۞ لَّا يُحِبُّ ٱللَّهُ ٱلۡجَهۡرَ بِٱلسُّوٓءِ مِنَ ٱلۡقَوۡلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ‌ۚ وَكَانَ ٱللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا (١٤٨) إِن تُبۡدُواْ خَيۡرًا أَوۡ تُخۡفُوهُ أَوۡ تَعۡفُواْ عَن سُوٓءٍ۬ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَفُوًّ۬ا قَدِيرًا (١٤٩) إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡفُرُونَ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦ وَيُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُواْ بَيۡنَ ٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦ وَيَقُولُونَ نُؤۡمِنُ بِبَعۡضٍ۬ وَنَڪۡفُرُ بِبَعۡضٍ۬ وَيُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُواْ بَيۡنَ ذَٲلِكَ سَبِيلاً (١٥٠) أُوْلَـٰٓٮِٕكَ هُمُ ٱلۡكَـٰفِرُونَ حَقًّ۬ا‌ۚ وَأَعۡتَدۡنَا لِلۡكَـٰفِرِينَ عَذَابً۬ا مُّهِينً۬ا (١٥١) وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦ وَلَمۡ يُفَرِّقُواْ بَيۡنَ أَحَدٍ۬ مِّنۡہُمۡ أُوْلَـٰٓٮِٕكَ سَوۡفَ يُؤۡتِيهِمۡ أُجُورَهُمۡ‌ۗ وَكَانَ ٱللَّهُ غَفُورً۬ا رَّحِيمً۬ا (١٥٢) يَسۡـَٔلُكَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَـٰبِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيۡہِمۡ كِتَـٰبً۬ا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ‌ۚ فَقَدۡ سَأَلُواْ مُوسَىٰٓ أَكۡبَرَ مِن ذَٲلِكَ فَقَالُوٓاْ أَرِنَا ٱللَّهَ جَهۡرَةً۬ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّـٰعِقَةُ بِظُلۡمِهِمۡ‌ۚ ثُمَّ ٱتَّخَذُواْ ٱلۡعِجۡلَ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَتۡهُمُ ٱلۡبَيِّنَـٰتُ فَعَفَوۡنَا عَن ذَٲلِكَ‌ۚ وَءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ سُلۡطَـٰنً۬ا مُّبِينً۬ا (١٥٣) وَرَفَعۡنَا فَوۡقَهُمُ ٱلطُّورَ بِمِيثَـٰقِهِمۡ وَقُلۡنَا لَهُمُ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡبَابَ سُجَّدً۬ا وَقُلۡنَا لَهُمۡ لَا تَعۡدُواْ فِى ٱلسَّبۡتِ وَأَخَذۡنَا مِنۡہُم مِّيثَـٰقًا غَلِيظً۬ا (١٥٤)

An-Nisa Allah kötü sözün açıkça söylenmesini sevmez; ancak haksızlığa uğrayan başka. Allah her şeyi işitici ve bilicidir. (148) Bir iyiliği açıklar yahut gizlerseniz veya bir kötülüğü (açıklamayıp) affederseniz, şüphesiz Allah da ziyadesiyle affedici ve kadirdir. (149) Allah`ı ve peygamberlerini inkar edenler ve (inanma hususunda) Allah ile peygamberlerini birbirinden ayırmak isteyip "Bir kısmına iman ederiz ama bir kısmına inanmayız" diyenler ve bunlar (iman ile küfür) arasında bir yol tutmak isteyenler yok mu; (150) İşte gerçekten kafirler bunlardır. Ve biz kafirlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır. (151) Allah`a ve peygamberlerine iman eden ve onlardan hiçbirini diğerlerinden ayırmayanlara (gelince) işte Allah onlara bir gün mükâfatlarını verecektir. Allah çok bağışlayıcı ve esirgeyicidir. (152) Ehl-i kitap senden, kendilerine gökten bir kitap indirmeni istiyor. Onlar Musa`dan, bunun daha büyüğünü istemişler de, "Bize Allah`ı apaçık göster" demişlerdi. Zulümleri sebebiyle hemen onları yıldırım çarptı. Bilâhare kendilerine açık deliller geldikten sonra buzağıyı (tanrı) edindiler. Biz bunu da affettik. Ve Musa`ya apaçık delil (ve yetki) verdik. (153) Söz vermelerini (takviye) için Tûr`u başlarına diktik de onlara, "Baş eğerek kapıdan girin" dedik, "Cumartesi günü sınırı aşmayın" dedik. Kendilerinden sağlam söz aldık. (154)

An-Nisa Allah liebt nicht, daß böse Worte laut vernehmbar gebraucht werden, außer wenn einem Unrecht geschieht; wahrlich, Allah ist Allhörend, Allwissend. (148) Ob ihr etwas Gutes kundtut oder es geheimhaltet oder etwas Böses verzeiht, so ist Allah wahrlich Allvergebend, Allmächtig. (149) "Wahrlich, diejenigen, die nicht an Allah und Seine Gesandten glauben und eine Trennung zwischen Allah und Seinen Gesandten machen und sagen: ""Wir glauben an die einen und verwerfen die anderen"" und einen Zwischenweg einschlagen möchten, (150) "diese sind die Ungläubigen im wahren Sinne, und bereitet haben Wir den Ungläubigen eine schmähliche Strafe. (151) Diejenigen aber, die an Allah und an Seine Gesandten glauben und zwischen ihnen keinen Unterschied machen, sind es, denen Er ihren Lohn geben wird; und Allah ist Allvergebend, Barmherzig. (152) "Die Leute der Schrift verlangen von dir, daß du ein Buch vom Himmel zu ihnen herabkommen läßt. Von Moses aber verlangten sie etwas Größeres als dies, da sie sagten: ""Zeig uns Allah offensichtlich!"" Da traf sie der Blitzschlag wegen ihres Frevels. Danach nahmen sie sich das Kalb, nachdem ihnen doch deutliche Zeichen zuteil geworden waren: aber Wir vergaben das. Und Wir verliehen Moses offensichtliche Beweismacht. (153) ""Und Wir erhoben anläßlich des Bundes mit ihnen den Berg über sie empor und sprachen zu ihnen: ""Tretet durch das Tor in Unterwürfigkeit ein!"" Und Wir sprachen zu ihnen: ""Übertretet nicht das Sabbatgebot."" Und Wir schlossen einen starken Bund mit ihnen. (154)

An-Nisa Allâh does not like that the evil should be uttered in public except by him who has been wronged. And Allâh is Ever All¬Hearer, All¬Knower. (148) Whether you (mankind) disclose (by good words of thanks) a good deed (done to you in the form of a favour by someone), or conceal it, or pardon an evil, … verily, Allâh is Ever Oft-Pardoning, All-Powerful. (149) Verily, those who disbelieve in Allâh and His Messengers and wish to make distinction between Allâh and His Messengers (by believing in Allâh and disbelieving in His Messengers) saying, "We believe in some but reject others," and wish to adopt a way in between. (150) They are in truth disbelievers. And We have prepared for the disbelievers a humiliating torment. (151) And those who believe in Allâh and His Messengers and make no distinction between any of them (Messengers), We shall give them their rewards, and Allâh is Ever Oft¬Forgiving, Most Merciful. (152) The people of the Scripture (Jews) ask you to cause a book to descend upon them from heaven. Indeed they asked Mûsa (Moses) for even greater than that, when they said: "Show us Allâh in public," but they were struck with thunderclap and lightning for their wickedness. Then they worshipped the calf even after clear proofs, evidences, and signs had come to them. (Even) so We forgave them. And We gave Mûsa (Moses) a clear proof of authority. (153) And for their covenant, We raised over them the Mount and (on the other occasion) We said: "Enter the gate prostrating (or bowing) with humility;" and We commanded them: "Transgress not (by doing worldly works) on the Sabbath (Saturday)." And We took from them a firm covenant[]. (154)

An-Nisa Allah loveth not the evil should be noised abroad in public speech, except where injustice hath been done; for Allah is He who heareth and knoweth all things. (148) Whether ye publish a good deed or conceal it or cover evil with pardon, verily Allah doth blot out (sins) and hath power (in the judgment of values). (149) Those who deny Allah and His Messengers, and (those who) wish to separate Allah and His Messengers, saying: "We believe in some but reject others": and (those who) wish to take a course midway.― (150) They are in truth (equally) Unbelievers; and We have prepared for unbelievers a humiliating punishment. (151) To those who believe in Allah and His messenger and make no distinction between any of the messenger, We shall soon give their (due) rewards: for Allah is Oft-Forgiving, Most Merciful. (152) The people of the Book ask thee to cause a book to descend to them from heaven: indeed they asked Moses for an even greater (miracle), for they said: "Show us Allah in public" but they were dazed for their presumption, by thunder and lightning. Yet they worshipped the calf even after clear signs had come to them; even so We forgave them; and gave Moses manifest proofs of authority. (153) And for their Covenant We raised over them (the towering height) of Mount (Sinai); and (on another occasion) We said: "Enter the gate with humility"; and (once again) We commanded them: "Transgress not in the matter of the Sabbath." And We took from them a solemn Covenant. (154)

LES FEMMES Allah n’aime pas qu’on profère de mauvaises paroles sauf quand on a été injustement provoqué. Et Allah est Audient et Omniscient. (148) Que vous fassiez du bien, ouvertement ou en cachette, ou bien que vous pardonniez un mal... Alors Allah est Pardonneur et Omnipotent. (149) Ceux qui ne croient pas en Allah et en Ses messagers, et qui veulent faire distinction entre Allah et Ses messagers et qui disent: «Nous croyons en certains d’entre eux mais ne croyons pas en d’autres», et qui veulent prendre un chemin intermédiaire (entre la foi et la mécréance), (150) les voilà les vrais mécréants! Et Nous avons préparé pour les mécréants un châtiment avilissant. (151) Et ceux qui croient en Allah et en Ses messagers et qui ne font point de différence entre ces derniers, voilà ceux à qui Il donnera leurs récompenses. Et Allah est Pardonneur et Miséricordieux. (152) Les gens du Livre te demandent de leur faire descendre du ciel un Livre. Ils ont déjà demandé à Moïse quelque chose de bien plus grave quand ils dirent: «Fais-nous voir Allah à découvert!» Alors la foudre les frappa pour leur tort. Puis ils adoptèrent le Veau (comme idole) même après que les preuves leur furent venues. Nous leur pardonnâmes cela et donnâmes à Moïse une autorité déclarée. (153) Et pour (obtenir) leur engagement, Nous avons brandi au-dessus d’eux le Mont Tor(1), Nous leur avons dit: «Entrez par la porte en vous prosternant» Nous leur avons dit: «Ne transgressez pas le Sabbat» et Nous avons pris d’eux un engagement ferme. (154)

WANITA Allah tidak menyukai ucapan buruk [1] [yang diucapkan] dengan terus terang kecuali oleh orang yang dianiaya [2]. Allah adalah Maha Mendengar lagi Maha Mengetahui. (148) Jika kamu menyatakan sesuatu kebaikan atau menyembunyikan atau mema’afkan sesuatu kesalahan [orang lain], maka sesungguhnya Allah Maha Pema’af lagi Maha Kuasa. (149) Sesungguhnya orang-orang yang kafir kepada Allah dan rasul-rasul-Nya, dan bermaksud memperbedakan [3] antara [keimanan kepada] Allah dan rasul-rasul-Nya, dengan mengatakan: "Kami beriman kepada yang sebahagian dan kami kafir terhadap sebahagian [yang lain]", serta bermaksud [dengan perkataan itu] mengambil jalan [tengah] di antara yang demikian [iman atau kafir], (150) merekalah orang-orang yang kafir sebenar-benarnya. Kami telah menyediakan untuk orang-orang yang kafir itu siksaan yang menghinakan. (151) Orang-orang yang beriman kepada Allah dan para rasul-Nya dan tidak membeda-bedakan seorangpun di antara mereka, kelak Allah akan memberikan kepada mereka pahalanya. Dan adalah Allah Maha Pengampun lagi Maha Penyayang. (152) Ahli Kitab meminta kepadamu agar kamu menurunkan kepada mereka sebuah Kitab dari langit. Maka sesungguhnya mereka telah meminta kepada Musa yang lebih besar dari itu. Mereka berkata: "Perlihatkanlah Allah kepada kami dengan nyata". Maka mereka disambar petir karena kezalimannya, dan mereka menyembah anak sapi [4], sesudah datang kepada mereka bukti-bukti yang nyata, lalu Kami ma’afkan [mereka] dari yang demikian. Dan telah Kami berikan kepada Musa keterangan yang nyata. (153) Dan telah Kami angkat ke atas [kepala] mereka bukit Thursina untuk [menerima] perjanjian [yang telah Kami ambil dari] mereka. Dan kami perintahkan kepada mereka: "Masukilah pintu gerbang itu sambil bersujud" [5], dan Kami perintahkan [pula], kepada mereka: "Janganlah kamu melanggar peraturan mengenai hari Sabtu" [6] dan Kami telah mengambil dari mereka perjanjian yang kokoh. (154)

An-Nisa Allah tidak suka kepada perkataan-perkataan buruk yang dikatakan dengan berterus-terang (untuk mendedahkan kejahatan orang); kecuali oleh orang yang dianiayakan. Dan (ingatlah) Allah sentiasa Mendengar, lagi Maha Mengetahui. (148) Jika kamu melahirkan sesuatu kebaikan atau menyembunyikannya atau kamu memaafkan kesalahan (yang dilakukan terhadap kamu), maka sesungguhnya Allah adalah Maha Pemaaf lagi Maha Kuasa. (149) Sesungguhnya orang-orang yang kufur ingkar kepada Allah dan Rasul-rasulNya, dan (orang-orang yang) hendak membeza-bezakan iman mereka di antara Allah dan Rasul-rasulNya dan (orang-orang yang) berkata: Kami beriman kepada setengah Rasul-rasul itu dan kufur ingkar kepada setengahnya yang lain, serta bertujuan hendak mengambil jalan lain antara iman dan kufur itu. (150) Mereka itulah orang-orang yang kafir dengan sebenar-benarnya dan Kami telah menyediakan bagi orang-orang kafir itu azab seksa yang menghina. (151) Dan orang-orang yang beriman kepada Allah dan Rasul-rasulNya dan mereka pula tidak membeza-bezakan (imannya terhadap) seseorang pun di antara Rasul-rasul itu, (maka) mereka yang demikian, Allah akan memberi mereka pahala mereka dan (ingatlah) adalah Allah Maha Pengampun, lagi Maha Mengasihani. (152) Ahli Kitab (kaum Yahudi) meminta kepadamu (wahai Muhammad) supaya engkau menurunkan kepada mereka sebuah Kitab dari langit. (Janganlah engkau merasa pelik), kerana sesungguhnya mereka telah meminta kepada Nabi Musa lebih besar dari itu. Mereka berkata: (Wahai Musa) perlihatkanlah Allah kepada kami dengan nyata (supaya kami dapat melihatNya dan percaya kepadaNya). Lalu mereka disambar oleh petir dengan sebab kezaliman mereka (menderhaka kepada Allah); kemudian mereka pula menyembah (patung) anak lembu sesudah datang kepada mereka keterangan-keterangan (mukjizat), lalu Kami maafkan mereka dari perbuatan yang sedemikian itu (ketika mereka bertaubat) dan Kami telah memberi kepada Nabi Musa kekuasaan yang nyata (untuk mengalahkan kaum yang kafir itu). (153) Dan Kami telah mengangkat "Gunung Tursina" ke atas mereka disebabkan (mereka ingkar akan) perjanjian setia mereka (mematuhi hukum-hukum Taurat) dan Kami perintahkan mereka: "Masuklah kamu melalui pintu (negeri) itu dengan merendah diri", dan Kami juga perintahkan mereka: "Janganlah kamu melanggar perintah larangan yang ditentukan pada hari Sabtu", dan Kami telah mengambil daripada mereka perjanjian setia yang teguh (yang mewajibkan mereka mengerjakan suruhan Allah dan meninggalkan laranganNya). (154)

SURA DE LAS MUJERES Allah no ama que se refiera ningún mal en público, a no ser que lo haga alguien que haya sido objeto de injusticia.Allah es Quien oye y Quien sabe. (148) Pero una buena acción, tanto si la ponéis de manifiesto como si la ocultáis, o un mal que perdonéis...Allah es Indulgente y Poderoso. (149) Aquéllos que niegan a Allah y a Sus mensajeros y quieren hacer distinción entre Allah y Sus mensajeros; y dicen: Creemos en unos pero no creemos en otros; queriendo tomar un camino intermedio. (150) Esos son los verdaderos incrédulos. Y hemos preparado para los incrédulos un castigo denigrante. (151) Y a los que creen en Allah y en Sus mensajeros sin hacer distinciones entre ellos, a ésos se les dará su recompensa.Allah es Perdonador y Compasivo. (152) La gente del Libro te pedirá que hagas descender para ellos un libro del cielo.Ya le pidieron a Musa cosas mayores; le dijeron: Haz que veamos a Allah directamente, y el rayo los fulminó por su injusticia. Luego tomaron el becerro* a pesar de haberles llegado las evidencias.Se lo perdonamos y le dimos a Musa una autoridad clara. (153) Y les pusimos el monte por encima para hacerles aceptar la Alianza* y les dijimos: Entrad por la puerta* con la cabeza inclinada. Y les dijimos: No dejéis de cumplir con el sábado.Y les hicimos aceptar un firme compromiso. (154)