وَٱلۡبَلَدُ ٱلطَّيِّبُ يَخۡرُجُ نَبَاتُهُ ۥ بِإِذۡنِ رَبِّهِۦ‌ۖ وَٱلَّذِى خَبُثَ لَا يَخۡرُجُ إِلَّا نَكِدً۬ا‌ۚ ڪَذَٲلِكَ نُصَرِّفُ ٱلۡأَيَـٰتِ لِقَوۡمٍ۬ يَشۡكُرُونَ (٥٨) لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ فَقَالَ يَـٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَـٰهٍ غَيۡرُهُ ۥۤ إِنِّىٓ أَخَافُ عَلَيۡكُمۡ عَذَابَ يَوۡمٍ عَظِيمٍ۬ (٥٩) قَالَ ٱلۡمَلَأُ مِن قَوۡمِهِۦۤ إِنَّا لَنَرَٮٰكَ فِى ضَلَـٰلٍ۬ مُّبِينٍ۬ (٦٠) قَالَ يَـٰقَوۡمِ لَيۡسَ بِى ضَلَـٰلَةٌ۬ وَلَـٰكِنِّى رَسُولٌ۬ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَـٰلَمِينَ (٦١) أُبَلِّغُكُمۡ رِسَـٰلَـٰتِ رَبِّى وَأَنصَحُ لَكُمۡ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ (٦٢) أَوَعَجِبۡتُمۡ أَن جَآءَكُمۡ ذِكۡرٌ۬ مِّن رَّبِّكُمۡ عَلَىٰ رَجُلٍ۬ مِّنكُمۡ لِيُنذِرَكُمۡ وَلِتَتَّقُواْ وَلَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ (٦٣) فَكَذَّبُوهُ فَأَنجَيۡنَـٰهُ وَٱلَّذِينَ مَعَهُ ۥ فِى ٱلۡفُلۡكِ وَأَغۡرَقۡنَا ٱلَّذِينَ ڪَذَّبُواْ بِـَٔايَـٰتِنَآ‌ۚ إِنَّہُمۡ ڪَانُواْ قَوۡمًا عَمِينَ (٦٤) ۞ وَإِلَىٰ عَادٍ أَخَاهُمۡ هُودً۬ا‌ۗ قَالَ يَـٰقَوۡمِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ مَا لَكُم مِّنۡ إِلَـٰهٍ غَيۡرُهُ ۥۤ‌ۚ أَفَلَا تَتَّقُونَ (٦٥) قَالَ ٱلۡمَلَأُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَوۡمِهِۦۤ إِنَّا لَنَرَٮٰكَ فِى سَفَاهَةٍ۬ وَإِنَّا لَنَظُنُّكَ مِنَ ٱلۡكَـٰذِبِينَ (٦٦) قَالَ يَـٰقَوۡمِ لَيۡسَ بِى سَفَاهَةٌ۬ وَلَـٰكِنِّى رَسُولٌ۬ مِّن رَّبِّ ٱلۡعَـٰلَمِينَ (٦٧)

Al-Araf Rabbinin izniyle güzel memleketin bitkisi (güzel) çıkar; kötü olandan ise faydasız bitkiden başka birşey çıkmaz. İşte biz, şükreden bir kavim için âyetleri böyle açıklıyoruz. (58) Andolsun ki Nuh`u elçi olarak kavmine gönderdik. Dedi ki: Ey kavmim! Allah`a kulluk edin, sizin ondan başka tanrınız yoktur. Doğrusu ben, üstünüze gelecek büyük bir günün azabından korkuyorum. (59) Kavminden ileri gelenler dediler ki: Biz seni gerçekten apaçık bir sapıklık içinde görüyoruz! (60) Dedi ki: "Ey kavmim! Bende herhangi bir sapıklık yoktur; fakat ben, âlemlerin Rabbi tarafından gönderilmiş bir elçiyim. (61) Size Rabbimin vahyettiklerini duyuruyorum, size öğüt veriyorum ve ben sizin bilmediklerinizi Allah`tan (gelen vahiy ile) biliyorum. (62) (Allah`ın azabından) sakınıp da rahmete nâil olmanız ümidiyle, içinizden sizi uyaracak bir adam vasıtasıyla size bir zikir (kitap) gelmesine şaştınız mı?" (63) Onu yalanladılar, biz de onu ve onunla beraber gemide bulunanları kurtardık, âyetlerimizi yalanlayanları da suda boğduk! Çünkü onlar kör bir kavim idiler. (64) Âd kavmine de kardeşleri Hûd`u (gönderdik). O dedi ki: "Ey kavmim! Allah`a kulluk edin; sizin O`ndan başka tanrınız yoktur. Hâla sakınmayacak mısınız?" (65) Kavminden ileri gelen kafirler dediler ki: Biz seni kesinlikle bir beyinsizlik içinde görüyoruz ve gerçekten seni yalancılardan sanıyoruz. (66) "Ey kavmim! dedi, ben beyinsiz değilim; fakat ben âlemlerin Rabbinin gönderdiği bir elçiyim. (67)

Al-Araf Und der gute Ort - seine Pflanzen sprießen nach der Erlaubnis seines Herrn hervor; der (Ort, der) aber schlecht ist - (seine Pflanzen) sprießen nur kümmerlich. Und so wenden Wir die Zeichen für Leute, die dankbar sind. (58) "Wir entsandten Noah zu seinem Volk, und er sagte: ""O mein Volk, dient Allah; ihr habt keinen anderen Gott außer Ihm. Wahrlich, ich fürchte für euch die Strafe eines großen Tages."" (59) ""Es sagten die Vornehmen seines Volkes: ""Wahrlich, wir sehen dich in einem offenkundigen Irrtum."" (60) ""Er sagte: ""O meine Leute, es ist kein Irrtum in mir, sondern ich bin ein Gesandter vom Herrn der Welten. (61) "Ich überbringe euch die Botschaften meines Herrn und gebe euch aufrichtigen Rat, und ich weiß durch Allah, was ihr nicht wisset. (62) "Wundert ihr euch, daß eine Ermahnung von eurem Herrn durch einen Mann aus eurer Mitte zu euch gekommen ist, auf daß er euch warne, und auf daß ihr (Allah) fürchten möget und vielleicht Erbarmen findet?"" (63) "Doch sie bezichtigten ihn der Lüge; dann erretteten Wir ihn und die, die mit ihm im Schiff waren, und ließen jene ertrinken, die Unsere Zeichen verwarfen. Sie waren wahrlich eine blinde Schar. (64) "Und zu den `Ad (entsandten Wir) ihren Bruder Hud. Er sagte: ""O mein Volk, dient Allah; ihr habt keinen anderen Gott außer Ihm. Wollt ihr nicht gottesfürchtig sein?"" (65) ""Die ungläubigen Vornehmen seines Volkes sagten: ""Wahrlich, wir sehen dich in Torheit, und wahrlich, wir erachten dich für einen Lügner."" (66) ""Er sagte: ""O mein Volk, es ist keine Torheit in mir, sondern ich bin ein Gesandter vom Herrn der Welten. (67)

Al-Araf The vegetation of a good land comes forth (easily) by the Permission of its Lord, and that which is bad, brings forth nothing but (a little) with difficulty. Thus do We explain variously the Ayât (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.) for a people who give thanks. (58) Indeed, We sent Nûh (Noah) to his people and he said: "O my people! Worship Allâh! You have no other Ilâh (God) but Him. (Lâ ilâha ill-allâh: none has the right to be worshipped but Allâh). Certainly, I fear for you the torment of a Great Day!" (59) The leaders of his people said: "Verily, we see you in plain error." (60) [Nûh (Noah)] said: "O my people! There is no error in me, but I am a Messenger from the Lord of the 'Alamîn (mankind, jinn and all that exists)! (61) "I convey unto you the Messages of my Lord and give sincere advice to you. And I know from Allâh what you know not. (62) "Do you wonder that there has come to you a Reminder from your Lord through a man from amongst you, that he may warn you, so that you may fear Allâh and that you may receive (His) Mercy?" (63) But they belied him, so We saved him and those along with him in the ship, and We drowned those who belied Our Ayât (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.). They were indeed a blind people (64) And to 'Ad (people, We sent) their brother Hûd. He said: "O my people! Worship Allâh! You have no other Ilâh (God) but Him. (Lâ ilâha ill-allâh: none has the right to be worshipped but Allâh). Will you not fear (Allâh)?" (65) The leaders of those who disbelieved among his people said: "Verily, we see you in foolishness, and verily, we think you are one of the liars." (66) (Hûd) said: "O my people! There is no foolishness in me, but (I am) a Messenger from the Lord of the 'Alamîn (mankind, jinn and all that exists)! (67)

Al-Araf From the land that is clean and good, by the will of its Cherisher, springs up produce, (rich) after its kind: but from the land that is bad, spring up nothing but that which is niggardly: thus do We explain the signs by various (symbols) to those who are grateful. (58) We sent Noah to his people. He said: "O my people! worship Allah! ye have no other god but Him. I fear for you the punishment of a dreadful Day! (59) The leaders of his people said: "Ah! we see thee evidently wandering (in mind)." (60) He said: "O my people! No wandering is there in my (mind): on the contrary I am an messenger from the Lord and Cherisher of the worlds! (61) "I but fulfil towards you the duties of my Lord's mission: sincere is my advice to you and I know from Allah something that ye know not. (62) "Do ye wonder that there hath come to you a reminder from your Lord through a man of your own people, to warn you― so that ye may fear Allah and haply receive His Mercy?" (63) But they rejected him, and We delivered him, and those with him, in the Ark: But We overwhelmed in the Flood those who rejected our signs. They were indeed a blind people! (64) To the Ad people, (We sent) Hud one of their (own) brethren: he said: "O my people! worship Allah! ye have no other god but Him. Will yet not fear (Allah)?" (65) The leaders of the unbelievers among his people said: "Ah! we see thou art an imbecile!" and "we think thou art a liar!" (66) He said: "O my people! I am not imbecile, but (I am) an messenger from the Lord and Cherisher of the worlds! (67)

AL-A‘RAF Le bon pays, sa végétation pousse avec la grâce de son Seigneur; quant au mauvais pays, (sa végétation) ne sort qu’insuffisamment et difficilement. Ainsi déployons-Nous les enseignements pour des gens reconnaissants(1). (58) Nous avons envoyé Noé vers son peuple. Il dit: «Ô mon peuple, adorez Allah. Pour vous, pas d’autre divinité que Lui. Je crains pour vous le châtiment d’un jour terrible». (59) Les notables de son peuple dirent: «Nous te voyons dans un égarement manifeste». (60) Il dit: «Ô mon peuple, il n’y a pas d’égarement en moi; mais je suis un Messager de la part du Seigneur de l’Univers. (61) Je vous communique les messages de mon Seigneur, et je vous donne conseil sincère, et je sais d’Allah ce que vous ne savez pas. (62) Est-ce que vous vous étonnez qu’un rappel vous vienne de votre Seigneur à travers un homme issu de vous, pour qu’il vous avertisse et que vous deveniez pieux et que la miséricorde vous soit accordée?» (63) Et ils le traitèrent de menteur. Or, Nous le sauvâmes, lui et ceux qui étaient avec lui dans l’arche, et noyâmes ceux qui traitaient de mensonges Nos miracles. C’étaient des gens aveugles, vraiment. (64) Et aux ‘Aad, leur frère Hûd: «Ô mon peuple, dit-il, adorez Allah. Pour vous, pas d’autre divinité que Lui. Ne [Le] craignez-vous donc pas(2)?» (65) Les notables de son peuple qui ne croyaient pas dirent: «Certes, nous te voyons en pleine sottise, et nous pensons que tu es du nombre des menteurs». (66) Il dit: «Ô mon peuple, il n’y a point de sottise en moi; mais je suis un Messager de la part du Seigneur de l’Univers. (67)

TEMPAT TERTINGGI Dan tanah yang baik, tanaman-tanamannya tumbuh subur dengan seizin Allah; dan tanah yang tidak subur, tanaman-tanamannya hanya tumbuh merana. Demikianlah Kami mengulangi tanda-tanda kebesaran [Kami] bagi orang-orang yang bersyukur. (58) Sesungguhnya Kami telah mengutus Nuh kepada kaumnya lalu ia berkata: "Wahai kaumku sembahlah Allah, sekali-kali tak ada Tuhan bagimu selain-Nya." Sesungguhnya [kalau kamu tidak menyembah Allah], aku takut kamu akan ditimpa azab hari yang besar [kiamat]. (59) Pemuka-pemuka dari kaumnya berkata: "Sesungguhnya kami memandang kamu berada dalam kesesatan yang nyata". (60) Nuh menjawab: "Hai kaumku, tak ada padaku kesesatan sedikitpun tetapi aku adalah utusan dari Tuhan semesta alam". (61) "Aku sampaikan kepadamu amanat-amanat Tuhanku dan aku memberi nasehat kepadamu, dan aku mengetahui dari Allah apa yang tidak kamu ketahui".[1] (62) Dan apakah kamu [tidak percaya] dan heran bahwa datang kepada kamu peringatan dari Tuhanmu dengan perantaraan seorang laki-laki dari golonganmu agar dia memberi peringatan kepadamu dan mudah-mudahan kamu bertakwa dan supaya kamu mendapat rahmat? (63) Maka mereka mendustakan Nuh, kemudian Kami selamatkan dia dan orang-orang yang bersamanya di dalam bahtera, dan Kami tenggelamkan orang-orang yang mendustakan ayat-ayat Kami. Sesungguhnya mereka adalah kaum yang buta [mata hatinya]. (64) Dan [Kami telah mengutus] kepada kaum ’Aad saudara mereka, Hud. Ia berkata: "Hai kaumku, sembahlah Allah, sekali-kali tidak ada Tuhan bagimu selain-Nya. Maka mengapa kamu tidak bertakwa kepada-Nya?" (65) Pemuka-pemuka yang kafir dari kaumnya berkata: "Sesungguhnya kami benar-benar memandang kamu dalam keadaan kurang akal dan sesungguhnya kami menganggap kamu termasuk orang-orang yang berdusta". (66) Hud berkata: "Hai kaumku, tidak ada padaku kekurangan akal sedikitpun, tetapi aku ini adalah utusan dari Tuhan semesta alam. (67)

Al-Araf Dan negeri yang baik (tanahnya), tanaman-tanamannya tumbuh (subur) dengan izin Allah dan negeri yang tidak baik (tanahnya) tidak tumbuh tanamannya melainkan dengan keadaan bantut. Demikianlah Kami menerangkan tanda-tanda (kemurahan dan kekuasaan) Kami dengan berbagai cara bagi orang-orang yang (mahu) bersyukur. (58) Sesungguhnya Kami telah mengutuskan Nabi Nuh kepada kaumnya, lalu berkatalah dia: Wahai kaumku! Sembahlah kamu akan Allah, (sebenarnya) tidak ada Tuhan bagi kamu selain daripadaNya. Sesungguhnya aku bimbang, kamu akan ditimpa azab hari yang besar (hari kiamat) (59) Ketua-ketua dari kaumnya berkata: Sesungguhnya kami nampakmu (wahai Nuh) berada dalam kesesatan yang nyata. (60) Nabi Nuh menjawab: Wahai KaumKu! Tidak ada padaku sebarang kesesatan, tetapi aku adalah seorang Rasul dari Tuhan sekalian alam. (61) (Tugasku) menyampaikan kepada kamu perintah-perintah yang (diutuskan oleh) Tuhanku, serta aku memberi nasihat kepada kamu, sedang aku mengetahui (melalui wahyu) dari Allah akan apa yang kamu tidak mengetahuinya. (62) Adakah kamu merasa ragu-ragu dan hairan tentang datangnya kepada kamu nasihat pengajaran dari Tuhan kamu melalui seorang lelaki dari golongan kamu, untuk memberi peringatan kepada kamu dan supaya kamu bertakwa dan juga supaya kamu beroleh rahmat?. (63) Mereka terus mendustakannya, lalu Kami selamatkan dia dan orang-orang yang bersamanya di dalam bahtera dan Kami karamkan orang-orang yang mendustakan ayat-ayat Kami. Sesungguhnya mereka adalah kaum yang buta (mata hatinya daripada melihat kebenaran) (64) Dan kepada kaum Aad, (Kami utuskan) saudara mereka: Nabi Hud. Dia berkata: Wahai kaumku! Sembahlah kamu akan Allah, (sebenarnya) tidak ada Tuhan bagi kamu selain daripadaNya. Oleh itu, tidakkah kamu mahu bertakwa kepadaNya? (65) Ketua-ketua yang kafir dari kaumnya berkata: Sesungguhnya kami (wahai Hud) nampakmu berada dalam kebodohan dan sesungguhnya kami fikir engkau adalah dari orang-orang yang berdusta. (66) Nabi Hud menjawab: Wahai kaumku! Tidak ada padaku sebarang kebodohan, tetapi aku adalah seorang Rasul dari Tuhan sekalian alam. (67)

SURA AL-'ARAF Y la buena tierra da sus frutos con permiso de su Señor, pero la mala no da sino escasez. Así es como hacemos claros los signos para los que agradecen. (58) Y así fue como enviamos a Nuh a su gente, y les dijo: ¡Gente mía! Adorad a Allah, fuera de Él no tenéis otro dios; temo para vosotros el castigo de un día terrible. (59) Dijeron los ricos y principales de su gente: Te vemos en un claro extravío. (60) Dijo: ¡Gente mía! No hay en mí extravío alguno, sino que soy un mensajero del Señor de los mundos. (61) Os hago llegar los mensajes de mi Señor y os aconsejo; y sé, procedente de Allah, lo que no sabéis. (62) ¿Os sorprende que os haya llegado un recuerdo de vuestro Señor a través de uno de vosotros para advertiros y para que fuerais temerosos y se pudiera tener misericordia con vosotros? (63) Lo tacharon de mentiroso y lo salvamos en la nave a él y a los que con él estaban, ahogando a los que habían negado la verdad de Nuestros signos.Verdaderamente fueron una gente ciega. (64) Y a los Ad, a su hermano Hud que les dijo: ¡Gente mía! ¡Adorad a Allah! Fuera de Él no tenéis otro dios.¿No os guardaréis? (65) Dijeron los ricos y principales de su gente, que no creían: Te vemos en una insensatez y te tenemos por uno de los mentirosos. (66) Dijo: ¡Gente mía! No hay en mí ninguna insensatez, sino que soy un mensajero del Señor de los mundos. (67)