فَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْيِ فِي الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ {98} وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعاً أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ {99} وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ {100} قُلِ انظُرُواْ مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا تُغْنِي الآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لاَّ يُؤْمِنُونَ {101} فَهَلْ يَنتَظِرُونَ إِلاَّ مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِهِمْ قُلْ فَانتَظِرُواْ إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ {102} ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُواْ كَذَلِكَ حَقّاً عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ {103} قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي شَكٍّ مِّن دِينِي فَلاَ أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ وَلَـكِنْ أَعْبُدُ اللّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ {104} وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ {105} وَلاَ تَدْعُ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَنفَعُكَ وَلاَ يَضُرُّكَ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذاً مِّنَ الظَّالِمِينَ {106} سورة يونس (10) ص

Yunus Yunus`un kavmi müstesna, (halkını yok ettiğimiz ülkelerden) herhangi bir ülke halkı, keşke (kendilerine azap gelmeden) iman etse de bu imanları kendilerine fayda verseydi! Yunus`un kavmi iman edince, kendilerinden dünya hayatındaki rüsvaylık azabını kaldırdık ve onları bir süre (dünya nimetlerinden) faydalandırdık. (98) (Resûlüm!) Eğer Rabbin dileseydi, yeryüzündekilerin hepsi elbette iman ederlerdi. O halde sen, inanmaları için insanları zorlayacak mısın? (99) Allah`ın izni olmadan hiçbir kimse inanamaz. O, akıllarını kullanmayanları murdar (inkarcı) kılar. (100) De ki: "Göklerde ve yerde neler var, bakın (da ibret alın!)" Fakat inanmayan bir topluma deliller ve uyarılar fayda sağlamaz. (101) Onlar, kendilerinden önce gelip geçmiş toplumların (acıklı) günlerinin benzerlerinden başkasını mı bekliyorlar? De ki: Haydi bekleyin! Şüphesiz ben de sizinle beraber bekleyenlerdenim. (102) Biz, sonra peygamberlerimizi ve aynı şekilde iman edenleri kurtarırız. İnananları üzerimize bir borç olarak kurtaracağız. (103) De ki: "Ey insanlar! Benim dinimden şüphede iseniz, (bilin ki) ben Allah`ı bırakıp da sizin taptıklarınıza tapmam, fakat ancak sizi öldürecek olan Allah`a kulluk ederim. Bana müminlerden olmam emrolundu." (104) "Ve (bana) hanîf (Allah`ın birliğini tanıyıcı) olarak yüzünü dine çevir; sakın müşriklerden olma, diye (emredildi)." (105) Allah`ı bırakıp da sana fayda veya zarar vermeyecek şeylere tapma. Eğer bunu yaparsan, o takdirde mutlaka sen zalimlerden olursun. (106)

Yunus Gab es denn kein Volk außer dem Volke Jonas`, das so glauben konnte, daß ihnen ihr Glaube (etwas) genutzt hätte? Als sie glaubten, da nahmen Wir die Strafe der Schande in diesem Leben von ihnen fort und versorgten sie auf eine (beschränkte) Zeit. (98) Und hätte dein Herr es gewollt, so hätten alle, die insgesamt auf der Erde sind, geglaubt. Willst du also die Menschen dazu zwingen, Gläubige zu werden? (99) Niemandem steht es zu zu glauben, es sei denn mit Allahs Erlaubnis. Und Er läßt (Seinen) Zorn auf jene herab, die ihre Vernunft (dazu) nicht gebrauchen wollen. (100) "Sprich: ""Schaut doch, was in den Himmeln und auf der Erde ist."" Aber den Leuten, die nicht glauben, helfen die Zeichen und die Warnungen nichts. (101) ""Was erwarten sie denn anderes als die Tage jener, die vor ihnen dahingegangen sind? Sprich: ""Wartet denn, (und) ich warte mit euch."" (102) "Dann werden Wir Unsere Gesandten und jene, die da glauben, erretten. Also obliegt es Uns, die Gläubigen zu retten. (103) "Sprich: ""O ihr Menschen, wenn ihr über meine Religion im Zweifel seid, dann (wisset), ich verehre nicht die, welche ihr statt Allah verehrt, sondern ich verehre Allah allein, Der euch abberufen wird; und mir wurde befohlen, einer der Gläubigen zu sein."" (104) ""Und (mir wurde befohlen): ""Richte dein Antlitz auf die einzig wahre Religion, und sei nicht einer der Götzendiener. (105) ""Und rufe nicht statt Allah (etwas) anderes an, das dir weder nützt noch schadet. Tätest du es, dann wärest du gewiß unter den Ungerechten."" (106)

Yunus Was there any town (community) that believed (after seeing the punishment), and its Faith (at that moment) saved it (from the punishment)? (The answer is none,) - except the people of Yûnus (Jonah); when they believed, We removed from them the torment of disgrace in the life of the (present) world, and permitted them to enjoy for a while. (98) And had your Lord willed, those on earth would have believed, all of them together. So, will you (O Muhammad SAW) then compel mankind, until they become believers. (99) It is not for any person to believe, except by the Leave of Allâh, and He will put the wrath on those who are heedless. (100) Say: "Behold all that is in the heavens and the earth," but neither Ayât (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.) nor warners benefit those who believe not. (101) Then do they wait for (anything) save for (a destruction) like the days of the men who passed away before them? Say: "Wait then, I am (too) with you among those who wait." (102) Then (in the end) We save Our Messengers and those who believe! Thus it is incumbent upon Us to save the believers. (103) Say (O Muhammad SAW): "O you mankind! If you are in doubt as to my religion (Islâm), then (know that) I will never worship those whom you worship, besides Allâh. But I worship Allâh Who causes you to die, I am commanded to be one of the believers. (104) "And (it is revealed to me): Direct your face (O Muhammad SAW) entirely towards the religion Hanif (Islâmic Monotheism, i.e. to worship none but Allâh Alone), and never be one of the Mushrikûn (those who ascribe partners to Allâh, polytheists, idolaters, disbelievers in the Oneness of Allâh, and those who worship others along with Allâh). (105) "And invoke not besides Allâh, any that will neither profit you, nor hurt you, but if (in case) you did so, you shall certainly be one of the Zâlimûn (polytheists and wrong-doers).[]" (106)

Yunus Why was there not a single township (among those We warned), which believed― so its Faith should have profited it, except the people of Jonah? When they believed, We removed from them the Penalty of Ignominy in the life of the Present and permitted them to enjoy (their life) for a while. (98) If it had been the Lord's Will they would all have believed all who are on earth! Wilt thou then compel mankind against their will to believe! (99) No soul can believe except by the Will of Allah and He will place Doubt (or obscurity) on those who will not understand. (100) Say: "Behold all that is in the heavens and on earth"; but neither Signs nor Warners profit those who believe not. (101) Do they then expect (anything) but (what happened in) the days of the men who passed away before them? Say: "Wait ye then: for I too will wait with you." (102) In the end We deliver Our messengers and those who believe: thus is it fitting on Our part that We should deliver those who believe! (103) Say: "O ye men! if ye are in doubt as to my religion, (behold!) I worship not what ye worship other than Allah But I worship Allah― Who will take your souls (at death): I am commanded to be (in the ranks) of the Believers. (104) "And further (thus): `Set thy face towards Religion with true piety, and never in anywise be of the Unbelievers; (105) "Nor call on any, other than Allah such will neither profit thee nor hurt thee: if thou dost behold! thou shalt certainly be of those who do wrong." (106)

JONAS Si seulement il y avait, à part le peuple de Yûnus (Jonas), une cité qui ait cru et à qui sa croyance eut ensuite profité! Lorsqu’ils eurent cru(1), Nous leur enlevâmes le châtiment d’ignominie dans la vie présente et leur donnâmes jouissance pour un certain temps. (98) Si ton Seigneur l’avait voulu, tous ceux qui sont sur la terre auraient cru. Est-ce à toi de contraindre les gens à devenir croyants(2)? (99) Il n’appartient nullement à une âme de croire si ce n’est avec la permission d’Allah. Et Il voue au châtiment ceux qui ne raisonnent pas. (100) Dis: «Regardez ce qui est dans les cieux et sur la terre». Mais ni les preuves ni les avertisseurs (prophètes) ne suffisent à des gens qui ne croient pas. (101) Est-ce qu’ils attendent autre chose que des châtiments semblables à ceux des peuples antérieurs(3)? Dis: «Attendez! Moi aussi, j’attends avec vous». (102) Ensuite, Nous délivrerons Nos messagers et les croyants. C’est ainsi qu’il Nous incombe [en toute justice] de délivrer les croyants. (103) Dis: «Ô gens! Si vous êtes en doute sur ma religion, moi, je n’adore point ceux que vous adorez en dehors d’Allah; mais j’adore Allah qui vous fera mourir. Et il m’a été commandé d’être du nombre des croyants». (104) Et (il m’a été dit): «Oriente-toi exclusivement sur la religion en pur monothéiste! Et ne sois pas du nombre des Associateurs; (105) et n’invoque pas, en dehors d’Allah, ce qui ne peut te profiter ni te nuire. Et si tu le fais, tu seras alors du nombre des injustes». (106)

YUNUS Dan mengapa tidak ada [penduduk] suatu kota yang beriman, lalu imannya itu bermanfa’at kepadanya selain kaum Yunus? Tatkala mereka [kaum Yunus itu], beriman, Kami hilangkan dari mereka azab yang menghinakan dalam kehidupan dunia, dan Kami beri kesenangan kepada mereka sampai kepada waktu yang tertentu. (98) Dan jikalau Tuhanmu menghendaki, tentulah beriman semua orang yang di muka bumi seluruhnya. Maka apakah kamu [hendak] memaksa manusia supaya mereka menjadi orang-orang yang beriman semuanya? (99) Dan tidak ada seorangpun akan beriman kecuali dengan izin Allah; dan Allah menimpakan kemurkaan kepada orang-orang yang tidak mempergunakan akalnya. (100) Katakanlah: "Perhatikanlah apa yang ada di langit dan di bumi. Tidaklah bermanfa’at tanda kekuasaan Allah dan rasul-rasul yang memberi peringatan bagi orang-orang yang tidak beriman". (101) Mereka tidak menunggu-nunggu kecuali [kejadian-kejadian] yang sama dengan kejadian-kejadian [yang menimpa] orang-orang yang telah terdahulu sebelum mereka. Katakanlah: "Maka tunggulah, sesungguhnya akupun termasuk orang-orang yang menunggu bersama kamu". (102) Kemudian Kami selamatkan rasul-rasul Kami dan orang-orang yang beriman, demikianlah menjadi kewajiban atas Kami menyelamatkan orang-orang yang beriman. (103) Katakanlah: "Hai manusia, jika kamu masih dalam keragu-raguan tentang agamaku, maka [ketahuilah] aku tidak menyembah yang kamu sembah selain Allah, tetapi aku menyembah Allah yang akan mematikan kamu dan aku telah diperintah supaya termasuk orang-orang yang beriman", (104) dan [aku telah diperintah]: "Hadapkanlah mukamu kepada agama dengan tulus dan ikhlas dan janganlah kamu termasuk orang-orang yang musyrik. (105) Dan janganlah kamu menyembah apa-apa yang tidak memberi manfa’at dan tidak [pula] memberi mudharat kepadamu selain Allah; sebab jika kamu berbuat [yang demikian] itu, maka sesungguhnya kamu kalau begitu termasuk orang-orang yang zalim". (106)

Yunus (Dengan kisah Firaun itu) maka ada baiknya kalau (penduduk) sesebuah negeri beriman (sebelum mereka ditimpa azab), supaya imannya itu mendatangkan manfaat menyelamatkannya. Hanya kaum Nabi Yunus sahaja yang telah berbuat demikian (ketika mereka beriman), Kami elakkan azab sengsara yang membawa kehinaan dalam kehidupan dunia dari menimpa mereka dan Kami berikan mereka menikmati kesenangan sehingga ke suatu masa (yang Kami tentukan). (98) Dan (bukanlah tanggungjawabmu wahai Muhammad menjadikan seluruh umat manusia beriman), jika Tuhanmu menghendaki nescaya berimanlah sekalian manusia yang ada di bumi. (Janganlah engkau bersedih hati tentang kedegilan orang-orang yang ingkar itu; kalau Tuhan tidak menghendaki) maka patutkah engkau pula hendak memaksa manusia supaya mereka menjadi orang-orang yang beriman? (99) Dan tiadalah sebarang kuasa bagi seseorang untuk beriman melainkan dengan izin Allah (melalui undang-undang dan peraturanNya) dan Allah menimpakan azab atas orang-orang yang tidak mahu memahami (perintah-perintahNya). (100) Katakanlah (wahai Muhammad): Perhatikan dan fikirkanlah apa yang ada di langit dan di bumi (dari segala kejadian yang menakjubkan, yang membuktikan keesaan Allah dan kekuasaanNya). Dalam pada itu, segala tanda dan bukti (yang menunjukkan kekuasaan Allah) dan segala Rasul (yang menyampaikan perintah-perintah Allah dan memberi amaran), tidak akan memberi faedah kepada orang-orang yang tidak menaruh kepercayaan kepadanya. (101) Maka orang-orang yang tersebut tidak menunggu melainkan (azab Allah) sebagaimana kejadian-kejadian yang berlaku kepada orang-orang yang ingkar yang terdahulu daripada mereka. Katakanlah (wahai Muhammad): Tunggulah, sesungguhnya aku juga bersama-sama kamu dari orang-orang yang menunggu. (102) Kemudian Kami selamatkan Rasul Kami dan orang-orang yang beriman. Demikianlah juga, sebagai kewajipan Kami, Kami selamatkan orang-orang yang beriman (yang menurutmu). (103) Katakanlah (wahai Muhammad): Wahai sekalian manusia! Sekiranya kamu menaruh syak tentang kebenaran agamaku, maka (ketahuilah) aku tidak menyembah makhluk-makhluk yang kamu menyembahnya yang lain dari Allah, tetapi aku hanya menyembah Allah yang akan mematikan kamu (untuk menerima balasan) dan aku diperintahkan supaya menjadi dari golongan yang beriman. (104) Serta (diwajibkan kepadaku): Hadapkanlah seluruh dirimu menuju (ke arah mengerjakan perintah-perintah) agama dengan betul dan ikhlas dan janganlah engkau menjadi dari orang-orang musyrik. (105) Dan janganlah engkau (wahai Muhammad) menyembah atau memuja yang lain dari Allah, yang tidak dapat mendatangkan manfaat kepadamu dan juga tidak dapat mendatangkan mudarat kepadamu. Oleh itu, sekiranya engkau mengerjakan yang demikian, maka pada saat itu menjadilah engkau dari orang-orang yang berlaku zalim (terhadap diri sendiri dengan perbuatan syirik itu). (106)

SURA DE YUNUS ¿Por qué no hubo ninguna ciudad que creyera y se beneficiara de su creencia?Sólo la gente de Yunus, a los que en cuanto creyeron, les levantamos el denigrante castigo en esta vida dejándolos disfrutar por un tiempo. (98) Y si tu Señor quisiera creerían todos los que están en la tierra.¿Acaso puedes tú obligar a los hombres a que sean creyentes? (99) Ningún alma puede creer si no es con permiso de Allah y Él impondrá el vil castigo a quienes no razonen. (100) Di: Observad lo que hay en los cielos y en la tierra.Sin embargo a la gente que no cree no les sirven de nada los signos ni las advertencias. (101) ¿Qué esperan sino algo similar a los días de sus antecesores?Di: Esperad entonces, que yo estaré con vosotros entre los que esperan. (102) Y siempre, después de ello, salvamos a Nuestros mensajeros y a los que han creído. Así es; salvar a los creyentes es un deber que nos hemos impuesto. (103) Di: ¡Hombres! Si estáis en duda acerca de la creencia que practico... No adoro a quienes vosotros adoráis aparte de Allah, sino que adoro a Allah, Aquel que hará que vuestro plazo se cumpla.Y se me ha ordenado que sea de los creyentes. (104) Así como (me ha sido ordenado): Dirige tu rostro a la práctica de Adoración como hanif y no seas uno de los asociadores. (105) Y no invoques fuera de Allah aquello que ni te beneficia ni te perjudica, porque si lo hicieras, serías de los injustos. (106)