وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَتَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللّهِ فَعَلَى اللّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُواْ أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءكُمْ ثُمَّ لاَ يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُواْ إِلَيَّ وَلاَ تُنظِرُونِ {71} فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى اللّهِ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ {72} فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلاَئِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ {73} ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلاً إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَآؤُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ نَطْبَعُ عَلَى قُلوبِ الْمُعْتَدِينَ {74} ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَى وَهَارُونَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآيَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُواْ وَكَانُواْ قَوْماً مُّجْرِمِينَ {75} فَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُواْ إِنَّ هَـذَا لَسِحْرٌ مُّبِينٌ {76} قَالَ مُوسَى أَتقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءكُمْ أَسِحْرٌ هَـذَا وَلاَ يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ {77} قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِيَاء فِي الأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ {78}‏ سورة يونس (10) ص

Yunus Onlara Nuh`un haberini oku: Hani o kavmine demişti ki: "Ey kavmim! Eğer benim (aranızda) durmam ve Allah`ın âyetlerini hatırlatmam size ağır geldi ise, ben yalnız Allah`a dayanıp güvenirim. Siz de ortaklarınızla beraber toplanıp yapacağınızı kararlaştırın. Sonra işiniz başınıza dert olmasın. Bundan sonra (vereceğiniz) hükmü, bana uygulayın ve bana mühlet de vermeyin." (71) "Eğer yüz çeviriyorsanız, zaten ben sizden bir ücret istemedim. Benim ecrim Allah`tan başkasına ait değildir ve bana müslümanlardan olmam emrolundu." (72) Yine de onu yalanladılar, biz de hem onu hem de onunla beraber gemide bulunanları kurtardık ve onları (yeryüzünde) halifeler kıldık; âyetlerimizi yalanlayanları da (denizde) boğduk. Bak ki uyarılanların (fakat inanmayanların) sonu nasıl oldu! (73) Sonra onun arkasından birçok peygamberi kendi toplumlarına gönderdik. Onlara mucizeler getirdiler. Fakat onlar daha önce yalanladıkları şeye inanacak değillerdi. İşte haddi aşanların kalplerini biz böyle mühürleriz. (74) Sonra onların ardından da Firavun ve toplumuna Musa ile Harun`u mucizelerimizle gönderdik, fakat onlar kibirlendiler ve günahkâr bir toplum oldular. (75) Katımızdan onlara hak (mucize) gelince: "Bu elbette apaçık bir sihirdir" dediler. (76) Musa: "Size hak geldiğinde onun için (hep böyle) mi dersiniz? Bu bir sihir midir? Halbuki sihirbazlar iflah olmazlar" dedi. (77) Onlar dediler ki: Babalarımızı üzerinde bulduğumuz (dinden) bizi döndüresin ve yeryüzünde ululuk sizin ikinizin olsun diye mi bize geldin? Halbuki biz size inanacak değiliz. (78)

Yunus "Und verlies ihnen die Geschichte von Noah, als er zu seinem Volke sagte: ""O mein Volk, wenn mein Rang und meine Ermahnung durch die Zeichen Allahs für euch unerträglich sind, so setze ich mein Vertrauen in Allah; so beschließt nur eure Angelegenheiten und versammelt eure Teilhaber, und belaßt euer Planen nicht im Verborgenen, sondern handelt gegen mich, und gebt mir keine Wartezeit. (71) ""Kehrt ihr (mir) aber den Rücken, so habe ich von euch keinen Lohn verlangt. Mein Lohn ist allein bei Allah, und mir wurde befohlen, zu den Gottergebenen zu gehören."" (72) "Doch sie bezichtigten ihn der Lüge; darum retteten Wir ihn und die, die bei ihm im Schiff waren. Und Wir machten sie zu den Nachfolgern (der Menschen), während Wir jene ertrinken ließen, die Unsere Zeichen für Lügen hielten. Schau also, wie das Ende derer war, die gewarnt worden waren! (73) Dann schickten Wir nach ihm Gesandte, jeden zu seinem Volk, und sie brachten ihnen klare Beweise. Allein sie wollten unmöglich an das glauben, was sie zuvor verleugnet hatten. So versiegeln Wir die Herzen der Übertreter. (74) Dann schickten Wir nach ihnen Moses und Aaron mit Unseren Zeichen zu Pharao und seinen Vornehmen; sie aber waren hochmütig. Und sie waren ein verbrecherisches Volk. (75) "Als nun die Wahrheit von Uns zu ihnen kam, da sagten sie: ""Das ist gewiß ein offenkundiger Zauber."" (76) ""Moses sagte: ""Sagt ihr (solches) von der Wahrheit, nachdem sie zu euch gekommen ist? Ist das Zauberei? Und die Zauberer haben niemals Erfolg."" (77) ""Sie sagten: ""Bist du zu uns gekommen, um uns von dem abzulenken, was wir bei unseren Vätern vorfanden, und wollt ihr beide die Oberhand im Lande haben? Wir aber wollen euch nicht glauben."" (78)

Yunus And recite to them the news of Nûh (Noah). When he said to his people: "O my people, if my stay (with you), and my reminding (you) of the Ayât (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.) of Allâh is hard on you, then I put my trust in Allâh. So devise your plot, you and your partners, and let not your plot be in doubt for you. Then pass your sentence on me and give me no respite. (71) "But if you turn away [from accepting my doctrine of Islâmic Monotheism, i.e. to worship none but Allâh], then no reward have I asked of you, my reward is only from Allâh, and I have been commanded to be of the Muslims (those who submit to Allâh's Will)." (72) They denied him, but We delivered him, and those with him in the ship, and We made them generations replacing one after another, while We drowned those who belied Our Ayât (proofs, evidences, lessons, signs, revelations, etc.). Then see what was the end of those who were warned. (73) Then after him We sent Messengers to their people, They brought them clear proofs, but they would not believe what they had already rejected beforehand. Thus We seal the hearts of the transgressors (those who disbelieve in the Oneness of Allâh and disobey Him). (74) Then after them We sent Mûsa (Moses) and Hârûn (Aaron) to Fir'aun (Pharaoh) and his chiefs with Our Ayât (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.). But they behaved arrogantly and were Mujrimûn (disbelievers, sinners, polytheists, criminals, etc.) folk. (75) So when came to them the truth from Us, they said: "This is indeed clear magic." (76) Mûsa (Moses) said: "Say you (this) about the truth when it has come to you? Is this magic? But the magicians will never be successful." (77) They said: "Have you come to us to turn us away from that (Faith) we found our fathers following, - and that you two may have greatness in the land? We are not going to believe you two!" (78)

Yunus Relate to them the story of Noah. Behold! he said to his People: "O my People! if it be hard on your (mind) that I should stay (with you) and commemorate the Signs of Allah― yet I put my trust in Allah. Get ye then an agreement about your plan and among your Partners so your plan be not to you dark and dubious. Then pass your sentence on me, and give me no respite. (71) "But if ye turn back, (consider): no reward have I asked of you: my reward is only due from Allah, and I have been commanded to be of those who submit to Allah's Will (in Islam)." (72) They rejected him but We delivered him, and those with him in the Ark, and We made them inherit (the earth), while We overwhelmed in the Flood those who rejected Our Signs. Then see what was the end of those who were warned (but heeded not)! (73) Then after him We sent (many) messengers to their Peoples: they brought them Clear Signs but they would not believe what they had already rejected beforehand. Thus do We seal the hearts of the transgressors. (74) Then after them sent We Moses and Aaron to Pharaoh and his chiefs with Our Signs. But they were arrogant: they were a people in sin. (75) When the Truth did come to them from Us, they said: "This is indeed evident sorcery!" (76) Said Moses: "Say ye (this) about the Truth when it hath (actually) reached you? In sorcery (like) this? But sorcerers will not prosper." (77) They said: "Hast thou come to us to turn us a way from the ways We found our fathers following in order that thou and thy brother may have greatness in the land? But not we shall believe in you!" (78)

JONAS Raconte-leur l’histoire de Noé, quand il dit à son peuple: «Ô mon peuple, si mon séjour (parmi vous), et mon rappel des signes d’Allah vous pèsent trop, alors c’est en Allah que je place (entièrement) ma confiance. Concertez-vous avec vos associés, et ne cachez pas vos desseins. Puis, décidez de moi et ne me donnez pas de répit. (71) Si vous vous détournez, alors je ne vous ai pas demandé de salaire...(1) Mon salaire n’incombe qu’à Allah. Et il m’a été commandé d’être du nombre des soumis». (72) Ils le traitèrent de menteur. Nous le sauvâmes, lui et ceux qui étaient avec lui dans l’arche, desquels Nous fîmes les successeurs (sur la terre). Nous noyâmes ceux qui traitaient de mensonge Nos preuves. Regarde comment a été la fin de ceux qui avaient été avertis! (73) Puis Nous envoyâmes après lui des messagers à leurs peuples. Ils leur vinrent avec les preuves. Mais (les gens) étaient tels qu’ils ne pouvaient croire à ce qu’auparavant ils avaient traité de mensonge. Ainsi scellons-Nous les cœurs des transgresseurs. (74) Ensuite, Nous envoyâmes après eux Moïse et Aaron, munis de Nos preuves à Pharaon et ses notables. Mais (ces gens) s’enflèrent d’orgueil et ils étaient un peuple criminel. (75) Et lorsque la vérité leur vint de Notre part, ils dirent: «Voilà certes, une magie manifeste!» (76) Moïse dit: «Dites-vous à la Vérité quand elle vous est venue: Est-ce que cela est de la magie? Alors que les magiciens ne réussissent pas...». (77) Ils dirent: «Est-ce pour nous écarter de ce sur quoi nous avons trouvé nos ancêtres que tu es venu à nous, et pour que la grandeur appartienne à vous deux sur la terre? Et nous ne croyons pas en vous!» (78)

YUNUS Dan bacakanlah kepada mereka berita penting tentang Nuh di waktu dia berkata kepada kaumnya: "Hai kaumku, jika terasa berat bagimu tinggal [bersamaku] dan peringatanku [kepadamu] dengan ayat-ayat Allah, maka kepada Allah-lah aku bertawakkal, karena itu bulatkanlah keputusanmu dan [kumpulkanlah] sekutu-sekutumu [untuk membinasakanku]. Kemudian janganlah keputusanmu itu dirahasiakan, lalu lakukanlah terhadap diriku, dan janganlah kamu memberi tangguh kepadaku. (71) Jika kamu berpaling [dari peringatanku], aku tidak meminta upah Sedikitpun daripadamu. Upahku tidak lain hanyalah dari Allah belaka, dan aku disuruh supaya aku termasuk golongan orang-orang yang berserah diri [kepada-Nya]". (72) Lalu mereka mendustakan Nuh, maka Kami selamatkan dia dan orang-orang yang bersamanya di dalam bahtera, dan Kami jadikan mereka itu pemegang kekuasaan dan Kami tenggelamkan orang-orang yang mendustakan ayat-ayat Kami. Maka perhatikanlah bagaimana kesudahan orang-orang yang diberi peringatan itu. (73) Kemudian sesudah Nuh, Kami utus beberapa rasul kepada kaum mereka [masing-masing], maka rasul-rasul itu datang kepada mereka dengan membawa keterangan-keterangan yang nyata, tetapi mereka tidak hendak beriman karena mereka dahulu telah [biasa] mendustakannya [1]. Demikianlah Kami mengunci mati hati orang-orang yang melampaui batas. (74) Kemudian sesudah rasul-rasul itu, Kami utus Musa dan Harun kepada Fir’aun dan pemuka-pemuka kaumnya, dengan [membawa] tanda-tanda [mu’jizat-mu’jizat] Kami, maka mereka menyombongkan diri dan mereka adalah orang-orang yang berdosa. (75) Dan tatkala telah datang kepada mereka kebenaran [2] dari sisi Kami, mereka berkata: "Sesungguhnya ini adalah sihir yang nyata". (76) Musa berkata: "Apakah kamu mengatakan terhadap kebenaran waktu ia datang kepadamu, sihirkah ini?" padahal ahli-ahli sihir itu tidaklah mendapat kemenangan". (77) Mereka berkata: "Apakah kamu datang kepada kami untuk memalingkan kami dari apa yang kami dapati nenek moyang kami mengerjakannya [3], dan supaya kamu berdua mempunyai kekuasaan di muka bumi? [4] kami tidak akan mempercayai kamu berdua." (78)

Yunus Dan bacakanlah kepada mereka (wahai Muhammad) perihal Nabi Nuh, ketika dia berkata kepada kaumnya: Wahai kaumku! Sekiranya kedudukan aku dalam kalangan kamu dan peringatan yang aku berikan kepada kamu dengan ayat-ayat keterangan Allah itu, menjadi keberatan kepada kamu, maka (buatlah apa yang kamu hendak buat, kerana) kepada Allah jualah aku berserah diri. Oleh itu, tetapkanlah keazaman kamu serta sekutu-sekutu kamu untuk melakukan rancangan jahat kamu terhadapku; kemudian janganlah hendaknya rancangan jahat kamu itu, kamu jalankan secara tersembunyi (tetapi biarlah terbuka); sesudah itu bertindaklah terus terhadapku dan janganlah kamu tunggu-tunggu lagi. (71) Oleh itu, jika kamu berpaling membelakangkan peringatanku, maka tidaklah menjadi hal kepadaku, kerana aku tidak meminta sebarang balasan daripada kamu (mengenai ajaran agama Allah yang aku sampaikan itu); balasanku hanyalah dari Allah semata-mata (sama ada kamu beriman ataupun kamu ingkar) dan aku pula diperintahkan supaya menjadi dari orang-orang Islam (yang berserah diri bulat-bulat kepada Allah). (72) Mereka tetap juga mendustakan Nabi Nuh, lalu Kami selamatkan dia bersama-sama pengikut-pengikutnya yang beriman di dalam bahtera dan kami jadikan mereka pengganti-pengganti (yang memakmurkan bumi) serta Kami tenggelamkan orang-orang yang mendustakan ayat-ayat Kami (dengan banjir dan taufan sehingga punah-ranah semuanya). Maka lihatlah bagaimana kesudahan orang-orang (yang mendustakan ayat-ayat kami) setelah diberi amaran. (73) Kemudian Kami utuskan sesudah Nabi Nuh, beberapa orang Rasul kepada kaum masing-masing; lalu Rasul-rasul itu datang kepada kaum mereka dengan membawa keterangan-keterangan yang nyata; dalam pada itu kaum mereka tetap juga tidak mahu beriman kepada apa yang mereka telah mendustakannya sebelum itu. Demikianlah, Kami meteraikan atas hati orang-orang yang melampaui batas. (74) Kemudian Kami utuskan sesudah Rasul-rasul itu, Nabi Musa dan Nabi Harun, kepada Firaun dan kaumnya dengan membawa ayat-ayat Kami; lalu mereka (Firaun dan kaumnya) berlaku sombong takbur (enggan menerimanya) dan mereka adalah kaum yang biasa melakukan dosa. (75) Oleh sebab itu ketika datang kepada mereka kebenaran dari sisi Kami, berkatalah mereka: Sesungguhnya ini ialah sihir yang nyata. (76) (Mendengarkan yang demikian), Nabi Musa bertanya: Patutkah kamu berkata demikian terhadap sesuatu kebenaran ketika datangnya kepada kamu? Adakah bawaanku ini sihir? Sedang ahli-ahli sihir itu sudah tetap tidak akan berjaya. (77) Mereka pula berkata: Adakah engkau datang (wahai Musa) untuk memesongkan kami dari penyembahan berhala yang kami dapati datuk nenek kami melakukannya dan untuk membolehkan kamu berdua membolot kekuasaan di bumi (Mesir)? Dan (ketahuilah) sebenarnya kami tidak akan beriman kepada kamu berdua. (78)

SURA DE YUNUS Recítales la historia de Nuh cuando dijo a su gente:¡Gente mía! Si no podéis soportar mi posición y que os llame al recuerdo con los signos de Allah...en Allah me apoyo.Decidid lo que vayáis a hacer encomendándoos a los dioses que asociáis (con Allah), hacedlo abiertamente y llevadlo a cabo en mí sin más demora. (71) Y si os apartáis...Yo no os pedí ningún pago, mi recompensa incumbe únicamente a Allah.Se me ha ordenado ser de los que están sometidos. (72) Lo tacharon de mentiroso y lo salvamos en la nave junto a los que con él estaban, dejándolos como sucesores y ahogando a los que habían negado la verdad de Nuestros signos.Y mira cual fue el fin de los que habían sido advertidos. (73) Después, tras él, enviamos mensajeros a su gente y fueron a ellos con las pruebas claras pero no creyeron lo que ya antes habían tachado de mentira.Así es como marcamos los corazones de los transgresores. (74) Luego, después de éstos, enviamos a Musa y a Harún, con Nuestros signos, a Firaún y a su élite; pero se llenaron de soberbia y fueron gente de mal. (75) Y cuando les vino la verdad de Nuestra parte, dijeron: En verdad esto es magia declarada. (76) Dijo Musa: ¿Es esto lo que decís de la verdad cuando os llega? ¿Cómo puede ser magia esto?Los magos no prosperan. (77) ¿Dijeron: Has venido a nosotros para apartarnos de aquello en lo que encontramos a nuestros padres y conseguir para vosotros dos* la supremacía en la tierra?Nosotros no os creemos. (78)