mengutusmu (wahai Muhammad) melainkan sebagai pembawa berita gembira (bagi orang-orang yang beriman) dan pembawa amaran (kepada orang-orang yang ingkar). (105) Dan Al-Quran itu Kami bahagi-bahagikan supaya engkau membacakannya kepada manusia dengan lambat tenang dan Kami menurunkannya beransur-ansur. (106) Katakanlah (wahai Muhammad kepada orang-orang yang ingkar itu): Samada kamu beriman kepada Al-Quran atau kamu tiada beriman, (tidaklah menjadi hal); kerana sesungguhnya orang-orang yang diberi ilmu sebelum itu apabila dibacakan Al-Quran kepada mereka, mereka segera tunduk sujud (dalam keadaan hiba dan khusyuk); (107) Serta mereka menegaskan (dalam sujudnya): Maha Suci Tuhan kami! Sesungguhnya janji Tuhan kami tetap terlaksana. (108) Dan mereka segera tunduk sujud itu sambil menangis, sedang Al-Quran menambahkan mereka khusyuk. (109) Katakanlah (wahai Muhammad): Serulah nama "Allah" atau nama "Ar-Rahman", yang mana sahaja kamu serukan (dari kedua-dua nama itu adalah baik belaka); kerana Allah mempunyai banyak nama-nama yang baik serta mulia dan janganlah engkau nyaringkan bacaan doa atau sembahyangmu, juga janganlah engkau perlahankannya, dan gunakanlah sahaja satu cara yang sederhana antara itu. (110) Dan katakanlah: Segala puji tertentu bagi Allah yang tiada mempunyai anak, dan tiada bagiNya sekutu dalam urusan kerajaanNya dan tiada bagiNya penolong disebabkan sesuatu kelemahanNya dan hendaklah engkau membesarkan serta memuliakanNya dengan bersungguh-sungguh! (111)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Segala puji tertentu bagi Allah yang telah menurunkan kepada hambaNya (Muhammad), Kitab suci Al-Quran dan tidak menjadikan padanya sesuatu yang bengkok (terpesong): (1) (Bahkan keadaannya) tetap benar lagi menjadi pengawas turunnya Al-Quran untuk memberi amaran (kepada orang-orang yang ingkar) dengan azab yang seberat-beratnya dari sisi Allah dan memberi berita gembira kepada orang-orang yang beriman yang mengerjakan amal-amal soleh, bahawa mereka akan beroleh balasan yang baik. (2) Mereka tinggal tetap dalam (balasan yang baik) itu selama-lamanya. (3) Dan juga Al-Quran itu memberi amaran kepada orang-orang yang berkata: Allah mempunyai anak. (4)

Con la verdad lo hemos hecho descender y con la verdad ha descendido.Y no te hemos enviado sino como un portador de buenas noticias y un advertidor. (105) Es un Corán que hemos dividido en partes para que lo recites a los hombres gradualmente. Y así lo hemos hecho descender en revelaciones sucesivas. (106) Di: Creed en él o no creáis, es cierto que los que recibieron el conocimiento antes de él, cuando se les recita caen postrados de bruces. (107) Y dicen: ¡Gloria a mi Señor! Verdaderamente la promesa de nuestro Señor se ha cumplido. (108) Caen de bruces llorando y les hace tener más humildad. (109) Di: Llamad a Allah o llamad al Misericordioso, como quiera que Le invoquéis, Él tiene los nombres más hermosos.Y no subas la voz en tu oración ni la silencies* sino que busca un camino intermedio. (110) Y di: Las alabanzas a Allah que no ha tomado para Sí ningún hijo ni tiene copartícipe en la soberanía ni necesita de nadie que Lo proteja contra la humillación. Ensálzalo proclamando Su grandeza. (111)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo Las alabanzas a Allah que ha hecho descender a Su siervo el Libro y no ha puesto en él nada que fuera tortuoso. (1) Sino que es directo para advertir de una gran violencia de Su parte y anunciar a los creyentes, ésos que practican las acciones de rectitud, que tendrán una hermosa recompensa, (2) permaneciendo en ello para siempre. (3) Y para advertir a los que dicen: Allah ha tomado para Sí un hijo. (4)