وَمِنهُم مَّن يَنظُرُ إِلَيْكَ أَفَأَنتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَلَوْ كَانُواْ لاَ يُبْصِرُونَ {43} إِنَّ اللّهَ لاَ يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئاً وَلَـكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ {44} وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُواْ إِلاَّ سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنَهُمْ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِلِقَاء اللّهِ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ {45} وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللّهُ شَهِيدٌ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ {46} وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ فَإِذَا جَاء رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ {47} وَيَقُولُونَ مَتَى هَـذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ {48} قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرّاً وَلاَ نَفْعاً إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَلاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ يَسْتَقْدِمُونَ {49} قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتاً أَوْ نَهَاراً مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ {50} أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُم بِهِ آلآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ {51} ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذُوقُواْ عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلاَّ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ {52} وَيَسْتَنبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ قُلْ إِي وَرَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَمَا أَنتُمْ بِمُعْجِزِينَ {53} سورة يونس (10) ص

Yunus Onlardan sana bakan da vardır. Fakat -hele (gerçeği) göremiyorlarsa- körleri sen mi doğru yola ileteceksin? (43) Şüphesiz ki Allah insanlara hiçbir şekilde zulmetmez, fakat insanlar kendilerine zulmederler. (44) Allah`ın onları, sanki günün ancak bir saati kadar kaldıklarını zanneder vaziyette yeniden diriltip toplayacağı gün aralarında birbirleriyle tanışırlar. Allah`ın huzuruna varmayı yalanlayanlar elbette zarara uğramışlardır. Zira onlar doğru yola gitmemişlerdi. (45) Eğer onları tehdit ettiğimiz (azabın) bir kısmını sana (dünyada iken) gösterirsek (ne âlâ), yok eğer (göstermeden) seni vefat ettirirsek nihayet onların dönüşü de bizedir. (O zaman onlara ne olacağını göreceksin). Sonra, Allah onların yapmakta olduklarına da şahittir. (46) Her ümmetin bir peygamberi vardır. Peygamberleri geldiği zaman, aralarında adaletle hükmedilir ve onlara asla zulmedilmez. (47) Doğru iseniz bu vaat (azap) ne zamandır? diyorlar. (48) De ki: "Ben kendime bile Allah`ın dilediğinden başka ne bir zarar ne de bir menfaat verme gücüne sahibim." Her ümmetin bir eceli vardır. Ecelleri geldiği zaman artık ne bir saat geri kalırlar ne de ileri giderler. (49) De ki: (Ey müşrikler!) Ne dersiniz? Allah`ın azabı size geceleyin veya gündüzün gelirse (ne yaparsınız?). Suçlular ondan hangisini istemekte acele ediyorlar! (50) Başınıza bela geldikten sonra mı O`na iman edeceksiniz, şimdi mi? (Çok geç). Halbuki onu (azabın gelmesini) istemekte acele ediyordunuz? (51) Sonra o (kendilerine) zulmedenlere, "Ebedi azabı tadın!" denilecek. Kazanmakta olduğunuzdan başkasının karşılığını mı bulacaksınız? (52) "O (azap) bir gerçek midir?" diye senden haber istiyorlar. De ki: Evet, Rabbime andolsun ki o şüphesiz gerçektir ve siz âciz bırakacak değilsiniz. (53)

Yunus Und unter ihnen sind solche, die auf dich schauen. Aber kannst du den Blinden den Weg weisen, obwohl sie nicht sehen? (43) Wahrlich, Allah fügt den Menschen kein Unrecht zu; die Menschen aber begehen Unrecht gegen sich selbst. (44) Und an dem Tage, an dem Er sie (vor Sich) versammelt, (kommt es ihnen so vor,) als hätten sie nur eine Stunde an einem Tage (auf Erden) verweilt. Sie werden einander erkennen. Verloren wahrlich haben jene, die die Begegnung mit Allah leugneten und nicht rechtgeleitet waren. (45) Und ob Wir dir einige Dinge zeigen, die Wir ihnen angedroht haben, oder (ob Wir) dich sterben lassen: zu Uns werden sie dann heimkehren; hernach ist Allah Zeuge all dessen, was sie tun. (46) Und für jede Nation ist ein Gesandter (bestimmt). Wenn also ihr Gesandter kommt, so wird zwischen ihnen in Gerechtigkeit entschieden, und kein Unrecht widerfährt ihnen. (47) "Und sie sagen: ""Wann wird dieses Versprechen (verwirklicht werden), wenn ihr wahrhaftig seid?"" (48) ""Sprich: ""Ich vermag mir selbst weder zu schaden noch zu nutzen, es sei denn, Allah will es. Jeder Gemeinschaft ist eine Frist bestimmt; und wenn ihre Frist um ist, so können sie nicht (hinter ihr) eine Stunde zurückbleiben, noch können sie ihr vorausgehen."" (49) ""Sprich: ""Was meint ihr? Wenn Seine Strafe über euch kommt, bei Nacht oder bei Tage, wie werden die Verbrecher sich ihr entziehen? (50) ""Wollt ihr erst dann an sie glauben, wenn sie eintrifft? Wie? Jetzt? Und doch wolltet ihr sie beschleunigen!"" (51) ""Dann wird zu den Ungerechten gesagt werden: ""Kostet nun die Strafe der Ewigkeit. Erhaltet ihr denn etwas anderes als das, wofür ihr vorgesorgt habt?"" (52) ""Und sie fragen dich: ""Ist das die Wahrheit?"" Sprich: ""Ja, bei meinem Herrn! Es ist ganz gewiß die Wahrheit; und ihr könnt es nicht verhindern."" (53)

Yunus And among them are some who look at you, but can you guide the blind,— even though they see not? (43) Truly! Allâh wrongs not mankind in aught; but mankind wrong themselves. (44) And on the Day when He shall gather (resurrect) them together, (it will be) as if they had not stayed (in the life of this world and graves) but an hour of a day. They will recognise each other. Ruined indeed will be those who denied the meeting with Allâh, and were not guided. (45) Whether We show you (in your lifetime, O Muhammad SAW) some of what We promise them (the torment), - or We cause you to die, - still unto Us is their return, and moreover Allâh is Witness over what they used to do. (46) And for every Ummah (a community or a nation), there is a Messenger; when their Messenger comes, the matter will be judged between them with justice, and they will not be wronged. (47) And they say: "When will be this promise (the torment or the Day of Resurrection), - if you speak the truth?" (48) Say (O Muhammad SAW): "I have no power over any harm or profit to myself except what Allâh may will. For every Ummah (a community or a nation), there is a term appointed; when their term comes, neither can they delay it nor can they advance it an hour (or a moment)." (Tafsir Al-Qurtubî). (49) Say: "Tell me, - if His torment should come to you by night or by day, - which portion thereof would the Mujrimûn (disbelievers, polytheists, sinners, criminals) hasten on ?" (50) Is it then, that when it has actually befallen, you will believe in it? What! Now (you believe)? And you used (aforetime) to hasten it on!" (51) Then it will be said to them who wronged themselves: "Taste you the everlasting torment! Are you recompensed (aught) save what you used to earn?" (52) And they ask you (O Muhammad SAW) to inform them (saying): "Is it true (i.e. the torment and the establishment of the Hour; - the Day of Resurrection)?" Say: "Yes! By my Lord! It is the very truth! and you cannot escape it!" (53)

Yunus And among them are some who look at thee: but canst thou guide the blind― even though they will not see? (43) Verily Allah will not deal unjustly with man in aught: it is man that wrongs his own soul. (44) One day He will gather them together: (it will be) as if they had tarried but an hour of a day: they will recognise each other: assuredly those will be lost who denied the meeting with Allah and refused to receive true guidance. (45) Whether We show thee (realized in thy lifetime) some part of what We promise them or We take thy soul (to Our Mercy) (before that)― in any case, to Us is their return: ultimately Allah is witness to all that they do. (46) To every people (was sent) an Messenger: when their Messenger comes (before them), the matter will be judged between them with justice and they will not be wronged. (47) They say: "When will this promise come to pass― if ye speak the truth?" (48) Say: "I have no power over any harm or profit to myself except as Allah willeth. To every People is a term appointed: when their term is reached, not an hour can they cause delay, nor (an hour) can they advance (it in anticipation). (49) Say: "Do ye see― if his punishment should come to you by night or by day, what portion of it would the Sinners wish to hasten? (50) "Would ye then believe in it at last, when it actually cometh to pass? (It will then be said): `Ah! now? And ye wanted (aforetime) to hasten it on!" (51) "At length will be said to the wrongdoers: "Taste ye the enduring punishment! Ye get but the recompense of what ye earned!' " (52) They seek to be informed by thee: "Is that true?" Say: "Aye! by my Lord! It is the very truth! and ye cannot frustrate it!" (53)

JONAS Et il en est parmi eux qui te regardent. Est-ce toi qui peux guider les aveugles, même s’ils ne voient pas? (43) En vérité, Allah n’est point injuste à l’égard des gens, mais ce sont les gens qui font du tort à eux-mêmes. (44) Et le jour où Il les rassemblera, ce sera comme s’ils n’étaient restés [dans leur tombeau] qu’une heure du jour et ils se reconnaîtront mutuellement. Perdants seront alors ceux qui auront traité de mensonge la rencontre d’Allah, et ils n’auront pas été bien guidés. (45) Que Nous te fassions voir une partie de ce dont Nous les menaçons, ou que Nous te fassions mourir(1), (en tout cas), c’est vers Nous que sera leur retour. Allah est en outre, témoin de ce qu’ils font. (46) A chaque communauté un Messager. Et lorsque leur messager vint, tout se décida en équité entre eux et ils ne furent point lésés. (47) Et ils disent «A quand cette promesse(2), si vous êtes véridiques»? (48) Dis: «Je ne détiens pour moi rien qui peut me nuire ou me profiter, excepté ce qu’Allah veut. A chaque communauté un terme. Quand leur terme arrive, ils ne peuvent ni le retarder d’une heure ni l’avancer». (49) Dis: «Voyez-vous! Si Son châtiment vous arrivait de nuit ou de jour, les criminels pourraient-ils en hâter quelque chose? (50) «Est-ce au moment où le châtiment se produira que vous croirez? [Il vous sera dit: «Inutile».] Maintenant! Autrefois, vous en réclamiez [ironiquement] la prompte arrivée!» (51) Puis il sera dit aux injustes: «Goûtez au châtiment éternel! Etes-vous rétribués autrement qu’en rapport de ce que vous acquériez?» (52) Et ils s’informent auprès de toi: «Est-ce vrai?»(3) - Dis: «Oui! Par mon Seigneur! C’est bien vrai. Et vous ne pouvez vous soustraire à la puissance d’Allah. (53)

YUNUS Dan di antara mereka ada orang yang melihat kepadamu [1], apakah dapat kamu memberi petunjuk kepada orang-orang yang buta, walaupun mereka tidak dapat memperhatikan. (43) Sesungguhnya Allah tidak berbuat zalim kepada manusia sedikitpun, akan tetapi manusia itulah yang berbuat zalim kepada diri mereka sendiri. (44) Dan [ingatlah] akan hari [yang di waktu itu] Allah mengumpulkan mereka, [mereka merasa di hari itu] seakan-akan mereka tidak pernah berdiam [di dunia] hanya sesaat saja di siang hari [di waktu itu] mereka saling berkenalan. Sesungguhnya rugilah orang-orang yang mendustakan pertemuan mereka dengan Allah dan mereka tidak mendapat petunjuk. (45) Dan jika Kami perlihatkan kepadamu sebahagian dari [siksa] yang Kami ancamkan kepada mereka, [tentulah kamu akan melihatnya] atau [jika] Kami wafatkan kamu [sebelum itu], maka kepada Kami jualah mereka kembali [2], dan Allah menjadi saksi atas apa yang mereka kerjakan. (46) Tiap-tiap umat mempunyai rasul; maka apabila telah datang rasul mereka, diberikanlah keputusan antara mereka [3] dengan adil dan mereka [sedikit pun] tidak dianiaya. (47) Mereka mengatakan: "Bilakah [datangnya] ancaman itu, jika memang kamu orang-orang yang benar?" (48) Katakanlah: "Aku tidak berkuasa mendatangkan kemudharatan dan tidak [pula] kemanfa’atan kepada diriku, melainkan apa yang dikehendaki Allah." Tiap-tiap umat mempunyai ajal [4]. Apabila telah datang ajal mereka, maka mereka tidak dapat mengundurkannya barang sesaatpun dan tidak [pula] mendahulukan [nya]. (49) Katakanlah: "Terangkan kepadaku, jika datang kepada kamu sekalian siksaan-Nya di waktu malam atau di siang hari, apakah orang-orang yang berdosa itu minta disegerakan juga?" (50) Kemudian apakah setelah terjadinya [azab itu], kemudian itu kamu baru mempercayainya? Apakah sekarang [5] [baru kamu mempercayai], padahal sebelumnya kamu selalu meminta supaya disegerakan? (51) Kemudian dikatakan kepada orang-orang yang zalim [musyrik] itu: "Rasakanlah olehmu siksaan yang kekal; kamu tidak diberi balasan melainkan dengan apa yang telah kamu kerjakan." (52) Dan mereka menanyakan kepadamu: "Benarkah [azab yang dijanjikan] itu?" Katakanlah: "Ya, demi Tuhan-ku, sesungguhnya azab itu adalah benar dan kamu sekali-kali tidak bisa luput [daripadanya]". (53)

Yunus Dan di antara mereka pula ada yang memandang kepada perkara-perkara yang engkau tunjukkan (tetapi mereka tidak nampak kebenarannya sebagai orang buta); maka engkau (wahai Muhammad) tidak berfaedah menunjuk jalan kepada orang-orang yang buta, juga kalau mereka menjadi orang-orang yang tidak mahu melihat (perkara yang engkau tunjukkan itu). (43) Sesungguhnya Allah tidak menganiaya manusia sedikitpun, akan tetapi manusia jualah yang menganiaya diri mereka sendiri. (44) Dan (ingatlah) masa Tuhan himpunkan mereka (pada hari kiamat kelak), dengan keadaan mereka merasai seolah-olah mereka tidak tinggal di dunia melainkan sekadar satu saat sahaja dari siang hari. Mereka akan berkenal-kenalan sesama sendiri. Sesungguhnya rugilah orang-orang yang telah mendustakan hari menemui Allah untuk menerima balasan dan yang tidak mendapat petunjuk (ke jalan mencari untung semasa hidup di dunia). (45) Dan jika Kami perlihatkan kepadamu (wahai Muhammad) akan sebahagian dari balasan azab yang Kami janjikan kepada mereka atau jika Kami wafatkan engkau sebelum itu, maka kepada Kamilah tempat kembali mereka; kemudian Allah yang memberi keterangan mengenai apa yang mereka lakukan. (46) Dan bagi tiap-tiap satu umat ada seorang Rasul (yang diutuskan kepadanya); setelah datang Rasul masing-masing (menerangkan apa yang mesti diterangkan) maka hukuman pun dijalankan di antara mereka dengan adil dan mereka tetap tidak dianiaya. (47) Dan mereka (yang kafir) bertanya: Bilakah berlakunya azab yang telah dijanjikan itu, jika betul kamu orang-orang yang benar? (48) Katakanlah (wahai Muhammad): Aku tidak berkuasa menolak mudarat dan tidak juga berkuasa mendatangkan manfaat bagi diriku kecuali apa yang dikehendaki Allah. Bagi tiap-tiap umat ada tempoh yang ditetapkan; maka apabila tempohnya tiba, tidak dapat mereka melambatkannya sesaatpun dan tidak dapat mereka menyegerakannya. (49) Katakanlah: Sudahkah kamu nampak jalan keluar jika datang kepada kamu azab Tuhan itu, pada waktu malam atau pada waktu siang? Azab manakah yang orang-orang berdosa itu minta disegerakan (sedang sebarang azab wajib ditakuti)? (50) Patutkah (kamu mengingkari azab itu), kemudian apabila ia menimpa kamu, kamu mengakui benarnya? (Sedang pengakuan pada masa itu tidak diterima bahkan dikatakan kepada kamu): Sekarangkah baru kamu mengakui benarnya, padahal sebelum ini kamu telah menunjukkan keingkaran dengan meminta disegerakan kedatangannya? (51) Kemudian dikatakan lagi kepada orang-orang yang berlaku zalim itu: Rasakanlah azab yang kekal. Tidaklah kamu dibalas melainkan dengan apa yang kamu usahakan (di dunia). (52) Dan mereka (yang meminta disegerakan azab) itu akan bertanya kepadamu (wahai Muhammad): Adakah kedatangan azab yang dijanjikan itu benar? Jawablah: Ya, demi Tuhanku! Sesungguhnya ia adalah benar! Dan kamu tidak sekali-kali berkuasa menahan kedatangannya. (53)

SURA DE YUNUS Y los hay que te miran.¿Podrías tú acaso guiar a los ciegos aunque no vean? (43) Realmente Allah no perjudica en nada a los hombres, sino que son los hombres los injustos consigo mismos. (44) El día en que los reunamos, como si sólo hubieran permanecido* una hora del día, se reconocerán entre ellos; y los que negaron la verdad del encuentro con Allah se habrán perdido. No estaban guiados. (45) Y tanto si te mostramos parte de lo que les hemos prometido como si te llevamos con Nosotros, ellos volverán a Nosotros. Después...Allah era Testigo de lo que hacían. (46) Cada comunidad tiene un mensajero. Y una vez que su mensajero les llega, se decide entre ellos con ecuanimidad y no son tratados injustamente. (47) Y dicen: ¿Cuándo se cumplirá esta promesa si decís la verdad? (48) Di: No tengo poder ni de dañarme ni de beneficiarme, es sólo lo que Allah quiera.Cada comunidad tiene un plazo y cuando les llega su plazo no se les retrasa ni adelanta una hora. (49) Di: ¿Y si os llegara Su castigo por la noche o de día?¿Qué pueden querer apresurar de él los que hacen el mal? (50) ¿Es que vais a creer en él después, cuando ya haya ocurrido, o ahora, cuando queréis apresurarlo? (51) Luego se les dirá a los que fueron injustos: ¡Gustad el castigo de la eternidad! ¿Acaso se os paga por algo que no sea lo que habéis adquirido? (52) Te piden que les hagas saber si es verdad. Di: Sí, por mi Señor que es verdad y vosotros no podréis escapar. (53)