۞ إِنَّآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ كَمَآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ نُوحٍ۬ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ مِنۢ بَعۡدِهِۦ‌ۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ إِبۡرَٲهِيمَ وَإِسۡمَـٰعِيلَ وَإِسۡحَـٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَـٰرُونَ وَسُلَيۡمَـٰنَ‌ۚ وَءَاتَيۡنَا دَاوُ ۥدَ زَبُورً۬ا (١٦٣) وَرُسُلاً۬ قَدۡ قَصَصۡنَـٰهُمۡ عَلَيۡكَ مِن قَبۡلُ وَرُسُلاً۬ لَّمۡ نَقۡصُصۡهُمۡ عَلَيۡكَ‌ۚ وَكَلَّمَ ٱللَّهُ مُوسَىٰ تَڪۡلِيمً۬ا (١٦٤) رُّسُلاً۬ مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى ٱللَّهِ حُجَّةُۢ بَعۡدَ ٱلرُّسُلِ‌ۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمً۬ا (١٦٥) لَّـٰكِنِ ٱللَّهُ يَشۡہَدُ بِمَآ أَنزَلَ إِلَيۡكَ‌ۖ أَنزَلَهُ ۥ بِعِلۡمِهِۦ‌ۖ وَٱلۡمَلَـٰٓٮِٕكَةُ يَشۡهَدُونَ‌ۚ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ شَہِيدًا (١٦٦) إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَصَدُّواْ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ قَدۡ ضَلُّواْ ضَلَـٰلاَۢ بَعِيدًا (١٦٧) إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَظَلَمُواْ لَمۡ يَكُنِ ٱللَّهُ لِيَغۡفِرَ لَهُمۡ وَلَا لِيَہۡدِيَهُمۡ طَرِيقًا (١٦٨) إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَـٰلِدِينَ فِيہَآ أَبَدً۬ا‌ۚ وَكَانَ ذَٲلِكَ عَلَى ٱللَّهِ يَسِيرً۬ا (١٦٩) يَـٰٓأَيُّہَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُمُ ٱلرَّسُولُ بِٱلۡحَقِّ مِن رَّبِّكُمۡ فَـَٔامِنُواْ خَيۡرً۬ا لَّكُمۡ‌ۚ وَإِن تَكۡفُرُواْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٲتِ وَٱلۡأَرۡضِ‌ۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمً۬ا (١٧٠)

An-Nisa Biz Nuh`a ve ondan sonraki peygamberlere vahyettiğimiz gibi sana da vahyettik. Ve (nitekim) İbrahim`e, İsmail`e, İshak`a, Ya`kub`a, esbâta (torunlara), İsa`ya, Eyyub`a, Yunus`a, Harun`a ve Süleyman`a vahyettik. Davud`a da Zebur`u verdik. (163) Bir kısım peygamberleri sana daha önce anlattık, bir kısmını ise sana anlatmadık. Ve Allah Musa ile gerçekten konuştu. (164) (Yerine göre) müjdeleyici ve sakındırıcı olarak peygamberler gönderdik ki insanların peygamberlerden sonra Allah`a karşı bir bahaneleri olmasın! Allah izzet ve hikmet sahibidir. (165) Fakat Allah sana indirdiğine şahitlik eder; onu kendi ilmi ile indirdi. Melekler de (buna) şahitlik ederler. Ve şahit olarak Allah kâfidir. (166) İnkâr eden ve (başkalarını da) Allah yolundan alıkoyanlar şüphesiz doğru yoldan çok uzaklaşmışlardır. (167) İnkâr edip zulmedenleri Allah asla bağışlayacak değildir. Onları (başka) bir yola iletecek de değildir. (168) Ancak orada ebedi kalmak üzere onları cehennem yoluna (iletecektir). Bu da Allah`a çok kolaydır. (169) Ey insanlar! Resûl size Rabbinizden gerçeği getirdi (bunda şüphe yoktur), şu halde kendi iyiliğinize olarak (ona) iman edin. Eğer inkar ederseniz, göklerde ve yerde ne varsa şüphesiz hepsi Allah`ındır. (O`nun sizin inanmanıza ihtiyacı yoktur). Allah geniş ilim ve hikmet sahibidir. (170)

An-Nisa Wahrlich, Wir haben dir offenbart, wie Wir Noah und den Propheten nach ihm offenbart haben. Und Wir offenbarten Abraham, Ismael, Isaak, Jakob, den Stämmen (Israels), Jesus, Hiob, Jonas, Aaron und Salomo; und Wir haben David einen Zabur gegeben. (163) Es sind Gesandte, von denen Wir dir bereits berichtet haben, und Gesandte, von denen Wir dir nicht berichtet haben - und Allah hat mit Moses wirklich gesprochen. (164) (Es sind) Gesandte, Überbringer froher Botschaften und Warner, so daß die Menschen nach den Gesandten keinen Beweisgrund gegen Allah haben. Und Allah ist Allmächtig, Allweise. (165) Doch Allah bezeugt durch das, was Er zu dir herabgesandt hat, daß Er es mit Seinem Wissen sandte; und die Engel bezeugen es; und Allah genügt als Zeuge. (166) Diejenigen aber, die ungläubig sind und sich von Allahs Weg abwenden, sie sind wahrlich weit in die Irre gegangen. (167) Diejenigen, die ungläubig sind und Unrecht verübt haben - ihnen wird Allah weder vergeben noch sie zu einem Weg leiten; (168) es sei denn den Weg zu Dschahannam, in dem sie in aller Ewigkeit bleiben werden. Und dies ist für Allah ein leichtes. (169) O ihr Menschen, der Gesandte ist nunmehr zu euch mit der Wahrheit von eurem Herrn gekommen; glaubt darum, das gereicht euch zum Guten. Seid ihr aber ungläubig, dann ist Allahs, was in den Himmeln und was auf Erden ist; und Allah ist Allwissend, Allweise. (170)

An-Nisa Verily, We have sent the revelation to you (O Muhammad SAW)[] as We sent the revelation to Nûh (Noah) and the Prophets after him; We (also) sent the revelation to Ibrâhîm (Abraham), Ismâ‘îl (Ishmael), Ishâq (Isaac), Ya‘qûb (Jacob), and Al-Asbât [the offspring of the twelve sons of Ya‘qûb (Jacob)], ‘Îsâ (Jesus), Ayyûb (Job), Yûnus (Jonah), Hârûn (Aaron), and Sulaimân (Solomon); and to Dâwûd (David) We gave the Zabûr (Psalms). (163) And Messengers We have mentioned to you before, and Messengers We have not mentioned to you, - and to Mûsa (Moses) Allâh spoke directly. (164) Messengers as bearers of good news as well as of warning in order that mankind should have no plea against Allâh after the (coming of) Messengers. And Allâh is Ever All-Powerful, All-Wise. (165) But Allâh bears witness to that which He has sent down (the Qur'ân) unto you (O Muhammad SAW), He has sent it down with His Knowledge, and the angels bear witness. And Allâh is All-Sufficient as a Witness. (166) Verily, those who disbelieve [by concealing the truth about Prophet Muhammad SAW and his message of true Islâmic Monotheism written in the Taurât (Torah) and the Injeel (Gospel) with them] and prevent (mankind) from the Path of Allâh (Islâmic Monotheism), they have certainly strayed far away. (Tafsir Al-Qurtubî). (167) Verily, those who disbelieve and did wrong [by concealing the truth about Prophet Muhammad SAW and his message of true Islâmic Monotheism written in the Taurât (Torah) and the Injeel (Gospel) with them], Allâh will not forgive them, nor will He guide them to any way, - (Tafsir Al-Qurtubî). (168) Except the way of Hell, to dwell therein forever, and this is ever easy for Allâh. (169) O mankind! Verily, there has come to you the Messenger (Muhammad SAW) with the truth from your Lord, so believe in him, it is better for you. But if you disbelieve, then certainly to Allâh belongs all that is in the heavens and the earth. And Allâh is Ever All-Knowing, All-Wise. (170)

An-Nisa We have sent thee inspiration as We sent it to Noah and the Messengers after him; We sent inspiration to Abraham, Ismail, Isaac, Jacob, and the Tribes to Jesus, Job, Jonah, Aaron, and Solomon, and to David, We gave the Psalms. (163) Of some messengers We have already told thee the story; of others We have not;― and to Moses Allah spoke direct.― (164) Messengers who gave good news as well as warning, that mankind, after (the coming) of the messengers should have no plea against Allah: for Allah is Exalted in Power, Wise. (165) But Allah beareth witness that what He hath sent unto thee He hath sent from His (Own) Knowledge and the angels bear witness: but enough is Allah for a Witness. (166) Those who reject Faith and keep off (men) from the way of Allah, have verily strayed far, far away from the path. (167) Those who reject Faith and do wrong Allah;― will not forgive them, nor guide them to any way.― (168) Except the way of Hell, to dwell therein forever: and this to Allah is easy. (169) O mankind! The Messenger hath come to you in truth from Allah: believe in him: it is best for you. But if ye reject Faith to Allah belongs all things in the heavens and on earth: and Allah is All-Knowing,All-Wise. (170)

LES FEMMES Nous t’avons fait une révélation comme Nous fîmes à Noé et aux prophètes après lui. Et Nous avons fait révélation à Abraham, à Ismaël, à Isaac, à Jacob aux Tribus, à Jésus, à Job, à Jonas, à Aaron et à Salomon, et Nous avons donné le Zabour à David. (163) Et il y a des messagers dont Nous t’avons raconté l’histoire précédemment, et des messagers dont Nous ne t’avons point raconté l’histoire - et Allah a parlé à Moïse de vive voix - (164) en tant que messagers, annonciateurs et avertisseurs, afin qu’après la venue des messagers il n’y eût pour les gens point d’argument devant Allah. Allah est Puissant et Sage. (165) Mais Allah témoigne de ce qu’Il a fait descendre vers toi, Il l’a fait descendre en toute connaissance. Et les Anges en témoignent. Et Allah suffit comme témoin. (166) Ceux qui ne croient pas et qui obstruent le sentier d’Allah, s’égarent certes loin dans l’égarement. (167) Ceux qui ne croient pas et qui pratiquent l’injustice, Allah n’est nullement disposé à leur pardonner, ni à les guider dans un chemin (168) (autre) que le chemin de l’Enfer où ils demeureront éternellement. Et cela est facile à Allah. (169) Ô gens! Le Messager vous a apporté la vérité de la part de votre Seigneur. Ayez la foi, donc, cela vous sera meilleur. Et si vous ne croyez pas (qu’importe!), c’est à Allah qu’appartient tout ce qui est dans les cieux et sur la terre. Et Allah est Omniscient et Sage (170)

WANITA Sesungguhnya Kami telah memberikan wahyu kepadamu sebagaimana Kami telah memberikan wahyu kepada Nuh dan nabi-nabi yang kemudiannya, dan Kami telah memberikan wahyu [pula] kepada Ibrahim, Isma’il, Ishaq, Ya’qub dan anak cucunya, ’Isa, Ayyub, Yunus, Harun dan Sulaiman. Dan Kami berikan Zabur kepada Daud. (163) Dan [kami telah mengutus] rasul-rasul yang sungguh telah Kami kisahkan tentang mereka kepadamu dahulu, dan rasul-rasul yang tidak Kami kisahkan tentang mereka kepadamu. Dan Allah telah berbicara kepada Musa dengan langsung [1]. (164) [Mereka Kami utus] selaku rasul-rasul pembawa berita gembira dan pemberi peringatan agar supaya tidak ada alasan bagi manusia membantah Allah sesudah diutusnya rasul-rasul itu. Dan adalah Allah Maha Perkasa lagi Maha Bijaksana. (165) [Mereka tidak mau mengakui yang diturunkan kepadamu itu], tetapi Allah mengakui Al Qur’an yang diturunkan-Nya kepadamu. Allah menurunkannya dengan ilmu-Nya; dan malaikat-malaikatpun menjadi saksi [pula]. Cukuplah Allah yang mengakuinya. (166) Sesungguhnya orang-orang yang kafir dan menghalang-halangi [manusia] dari jalan Allah, benar-benar telah sesat sejauh-jauhnya. (167) Sesungguhnya orang-orang yang kafir dan melakukan kezaliman, Allah sekali-kali tidak akan mengampuni [dosa] mereka dan tidak [pula] akan menunjukkan jalan kepada mereka, (168) kecuali jalan ke neraka Jahannam; mereka kekal di dalamnya selama-lamanya. Dan yang demikian itu adalah mudah bagi Allah. (169) Wahai manusia, sesungguhnya telah datang Rasul [Muhammad] itu kepadamu dengan [membawa] kebenaran dari Tuhanmu, maka berimanlah kamu, itulah yang lebih baik bagimu. Dan jika kamu kafir, [maka kekafiran itu tidak merugikan Allah sedikit pun] karena sesungguhnya apa yang di langit dan di bumi itu adalah kepunyaan Allah. [2] Dan adalah Allah Maha Mengetahui lagi Maha Bijaksana. (170)

An-Nisa Sungguhnya Kami telah memberikan wahyu kepadamu (wahai Muhammad), sebagaimana Kami telah memberikan wahyu kepada Nabi Nuh dan Nabi-nabi yang diutus kemudian daripadanya dan Kami juga telah memberikan wahyu kepada Nabi Ibrahim dan Nabi Ismail dan Nabi Ishak dan Nabi Yaakub, serta Nabi-nabi keturunannya dan Nabi Isa dan Nabi Ayub dan Nabi Yunus dan Nabi Harun dan Nabi Sulaiman; dan juga Kami telah memberikan kepada Nabi Daud: Kitab Zabur. (163) Dan (Kami telah mengutuskan) beberapa orang Rasul yang telah Kami ceritakan kepadamu dahulu sebelum ini dan Rasul-rasul yang tidak Kami ceritakan hal mereka kepadamu dan Allah telah berkata-kata kepada Nabi Musa dengan kata-kata (secara langsung, tidak ada perantaraan). (164) Rasul-rasul (yang Kami telah utuskan itu semuanya) pembawa khabar gembira (kepada orang-orang yang beriman) dan pembawa amaran (kepada orang-orang yang kafir dan yang berbuat maksiat), supaya tidak ada bagi manusia sesuatu hujah (atau sebarang alasan untuk berdalih pada hari kiamat kelak) terhadap Allah sesudah mengutuskan Rasul-rasul itu dan (ingatlah) Allah Maha Kuasa, lagi Maha Bijaksana. (165) (Orang-orang kafir itu tidak mahu mengakui apa yang telah diturunkan Allah kepadamu wahai Muhammad), tetapi Allah sentiasa menjadi saksi akan kebenaran Al-Quran yang telah diturunkanNya kepadamu. Allah menurunkannya dengan ilmuNya dan malaikat juga turut menjadi saksi dan cukuplah Allah menjadi saksi (akan kebenaran Al-Quran ini). (166) Sesungguhnya orang-orang yang kafir serta menghalang orang-orang lain dari jalan Allah (agama Islam), sebenarnya mereka telah sesat dengan kesesatan yang amat jauh. (167) Sesungguhnya orang-orang yang kafir serta berlaku zalim, Allah tidak sekali-kali akan mengampunkan mereka dan tidak akan menunjukkan jalan kepada mereka. (168) Selain dari jalan Neraka Jahanam, yang mereka akan kekal di dalamnya selama-lamanya; dan balasan yang demikian itu adalah mudah bagi Allah. (169) Wahai sekalian umat manusia! Sesungguhnya telah datang kepada kamu Rasul Allah (Muhammad s.a.w) dengan membawa kebenaran dari Tuhan kamu, maka berimanlah kamu (kerana yang demikian itu) amatlah baiknya bagi kamu dan jika kamu kufur ingkar (maka kekufuran kamu itu tidak mendatangkan kerugian apa-apa kepada Allah), kerana sesungguhnya bagi Allah jualah segala yang ada di langit dan di bumi dan Allah sentiasa Mengetahui lagi Maha Bijaksana. (170)

SURA DE LAS MUJERES Es verdad que te hemos inspirado al igual que inspiramos a Nuh y los profetas posteriores a él. Y también le inspiramos a Ibrahim, Ismail, Ishaq, Yaqub, las Tribus, Isa, Ayyub, Yunus , Harún y Sulayman. Y a Daud, al que le dimos los Salmos. (163) Hay mensajeros de los que te hemos referido y mensajeros de los que no te hemos contado nada.Y a Musa le habló Allah directamente. (164) Mensajeros portadores de buenas noticias y de advertencias, para que así los hombres, después de su venida, no tuvieran ningún argumento frente Allah. Allah es Poderoso y Sabio. (165) Sin embargo, Allah atestigua que lo que te ha hecho descender, ha sido con Su conocimiento y los ángeles dan testimonio de ello.Y Allah basta como testigo. (166) Es cierto que los que se niegan a creer y desvían del camino de Allah, se han alejado en un profundo extravío*. (167) A los que se niegan a creer y son injustos, Allah no los perdonará ni los guiará a ningún camino, (168) Que no sea el camino de Yahannam, donde serán inmortales para siempre.Y eso es simple para Allah. (169) ¡Hombres! Ha llegado a vosotros el Mensajero con la verdad de vuestro Señor, así pues, es mejor para vosotros que creáis. Pero si no lo hacéis... Lo cierto es que de Allah es cuanto hay en los cielos y en la tierra. Y Allah es Conocedor, Sabio. (170)