وَلِڪُلٍّ۬ دَرَجَـٰتٌ۬ مِّمَّا عَمِلُواْ‌ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَـٰفِلٍ عَمَّا يَعۡمَلُونَ (١٣٢) وَرَبُّكَ ٱلۡغَنِىُّ ذُو ٱلرَّحۡمَةِ‌ۚ إِن يَشَأۡ يُذۡهِبۡڪُمۡ وَيَسۡتَخۡلِفۡ مِنۢ بَعۡدِڪُم مَّا يَشَآءُ كَمَآ أَنشَأَڪُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوۡمٍ ءَاخَرِينَ (١٣٣) إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَأَتٍ۬‌ۖ وَمَآ أَنتُم بِمُعۡجِزِينَ (١٣٤) قُلۡ يَـٰقَوۡمِ ٱعۡمَلُواْ عَلَىٰ مَكَانَتِڪُمۡ إِنِّى عَامِلٌ۬‌ۖ فَسَوۡفَ تَعۡلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ ۥ عَـٰقِبَةُ ٱلدَّارِ‌ۗ إِنَّهُ ۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّـٰلِمُونَ (١٣٥) وَجَعَلُواْ لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ ٱلۡحَرۡثِ وَٱلۡأَنۡعَـٰمِ نَصِيبً۬ا فَقَالُواْ هَـٰذَا لِلَّهِ بِزَعۡمِهِمۡ وَهَـٰذَا لِشُرَكَآٮِٕنَا‌ۖ فَمَا ڪَانَ لِشُرَڪَآٮِٕهِمۡ فَلَا يَصِلُ إِلَى ٱللَّهِ‌ۖ وَمَا ڪَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَڪَآٮِٕهِمۡ‌ۗ سَآءَ مَا يَحۡڪُمُونَ (١٣٦) وَڪَذَٲلِكَ زَيَّنَ لِڪَثِيرٍ۬ مِّنَ ٱلۡمُشۡرِڪِينَ قَتۡلَ أَوۡلَـٰدِهِمۡ شُرَڪَآؤُهُمۡ لِيُرۡدُوهُمۡ وَلِيَلۡبِسُواْ عَلَيۡهِمۡ دِينَهُمۡ‌ۖ وَلَوۡ شَآءَ ٱللَّهُ مَا فَعَلُوهُ‌ۖ فَذَرۡهُمۡ وَمَا يَفۡتَرُونَ (١٣٧)

Al-Anaam Herkesin yaptıkları işlere göre dereceleri vardır. Rabbin onların yaptıklarından habersiz değildir. (132) Rabbin zengindir, rahmet sahibidir. Dilerse sizi yok eder ve sizi başka bir kavmin zürriyetinden yarattığı gibi sizden sonra yerinize dilediği bir kavmi yaratır. (133) Size vadedilen mutlaka gelecektir; siz bunu önleyemezsiniz. (134) De ki: Ey kavmim! Elinizden geleni yapın! Ben de yapacağım! Yurdun (dünyanın) sonunun kimin lehine olduğunu yakında bileceksiniz. Gerçek şu ki, zalimler iflah olmazlar. (135) Allah`ın yarattığı ekinlerle hayvanlardan Allah`a pay ayırıp zanlarınca, bu Allah`a, bu da ortaklarımıza (putlarımıza) dediler. Ortakları için ayrılan Allah`a ulaşmıyor, fakat Allah için ayrılan ortaklarına ulaşıyor! Ne kötü hüküm veriyorlar? (136) Bunun gibi ortakları, müşriklerden çoğuna çocuklarını (kızlarını) öldürmeyi hoş gösterdi ki, hem kendilerini mahvetsinler hem de dinlerini karıştırıp bozsunlar! Allah dileseydi bunu yapamazlardı. Öyle ise onları uydurdukları ile başbaşa bırak! (137)

Al-Anaam Jeder hat Rangstellungen für das, was er geleistet hat; und dein Herr übersieht nicht, was sie tun. (132) Und dein Herr ist Der, Der auf keinen angewiesen ist, und Dem die Barmherzigkeit zu eigen ist. Wenn Er will, wird Er euch hinwegnehmen und an eurer Stelle folgen lassen, was Ihm beliebt, wie Er euch auch aus der Nachkommenschaft anderer entstehen ließ. (133) Wahrlich, was euch versprochen wird, das wird geschehen, und ihr könnt es nicht vereiteln. (134) "Sprich: ""O Leute, handelt eurem Standpunkt gemäß, (auch) ich werde (entsprechend) handeln. Bald werdet ihr erfahren, wer den endgültigen Lohn der Wohnstatt erhalten wird."" Siehe, die Ungerechten sind nie erfolgreich. (135) ""Und sie haben für Allah einen Anteil an den Feldfrüchten und dem Vieh, das Er wachsen ließ, ausgesetzt, und sie sagen: ""Das ist für Allah"", wie sie meinen, ""und das ist für unsere Teilhaber (Götzen)."" Aber was für ihre Teilhaber ist, das erreicht Allah nicht, während das, was für Allah ist, ihre Teilhaber erreicht. Übel ist das, was sie beurteilen. (136) "Und ebenso haben ihre Teilhaber vielen der Götzenanbeter das Töten ihrer Kinder als wohlgefällig erscheinen lassen, damit sie sie verderben und ihren Glauben verwirren können. Und hätte Allah Seinen Willen erzwungen, hätten sie das nicht getan; so überlasse sie sich selbst mit dem, was sie erdichten. (137)

Al-Anaam For all there will be degrees (or ranks) according to what they did. And your Lord is not unaware of what they do. (132) And your Lord is Rich (Free of all wants), full of Mercy, if He wills, He can destroy you, and in your place make whom He wills as your successors, as He raised you from the seed of other people. (133) Surely, that which you are promised will verily come to pass, and you cannot escape (from the Punishment of Allâh). (134) Say (O Muhammad SAW): "O my people! Work according to your way, surely, I too am working (in my way), and you will come to know for which of us will be the (happy) end in the Hereafter. Certainly the Zâlimûn (polytheists and wrong¬doers) will not be successful." (135) And they assign to Allâh a share of the tilth and cattle which He has created, and they say: "This is for Allâh according to their claim, and this is for our (Allâh's so¬called) partners." But the share of their (Allâh's so¬called) "partners" reaches not Allâh, while the share of Allâh reaches their (Allâh's so¬called) "partners"! Evil is the way they judge! (136) And so to many of the Mushrikûn (polytheists - see V.2:105) their (Allâh's so¬called) "partners" have made fair-seeming the killing of their children, in order to lead them to their own destruction and cause confusion in their religion. And if Allâh had willed, they would not have done so. So leave them alone with their fabrications. (137)

Al-Anaam To all are degrees (or ranks) according to their deeds: for thy Lord is not unmindful of anything that they do. (132) Thy Lord is Self-sufficient full, of Mercy: if it were His Will, He could destroy you, and in your place appoint whom He will as your successors, even as He raised you up from the posterity of other people. (133) All that hath been promised unto you will come to pass: nor can ye frustrate it (in the least bit). (134) Say: "O my people! Do whatever ye can: I will do (my part): soon will ye know who it is whose end will be (best) in the Hereafter: certain it is that the wrong-doers will not prosper." (135) Out of what Allah hath produced in abundance in tilth and in cattle, they assigned Him a share: they say according to their fancies: "This is for Allah, and this― for our `partners'"! But the share of their `partners' reacheth not Allah, whilst the share of Allah reacheth their `partners'! Evil (and unjust) is their assignment!. (136) Even so, in the eyes of most of the Pagans, their `partners' made alluring the slaughter of their children in order to lead them to their own destruction, and cause confusion in their religion. If Allah had willed, they would not have done so: but leave alone them and their inventions. (137)

LES BESTIAUX A chacun des rangs (des récompenses) selon ses œuvres. Or ton Seigneur n’est pas inattentif à ce qu’ils font. (132) Ton Seigneur est le Suffisant à Soi-même, le Détenteur de la miséricorde. S’Il voulait, Il vous ferait périr et mettrait à votre place qui Il veut, de même qu’Il vous a créés d’une descendance d’un autre peuple. (133) Ce qui vous a été promis arrivera (certainement.) Et vous n’êtes pas à même de [Nous] réduire à l’impuissance. (134) Dis: «Ô mon peuple! Continuez à agir selon votre méthode; moi aussi j’agirai selon la mienne. Ensuite, vous saurez qui aura un meilleur (sort) dans l’au-delà.» Certes, les injustes ne réussiront jamais. (135) Et ils assignent à Allah une part de ce qu’Il a Lui-même créé, en fait de récoltes et de bestiaux, et ils disent: «Ceci est à Allah - selon leur prétention! - et ceci à nos divinités.» Mais ce qui est pour leurs divinités ne parvient pas à Allah, tandis que ce qui est pour Allah parvient à leurs divinités. Comme leur jugement est mauvais! (136) Et c’est ainsi que leurs divinités ont enjolivé à beaucoup d’associateurs le meurtre de leurs enfants, afin de les ruiner et de travestir à leurs yeux leur religion. Or si Allah voulait, ils ne le feraient pas. Laisse-les donc, ainsi que ce qu’ils inventent (137)

BINATANG TERNAK Dan masing-masing orang memperoleh derajat-derajat [seimbang] dengan apa yang dikerjakannya. Dan Tuhanmu tidak lengah dari apa yang mereka kerjakan. (132) Dan Tuhanmu Maha Kaya, lagi mempunyai rahmat. Jika Dia menghendaki niscaya Dia memusnahkan kamu dan menggantimu dengan siapa yang dikehendaki-Nya setelah kamu [musnah], sebagaimana Dia telah menjadikan kamu dari keturunan orang-orang lain. (133) Sesungguhnya apa yang dijanjikan kepadamu pasti datang, dan kamu sekali-kali tidak sanggup menolaknya. (134) Katakanlah: "Hai kaumku, berbuatlah sepenuh kemampuanmu [1], sesungguhnya akupun berbuat [pula]. Kelak kamu akan mengetahui, siapakah [di antara kita] yang akan memperoleh hasil yang baik dari dunia ini [2]. Sesungguhnya, orang-orang yang zalim itu tidak akan mendapat keberuntungan. (135) Dan mereka memperuntukkan bagi Allah satu bahagian dari tanaman dan ternak yang telah diciptakan Allah, lalu mereka berkata sesuai dengan persangkaan mereka: "Ini untuk Allah dan ini untuk berhala-berhala kami". Maka saji-sajian yang diperuntukkan bagi berhala-berhala mereka tidak sampai kepada Allah; dan saji-sajian yang diperuntukkan bagi Allah, maka sajian itu sampai kepada berhala-berhala mereka [3]. Amat buruklah ketetapan mereka itu. (136) Dan demikianlah pemimpin-pemimpin mereka telah menjadikan kebanyakan dari orang-orang yang musyrik itu memandang baik membunuh anak-anak mereka untuk membinasakan mereka dan untuk mengaburkan bagi mereka agamanya [4]. Dan kalau Allah menghendaki, niscaya mereka tidak mengerjakannya, maka tinggalkanlah mereka dan apa yang mereka ada-adakan. (137)

Al-Anaam Dan bagi tiap-tiap seorang (dari manusia atau jin), beberapa darjat (tingkatan balasan) disebabkan (amal baik atau jahat) yang mereka telah kerjakan dan (ingatlah) Tuhanmu tiadalah lalai dari apa yang mereka lakukan. (132) Dan Tuhanmu Maha Kaya, lagi Melimpah-limpah rahmatNya. Jika Dia kehendaki, nescaya Dia binasakan kamu dan menggantikan sesudah (binasanya) kamu dengan sesiapa yang dikehendakiNya, sebagaimana Dia telah menjadikan kamu dari keturunan kaum yang lain. (133) Sesungguhnya apa yang dijanjikan kepada kamu (hari kiamat dan balasannya) tetap akan datang dan kamu tidak akan dapat melepaskan diri (dari balasan itu). (134) Katakanlah (wahai Muhammad): Wahai kaumku (yang masih kafir), buatlah sedaya upaya kamu (untuk menentang Islam), sesungguhnya aku juga tetap beramal (berusaha dengan bersungguh-sungguh untuk mempertahankan Islam); kemudian kamu akan ketahui siapakah yang akan beroleh kebaikan dan kejayaan di dunia ini. Sesungguhnya orang-orang yang zalim itu tidak akan berjaya. (135) Dan mereka (orang-orang musyrik) memperuntukkan dari hasil tanaman dan binatang-binatang ternak yang diciptakan oleh Allah itu, sebahagian bagi Allah (dan sebahagian lagi untuk berhala-berhala mereka), lalu mereka berkata: Ini untuk Allah (menurut anggapan mereka) dan ini untuk berhala-berhala kami. Kemudian apa yang telah ditentukan untuk berhala-berhala mereka, maka ia tidak sampai kepada Allah (kerana mereka tidak membelanjakannya pada jalan Allah) dan apa yang telah ditentukan untuk Allah, sampai pula kepada berhala-berhala mereka (kerana mereka membelanjakannya pada jalan itu). Amatlah jahatnya apa yang mereka hukumkan itu. (136) Dan demikianlah juga (jahatnya) ketua-ketua yang orang-orang musyrik itu jadikan sekutu bagi Allah, menghasut kebanyakan dari mereka dengan kata-kata indah yang memperlihatkan eloknya perbuatan membunuh anak-anak mereka, untuk membinasakan mereka dan untuk mengelirukan mereka mengenai agama mereka dan kalau Allah kehendaki, nescaya mereka tidak melakukannya. Oleh itu biarkanlah mereka dan apa yang mereka ada-adakan itu. (137)

SURA DE LOS REBAÑOS Cada uno tendrá sus grados en la medida de lo que haya hecho. Tu Señor no está descuidado de lo que hacen. (132) Y tu Señor es el Rico, Dueño de misericordia.Si quiere, os hará desaparecer y hará que después de vosotros, venga lo que Él quiera; del mismo modo que os originó a partir de la descendencia de otros. (133) Realmente lo que se os ha prometido llegará sin que podáis impedirlo. (134) Di: ¡Gente mía! Obrad en consecuencia con vuestra postura que yo también lo haré. Y ya sabréis quién tuvo un buen final en la Última Morada.Es cierto que los injustos no prosperan. (135) Reservan para Allah, aunque Él lo ha creado, una parte de la cosecha del campo y de los animales de rebaño, diciendo según su pretensión: Esto es para Allah y esto es para nuestros dioses asociados a Él.Pero lo que está destinado a sus dioses no llega a Allah y lo que es para Allah sí llega a los dioses que Le asocian.¡Qué malo es lo que juzgan!* (136) Asímismo hay muchos idólatras a los que los asociados que ellos atribuyen, les hacen que les parezca bueno matar a sus propios hijos, para así destruirlos y confundirlos en su Práctica de Adoración.Si Allah quisiera no lo harían. ¡Déjalos pues a ellos y a lo que inventan!* (137)