سُوۡرَةُ الاٴعرَاف بِسۡمِ ٱللهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ الٓمٓصٓ (١) كِتَـٰبٌ أُنزِلَ إِلَيۡكَ فَلَا يَكُن فِى صَدۡرِكَ حَرَجٌ۬ مِّنۡهُ لِتُنذِرَ بِهِۦ وَذِكۡرَىٰ لِلۡمُؤۡمِنِينَ (٢) ٱتَّبِعُواْ مَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُم مِّن رَّبِّكُمۡ وَلَا تَتَّبِعُواْ مِن دُونِهِۦۤ أَوۡلِيَآءَ‌ۗ قَلِيلاً۬ مَّا تَذَكَّرُونَ (٣) وَكَم مِّن قَرۡيَةٍ أَهۡلَكۡنَـٰهَا فَجَآءَهَا بَأۡسُنَا بَيَـٰتًا أَوۡ هُمۡ قَآٮِٕلُونَ (٤) فَمَا كَانَ دَعۡوَٮٰهُمۡ إِذۡ جَآءَهُم بَأۡسُنَآ إِلَّآ أَن قَالُوٓاْ إِنَّا كُنَّا ظَـٰلِمِينَ (٥) فَلَنَسۡـَٔلَنَّ ٱلَّذِينَ أُرۡسِلَ إِلَيۡهِمۡ وَلَنَسۡـَٔلَنَّ ٱلۡمُرۡسَلِينَ (٦) فَلَنَقُصَّنَّ عَلَيۡہِم بِعِلۡمٍ۬‌ۖ وَمَا كُنَّا غَآٮِٕبِينَ (٧) وَٱلۡوَزۡنُ يَوۡمَٮِٕذٍ ٱلۡحَقُّ‌ۚ فَمَن ثَقُلَتۡ مَوَٲزِينُهُ ۥ فَأُوْلَـٰٓٮِٕكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ (٨) وَمَنۡ خَفَّتۡ مَوَٲزِينُهُ ۥ فَأُوْلَـٰٓٮِٕكَ ٱلَّذِينَ خَسِرُوٓاْ أَنفُسَہُم بِمَا كَانُواْ بِـَٔايَـٰتِنَا يَظۡلِمُونَ (٩) وَلَقَدۡ مَكَّنَّـٰڪُمۡ فِى ٱلۡأَرۡضِ وَجَعَلۡنَا لَكُمۡ فِيہَا مَعَـٰيِشَ‌ۗ قَلِيلاً۬ مَّا تَشۡكُرُونَ (١٠) وَلَقَدۡ خَلَقۡنَـٰڪُمۡ ثُمَّ صَوَّرۡنَـٰكُمۡ ثُمَّ قُلۡنَا لِلۡمَلَـٰٓٮِٕكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأَدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ لَمۡ يَكُن مِّنَ ٱلسَّـٰجِدِينَ (١١)

Al-Araf Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla Elif. Lâm. Mîm. Sâd. (1) (Bu), kendisiyle insanları uyarman, inananlara öğüt vermen için sana indirilen bir kitaptır. Artık bu hususta kalbinde bir şüphe olmasın. (2) Rabbinizden size indirilene (Kur`an`a) uyun. O`nu bırakıp da başka dostların peşlerinden gitmeyin. Ne kadar da az öğüt alıyorsunuz! (3) Nice memleketler var ki biz onları helâk ettik. Azabımız onlara geceleyin yahut gündüz istirahat ederlerken geldi. (4) Azabımız onlara geldiğinde çağırışları, "Biz gerçekten zalim kişilermişiz" demelerinden başka bir şey olmadı. (5) Elbette kendilerine peygamber gönderilen kimseleri sorguya çekeceğimiz gibi, gönderilen peygamberlere de mutlaka soracağız. (6) Ve onlara (olup bitenleri) tam bir bilgi ile mutlaka anlatacağız. Biz, onlardan uzak değiliz. (7) O gün tartı haktır. Kimin (sevap) tartıları ağır gelirse, işte onlar kurtuluşa erenlerdir. (8) Kimin de tartıları hafif gelirse, işte onlar, âyetlerimize karşı haksızlık ettiklerinden dolayı kendilerini ziyana sokanlardır. (9) Doğrusu biz sizi yeryüzüne yerleştirdik ve orada size geçim vasıtaları verdik. Ne kadar da az şükrediyorsunuz! (10) Andolsun sizi yarattık, sonra size şekil verdik, sonra da meleklere, Âdem`e secde edin! diye emrettik. İblis`in dışındakiler secde ettiler. O secde edenlerden olmadı. (11)

Al-Araf Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Alif Lam Mim Sad. (1) (Dies ist) ein zu dir hinabgesandtes Buch; du sollst seinetwegen nicht bedrückt sein; und du sollst damit warnen; und es soll eine Ermahnung für die Gläubigen (sein). (2) Folgt dem, was zu euch von eurem Herrn herabgesandt wurde, und folgt keinen anderen Beschützern außer Ihm. Wie wenig seid ihr (dessen) eingedenk! (3) Und wieviele Städte haben Wir zerstört! Unsere Strafe kam über sie bei Nacht oder während sie (sich) am Mittag ausruhten. (4) "Ihr Ausruf war nichts anderes, als Unsere Strafe über sie kam, als daß sie sagten: "" Wir waren wahrlich Frevler!"" (5) "Wahrlich, Wir werden jene fragen, zu denen (die Gesandten) geschickt wurden, und Wir werden die Gesandten fragen. (6) Dann werden Wir ihnen mit Wissen berichten, (was geschehen ist); denn Wir waren (ja) niemals abwesend. (7) Und das Wägen an jenem Tage wird wahrhaftig sein. Diejenigen, deren Waagschale dann schwer ist, werden erfolgreich sein. (8) Diejenigen, deren Waagschale aber leicht ist, sind jene, die ihrer selbst verlustig gegangen sind, weil sie sich gegen Unsere Zeichen vergingen. (9) Wahrlich, Wir haben euch auf der Erde Macht verliehen und euch darin die Mittel zum Unterhalt bereitet. Wie wenig seid ihr dankbar! (10) "Und Wir hatten euch erschaffen, dann gaben Wir euch die Gestalt; dann sprachen Wir zu den Engeln: ""Werft euch vor Adam nieder!"" - und sie alle warfen sich nieder. Nur Iblis nicht; er gehörte nicht zu denen, die sich unterwarfen. (11)

Al-Araf In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Alif-Lâm-Mîm-Sâd. [These letters are one of the miracles of the Qur'ân and none but Allâh (Alone) knows their meanings]. (1) (This is the) Book (the Qur'ân) sent down unto you (O Muhammad SAW), so let not your breast be narrow therefrom, that you warn thereby, and a reminder unto the believers. (2) [Say (O Muhammad SAW) to these idolaters (pagan Arabs) of your folk:] Follow what has been sent down unto you from your Lord (the Qur'ân and Prophet Muhammad's Sunnah), and follow not any Auliyâ' (protectors and helpers who order you to associate partners in worship with Allâh), besides Him (Allâh). Little do you remember! (3) And a great number of towns (their population) We destroyed (for their crimes). Our torment came upon them (suddenly) by night or while they were taking their midday nap. (4) No cry did they utter when Our Torment came upon them but this: "Verily, we were Zâlimûn (polytheists and wrong-doers)". (5) Then surely, We shall question those (people) to whom it (the Book) was sent and verily, We shall question the Messengers. (6) Then surely, We shall narrate unto them (their whole story) with knowledge, and indeed We were not been absent. (7) And the weighing on that day (Day of Resurrection) will be the true (weighing)[]. So as for those whose scale (of good deeds) will be heavy, they will be the successful (by entering Paradise). (8) And as for those whose scale will be light, they are those who will lose their ownselves (by entering Hell) because they denied and rejected Our Ayât (proofs, evidences, verses, lessons, signs, revelations, etc.). (9) And surely, We gave you authority on the earth and appointed for you therein provisions (for your life). Little thanks do you give. (10) And surely, We created you (your father Adam) and then gave you shape (the noble shape of a human being); then We told the angels, "Prostrate yourselves to Adam", and they prostrated themselves, except Iblîs (Satan), he refused to be of those who prostrated themselves. (11)

Al-Araf In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Alif, Lam, Mim, Sad. (1) A Book revealed unto thee― so let thy heart be oppressed no more by any difficulty on that account that with it thou mightest warn (the erring) and teach the Believers. (2) Follow (O men!) the revelation given unto you from your Lord, and follow not, as friends or protectors, other than Him. Little it is ye remember of admonition. (3) How many towns have We destroyed (for their sins)? Our punishment took them on a sudden by night or while they slept for their afternoon rest. (4) When (thus) our punishment took them, no cry did they utter but this "indeed we did wrong." (5) Then shall We question those to whom Our message was sent and those by whom We sent it. (6) And verily, We shall recount their whole story with knowledge, for We were never absent (at any time or place). (7) The balance that day will be true (to a nicety): those whose scale (of good) will be heavy, will prosper. (8) Those whose scale will be light, will find their souls in perdition, for that they wrongfully treated our signs. (9) It is We who have placed you with authority on earth, and provided you therein with means for the fulfilment of your life: small are the thanks that ye give! (10) It is We who created you and gave you shape; then We bade the angels prostrate to Adam, and they prostrated, not so Iblis; he refused to be of those who bow down. (11)

AL-A‘RAF Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux Alif, Lām, Mīm, Ṣād. (1) C’est un Livre qui t’a été descendu; qu’il n’y ait, à son sujet, nulle gêne dans ton cœur; afin que par cela tu avertisses, et (qu’il soit) un Rappel aux croyants. (2) Suivez ce qui vous a été descendu venant de votre Seigneur et ne suivez pas d’autres alliés que Lui. Mais vous vous souvenez peu. (3) Que de cités Nous avons détruites! Or, Notre rigueur les atteignit au cours du repos nocturne ou durant leur sieste. (4) Leur invocation, lorsque leur survint notre rigueur, se limita à ces paroles: «Certes nous étions injustes». (5) Nous interrogerons ceux vers qui furent envoyés des messagers et Nous interrogerons aussi les envoyés(2). (6) Nous leur raconterons en toute connaissance (ce qu’ils faisaient) car Nous n’étions pas absent! (7) Et la pesée, ce jour-là, sera équitable. Donc, celui dont les bonnes actions pèseront lourd... voilà ceux qui réussiront! (8) Et quant à celui dont les bonnes actions pèseront léger... voilà ceux qui auront causé la perte de leurs âmes parce qu’ils étaient injustes envers Nos enseignements. (9) Certes, Nous vous avons donné du pouvoir sur terre et Nous vous y avons assigné subsistance. (Mais) vous êtes très peu reconnaissants! (10) Nous vous avons créés, puis Nous vous avons donné une forme, ensuite Nous avons dit aux Anges: «Prosternez-vous devant Adam.» Ils se prosternèrent, à l’exception de Iblis qui ne fut point de ceux qui se prosternèrent. (11)

TEMPAT TERTINGGI Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Alif laam miim shaad [1]. (1) Ini adalah sebuah kitab yang diturunkan kepadamu, maka janganlah ada kesempitan di dalam dadamu karenanya, supaya kamu memberi peringatan dengan kitab itu [kepada orang kafir], dan menjadi pelajaran bagi orang-orang yang beriman. (2) Ikutilah apa yang diturunkan kepadamu dari Tuhanmu dan janganlah kamu mengikuti pemimpin-pemimpin selain-Nya [2]. Amat sedikitlah kamu mengambil pelajaran [daripadanya]. (3) Betapa banyaknya negeri yang telah Kami binasakan, maka datanglah siksaan Kami [menimpa penduduk]nya di waktu mereka berada di malam hari, atau di waktu mereka beristirahat di tengah hari. (4) Maka tidak adalah keluhan mereka di waktu datang kepada mereka siksaan Kami, kecuali mengatakan: "Sesungguhnya kami adalah orang-orang yang zalim". (5) Maka sesungguhnya Kami akan menanyai umat-umat yang telah diutus rasul-rasul kepada mereka dan sesungguhnya Kami akan menanyai [pula] rasul-rasul [Kami], (6) maka sesungguhnya akan Kami kabarkan kepada mereka [apa-apa yang telah mereka perbuat], sedang [Kami] mengetahui [keadaan mereka], dan Kami sekali-kali tidak jauh [dari mereka]. (7) Timbangan pada hari itu ialah kebenaran [keadilan], maka barangsiapa berat timbangan kebaikannya, maka mereka itulah orang-orang yang beruntung. (8) Dan siapa yang ringan timbangan kebaikannya, maka itulah orang-orang yang merugikan dirinya sendiri, disebabkan mereka selalu mengingkari ayat-ayat Kami. (9) Sesungguhnya Kami telah menempatkan kamu sekalian di muka bumi dan Kami adakan bagimu di muka bumi itu [sumber] penghidupan. Amat sedikitlah kamu bersyukur. (10) Sesungguhnya Kami telah menciptakan kamu [Adam], lalu Kami bentuk tubuhmu, kemudian Kami katakan kepada para malaikat: "Bersujudlah kamu kepada Adam"; maka merekapun bersujud kecuali iblis. Dia tidak termasuk mereka yang bersujud. (11)

Al-Araf Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Alif, Laam, Miim, Saad. (1) (Al-Quran ini) sebuah Kitab yang diturunkan kepadamu (wahai Muhammad dari Tuhanmu). Oleh itu, janganlah ada perasaan bimbang dalam dadamu mengenainya, supaya engkau memberi amaran dengan Al-Quran itu (kepada orang-orang yang ingkar) dan supaya menjadi peringatan bagi orang-orang yang beriman. (2) (Katakanlah kepada mereka wahai Muhammad): Turutlah apa yang telah diturunkan kepada kamu dari Tuhan kamu dan janganlah kamu menurut pemimpin-pemimpin yang lain dari Allah; (tetapi sayang) amatlah sedikit kamu mengambil peringatan. (3) Dan berapa banyak negeri yang Kami binasakan, iaitu datang azab seksa Kami menimpa penduduknya pada malam hari atau ketika mereka berehat pada tengah hari. (4) Maka tidak ada yang mereka katakan ketika datangnya azab Kami kepada mereka, melainkan mereka (mengakui dengan) berkata: Sebenarnya kami adalah orang-orang yang zalim. (5) Maka sesungguhnya Kami (Allah) akan menyoal umat-umat yang telah diutuskan (Rasul-rasul) kepada mereka dan sesungguhnya Kami akan menyoal juga Rasul-rasul itu. (6) Kemudian sesungguhnya Kami akan ceritakan kepada mereka (Rasul-rasul dan umat-umatnya), dengan (berdasarkan) pengetahuan (yang meliputi akan apa yang mereka lakukan), dan sememangnya Kami tidak sekali-kali ghaib (bahkan sentiasa Mendengar, Melihat dan Mengetahui akan hal ehwal mereka). (7) Dan timbangan amal pada hari itu adalah benar; maka sesiapa yang berat timbangan amalnya (yang baik), maka mereka itulah orang-orang yang berjaya. (8) Dan sesiapa yang ringan timbangan amalnya (yang baik), maka mereka itulah orang-orang yang merugikan dirinya sendiri, dengan sebab mereka berlaku zalim terhadap ayat-ayat Kami (dengan meletakkannya pada bukan tempatnya). (9) Dan sesungguhnya Kami telah menetapkan kamu (dan memberi kuasa) di bumi dan Kami jadikan untuk kamu padanya (berbagai jalan) penghidupan (supaya kamu bersyukur, tetapi) amatlah sedikit kamu bersyukur. (10) Dan sesungguhnya Kami telah menciptakan kamu, lalu Kami membentuk rupa kamu, kemudian Kami berfirman kepada malaikat-malaikat: Sujudlah kamu kepada Adam, lalu mereka sujud melainkan Iblis, dia tidaklah termasuk dalam golongan yang sujud. (11)

SURA AL-'ARAF En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo Alif, Lam, Mim, Sad. (1) Es un Libro que se te ha hecho descender, que no haya pues ninguna estrechez en tu pecho por su causa.Para que adviertas con él y sea un recuerdo para los creyentes. (2) ¡Seguid lo que os ha descendido de vuestro Señor y no sigáis a ningún protector fuera de Él!¡Qué poco recapacitáis! (3) ¡Cuántas ciudades hemos destruido! Nuestra violencia les sobrevino mientras dormían o sesteaban. (4) Y cuando les llegó Nuestra violencia, su única súplica fue decir: ¡Realmente fuimos injustos! (5) Preguntaremos a aquéllos a los que se les mandaron enviados y preguntaremos a los enviados. (6) Les hablaremos de lo que hicieron con conocimiento de causa, pues no estábamos Ausentes. (7) Ese día, el peso en la balanza será la verdad. Aquéllos cuyas acciones tengan peso, serán quienes hayan tenido éxito. (8) Pero aquéllos cuya acciones apenas pesen, serán quienes se hayan perdido a sí mismos por haber sido injustos con Nuestros signos. (9) Y en verdad que os hemos dado una buena posición en la tierra y os hemos puesto en ella medios de subsistencia. ¡Qué poco es lo que agradecéis! (10) Y os creamos, os dimos una forma y luego dijimos a los ángeles: ¡Postraos ante Adam! Y se postraron todos, menos Iblis, que no estuvo entre ellos. (11)