فَلَمۡ تَقۡتُلُوهُمۡ وَلَـٰكِنَّ ٱللَّهَ قَتَلَهُمۡ‌ۚ وَمَا رَمَيۡتَ إِذۡ رَمَيۡتَ وَلَـٰكِنَّ ٱللَّهَ رَمَىٰ‌ۚ وَلِيُبۡلِىَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مِنۡهُ بَلَآءً حَسَنًا‌ۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ۬ (١٧) ذَٲلِكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ مُوهِنُ كَيۡدِ ٱلۡكَـٰفِرِينَ (١٨) إِن تَسۡتَفۡتِحُواْ فَقَدۡ جَآءَڪُمُ ٱلۡفَتۡحُ‌ۖ وَإِن تَنتَہُواْ فَهُوَ خَيۡرٌ۬ لَّكُمۡ‌ۖ وَإِن تَعُودُواْ نَعُدۡ وَلَن تُغۡنِىَ عَنكُمۡ فِئَتُكُمۡ شَيۡـًٔ۬ا وَلَوۡ كَثُرَتۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ (١٩) يَـٰٓأَيُّہَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُ ۥ وَلَا تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَأَنتُمۡ تَسۡمَعُونَ (٢٠) وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ قَالُواْ سَمِعۡنَا وَهُمۡ لَا يَسۡمَعُونَ (٢١) ۞ إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلۡبُكۡمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعۡقِلُونَ (٢٢) وَلَوۡ عَلِمَ ٱللَّهُ فِيہِمۡ خَيۡرً۬ا لَّأَسۡمَعَهُمۡ‌ۖ وَلَوۡ أَسۡمَعَهُمۡ لَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعۡرِضُونَ (٢٣) يَـٰٓأَيُّہَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱسۡتَجِيبُواْ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمۡ لِمَا يُحۡيِيڪُمۡ‌ۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ يَحُولُ بَيۡنَ ٱلۡمَرۡءِ وَقَلۡبِهِۦ وَأَنَّهُ ۥۤ إِلَيۡهِ تُحۡشَرُونَ (٢٤) وَٱتَّقُواْ فِتۡنَةً۬ لَّا تُصِيبَنَّ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنكُمۡ خَآصَّةً۬‌ۖ وَٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ (٢٥)

Al-Anfal (Savaşta) onları siz öldürmediniz, fakat Allah öldürdü onları attığın zaman da sen atmadın, fakat Allah attı (onu). Ve bunu, müminleri güzel bir imtihanla denemek için (yaptı). Şüphesiz Allah işitendir, bilendir. (17) Bu böyledir. Şüphesiz Allah, kafirlerin tuzağını bozar. (18) (Ey kafirler!) Eğer siz fetih istiyorsanız, işte size fetih geldi! (Yenelim derken yenildiniz.) Ve eğer (inkardan) vazgeçerseniz bu sizin için daha iyidir. Yine (Peygamber`e düşmanlığa) dönerseniz, biz de (ona) yardıma döneriz. Topluluğunuz çok bile olsa, sizden hiçbir şeyi savamaz. Çünkü Allah müminlerle beraberdir. (19) Ey iman edenler! Allah`a ve Resûlüne itaat edin, işittiğiniz halde O`ndan yüz çevirmeyin. (20) İşitmedikleri halde işittik diyenler gibi olmayın. (21) Şüphesiz Allah katında yürüyen canlıların en kötüsü, düşünmeyen sağırlar ve dilsizlerdir. (22) Allah onlarda bir hayır görseydi elbette onlara işittirirdi. Fakat işittirseydi bile yine onlar yüz çevirerek dönerlerdi. (23) Ey inananlar! Hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman, Allah ve Resûlüne uyun. Ve bilin ki, Allah kişi ile onun kalbi arasına girer ve siz mutlaka onun huzurunda toplanacaksınız. (24) Bir de öyle bir fitneden sakının ki o, içinizden sadece zulmedenlere erişmekle kalmaz (umuma sirayet ve hepsini perişan eder). Biliniz ki, Allah`ın azabı şiddetlidir. (25)

Al-Anfal Nicht ihr habt sie erschlagen, sondern Allah erschlug sie. Und nicht du hast geschossen, sondern Allah gab den Schuß ab; und prüfen wollte Er die Gläubigen mit einer schönen Prüfung von Ihm. Wahrlich, Allah ist Allhörend, Allwissend. (17) Dies - und (wisset), daß Allah die List der Ungläubigen kraftlos machen will. (18) Verlangt ihr eine Entscheidung, dann ist die Entscheidung schon zu euch gekommen. Und wenn ihr absteht, so ist es besser für euch; kehrt ihr jedoch (zur Feindseligkeit) zurück, werden auch Wir (zu ihr) zurückkehren, und eure Menge soll euch nichts nützen, so zahlreich sie auch sein mag; denn (wisset), daß Allah mit den Gläubigen ist. (19) O ihr, die ihr glaubt, gehorcht Allah und Seinem Gesandten, und wendet euch nicht von ihm ab während ihr zuhört. (20) "Und seid nicht wie jene, die sagen: ""Wir hören"", und doch nicht hören. (21) "Wahrlich, als die schlimmsten Tiere gelten bei Allah die tauben und stummen, die keinen Verstand haben. (22) Und hätte Allah etwas Gutes in ihnen erkannt, hätte Er sie gewiß hörend gemacht. Und wenn Er sie hörend macht, so werden sie sich in Widerwillen wegwenden. (23) O ihr, die ihr glaubt, hört auf Allah und den Gesandten, wenn er euch zu etwas aufruft, das euch Leben verleiht, und wisset, daß Allah zwischen den Menschen und sein Herz tritt, und daß ihr vor Ihm versammelt werdet. (24) Und hütet euch vor einer Drangsal, die gewiß nicht bloß die unter euch treffen wird, die Unrecht getan haben. Und wisset, daß Allah streng im Strafen ist. (25)

Al-Anfal You killed them not, but Allâh killed them. And you (Muhammad SAW) threw not when you did throw, but Allâh threw, that He might test the believers by a fair trial from Him. Verily, Allâh is All-Hearer, All-Knower. (17) This (is the fact) and surely, Allâh weakens the deceitful plots of the disbelievers. (18) (O disbelievers) if you ask for a judgement, now has the judgement come unto you; and if you cease (to do wrong), it will be better for you, and if you return (to the attack), so shall We return, and your forces will be of no avail to you, however numerous they be, and verily, Allâh is with the believers. (19) O you who believe! Obey Allâh and His Messenger, and turn not away from him (i.e. Messenger Muhammad SAW) while you are hearing. (20) And be not like those who say: "We have heard," but they hear not. (21) Verily! The worst of (moving) living creatures with Allâh are the deaf and the dumb, who understand not (i.e. the disbelievers) (22) Had Allâh known of any good in them, He would indeed have made them listen; and even if He had made them listen, they would but have turned away with aversion (to the truth). (23) O you who believe! Answer Allâh (by obeying Him) and (His) Messenger when he (SAW) calls you[] to that which will give you life,[] and know that Allâh comes in between a person and his heart (i.e. He prevents an evil person to decide anything). And verily to Him you shall (all) be gathered. (24) And fear the Fitnah (affliction and trial) which affects not in particular (only) those of you who do wrong (but it may afflict all the good and the bad people), and know that Allâh is Severe in punishment. (25)

Al-Anfal It is not ye who slew them; it was Allah: when thou threwest (a handful of dust) it was not thy act, but Allah's: in order that He might test the Believers by a gracious trial from Himself: for Allah is He who heareth and knoweth (all things). (17) That, and also because Allah is He who makes feeble the plans and stratagems of the Unbelievers. (18) (O unbelievers!) if ye prayed for victory and judgment, now hath the judgment come to you: if ye desist (from wrong) it will be best for you: if ye return (to the attack), so shall We. Not the least good will your forces be to you, even if they were multiplied: for verily Allah is with those who believe. (19) O ye who believe! Obey Allah and His Messenger, and turn not away from him when ye hear (him speak). (20) Nor be like those who say "we hear", but listen not: (21) For the worst of beasts in the sight of Allah are the deaf and the dumb― those who understand not. (22) If Allah had found in them any good, He would indeed have made them listen; (as it is) if He had made them listen, they would but have turned back and declined (faith). (23) O ye who believe! Give your response to Allah and His Messenger, when He calleth you to that which will give you life; and know that Allah cometh in between a man and his heart, and that it is He to whom Ye shall (all) be gathered. (24) And fear tumult or oppression which affecteth not in particular (only) those of you who do wrong and know that Allah is strict in punishment. (25)

LE BUTIN Ce n’est pas vous qui les avez tués: mais c’est Allah qui les a tués. Et lorsque tu lançais (une poignée de terre)(1), ce n’est pas toi qui lançais: mais c’est Allah qui lançait, et ce pour éprouver les croyants d’une belle épreuve de Sa part! Allah est Audient et Omniscient. (17) Voilà! Allah réduit à rien la ruse des mécréants. (18) Si vous avez imploré l’arbitrage d’Allah vous connaissez maintenant la sentence [d’Allah] Et si vous cessez [la mécréance et l’hostilité contre le Prophète..], c’est mieux pour vous. Mais si vous revenez, Nous reviendrons, et votre masse, même nombreuse, ne vous sera d’aucune utilité. Car Allah est vraiment avec les croyants. (19) Ô vous qui croyez! Obéissez à Allah et à Son messager et ne vous détournez pas de lui quand vous l’entendez (parler). (20) Et ne soyez pas comme ceux qui disent: «Nous avons entendu», alors qu’ils n’entendent pas. (21) Les pires des bêtes auprès d’Allah, sont, [en vérité], les sourds-muets qui ne raisonnent pas(2). (22) Et si Allah avait reconnu en eux quelque bien, Il aurait fait qu’ils entendent. Mais, même s’Il les faisait entendre, ils tourneraient [sûrement] le dos en s’éloignant. (23) Ô vous qui croyez! Répondez à Allah et au Messager lorsqu’il vous appelle à ce qui vous donne la (vraie) vie, et sachez qu’Allah s’interpose entre l’homme et son cœur, et que c’est vers Lui que vous serez rassemblés. (24) Et craignez une calamité qui n’affligera pas exclusivement les injustes d’entre vous. Et sachez qu’Allah est dur en punition. (25)

HARTA RAMPASAN PERANG Maka [yang sebenarnya] bukan kamu yang membunuh mereka, akan tetapi Allah-lah yang membunuh mereka, dan bukan kamu yang melempar ketika kamu melempar, tetapi Allah-lah yang melempar. [Allah berbuat demikian untuk membinasakan mereka] dan untuk memberi kemenangan kepada orang-orang mu’min, dengan kemenangan yang baik. Sesungguhnya Allah Maha Mendengar lagi Maha Mengetahui. (17) Itulah [karunia Allah yang dilimpahkan kepadamu], dan sesungguhnya Allah melemahkan tipu daya orang-orang yang kafir. (18) Jika kamu [orang-orang musyrikin] mencari keputusan, maka telah datang keputusan kepadamu; dan jika kamu berhenti; [1] maka itulah yang lebih baik bagimu; dan jika kamu kembali [2], niscaya Kami kembali [pula] [3]; dan angkatan perangmu sekali-kali tidak akan dapat menolak dari kamu sesuatu bahayapun, biarpun dia banyak dan sesungguhnya Allah beserta orang-orang yang beriman. (19) Hai orang-orang yang beriman, ta’atlah kepada Allah dan Rasul-Nya, dan janganlah kamu berpaling daripada-Nya, sedang kamu mendengar [perintah-perintah-Nya], (20) dan janganlah kamu menjadi sebagai orang-orang [munafik] yang berkata: "Kami mendengarkan [4], padahal mereka tidak mendengarkan. (21) Sesungguhnya binatang [makhluk] yang seburuk-buruknya pada sisi Allah ialah orang-orang yang pekak dan bisu [5] yang tidak mengerti apa-apa pun. (22) Kalau kiranya Allah mengetahui kebaikan ada pada mereka, tentulah Allah menjadikan mereka dapat mendengar. Dan jika Allah menjadikan mereka dapat mendengar, niscaya mereka pasti berpaling juga, sedang mereka memalingkan diri [dari apa yang mereka dengar itu]. (23) Hai orang-orang yang beriman, penuhilah seruan Allah dan seruan Rasul apabila Rasul menyeru kamu kepada suatu yang memberi kehidupan kepada kamu [6], dan ketahuilah bahwa sesungguhnya Allah membatasi antara manusia dan hatinya [7] dan sesungguhnya kepada-Nyalah kamu akan dikumpulkan. (24) Dan peliharalah dirimu daripada siksaan yang tidak khusus menimpa orang-orang yang zalim saja di antara kamu. Dan ketahuilah bahwa Allah amat keras siksaan-Nya. (25)

Al-Anfal Maka bukanlah kamu yang membunuh mereka, akan tetapi Allah jualah yang menyebabkan pembunuhan mereka dan bukanlah engkau (wahai Muhammad) yang melempar ketika engkau melempar, akan tetapi Allah jualah yang melempar (untuk membinasakan orang-orang kafir) dan untuk mengurniakan orang-orang yang beriman dengan pengurniaan yang baik (kemenangan) daripadaNya. Sesungguhnya Allah Maha Mendengar, lagi Maha Mengetahui. (17) Demikianlah (caranya nikmat yang dikurniakanNya kepada kamu) dan sesungguhnya Allah sentiasa melumpuhkan tipu daya orang-orang yang kafir. (18) Jika kamu (hai orang-orang musyrik) memohon supaya diberi kemenangan (bagi pihak yang benar) maka sesungguhnya kemenangan (yang kamu pohonkan) itu telah datang (dan disaksikan oleh) kamu dan jika kamu berhenti (daripada memusuhi Nabi Muhammad s.a.w) maka yang demikian amat baik bagi kamu dan jika kamu kembali (memusuhinya), Kami juga kembali (menolongnya mengalahkan kamu) dan golongan (angkatan perang) kamu tidak sekali-kali akan dapat menyelamatkan kamu sedikitpun, sekalipun dia lebih ramai dan (yang demikian itu adalah kerana) sesungguhnya Allah berserta orang-orang yang beriman. (19) Wahai orang-orang yang beriman! Taatlah kepada Allah dan RasulNya dan janganlah kamu berpaling daripadanya, sedang kamu mendengar (Al-Quran yang mewajibkan taatnya). (20) Dan janganlah kamu menjadi seperti orang-orang (kafir dan munafik) yang berkata: Kami dengar, padahal mereka tidak mendengar (tidak mahu menerima dan mematuhinya). (21) Sesungguhnya sejahat-jahat makhluk yang melata, pada sisi (hukum dan ketetapan) Allah, ialah orang-orang yang pekak lagi bisu, yang tidak mahu memahami sesuatupun (dengan akal fikirannya). (22) Dan kalaulah Allah mengetahui ada kebaikan pada mereka, tentulah Dia menjadikan mereka dapat mendengar dan kalau Allah menjadikan mereka dapat mendengar juga (dengan keadaan yang demikian), nescaya mereka tidak menerimanya sambil memalingkan diri. (23) Wahai orang-orang yang beriman, sahut dan sambutlah seruan Allah dan seruan RasulNya apabila Dia menyeru kamu kepada perkara-perkara yang menjadikan kamu hidup sempurna dan ketahuilah bahawa sesungguhnya Allah berkuasa mengubah atau menyekat di antara seseorang itu dengan (pekerjaan) hatinya dan sesungguhnya kepadaNyalah kamu akan dihimpunkan. (24) Dan jagalah diri kamu daripada (berlakunya) dosa (yang membawa bala bencana) yang bukan sahaja akan menimpa orang-orang yang zalim di antara kamu secara khusus (tetapi akan menimpa kamu secara umum) dan ketahuilah bahawa Allah Maha berat azab seksaNya. (25)

SURA DE LOS BOTINES DE GUERRA Y no los matasteis vosotros, Allah los mató. Ni tirabas tú cuando tirabas sino que era Allah quien tiraba. Para probar a los creyentes con una hermosa prueba procedente de Él.Es cierto que Allah es Quien oye y Quien sabe. (17) Ahí lo tenéis. Allah deshace la estratagema de los incrédulos. (18) Si buscabais vencer, ya habéis tenido vuestra victoria; sin embargo será mejor para vosotros que desistáis; y si volvéis, volveremos y vuestras tropas no os servirán de nada aunque sean numerosas.Allah está con los creyentes. (19) ¡Vosotros que creéis! Obedeced a Allah y a Su mensajero y, puesto que podéis oir no os desentendáis de él. (20) No seáis como ésos que dicen: Hemos oído; y sin embargo no escuchan. (21) Es cierto que las peores bestias ante Allah son los mudos y los sordos que no tienen discernimiento. (22) Si Allah hubiera sabido de algún bien en ellos, les habría hecho escuchar, pero aunque les hubiera hecho escuchar, se habrían desentendido y se habrían apartado. (23) ¡Vosotros que creéis! Responded a Allah y al Mensajero cuando os llamen a lo que os da vida, y sabed que Allah está en medio del hombre y su corazón y que seréis reunidos para volver a Él. (24) Y guardaos de una prueba que no sólo afligirá a los que de vosotros sean injustos.Y sabed que Allah es Fuerte en el castigo. (25)